Sylloge opervm minorvm praestantiorvm ad artem obstetriciam spectantivm : qvam cvravit atqve edidit, et indicibvs necessariis avxit

발행: 1795년

분량: 679페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

hodiernortim prae Peterum prassantia, etc. II seum hodierna Physiologia doceat, non est, quod foetus

mortem aut debilitatem tantopere reformidemus; eo magis, cum saepius observemus, infantes mortuos non mianus facile, quam vivos in lucem emitti: ab altera tamen parte fatendum est, probabile videri, foetum vitium fuis motibus matricem irritaro posse, et in contraditonesciere, unde doloribus incitatis, citius partus absoluitur: aecedit et hoc, quod mortuus foetus putrefactione sua, aliisque sequelis matri noceat, nec raro hinc nascantur animi pathemata tristia, quibus dolores sufflaminantur ae partus lentus inducitur, atque hoc titulo infantis mors ali. quo modo etiam ad hunc locum pertinere videtur. Porro notarunt etiam Veteres vitia in situ foetus: partum naturalem omnes qUidem dicebant illum, in quo capite praeuio prodiret, unde HIPPOCRATEs : P In caput fertur, si secundum naturam exierit; sed in eo dissentio. 'bant, quod etiam partus agrippinus a nonnullis naturaliς, aut huic saliem proximus haberetur, ab aliis vero ad positiones vitiosas reserretur. HIPPOCRATES partum pedibus praeuiis maxime praeternaturalem habuisse videtur, ita enim ille: Prodeunt in caput multi, ac multo feturius liberant, quam qui tu pedes eduntur. Neque enim Corporis sexiones puerum in copui procedentem impediunt. Verum ubi in pedes erumpit, obturamenta magis contingunt: nulli bi autem apertius hac de re agit,

quam in Libro de Natur. Puer. ubi maxime exitialem hunc partum pronunciat hisce verbis: Puer Anidem fuo momento in caput magis inclinet, facile mulier pariet. Quo is tu latus aut pedes prodeat, i l cilem partum mu-Iter fentiet. Iam vero ex his plurimae, vel ipsi foetus, vel una etiam cum suis foetibus matres periere: idemque repetit alio loco: Grarie vero etiam es, si in pros

Ha prodeat, p. Vid. Libr. de Nat. Pueri r. Pag. 247.

P. 246.

132쪽

II 6 . L. vcm Leeuien Dissert. de artis Obstetriciae

prodeat, et plerumque arti matres, aut puelli, aut ambo etiam perierunt. Huic etiam sententiae addictus fuit GALENVS, qui dissicilem fore partum censet: Si fecundum longiturinem quidem, sed non ut nunc, id es caput Π0u infereret, 'quod nonnunquam etiam, fa raro occidit. imo tantas difficultates exinde metuebant nonnulli Veterum, ut partus pedibus praeuiis eapropter Ogrippinus , et infantes hoc modo editi, agrippae, quasi aegra parti dicerentur, quippe qui non corporis tantum respectu laboriose nascerentur, sed et animi ratione infausta quaeque portenderent; ita enim PLINIVs: '' In pedes p o. ceder6 nascentem, contra naturam est, glis argumento eos appellauere Agrippas, ut uegre partos: qualiter M. Agrippam f8runt genitum, unico prope felicitatis exisemplo in omnibus ad hune modum geuitis, probatque vuterius ex Cato et Domitio Nerone, totidem generis humani facibus, infelices semper eiusmodi partus esse. Non defuerunt tamen inter Antiquos, qui ab hae opinione recedentes non tantopere hanc partus speciem reformidabant, nec tam infausta de eo praesagia faciebant, ut e contrario naturali schemati proximam hancce positionem dicerent, modo brachia lateribus essent applicita. Hinc Mos CHIO: Proximum vero bono seciematies, quoties et tu peribus descendit iunctis mauibus scilicet lateribus porrectis. Cum enim labi foras coeperint, metus remanet, ne manny ibi separatae Memaneant, cum infantem adducere cosperis, et alibi inter partus exoptabiles et naturales primum vocat, qui capite praevio contingit, secundum , qui pedibus, modo, ut esu, sollicitast ob tetris, ut, cum ad mauus peruenerit, teneat, et eum se adducat. AeTIVS, F etiamsi situm in caput maxime naturalem pronunciet, addit tamen: E liquis

Auris minus suspecta es ea, quae in pedes contingit,

133쪽

hodiernorum pras veterum praη stantia, etc. IIT

praeeipue si manibus super utroque femore ext/ntis prodeat; nee ab hac sententia alienus est AEGI EΤΑ, si tu idem expresse scripserit: Nam Aura fecundititi naturalia fra tibus es, prima quidim in caput, I cunda ab hac, in se es, citra iussi lation . quae vero praeter hos fιnt Aurae,

ornares Arah ter naturam frint; γ et cum hisce prorsus consentiunt SERAPIo φ et AVI CENNA. Inter Arabes tamen

excipiendus videtur ALBVCAsIs, ait enim: Qtti foetus non exit capite, est in naturalis, illaudabilisque, quoq; iam quandoque egreditur foetus super pedes suos, etsi alio in loco foetus mortui extractionem facile peragi scribat, si pedibus praeuiis prodeat. Ex dictis itaque satis elucescit, non eandem fuisse omnibus Veteribus de partu agrippino sententiam; et sane diu viguit ille dissensus etiam inter Recentiores, uti visuri sumus, quando agendum erit de corrigendo iniquo foetus stu, ubi latius hanc quaestionem pertractabimus: liceat hi Q unice monuiste, Hippocraticam opinionem, utpote erroneam, ac quotidianae experientiae contrariam, minime esse recipiendam; adeoque potius cum illis este faciendum, qui maxime naturalem quidem habent stum in caput, at proximum huic, si pedes sese osserant, ita tamen, ut inanis quoque dici debeat iste metus, quem a brachiis ad latera haud porrectis plerique concipiebant, quae omnia postea melius patebunt. Ad ipsum vero capitis stum quod attinet, notandum, HIPPOCRATEΜ in genere tantum dixisse, quod si cundum naturam exeat foetus, si in caput fertur; minime vero determinasse, quanain directione prodire debeat, ad quod rectisti me reliqui Veteres attenderunt, ac pal tum difficilem a peruerso eius situ summo iure repetierUnt. Ita MoscHio ' inter schemata infantis, qui laboriose H a nascitur, i

134쪽

II 8 L. vau Leevet eu Differt. de artis obletriciae nascitur, haec habet: Aliquaudo quidem di capite defc Π-dis', aut in prior8 ab oristio, otii retrorsum caput iiij, git, aut in dimxum se proiicit; faciem etiam pr3Quid in iam memorasse videtur, dicens, aliquando ad dentes isι- Verriuntur: nec minus Aemus diligenter inculcat: Praeter naturam caput tu ii xtram v. I fluit iram uteri P0rtem dc liuore, postquam dixerat, prodeuntis f6 tus Naturalem essee, ut recta in caput. prodi at; quod etia in recte animaduertit AEG1MΕΥΑ l. e. υbi agens de partu naturali, addit, ut e directo Hiuli uteri, caput uullatruus incliuolum habeat; idemque monet AvICENNA, dicens:

C ilod si tufιt dulinat a pρBIitudine, mala ut Aura. Vnde liquet, in quantum Ar; Obstetricia Graecorum post

HIPPOCRATEM exculta fuerit, quam et Arabes perpolire studuerunt; multum tamen abfuit ab illa, qua hodie gaudet, praestantia atque decore, quum omnes illas dissicultateS, quae a peruersa capitis positione oriuntur, mUlto melius perspectas habeamus; ex quo enim mensurae capi tis pelvisque Recentiorium industria sollicite examinatae sunt, et descriptae, ac naturalis, quae inter hasce intercedit, proportio et relatio accuratillime obseruata fuit, Omnes etiam capitis deuiationes, quibus iniqua fit diametrorum ratio, multo melius explicitae, et clariori luci expositae fuerunt, ita ut leuissimi etiam recessus statim et tactu cognosci, et remediis idoneis corrigi possint: atque hic inprimis laudari merentur inter recentissimos obstetricantes SAXΤoRPH, ' PLENCK f et BAUDE LOCQUE, F quorum ultimus praecipue in opere nunquam satis laudando omnes possibiles capitis aberrationes, iuxta varias diametros adeo absolute pertra nauit, vi momentosa haec doctrina summum perfectionis gradum assecuta videatur.

Ad reliquas vero peruersi situs species quod attinet,

omnes istas praeternaturales et summopere Ominosas pronunciare non dubitabant Veteres, atque inter eas transuersume. L. e. p. 89. et seqq. g. L. e. T. I. Part. 3. Chap. 2. f. L. e. p. 16q. et seqq. Artie. 5 et 6.

135쪽

hodiernorum prae veterum praefantia, etc. HII, 9

sum inprimis seu duplicatum foetus situm omnium dissicillimum iudica uit; egregie hoc exponit HIPPOCRA-ΥΕ s. et exemplo quodam illustrat, dicens: Q/ιod stransversus exeat , grauis madet ofectio. Non fetas enimae F qilis in ampullum oleariam augu si oris olitiae Uscisum tam istat, pti transitersus usu facile educitur, es. dem plane modo. etiam ni ieris grouis es o ectio, ubi foetus tranatersiis descendit, sc enim moisse euac tur:

ibi denultae magnum in partu obstaculum oriri scripsit, si dupliteatus foetus fuerit; nec absimilia aliis in locis' re fert. Cum his etiam consonat GALEΝVs: Atqui s foetus obliquus aut transiterfus pararet egredi, - vel crus aute caput vel manum exsertus: difillem aliis membris exitum seceret. Nemo autem inter Veteres adeo

prolixe, et accurate hosce situs pertractauit, quam Mo- CHIo, qui omnes fere iniquas positiones percurrit, hisque suo modo obuiam eundi, auxilia et en cheireses tradit. ' In his enumerandis, licet non adeo ample, quam maxime etiam desudarunt reliqui Graeci atque Arabes, qui locis saepius laudatis conferri merentur. Atque omnes hasce positiones ab Antiquis merito inter causas partus praeternaturalis recensitas fuisse, unanimes testantur Re centiores, qui easdem huic catalogo adiiciunt; in eo tamen de Arte nostra melius meriti, quod singulas has perversi situs species non tantum multo accuratius prosecuti sint, sed et notas atque characteres tradiderint, quibus quaeque pars cognosci, et ab aliis distingui valeat, cuius

rei insignis utilitas in admiuistrandis praecipue idoneis

auxiliis, ultro apparet. Inter causas partus dissicilis, quae a foetu oriuntiar, memorari etiam debent secundinarum vitia; hae enim

136쪽

cum foetus potius, quam matris partes dicendae sint, tomnium optime hoc loco pertractari possunt obstacula, quae ex illo fonte haud raro partui ponuntur. Duplex inprimis a Veteribus huc refertur membra narum vitium, nimia scilicet crassities, ac tenuitas, et quae inde, nascitur nimis cita aut tarda aquarum effuso facilem enim fore partum credebant, si, foetu ad Vaginam haerente, aquae emuerent, unde HIPPOCRATES ot cui foetus, inquit, eum suo inuolucro foras prodierit, et ad uteri osculum accedens rupto inuolucro exierit, fatanto faciliorem habet partum; et a cito nimis effluxa mala etiam portendit, dicens: Erumpentia ante partus aquosa, mala. ' Mos Hio ' infantem difficulter nascia cita et tarda nimis membranarum ruptura, aperte declarat: Cum tardius a fundo matricis νοοhtitur folli ulum, taut certe ita solidum est, ut di stillime rumpatur, sute contra ita tenue, ut ante tenistis Lluatur et ante humorem Elam emundat, qui propter Iapylus infantis praeparatus est. Nemo tamen inter Antiquos latius de hisce egit, quam AeTIvs,8 quum ait: Pariendi difici tareontingit, si tunicam ambientem solidiorem foetus perrumpere non potes: out quod humor in utero tolle fissante tempus debitum excretus es, et iuxta Parius tempus Me humor8 ac scci manent loci, quando maximi opus est hoc humore, ut qui fatilem tran pium foetui exhibeat; cui assentiuntur AEGINETA ' et Arabes, inprimis RHAZEs, et AVICENNA. ' Nec ab hac opinione alieni sunt Recentiores, ita tamen, ut citam nimis membranarum diruptionem non adeo metuant ob siccitatem inde in partu oriundam, verum potius eapropter, quod pr inceps deficiat instrumentum, quo Vterus ac vagina lente

p. e.

q. L. e. L. 3. C. 76. p. 49o. r. Oper. Omn. Basili. 1sqq. Libr. I. Divison. C. 92.

s. L. c.

m. In Libr. de super foetat.

137쪽

ho ternorum praο veterlim prasantia, etc. Iariente et aequaliter dilatentur, ut sacilis foetui pandatur via; si itaque ante debitam diductionem ovum rumpatur,

necesse est, ut partus protrabatur, ac mala nascantur ab orificio uteri nec aequaliter, nec lassicienter aperto, timenda. Nimia autem membranarum crassities dissicilem reddit partum, non, uti Veteres statuisse videntur, quod foe-. tui in eas arietanti, multum molestiae facessat; infantem enim hac ratione membnanas haud diffringere antea Vidiis mus: sed eo titulo hic notari meretur, quod scilicet, aper. to sat magno hiatu orificio uteri, dolores non tam directe in ipsum foetus corpusculum agentes, eius per pel- vim progressum non adeo promoueant, aut, si amplat pelvis fuerit, integri oui expulsio haud raro sequatur,

quae subitanea placentae solutione es uteri euacuatione, atoniae et haemorrhagiae eius ansam praebere potest. Nec solae membranae hic in censum veniunt, reli.

quae enim secundinarum partes haud minus aliquando partum laboriosum reddunt: ita huc referri debet situs placentae incongruus, inprimis ubi supra oriscium uterinum irradicatur; quod vitium Hippo CRATI non incognitum fuisse, multi ex Recentioribus suspicantur, ut Illustr. v AN SUIETEN, Doct. BRAND aliique, ex loco. quil extat in Libr. de Si per et : ' Si cui foetus in utero involucrum χωρίον exierit prius, quam foetus foras pr0deat, ea dimilem habet partum, maiorequ8 cum pericula, nis caput praecedat. Nobis vero maxima videtur dubitandi ratio, an hic HippocRAΥIs textus de placenta praeuia sit accipiendus; etsi enim facile largiamur, per aliquando τά υστερα, secundinas, quo nomineesiam placenta continetur, esse intelligenda, quod ex GALENO probat v AN S iETEΝ; attamen si ea, quae hunc locum sequuntur, verba, et cum praecedentibus noxa sunt, attentius lustremus, membranas potius quam pl-H s centam

t. Comm. T. 4. p. To. ni a is, Leid. ITTO. S. q. u. In Differt. ae secundis p. 6. ambitui sita matricis inter. v. Libr. desuperfuet, P. ἀοO.

138쪽

Ia a L. van Leenwen Dissert. de arris obseuiciae centam. hic intendi sie Hi Phoc AΤΕΜ, satis inani fesso apparet, porgit enim sic: At cui foetus cum suo inuolucro foras pro ierit, et ad uteri osculum accederis rupto iu-NUlucro exierit , ea tanto Iarisiopem habet partum ἰ Vnde liquet, Oppositas hic meinoiaste condit imita, sub quibus facilis vel dissicilis esset partus; cum vero in ultimo loco

pζr χωρίον membranas oui esse intelligendas, Omnes facile m cum consentiant, priori etiam loco eodem modo explicanda videtur lia ecce vox, ubi a contraria causa dissicilem partum repetit. Adeoque haud inepte haec ita interpretari licet, quod Hippo RATEs recenseat membranarum, quibus infans continetur, vitia, quae partus dissicultatem inducere valent; ominosum itaque pronunciat, si inuolucrum idoneo tempore non rumpatur, sed integrum e eat, quod propter nimiam oui crastitiem aliquando contiὴgit, uti antea vidimus, aut etiam ob peruersum infantis situm, quando vesica, quam membranae formant, farciminis ad inflar extra genitalia prodit, nec figura naturali sphaeroidea sese osseri, quapropter etiam maiUS periculum portendit HIPPOCRATEs, si caput non praecedat: deinde vero tempus definit, quo inuolucra rumpi debeant, ut partus facilis fiat, illudque tunc optimum censet, ubi foetus ad uteri osculum . accedat, iam ita dilatatum, ut commode exire possit. Si tuimus ergo , HIPPOCRATEM hunc incongruum placentae sitim, hoc saltem loco, non ita em ora ste; imo penitus ignorasse videntur Veteres, 'UUni altum.occurrat de hoc vitio in eorum scriptis silentium. Recentiorum pQpus obseruation bus tribuenda momento si huius partus obstaculi indagatio, quae t 0t confirmata fuit. testibus, ut nullus supersit dubitandi locus, adeoque ex plosa sit eorum sententia, qui cetis eant, placen- centam fundo uteri semper adli aerere, si vero ad orificium inueniatur, a fundo solutam et co delapsam esse, aut v teri obliquitatem hisce Obseruatoribus imposuist ac si ostii margini necteretur: erroneam enim hanc DEVENT RI

139쪽

- hodifruorum prae veterum praestantia 1 a 3 TERI alioremque Opinionem, et variam placentae, sedem este, ex multiplici obseruatione in vivis aeque ac mortuis demonstrauit L EvRETVS, et Cel. MAN DOEvLREN, Fqui etiam probarunt, haud raro ipsius orificii ambitui irra. dieari; Υ similiaque notarunt Doe . BRAND, R et venerandus Praeceptor ac Promot*r Cel. SANDigo Ret , ' ubi amplissimus inuenitur catalogus A Uetorum, qui eadem aliquando experti fuerunt. Quam ominosus vero sit hic placentae nexus, exinde intelligi potest, i quod . cum collum atque orificium uteri in partu maxime dilatari debeant, ut transeunti foetui locus detur, aliter fieri ne queat, quin placenta ab orificio separetur, ostia vasorum aperiantur, ac haemorrhagia oriatur, haud raro letalis,

nisi infans cito educatur; quanti igitur iam menti sit hoc vitium recte dignoscere, vi apta administrari possint auxilia, facile perspicitur: laudanda itaque et hac in parte Recentiorum Obstetricantium industria, qui omnia signa accuratissime tradiderunt, quibus incongruus iste nexus

cognosci, et ab aliis assectibus distingui possit; de quibus

inprimis consuli merentur LEURET, '' ROEDERER, Cel. MAN DOEVEREN, SAX TORPH,' BRAND f DELEURYE, F PLENCK, BAUDE LOCQUE . 'Praeter placentam recenseri hic etiam meretur funiculus umbilicatis, cuius circumuolutio circa collum foetus,

aut nimia breuitas, aut prolapsus, partus dissicultatem aliquando inducunt. HIPPOCRATEs iam perspeXit, quae

. nam

m. Suite des observations etc. p. 44. et sep p. x. Olf Acad. C. IO. g. 8.

a. Olf Anat. Patb. Lib. 2. c. I. p. 34. not. s et g. b. L. c. P. TO. et Ti.

c. L. c. C. 2 O. d. L. c.

f. L. e. p. II. et seqq. g. Traitet des Accotichemens, Paris I 77O. β. 8O2 8OT. h. L. e. p. IS a. et seqq. i. L. c. T. I. Part. 2. C. s. Art. I. Sect. 9.

140쪽

ra 4 van Leeuinen Dissert. de artis obstetristaenam mala oriantur, si funiculo suo implicetur atque irretiatur infans, dum ait: Q sin et conuersiones tu utero aliud creant periculum et puel orum umbilici initi saepe circa colla implicati conspecti sunt - G γιoiis nil humerum umbilici iniectio obnitatur , tunc etiam matrem magis lab0rare , et puerum aut intrrire, aut di isius exire necesse es cui respondet alius locus, ubi situm etiam transuersum az manus prolapsum inde repetit, dicens: Cum Uero parturienti musifri foetus transversus ceciderit, quod si, ubi ipse vertitur, et umbilicus circa tollum obrioluitur, foetusque exitum cohibet si eaput in coxendicem inferit, manusquρ ut plurimum foras eminet etc. x Mirum sane, apud reliquos Veteres nullam huius vitii mentionem inueniri, quod ab omnibus etiam Neotericis notatum, et inter cau'sas partus dissicilis relatum fuit. Absoluta vero funis breuitas ab Antiquis non memoratur, quae tamen a Recentioribus has inter eausas etiam recensetur, quum foetus a fune retentus nullo modo exire postit; tanta enim visa fuit eius breuitas, ut sex pollices haud superaret, cum in statu naturali viginti aut viginti duos pollices aequat, uti notat BAUDE LOCQUE, qui tamen censet, inde vix aliquod partui obstaculum nasci posse, atque signa ista, quae plerique huic vitio tribuunt, quod scilicet post singulos dolores caput rursus adscendat, potius derivat ab elasticitate perinaei et genitalium. Ρ Verum obstant omnium fere obstetricantium, qui ex hac causa partum dissicilem obseruarunt, testimonia, quominus hanc sententia in amplecti possimus, etsi non negemus, saepius genitalium elasticitati deberi, quae a fune non longo satis repetuntur. Omiserunt etiam Veteres funiculi prolapsum, qui nullum quidem partui impedimentum facit, ratione partuributis, at multum diuque a capite foetus compreisus, huic k. Libr. de Octim. partu p. m. L. c. g. 48 ff. 238. b. 48T, λ7, IO TDe sesus exsectione, p. 9sq. et i O48.

illis

SEARCH

MENU NAVIGATION