Filomathias ta sporadin. AG Miscellaneae doctrinae liber primus tertiusDaniel Wyttenbachius Liber tertius

211쪽

in suam ipsum reprehensionem incidere ; quid

mini, ut ipsius verbis utamur, accidet viro Literas profitenti, earum quamvis ignaro, ta men nuper doctorem, nunc membrum tersiae

elassis Instituti, quae est Litera , et judi-eem elegantiae ac puli ritudinis, agenti. Reeensens nobis cognitus ut homo arrogans et indoctus, priore Epicrisi Matinii consulatus, atque infra omnes mortuos amandatus, pergit tamen ab Inseris vocem ad superos emitterer seque ultro socium sycophantam sycophantae Horreario adgregat , et furenti suffragatur, eumque ad rescribendum et Latine scribendum hortatur, et, quamvis soloecismos cum felle fundentem, bene scribere et adversario fortiter resistere affrmat: agnitus etiam impietatis Horrearii consors, vetus auditor Philomais this, ab eo gratis ad Graecas scholas admissus, hanc nunc ei gratiam insectando reserens. Ab hoc Horrearius, quod postea demum vidimus, trium illorum verssium, et quarti etiam, reprehensionem accepist cujus caussam hic memorare juvat. Philomathes Miquando publice dicens , hujus Versus partem apposuerat, omittens primam Vocem magnus, ejusque loco extra versum ponens novus: quod haec sententiae congrueret, illa repugnaret: sic V. c. is no vum Pixtonis studium incipit, novusque

ab integro saeclorum nascitur ordo. Venit

212쪽

postea aliquis eum sugillans, quasi primam θυIabam nominis noνus longam secisset. Satis, ille absurde. Sed tamen rumusculus inde exstitit: ad alios et Recensentem manavita ab hoc suscepit Horrearius, et solita sibi mentiendi libidine amplificavit, perhibens Philomathem permetri ignorantiam sic emendare voluisse. Adeo omnia sunt Sycophantarum plenal Caeterum, Recensens si item Latine scripssisset multo majorem expurgandi materiam attulisset: nunc quamvis Belgice scribentis tamen ignorantia Graecae Latinaeque linguae et judicii stupor tot

sparsit in ejus recensione errores, ut eoruM

nonnisi parte notanda et' refellenda Mahnius eruditam Appendicem, et priori Epicrisi simillimam, expleret; reliquam partem ab hac Appendice excluderet, et cum resutatione caeteis rarum ejusdem Recensentis recen onum ad Philomathiam spectantium, in aliud tempus rejlceret : atque omnino rursus insigne documentum daret cum pietatis erga magistrum, tum accuratae doctrinae dignae profecto que in majori theatro spectetur. Haec, quamvis multa, tamen pauca diximus

pro amplitudine et copla libri, qui spectat ad

elegantiores Literas tuendas, ab iisque earum et corruptorcs, et antistitum conviciatores abigendos : qui abundat Verissimis et vulgo parum observatis de recte pureque scribendo monitis

213쪽

ac praeceptis, veterum scriptorum frequenti in. oerpretatione et emendatione: qui et materia eeratione est instar partis Philomathiae, ejusque quasi corporis membrum; ut ab omnibus hujus Iectoribus, et bonae Latinitatis studiosis, totus cognoscendus, legendus, relegendusque sit. Cui quod respondeat, Horrearium nil habiturum, omnes judicarunt viri docti. Iste vero, ut Cerberus ab Hercule in lucem protractus viscera sua evomuit . sic tanta veritatis ac doctrinae vi obrutus, febricitare, delirare, sordes cum atra bile ejicere, easque meras elegantias esse putans, libello inclusas emittere. Quem nos sodales animadversione indignum censuimus,

Philomathes, etiam sibi missum, ut accepit, ita statim in ignem conjecit.

216쪽

PARENTALIA:

AM ver', novissimos amicorum nostrorum manes salutando veneremur i Incidit enim hoc, proximum ab edito secundo Philomathiae libro,

biennium sane lanestum et frequens mortibus hominum nostri amantium, Literarumque studio nobis conjunctorum, multorum, heu l nimium multorum, quam quorum desiderium et iacturam nostra nos aetas ae tempora lenire et consolari sinant. E quibus quum nullus non meritis vel in Literas, vel in nos, vel alios multos, justae laudationis materiem praebeat ἔ nos, et animi dolore et argumenti copia oppressi, eorum commemorationem paucis verbis complectemur e caeterum cogitatione nobis humanae

conditionis fragilitatem proponentes, et illud, Omnes eodem cogimur, omnium ematur urna, serius ocius' Sors exitura, et nor in aeternum Exsilium impositura Umbae. quamquam horum versuum ut tres pΗotes verissimam sententiam habere judicamus, ita postremum nihil minus. Mortem non edeo exi.

217쪽

nio PARENTALIA.

exilium, sed, contra adeo, reditum in patriam, poterat Poeta discere a Pythagora, et Platone aliisque Graecorum legendo sibi cognitis: poterat Romanis, Cicerone, et Virgilio suorqui nobis magis persuadent, quam Horatius, caeterum admirabilis, at hoc in argumento, vel Epicurum vel plebem sequens. Sed haee

hactenus.

I. Amicorum autem, quos memorare instituimus, prima Hieronymi Boschii sors exiit urna, die primo Iunii anni MDCCCXI: quum ejus.

dem anni die septimo Februarii, et quarto Aprilis, et superioris mense Iunio, Leidam veniens se apud me fuisset, ut mihi prorsus veterem amorem reserret, assirmans frustra laborasse Sycophantas , ut animum ipsius a me abalienarent. Manibus hoe fatis est. Nam de vivo bis dixtismus, duo amicitiae nostrae monumenta posuimus: alterum, Epistolam, qua Boschio Partem undecimam Bibliothecae Criticae dicavimus: Hierum, Narrationem de ejus editione Antii Iogiae Graecae, in Philomathiae libro secundo. Huc accedit, quo minus plura dicamus, quod in alienam provinciam invadere nolumus; s quidem et publice proposito praemio invitati sunt docti homines ad Boschii Elogium scribendum: et sua sponte id agere dicitur vir huic operi, s quis alius, idoneus, J. D. Lennepius, Pro

sessor Literarum in Illustri Amstelodamensi

218쪽

Athenaeo. . Illud fortasse non i putilς sit futurosm ipturi monenda, quodque quosdam.fugisse vidimus: hujus, ut suratoris, nullas fuisse par xes in m* Leidam vqcando; quippe qui, mei dudum vocat', Curator factus sit: mihique, Aprioribus Curaxoribus vocato, oblatam catheis ψram recusare suaseiit: ut ipse, illo vivo, narravi, Bibl. Crit. P. XLVIII II. Paucis post diebus altera sors exiit Iani Derkinderent; discipuli peramantis nostrum, quem

antea bis memoraveramus, ut magnos in Literii progressus habentem: primum, in Vita Davidis Rulin pii. p. 277, deinde in Ann0tatione d Selepta Historicurum Gi e eorum, editionis iteriRA P. 456. PateI camator, Vir spectat*e industri e ac fidei, iniqstelodami cargariuinpegotium lautitab*t sine quaestuosiisti: eidem hune filium destinayerat, artibus ido eis lin guisque hodiernis erudiendum curaVerat, jamque adjutorem sibi adhibebat et quum hic sorte, uslectione librorum delectari solebM, in hist riolas Graeci Rom nive argumenti inciqit, indeque has Literas discendi mira cupiditate incen-

Cὶ Utimur nomina vulgari, quo sere ocitur procur tot navium Onerandarum t ham et similia, non multo M. versia signifestione , usurpata in Latinitate Medii Aevu id. Ducaygius T. I, p. 3I9. Cupputari Ra T. H, P.

219쪽

PARENTALIA.

irrum raros ad studia reditus daret, nec eossetis magnos, nec vires ut nuper pares legendis Scriptoribus totis, contentus fuit per morbi intermissiones in Scholas ventitare, domi, lecta relegere, vagari per multos libros, ex alio in alium involare: quod genus studiorum antea contemnebat, nil ordiri nisi quod ad finem perduceret, nil inchoatum relinquere, solitus.

Sanato confirmatoque accidit a. MDccic ut Leiodam migrarem et quo et ipse me sequi volens, parentum c ri te domi retentus est. Ibi tum apparuit, quod alios etiam magistros animadvertisst nepesse est, discipulos quosdam, quam. vis non amplius in scholam ventitantes, tamen

vorro ita maxime ad proficiendum juvari, ut quam proxime magistrum degant: cujusmodi quid et sibi in quodam samiliari usu venisso Socrates narrat apud Platonem in dialogo Thaa ge p. II. Ia. Filius apud parentes manens .pstulatim aliquantum ex priori discendi ardore

remisit; accedente praesertim frequenti amico. rum et cognatorum reprehensione, eum culpantium, quod id aetatis adhuc apud suos aleretur, nec ipse sibi victum quaereret, sed, re licto quaestuoso patris negotio, infructuosam Literis operam navaret. Quibus ipse voculis . nullo, quidem modo h Literarum studio, cui se in perpetuum consecraverat, abduci potuit ac sud tamen commotus est, ut in adimum indv-

220쪽

indueeret, ea , quae dididisssit: ad quae mconferre, et primam quamque vacantem scholasticam quamvis inferioris ordinis cathedra

Petere. Itaque, in Gymnasio Amstelodamensi, infimae classis Praeceptor factus est. Ibi quunt

ei quotidianum opus esset, per antemeridianas et pomeridianas horas , puerorum animis, Prima Grammaticae elementa , declinationes et

conjugationes inculcare. insta sane ipsius digni.

talem ac doctrinam, vespertinae tamen et rema nebant vacuae, quas lectioni veterum Script rum tribuebat. Quamquam oti bane ei felletistatis partem mox ademit . matrimonium , . in quod incidit, indotatum. et multis liheris, me cundum: quibus sustentandis, etiam 1 vacuas hci

fas privatis scholis habendis consumere debuit. Sic in scholis continuo docendi labore fatigatus, domi h liberix turba strepituque exceptus, neque requiescendi. nedum aliquid suo sibi studio legendi, tempus totumve reperiebat. ΑΘ tamen halle sortem patienter tulit, meliorem ei brevi suecessuram Drans. Quod dum sperabat, et nos, ne frustra speraret, operam dabamus, liberos ejus erysipelas morbus invasit: quibus opem paterno et effuso animo, ministrans, ipse eodem morbo implicitus et cum duobus h liberis absumtus est. Caeterum in illa conjugialis aerumna vitae, quum in Literis Parum addiscere posset, cavit tamen ne quid . det