Aristotelis De natura, aut De rerum principijs, libri 8. Ioachimo Perionio ... interprete. Eiusdem Perionij in eosdem libros obseruationes inserto etiam eiusdem orationis, qua Iacobi Lodoici Strebaei calumnijs respondit, compendio. Accessit Naturalis

발행: 1552년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

In libros de Natura. 2τ' -

qvi illic tractet,consederare. τρατιω6M inquit in An. notatis libus, de me loquens dicunt: tr a Cicerone,apti ad rem mihiarem. boc isse, tum haec addit: Qui probiui uri Dico τρα- λ r appetari,qui in castru in exercitu rem militarem Adicerunt. Eit puer apiri ad risum, eotiamsi non ridet: e puer aptus ad rem miItarem, qui mo Eea πατιωτικός. De cane mihi idem licebit concludere. Necsimi tudo quam confiStatur,apta eli. Ego enim bacomnia in ιias exeuntia, artis tantum esse uolo: i Be ad Omonia miripertinere. Aufioritate Budaei ait me contemneore, cum lib. t. cap. ς.ad eum refero, qui ou O'rarime quarendarum opum ualet: nec eam c5temno, cui rego unam, isse auream eius uerbi furificationem stellauerit. Verba autem Aristotelis bacsent, G γρο λίη ς τι κῶ δεω, α-υα κ .rar, c. Ambigua edetiam uerbum is ι γε,quoniam duobus modis dicitur. Nanrer qui, t omnes qui, quot ualet. Ex eius uerbi ambio

Pa fgnificatione orta vi Strebat falsa reprehenso. ita

enim in primo bbro, quot συι γι uertit: ego, qua quidem,in hac Arhhtelis exprimi libri cap. s. umpta oratione, ii M

nam citur' sentata erit, Ii ita bic locus uertatur: Tot igitur suntser uiuendi genera, quot ex fi quae lum crestuctum efferunt, nee commutando, aut cauponando, ea quae

ad uictum necessaria sunt, ppeditant, id quod pecuari s

propositum sit,statricultura, eorum qui in aliena bona inuadunt,pimius,inuenatio i illud ergo ἰσαι γ , quae qui dem,sci debet : uerbum est exceptionis, quod cum uerbo munctivi modi, quem uocant,iungendum et t. Proferam lomm unum Ciceronis, ais eum ex libro qui vii 43 de Uni

312쪽

αgo Ioach.Perionis Obseruationes tur: Denis sic iudico post istos nobilis Pythagorem, qu rum disciplina extincta H οὐ- modo,cum aliquot sisecuti in Italia Siciliaj uiguisset, hunc extitisse, qui illam reo nouaret: qui cum me in Ciliciam prosciscente Epbes ex pectavisset, Romam ipse ex legatione decedens, uenisset eodem Μὰγlenis meisiurandu'uisendi causa Cratippus

Peripateticorum omnia, quoέ quidem ego audiuerim, meo iudicio facile princeps, σα uersu medilim, idem quod gubernare,aut administrare Rempublicam, o clarare, omnium consensu celebratum est. Patiendi autem significationem in eo interdum intelligi,boc rarius est. Hoc cum strenaeus ignoraret, me certis locis hoc uerbum in ea Iturificatione om*autem reprebendit, ut in illo Aristotelis Deo, ex secundo libro, b τίτων

που--,uel condere optimam Rempub. uel gubernare duci censet oportere: ego ad patiendi gnificatione i ius uer bi uim resero, ut hi casus accusandipro sexto nostro acci

oportet, qui optima Repub. utuntur: id efit,qui in Repub. optime reguntur. 'Nam πιλjus Quo inpatiendi Ivlifica tione accipi interdum, indetodem Arisistetis exsteptimo secundi libri capite declarat,dτι A ει- κῆ τη-EANe

i. Dico deinceps de crimine,pod in πι coniunηctione uersatur. Haec quide esanctis di bus modis,ut alios prateream, dicitur. Nam interdumf- ώ,interdum cuiusdam modi. Priore modosta inuenitu Aposteriores pelta

313쪽

In libros de Natura. 28 . Ita vel cantecedit, nonnunqmim non antecedit in ipsa oratione. quod quidem nisi doctis ire attentis non uidetur. In eo genere ist ad est Ciceronis ex primo libro de infictys: Sinerant merita,ut non ineunda, sed referenda sit gratia, ma-i quaedam cura adhibenda est. In boc enim Vt coniunHis huelytur. Hoc, credo, Strabam cum non inte Ceret, in tertio secundi libri capite hanc coniunctionem ad alteram traducit ignificationem: nee boc ei satu est, sed exclamat, . vis ita me exagitat: Italaeponii Aresilio teloporteria uerborum' A' quo ego ui Gim in Defensio are quaero: itine uero tibi baeoportenta uerborum uidenatos Cum autem uitie coniunitio, rerum* bumanarum omnium,tum uel maxime barum disscit ocietas i communio est. Id eorum qui una iter faciunt, societates declarant, quorum fere A lidia fiunt, ut leui de re ossensiore inoto si animoseleant assci. Si dixissem boc modo, Quorum, uel inter quos ita distidia sunt,ut leui de re, o c. ademptlisei fulset reprehendendi locus. Ex quo in Defensione dico

inusti gipom, ignoratisne, aut certe maledicendi libidine impulsem, ad accusaηdu uenisse. Eodem se modo me inis vult, cum in Aviem bisi capite undecimo ictud Arctot k,ώς' ' A,AM , ita conuerto, in impetus feret, uelfactus i. Ad mem enim coniunctione issam facit pertinere, cum ἡτε apud Aestitelem eo loco minime referatur. Reprehendat igitur etiam Aristotelem necesse sit, apud quem ἄνοηa antecedit. Sequitur in Defensione no criminis mei deopis o,sed Strebri accusatio. Quod enim in me reprebenso illum in eo doceopeccasse. Secundi enim libri capite ter μ' ς 'rebellens,--πιιῶ τοῖα φίλeu,uertit, Dat

Menda amicis: quod nitio um eΗ, ab Aristotelis sintentia abboras. Vult enim in eo loco bonapossessoneprivata esse, usu communia, εστατ φίλων Lμά. Si commvaria,non Menda dari. Dare enim utendum aliquid, nons s in aliud,

314쪽

α 31 Ioach. Perlonii Obseruationesia adiud quam commodare. Ita fit, ut uir πειῶν, t facere ut dis amici perinde ut suis utatum,quod Dr amicitia ualere debet. Res ondit etia hoc in me, eo ipsotico, quὸd ταμ se omiserim iri bae oratione, Cum suu quiseque tenet, eo amicis prodest: cum vibit de sententiast deo tractum. inetiam in eadem ista oratione boc totum, Eo amicis prodest, ades ita nostra consuetudine Aborrere videtur, ut eo loco me unum ex ys qui hodiescribunt, suo iudicio ineptisime loqui dicat. Atqui Cicero ita loquitur in

primo de Osscys libro, opera prodesse plurimis. quod in

eodem genere est, quo issi id meum: Si quid bulet uir bonus, eo prodest amicis. Repotio deinceps in De insone multis uerbis ad eam reprebensionem,qua nata est ex uerbi se τὸ ν,quod est in secundi Ibri capite tertio positum, interpretatione. Ego primus τὸ ApD ιν illo Aristotelis loco, ais γ

ri, cum cateri integrum uerterint, quos Strebaeinsecutus sit: eius* noi .e interpretationis meae in Obsteruationibu seausu attuli. Nec ulla me magis impulit,ut ita interpreta rer,quam Ari Botelis oratio quaesuperioris ratio est. Narneum boe dixisset AriRoteles, quod paulo ante posivi,sei

Aristoteles integrum aliquid inte exisse non τι dixis sit. χεοd enim integrum Hl, id etiam est totum, contra. Deinde qui potest id qχod integrum en , inesse toti i cuni praesertim totum in eo se potius quod integrum est. Sed sitis πιι docere, ueram bane meam esse laterpretatione. Dico decem ita parem numerum esse, ut parsi totus iste mι merus, quod in D is partes pares diuidatur, nec eius alteri tra pars, id est quilis, par numerus esse dicatur. Ita ponu -M toti quidem, utri autem p rti con enit. lite aurem

315쪽

In libros de Natura. 283 O , me facere ita interpretando, ut duo uirifelices esse non pol mi, non quatuor,non octo, non decem: quonia, inquit, Horum est par numerus. Hioastaciter er captiosi,ut se

let,argumentatur. in bac enim Aristotelis oratione,ὰμ πώ μιν τὸ AAπιμνων τὸ γύ, uerbum quod inote igitur ut sit in m aba qua itam Aristotilis expresi,s rem praesertim non fit eorum beata uita, quorum vipar numeras) idem ualet, quod in bae oratione, Miseroru non est beata vita: id est,ad miseros non pertinet, miseros non attingit, in miseros non cadit. Deinde ita cocludit, ut si in Miliotelis enunciatio uniuersalis esset, non indemita : aut iviora et satis esse ad earum quae sint infinitae, ueritatem, se in aliqua re itast,ut ita gnificat. Nes enim Aristoteles ait, nultam beatam uitam, nullum parem numerum in eassem res cadere: Iecbeatam uitam non esse eorundem,

quorum si par numerM. quod probat, cum ait feri posse,

ut par numerus si in toto, nec in alterutra parte,beata autem uita non poRit. quod cum in decem lapidibus uere dicatur de numero,'in angelis ein bominibus de beata uita, facile illius captiosa intestigitum coarguituris rura besio. Hoc etiam loco neutram partem non a me dici

buisse confirmat, quod uerbum ine ad plura duobus uuli

pertinere. Si de duobus dicitur, fontentia Ammon , -κωψ ν etia dicetur,aut certe nec Alio eius.

dem libri loco capite quinto priuatum dixi: quod sile culpat, censeres indolitam dici oportuisse,quὀd ita uerterit. Locus autem proferatur, planum fet, ita transse

bum inin propriuatis accipiendum esse, se Aristoteles paulo pὀit decimo cap. explicat bis uerbis, τ : ἀπος γασ

316쪽

at Ioach. Perlonii obseritationes

to capite uocauit, eos videmus decimo et extremo dici ἡάI

audet Strebam a me quaerere, num priuati obtinxerint Rempublicam. A quo uicillim auaero, id ne dicam ubi shi, ne uerbis i Sunt aliae Regublicae partimpriuatorum, erc. Tum hoc dico, magnum inibi abi o dot lacum exclamassi, ω μου α,ἀ-Ab eode etia iniquaero,st neueia Aristoteles priuatos uuli obtinuisse Rempublicam his

An non boe potius tradit, priuatos bomines nonnullamna Rerumpubbcarum fuisse conditores cuiusmodi Hippoda mumfusi e uult, qui primus eorum qui ad R empublica non accesserant,de opimo Reipublica statu,ut ipsi viti natus est disputare. PH, ο ita hunc locu concludo,ut dicam, multo eum melius facturumsuisse suos olus errores cororexisset, palam ipseproderet coaeturiret. Verbum Etam eode capite eiusdem libri ad caeteras artespraeterpbialosophiam restro, Strebaeus ad uoluptates. quod uerbum ita alte repetit, ut tres aut quatuor interieἱlae snt sententiis. verba baec sunt Aristotelis, H γr aliam a θύπων At Wrs. Quae I de uoluptatib*s ev 'nam iis, quis tandem erit fenasus, cum dixerimus alias aut caeterm uoluptates bominibus

egere Qui enim uoluptates hominibxs egent i auι f quae egent quod cuiusmodi si, cogitare non possum cur non alia i Nonne boc loco Aristoteles pbilo ubiam hoe a caeteris artibus distinguit,qu)d per se qκems ac selum ex phihisbia uoluptatem caetre poli e sileat, ex cateris aurem

317쪽

In libros de Natura Σ - i posse,pὀdadu metu hominum desiderenti Nam cinu

cabulum i ud esse coniunΗiqi: Oportet autem hoc non L. tere, quὀd conducit multitudo facultatum. Nam ita persi iacuus est i iam error,ut cui pateat.Qμου nomen suerbum in quὸ tandem pertinebit i aut quod ad uerbum referri fruteriti Proprietin etiam sermonsi graeci hoc re ouit. τ/ enim in hoc genere,non ἔτι, Graeci solet Acerra ut, τι συκpερει τὸ ἐσίar. Eoia loco ψησι visusIustra gium uocis appella, Odoi boe ad calculos Iacit pertianere: liter melius, ath existimabunt. Nes enim sententia

mutatur: quemadmodum mutatur convertre paulo psqω, in hoc ιοιο, ἱωίδελτῶν. nam,Extra Celtau,dico: streatam, excipiunt; in Celtae. Budaus ita ut facio, interpretatur.Ita non tam nae, quam illum reprehendit. Budaei verba ex 3o pagina priorum Annotatioηsis bieci. Loquet enim de Aristotele eo loco,scribit bis v, a bis: Idem etiam multM gentes betatrices, militariter uitam traducentes, ultra Ceb. M in γ γα uaria uiuere tradit. in ada sunt etiam alia, qua Budaeumsecutus dixi,qua tamen Strebam reprehendit et ex quo intestigi potest, nutam eum delectum ba. buisse in rei rebendendo. In yssunt bae ex secundo,A Ma

ita ut ille, conuerti, Magna ex parte Rempus. Hrdide ereambitiose administrant. Locum hune ille ιotum pag. i. expresit.

318쪽

Ioach. Perionti obseritationes

expressit. Re ebendit etiam lib. 1 cap. 4. mea interpristationem, qiue eadὶ illivs Hi in eisdem Amotationisus, poginais a. Quomodo enim flamen ex alia ab his lana Hilari uidemus: eandem rationem eorum csse oporret,qui Rempub. regunt, ad eos qui reguntur. Navi quod es apud Ari totelem, μηῶτs --γιγνε raticum exposivissem boc modo, asemadmodum enim flamen ex aba lana quam ex lici s texitur: tu quo illud B: daicum pene ad uerbum express, tamen audet iste ex me quaerere, numstamen ex licos teratur quasi uerὀ boedixerim. Quo quidem Ioco boc ex eo uic im quaero, num si itilum ex alio quam ex quinta natura constare dicam, contis nuο eum ex quinta natura constare cosirmem i an non boo negem potius t Ide cum Γαταμ mr ex tertio libro cap. γ. interpretatus esset, eumsecutus sum i ere tamen iste mihi itillusscilicet interpretationem ut uitiosam ob: cit. Nam cuna ille Grasiamr ad homines retulerit, pro casi της iste rasmen ad retulit. Verba eius haec eadem paginaposita fumi: Propterea Aristoteles in tertio eorundem libro Mdubitans, utrum hi bene coit tuta Repub. optimates, an populum dominari prastantius'. Solon, inquit, in nonnulli legumlatores creandis magistratibus populum,ere causae a magistratibus dicendaepraeficiunt. sugillatim autem talis re imperium non nῖt. In boc ergo Aristotelis lora 9 1ν

terabilem scientiam uocaui, quὀd uulgo aliquem satis δοRum foliti unius dicere, cum illum tolerabili dolirina praeditum essestniscamus: Cicero in primo libro de oratore, tolerabile oratorem, eum qui, ut mihi ut detu/in alia

quo numeroset,appellet, /κανον ρήυyre. Qued isti ita in ollatum dicendi genus'usum est, ut ex me qua rat, qua nam se

tolerabilis scienti quod Me loco uenil tota abili scien

319쪽

In libros de Natura. si praeditum fgnifices. Cui restondeo, bdee verba δε quia

ιus agitur, id plane decurare. Nee uerὁboc ei satis estibaec ipsa in in una circuscriptione notare sed uerba etiam alia exquirit er ponderat. Quarit enim quis ita loquatin, Vt lupi noctu exeant, quemadmodῶ 1ure1.pro eo quod est, Vt lupi noctu exeunt, sic e fures. Sic enim me loqui diciebar oratione, Ut prosint, quemadmodum eιbus. Quo ego loco hoc ei respondeo in Defensione, me issimpudere, qui tam facilia ignoret. Quod quo facibus bilesti posit, totam meoam circunscriptionem proferam: Ut enim uniuersi toler

sil scientia doctrina praediti,s cum bonis permixti sint. Reipub. proiit quemadmodum insaluter cibus csniano Rus eum alubri, totum meliorem quam esset exigum es est at per sequiis non satis ualet ad iudicandum. In bae

Matione mea iis, Ut adverbium simitudinis pro quemadmodum accepit, eum idem quod quanquam uelim orere. Cum enim militudinis eis, cum indicandi modo iunetitura eum vi aduersaliua comunctio, quam vocant ubivnge di mota bi dari uult. Dico etiam in Defenfione, me satis mirari non posse, quὀd Gum ex me quaerere non paat, quis ita loquatur, scientia i raditus Relegi ac recognosci ego hunc locu, quem repres dit,cum primum bune mitiis erasolaeeisinum οἷyci intelliri. Primum quidem ita scriptum,ut ide dixerat er notarat,verarum negligratiatutaru : deinde cum relegens, praediti in eo loco, quem mod3 protuli, non periti legi, se enim scriptum M ivt enim uomuersi tolerabiliscientia doctrinas praeda0 mibi mat' indubium eius m fides uenit, o exitii matio. Qilis enim ei credat iam, aut quis de eo bene existimet,quem non pudeat. liquid abier ais scriptum vi,proferre imo praediti, 'ariti scriptum este dicere s us uitio uertere, quod scriptura alisubpinit res eme s Itas in Defensone istud quaero. hbiriis ocis essent, tam lan et μέ isit meriιὸ eum Stra

320쪽

dis a Ioach. Perlonii Obseruationes

bonem, non Strebaeum diriposse confirmem. Aodem locδpaula infra primum baec uerba mea profert. Iudicium trisbuimus non minus eruditis, quam i s qui arte ipse tenent: deinde me rogat, ut docea quid uelim. Atqui Budaeus disdem prope uerbis in boc ipse uertendo loco u in cf. Verbia priamum Aristotelis, inde Buciat interpretatione proferam. illi telis bae uir rearagi Aυιδ 3 o νίν ῆA.ν τοι,

na priorum Annotationum haec interpretatis est:Iudiciunt uero concedimus nibilo minus eruditis quam sentibus. Ex quo intelligitur, de uerbo me ac Budorum τὸν π a αἴσμωήν dixisse id est, eum quisit eruditus. Ille aute cum exercitatum eundem dicit, ordinem quem hoc loco Aristotelis seruat, peruertit: AG /Vγola enim artem adimit, Cr GoMPm exercitationem concedit, eou uult ex arebitecti praescripto opus agere: ροχιτεκlen is aut 'πε ατ υι ρις, artem ictis quidem tribuit, bis uero Actoris misiis tribuit. Ita seu τεκονικ)r is est, quem in primo libro de Moribus ad Nicomachum filium,ait causis rerum tenere: Mois,qui rerum effecta nouit: quibus lateriectus est is, qui πώ rura uamr ab eo dicitur. Istud etia Aristotelis ex lib. p. cap. δυως ψ λeoat διας φει, - ἀσ ovisse , ar, inficite a me versum esse dici quὀd - ου τους -- ae ad diuersos accommodauerim, bis uere bis: Et iracundita, qua magistrati s optimus qriis areRa uia detorqueantur. Iste uero, ad eosdem,id est, ad netragistratus aut principes uκu pertinere. Quo ego loco hi Deo

an Budaeo. Si neget Budao,omnes quantum bi sumat,inatessigunt. Sin Budas concedat, haec ad diuersos isse refert. Hune enim locῶ in prioribus Amolationibus pag. i Ti. uero

iubis uerbis: Excandescentivis magistratus ipsos depronat, σ Hros qualibet bonos. Alis haec dum improbat,non me ed

SEARCH

MENU NAVIGATION