장음표시 사용
201쪽
ineunte aetate in publica luce educatus et eris. ditus, adolescens peregrinando cultiores populos obiit, et mores Eominum multorum vidit et urbes: deinde Prosessor Amstelodami diu in vitae celebritate versatus, denique Lugduni Batavorum progressu aetatis, quo magis intellexit quantum esset quod nesciret, quantumque sibi agendum superesset, sibi et paucis vivere coepit, scilicet iis, qui ab ipso discere vellent, et , quibus ipse discere posset: in Musarum se Otia et umbracula recepit, ubi ejus selicitati invidentes et laudi obtrectantes Horis Tearios, Recensentes, aliosque Zoilos, Io gum valere jubet , rumpantur ut ilia Coriois. Τriadis Horrearii, ut nomen ipsum significat tres sunt Epistolae, immo potius partes: si quidem cum Epistolis nil habent commune , nisi initium et finem Salutem et Vale. In has iste triplicem materiam distribuit, ut prima contis meret errorum in Graeca Latinaque oratione Gorum 4 Philomathe reprehensorum defensionem: altera reprehensionem rationum de Philosophis, ab eodem explicitarum: tertia vitae morumque ejus vituperationem. Ita quidem distribuere v Iuisse videtur e quamquam saepe turbat, ex alio in aliud transsiit genus, lubentissme invitae morumque vituperationem. De Latinis et
Graecis suis vitiis a Pulomathe reprehensis
202쪽
pergit vociferari c p. I 37. agitur in nostra lite de Latinitate, agitur de mea fama, rigitur de Pkilosophia Gntianar ituerim ipse menda typographica Philomathis colligit, eaque
ipsi pro ignorantiae erroribus objicit, ejus animo moribusque improbitatis infamiam adspergite quae dum barbaro sermone, conviciorum sordibus, furtis pannisque compilationum, in Philomathem torquet, exclamat interea 'Απλού- ο μυθοe τῆς ἀληθείας scilicet talem suum esse sermonem: Philomat4em autem, ut M. phistam, apud Ciceronem in Bruto, ia, judicare, hoc esse oratoris maxime proprium, rem augere posse laudando, vituperandoque xursus a uere. Quem utrumque locum a Philomathe suratus est. Bibliothecae Criticae P. xl. p. 26, et P. a X, p. 88. Atque sic identideri grassatur per totum libellum, longum centum septuaginta sex paginarum; ut interdum veho. mentiore furoris accessu excitetur. Veluti p. 2s, obrutus h Philomathe notatione soloecismorum ac barbarismorum suorum, quum frustra laborare se sentiret iis defendendis, et ad omnem successus desperationem redigeretur, hoc existremum subsidium si hi superesse putavit , ut Philomathis auctoritatem Diminutivi jactu labefactaret, eumque ex magno viro parvulum hominem sibique parem faceret. Sic enim scripsit ibid. M Qua propter, ut spero, aegre nou
203쪽
seres, si te in posterum aliquando π te se bachioli, aut etiam Danieluti, deminuto no-
mine, Vel etiam praenomine, compellem. EN enim ut poetae Martialis ad Priscum quem- ,, dam, in te adhibeam verba: Cum te non ,, nossem, dominum regemque vocabam: Cum ,, bene te novi, jam mihi Priscus eris. V Hane pueri furiose irascentis insaniam placida admonitione castigat et curat Antisthenes: quam to
tam quidem in ipsa ejus Epistola J X, quae est de puerilitate Horrearii, legisse praestat: pauca tamen indo hic apposuisse utile est: --,, Agam tecum, inquit . ut cum aegroto meae
se curationi tradito. Dic mihi quid hoc disti-- chon Martialis ad tuum propositum Diminuisse tivi pertineat. Quem poetam si tu legisses, se alios opportuniores Iocos depromsisses. Sed ,, neque Martialem legisti: et voluisti uti noto,, tibi vereu, quo Alphenum, optimum Virum , ,, interfecisse diceris, si forte Philomathem,, eodem telo interficere posses. Deinde die,, mihi quare posueris deminuto nomine, non
,, autem Diminutivo, ut omnes veteres Gram-
matici loquuntur Scilicet volebas exquisite is loqui, et nactus in Lexico Facciolati sinis,, gularem locum Quinctiliani Inst. Or. I, s, si sic fgnificatum Diminutum nomen, cupide ,, id arripuisti, mutasti in rarius et ab hoe, , loco alienum deminutum, nec auctorem in . - spe.
204쪽
spexisti, apud quem, edit. Burm. p. 64, ,, Capperonnerii P. 42. antiquos codices dimi- ,, nutDum habere vidisses: quae sane vera est ,, lectio; ut ostendemus in purgatione gramin ,, matica Triadis tuae vid. Append. I, p. 1 2. Praepositiones De et Di accuratius distinis guendae sunt, quam vulgo fit. Illud pro- , , secto, ut omnia tua, festivum aest, quod A diminutivum Philomathi inserre volens, no se id quidem habuisti cognitum, quo modo Hisse minutivus Latine dicendus esset. Sed, ut a ,, nomine ad rem transeam, duo saltem te in- terrogabo, quis quem diminutive appellaveis rit. Ego, inquis, Philomathem. Tu ergo, se Paule H. U. C. an te unquam in speculo viisse disti Certe videre te oportet, qui sis i pis,, diminutivus. Iam si unquam, de quo du- bito, in animorum speculum, in illud nosere se re ipsum, inspexisses, profecto cognovissesse te ingenio doctrinaque ad Philomathem esse se instar guttae ad mare Aegaeum, aut lych.
,, tabernarii ad Solem. - Ego veho nunc de Phi. lomathis gloria te unum testem satis habeo; , , ut hanc tui partem noscere discas, tuum is scilicet tecum ipso consenstim. Nam quem ,, tu in Triade diminutive appellas, et furto se Ruhnkeniano propudium Literarum vocas: ., hunc tu in oratione Funebri. in A. A. Meer.
,, schium a. I792, P. 37. his verbis praedicas,
205쪽
,, Literarum illud omnisque elegantiae mirm,, curum, Daniel Initenbachius, Vir Claris- simus. Tum in tortuoso illo et inficeto tui- ,, quo ingenii simiIlimo Dialogo de locis Uitaeis D. Ruhnhenii, quem edidisti in Horreo lis, ,, Ia, Philomathi tribuis illud, misat inter
,, omnes - velut inter ignes Luna minores : - ,, et ibidem vocas eumdem , i eum Literatois,, rum , suem ur Haio quondam dictus sit Deus,, Philosephreum. Porro in singulari tua Epiis stola quamvis stomacharis er conviciaris, ,, tamen subinde invito verum excidit: veluti,, p. 44. in Literis regnas: Literas tractan- ω ιem omnes re suspiciunt , qui aliquem pulcri ,, habent venustique sensum: doctrinamque hiis tuam et egregiam admirantur orationis fa- ,, cultatem. - Ab illa autem tempore, quo is tu eum miraculum fecisti, ad hunc usque is diem Triadis editae, quum duodeviginti anni se intercesserint ipsisque Philomathes interea is majus miraculam lactus sit. multa quotidie is didicerit , subinde libros vel composuerit, ,, vel , se editos illustraverit, in his Plutaris chum, Selcct2 Histi Gr. , Vitam Davidis,, Ruhnhenii, Additamenta ad quorumdam disci-- Pulorum specimina , Bibliothecae Criticae ,, Partes XI et Xu. Philomathiam . Phaedo,, nem: quorum tu librorum nec intelligentiam ,, assequi, nec praestantiam aestimare , ac ne
206쪽
i, unum quidem similem versum conficere pos-- sis: dic igitur, qui factum sit, ut se Philomathes, post tantam doctrinae aecessio. , , nem, apud te miraculum , deus. et inter, , ignes Luna minores , esse desierit Quia, se inquis, adversus me scribere ausus est: id- is que tantum scelus est, quantum si maleslaum,. animal factus esset, quod quis non averse.,, tur, refugiat , odio habeat: sic enim seripisse sisti in Epistola singulari p. 63. mentiens et , ineptiens, saltem ut Muretum describere te. que ejus spolio ornare posses. Et quando
is in amicis vis haberi , viri optimi, Hieronymi Boschii, ejusque judicium magni facere viri deri, reseram tibi, quae is in Epistola, qua , Philomathi Carmen de Aequalitate Hominum, , inscripsit, de hoc pronunciavit: caei. - Τa ,, lium tantorumque virorum tam diuturnam, nee,, umquam interruptam, conjunctionem qui disse jungere, alterum apud alterum in invidiam ,, adducere studeat, alterum ut amicum asseciso teriar, at erum ut inimicum insectetur: illiis de hoc si quid sorte temere dictum excide in is rit, id excipiat et in vulgus edat: hunc sibiis respondentem criminetur. quasi amico illu- ,, dentem: quod tu secisti in Triade tua, s ,, cium assumens Recensentem, se alium ne is is scio quem vulgivagum famigeratorem: hoe is qui agat, ex calumniosissimo est hominum
207쪽
is generer hunc tu Romane caveto. Sed bene,, te novit et impudentiam et maledicentiam ,. tuam: et 'uidni noverit, quod Omnes no-
,, runt. Ergo tu, qui diminutive appellesse Philomathem, quem non modo laudatus ille se vir cum Casaubono et Ruhnhenio, sed et M lilii laudati viri cum iisdem et cum Hemsterinis busio Ernestoque compararunt, eadem ra-- tione dixeris hos viros, Casaubonulum, se Ruhnkeniolum , Hemsterhusolum . Ernestu se lum Non dixerim , inquis ; non enim meam
se majestatem Deserunt, nec erranum coris is rexerunt. Quid Τ si laesi, sent et correxissentiso Scioppius quidem, quem tu tacita quadam 'is culpae conscientia horres, si viveret, te, M ut puerum impudenter petulantem, et soloe.,, cismos fundentem, ad illud, quod vocabat, is natale supplicium condemnaret.' At Horrearius, semel Diminutivum nactus,
eo jaciendo multum sbi placet, et pergit quas equitare in arundine longa. Suhindosmul etiam instar simiolae cachinnans exsultansque Philomathi Occinit , nonne, inquit, I tienbaeAiole, angit te quod te doctorem um. braticum nominavi: nonne Daniemis , te pupugit quod tibi metri tostantiam objeci. Qui jam est clamor pueri non solum , sed pueri furiosi, vetuli qui semper puer naansit, suumque furorem omnibus ad deridendum ex-
208쪽
ponit. Omnino nil nisi incredibile consectatur: suosque errores quamvis manifestos conis
victorum atrocitate obtegeres se posse putat. Sic duabus illis reprehensionibus, quamvis per se salsissimis et a Philomathe c sutatis, insistere et huic obloqui non desinit, et tandem cumulandis ineptiis ab asino suo i αε δνουθ in omnium intelligentium irrisionem incidit. Quarum nunc illam brevitatis caussa Omittamus, exemplum insaniae saltem in hac spectemus. Igitur objecit metri ignorantiani Philomathi. Hoc satis per se erat incredibile et absurdum rut supra ostendimus. Deinde consulatum hoc mendacium cum Grammaticis suis erroribus
defendens in Triadis prima Epistola, dicit rHuic enim rei, quoniam pars est majoris abollao, singularem in hae scriptione locum destinapi: scilicet in tertia Epistola hanc rem
tractare volebat. Ad hoc absurde dictum, haec annotant Sodales Append. I, p. I 8aris Siccine tua tertia Epistola est major abollapAdeone indoctus es, ut nescias abollam hoc
loco esse pallium philosophi. Adeone compilandi cupidus, ut inficete etiam hoc ex Juv nate Sat III, iis, arripias et audi facinus majoris abollae. Stolous occidit Baream, delator amicum. Ergo in tertia Epistola occides Philosophus Philomathem, ut Alphenum diceris
occidisse: et eris indutus pallio philosophi.
209쪽
Et quare non in secunda, quM est de Philo. λphia An vero in prim3 et secunda es cum pallio sacerdotali, aut toga proseubria Τ Equidem nescio: illud spio, te non prorsus esso nudum, sed tectum alienis plumis graculum. Deinde, quum Horrearius ad illum tertiae Epistolae loeum venit, sic pergunt Sodales ris Salve Paula eum tua *bolla. Scilicet deis
monstrabis, Philomathem metrum nescire. Quis non hic exspectet, et multa exempla errorum ex illius scriptis allaturum 8 At ni multis quidem verbis non nisi tria illa, dudum ab ipso et nobis consutata adfers; tum aliud addis, quod nusquam in illius scriptis exstat, Noxusas integro saeclorum nareitur ordo: quasi sie hoc in versu pro munus corriggre voIueriti quod tu nisi ostenderis ubi ille scripserit, tibi et hujus mendacii caussa pessimi calumniatoris nomen imponimus. is Atque hactenus jam tanta tamque incredibili audacia et impudentia
in hac reprehensione grassatus erat, ut nullus accessioni locus relictus videretur. Horrearius
tamen, quod adderet, invenit. Addidit ex puerilitate sua parvulam hanc chriam, in eaque hoc dictum: si Nam eum histrio, ut ait
se Tullius, si paulum se movit extra ordinem. M aut si versus pronunciatus est Duaba una se brevior aut longior, exsibilatur et explod is tur: quid ino accidet Literas atque adeo
210쪽
,, scire, nec syllabarum curare quantitatem de- prehendatur.' Quibus paucis in verbis i credibile est quot sint errores. Primo in Cl. ceronis loco, Paradox. III, i, est numerum ἐpro quo quod Horrearius ordinem ponit sestivum est quum de metro disputet, et ignoret, qui si numerus actoris scenici in motu, saltantis carmen ad numeros. i ieinde Philomathes non omnem poesin , sed Poetarum interpretationem profitetur. ut ipsius decessores Rulinhenius, Oudendorpius, Perletonius, J. F. Gronovius; poesis enim quae vulgo dicitur, est Versuum coni positio, quae traditur in puerili institutione. Porro non modo falsum , 2d insanum est, quod Horrearius ex duabus mendis typographicis ignorantiam metri objicit ei viro, qui scien tiam in hoc genere suam probavit eruditis viris, documentis plurimis versuum , se emendistorum: qui caeterum poetas tractat ad doctriis me et animi fructum, ut metricam ratione interpretationi et emendationi adhibeat, non ut , histrionis instar , eorum carmina recitet
ac saltet, quod Horreario relinquit. Tum illud insani erroris est, quod qui per hanc ipsam reprehensionem, et alia insuper , nobis pro lata indicia, metri ignorantia verissime arguitur, eadem metri peritum salsissime arguit. Deniquo