Quaestionis de Cornelii Celsi vita pars prior

51쪽

M. Marcus Censorius Cato Mam orator, Mamhiseoriae eonditor, idem juris, Mem rerum rustiearum Hritissimus , in or est Ueras militiae, tantas domi contantiones, rudi seculo literas Graecas areaeo jam elisaea Misit te. Quam multa imo pene omnia tradidit Varro .... Quod iura eum etiam omniatae Celatis medioeri vir ingenio, non solam de his

omnibus consori sarit artibus, sed iam uus rei militaris, is rusticae etiam, o medicinae ramine ea reliquerit dignus e ins yrmosito, ut eum selisse omnia illa credamus. equo ero genus solum numerusque inde cognoscitur earum artium,

in quibus CELsus Versatus sit, sed ordo etiam ipse, quem auctor in iis componoridis observarit, et tempus denique, quo in lucem sint prolatae Rho- toxicis autem κLsu Prius quam medicis incubuisse iure colligimus, cum inter eas, do qui

bus scripserit, artes oratoria primum locum teneat, postremum Vero medicina. Quae cum ita sint, equidem hoc maxime QUINTILIANI loco ad ductus statuo, CRLsu adolescentia ad conscribendum idonea florentem rhetorica sua litteris tr didisse tanquam prima ingenii ac studiorum specimina eamquo ob causam etiam leviora, aetato vero Progressum adeptumque majorem scribendi maturitatem eum composuisse medica tanquam Postrema, eruditione et experientia plenissima omniumque dignissima immortalitate monumenta. Etenim illo artium a CκLso compositarum ordino non fortuito et inconsidorate usus est QVINTILIANUA,

sed, ut mihi videtur, de industria. Sed aliae quo-

52쪽

quo rationes aequo probabiles ad hanc, quam do CκLs aetate in medium attuli, sontentiam affirmandam mihi in promptu sunt, quas in secunda libellimo parte, ubi accuratior Variorum CELs scriptorum considerationi aptior erit locus, exponam. Iam vero id mihi concedatur eaque praesumtione o cessa innia optime quadrant. Nec amplius disputemus hoc tempore de iis, quibus libros do dicendi arto suo CELAus concinnaVerit, annis. Nam ego ipse, nati xLs tempore in initium seculi octaviis

V. c. Posito, concedo quidem, primis uousir ἡannis ab eo conscripta esse rhetorica, Verum me dicorum concinnationem removendam esse conseo ad annos ejusdem Imperatoris Oxtremos. Quae cum ita sint, non potui, quin admodum mirarer, quod MonSAGNIus, BIΑNcoxius et Anox,

qui quidem viri doctissimi ac subtilissimi duobus iis,

quos seu INTILIANI citarimus, locis in CELs aetatem inquirentes usi sunt, eos, quas nosmet ipsi jam a tulimus, observationes, quaestioni scilicet nostrao utilissimas et luce clariores, non ostenderint. eque SPALDissius in as incidit, quamvis priore illorum locorum multum esset exatus. Itaque in statuenda CELs aetato omnino haesitans cum sibi persuadero non posset, GALLioxnΜ, Asoxis familiarem, CELso fuisse posteriorem, eam iniit, qua sibi consuleret, rationem, quod conjiceret, scripsis soquidem Exsu sua prius GALLIONE, sed eum

non antecessisse aetato.

Quae a nobis disputata quamvis Ita sint in Promptu, ut ex conjectura non egeat; AEquidem

53쪽

am. non possum qum meae Psius institutionis Causa quaestionari proponam judicio virorum, et aetate et usu vorum solentiasque copia mihi ant-oentium, an non omnis prioris illius loci onsu mutata interpunctione mutari queat et, corimato post vocem αιιion Posito, priora ad Conur-HexuM e SY-TINIuM Potius referri, quam adisse ano et Laa M. Hae certe ratione omnia tollovesuris qua eatat loci difficultas, sonsusque verborum esset optimus ac rei conveniens. Namque ut Coa, urvicin et TaenTIRIUM Priores GALLIoua, in G LetoaEM Tiorem revomeremus Oaxa et L ua, quos Ins1 1Us, LIKsus et TuTILIus, aucis saltate uiuaer arri ipsa forentos, aequuntur.

ver loo , unde arammonium aliqitin nobis - - 1 aota a quaerentibus Praebetur AEAE RE Ii in libris, qui exstanti dui memina, sumtus eali In Praefatione enim eorum qua brevem aliquaminodiciqae comatae historiam a Primis tempori sine tam et ad auctoris ipsius aque aera m --ἀactam. THRAEISONI erius m montio L. AEue Movicenum Syrum ortu Romae modisinam istimausaeaequo artis ne enda. umma ii luisso aueinritata ainiae gloria allucide adimus i Qui eu non solam. ultimum teneat locrim an rvino e um virorum, Ps quos a ius is aut ι-

54쪽

isone, eamque causam ex urbe Roma a M THRIDATE eg. sollicitatum esse, sed spretis mus legatis et pollicitationibus ea est pro se misisse, ex aliis PLINII locis discimus Cui is auctoris inspiciatur om. I. I. VII. c. 37. secti T. P. 395. ubi

haec: Summa c. fama seu iadi ruriensi, ,-- diem nova secta, retis legatis et ollieitationibus Mithridaeis r is, ' ortu ratione sua vinium aegris maderetur, relato is funera homine et amator sed maximo monsiona oestra iam fortuna, a medicus er daretur, si unquam inmadidus uo modo fuisset imae et victor, suprema in senecta Mysu scalarum exania matus se non om II. l. XXV. c. 2 secl. 3. p. 359. ubi haec: Ad ilium O. MITHRIDATE Asiae piavis medandi area fari, Mesumino com osit -- seant, eum solucitatus ex ues Roma, raee ea ros mittereri De schola Foro ASCLEPIADIS videatur Tom. II. I. XXIX. o. s. svol. 6. P. 494. nec non LXXII. c. 25. secl. 1. P. 286. quippe quae etiam POMPEII MAGNI aetate Oxstitisam refertur quo Historiae Naturalis auctor soletis, a STRABO etiam

dique. SCRIBONIus L GUs, NM. CAELIMA AURELIANus aliique Prusianais illius modici insigni quadam cum laudo me norun Quod igitur ejus

aetatem attinet, quae maximo ostra jam interest, ea in exitu seculi aeptimi p. V. sin invexavis P nenda esse vidolum propwrea, qua aeo Potuatinum

55쪽

tempore POMPEJUM MAGMm floruisses historia tostoscimus am anno V. DCXLVIII. natus illo vix Romanus, postorioribus ejusdem seculi lustris maxicognomine atrisque summis honoribus , Ornatus exstitit obiitquo supremum diem initio seculi sequentis Qua cum ita sint, rationem nacti sumus sat probabilem qua THEMISONI aetatem in principio seculi octavi poneremus atque ad primos vel medios istiam Augustes imperii annos profervemus Fui enim ηEMISON ASCLEPIADIs discipulus successorque, meque solum eandem fero, qua Praeoeptor ruit, artis laudem et auctoritatem consequutua. est, sed pervenit etiam ad senectutem. ELAUA igitur THEMISOΝ paulo posterior, veluti ex sisH-hoatione vocis nuper in CELA Ithris saepius oecur rentis aliisque insuper ex signis bene colligitur, modica sua i scripsisse videtur extremi AUGU3T Imperatoris innuis Atque ea quidem temporis rationusti argumentations etiam TeVera usori esse Videmus CLERICU I. . . item pari. II. l. IV. secti . c. 1. P. 439 sq. nec non a III. c. 4. P. 392 q. . SOHULEIuri I. c. et L IL, 13. ecl. 577 P. 29 sq. ne nono. 12. 'eoti 532. p. 26 sq. , --GAGNIUM M --GAM l. c., qui critici omnes haud multum inter odisserunt. Est autem BIANCONIUS, qui primus exstitit hvio

communi o jam inveterata fere sententia adversarius aliamque iniit rationem, qua eorum, quos laudavimus, medicorum constituoret aetates. Ete nim CELao, medicorum voluminum auctor ad

56쪽

priorem Augusti annos elato necesse esse i tellexit, ut etiam obitus AsCLEPIADI et MMIs NIs unde ELM aetas quodammodo dependet, in P fit ora tempora rejiceretur. . Ita. CICERONIS maxime, quam in auae optationis utilitatis eo veriore illisquo opponeret, auctoritate usu est. Haec enim in Te u libro de Oratore, cujus lamum citatum videas, leguntur Nata a maro aeriamia ais, uo nos modico amico a uia snmus, tum, suum

o quintia vines s Moros mea os, en o i ao, quod ornata Meebae, M tria faeretia, tisagur, noniasquantias. Quo quidem ex loco ucet altera quoquo criticorum laudatorum Pars argumentum quo dam ad suam opinionem de MCLEPIADIR, THEMIA NI et E I aetate stabiliendam sumserit id tamen magno errore positum osso BIANCONIUS demonis

stravit. Illi him inde collegerunt, MCLEPIADERCICERONI fuisse modicum amio umque a quo dum alii ex iisdem, veluti LBRICU p. 4 sq.

o SCHULχIus P. N. familiaritatem . eam, quas AsLEPIADI intorcesserit eum TULLIO, Romano illo ingunti doctrinaeque luco clarissimo ac rerum gestarum laudo summisque honoribus ornatissimo, ri siensi medico maxima dant commendationi alii, ut idem ScΗULEIU p. 300 sq. et TARGA in Pag. it , indo patere sibi persuadent, CICERONEM ASCLEPIA- DR quo aequales fero fuisse, ita ut huic illa alia quantulo tantum temporis superfacta Dicunt evina, ASCLEPIADE vitam posuisso paulo ante eo ositi

nem Ciceroniani illius do orator libri, idque extempore conjitanni verbi, rus, sumus ue ro

57쪽

oum monumentum tuu do orator circiter annum G DCXCVIII. compositum essu eonstet, Α'cLEP mvis aetatem roserendam eas censent ad posterioreaae I septimi anno sive id, quod MAGNI POMPULasae diximus, aevum. t- hvio conclusioni BIAN--NIU Opponit non CICERONI s. sed Potius MLICINII CRAsa medicum amictamque AscLEPI - νεα eas habendum. Etenim quamvis CICERO in

58쪽

πι- paulo anted gerit, artes uus laborasa PT mis Auguste imperii annis Mihi autem eum alia ex iis admodum arrideant quae BIANCoum Ciωroniano illo Ioeo Edductua di muniti alii tariis et at vehemonis displieent, at quo opinionit magis, quam visitati, amommodulis esse ridentur. , Eloni subtilissima utiquo est nodoctissima adnotati illa IANOONH, oonis eam, non a CICERO a Rasso AseLEPIADEM laudatum esse medieum aulicumque. Nam CICERO usus sint, quemadmodam aopius ad modum PLATONI sui.

κω in hoc quoqua Mia risiora libro illo, quod di Iogum dicimus, disputandi genero. Itaque L. L

pemonae olloquentos ab avetor inducuntur L e. v. P. I sqq. ex odέt. it. Ae de ipsa dic.ώ anto disputantea ex amumntibus eognoaeimus minimaavvisio et C sauia Idem a vim his at alis AsoLAvianis modici amicique sui ino nit. Quam ob rem neutiquam mihi persuadem vasum do visis vitat ejus, quod Ba-conro ea DdM TARGA, invinione subsistena, non nassum, o CICERO ἀ-ae eum, qui mediet et a ei nomine aso 2PIADEN salute Nam commentitia est, ait hic criticus, L. caasa cum . MTonro disputatio, atque viadoas, in libri do oratoro, T intivum, dum ut mi oratoria imaginem o gor studuerit, auam valiis nobis exhibuisae. d. tam ac-omas ipsius, quam FBARora , illorum librorum argumenta expo.

59쪽

nentis, auctoritato amrmat illustra quo memplδatiamini CacEvonis philosophicarum disputatio tui

ut Tusculanarum, Acadenticarum e quaecunqu ali linc pertinent, eadem disserendi rat ora ornatavi Ergo standum esse judicat Pi tua testato, aviust PoΜBEII aetatis Asc visDEWvixigsε, atquo adhorti tu BIA CONIum, ut eo contentus sit, quod MLstis. oviamsi mo primi Aucioso annia, ivente tamen vo Imperator artes suas didorit atque cita repodatius sit cinis aureae aetatis soriptores. At onies ean ipsam ob causam, quia con mentitia Asina CnAssi Quin uetonio de Orator disputatim ABOLEPIADE CRAMI medicus amkasque cogitandus est. Id certo exposcit dialogi natana, ut somnon omni ex parto respoudeant coii oniantque uariatu, quae disputantes inducta sunt, personarum aetati, ingenio moribusque. Itaque cum . ibmmuni unia emae posteritatis consensu illud do nator monumentum eorum, quaecunquo CICERORE . tum, ex-onuissimum foro sit, Porsectissimum et immortalitato dignissinium quoad res, quae praecipiuntur,aoque a orationem, in qua expolienda summam eum diligentiamque auot e collocassa videtur; propositas illa dialogi lege Cicaaouam in loco M vrum attulimus, neglexus atque in id incidisso vitiorum genus, quod maxrmo Pompieitur conlatione

quadam temporum Personarumque, neutiquam Oro-aimila est. sque eam amo ob causam una cum Branconio indo concludondum at Caasso Priri. Vita doc sisse AsoLEPIADEae Duo autem Posiaminum mihi in promptu sunt, quibus Propositum id

60쪽

a x em, argumenta quorum alterum ad Latinsistoeationis spectat ingenium, linaeum vero ad id, in quo disputatio ipsa de oratore ab auctor posito t tem Pus i Quae quidem axmmenta Mula ac curatius exponam, postquam do ipso loco ejusquM qui exus mihi videatur, sensu Pan. Vox Ἀ-et

Video oti,in librorum de bator. interpro a se

Loo laudato haesitasse atque dissonsisso inter se a verbis aeque ac de sensu eorum Atque allior Mi a quo est Verborum constructio sensusquo difficilion cognitu , Sum enhri Praecipuo ex non σι quantiae, quae turbant vex'niquo, Quam ob . ea sam eadem visum glossoma legantiam clausulae Eormans Apu-it SeHUSTRius, Vix Clarissim- utque Venerabili critioorum 'sara aetatis Νesis et eoinparavi ci 50. noquo, vors, his disert- olea ΗΛ asMo aulam, critico iugonii acumine doctrinais quo ornati imo, ea aestinenda, Me ridentur pro

ploxea, quod in codd. rL et Meribus eIiquisquosd& diseris lagantur neque a Rurua consuetudiniae rationi leonia repugnon uadumque ad ae