장음표시 사용
371쪽
i. Eoo te, Marcella , filiarum quinque, marium Vero duorum parentem, quorum alii parvuli sunt , alii ab nuptiali aetate pr0pe absunt, c0niugem optavi, nihil vexitus graves impensas quae in illorum victum insumendae sunt. Neque id feci liberorum causa ex te suscipiendorum: nam filios mihi iampridem esse iudico verae sapientiae studiosos , itemque liberos ex te natos , siquidem et hi aliquando nostra institutione usi rectam philosophiam
1 Satis eum hoc loco consentit in Porphyrii vita Eunapius, qui et huius porphyriani operis ad Marcellam praeclarus est te stis. Γαμοις malo editum γαμος) τε φαίνεται, και στρος Μαρκελλαν γε αυτου γυνα α γενομενην βιβλίον φέρεται' ἀν φησὶ, ἀγαγεσθαι, καὶ ταυτα οἶσαν πειτε μητερα τεκνων, οὐ V ῖνα παιδας
372쪽
amplectentur. Neque rursus id studui, quia vel vobis vel mihi abunde opum suppetat: contenti enim erimus, si necessaria ad vitam non desint; quandoquidem valde inopes sumus. Neque item putes me paravisse mihi ministerium aliquod commodum vitae iam in senium Vergenti: nam corpus tibi esse sciebam valetudinarium, quodque ab aliis
ποι Ῥηται, ἀλλ' Dα οἱ γεγονοτες παιδείας τυ ωσιν' ἐά φίλου γαρ αυτου γυναικὶ τέ να προὐπάρξαντα : constat Porphyrium
connubium quoque contraxisse; et habetur in manibus liber ad Marcellam coniugem, quam in matrimonium duxisse ait quin quo liberorum matrem , non suscipiendae ex ea prolis gratia , sed uti eos erudiret, quos antea ex amico suo Marcellam partu
edidisse nouerat. Miror tamen ab Eunapio quinque tantum Marcellae liberos commemorari, quum Porphyrius quinque filias duosque mares diserte narret. Et quidem ambrosianus codex Eunapiis C. illo. pari. sup emendat illud γάμος pro γά μοις , Verum alteram varietatem non tollit. Obiter noto, vitam quoque Plotini magistri sui scriptam a Porphyrio ad quemdam Marcellum , uxoris fortasse consanguineum. Et quidem eam vitam sine dubio adornavit post connubium Porphyrius , quandoquidem de magistro satis grandis natu scripsit. Conser inserius notas ad cap. XVI. Denique num loquitur de Marcella nostra locus anonymi auctoris apud Suidam voc. υπογυου' nempe: γεγονως - Μαρκελλης τοῦ γενος ἀνεκαθεν το δ' εξ ὐπογύου πατροθεν ἀπο 'Eκδικιίου ρη ορος : Marcel-Iα ortus, si altius eius genus' repetas : sin propiorem Paterni generis originem vectes , ab Ecdicio rhetore.
373쪽
λεὶας ενεκα ὁ - τ cἱου ἁπαλλαγης' ου σι η αὐτὸς potius medicinam expectaret, quam iisdem auxiliari aut curam impendere p0sset. Neque denique aliquid aliud mihi proposui , neque gloriam laudesve ab iis aucupatus sum, qui haud paterentur unico benefaciendi studio. ductitantum onus sponte subire: contra enim accidit, ut ob tuo-Tum civium vesaniam et adversus me invidiam, in vitu perati0nes multas incurrerim; et praeter omnem expeCtationem , in vitae quoque discrimen vestra causa ab illis vocatus suerim.
2. Verum ob ea quae dicam te omnino prae ceteris ad Vitae meae societatem vocavi: duplicem scilicet in primis rati0nem , et quidem utramque laudabilem , sequutus Primum quia me placaturum putavi genitales deos, Veluti olim in vinculis S0crates, qui popularem musicam c0nsuetis philosophiae exercitiis antep0suit, idque ut tu
i) Apud Platonem an Phaedone ed. hancolari.
374쪽
φίλου μοι οπερηγεῖ ν , συλλη τορος ερημον σε καταλιπειν ηtius ab hac vita discederet. Sic enim et ego ut placarem tragicomoediae praesides deos, nuptialem hymnum Iubentissime concinere non recusavi: et multitudini tuorum liberorum ultro me obiiciens, et victas dissicultati, et maledicorum improbitati. Nihil enim e0rum praetermissum est, quae ad drama adhiberi s0lentὴ non aemulatio, non odium, non risus, non altercatio, non irae. Verumtamen nos quidem eiusmodi drama non tam nostri causa eg mus, quam eorum qui multo aliter diis inserviunt. 3. Altera nobilior causa fuit atque ab hac vulgari pro sus abhorrens, quod eg0 nempe miratus tuum rectae philosophiae idoneum iugenium, haud aequum existimavi, te viro mihi caro spoliatam, nunc omni adiutore destitutam
1 Fortasse tragicomoediae nomine designatur humana vita. Ἀ) Nota vocabulum περισκελεια.
5 Num Christianos innuit, et deos dicit pro divinitate l
375쪽
προστάτου σώφρονος τὼ σὼ επιτηδείου 1)' ἀποσμβηώς πάντας τους εχτηρ εἄζειν ριέλλοντας ον αποσποιη- IM , ηνεγκα μῆν τὰς παραλογους υcρεις , ἐζαο ταώ δε τας aeelinquere, et sine patrono modesto tuisque mor1bus a c0mmodat0- Quare reiectis omnibus qui sallaci artificion gotium facessere studebant, toleravi absurdas c0ntumelias,
1 Disus Cyrillus alexandrinus contra Iulian. lib. VI. ed. lips.1696. T. II. p. 2O9. se legisse hunc locum porphyriani operis ad Marcellam plano declarat his verbis: Πορφύριος τὴν Μαρκελλαν υπεραγασθαι μεν φιλοσοφιας φησιν , εισοικισασθαι δε ασμενως, καὶ συμβιωτευειν ευσθαι γαρακως : Por hyrius Marcellae Philosophandι studium mirari vehementer se ait, eamque libenter domum duxisse , et cum ea Neluti cum uxore consueuisse. Sic autem Cyrilli verba ipse interpretatus sum, quae in lipsiensi editione aliter convertuntur: Porybrius Marcellam Philoso hiae studium supra modum admiratam etc., qui sensus a Porphyrii, qui nunc prodit, Ioeo improbari videtur. Iam ego philosophiam libenter intelligorem christianam religionem c ut saepe Graeci locuti sunt cui Marcella suit addicta, nisi Augustiuus mox a me recitandus, diceret Porphyrium potius conatum esse ut Marcellam uxorem a Christo abduceret. Quamquam reapse utrumquc fieri potuit. nempe ut Porphyrius citristianis Marcellae virtutibus illectus nam virtus impiis quoque admirationi esse solet) eam uxorem sibi adsciverit; deinde vero stimulante notissimo Porphyrii adversus Christum odio, nisus sit eandem a sacris christianis revocare. En Augustini verba
de civ. Dei XIX. α5.) In libris quos Porphyrius in ἐκ λογίων
, φιλοσοφιας appellat, in quibus exsequitur atque conscribit rerum δε ad philosophiam portinentium velut divina responsa , ut ipsa ver ba eius, quemadmodum ex lingua graeca in latinam interpretata is Sunt, ponam; interroganti, inquit, quem Deum placando re-ri Mocare Possit uaeOrem suam a christianismo, haec ait versibus , Apollo. Deinde verba velut Apollinis ista sunt forte magis Po- ,, teris in aqua i ressis litteris scribere , aut adinsans pennus
376쪽
γον ἐπιδεικνύμενος. Καὶ τίς γαρ - αλλος μοι *ξο γε σου μαρτυς 1ν εἰ, ἁκριβέστερος i) , ην αἰσχυνοllata ἁφουούμενος , ἡ τυ κατ' ἐμe υτον ἁποκρύ ' , ἁλλ' οὐχὶ ἄπ' ἄρχους εk τελος, τη μάλιστα την ἁλη Θειαν ποτιμω- σν 2)η τα ἱ- ερμαιον ηγη με νη την συνοίκων 3), παντα τα εὰ α μην η δι' αυτης πιναχθεντα ὁπομιμνη Π ..δ. Συγχωρουντων οἶν αγμάτων ἐπιπλέον αυτοθι tuli aequo animo insidias: teque liberans, quantum In me suit, a cuiusvis impotenti arbitrio, ad tuos ipsius mores Te-V0cavi , philosophiae praeceptis tibi impertitas , consen'taneam nempe vitae doctrinam tradens. Quis autem te luculentior mihi testis erit Z quam ego quidem exube'SCerem reiiciens, aut aliquid meorum celans, aut qu0niam tu veritatem in primis semper coluisti, et ea pr0p ter lucrum putasti matrimonium) non omn1a VeriSsin me, quae ad veritatem ducunt, vel ipsius causa iacta
4. Igitur cum per negotia licebat diutius istic commo-
lesies per' aera ut aMis Wolare , quam Pollutae resesces imyiae is uxoris sensum. Pergat quomodo Mult inanibus fallacιιs Persese Merans , et lamentationibus fallacissimis mortuum Deum cantans , quem a iudicibus recta sentientibus perditum , Pessima se in speciosis ferro iuncta mors interfecit. H
i) Cod ακρινε ρος. 2) In margine codicis scribitur ἀγαπωση. 5 Nimirum Marcella philosophiae studiosa nupserat libenter philosopho Porphyrio.
377쪽
rari, liberum tibi erat tamquam ex obviis sontibus potum haurire abundantem et promptum neque contentae CSse quod ea res ad utilitatem aliquam duceret, Ieram etiam laetari licebat, atque tibimet interquiescenti exhibere se cillime pro facultate praesente recreationem. Nunc Vero urgentibus Graecorum negotiis, ipsisque una diis cogentibus , ut tu quidem obsecundares , quamvis paratissima, cum tanta siliarum sequela fieri non poterat, Sine te autem has proiicere ad impr0b0s homines, stultum immo scele-
i) Multa Porphyrii iti uera recensentur ab iis qui de hoc
summo philosopho aliquid scripserunt, nempe ab Eunapio aliisque veteribus, et Holstento atque Bruch ero. Nimirum puer Alexandriam aliasque regiones invisit. Athenis etiam versatum eum constat. Annos natus XX. Romam venit; iterum trigesimo aetatis anno. Post quinquennium in Siciliam concessit. Quin et Carthagine aliquamdiu commoratus est. Ex Sicilia tertio Romam venit , ibique diu docuit , vitamque finisse existimatur. Iam iter , de quo heic agitur , quonam vel quando susceptum fuerit, ignoro. Marcellam certe ductam uxorem a se in senium iam vergente, scripsit paulo ante Poxphyrius cap. I. Heic autem decimo post nuptias mense ab ea le
378쪽
τερον δ' εiποι μ' αν δ σαι τους αυτη οι κου κηδειος, sεμπεδα παντα φυλασσειν i)' καταλειπόμενος su) ουδεν απεικότως τ ον τζα γωδίαις Φιλοκτήτου ελκει μυοχΘίζοντος 3 'οτι τὼ β' το ελκος υ πο ολοόφρονος ἴδρου σοὶ δ' ἐ/ωιγνουση το ε την γενεσιν πτῶμα οσον η ρῖον V-χης περιέστη' ου τ θ εὼν ημοῦς υπεριδοντων , θως μεινον οι stum arbitrabar. Nunc ego longinqua in terra manere eo. Cius, spem tamen te rursus videndi nutriens, mer1to te hortor, ut conservato hon0, quo fruita es per eos decem menses quibus una Versati sumus, ne, desiderio ac cupis ditate maioris emolumenti, etiam id quod habes amittas. Ego vero quam fieri p0test celerrime te ad me recipere
A go vol6 quum in peregrinationibus quid even
turum sit, lateat, necesse est ut sapientiam te consolantem auscultes, Et quidem id dixerim gravius ossicium tuum, quam te tui tuaeque domus euaeam gerere, et ancolumia cuncta servare. Quippe a me derelicta es, prorsus ut ille apud tragicos laborans ulcere Philocteta: nisi quod i) Odyss. II. 227.
2ὶ Ita eodex , nisi mavis seri here καταλειπομενη.
379쪽
βιου' οσα μοί α ἁντίπαλα ἡ σῆς καρτερίας εἰς το παρα U'εψαι η βιασαι dy δυνοι θ' τα Hν γὲ ρ ille a pernicioso colubro ictus erat; tu autem doles, quod talis tantaque naturae corporeae Iabes spiritum circumstet. Quamquam dii nos haud negligunt , ut Philoctetam Atridae, sed salutem adserunt, nedum Oblivioni tradunt. Te vero , quae multis cruciantibusque luctaminibus exercita es , uti Dunc vehementius philosophiae , quod unum est tutum refugium , adhae- Teas magnopere 1 0g0 ὴ neque te plus aequo anxietati proptex nostram absentiam des; neque pr0pter magiste
rii nostri desiderium, id quod iam didicisti abiicias; ne
que Ob cumulum exterarum, quae instant, rerum desetiscens, victam te impetu fluentis agminis trahi sinas: sed consideres , veri boni acquisitionem hominibus otiosis non contingere , tuisque hisce casibus ad suturae vitae praeparationem utaris. Reapse hi tantum casus ita constantiae si Cod. ἐκκρουσα.
380쪽
rον δ υς ρυκ' - οπερ εφ υ i , qηφος τ μελ- λώτων νο ου δὴ μιμνησκε q) A ἡ ωταυθοῖ ξενης κατ- tuae adversantur, ut perm0Vere et cogere queant. Nam quae mala per alienas insidias accidunt, facile contem- nuutur ab illis, qui ea solent despicere, quibus ipsi non dominantur: atque in improbos potius improbitatem re cidere iudicant, quam illis ipsam n0cere , quibus Vel summae iniuriae parum detrimenti ac deminutionis ad-
6. Hominis autem utilis animo tuo, et patris et mariti et magistri atque cognatorum omnium, immo et ipsius patriae benivolentiam in se uno complectentis , absentiam quae sine dubio est iusta causa m0lestiae)satis lenies , si non animi dol0rem , sed sapientem sectaberis considerationem ; cuius haec prima adm0nitio erit , quod aliter nimirum haud liceret, ut dixi,
α) Nempe in caelum, cui rei contrarium est πτωμα εις τήν γενεσιν, retro dictum.ὶ Nam caelo emiSSas animas, corporibusque