Everardi Bronchorst ... Enantiophanōn centuriae sex, et conciliationes eorundem. Accedit ejusdem Tractatus de privilegiis studiosorum, tum professorum & doctorum

발행: 1695년

분량: 831페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

621쪽

bellum, ita & repressaliae indici possunt contra omnes ejus subditos. aiath. si vero dominus. C. de haret. fac. is alius. 7. f. helissime. 3. F. quod vi aut clam. ubi dicitur, si quis judicis copiam habere non potuiti potest in suo vi aut clam aedificatum propria auctoritate deis

struere a Sccundo adversatur novest. sa. 8c novell. I 34. . cum vero. & auth. Ρd omnino. C. ne uxor pro marit. πc. I. unica. C. ut nusi. ex vican. pro

ali. vic. deb. conven. In quibus locis statuitur, quod qui repressalias contra aliquem exercet, in quadruplum passo reddere teneatur. Se praeterea ab actione, qui talia attentare praesumserit, cadat. Resp. istis in locis tantum repressaliae prohibentur, quae sine justa causa a legibus concessa , 3c debito modo non sunt intentatae. Ita enim exis preme disponitur in novell. sa. ut absque legitima causa nemo ex piginnoνationi s pro alieno debeat contumeliam, aut damnum sustinere. Porro ut licite exerceantur repressaliae, tria debent intervenire. Primo quod adsit justa causa, puta quod damnum spoliato vel injuria sit illata. Menoch. de arbit. jud. cent. 6. quast. y27. num. 9. Secundo requiritur, quod dominus vel Princeps loci, in quo illata fuit injuria, vel damnum datum , requi litus fuerit a spoliato ipso . vel damnum de injuriam passo. ut resarciat sibi damnum & injuriam illatam, isque neglexerit facere justitiam. Bart. in tract. de repress. quas. r. num. 4. Tertio exigitur, ut repressaliae concedantur adhibito consensu se auctoritate Principis ejus loci, cui damnum passiis subjectus est. Non enim poterit damnum passus sua auctoritate repressalias exercere, o eque permisium est privato creditori, sua iponte has pignorationes sacere. f. a. noveil. sa. Plura qui de reprecsaliis cognoscere cupit, consulat Bart. in tract. de repressi Bald. ad

Auth. omnino. C. He uxor pro marit. oec. Menoch. d. loco. Gail in tract. Aeb. comen. 2 obum de Cambus in tractat. de repressa I. Petrum Gre

Bona minorum non censentur tacite hypothecata pro

D i pensione domus. Icut bona minori: ar annorum alienari non possunt absque de Ocreto praetoris. 8c cause cognitione. l. lex qua tutores. 22. C. d. admire. rutor, ore. I. magis puto. s. g. 3. 1. de rebus eorum qui μθ int. .ita 8c pignori obligari non possunt; nam & haec alienationis species est. l. magis puto. r. f. si pupil s. a. i. se pupillorum. 7. f. r. I. penult. f. quanquam. V. de reb. eor. qui sub tui. me. A. ι. lexqus utorρι, in verbis vel pignorare. Hinc quaeritur, an bona minoris

622쪽

sint tacite obligata pro pensione domus conductae. Et verior est sententia, bona minoris non censeri tacite obligata pro pensione domus. Ita statuunt gloss. dc Bart. in I. . f. de pael. Quod ea ratione confirmatur, quia sicut expresse bona minoris non possunt obligari sine decreto praetolis, ita nec tacite obligari possunt. d. l. lex qua' tutores. d. l. magis puto. vers non passim. Similjter inito contractu dotis bona hine inde sunt tacite obligata. l. I. g. l. C. de rei uxor. ant. Sed bona minoris promittentis vel recipientis dotem non possunt tacite obligari sine decreto judicis. l. Titia. 62. g. dejur. dot. l. unis. C. sia ery. dot. Unde pari ratione dicendum est, in hoc casu tacitam hypothecam non induci in bonis minoris invectista illatis in praedium conductum vel domum conductam. In contrarium adfertur, quod cessante ratione legis, cessat te ipsa lex. Atqui ut bona minoris sine decreto praetoris obligari non possint, ea ratione statutum est. quod ignari imperitique rerum facIle decipi possunt. At haec ratio cessat in hoc casu, quandoquidem minor praedium vel domum conducens non decipitur, cum faciat id quod diligens paterfam. faceret. Resp. Licet minor xxv annis possit domum conducere, attamen ex conductione facile decipi potuit, si vel carius conducat, quam diligens paterfamilias Ponduxisset, vel si forte conduxit nimis amplam domum, dc suae

tenuitati non convenientem.

Secundo reti agatur huic sententiae l. I. in fin. 8cl. 2. f. de reb. eor. qui sub rat.=c. quibus probari videtur tacita hypotheca in bonis minoris fine decreto magistratus, etsi expressa prohibita sit. Resp. Illa lex loquitur . quando minor emit bona a fisco. M obligatione expressa, quod scilicet possit minor pro pretio obligare fisco rem ab eo enatam, idcoque minoris bona obligantur fisco, favore fisci. Cujus sententiae ratio est, ouod lex inducit tacitam obligationem bonorum ejus, qui cum fisco contrahit. l. 1. C. in quib. caras . pign. tac. contr. Sed in casu nostro non cst cautum bona minoris tacite obligari pro pensione domus conductis. Tertio advertatur, quod .ll. lex qua tutores. 22. C. de administ. tui. Oe. 8c leges in duobus illis titulis V. de rebu/ eor. quasvb. ttit. Θc. dc C. de prae . minor. sine decr. non alien. loquuntur de voluntaria

obligatione, quod in illa requiratur judicis decretum; at diversum obtinet in legali obligatione & hypotheca necessaria, quae sine solennitatibus judicialibus expediri potest. Huc facit, quod consue-.tudo regionis , quae circa bona versatur , obligat tam minores

quam majores. t. sine hered. 3 2. Lucitis. 6. f. de adminis r. ct perie. tui. O c. Resp. Ex quo legibus sancitum est, bona minoris non obligari sine decreto judicis, licet deinde certis in casibus cautum sit, simpliciter bona censeri hypothecata, non tamen intelligitur.

quod cliam bona minoris sine decreto censeantur Oppignorata.

Nam lex generaliter loquens non derogat his, quae specialiter certae

623쪽

personae ratione constituta sunt. Ilus in auth. de hered. ab intos. in verb. vacantibus. Hanc sententiam , quod bona minorum non censeantur tacite obligata pro pensione domus, sine decreto praetoris, & cauta cognitione, approbant Accum. Sc Bart. ad

ι. 4. Is de paci. δοῦ erudite defendit Menoch. remed. 3. adip. pus q.

9. n. 82.

As SERTIO LXXVII.

Pactum legis commissoria in pignoribus est reprobatum.

PActum legis commitariae in pignoribus a legibus repudiatur,

scilicet ut debitore ad diem praestitum non solvente, pignus maneat creditoris pro debito. Probatur haec conclusio in l. ult. C. de paci. pign. Cujus decisionis haec est ratio, quia debitor inopia pecuniae pressus, tam dura & inhumana pacta facile contra se admittit, ut scilicet, si ad certum tempus debitum non solvat, pignus cedat creditori in solutum pro debito, quod pactum, quia inhumanum Sc iniquum est, merito non est servandum. Sed adversatur l. ult. f. de eontr. empl. ubi valet pactum legis siommisibriae in pignore interpositum. Resp. Valet hoc pactum, si inter debitorem dc fideiussorem, qui pro eo fidem suam adstrinxit, interponatur, inter debitorem vero Zc creditorem tale pactum jure

reprobratur.

secundo repugnati. I. C. depur. pign.cte.&ἰ.Mundus. 36. g uo. g. de pign. ubi pactum valet initum inter debitorem & credirem, ut nisi au conventum tempus debitor solvat debitum creditori, tunc cedat ilii res oppignorata pro debito. Resp. Eatenus demum valet ista pactio, ut res pro debito oppignorata cedat creditori. justo scilicet pretio aestimata, quo clasu conditionalis quaedam pignoris venditio contrahitur inter debitorem & creditorem. Res enim tunc aestimatur a judice, aut alio viro bono, neque debitor aut creditor laeditur. Ita distingula Menoch. remed. r. adip. poss. q. 8.Molia. de usur. quast. s 2. num. 31 7. Vide latius Mexactius de hae disputatione Bart. & Co l. ad I. Titius. U. de pign. ae Z. Paetum ad L . C. de pign. act. Tertio Opponitur I. ult. C. de dist. pign. ubi statuitur, valere pactum inter creditorem & debitorem initum , ut si ex venditione pignoris plua percipiat creditor quam ei debebatur, hoc cedat lucro cre ditoris. quod videtur sapere naturam pacti legis commissoriae, eo quod pignus acquiritur creditori pro debito, licet pignus valeat pluris quam debitum. Resp. Justa est conventio, si convenerit. Ut quod ex pignoris venditione redegerit creditor, id omne sibi Proprium habeat propter incertum eventum conditionis; sicut econtrario, si vel minimum redegerit ex venditione pignoris, co

624쪽

contentus esse cogitur creditor in crediti vicem. l. a Divo Pio is 3. 3.1 dere jud. At non ita pactum legis commissioriae in pigno. ribus admittitur tot. tu. C. de paci. pCn. γ de lege Gmmus in pign. rescind. Ita notat Cujaci in pararit. ad tit. C. depact. pignor.

ASSERTIO L XXVIII.

Creditori non licet propria auctoritate auferre pignus. R Egula in jure prodita extat, quod creditor rem debitoris seu

pignus ex proprio arbitrio auferre non potest. ob debiti causam, quae proponitur in l. penuit. C. de pign. act. Licet itaque res debitoris creditori sint pignoratae, tamen non potest creditor eas propria auctoritate invadere & auferre, sed tenetur vi bonorum raptorum in quadruplum , si res sint mobiles. l. 3. C. vi bonorum raptorum. Ratio est, quia creditor non debet sibi jus dicere, sed judicis auxilium implorare. l. ne lantes. 9. C. de obl.ctact. l. penuit. C. de conven. Asc. debitor . Adduntur in d. l. penuit. C. de pign. as. duae exceptiones. Prima est, nisi pacto aliud inter debitorem lacreditorem convenit, quia licet ita pacisci, ut aliquis sua auctoritate possessionem rei nanciscatur. l. penuit. F. de serv. expora. cte. Altera exceptio est. nisi jussus praesidis seu auctoritas magistratus interveniat, ut quia missus est creditor in possessionem rei servandae causa, ita ut constituatur ei pignus praetorium. Sed opponitur l. 3. C. de pignor. ex qua colligitur, non esse has duas, sed unam exceptionem ; nam etsi creditor pactus sit, ut

liceat sibi propria auctoritate in possessionem rei pignoratae ingredi, tamen judicem adire debet, di ejus auctoritate possessionem ingredi. Resp. Uerbum debet significat ibi honestatem quandam, non autem necessitatem juris; ut sensus legis sit, quod creditor possit quidem ex pacto sine judice possessionem rei obligatae ingredi, rectius tamen faciat, si adhibeat auctoritatem judicis. Pacius ad i. penuit. C. de pign. act. gl. t. in .s. l. 3. C. de pign. ubi exponit verbum debent, pro possunt. per l. obse are. ult. V. de olf. proineres ut sit sensus: creditores ex pacto possunt quidem propria auctoritate ingredi possessionem pignoris, sed tamcn ex honestate &urbanitate adhibere debent auctoritatem praesidis; possunt tamen& suo jure id facere, si velint pertext. sing. 8c notab. in l. sipupillo.

Secundo objicitur l. penula. f. in quib. caus pign. tac. contr. 8c I. urique. 3 . 1. de damno infect . ubi dicitur, quod absque ullo pacto& judicis auctoritate, dominus aedium locatarum potest praecludere , & retinere res inquilini. Unde videntur inanes esse exceptiones hic traditae, & falsa esse praedicta regula. Resp. Distinguendum est inter ablationem di retentionem hypothecae . Creditor enim

625쪽

CENTURIA I. 'non potest res pignoratas auferre, sed retinere eas potest,. donec sibi satisfiat de debito. Nec mirum, quod retentio facilius ad mitistatur. quam ablatio: nam etiam facilius admittitur retentio pignoris, quam actio hypothecaria. l. r.1. de pignor. I. u ic. C. etiam ob birograph. pecvn. pun. teneri. Pacius add. I. penuit.

In pignore pratorio non attenditur prioritas temporis, sed

bene in judiciali pignore.

IN pignore praetorio non observatur privilegium temporis inter

eos creditores, qui ejusdem conditionis sunt di tituli ; permitti tur enim illa missio in rem, non inpersonam. Itaque in pignore praetorio non is praefertur, qui prius missus est in possessionem. ted missio illa proficit omnibus creditoribus, videturque missus non sibi, sed omnibus creditoribus possidere. l. cum minus. a. f. d. reb. auci.jud. pus vel vendan/. l. is eui. s. g.siplures. 2. vers. ali

es causa.F. ut inpos Us.leg. ρος. Contra in judiciali pignore. quod CXequendae rei judicatae causa captum est, sicut in conventionali Pignore, privilegium 8c ordo temporis spectatur. Itaque in pign re judiciali is potior est, cujus nomine prius captum est pignus, ex causa judicati. ι.si is fure. io.1. qui pol. inpign. ως. In hoc pigno re judiciali ordo temporis attenditur , quia hoc pignoris genus

constituitur in personam; illud autem praetorium pignus in re constituitur, di generaliter omnium creditorum causa, ideoque in eo non est praelationi locus. Sed objicitur huic decisioni I. 3. C. qui poe. in pign. bab. ubi statuitur, quod respub. missa in possessionem bonorum sui debitoris. Praefertur jure pignoris aliis creditoribus. Resp. Ideo reipublica Heliopolitanorum missa in possessionem servandi judicati causa, praefertur chirographario creditori, quia&re1pub. non misia hoc privilegium habet, ut omnibus chirographariis creditoribus prie feratur. I. penula. f. de reb. auci. iud. pus vel vendend. Itaque non est respublica ejusdem conditionis, cujus caeteri creditores, de minsio in posse ilionem prodest tantum iis creditoribus, qui sunt ejusdem conditionis & tituli. Secundo adversatur l. a.C.qui ρ't. in pign.hab. ubi fideicommissarii prius missi in possessionem fideicommissi servandi causa, praeferuntur illis, qui judicati servandi causa posterius in eadem bona missi sunt, di sic in pignore praetorio observatur etiam ordo temporis. Resp. in d. l. 1. missi in possessionem, fideicommissarius puta di creditor non sunt ejusdem conditionis. Atqui in pignore praetorio omnium creditorum eadem est potestas'. sive prius sive posterius missi sint, quando creditorum omnium eadem

Pp est

626쪽

est conditio. Ita eleganter explicat Criae. lib. obf. s. e. go. M lib. 9

c. 37. Dissentit perperam Cdial. in ἐ. t. si oe jure. F. qui pol, in

Illata ct invecta a secundo in conductore in ades conductas primo locatori tacite obligata censentur tantum pro ea summa , qua ipse conduxit; ct secundus conductor primo locatori solvendo liberatur. UTraque hujus decisionis pars probatur expresso textu in I. solutum. II .f.solutam. s. f. ae pign. act. ubi traditur, quod bona ilis lata de invecta a secundo conductore in aedes conductas, primo locatori tacite pignori oblieata censentur, pro ea tamen parte tantum, quam secundus conductor conduxit. Additurque in eodem

f. vers. unde si. quod si secundus conductor primo locatori stiverit, quod haec selutio illi proficiat ad liberationem. Sed contra priorem partem thesis opponitur hoc argumentum. Hypotheca non potest esse sine principali oligatione. t. s. F. dapign. ι. Me jussor. 16. in princ. 1s de fide juss. Sed secundus conductor non est personaliter obligatus primo locatori, quia cum eo non contraxit. Ergo nec bona ejus sunt ei pignori obligata. Resp. Licet secundus conductor non fit obligatus primo locatori personaliter, tamen primus conductor ei obligatus est, & bona istius secundi conductoris sunt tacite obligata pro debito primi conductoris. At vero cum omnia bona primi conductoris sint tacite obliga. ta primo locatori, ista tacita obligatio extendit se etiam ad nomen secundi conductoris. Itaque bona secundi conductoris in aedes conductas illata, pro parte quam secundus conduxit, sunt obligata primo locatori. Secumlo adversatur l. Pomponius. s. f. in quib. eaus pign. tae. eontr. ubi dicitur , quod bona illata di invecta ab eo . qui sedes conductas a primo conductore accepit, non sunt obligata primo locatori. Resp. Ibi domus non fuit alteri inquilino locata, sed fuit secundo habitanti gratis concessa, ideoque bona ejus non censentur tacite oppignorata primo locatori pro mercede domus, Cum nullam mercedem debeat. Tertio objicitur l.'in lege. et . g. si eolonus. .F. Ioeat. conduct . ubi bona secundi conductoris non censentur domino fundi seu primo locatori tacita obligata. Resp. Subdistinctione. Aut inquilinus conduxit praedium urbanum: aut colonus conduxit praedium rusticum.

Primo casu bona inquilini invecta di illata in praedium urbanum.

627쪽

tacite domino praedii obligantur. I. 4. f. depact. I. . f. in quib. causpign. rae. tphir. Ideoque et bona secundi conductoris tacite ei sunt oblita. l. solutum. tr. S.folmam. r. f. de pign. act. Secundo casu bona coloni illata di inducta in praedium rusticum tacite domino praedii non obligantur, nisi accedat expressa conventio. l. 4. & 7 .f. in quib. eaus pigu. tac. eoetur. Ergo des ona secundi condu horis invecta in praedium rusticum, non censentur tacite primo locatori

seu domino fundi obligata. d. f. si colonus. Scundae parti thesis videtur obstare t. si opera. 6. vers. idem s. f.

de extvt. doli mnli is metus. 8c t. invito. I 2. C. desolat. ubi traditur. quod non liberatur debitor, qui solvit creditori creditoris sui. Di ninguendum. Aut ille creditor habet bona mea obligata, de tunc recte ci solvo; possum enim cogi, ut ei solvam, eo quod nomen meum seu debitum ipsi est obligatum. I. nomen. 4. C. qt- res pigu. obt. pus. Oe. Aut creditor creditoris mei non habet bona mea ob Iigata, &tunc non recte ei solvo.

Etiam ob chirographariam pecuniam pignus retineri potest.

Constituitur in I. unis. C. etiam ob ehirograp. pee. Nim, possquod si debitor sub pignore alicui pecuniam debeat, &simul eidem creditori aliam pecuniam debeat sine pignore. solo chirographo tantum promissam, quae dicitur pecunia chirographaria, quod

noc casu creditor habeat retentionem pignoris . non solum in eam summam, pro qua pignus obligatum est, sed etiam in omne aliud debitum . quod ab eodem debitore sine pignore sibi debetur. Huic decisioni obstat. I. per retentionem. 4. C. de rasuris . ubi statuitur , quod si debitor fundum in inrtem & usuras minores obligaverat, &postea majores usuras nudo pacto sine pignore promi iurat, quod in majores usiuras pignus istud retineri non possit. Resp. Pro ea tantum chirographaria pecunia, quae vere ila emcaciter debetur, pignus retineri potest, qualis est pecunia mutua. Quod indicantilla verba textus in d. I. unie. nis pro illa etiamsatisfecerint . quammuis tuam acreperunt. Diversum est in usuris pacto tantum promissis, quae quia naturaliter tantum debentur, pro illis pignus pro alio debito acceptum retineri non potest. Secundo adversatur huic constitutioni l. solutum. o. S.siisser-1εm. 3.1. de pign. act. ubi traditur, si debitor debeat sortem 3c usuras.& pro una tantum summa ex iis pignus obligavit . ea summa soluta. pignus in alteram mmmam non tenetur, sed statim in una quantiatate soluta, pro qua debitor pignus obligavit, competit ei pignouralitia actio ad pignus repetendum. Resp. Quod dicitur in d.

628쪽

196 MisCEL L. CONTROVERSIARUM

unit. pignus pro una summa acceptum pro altera summa retineri posse, hoc sic accipiendum est, si altera summa postea sine pigno. re credita sit. Uerum si cum pignus in unam summam dabatur. utraque summa jam debebatur, ut accidit. cum sors ta usurae deberentur, tunc obtinet, quod dicitur in Z Ss insortem. ut pignus in unam summam acceptum , pro altera retineri non possit. Quod Optima ratione introductum est. Qui enim, cum sibi ex pluribus causis diversae summae deberentur, pro una tantum summa ex iis cautionem vel pignus accepit, pro altera sum ma omissa pignus sibi pepigisse non censetur. arg. l. si cum dotem. 22. in princ.1fstat.

mat r. l. maritus. xl. C. de procur. Ita eleganter & solide tradit Donesi. ad A. l. tiuis. C. etiam ob chirogr. pecvn. pignus retin. pGs. Aliter respondet Coac. lib. observ. i s. c. χχ. & lib. I9. c. 27.

ASSERTIO LXXXII.

Generalis hypotheca prioris creditoris praefertur

speciali posterioris.

ΡRo regula inter creditores de praelatione pignoris certantes Observatur, quod qui prior es tempore, seu qui prius pignus &hypothecam accepit, potior sit iure. l. 2. & 4. C. qui pol. in pigu. hab ι. l .&I2.1. . ubi generalis regula traditur, quod quoties plure/creditores de pignore contendunt L tune is potior es jure, qui pravenit tempore. hoc est, qui prius credidit pecuniam, & pignus accepit Quod adeo verum est, ut etiam is qdi prius seneralem bypo thecam accepit in omnibus bonis debitoris, & alius postea in certis bonis hypothecam accepit specialem, tamen nihilominus is cui primo bona generaliter sunt pignori obligata, praeferatur etiam posteriori creditori in bonis specialiter sibi pignori obligatis. textus sunt expressi in I. se generalitar. 6. C. qui pol. in pign. faue. & I. qui

generaliter. 2.f. eodem.

Verum cum d. l. a. f. qui pol. in pign.ctc. graviter pugnat l. 2. C. de pignor. ubi dicitur, quod si primus creditor ex caeteris bonis pecuniam suam servare potest, secundo creditori bona specialiter pi.

gnori obligata non aufert. Resp. Quod dictum est, quod primus creditor qui generalem hypothecam habet, praeferatur secundo creditori in rebus specialiter sibi pignori obligatis. hoc est verum. si pure & simpliciter generalis hypotheca est constituta. d. I. a. r.e i p-ior. in pign. cte. Caeterum si quaedam bona sunt specialiter obligata primo creditori. & ei obligationi subjecta est generalis hypotheca, non pure dc simpliciter, sed sub conditione, si ex speciali hypotheca creditor indemnitatem consequi non poterit, Dyus erit distinctione. Nam aut specialis hypotheca non sum cit extol-

endo debito, di tunc praefertur primus creditor in generali hypo

629쪽

theca omnibus posterioribus creditoribus. Aut sussicit specialis hypotheca solutioni debitae pecuniae, M tunc posteriores creditores respectu earum rerum, quae sibi sunt obligatae, non tam sunt potiores, quam soli. l. a. vers. quod si ea. 1. qui pol. inpen. Θc. dcl. 2. C. de pigu. Sed etsi primo quaedam specialiter, di universa bona generaliter fuerint obligata, nulla adjecta conditione, tamen' jurisdictio ita temperanda est, ut si creditor ex specialiter obligatis bonis universum debitum consequi possit. removeatur a petitione earum rerum, quae aliis postea specialiter sunt obligatae. l. 2. C. de piguor. quia tacite hoc actum videtur, ut non aliter generali hypotheca utatur, quam si specialis non sussciat. Secundo objicitur l. idemque. 7. f. t.11squippi. mpign. Oc. ubi traditur, quod si primo alicui omnia bona generaliter sint obligata, & deinde alteri creditori specialiter fundus obligetur, quod uterque creditor concurrat in pignore fundi obligati. Ergo prior creditor habens generalem hypothecam, non praefertur posterio 'ri creditori habenti specialem hypothecam. Res p. Ibi simul de eodem tempore debitor uni creditori omnia sua bona generaliter obligavit, di alteri creditori specialiter fundum pignori dedit, quo

casu pares sunt creditores tanquam tempore concurrentes. Aliud

dicendum est, si debitor diversis temporibus alteri ceneraliter bona sua obligavit, alteri vero specialiter fundum: tunc enim prior creditor hasens generalem hypothecam praefertur posteriori, etiam in fundo specialiter illi obligato. gl. in d. l. idemque. f. l. Postremo notandum, quod haec regula, quod creditor prior tempore praeferatur in pignore, non procedat, si creditores tempore posteriores habeant speciale aliquod privilegium, cujus respectu prioribus creditoribus hypothecariis praeferuntur. Tales sunt

primo, creditores qui in refectionem domus pecuniam crediderunt: hi enim privilegium habent, ut prioribus creditoribus expres.siam hypothecam habentibus praeserantur. l.si ventri. 24. S. . f. de reb. aua. ju . poss. vel vendend. l. creditor. 2 r. V. de reb. Ored. l. I. f. in quib. caus pign. tac. conte. Secundo, pupillus licet tempore post l. rior, priori creditori expressam hypothecam habenti praefertur. l. i. l. idemqtιe. 7. f. qui pol. inpign. oec. I. ult. g. de tui. Θ rat. disr i cte. de reb. eorum qui sub tutel. cte. Tertio, mulier dotem, repetens, praefertur aliis creditoribus tempore prioribus, tam expressam quam tacitam hypothecam habentibus, in bonis mariti, quae illi tacite pro dote recuperanda sint obligata. m. C. qui pol. in pign. hab. Qu arto de ultimo, Fiscus licet tempore posterior . prete fertur prioribus creditoribus in bonis post fisci obligationem quessiris. Alias privatus creditor prior tempore praefertur fiscos posterieri in bonis quaesitis ante obligationem fisci. is quis . et S. f.

630쪽

Usura est accassio sortis seu quantitatis.

H.EC definitio usurae confirmatur rescripto Alexandri Imp.

videlicet per I.frumenti. o. C. de usuri ubi statuitur, frumensi vel hordei muttio dati accessiones ex nudo pacto esse prastandas. quo loco per accessonem usura intelligitur. Porro usura non significat quamvis accessionem, sed talem accessionem, quae fit ad sortem seu quantitatem. Sortis seu quantitatis nomine intelligunt J C. non

tantum pecuniam numeratam. Verum res Omnes, quae mutuam

functionem in suo genere recipiunt. dc quae pondere, numero dimensura constant, ut sunt vinum, oleum, humentum. t. a. q. ult.& l.seq. f. de eo quod ceri. ioc. l. 2. g. creditum. 3.1. de reb. cred. Pro

hisce rebus fungibilibus mutuo datis recte exiguntur usurae. Et quod pro nummi. ustirae exigantur, probatur per t. r. a. 3. & passi mper totum tit. C. de usur. Quod vero ad hordeum vel frumentum usura accedat, indicatur in d. l. frumenti. C. de usur. Denique in I. oleo. C. de usur. Imper. Philippuρ respondet, oleo vel quibuscunque fructibus mutuo datis. usuras deberι. Sed obstat huic decisioni l. pro auro. as. C. de usuri ubi Imp. Constantinus sancivit, pro auro , argento, is vestibus lieitas solii vel promitii usuras. ibi apparet pro vestibus licite usuras solvi, cum tamen vestes non sint quantitates. Unde male definitur, usuram esse accessionem ad seriem seu quantitatem. Resp. Pro vesti. bus usurae stivi vel promitti possunt, quando hoc agitur inter contrahentes, ut vestes aestimatae dentur. ita ut pecunia reddatur.

quo casu pro veste ita data, ut pecunia reddatur, licite usura stlvitur ta promittitur. Idem dicendum est, si non vestes. sed aliae quaecunque species dantur, Zc pecunia redditur. Sici*l. 3. s. de usur. traditur, auro vel argenta facta legato usuras deberi ,siteis stator materiam istam ideo reliquit, ut ea distracta . ct pecunia inde

redacta, legasa solverentur. Si vero testator ideo aurum vel argen-rum reliquit, ut legatarius hisce vasis o snhis uteretur, non sine ru-hore desederabuntur usiura, ideoqu-ec exigentur.

Secundo adversatur l. cum quidam. 17. S. M. f. de Uur ubi deciditur, heredes qui statuas vel imagines reipub. legatas non po. fuerunt, usuras trientes reipub. pendere debere, Atqui statuae de imagines non sunt quantitates. Unde colligitur . quod non in stiis quantitatibus, sed etiam in corporibus &specie susurae locum habeant. Resp. Statuis vel imaginibus reipub. lepatis , pecunia legata censetur, ex qua statuae vel imagines confici possunt. ι.IΠegulum. s. '. de oper. pubi. Ideoque statuis vel imaginibus non Positis tempore a praeside praefinito , propter moram praestantur

usura

SEARCH

MENU NAVIGATION