Classicorum auctorum e Vaticanis codicibus editorum . Tomus IV . complectens scripta aliquot Oribasii, Procopii, Isaei, Themistii, Porphyrii, Philonis, Aristidis, et alia quaedam -- curante Angelo Maio,...

381쪽

PORPHYRII

eos qui reditum aliquando molituri sunt, reapse redire ex hoc peregrino divers0xi0, si esset veluti voluptarius lacus campusque spatiosus et delicatus. Nihil enim adeo obstat, ut Voluptas et ignavia, quominus ad deos accedamus. Reapse ne m0ntium quidem cacumina sine periculo et labore conscendere licet: neque item a receSSibus cose poris emergere per ea quae deorsum ad corpus serunt, per voluptatem videlicet et ignaviam. Via enim per aerumnas secta est perque reminiscentiam mortalitatis. Qu0d si intercedunt molestiae, dissicultas quidem maxime propria est adscensionis: tranquille siquidem vivere, deorum

ad tempus immixtas aiebant philosophi aliquot, atque illuc post fata ad Deum reverti, quos inter Porphyrius teste Augustino de civ. D. X. So. Por Drius Purgatam animam ob hoc reuerti dixit ad Patrem , ne aIiquando iam malorum Pol ta contagione teneatur. FaIso igitur a quibusdam Platonicis est creditus quasi necessarius orbis ille , ab eisdem abeundi et ad eadem Deuertendi. Quin et libros Porphyrii de regressu animae diserte memorat idem Augustinus opere et libro citato cap. 29. Utitur autem heic Porphyrius locutione homerica iliassi X. 509. Q Codex videtur habere τὰ. Est autem locus apud Homerum iliad. VI. 158, et Odyss. IV. 8O5. V. III.

382쪽

AD MARCELLAM.

est. In iis autem qui ceciderunt in terram, tranquillitas inprimis contraria est erectioni, qu0niam per res extraneas oblivionem caeli invehit, somnumque conciliat, ita ut d0rmiamus, ab illudentibus somni0rum imagiuibus oblectati. 7. Iam et catenae, quae sunt ex auro gΓavissimo, tamen, propter pulchritudinem, ut ornamento magis quam Iinculo tribuantur, suadent mulieribus, quae stultitiae suae causa pondus non sentiunt, Contra serreae catenae peccata in memoriam revocant, suaque m0lestia paenitentiam creant, impelluntque ut quo pacto liberemur a pondere, vestigemus. Ceterum aurea quoque Vincula post oblectationem ad non medi0cres d0lores saepe transferunt. Quamobrem sapientibus videntur aerumnae magis quam VO-

383쪽

luptates ad virtutem conferre: videtur item expedire ut vir mulierque potius laborent, quam animo turgeant aura voluptatis inflati. Certe cuiusvis rei pulchrae labor dux esse debet; atque eum qui virtuti studet, laborare neces se est. Et quidem satis nosti, Herculem quoque et Dioscuros et Aesculapium aliosque deorum filios per labores atque patientiam viam ad caelestium beatitudinem adsectasse. Neque enim ab hominibus voluptariis ad Deum curritur sed ab iis qui gravissim0s casus sortiter t0lerare didicerunt. 8, Graviorem porro praesente laborem plane mihi persuadeo , tibi haud posse proponi , quae arbitraris me procul abeunte, a via omni salutis eiusque duce excidere. Atqui res tuae non tam deterrimo loco sunt, si tamen o

384쪽

AD MARCELLA M.

missa insana doloris perturbatione , praeclaras opiniones in mem0riam revocabis, quibus cum recta philosophiae instituti0ne , divini sermonis ope, initiata est quasque u trum firmiter didicet imus, sacta ipsa solent coarguere. Eternim natuxa comparatum est, ut cuiusque opera certae d0g malum demonstrationes sint, atque op0rtet ita unumquem que vivere ur credit, ut sit ipse apud audientes fidel1s eo rum , quae dicit, testis- Quaenam igitur didicimus ab iis qui certissime res humanas noverunt' Scilicet me tibi non esse hunc palpabilem virum sensibusque subiectum, sed

illud nescio quid p0tius quod a corpure plurimum dissert,

sine c0lore, sine figura, et manibus quidem non contreetandum, mente vero tantummodo comprehendendum, Neque pOaero ab externis sumimus quae in nobis ipsis insita

385쪽

ἁνα λ ει , παλίξει a) δε ψυχικῶν παθόν ὲΘεωμι-το ' πα Θη δε νοσ1 1ίτων liρχα ψυχους νωημα κα- κα' κακ&- ποῦσα eckχρὸν τὸ et istata τὼ καλῶ ἀναν- a quo ea nobis in mentem reVocantur, quae postquam accepimus a donante Dcto peregrinamuae in orbe. 9- Praeterea n0nne quaevis animae passio inimicissima est saluti Z tum vero inscitia nonne parens omnium passionum est' Bonam autem instituti0Πem numquam aestimem quae cum eruditionis copia, animalium quoque passi0num contaminatione s0rdescat. Passiones m0rborum initia: im- 1) Porpllyrii locus hic mirificam lucem haurit a Tullio de

senectute XXI. Dum sumus in his inclusi con agibus cor oris , munere quodam necessitatis et grasei opere Ae fungimur. Est enim animus caelestis ex altissimo domicilio . Pressus, et qua si demersus in tem am , locum dioinae naturae aeternitatique contrarium. Sed , credo deos immortales varsisse animos in cor pora humana , ut essent qui terras tuerentur, quique caelestium ordinem contemplantes, imitarentur eum vitae modo atque constantis. Audiebam Pythagoram Asythagoreosque , incolas Paene nostros , qui essent italici Philosophi quondam nominata , numquam dubitasse , quin ex uniuersa mente diuina delibatos animos haberemus . . . mqgnoquc ESSU a gumento , homines scire Plera que ante quam nati sint, quod iam Pueri , cum artes dociles discant, ita celeriter res innumerabiles arr*iant, ut eas non tum primum accipere videantur, sed Deminisci et recordari. v Nota vocabulum παλαξις, a παλάσσω. Porro ante illud να- cabulum est spatiolum iii codice , sine tamen sonsus defectu.

386쪽

AD MARCELLAM.

probitas est animae morbus: vitium omne turpe: turpe b0no adversarium: bonus quum sit Deus, fieri nequit ut cum vi tio ad eum accedamus. Etenim mundum immund0 tangere , Plato nefas omnino esse ait, quare hactenus purgare OP0xtet passiones, atque orientia ab his peccata. Iam-Vero nonne haec erant quae tu maxime comprobabas, quaeque ut divina documenta apud te c0udita, Serm0ne sacem praeserente, legebas ' Quomod0 igitur non est ab Surdum , eam cui persuasum. est in se habere servans et Servatum, perdens et perditum, opes et egestatem, parentem et virum verique h0ni magistrum, hiare ad suas0ris umbram, quasi verum ducem intus non habeas, neque in te ipsa omnigenam opum vim 3 quas quidem spes pe' i Sunt ipsa sere verba Platonis in Phaedone sed . Fidini

liancos. 1602. p. 5I. sa) De purgationibus animae' conferatur Porphyrii doctrina in eius sententia XXXIV. edit. cantabrig. anno 1655.

387쪽

μιτισθέντα su) ,- δ τεως α/ μ εγέθει δυναμεως se ου- σης γωσεως. Συναγοις δ' - ενιζοις τὰς εριφυτους -ο ς, η δι' ἄρθρουν συγκεχυμ έναις , εἰς φὼς ελκειν ἐσκοτισμένας aeire et emuere necesse est, si, nulla ratione habita ser Vantis et servati, ad carnem te demittas. Io. Mea igitur umbra atque conspicua imagine neque praesens iuvabo, neque absens molestiam creabo , siquidem mentem aVertere a corpore curabis. Me autem pure diu noctuque frueris tamquam praesente et Coniuncto cum defaecata et pulchem ma copula et porro inseparabili , si dabis operam ut in te ipsam adscendas, rem

lxahens a corpore partes omnes sparsim diffusas, nimirum ut virtus hactenus extensa , c0niunctione robO-aeetur. Colliges autem atque cumulabis innatas animae 1 Eadem Porphyrii doctrin legitur etiam apud Augustinum

de civ. D. X. 29. Intuentes Porpbrium in his ipsis libris, quos de regressu animae scri sit, tam crebro PraeciPere Omne cor usesse fugiendum, ut anima Possit beata Permanere cum Deo. χὶ Nimirum Porphyrius hoc ponit intor sundamenta purgatio nis animae iii sententia XXXIV : συναγειν αυτον απὸ τοὐ σωριατος, καὶ τοῖς Olον τμοις, παντως γε μεν ἀπαθως προς αυτο διατιθεμενον:

388쪽

AD MARCELLAM. 3 3

τὸ ἱέμον, ἐμ ψυχ' ωικονισαμε- facultates articulatim bactenus confusas, si ad lucem reVO-eaYe obscvaeas conaberis: unde exorsus etiam div1nus Ρl to a sensilibus ad abstracta nos VocaVit: praeterea SI me mox eris, et nectes audita menta versans, atque his doctrinis tamquam bonis consiliariis uteris, et mox c0gnitas opere exercebis Constanter ad laborem incumbens. 11. Ait autem philosophia Deum cunctis et ubique essis prae8entem: mentem vero sapientis templum esse inter homines ei consecratum potissimum immo unicum: honoremque conveuientem Deo tribui ab eo qui Deum in xime novit. Eiusmodi sapientem solum esse, a quo numen sapientia adorandum est, exornandumque huic per eam-

colligere semet ipsum a cor ore , et quasi e diuersis locis , ita ut omnino liber sis ab eius adfectionibus. 1 Cod. πὰντας. .

a) Deum ubique praesentem ait Porphγrius etiam In sente ita XXXI.

389쪽

ἐλόμενον Θεος δε ἁναπιος ΟΘεν ευκταιον 3) τοῦ 1ξιοι dem sapientiam in intellectu templum, decorandum scilicet animata statua mente eius qui semet spectat in Deo tamquam imagine .... Deus nemine indiget: Deo solo sapiens eget: neque is aliter bonus honestusque evadet, nisi cogitans bonum honestumque quod essulget ex Deo. Neque alius est calamitosus homo, nisi qui mal rum geni0- Tum habitaculum animam suam iacit. Sapienti autem homini Deus divinum ius tribuit: dostruitur quidquid hominis est Dei comprehensione: atque ipse iustitiam seC-tatur, a Deo capiens exordium. II. Omnis acti0nis omnisque operis atque sermonis scrutator Deus adsit et inspector. Quidquid boni facimus,

causam eius putemus Deum: mal0rum nos sumus auctores

qui ea sponte eligimus: Deus inculpabilis. Quare et digna

i) Spatium unius vocabuli in codice, et) De malis geniis saepe Porphyrius in secund x lio de abstinentia. δ) Cod. εὐεκταῖον.

390쪽

AD MARCELLAM.

De0 P0gandus est Deus: et quae ab alio accipere nequimus: atque ea bona quibus praeit labor cum virtute, haec, inquam , post laborem adsequi postulemus. Ignavi hominis

preces stulta sunt Verba. Quae Vero tu adsequuta, non es etentura, haec a Deo ne postules: donum enim Dei est

quidquid auferri nequit. Quamobrem is ne dabit quidem

id quod in perpetuum non es habitura. Ea c0ntemne , qu0rum libera a c0rpore non indigebis: quorum vero post sata indigebis, ad horum acquisitionem te exeTcenS, Dei auxilium implora. Igitur nihil petes eorum , quae ipsa fortuna , postquam dedit, auferre solet. Neque ante suum tempus quidvis postules, verum ubi Deus bonas tibi preces naturaliter insitas suggeret 13. Namque in his ipsum Deum tamquam in speculo

1ὶ Seriptum πονος , tum superscriptum λογος. αὶ Cod. δεηθείση.