Classicorum auctorum e Vaticanis codicibus editorum . Tomus IV . complectens scripta aliquot Oribasii, Procopii, Isaei, Themistii, Porphyrii, Philonis, Aristidis, et alia quaedam -- curante Angelo Maio,...

401쪽

εαυτοῖς πιστεύειν μηθ' ετεροις οτι θεοι η ρισι η ουα αλογωnis suae firmaeque sidet, quod videlicet sciunt et omnia a Deo prospici, et esse angelos caelestes honosque genios,e0Tum quae sunt observatores, quos latere nequimus. Quae ita se habere credentes, cavent ne in vita labantur, ΡΓο- posita sibi inevitabili deorum praesentia. Bonam autem vitam ingressi, ideorum nretura quae sit discunt: noscunt

ipsi deos, iidemque a cognitis diis cogn0scuntux-

22. Qui autem neque deos esse credunt neque Dei prOVidentia omnia gubernari, hanc poenam a divina iustitiabere defendebat. Et angelos quippe alios esse dicit, qui deor- sumidescendentes hominibus theurgicis diuina pronuntrent; altos autem qui in terris ea quae patris sunt, et altitudinem ει us pro' funditatem uc declarent. Num igitur hos augelos quorum mι-nisterium est declarare voluntatem patris, credendum est velle nos subdi, nisi ei cuius nobis annuntiant voluntatem' Unde optime admonet etiam ipse ρIatonicus , imitandos eos Potiusquam inuocandos . . . Iam distinxisti angelos qui ad theurgos homines , nescio qua deducti arte descendunt etc. Legatur etiam oeus Porphyrii apud Eusebium praep. G. IX. 5. et praecedentis paginae nota recolatur. a Idem Augustinus de civ. D. X. 9. ait: quamquam discernat s Porphyrius P a daemonibus angelos . aeria esse loca dae-lomnum , aeιheria vel em Froα disserens angelorum etc.

402쪽

AD MARCELLA M.

reserunt, ut nec ipsi sibi credant nec item aliis, deos nempe esse neque insano impetu omnia rapi. Igitur in summum periculum semet coniicientes, furioso cursu lubri-C0que vitam agitant, omniaque iniusta perpetrant, dum opinionem qu0d dii sint tollere student, Atque hos utique pr0pter inscitiam et incredulitatem dii deserunt: verum ut ipsi impii de0s deorumque comitem vindicemque iustitiam vitent aut lateant, fieri non potest Quare vitam iam gressi miseram et vagam, ipsi quidem deos ign0xant, ve- rum iidem non ignorantur a diis ot a divina iustitia. 23. Qu0d si et deos se honorare putent, et e0sdem esse credant, Virtutem tamen negligant et sapientiam ; hi deos reapse negant atque dehonestant. Neque enim fatua sides Sine recta ratione Deum adsequitur e neque cultus pius hst, nisi scias qua ratione Deus coli se gaudeat. Si enim is libationibus aut primitiis delectaretur atque mOVeretur,

403쪽

haud aequus esset, quia parem ab Omnibus remunera tionem posceret, qui tamen haud pari fortuna uterentur. Quod gi nihil minus quam haec Deus respicit, solaque mentis puritate delectatur , quam quidem cuique licet habere , dummodo velit, nonne ipse aequus est y Quod si utraque re Deus coli se gaudet, sacrificiis quidem pro viribus , mente autem etiam supra Vires honorandus est. Sane precibus Deum onerare non est improbandum; verum enimvero ingratum animum erga eum gerere , id demum iniquissimum eSt. 94. Nullus Deus causa malorum est homini, sed ipse sibi mala consciscit homo. Preces cum pravis operibus impurae sunt, atque idcirco a Deo reiiciendae. Secus quae b0nis operibus stipantur , eae purae sunt et porro admit-

1 Futilo hoc esse argumentum, nemo non Videt. 2 Rceole huius operis porph3ri ni cap. XVII. Iam eamdem sontentiam recitat Porphyrius de abstinentia III. 26.

404쪽

AD MARCELLAM.

tendae. Quatu0r cardines maxime in religione statuantur, fides veritas amor spes. Credere enim oportet, salutem non aliter adquiri quam per conversionem ad Deum: ci randum deinde est, ut, quantum licet, vera de ipso sentiamus: cognitus porro Deus amandus est: post amorem Sequitur ut bona spe vitam alamus. Bona enim spe boni malos vincunt. Hi ergo tanti m0menti cardines firmi habeantur.

25. Iam leges tres distinguantur, prior divina, altera naturae m0rtalis, tertia civilis per gentes urbesque, Lex naturalis desinit modum eorum quae corpori usui sunt: docet quid in his necessarium; rursus aliud supervacaneum frustraque adpetitum coarguit. Civilis lex atque inter gentes sancita sirmat ex composito mutuam hominum socie i) Haec a Christianis sine dubio sumit Porphyrius , quorum doctrinis in adulescentia fuit imbutus; etsi postea Christum sceleste deseruit.

405쪽

η ἁκολασίαν ἁκαιΘὼρτω , c ιλάμ rει δε δι' ὰπα- εἰάς ηφρονησεως ' και ouτε υπερβηναι τουτον χὶ δυωατον ουδεν tatem dum fidem statutorum conservat. Divina denique lex sub ipsa mente salutis causa rati natibus animis tu Iaatelligentia defixa est: apparet autem eorum quae ab ipsis cum veritate fiunt certis indiciis. Violatur naturae lex, vanas ob opiniones ign0rata, ab iis qui nimium corpori indulgent voluptatis causa. Proculcatur contemptim ab iis qui ultra corporis naturam, corporis tamen CaUsa, peccant. Civilis paret temporibus aliter alias temperata, propter violentiam eius qui potestatem exercet: damnato poenam statuit, neque secreta neque mentis propositum coarguere P0test. 26. Lex divina latet animam vesania incontinentiaque inquinatam , fulget autem in quiete animi atque prudem

406쪽

ου γαρ αυτον οἶ ον υ ον τω καταφρονειν αυτου μελλο ι ουτε τυχαις καιρῶν , οτι κρειττον ην ἡ

tia, Neque licet nobis eam excedere: nihil enim est in homine hac altius. Neque rursus contemni potest; quipΡe ipsa numquam assulgebit ei a quo spernenda sit, Neque eadem temporum vicibus circumagitur: excedit enim so tunam, omnique vi versatili sertior est. Sola mens divinam legem dispicit investigatione diligenti utens, impressamque in se deprehendit, eamdemque inventam alimoniae loco suppeditat animae, quae menti vice corp0ris serme fungitur. Etenim instar corporis existimanda est rati0nalis anima, quam mens alit, dum illius ideas, divinae legis veritate ibidem impressas atque insculptas, lucis suae ope ad clariorem notitiam educit. Est quippe mens magistra salutaris, nutrix, custos, dux, cum silentio quidem l0quens veritatem, sed tamen divinam legem evol-

407쪽

PORPHYRII

πλουτος ἐm πενίας i) ου σπάνιον γε ευρεῖ, ἁνθρωπον Vens, Videlicet ipsa eius contemplatione, Mens enim dum se ipsa considerat, legem divinam ab aeterno impressam in anima intelligit. 27. Consideranda tibi est igitur in primis naturalis lex: mox ad divinam conscendendum, ex qua naturalis ipsa manavit. Harum inhaerens vestigiis scriptam nihil timebis. Civilis lex modestorum hominum in gratiam statuta est; nimirum non ut ne laedant, sed ne laedantur. datu' aeales divitiae iure meritoque philosophicae desiniuntur, ultr0que parabiles sunt: quae autem in vanis opinionibus nituntur, indefinitae sunt aegreque parabiles. Igitur ei qui non vanis opinionibus sed naturae obtemperat, quae vis semper sufficiunt: nam cuicuimodi opes ad id, quod naturae satis est, lautae sunt; infinitas cupiditates ne ma

si Videbatur supplendum πενίας, quae vox respondebat periori πλουτου.

408쪽

AD MARCELLAM.

βουρ ενος γοῦρ ο πολῖς το λιτον ἡ διαιτης O τον θεον , FHximae quidem opes explent. Haud raro occurrunt 110 nes ad desideria naturae divites, ad supervaCaneas cupi 'ditates vacui. Nemo enim stultus iis quae habet contentus est; quin potius ob ea, quibus caret, cruciatur. Itaque Ve' luti qui febri sunt correpti, pravo morbi ingenio, Semper εitiunt, et adversissima quaeque adpetunt; ita et qui audm0 laborant, semper egent, atque in multiplices cupidintates gulae causa incidunt. 28. Quare et dii iusserunt, ut se homines expiarent abstinentia cibi reique venereae: atque intra naturae, quam ipsi condiderunt, votum cohibent eos qui pietatem sectan tur : ita ut quicquid praeter naturae votum est, sceleStum sit et exitiosum. Multi interim victus parsimoniam a Deo ΡΓaeStitutam aspernantes, ad opera c0nvertuntur quibus

i Cod. καὶ πλουσιον pro πλου ιον, και. 2 Videbatur supplendum πένοητα. 5ὶ spatiolum in codice relictum explevi 'Oee νωου.

409쪽

ρηξαντες παίν labατα ta ν τ ἐφημερ- ορεξιν η ἐλπιδα, ολοι γε μεθα εα στῆ η γυψ M. φοβον τὶς κακοδαιμ ονει , ηpraeeipue parantur, opes. Tum plures divitiis potiti , haud medelam mal0rum invenerunt, sed in peiora de Iapsi sunt. Idcirco aiunt philosophi nihil esse tam necessarium , quam probe cognoscere quid non sit necessarium ditissimum omnium esse eum qui iis quae habet conte tus est: et nullius egere, praeclarum, Ideo et considerandum monent, non ut quo pacto aliquid necessarium acquiramus, sed qu0 pacto potius alacriter ea re carere pos

29. Neque carnem incusemus Ceu malorum ingentium causam, neque in ipsa negotia impatientiae culpam coni,ciamus: verum in anima potius horum causas quaeramus, abscissaque stulta omni quotidianarum voluptatum cupidine atque spe, absolutum n0stri arbitrium obtineamus. Omnis enim infelicitas aut timore aliquo accidit, aut im

410쪽

AD MARCELLAM.

finita aliqua et vana cupiditate: quae siquis cohibeat, beatam sibi mentem comparare potest. Quamdiu autem fluctuas, oblivione scilicet naturae fluctuas, tibique ipsa innumeros timores et concupiscentias astandis. Melius autem tibi est sine curis esse in toro gramineo , quam aestuare in aureo lecto , pretiosaeve mensae accumbere non Sine aerumnoso labore comparatae. Dum cumulus divitiarum aggeritur , vita infelix comparatur. 30. Alienum a natura ne reputes, clamante Carne, clamare et animam, Carnis Vox, ne esuriat, ne sitiat, ne H-geat. Atque haec cohiberi quidem ab anima dissicile est: lab0riosum item imperanti naturae virtutem quotidianae temperantiae opponere: eamdemque naturam docere, ne vitam in maximis reponat: itemque ut, cum bene rem geremus , rem male gestam pati discamus: sin vero Tes

V Ilaec ipsa verba Epicuri sunt in eius reliquiis.