Aristotelis De natura, aut De rerum principijs, libri 8. Ioachimo Perionio ... interprete. Eiusdem Perionij in eosdem libros obseruationes inserto etiam eiusdem orationis, qua Iacobi Lodoici Strebaei calumnijs respondit, compendio. Accessit Naturalis

331쪽

In libros de Natura.

faciat peririere, tamen ad nomenDUantivum Q... referri conjtat. Diuidit enim Anitoteles τα πν'quod uerobum iste Omi sit in barbaros, err ιn eos qui Aliam incolume dici barbaros ferre Graecorum imperium,stalios eoorum qui Europam in lunt. Pluribus bac omnia dico tu Desentione.quod eo commemoro, ne quis in hoc quasi compendis plura a me requirat. Eodem lab. cap. 8. non leviγrem errorem superiore indico. Verba Arii toteli, haec fiunt,

Qiotcla cratione patrium illum easium ετῆς ad nomen ιύγ eo quod ubstantillum dicunt, acto pertinere. Hoc eo xim totum ita interpretor: Ita si bic illi uirtute praeserat, cr longe praestat illi virtuti uniuerse uirtutis magnitudo pro- secto interse conferretur omnia. Strebam autem cundem

patriam casum ad vir. ἔχει verbum referised quam uitio. scibisc intelligi liceat,quod αριτῆς μι ἔγε- Antilol. di rit, quibM uerbis si de tota'uniuersa uirtute, id est,ia to io uirtutis geηere loqui gnificat. quod cum Strabaxs non intePigere λως omi sit. Eodem etiam loco τωνAi bis po tum, non brae ex baηe magnitudinem dixi,sed hanc er itam. Quid in eo reprebsoue dignum uidetur i π tamcn i boc ipsum ide criminosium in me putat. In bis etiam ver

u γi, quandoquide uertissem, Strebaeus alioqui dixis i id tibi ηκno gloriae duci quod albas mihi vivitia obiecit. Cum enim quodam loco λπὴ,alioqui dixissem, i ta in me repreo heredit. Nec Mrὀ intectigit, quoties γ equitur in laia, totiι

pandi in xiii esse dicendisai. quod quidem boc loco multo sit euio

332쪽

3oo Ioach. Perlonii Obseruationes sit euidentius, ippe cum bisecratio sit superioris sente tiari Aristoteles primo Ib. cap. 3. dedi thnStione imperiorum disserens, ira loquitiis, ψ αω βελτίων ὐ-ἡ F βελυμ

Lodoicus redundare dicit. Ego in alia sum sententia, ex fimo post illad totum,o πβιλτι νων, addendu esse ντων.Atis in banc me sententiam duxit in ratio,qua iu

sam affert bis uerbis Aristoteles, cur semper ut quil eo ιγ pr unt pηrent, praeBant1Ima uirtute est, ita e imperium 'rivianti limct. Id auitem causae sit,inquit quὁdvus π olycium, quod a praestanti limo quos praestatum, id optimueli. Hoc autem Opim nonsolum ab 1s qui parent, sed ab ri etiam qui imperant,esscitur. Si ergo iPud ex praesantia operis costigit, opus autem non ab tantum quir rent,perscitur,sed ab νι etia qui prolint: certe non olum ex eorum qui obediunt excessintia, uerum etiam ex Vi qici imperunt,imperis dignitatem Artitoteles aestimat. Namse eam ex eorum solum qui obtemperant, I aliorum imperio

subisscti sunt, praedantia lectaret, uale de imperi dignitate existimare iudicare uideretur. Sic cnim fere ut Dei in beluas imperia in strius eo esset, quod dominus in seruos habet. Quod non solui fifalbum est, sed feri etiam non po-ιed. Ac uilios quidem interpretationis crimen, cum in ambiguis uerbis primo, o simplicibus coniuncus uerosetis: deinde in lys quae alio alis alio referri posse uideatur: po remo in i s quae nec ambigua snt ipsi, nee do ais aliὁ referantu sed cum unum aliquid significent,tamen non re Fic a me Sirebari sententia conuersa sint, cum de superioribus dictumst, reddi ut de reliquis disseramus. Primo quis dem libro, τον κεσπήμων, impery struitis reHorem appeti

333쪽

In libros de Natura. 3or perium pDd minus inferuos baset. enim berili imperiton tam apte dici existimo: nec semper imperium ex eo pod pr. 4 t,id est,siod Amus eli,nomen tres it siems

admodum o res uxoria a Cicerone dicitur,cum uis mulieri priri let. I iid autem ex eodem libro, cap. 2. γινes

My, jus ouo φ τ αλ ita dico: Ciuitatis origo ad uiuendum, inititutio ad bene uiuendum refertur. Constitutionem dicendum Lodoicus putat, non in1l tuti nem. Sic ego institutionem riuitatis appella, ut Cicero in parario m quinto de Finib. primum hominis in litutioneni nominat. Quod cum ait, non plus in oti tione bominis uuli esse, quam Grau, quem statum alio loco uocat. Hoc ergo vult Aristoteles, Re 'ubliciu uiuendi causa orta3 esse, Cr Druentas institutas autem bene uiuendi, id est,sonaru actionum Patia. Ita earum ortum originem a natura ducit, earum autem institutionem . statum a uoluntate. Neque i

psus omnes pareant. Inte Vere ergo sta naum oportest,

aliud esse, Rempub. esse aestare: altu constitutam esse. Ea enim demum constituta est,quaesima et L stabilis. At phau cio, an constitutionis uerbsim, quo ii te utitur, it lationum in hac re babendum. Ego etiam istud eode loco,paulo in stJ Dy-ἔκασιν Ω γωσεων τελειθω , σα cum hoc modo traLBulissem, Quale enim quies in aprimo Ortu: haec mea interpretatio Strabaeo non probatur, quod, ut ait,rem inoboatam pro re perses Ia, e principium profine ponam. Quis paulo doctior boc totu, a primo ortu, n, idem quod boe, ut primum Ortus sit aliquis, leclarare censeat s Vt autem primum aliquis ortus et , an non eius ortlis

absolatus est i Da qui dicis hominem ὰ primo Ortust Abgere,eu iam absoluto ortu id facere dicit. Sed Ciceronis uerob quia boe confirment, pr0 rei est melius. Scribit enim is

334쪽

3o1 Ioach:Perionii obseritationes forma naturas, ut initio dixi, simulas ortus esset se quEque cognosceret, erri Proximasententia est, uerba primo quide ortu mirabiliter occulta natura sit, me. Paulo infra: Parui enim primo orthic iaca, o c. in Ho nunc ex Strebo,cu Cicero pueros primo ortu iacere dicit, num rem inchoatam pro re perfectaponat. Multa sunt Aia, adeo leuia,quae mihi Obycit, ut ei ad omnia esse re*οndenodum, neminem eorum qui legerint,dicturum putem. In eo

greere uisium iri illud scio, qu)d απι - 'primo libro, . cap. non essectum, sed effectionem dicendum esse censiuit. Ciceoro enim in secundo de Natura deorum: Vt enim,mqrit,mrate, c. ais ut pictura fabrica, cate j artes, bub equmdam absoluti operis effeHum. Ob curum meum dioeendi genus multis locis esse dicit: ed eam tantum compre. bensironem pro eram, qua nihil obscurius ait esse, nihil embi ius. Ei I ea in primo lib. 3. cap. expressa bis uerbis: Pe spicuum eΗ enim, si tantae in corporium eorum fi liiij ut dissimilitudines,quantae in deorum imaginibus :sere, ut eos qui uincentu rid nos borum seruitutina reantum. id eu disguos qui bisseruiant. Quoniam autem ἄθλιπυκά. De eo

loco reliquos male ueriit pro dis qui uictis tenim vinci dicitur,id vi, pii a tergo relinqui, metaphora ducta a cursoribuue non erit alienum, illius orationis amobitum ab eo uersam proferre: Certe nemo dubitat, quinfateantur omnes, non indiPum esse, re uos dis seruire, qai quantum imagines deorum, tantum uel una forma corporis antecellunt. Exi Himabant ab , utrast obscurior:tui, facile, quae issi calo fuerit meae orationis exagitanda,iudicabunt. Idem cum paulo infra illud Arctotelis, ἄ

Utisti,turto hoc modo: QSodsi in corporibus id uera eri Maiore γέdam ratione in animis ea ipsae insunt uariaeta

335쪽

- in libros de Natura. 3o rariamus In Defensiora n dico propias sileet ducem si siqui in hac oratione:Quodsi in corpore situd est Morinu, multo iustius in animis hoc confirmasse. De varietatibas, quae in corpore in Gimo insunt, disputat boe loco Arsi toteles. Cum uarietates in corpore esse docuit, tum a maiore in animis concludit exiliere.ltas μυ I. boc loco definiri,aut potius distingui dicitur. Atque baud scis,an διι ιτα in pisecto βιlewidam. iaci ντα multu locis a Cicerone docui ea dici, quae e terra gignerento orirentur,qua exsiste terra fundat esserat,interdιι vives. Hae eum non legisset Strabam, ita me ima dicit uertere,ntssirpes ηοη recte Acerentur. Cu emeiasico,Abana dantia ad bene beate* uiuendum: ille non Stoicorum, sed Peripateticorum verbis utendum fuisse confirma quasi ueia bis non int etiam Peripateticorum. Atqui tertio libro scriptum eli his uerbis,ταγαῖ

mi ista id eH, bene beates uiuere. Ridet etiam iulud meum carmen, Nescit bomo Anem rebus reperire cupistis: ob eams causam Ciceronianum me poetam esse dicit. qu)d boc iterbum cupitis in heroico versu eadente si is ocorlim.Ita non lim me,sed Ciceronem quos repreberit. Cur irid uerbum indecorum in claus uia heroici carminis esse Acat. ivloro. Certe Virgilius decimo libro Aeneidos verbo cili dem generis in clausula usin ia: Nescia mens bominum fati, fortmr: sutura, Et eruare modum rebvsAblata ecundis. Leuias: t bae, multati: alia: ob eamj causam plerofip aD

miraturos ceri cis, quJd ad restondea. In eodem iis nere M λγηματι uento, quam uerto, artem qua in quare dispe nys occupata M. Qiud in eo iure reprebedi potest

, comaei dei contraria esse dicit qWodam loco : μ

336쪽

3o Ioach. Perlonii Obseruationes

tor,sed cim de uerbis Implicibus o continctis agitur Cum autem irenum eit ἀπώσ pbι opborum, α,λῶς in τα τι contraria sunt. allat modo απιωρ id est, simpliciserUsubtiliter, aut accurate, πισοῦν aurem pondus dixi primo libro,Mj recte i quandoquidem ueteres mos ad trutinam probabant, ut nunc solemus. infod seabter esset dicendam,ut Strabalis uult, Aristoteles addidisset. De in aute loco, Nugae uidetur numia, . . quid tirem, dixi in Obseruationibus: item de so quod ditanceps sequitur, Mutatis dis qui utuntur. De Mid ero

rorem fisum coarguit,non reprebendit meum. Est enim ita apud Arillotelem,καίτοι ἄτοπιμ -δεω ῶνα πλῶτον, is assaruῶιν,λιμῶ ἀπρῖ si . qui locus in ambiguo uerbo versatur: aut certe verbum unum, id est, ocreare/6ad diuersapertinet. Sed non ita est: ἀμυν enim non est nomen adtestiuu, quod vocant, ut ad nomen jubstantivum reseratris. ἀνα

enim verbum quo pertinebiis Dr boc ergo uerbo intestigitur. Si enim adiectivum esse in nominandi ea 2 p

το .erc. Itas ut non recte as isto hic locus Gnuersis eboc modo, Atqui uariae inutiles sint istis modi diuime, o e. Qisibus in uerbis in id uitium csi modo uitium s) incidit, quod inibi obi)cit. Quodam enim loco primi libri, cum dico, Aliud genus, quod cauponandi dicitur, cosecutum est: his uerbis in terrogatiunculis utitur, Quis ita siqvulus f s quis edidit tam duriι genus orationis, tam inconditum, tam prodigiosum Si enim bis uerbis utituis quod di di llabae cobaerent, eadem superiore oratione illius cohaerent, multae aliae apηd Ciceronem. Si cauponandi uerbuculis pati eodem Ennιμs apud Ciceronem utitur. Si boc tenus dicendi inusitatum ei uidetur. Quod cauponadi dicitur: in eo cum uerba generis intelligatur, non est cur tam proin

sim existimare debuerit. γοdam etiam loco primi libri

337쪽

totius serma Ubil ait magis lauitu Mu is esse cantatum. Eam totam proferam, er cum ipsa issim conferam, ut intelligatur,quam mea inuitis Milis, illius uolentibus adiuo uantibπsscriptast. Haec quidem mea est: Ut enim medicinaci ualetudinis quasi infinita ere immensa,hun Euae pars nutam modum in Die suo adipiscendo adbiberi udio. λὶ enim ad eum omnes cupiantperuentiri hys autε quae adfinem serent, modum apponit sinis enim proposiim euomnibus sic baec ars quaerendae pecuniae fini suo nuπmodam apponit. lilius baec:Nam quemadmodum messicin ione fine sanare contendit, artes omnes, quoniam id cuis it deliinatae, bicere maxime desiderant, nullam sui finis modum constituunt tametji quaepraerurrunt ad assequendum finem, propterea quod omnibus issis finis sit extrema meta, non ita j ne modo protrabuntur se m boo nego. riand2 genas multam ui sinis terminusuit. si in mea,pro

illisu, portenta uerborum in se di canis Contendere scilicet cum infinito uerbo legit, alia μquae quiuis potest exquirere. Ego eodem libro, δι- M verto Artem ais rationem; id vi, facultatem: isse Virtuorem, cum loquitur Aristoteles de re alia arte. Ita eiusfiniensia ἡ χροματισων uirtus erit. Quodsi Ciceronis Qiuntiliani claritatem opponat, qui Socratis in. Platonissententia secuti,artes uirtutes appellent, primum Ari Hotelis uerbis utendum fuit, qui hanc istorum sentenotiam sexto libro de Moribus refellit: deinde nemo unqliam, tu quidem latine loqueretur,. u. ιν uirsute dixit. Po-

338쪽

3os Ioada .Pe Ionii obseruationes

nori ingenera,quae AHystoteles cum pleri s a s lota tin aia magnis Moralibus,quae dicuntur,exponit,τιμ ,- νε-A-- est. χρειαν eodem libro,id estnimO,Indigem iam dico, Strabaeus hum.Sed non intellexti,aliud esse χιν aliud ' Aeri uu πιτιμίω eodem loco, utilaatuperinceptionε uoco, propter baec uerba, απὸ τ si πων, qua dea incensieumr.Si lac nonplace malo ita dici, Rationem pecuniae Iaciendae emendis uendendis ue fructibHinania malibus. Nec uerὀ corrector melius o aptius dixit, bremodo, Ratio babendi, qua de fructib. manat. Quid est enim ratis habendi latine i aut ratio babendi idem ne quod γραψ

tionem appello, ἀπιγίω esse diciti si

contra bendarum rerum rationem, με rorcadis eodem modo me clamat vertere. Hoc autem modo uerto,

nitur. Eodem loco me rem necessariam improbare dicinnee improbo. emadmodummim Aristoteles, cum τι μεταmrem in uitioportit,non totum genus σά άαπουλικίωfilum communi nomine Discatam uisu perat: sic ego, cum rerum contrabendarum rationem imo probo,non omnem improbo,sed eam tantum,quae in pecu mys mutandis, aut cotractu numario uersatur. Idem miti fusum crimen Obycit, cum . σατιHω eodem libro, cap. s. rerum ultro citroj contrahendarum rationem me dicit uertere.Non enim bis uerbis i ita expressista ita, ατ' - λων-Quod quo facilim caeteris probarem, vaeca uerba scribenda censui. Abπλῆρ A' ἄ-r οωδ,ύσπο

339쪽

In libros de Natura. 3or.

Hyn alterum cauponat risis,auerum rei familiaris emtic necessarium est, ac laudabile: sud contrabendis rebus

accommodatum, uisVerandum. nec iniuria: non enim mis

tura id genuit, sed rerum ultro citro contrahendarum ratio,igrare optimo in odia hominum incurrit,quoniam ipsa perinia ructus eius est. Ex quibus interse cotatisfaciUisteιhitur, calumnys imm mecum agere, raude in dolo. Ne que erim si rem uere exquisisset, uerbum i ad ira a me conii: rsum, sed potias omissum e se elinget.. ia πικί - autems 1lum faeneratorum Cicero in primo de Osticos libro

nominat. Eodem loco τίω μετα λητικίω dico artem eamq; di flexit de uia: quod AriRoteles alteram M.,quas in laude inperiore comprehensitone elκGeram cppetauerit. eodem loco inuestionem,id est, ut ita ricam, importationem appedo, quὀd altera pars erat mercaturae παZατ σις, quae ab abys negociatio dicitur. inchoasse etiam me dicit,non absoluisse eam orationem, cuuis initium At eodem loco, Sed quoniam de bis quidam fripta uola inareliqueruntiaMod falsium esse facile adbibito ιbra meo iste ivtur. Thalis Miles praesensionem,

Da i diuinatione, quam eodem loco eisdemsere uerbis exopra ii, quibus Cicero,sic mihi ob est, me ut Aristotelem in ciceronem dicat uertere. Cui in Defensione res ondeo, me maxime ueste, ut id facere posim. inunquam Ari Itoteles non de uendendis obis loquitur, scd de conticendis praelis, in quibus olea exprimuntur. est μ ε Prasi ἐλMYγμα, id sit,cum praela olearia conduxisset. βτυ ἔνωμ,d M, Ciau multi concurrerent: quod uerba omnia interpre-lando non debemus persequi,dum siextentiam retineamus. -υα ηας νυο omisi,qu)dsutis in ilia uerbis inte uerenigri Cum tempus uenisset. Addidi haec Ciceronis verba, Antequam forere coepissent: quὀd eror bae apud Aristo id ita λειμ νγ εντο, id est,etia tum cum Mems esset: u a qκα

340쪽

3os Ioach. Perlonii Obseruationes quae idem quod in efficiunt. eodem lib. cap. s.frmum dixi, Strebaeis habitat.uter aptim,docti uidervit. Foro m-m autem dicendum esse me apparet, qu)d is qui in Repta. praest, forma caeteris debet excellere tui AriRotelis docet petiis exemplo,in qua cum pedes csuiua abhubant, ea desticiebatur: cum ex easimulacrumfactum esset,inutataform erat in bonore. Idem eodem lib.cap. S. Servi; mibi auctoritatem opponit : quoi uerὸ itastris res fiam fa

ἡψωμ. Ac de dis quae mihi ex primo libro digna regοUrοσne uisa Funt, buctenus. In secundo eli; libro ad ea tantumrs dest,qua in eodem sum genere, quavi bauia uideri

possunt. Nam cum in i φαίνεται σνει&νω in τ Hylene ad uerbuin dieam, Non pesstitur ex rationibus estici, tamen iste reprehendat, quid respondeam,nji Cicero nis esse interpretationem s Si di abae duae eadem coha reant, ut in boc, quemadmodum modo, statim reprehendit: cum in idem ullium,s modo uitium eum alio loco do, euerim incidisse. Qui cum diligenter in me inquirens, boduo tantum inuenerit, tamen hunc versim undiu Hoe tantum possum dicere, non probo te. Cui in Dejensione ita re., stondeo hoc loco, ut hoc potius uersu ei utendum 1uisse di. .

eam: Me mea delectant, mi mea flaplacent. Hoc totum, πωr bHAHλῶν sinν λώεντα, e. ita conuertipene ad uerbum: Quomodo autem diuidendusit,nihil exponit,edi c. in eo tamen illari Diuidendumsit, reprebendit,cum λελειμ