장음표시 사용
161쪽
Ioea herbis 8c plantis consita. Viridaria enim proprie sunt loca herabis bc plantis, non vero arboribus consita. Atqui arborem non potest ibi ponere, qui debet servitutem ne luminibus vicini officiat. quia arboribus lumen etiam offuscatur di aufertur.
Sersitute simpliciter concessa, et electio datur, cui conis cessa.est, per quam partem fundi servientis
velit uti servitute.CUm generaliter alicui per fundum altius servitus. puta iter, iactus, vel via conceditur, domino praedii cui debetur servitus, jus est eligendi, per quam partem velit uti servitute. t. se cut. 94F. de servit. Ratio est, quia quando simpliciter servitus per ali cujus fundum cessa ves Iesata est, non definita certa parte fundi, tunc totus fundus servit ei, cu,servitus quaesita est , unde merito ei electio conceditur. Neque est in potestate concedentis servitu. tem, definire, per quam fundi partem eum cui servitus concessa est, ire, agere velit; alioqui totus fundus non serviret.
Verum graviter cum a. t. sicui. p. pugnat isvia. 16. F. deserυ. νέ . ρ s. Ubi dieitur, servitute per fundum legata, non tribui facultatem legatario per quam partem fundi velit ire. agere, sed nominatim heredi, per quam partem fundi velit servitutem coninstituere. Resp. Ista elactio non simpliciter tribuitur heredi, set sub ista conditione, si modo ex ea re nulla captione, nullove in Commodo afficiatur legatarius. Itaque simpliciter elemo conceditur legatario, per quam partem fundi eligat servitutem, modo abstineat certis partibus fundi, villis scilicet, vineis. vel aedificiis quae racepta sunt ab electione, per quae loca non licebit illi servitutem eligere. In generali enim sermone tacite quaedλm excepta intelliguntur ex aequo di bono, licet nominatim expressa non suntι Itaque non per villam ipsam, nec per medias vineas ire, agere Gnendus est, cum id aeque commode per aliam partem fundi facere possit, minore fundi servientis detrimento. Haec loca fundi a generali concessione servitutis sunt exemta, ex sententia δc mente testatoris legantis aut contrahentium. Ratio est, quia non est malitiis indulgendum. l. infundo. 38. 1. de rei vidis. & ea est natura servitutum, ut quis quod sibi sit commodum, acquirat. l. quoties. a r. F. de servit. Itaque contra naturam servitutum est . ut quis alteri tantum noceat, dum sibi non prosit. ι. 1 .ssedoefossas. 4. fas aqua is aqua pluv. arcend. Donet. lib. x I. eom. c. xl Il. Charons.
162쪽
Scientia adversarii in praescriptione servitutum
desideratur. AD acquirendam quasi possessionem servitutum & aliarum reis
rum incorporalium, desideratur usus ejus, cui servitus acquiritur, di patientia adversarii ι. ult. F. de servit. l. 3. f. dare. f. δε us r. ι. si ergo x i. f. t .st de Publ. aet. Cum autem praescriptio in incorporalibus sine quasi possessione non contingat. l. sene. st. de Wucap. & illa quasi posse iso haberi nequeat sine adversarii
patientia. ι. i. g. vlt.ff. deserυ. rust. prad. sequitur. &scientiam di patientiam ejus contra quem praetcribitur, in usucapione ser vitulum requiri, quia patientia line scientia esse&subsisterendi. quit. Ille enim pati tantum dicitur, qui non ignorat. ι. qui ρατιtur. l8. LI. maudat. Haec est communis DD. opinio, quod scientia ejus contra quem praescribitur, in praescriptione servitutum opus sit. A qua nove discessit Longovat. in I. rmpertum. I. deIs νίμ. ubi tradit, servitutes etiam ignorante adversario usucapi ponsi. Movetur praecipue per t. vlt. C. de Iora. temp. prascr. ubi constituitur, praescriptionem longi temporis . tam in rebus corporalibus . quam incorporalibus. puta servitutibus, non modo contra scientem, sed etiam ignorantem procedere. Verum probabilior 8c juri magis consentanea est communis DD. sententia. Quam manifeste probat l. h. C. deservit. ubi dicitur, aquaeductum long tempore acquiri. si quis iciente adversario aquam per ejus fundum duxit. Idem statuitur in I.si a te. i 6 Isisierv. vindie. ubi discitur, servitutem stillicidii immittendi ab eo legitime quaesitam censeri, qui sciente adversario hocjus usurpavit. Sed graviter obstiit d. l. ult. C. de long. temp. procr. quae dicit, in praescriptione servitutum nullam expectandam scientiam vel ignorantiam adversarii. Resp. ex sententia Corasti ad i.servitutes. 14.
V. de serv. quod cum servitutes sine titulo usucapiantur. ι si quis
diuturno. io .ff. si serυ. vindic. ne tot emergant circa usucapionem servitutum singularia. ideo placuisse legislatori. ut scientia ejus contra quem praescribitur, in praescriptione servitutum requiratur. Eo itaque casu, quo servitus cum titulo usucapitur, scientia adversarii non requiritur, quae etiam in praescriptione rerum corporalium non est necessaria, eo quod in ea titulus requiratur. In quibus terminis d. l. ult. loqui videtur. Vide paulo aliter de hac quaestione disserentem Donet. ιib. x I. comment. c. H.
163쪽
129tteres jus eundi, ambulandi hominus. Actus est jus agendi jumentum vel vehiculum. ma est jus eundi, agendi. ct ambulandi. Qui actum habet, ct iter habet. Ha ct iter 2 actum in se continet.
Objicitur, quod ex definitione viae appareat, quod nihil amaplius in via, quam in actu continetur, ideoque nulla est inter actum viam disserentia. Nam actus est jus agendi jumentum Veivehiculum, atque actus iter quoque in se continet. Via quoque nihil aliud est . quam jus eundi, agendi, & ambulandi. d. ι. I. RespoDifferunt nihilominus actus M via, eo quod dupliciter plus inu nitiat in via, quam in actu. Nam prόmo qui habet viam, traherct iapides 8c trabes. & rectam hastam ferre potest, dummodo non laedat fructus: quae non permittuntur habenti actum. I. qui sella. 7. g. r . & g. qui viam. 1. defere. rust. pracs. Secundo differunt, quod viae latitudo designata est a lege, ut in porrectum octo. in anfractum sedecim pedes habeat: actus vero latitudo incerta est. di determἱnatur vel a contrahentibus, vel ab
arbitrio. t. via. 8. I. via. 23. l. certo generi. l3. g. latitudo. a. f. deserv. rus. prad. potest etiam hoc modo responderi, quod ex prooprietate&substantia viae sit, ut is qui viam habet . vehiculum du-Cere possit. d. l. ω a. 13. Via enim avehendo dicta est, quasi veha. Atqui actu concesso. non est necessarium, ut per eum locum possit
vehiculum duci . su fficit squidem habenti actum. ut jumentum so lum ducere queat. I sitam angusti. i 3. g. de servit. Unde in definitione actus usus est IC disjunctiva particula vel in ι. i. f. de sero.
prad. rusi. quod actus sit jus agendi jumentum, vel vehiculum, eo quod alterutrum susticiat.
Secundo opponitur, quod qui actum habet, ster non habet , fune
enim actus & iter diverta & separatae servitutes, di actus potest Esse sine itinere. I. loci corpus. 4. f. r. f. erv. vindie. Resp. Accursind. l. i. lter accipitur dupliciter, imprimis, ut est servitus per sesdeinde ut est commoditas quaedam, quae inest servituti actus. Qui igitur actum habet, iter non prout est servitus, sed uti commoditas est, bene habet. Sed adhuc graviter obst l. t .s de adimend. legat. Ubi dicitur, nunquam actum posse esse sine itinere, ideoque qui actu legato iter adimst, nihil adimere videtur. Resp. Dictum hoc est de itinere actus, seu de eo itinere, quo utimur in actu ad gendum jumentum vel vehiculum. Absque eo agi non posse jumenta aut currus, ac proinde sine eo actum esse non posse, liquido appa- , I ret.
164쪽
ret. Unde fit, ut qui actu legato iter adimit, nihil adimere videatur, non hoc iter quod cum jumento cunjunctum est, quia non
potest adimi; nec illud quod est sine jumento, quia prius illud
non legavit, nec Videtur quicquam adimi, quod prius non est legatum. Ita elmanter Ec subtiliter tradit Donet. lib. XI. commentis e. 6. De differentia itineris, actus de viae, vide latius Cujae. Iib.
snium regundorum XXX. annorum prascri- ptione tollitur. E si hoc omnibus actionitas mixtis cum personalibus commuisne, ut xxx annorum praescriptione tollantur. I. 7. C. de petit. Aered. l. Mut. C. de prascr. 3 o. ann. l. I. S. I. C. de annal. excepi. ubi
expresse statuitur, in has tres actiones mixtas, scilicet familiae erciscundae, communi dividundo, Ee finium refundorum XXX. anno urum praescriptione extingui: textus est rotundus in L. MD. C. . rex. tibi expresse sancitur, quod actio finium regundorum, non spacio. ongi temporis, sed xxx. tantum annis tollatur, a tempore scilicet turbationis finium.
Sed objicitur l. a. g.sed uiam. 8cI. r. f. I .F. pro empl. ubi traditur, quod si quis fundi ampliores fines, quam ad se pertinebant, longo tempore possederit, quod eos legitime usucepisse censeatur. Reip. Hae leges sunt accipiendae, quando quis ampliores partes terrae possedit ex fundo vicini. quam emetunt fines agri; tunci enim quia non de finibus tantum est quaestio, sed de proprietate partis landi, longi temporis praescriptio locum habet. Secundo graviter adversatur l. quinque peIum. s. C. . reg. ubi dicitur, submotam esse quinque pedum praescriptionem in judicio de finibus regundis. Ergo nulla etiam longissimi temporis praescriptione hoc judicium elidi potest. Haec lex cum Alciato est interpretanda, quod spacium quinque pedum inter confines agros
aratorios est relinquendum, quo ire agere uterque dominus possit, item aratrum circumduci. Hoc spacium quinque pedum usucapi lege xi I. tab. prohibetur. Si vero ultra quinque pedestis movetur de finibus terrae, tunc locus est judicio finium regundorum; 'eui tamen xxx. annorum spacio praeucribitur, si tam diu vicinus quiete limites agri sui possederit. Ita notat Alciat. in comment. ud. a. t. quinque pedum. C. sin regund. Adstipulatur. Cfac. ad sit. C. de proc. 3O. vet. o. ann. ex ad. I. . f. ult. U. usucap. Mesemb. I rit. C. . regund. num. 7. ex inparatit.1 eod. tit. num. 2. Fachin. lib.
165쪽
Tria iudieia diviseria recte dicuntur amoris mixta, tam
in rem, quam in personam. RUod haec tria judicia divisoria. scilicet actio familiae erciscuniadae, finium regundorum, Zc communi dividundo, mixta sint. id est, tam in personam, quam in rem, probatur satis evidenter in s. quadam. 1 o. inst. de act. ubi dicuntur haec tria judicia mixtam causam obtinere. Sic actio familiae erciscundae proprie dicitur actio in rem respectu partis hereditatis, quae ad coheredem petentem pertinet, quia coheres vindicat rei suae dominium, licilicet portionem hereditatis ad se pertinentem. In personam vero dicitur, respectu portionis alterius coheredis . Nam in divisione neces se est alteri coheredi attribui pro diviso, quod alterius coheredis erat proprium pro indiviso. t. non possumus. 7. s. si pars hered. ρet.
Praeterea quando res communes non possunt commode dividi.
tunc judex potest singulis heredibus res singulas hereditarias, vet' uni ex consertibus totam rem communem adjudicare, eumque vi-- cissim coheredi in certo precio condemnare. t. si familia. pr. ffam. ercipe. Propter has adjudicationes hae actiones dicuntur in personam. Unde de traditur judicium familiae esciscundae constare ex rebus 8e persensibus praestationibus in I. item Labeo. Q. f.familia. I. o. sum. ercise. t. . f. 3 . II commvn. divid. Dc. t. si quis eum exibilis maverit. 29.st commvn. divid. ubi dicitur, quod magis ex re in quam impenditur, quam ex personasocii nascitur communi dividundo ayio. Objicitur primo huic enuntiationi I. i .H M. reg. ubi dicitur . quod actio finium regundorum sit in personam. Resp. Haec lex magis confirmat nostram sententiam, qua tradit J C. 'in d. l. Gquod haec actio in personam est, licet pro rei vindieatione sit. Ex
quibus verbis colligitur, quod mixtam causam haec actio obtineat. id est, in rem, L in personam. Nam quatenus quisque fines suos vindicat, eatenus actio finium regundorum est in rem, di cauasam habet o dominio: quatenus vero judex agri fines commotici dirimere nequit, nisi aliquam portionem ex vicini agro adjudicet vicino, facta vicissim ei in pretio condemnatione, eatenus in per sonam est actio. ι. a. 3. & . . . r uva.
secundo contendit Iason probare in d. f. quadam. tu . da
action. nullas esse mixtas actiones in rem & personam, hoc arguamento, quod duae contrariae species in uno individuo non possint concurrere. Atqui actiones personales Sc reales sunt contrariae.
ergo non possunt in eodem subjecto simul consistere. Resp. Eas ad d. f. quadam. optimum quandoque ex contrariis fieri tempexamentum. Nam & quatuor contrariae complexiones di humores
166쪽
resident in corpore humano, & tamen ex his componitur homo Itaque non est absurdum, quod ex duabus contrariis qualitatibus tertia species constituatur. Tertio has tres actiones esse in personam duntaxat, ac non in rem, & proinde nec miXtas, convincitur hoc argumento. quod actio in rem nunquam datur possidenti. quem quidem constat possidere, & qui se pro tali haberi velit. t. i. 3. pen. 1. utipo M. Laque. inst. deaιt. At judicium familiae erciscundae datur etiam possidenti. l. r. in verb. qua quidem actio. F. fam. ercis. Ergo non est actio in rem, sed in personam tantum. Resp. Haec argumentatio procedit in actionibus quae in selidum & mere sunt reales.
non vero in mixtis. At hae actiones dicuntur in rem, quatenusquisque rem suam petit; quatenus vero ex divisione adjudicatur uni coheredi pars alterius, eatenus iunt actiones persenses. Praeterea in quantum agitur ad persenales prie stationes, ut puta cum contra unum coheredem vel socium, qui communem hereditatem , vel alia bona communia stius possedit. agitur ad fructus. aliaque commoda ex hereditate percepta communicanda: item ad damna in communibus bonis illata , resercienda, catenus sunt actiones personales. Atqui actiones in personam etiam dominis licet possidentibus rem petitam, competunt. Dissentit Faber lib.
ao. consect. e. ι o. ubi asserit nullas actiones esse mixtas in rem, Min persenam. Quod autem in s. quadam. 2 o. inst. de action. asseritur, quasdam actiones esse mixtas, dc ideo sic dictas, quod tam in rem. P m in persenam sint, vult posteriora illa verba, tam in rem, quam personam, esse irreptilia, & ideo delenda. Porro ideo statuit has actiones dici mixtas, quod in iis uterque sit actor&reus, qua ratione etiam judicia duplicia dicuntur. l. actionis. 3 7. f. mixta. l .F. de obi. θ ant. Nam cum in iis judiciis par sit causa omnium litigatorum, uterque in iis dicitur actor, uterque reus, & hoc demum sensu contendit has actiones proprie dici mixtas, Idudicium. Io. F. M. regund. l. inter eoheredes. 4 . f. qui familia. 4. F. fam.
ercise. Dissentit quoque Donet. ad d. quadam. ao. num .ult. inst. de act. ubi probare intendit, haec tria audicia diviseria non esse actiones mixtas, sed revera esse in persenam tantum, non in rem. verum rationes illius m nt admodum frivolae, & argumenta valis
de levia, quibus in praedictis iatis plene dc stlide a nobis est reis
167쪽
Familiae erciscunda actio semel tantum intentari potest, ct si quid indivisum remanserit, communι ἀοι-
dundo agetur. HAEc decisio iisdem fere verbis traditur in I.filia. xori familia. .sffam errisc. Ratio est, quia hoc est universale judicium, quo universum jus hereditarium in judicium deducitur, ideoque semel
intentatum non repetitur: sed de rebus caeteris, quae indivise relictae sunt, agetur communi dividundo. Sed huic sententiae adversari videtur l. fundus. 3o. d. fam. ereiso. ubi talis tam species pro Ponitur : Ego ct tu coheredes sumus: in hereditate fundus est, in
quo es sepulchrum utrique eommune di volo dividera fundum . ut cerram partem nactus 1usa faciam. Quaeritur, an agere possim actione familiae erciscundae, de eo fundo dividendo, in quo ei hcommune sepulchrum: dc dicitur posse me experiri. Ergo dc videtur de una re hereditaria posse agi actione familiae erciscundae. Resp. Ita demum arbiter in hoc judicio datus dividet fundum, si& caetera corpora hereditaria communione eximat. itaque cum caeteris rebus haereditariis veniet hic fundus in divisionem, non solus, quia de una re hereditaria hoc judicio non agitur ; sed eximendae sunt simul dccaeterae communione. Hoc modo non obsta. it. d. t. Dudus. si modo legatur in ea l. exemti . id est, divisis, ut habent pandectie Florentinae, non exceptis.
Posteriori parti thesis, qua dicitur, si in actione familiae ereis-cundae relictum quid sit indivisum, agi posse communi dividundo. adversatur l. in hoc judicio. α7.fffam. ercisc. ubi dicitur, quod judex in omnium coheredum persona debet facere condemnationesti abselutiones, Sc si in alicujus perssina quid fuerit omissum, tota sententia est irrita. Ergo non valet sententia judicis in actione familiae erciscundae, si aliquid relinquatur indivisum. Resp. illa lexaecipienda est de praestationibus perlanalibus. Judicium hoc conia stat partim ex rebus, partim expersonalibus praestationibus. I. irem.
11. s.familia ψ-j n. ercisc. De praestationibus personalibus judex
non recte pronunciat, nisi de omnibus, quae specialiter in judicium sunt deduliae, pronuntiet: ut si unus ex coheredibus fecit impensas in rem communem, damnabitur coheres, si probetur eas factas esse: sin minus, absolvetur. si vero fructus aliquos ex hereditate percepit, ad eorum restitutionem pro parte hereditaria eu mcoheia redi condemnabit, nec quicquam horum omittet. Sed de rebus id
est, hereditatis divisione recte pronuntiat judex, etiamsi aliquid indivisum relinquat, quia res in judicium deducimtur generaliter. -& ideo facile est aliquid omittere. Haec λluti inon iPς -- l 3 Pria
168쪽
probatur, quod JC. in a. ι. 17. utitur verbis condemnandi is absolvendi: nam praestationum personalium nomine judex debet heredem Condemnare, si vere probatum sit impensa esse factas, vel fructus perceptos ; vel absolvere , si nihil probetur. Atqui rerum nomine fiunt adjudicationes ta condemnationes , absolutiones Fero non fiunt unquam. std cuique sta pars adjudicatur. Pulchro
Divisio hereditatis uon retractatur, nisi iam dimidium justae portionis egrediatur.
SI laesio ultra dimidiam justae portionis partem in divisione hero
ditatis interveniat, divisio retractatur. Haec est communis DD. opinio teste Murs cent. i. cons. 18. Mesemb. in parat. num uit,st fam. ercis. Pinet. ad i. a. pari. h. num. I. C. de νερο. Uend. Compris batur haec sententia per l. Lueius. U.fffam. ercis. I. I. C. tam utrujud. Sc. ubi dicitur, quod divisio speciem emtionis obtineat: und sicut emtio restinditur, si laesio dimidium j usti precii excedat, itati di visio. Nam quamvis remedium l. a. C. de resc. vend. contrarem judicatam non obtineat. Jas in I.siquis eum aliter.j. de V. O. tamen quia non tam pronuntiatur sisper divisione, quam ex sententia, divisio auctoritate mandatoque judicis sustipitur, ideo aequius videtur, hoc auxilium enormiter laesis non denegari. d. l. Lucius. Sin autem coheres infra dimidium suae portionis in divisione est deceptus, non retractatur divisio. Objicitur ι si sorον. 8. C. de eotiat. ubi dicitur, si seror cum fratre divisit hereditatem paternam, nec dotem contulit, judex dotem conferri praecipiet, di restitui jubebit, quod amplius apud serorem sua portione esse deprehendet. Resp. Frater petendo collationem dotis . non venit contra divisionem . sed tantum petit rorem ad collationem dotis in divisione omissam constringi, quam ex lege
Secundo graviter obstat I. majoribus. 3. C. eom. uir. jud. ubi admittitur rescissio divisionis inaequaliter factae, quomodocunque aliquis in divisione laesis sit. Unde videtur divisio restindenda , licet alter coheredum minus laesus sit, quam in dimidua iure portionis parte. Resp. Quod majoribus dicitur subveniri in divisions per fraudum vel dolum vel perperam facta, hoc intelligendum est, dummodo laesio dimidium justae portionis excedat. Quod ratio generalis subjecta liquido demonstrat, dum dicitur: Σὶ odenim in bona, fidei iudieiis inaequaliter factum est, in melius reforma inbitur. Atqui nullum aliud in bonae fidei judiciis remedium extat. quo in contractibus laesio in quantitate precii rescinditur, quam rςmedium L a. c. res. vena. Deni.
169쪽
Denique adversatur l. 3. C. ex qnib. eaus major cte. ubi dicitur. in contractibus bonae fidei majoribus laesis ossicio judicis subveniri, Unde colligitur, quod cum restitutio in integrum detur ob modicam summam, eaque competat judicis ossicio. lincio. 4.j. de res. 1σ int. l. quod se minor. ι8. 3. M.ff. de minor. quod divisio rescindatur etiam ob minorem laesionem, quam in dimidia portione. Resp. .cium judicis ibi non intelligitur de extraordinario auxi lio restitutionis in integrum, sed e tum judicis ibi appellatur. quod cohaeret judiciis divisoriis, quod mercenarium judicis e
cium DD. vocant. gl. is d. l. 3. Non ergo propter aliam laetionem divisio retractatur inter majores, quam quae fit supra dim .dium suae portionis. Quae verior ic receptior est DD. opinio, licet ab ea discedat. Molin. in consuet. Paris rubr. I. S. Is . FAchin. lib. 8. controv. jur. c. 3 6. Quod si inter minores χs. annis divisio hereditatis sit facta, atque unus illorum etiam infra dimidium justi pretii sit laesus. per restitutionem in integrum divisio tractabitur. textus est notabilis in I. ult. U. fam. ereisc. ubi dicitur, divisionem hereditatis factam inter coheredes extra judicium. arbitro accepto non revocari, nisi intercedat aetatis auxilium. Ideoque etiam inter minores as. annis divisione facta, si unus eorum etiam infra dimidium laesus sit, divisio retractabitur. fac. l. peuul. C.fam. ereisc. textus notabilis in I.peuult. G. com. disia.
Nunquam actio negotiorum gestorum, ct familia erciscun
da ex eadem causa concurrunt. CI quis pro parte coheredis quid gesserit in hereditate vel commu-
ni. quaeritur, qua actione id repetat. Et statuendum est. nunquam ex eadem causia posse concurrere actionem negotiorum gestorum cum actione familiae erciscundae, vel communi dividundo: ideoque ut constet, utra harum actionum competat. yae duae ceristissimae juris regulae notandae sunt. Prima est, ubi quis quid gessit pro parte coheredum, quod potuisset pro sua parte tantum gerere , Competit actio negotiorum gestorum, non familiae erciscundae vel communi dividundo. l. in familia. 2O. C.fam. ercisi. Secunda. ubi quis communiter quid gessit etiam pro parte coheredum, quod nec aliter potui siet gerere . quia propter partem suam necesse habuit rem totam gerere , non datur negotiorum gestorum, sed familiae ersciscundae vel communi dividundo actio. l. his consequenter. i 8. g. penult.fffam. ercs. l.sistulas. S. penss. de contν. empl. I. si eommunes. ψo. f. de neg. os. I. 6. S. a. vers. hoc autem. &Omni duorum.j. commvn. divid.
Objicitur I. Maviuα. s*. S. i. o. famil. εrcisc. ubi servus liber
170쪽
heres esse jussus , tenetur coheredibus suis judicio familia:
nrciscundae , nomine earum pecuniarum, quae apud eum reli quae sunt ex administratione rationum domini. Distingue : Aut servus exegit pecunias domini post ejus mortem, di tunc tenebitur heredibus eas communicare actione negotiorum gellorum, quia necesse non habuit heres ex parte scriptus, eas in solidum exigere. t ejus qui i. Is de reb. ered. Aut ante mortem do mini exegit eas a debitoribus domini, & tunc sicut erant domini dum viveret, ita & illo mortuo hereditatis fient, ideoque familiae erei scundae judicium coheredibus dabitur. d. l. Mavius. θ. i. Secundo adversatur l. 3. C. de neg. ges. in qua concurrunti eadem causa actio negotionum gestorum lc familiae erciscundae. Resip. Diverso respectu hae ad iones concurrunt. Nam coheres quod pignus liberaverat, cujus causa est individua. I. ar. f. idem observatur. sim .ereis. habet eontra coheredes actionem familiae erciscundae, quia pro parte sua pignus liberare non potuit Quod vero etiam aere alieno liberavit coheredes suos. cujus causa est divi dua, eatenus habet contra eos actionem negotiorum gestorum qui pro parte sua a debito se liberare potuit. Ita tradit GHac. in tract. dAfri v. ad I. ejus qui. l .F. de reb. cred. & lib. obf. 26. c. 3 6.
Heredes, etiamsi xxx. annos in communione steterunt, na-
hilominuspossunt ad divisionem provocare.
Nobilis est quaestio, an si heredes xxx. annis in communione
steterint, post tantum tempus possint a communione recede is re. GI. cum suis in I. i. g. adhae. I. C. de annal. except. putat, aftio ἀni de dividenda hereditate praescribi xxx. annis, ita ut heredes. qui tamdiu in communione steterunt, cogantur in ea permanere. Contra Martinus & Placentinus existimant, post xxx. annos posse etiam libere a communione recedi, dc institui familiae erciscundae judicium, ut dividatur hereditas. Martini opinio communiter aDD. approbatur. sicut plerunque ejus opiniones in gravissimarum rerum controversiis verissimas esse testatur OMen. el. s. a t. 8.Defenditur haec conclusio tribus praecipue argumentis. Primo, quia nascitur familiae erciscundae actio demum ex voluntate coheredum dividere voletntium. t. r. F. fam. erese. in verb. proponi-ruν hae actio a communione discedere volentibus. Unde non prius curret praescriptio contra hanc actionem, quam nata sit, hoc est, priusquam ab uno coheredum renuntiata fuerit communio. Secundo, quia contra postidentem non currit praescriptio. I. male vi-νur, C. de prascr. 3O. ann. igitur cum uterque coheres possideat, du
Irantς communione non putest procedere praescriptio. Tertio,