장음표시 사용
191쪽
hi videtur verior haec sententia, quod etiam oblatam culpam ju-Tetur in litem: nam lata culpa non solum dolo comparatur, sed est quoque doli species. quod probat Celsus aperta voce in l. quod a cerva. 3 a .ff. depos quia est dolus praesumtus juris interpretatione. Ut recte notat Accum. in d. l. quod Nerva. Idem probat ι. i. g. is quoque. r. F. de obl. act. ubi dicitur quod lata culpa, quae magna negligentia appellatur, in doli crimen incidat. Non obstat quod ait J C. in d. l. s. duntaxat . vel ob solum dolum in litem jurari: nam dc de agrimensere. dictum est, quod de dolodunt at teneatur in d. l. i. f. hac actio. nihil tamen id impedit. quo minus Eclatam culpam praestet. d. f. hac actio. vers. lata culpa. Sic etiam de depositario traditum est, quod duntaxat de dolo teneatur in l. contractus. 13. F. de R. I. nihil tamen dubitat Celsus. quin & de lata culpa teneatur. in d. l. quod Nerva. Idem denique
responsum est in precario in l. qussitum. 8.eum auoque. 3.1s depre- cur. nam Sc lata culpa dolus est. l. magna. 126. U. V. S. Nec obstat. . quod praedictae leges utuntur particulis taxativis: hae dictiones ta-Xativae, veluti tantum, solum . duntaxat, non excludunt casus similes. l. ob as alienum. ιχ.8c ibi gl. δc Bart. C. deprad. is aliis reb. minori sine deerat. non alienans. vel obligand.
Denique non obstat. quod dolus in delictis non porrigatur adlatam culpam: nam id verum est, si ad poenam corporalem Uatur. d. l. 7. Si autem delicti poena pecuniaria sit de civilis, lata culpa pro dolo est, & doli appellatione continetur. text. apertus in ι. I. g.
non alias. 2. Usi quis test. lib. esse jussui erit, ctc.
In iurejurando in litem habetur ratis affectionis.
Q Uod affectionis ratio habeatur in hoc juramento , probat Liuior. 8. 1f. de in litJuv. ubi dicitur, ex arbitrio actoris pretium statuendum in juramento in litem. Illud autem optima ratione traditum est, in hoc juramento ex arbitrio de assectione actoris ellimationem rei iniri, ut scilicet contumacia & dolus rei, qui rem suam domino restituere non vult, puniatur. d. l. tutor. Non enim aequum est dominum invitum rem suam justole communi pretio vendere. I. non enim. p. ff. re . amet. Itaque cum dominus Invitus hoc casu rem suam vendere, de possetari relinquere cogatur, aequum est, ut rei pretium pro arbitrio suo statuat. Objicitur, quod traditur in jure affectionis rationem non haberi. Pretia enim rerum, non ex utilitate vel assectione singulorum. sed communiter fungi debent. l. pretia. 63. fad ι. Fale. Similiter in l. ult. f. de veris serυ. dicitur, voluptatis vel affectionis aestimatiouem non haberi.Tertio asseveratur in I. I . 3 .is alim videamus I r.
192쪽
ss. si quid in f -- patron.'ct. m. patronum propter assectionem ἰ
vel oportunitatem vel vicinitatis, vel coeli, rem justo precio vendi. tam revocare non posse. Resp. Ex his legibus non essicitur, nullum esse juramentum in litem affectionis. Jusjurandum enim in litem non propter solam affectionem praestatur, quam actor adver. nis rem petitam habet, sed propter dolum & contumaciam rei rem petitam non restituentis. ι. r. ι. a. f. ult. 1. de m Iit. Jur. Dolus reeontumacia rei faciunt, ut assectionis ratio habeatur: quae certe nulla ratione punirentur, si rei pretium ex communi assiimatione sit pendendum.
Secundo obstat t. siservum. 33. f. ad ι. Aquil. ubi dicitur, si servus, qui erat filius meus naturalis, quem ego magno pretio emtum volebam, occisus sit, quod occidens in veram servi aestima tionem teneatur . nulla assectionis habita ratione. Ergo mulici minus in hoc casu, quo dolus ex contumacia metitur, affectionis ratio habenda est, cum hoc delictum versetur in omittendo, illud vero in faciendo, quod longe graviorem pinnam meretur. Resp. Damnum datum, ex lege Aquilia, propria & certa pinna punitur : quanti stilicet ea res intra annum retrorsum computatum plurimi valuerit, unde partis arbitrio nihil committitur, ne dii fiet poena delinquentes graventur, contra I. omnes. 23. C. de pom. ι. sanctio. 4 l .F. eos. Tertio adversatur L nummis. 3.& l. in instrumentis. II. 1. de in lis.
jαν. ubi dieitur, jurari in litem de eo quod actoris interest , num is mos depositos sibi sua die redditos non esse. Mel instrumenta pro lata non eme. Hinc sequitur, non haberi rationem asse monis injurejurando in litem, quia verum interesse opponitur liberae repoenalis aestimationi, quae fit per jusjurandum in litem ex arbitrio actoris. t. h. g. vis. F. de in ιιι. Dr. l. non a judice. 64. Is de judie Resp. Ideo in nummis depontis non juratur in litem , quia in nummis nulla cadit assectio, eum eorum certa semper sit aestimatio. Similiter instrumentis non exhibitis, juratur, quanti actoris interest, quia non inspiciuntur instrumenta, sed res quae instrumentis continetur; ideoque non consideratur assectio, quam actor adversus instrumenta habet, sed inspicitur tantum quod actoris interest. Dissentit Coras. lib. 6. miseel. cap. t . qui statuit nullum esse juramentum aflactionis. Vide latius di plenius de hac quaestione
Menoch. de arbitri jud. lib. 2. centur. 3. caseu 2o7. ubi enumerat e3
ordine omnes , in quibus locus est juramento aflectionis.
193쪽
In contractu venditionis 2 emtionis non juraturiis litem.
Uaesitum est ab interpretibus, an in actione empti, qua petit demtor rememtam sibi tradi, juretur in litem. Et verius est non jurari. Probatur haec sententia per t. si traditio. 4. C. de ct. empl. ubi statuitur, quod si procacia venditoris res vendita non tradatur, quod fiat condemnatio, quanti interest completi emtionem. Dum lex lignificat venditorem eondemnari in id quod interest, ostendit non condemnari, quanti in litem juratum est: pugnant enim haec inter se, quanti interest, & quanti in litem juratum est. illud enim quod interest , veram rei aestimationem simificat: im juramento vero in litem, ex singulari affectione di arbitrio actoris res aestimat . l. h. l. ιαιον. B. Jfue tulit. Jur. I. non abu ice. O . F. de judie. Quae decisio etiam justissima ratione coinprobatur, quia in iis tantum actionibus aequum est in litem jurae. xi, in quibus agitur ad restituendam rem, quae vel nostra est, Vel ad nostrum jus pertinet. HI tutor. l. lissam.s3.f. t . f.su. mar. Ideo. que cum emim nondum sit dominus rei emptae ante traditionem, agatque ad rem alienam sibi praestandam, merito in actione exempto non juratur in litem.
Sed objicitur, quod generaliter traditur in I. r. f. de in tit. μαει I. 3. f. in hae. 2. F. commos. in omnibus bonae ridet judiciis 3 mri in litem. Resp. Uerba illa generalia ita simi restringenda, dummodo illis fictiones competant ad rem restituendam. quae vel nostra sit, uel ad nostrum jus pretineat. Propter istas enim durimum res jurejurando in lirem aestimatur, primum ut contuma. cia rei prinia ur . delude ut de re petitoris, vel ad jus ejus perti . Dente agatur a. i. rastis. Proinde inretiodie commodati, depositi. locati. item innetionε est stipulatu 'Gdote restituenda, in actio. ne futelae, cum res si as pupillus a tutore repetit, juratur in litem, latita in his omnibus agitur de re nostra restituenda. f. t. in depa. i. 26. F. depos s. i. g. g. Bibae. l. ' cui locaver . 48. . r. f. de Is-EM. a. f tutor. d. t. si rosa I i. Contra quia in actione exemto non agimus ad rem nostram restitubndam, sedad rem venditam nobis rexdendam, non jurarur in liteis. Hanc sententiam probant
194쪽
In contractibus, qui solius recipientis caussiunt , leviss- culpa ; in contractibus qui solius dantis utilitatem respiciunt, lata-; in iis qui utriusque gratia Aunt , levis culpa praestatur.
ΡRobatur haec thesis aperte in I. contra ι. 23sf. de R. 7. 8cI. β
Objicitur de precario, quod ad recipientis commodum pertinet.& tamen ibi praestatur tantum dolus re lata culpa. d. l. contractus. ι. quasitum. 8. 3. 3.j deprecar. Resp. Regula de contrastibus accipienda est, sed precarium proprie non est contractus, quia substanistia contractus est obligatio. Atqui precario dans non obligatur. sed repetere potest precarium, quando vult. Sibi ergo imputet, qui eum suspectam haberet diligentiam precario possidentis, precarium non revocavit. l. 24f. da precar. Non est contractum negotium inprecario. I. interdictum. I .ff. deprecar. Opponitur secundo S. uis. inst. locat. ι.smerces. as. S. qui luismnam . . U. eod. ubi exactissima diligentia requiritur ini locatione, de laviissima culpa praestatur, Ad f. uti. respondent communiter DD.
quod ibi superlativus positus iit pro positivo. ideoque quod ibi
requiritur a conductore diligentissimi patrisfam. custodia. perinde accipiendum est, ac si diligentis patrisfam. exigeretur: cum juxta communem contractuum naturam in contractibus, in quibus utriis usque utilitas versatur, ut in locatione, levis culpa praestatur . seu diligentis , non diligentissimi patrisfam. custodia. Sic e contrario ing. item is. 1. inst. quib. mod. reconi. obl. ponitur positivus pro superlativo. Quod enim ibi dicitur, commodatarium teneri ad exactam diligentiam, pro exacti is ma accipiendum est. l. in rebus. 18.1. comamos. d: l. r. f. l . f. de obl. is aer. Potest enim hoc modo ad 4. S. MD. responderi. quod ibi conductoris gratia inita est locatio, quia conductor initium dedit contractui, di a locatore primum usum rei petiit, & antequam usus esset mercedem dedit aut promisit, quo facilius locatorem ad contrahendum secum induceret. Vult0. add. S. ult. inst. M locat. dc cap. xv. in discellaticholast. Quaeritur, an conductor de incendio teneatur, si forte dubium sit, an culpa, an vero casu fortuito incendium ortum sit. Et dicendum conductorem teneri, nisi de diligentia sua doceat. Ratio est.
quia plerunque incendium fit culpa inhabitantium. & sine culpa incendium neri non praesumitur. l. 3. g. i. F. de Us prasi 4. ι δε-vendita insula. I .ss de peris. Θ com. rei vend. CHae. lib. I 7. obser. c.
xy. A qua sententia nonnihil dissentit Gail. lib. a. obs c. 2I. num. Φ.
195쪽
Sed opponitur l. i. f. is quoque. s. 1. de oblig. ct ac 2. I. cum duobus a. S. mna. 3. F. pro soc. t. contra rus. 23. F. de R. I. ubi incendium refertur inter casius fortuitos, & damna fatalia. Atqui conductor non tenetur de casu fortuito. I. in hoc juvicio. 18. C. locat.
Resp. sub distinctione, Aut incendium oritur ab inhabitantibus.
vel hospitibus, &tunc respeetii patrisfam. quia culpa vacat, dicitur casus fortuitus. I. qui insulam. 3 o. f. i. 1 ιocat. Aut incendium. patrisfam. negligentia causatum est, de tunc culpae ejus adscribitur.& damnum ab eo resarciendum est. d. t. si vendita insui. Agylictus decis Neapol. s7. Turia. in eomm. vin. 87. ubi notat, si in domo alicujus cauponis vel hospitis, hospitantes ignem fecerint, non teneri hospitem de incendio. Dominus enim non tenetur de facts hospitum, vel viatorum, text. in terminis tril. r. s. ult.st furt. adv. naui. Oup. Rabular. Ad f. qui columnam. respondetur, singulare esse in deportatione rerum periculosarum, quae facile frangi possunt, ut vitri, Columnarum, signorum. Itaque in his rebus tractandis, quae summam cautionem de singularem industriam desiderant, exastissima diligentia praestanda est, cum in caeteris suis-ciat mediocrem curam praestari.
In tutela & negotiorum gestione levis quoque culpa praestatur quamvis in hoc contractu utilitas absentium tantum vertatur, in itinio commodum pupillorum solum I. r. 1. de tutet. ct ration. diser. Oe. I. quidquid. r. C. aQ. tutel. I. si negotia. it. F. de neg. l. tutori. ΣΟ. C. eod. Haec enim contra communes & ordinarii juris regulastin favorem pupillorum 8c absentium sunt constituta. Accedit haec ratio. quod ideo gestor de levi culpa tenetur, quia se ultro gestioni obtulit, non rogatus a domino ; unde gravius oneratur, quam si ab eo requisitus esset. Videtur enim eo ipso, quod suo arbitrio accessit ad negotia gerenda, tacite se diligentem & idoneum profiteri, arg. de obl. qua ex quasi eontr. na'. stren, ad d. l. si negotia. Et per se quidem tantum levis culpa praestatur in negotiis gestis, non levissima; nisi per accidens, cum videlicet alius dili
gentius negotia curare volebat , cui gestor credere noluit. tune enim levi flama culpa praestatur. g. r. inst. de obl. quε ex quasi contr.
nasc. t. si pupilli. 6. f. ult.1. de neg. gest. In tutore quoque levis culpa praestatur, licet nulla ejus versetur utilitas. Ratio & haec reddi potest, quia tutela publicum munus est, ideoque quilibet ad id munus obeundem, & pupillare negotium gerendum, ut diligens Zefrugi paterfam. cogi potest. Opponitur tertio l. quod Nerva. 32 .s depos ubi dicitur, depositarium eam diligentiam debere deposito adhibere, quam suis rebus abhibet: ponamus autem hominem attentissimum de diligenti sitismum. Ergo & similem diligentiam in deposito adhibebit, ic levissimam culpam praestabit, non tantum latam. at Justinianus eum indea finite a culpa excusat. S.I Ni. inst. quib. mod. re. contr. obI. Resp. Quod
196쪽
IC. requirit a depositario, ut talem rebus depositis custodiendis curam adhibeat, qualem suis propriis; hoc non accipiendum de diligentissimo depositari', sed de eo qui non fuit admodum diligens in rebus propriis custodiendis. Quod si hic non adhibeat ean diligentiam in rebus depositis, quam in suis, certe latae culpae reus est Porro quod de parum diligente patretam. JC. loquatur, effverbis legis liquido apparet, dum dixit, non requiri a depositario,
ut ad cum modum diligens sit, quem hominum natura desiderat. Quartum argumentum. Qui in communionem incidit, ut coheres, item socius consensu factus, & maritus in re dotali, non tenentur ad eam diligentiam, qualem diligens paterfami rebus suis adhibet. l. heres. Σs. f. non tantum. 16.1 ffam. ercis. l. consa ute. 26.
. f.s res vendita. 4. V. de contr.empl. Rejp. Culpa ea de.qua assertio loquitur, praestanda est in rebus omnino alienis. Itaque quia CO heres, socius, & maritus in re dotali quodammodo sive pro parte res proprias gerunt, de lata tantum culpa tenentur. Adde in socio
hanc rationem, quod de se queri debet, qui parum diligentem socium sibi delegit. d. I si sciuisocio.
In mandato distinguendum est: si mandantis tantum utilitas ver fatur , lata culpa praestatur. I. S. in . l. io. M prine. F. mand. si solius mandararii, levissima: utriusque, levis. quemadmodum in commodato distinguitur. Pro rerum autem varietate excipitur, ut si res talis sit, quae mandata est, ut diligentiam exactissimam requirat, etiam levissima culpa prae ἰ dabitur, ut in procuratore ad judicia & lites dato obtinet. l. a procuratore. I 3. C. mandat. Ratio est.
quod in judiciis maxima requiratur solertia, & procurator harum rerum peritiam profitetur. Quinto objicitur. quod venditor in re vendita mistodienda talem custos riam praulare debet, qualem praestant hi quibus res est commodata. l. 3. II de perie. O com. rei vend. Ergo ad exactissimam diligentiam tenetur venditor, sicut commodatarius. Resp. Quod prius indicavit J C. in d. l. 3. venditorem talem diligentiam pretestare debere, qualem commodatarius, hoc postea declarat, ut magis exactam praestet diligentiam . quam in rebus suis; sed non talem dilietentiam paterfam. prae ae est solitus, sicut commo
datarius. l. in rebus. I 8.j. commoI.
Ultimo obstat t. si cum vend ret. 16. uis . cum I. M. V. de pign. ac . ubi dicitur. in pignore custodiendo eam culpam praestari debere a creditorc. quae in commodato praestatur, ubi&Jc- viis ma culpa imputatur. Resp. Aux accipi ndus est iste locus de commodato utriusque gratia contracto. quali eadem culpa praestetur in pignore, quae in tali commodato praestatur. d. l in reb as.
Vel dicendum, quod in actione pignoratitia veniat dolus 8c culpa. sicut in commodato: sed diversa ratione aestimatur culpa in pigno-
197쪽
re, quam commodato. Nam in d. I. r . subjungitur, sussicere creditorem in pignore eam diligentiam adhi here, quam diligens Paterfam. rebus suis adhibebit. Ergo non adilringitur ad cain diligentiam, quam diligentissimus paterfam. rebus suis adhibet, ad
quam tamen tenetur commodatarius, ac proinde non tenetur creditor in re pignorata de culpa levissima, quae opponitur exactilii mae diligentiae. d. l. in rebus. l. r. S. ι . I. de obl. act.
In contractibus nominatis non datur condictio ob rem dati.
HAnc sententiam tradit Aeeurs in I. a. C. de cond. ob caus Per t. a. in An. b. d. rer. permul. Mucis de cond. ca . dat. , Quae sententia verior & probabilior videtur, idque per regulam squa traditur, quod in Contractibus nominatis non agitur ad distra .ctum , sed potius ad implementum contra tua. l. ea condisiona. I 4. C. de res. vend. l. τι ita. 6. G. de ac . est. Mesemb. in parat. darond. caus dat. Oc. In contrarium adfertur L cum te. 6. C. de pact. int. empl. 9 venis dis . compositis. ubi ex contractu venditionis datur condictio ob caussim . quia emtor non implet ex sua parte contractum. Resp. Quod ibi non proprie emtio, sed potius innominatus contractus fuit initus: nam res fuit alienata exiguo pretio, ea conditione, ut accipiens certam aliquam rem praeter pecuniam daret. Quae res cum longe erat majoris valoris, quam pretium conventum. cumuque ejus rei contemplatione principaliter contractus fuerat initus, merito hoc negotium pro contracta innominato est habendum, ex quo competit condictio ob rem dati. Haec est communis M rece pia m. opinio, teste Pinia. in rub. dstres. vend. para. Σ. c. E. num.
Seeundo objicitur l. m. emto. r. i. g. is qui vina. 64f. dea P. empti ubi ex contractu emtionis datur actio ex emto, 8c condictio ob cauissem. Sed respondetur . quod ibi non ex emtione, verum ex datione arrhae, quae est specialis & separatus contractus, Menditoris gratia initus, competit haec condictio. L conrea d. II. C. descis'. Azoinsium. C. do cond. ob caus
198쪽
Si tibi pecuniam dedi, ut mihi Stichum dares, permutatio
est, non emtio, periculoque meo Stichus erit.
Comprobatur haec assertio aperte in I. ult.F. de eond. caus dat. c. ubi dicitur, quod quando quis pecuniam alteri dedit, ut
fibi Stichum daret, non esse nunc contraetrum pro portione emti nis M venditionis, id est, non esse speciem emtionis, sed obligati nem ob rem dati, re non secuta, id est, permutationem contra etam censeri. Sed graviter obstat I. naturalis. s. s. r. 1. de prascr. verb. ubi dici tur . si pecuniam do, ut rem accipiam, emtionem esse. Resp. Dia a. renus, imprimis inspiciendam esse voluntatem contrahentium , &quid inter eos actum sit. Cum itaque non appareat in d. l. ult. de emtione quicquam actum esse, ut cum neque venditionis, neque Pretii, neque mercis fiat mentio, quae duo tanquam substantialia oportet in emtione intervenire. f. pretium. inst. de empl. ctvens. ι. uti. C. de prad. de r. alium intercessisse contractum ex contra. hentium mente, item ex argumentis 3c conjecturis colligitur. Ut si Stichum non erat venditurus, sed tamen facile donaturus, si remunerationis loco aliquid accipiat: hoc casu si dictum sit Do tibi hanc pecuniam, si mihi Stichum dederis, nemo affirmabit venditionem esse contractam, sed contractum do ut des initum. Duaren. ad tit. de cond. eaus dat. Coras lib. 2. misi. c. 9.
Haec de prima parte thesis. Altera pars, qua dicitur, periculo meo, qui pecuniam dedi, esse Stichum, si forte mortuus sit Stiis
Chus, antequam eum mihi dares, probatur expresso textu d. l. n ruralis. g. r.
Cui tamen gravissime obstat d. I. ult. ubi dieitur. si dedi tibi
Pecuniam, ut mihi Stichum dares, dc mortuus est Stichus, posse me pecuniam repetere. Unde videtur periculum Stichi ad eum Pertinere, qui tenebatur eum dare, non ad eum qui pecuniam dedit Pro Sticho, quandoquidem ipse mortuo Sticho pecuniam repetere Potest. Resp. Hactenus perit Stichus periculo ejus qui pecuniam dedit, ut non possit agere praescriptis verbis. quanti sua interest tibi Stichum dari. d. t. naturalis. S. I. Attamen pecunia data illi non perit, quia potest eam condicere, tanquam causa non secuta, ob quam data est. d. l. ult. Duaren. Adt.si ex legati. 22.1. de V. o. Cfac. lib. obfχyc. 29. quae ultima fuit solutio in . l. naturalii. S. I.
199쪽
Indebitum errore facti solutum repetitur, non
REgula haec traditur in I. cum quis. Io. C. dejur. Θfact. ign. I. reis gula.9.6 iniquis. s. f. eou. ι. error. 9 C. ad i. Fale. Si quis jus igno.
rans solvit indebitum, selutum condicere non potest: ignoran. tia enim juris non prodest, cum leges omnes homines scire debeant. I. leges. C. de legib. l. a. F. de Iur. erfact. ignor. ubi dicitur, quod jus certum sit atque finitum: hoc est, certae leges & constitutiones Principum publice sunt propositae, ut cuivis eas scire. Cognoti: cre, ik describere liceat. Non exigitur quidem, ut omnes JCtorum artificia didicerint, sed communis eorum quae legibus continentur . intelligentia ab omnibus exigitur. Eleganter ait Subc. au l. quod ι e. f. si cert. pet. Ignorare leges communes vel regulares lata culpa est, sed non ignorare leges singulares. Non est necesse, ut rusticus aliquis sit Servius Sulpitius aut Scaevola, sed communis juris peritiam habere debet. arg. l. regula.9.1 aejur. Dct. Un. Leoges etiam naturae studivinas, videlicet decalogo comprehensas. nemini licet ignorare. De utriusque juris dc facti ignorantia ac Commodatum extat exemplum in d. ι. error. verbi gratia : Qui solvit integra legata errore facti, cum falso putaret hereditatem satis esse locupletem ad integra legatasti venda, nec detraxit Falcidiam, potest repetere quod ultra quartam Falcidiam solvit. Sin autem errore juris solvit cessat repetitio . hoc est, si scivit bona defuncti non sum cere ad solida legata ibi venda. & quartam ; nec tamen ex illimavit eam sibi jure deberi, sed credidit se ad integra legata solvenda sine ulla deductione teneri, quartae juris errore non repetit legata ultra quadrantem seluta. Iuris igitur ignorantia nemini Opitulatur, facti vero non nocet. Similiter fidei commHIum in minus solenni testamento relictum, errore facti solutum repetitur, errore vero juris solutum non condicitur. l .ieicommissum. 7. C. de cond. in leb. l. 2. C. desideicom. gl. in d. t. cum quis.
Obstat l. 7. & S. V. de jur. O fact. Un. ubi dicitur, quod juris
ignorantia suum petentibus, aut, quod idem est, in damnis reisua amittenda, non nocet. Resp. Qui condictione indebiti solutum repetit, non quod suum est, sed quod sibi debetur, petit. Suum enim id dicitur, quod alicujus proprium est. t. aeuintus Mucius. 27. 3 argento. a. f. de aur. Θ arg. leg. Qui autem indebitum selvit. transtulit dominium rei solutae in accipientem: itaque propter ignorantiam juris non repetit, quod publico jure transtulit in alium. Aliter responderi potest ad a. l. 8. ubi dicitur, quod juris error omnibus Ron noceat, contendentibus de damno rei suae, ut hoc ita intelli-
200쪽
gatur, quasi dicat IC, quibusdam non nocere, non autem nullis. Similis formula locutionis extat in l. si servus. 9. 3 . septurium. i. U.
si quis ea ut . injud.sisen .cauffael. non obtemperaverit. ubi cum dicitur, omnes servos flatos non esse, intelligitur quosdam statos non esse. Tales autem personae, quibus juris ignorantia non nocet. sunt milites, minores, rustici . ec foeminae. ι. pen. C. de res . inint. d. l. regula. in prine. l. i. 13. & ult. C. de jur. is D t. ign. ι.sequii id. . f. doli. . π. de juri . Cfac. lib. observ.f. p. pen. Duaren. Ad tu. de cond. indeb. Secundo objicitur I. r. in prisc. g. ut in poss. Iegat. Θc. ubi heres qui satisdedit legatorum nomine errore juris, cum remissa ei esset . te statore cautio, satisdationem condicere potest. Resp. Ibi benigne succurritur heredi satisdanti jus nescienti, ratione ultimae voluntatis, quia voluit de funetiis heredem non cavere legatariis. Ergo crimhoc tantum casu ei benigne succurratur. in caeteris casibus errore juris promittentibus non succurretur; quia quod benigne rece Ptum est, non est producendum ad consequentias.
Fulla eo erit repetitio indebiti ab eo qui suum recepit, tametsi ab alio quam vero debitores isolutum. Q Uaeritur, si illud quod quis solvit, debitum quidem erat, sed
non ab eo qui solvit. sed ab alio, an detur repetitio. utputa Titi us qui heredem se esse existimabat, cum revera non esset, solvit legata dc debita testatoris, dabitume ei repetitio λ Hic sunt pugnantes testes. In l.si poena. 39. f. r. Υ de eond. indeb. dicitur, quamvis debitum quis recipiat, tamen, si is qui dedit, non debuit, competere repetitionem. Uerum in I. repetitio. 44. U. eoid. contrarium
statuitur, quod scilicet repetitio cesset, quando suum, hoc est, sibi debitum quis recepit. tametsi a vero debitore non est solutum. Uexi ssima hie est A ecursit distinctio. Aut is qui solvit quod alius debet.
suo nomine solvit, & tunc dabitur condictio indebiti, dc verus debitor non liberatur. d. l.s poena. f. r. I. insumma. 6s.f. ult. F. eod Ly. C. de eond. indeb. t. si quid possessor. 3 r .st . de pet. her. ι. cum quis. 38. ,. de peculio. 1. Ude 'lui. Aut debitoris nomine solvit, &tunc nulli datur condictio indebiti. & verus debitor liberatur. d. l. repetitio. l. quod nomine. 8. I. servus. 36. U. de eond. indeb. Sic in specie l. de here ditate. r. C de pet . her. ponendum est, eum qui falso putabat se heredem esse. solvisse heredis nomine, 8c ideo cessat condictio indebiti : quia cum hereditario nomine sesuit, indebitum non solvit. E contrario in specie. I. s. C. de cond. indeb. qui falso putabat se here