장음표시 사용
171쪽
- unius nomine prodito obscurari debebant r D modo in Germanis, ut vidimus, feeit Τ, igno. ramlam plerumque stram uni esse et ambigue
loquendo dissimulans. Sunt igitur hi, nisi quinos fugerunt, diverso quidese gradu, sed tamen
eo, ut silentio nomina eorum Premere inhumaia
Caeteros Europae populos prorsus tacet rex quibus certe Itali et Galli non tacendi erant ab eo, qui illam , quam somniat, Literarum palmam caeteris ab dieare et Germanis adjudicare vult. Primi seculo XV intermortua Literarum studia in vitam revocarunt Itali: ab his ad Gallos, ab utrisque ad Batavos et Gerismanos venerunt: Et quamquam elegans et v in illa ratio' grammatica principibas restitutori bus , Politianis. innutiis , Victoriis , Gallis. que magno numero ae Wyttenbachio Philomais thiae L. II, p. ita memoraris, quamquam igitur haee ratio, ab illis principibus instituta et excult , sequentibus saeculis aliquanto minus kequentata est, tamen ne patrum quidem no-
172쪽
Mrorum memoria, quae fuit Gesneri et Ernes1ι aetas, ita defecerat, ut Germanis cedere debeo reta Itali citentur, Nasseius , Muratorius,
Morgagnus , Caryophilus , Salvinius , Mago-chius, Cocchius, Gorius, Corsinus, Facciolatus, Lagomarsinus , Bongiovannus , Ignarra . . Fogonius, Bandinus, JHorellius: Galli, Bou- hierius, Vimiolius, Rollinus, Sallierius, Se vinus, Capperonnerius, Bimardus, Delinoi usi Caylus , Danuillius , Crevierius , Brotierius, Segulerius, Barthelemyus, Monsauconus, Da- tres Lebeau, Brossesius, Stoeberus, Brunckius, Schvpeighaeukrus, Larcherus, Villoisonus , Sanctocrucius, Chardonus, Rochettius, Boissonadius.' Horum enim aliquot certe sunt palmares: eaeterorum nemo tam a palma remutus quam Titimannus . Hic vero ipsos parum novit Batavos, quo profecto nosse debebat, censere eos et notare volens. Horum non nisi tres nominatim Iaudat, Hemsterhusium, alehenarium, Rufinkenium, horum, inquit, et aliorum gloria etiam prolatarii quique illius gentis literatores fruebantur. - Quae ita dicta sunt, quasi putet Literarum principatum Batavis demum per illos,
tres assertum esse, et caeteros ejusdem aetati 'et laudis socios paucos nec satis dignos suisse qui cum his nomino 'ntur. Horum utrumquq
magno in errore versatur. Nam Batavis laudem
173쪽
166 EPISTOLAE D. ET L. C. R cAET. quidem Literarum jam popererat Erasmus Rot4terodamus, quam deinde propagarunt Cerat,nu , Nannius, Longolius, Janus secundus, Tiara, Ratallerus, Cruserius, Suffridus Petri, Nansius , Hadrianus Junius, Pighius, Falco.
hurgius, Ianus Dousar principatus autem venit condita Academia Lugduno - Batava, constitutisque Literarum dociqribus, summis viris,
primum justo Lipsio, deinde Iosepho Scaligiro; h cujus sonte alii deluceps fiuxerunt principes saeculo XVII, G. I et ismus Vossit, ripi N. Heinsi, Grotius, Rutgeisu , Me sius, Arcerit, Pulschius, Cunaeus, Scriverius, Salmasius, Cluverius, Boxhornius. Potaeus St*pellus, J. Fred. Gronovius, J. G. Graevius, Thytas, Vlitius , Blancardus, lac. Tollius, Meibomius, Munckerus, Ourelius, Gallaeus,
Schelius, Tennulius, i Cuperus , Iac. Gr O-vius, Perigoni , Lambertus Bos: quorum ce te dimidium principes, caaeteri secundarii sunt Saeculum vero XVIII illustrarunt sane Ide sterhustus , Vescheniarius , Ruhnkenim, quos solos novit T. principes profecto, sed ut PI res iis in lucis et principatus societatem ace dant, veluti Clericus, Nophensius, Havcrham pius, Wesselingius , Dorvillius, Albertius, Burmanni, Cannogieterus. Duherus, Drahen-borchius , Saxius , Schraderus, Lennepius, Piersonus, Koenius, Abreschius , H MV-
174쪽
nius, Bondamus Segaarius, Fonteinlus, Meuπῶ
landus r quibus et alios recentiores addere poteramus nisi T. cenibria sua arrogantia omnes post Ruhnkenium et vivos et mortuos e princiope esasse exclusisset: de quibus jam iideamus. Fatemur quidem, exteros, qui de novissim, harum Literarum apud Batavos statu ex indice dalium tertiae Classis Instituti nuper apud nos creati statuant, non valde honorifice dε hoc statu existimare poste, quum in illo indice Horrearium ejusque consortes Recensentes agnoverint. Sed certioribus argumentis de literatura nostra judicandum est. Et primo negamus et peraegamus Batavum hujus aetatis literatorem quemquam esse, quem T. prae is contemnere pos.st: sive spectemus mortuos illo temporis spatio, sive adhuc viventes. a Mortui sunt Sante nius , Rouerus , Saxius , Hana, Lugacius , Boschius , Derhinderenus , Waardenburgius, Kootentus; quos parum ornemus, nis Titiman no multis partibus doctiores suisse dicamus. Vivunt, et porro vivant, qui scripsis item imclaruerunt suis: in Academia Groningam De-thiarius nonagenarius, ejusque collega Ruardius, in Franequerana Waslenbergius, in Lugdun Batava Wyttenbachius et Tollius, in Irajectina Heusdius : in Athenaeo Amstelodamensi D. I. Lennepius et Η. Boschar in Daven retensi H o. Stulterus: Gymnasiorum Rectores. Rotter M
175쪽
mensis NMelius, Ziericeteani Maholus, A te-iniensis Zillesenius, ZWollani Goud verius,
Dochumentis PGrlkampius: rompublicam tra. ctantes, Schol tenus, scriptor dissertationis de
Τheologia Ciceronis , Nobilissimus Lyoden
Dissertationis de Panaetio porro recentissimi scrip xores juvenes, Binius dispulsitionis de Posido'nio; Netscherus de Oratione pro Archia. Baum. bauerus observationum Literariarum ad Ciceronis Academica, in Stoicorum doctrinam de Visis et Evidentia; Willetius editor ἐς interpre Protrpplici Galaniani: tum rei pyblicaς trκα- . tione defuncti Matthias Τem minkius et Fred, Guil. B rsius et denique item privatus , Privmo loco nominandus, Graecrae Lixiguae p*ri tia ex emendandi felicitate insignis, Hubertua Eldihius. Huc accedunt docti scriptores. Actorum Trajec inorum. mitim plurςs, quoβ'numerare longum sit. In lith quidem, quos nominavimus, quum et nos Philomathi e Sotae les simus, malumus aliis judicandum relinquerς, quam ipsi propRnςiare , quo loco quisquς eorum censendus sit. Qui vero hqrum scripta lego
rint, facile animadvertent, in hoc numero non deesse principes, caete orum putem neminera non multi. classibqs Titimaanci praepone
Sed quandoquidem Wyttenbachius ex nomi patun et in irimis pppugnatur, ut pimir m h
176쪽
besectato caelvi eo certius ii principatu excla'. dantur B tavi , p ca de hoc dicemus Hic
stilicet, Urit enim fulgore suo, qui praegrarixat artes Infra se positas: exstinctus amabitur
idem a hic jam quadraginta abhinc annos ut unus e Lidterarum principibus per omnes popualos et homines literato celehratus urit sua gloria plebeculam vana eruditionis opinione infla. tam ejusque antistixest Horrearios φt Recensentes et Sycophantas; quod ipsis n*c litat, n*ς aduis latur , sed ut sunt vel indocti vel Semidocti, ita indoctos vel kmidoctos appellat. Hic jam puer Graecos Latinosquq scripxores legere orsu , deinceps adolescens et juvenis horum, qui quidem cum doptrinae orationi que elegantia conjuncti essent, legit umnes, et hujus lectionis fructum retulit cum ad illarum linguarum i teriorem grammaticam cognitionem, tum adscriptores ipsos interpretandos et emendandos , tum vero ad rerum scientiam, Historiam, Phi' losophiam, caeterasque docuinas et umnem an, liquitatem. Accedebat secultas minimo vulga' ris eleganter disertequo Latine scribendi. Ita que mature principibus annumeratus est. Liquod Titimannus cp. xxi.) alia in re dixit MWyttenbaebio temere et stulte, hoς Vere et recte in illum accommodabimus. ,. Quod Verq
h nobis dici, etiamsi T. numquam sibi pedi suaserix, inmςd omnes intelligunt et libentet
177쪽
e cedent, Literarure incromenta , nis genti cuidam propria, sed toti generi huma. is no communia, undecumque proveniant, grati agnoscere solent. ' Ruhnkenii certe auctoritatem non repudiabit Τ, quem et-principem censet, et eandidissimam animam sp. xvu) vocavit; nec dubitabit quin is, ut princeps, quid verum esset, judicare potuerit, et, ut candidissima anima pronunciare voluerit. Hic igitur diserto de Wyttenbachio ita locutus est; ut quem principe iloco censeret, ad Timaeum p. sis: In hac senteniria, inquit, me valde confirmis stit consensus Danielis Wyrtenhachii, euimantum tribuo . quantum eruditinum, qui nuno stivo, nemini.' Similia in R. scriptis passim ocis Currunt. Juvat vero etiam ex ejusdem ad Wyμrenbachium epistolis quaedam proferre. Sic igitur Alfi ad hujus receng editam Epistolai, Criticam a. MDCCLXIX. - o Lectus is me Iahellus Tuus, exspectationem, quam de eo myntas ta noster fecerat, mustum superapit. Nam, ut νere dicam, vix putabam in Germania esse, qui tantum in hoc genere saperet , et tantam Graeeire linguae scientiam cum vera Criticea statione conjungeret. Miror lumen ingenii Tui, zod ex tot egregiis conjecturis elueet, sed mu D magis miror rectum, in ilia aetate praesem
mn , judicium. Ex his non fullacibus signis auguror, Te , si eumdem cursum semuris, mag-
178쪽
num aliquando Literarum nostrarum decus et
praesidium futurum.' Tu solus nimis demisse daTua in his Literis saeuitate sentire videris. Verum scias, quod.Quinctilianus simili in re ducebat, eum in Graecis Literis multum pros cisse , cui Plato multum placeret. caei. ' Et vero Wyttenbachius eumdem cursum fideliter aenuit. Proximo anno R. de hujus in Latinis Literis progressibus sic ad eum scripsit: ,, si Latinis Literis quantum prosicias pel literae Tuae ostendum, quibus nego quidquam elega eius et Latinam magis seribi posse. Edito Plutarchi libello de Sera Numinis Vindicta, anno MDLXXII, ad Oumdem Amstelodami viventem scribens, haec posuit: se Prutarchus Tuus quin ta eum ingenii doctrinaeque admiratione ab omnibus , qui roete judicare possunt , exceptursit, non dubito , quin mulais multorum literis cognoverit. DOMaram exemplum intelligentissimo harum Literarum exi'matori Gaudio Salgasio. Is statim me jus ετ quatuor alis exempla Londinum mittere ut Anglorum euptiuitati fasis fleret. Qui librum Tuum ita pro runt , ut, si Tu in Plutarcia edendi consimpersisterea, sidem suam Saltam aUringerem ad copias Angliearum Bibliothecarum submit-mdas ' Tum a. Μ DCCLXXVII, ad W. o sum Bibliothecam Criticam scribere: ,, Remitto Tibi ςensuram Tuam, in qua νει reperi quia
179쪽
lux Dor , nedum quod reprehenderem. R ctum certumque judicium Tuum: oratio elegans
ae plane Latina. In qua Te ramum profeei saeo magis gaudeo; quod, me potissimum auetore, Bane bene seribendi Iaudem, caeteris, quae in Te sunt, ingenii doctrinaeque ornamentis, conis jungendam putasti. V Porro a. MDCCLXXVIII, edito Euripide Musgravianot se Euripides Musis grarii prquiit. Academia Oxoniensis me re Iehenarium exemplaribus donabit. Vellam Te nobis adjungerent, eum satis iliis constet, irritum Te esse in Triumνiris rei literariae eon. Fituendag. V Uos locos ut nos in publicum prodere pateretur Wyttenbachius , ejus modestiam expugnavimus: in quo literatis homini. hus nos gratum fecisse non dubitamus. Sed reseramus testimoni4 Vulgata. Chri4tophorus axius, locuples s ς testis, Onomastici Lit rarii Parte VIII, p. 3sa , cum alia diligenter et honorisce de Wyttenbachio narravit, tum haec: - - sic ad Ruhnhenium se applicuit, ut parentis eum Ioco hsiberet, eiusque haud dubia grandi studioruην et ingenii acuminis exempla incenseur, pari gressu cessebruarem nominis ejus siequare coepit, ut am=o D mviratus literas. rum dignitatem attingerent: vid. Ol. Rufin e
180쪽
ῆus integer judex habeatur: ecce Gallurn ν eumque eruditissimum, Villoisoni sist qui in Praea fatione Epistolarum Vinarientam ad Serenissi amant matronam Annam Ameriam, matrem Cares Augusti , Serenissmi Ducis Sarto. Vinariensis haec posuit: se Has' conjecturas in Baiaνia natas esse 'suspicor, quae semper critieis νiris et Graece doctissimis abundavit, sed numquam magis quam hodie, cum Rufinkenio, Valasten rio . I tenbackio etc. . summis illis νiris et supra nostras laudes longa pintis, doctissimisque eorum alumnis ex hoc Iudo, tamquam ex equo Trojano, prosiliensibus, elariatur. V Pot risus aliorum etiam testimonia citare Gallorum Larcheri, Sanctocrueli, Boissonadii: poteramuiet Britannorum, saepe quidem ab illis dissim istientium, in Wyttenbachii laudo consentientiumrmalumus Germanorum, quos ut populares Ticiis mannus contemnere non audebit. Sic igitur Sehneiderus, in praefatione Fragmentorum Pin. Haricorum ad Mutgembecherum, metus Luth ranorum Flagani doctissimum antistitem: ,, H
hes re vieinis Ina Triumriros illos, fummis et ingenii doerrinaeque laude florentes. Valek-rium , Rufinhenium . Wyten bachium , quστ quidem hisce in literis regnare, nemo facile est, qui non confiteatur. V Hoc scripsit Schne, delus jam tunc Graece mulio eruditior certiorque