장음표시 사용
181쪽
Ideoquo procurator ad defendendum etsi apud acta domi Itutus ipge iudiea
tum solvi satisdare destiebat. quod egregie conlimatur consti un. Diocleti et Maxim. Cod. iusti ae satis udo. Sed Praeterea id quoque placuerat, ut dominus absentom P curatorem ieso Salisdatione relevare posset, literis ad adversarium directis, quibus significabat, ratum se habiturum, quod cum procuratore actum fuerit. Nam et hoc modo procurator tant suam Praese iis cognitor interis nive putabatur, Modestiuo iustante in I. 65. D. de Procurrat. Similiter de actiones iudicati, in qua Praecipua pars discriminis inter procuratores et cognitores et cardo quasi rei vertebatur, multa nova Ulpiani et Pauli lemporibus Placuerunt. supra iam Ex 1. 28. D. l. c. vidimus, domino gonerat; ter in otiani causa ratilem saltem iudicati actionem ex gesto procuratoris concessam fuisse; in fragmotatis Vat. S. 3Si liabes respousum: .gumniam pra entis procuratorem Pro cognitore haberi pliacuit, clomino causa cognita dabiIur, et in eum, iussi ali areιo. Denique ab Ulpiano iv l. έ. pr. D. de R. I. do prociaratore rei traditum est: ti si se non Obtulit 'procis rator, i icati actio in eum Mnegabitur, et in dominum dabitur. Si so OMtulit, in ipsum arabitur. Obttilios autem os Didetur non is, qui in rem auam procurator clarus ait, nam hic alia ratione recusare iudicati actionem non
Apparet igitur, nullam sere diversitatem inter personas cognitorum et
procuratorum remansisse, Sed hos magis magisque illis similes effectos esse, et in iis lanium procuratoribus, qui ab absente, non apud acta, constituti erant litique so obtulerant, antiquum ius se a tum esse. Accessit Zenonis temporibus mos, Publicos procuratores in singulis iudiciis constituendi. Quae omnia si Porpenderimus, certe tam deplorandum Tribuniatii facinus non fuisset, qui iura Cognitorum et procuratorum inter se exaequavit, si modo in titulo Dig. de procuratoribus ordinando aliquantum melius versatus emeti Quibus autem in locis cognitoribus nomen procuratorum substituerit, id sa-cile est perspectu in quibusdam, obscurius et dissicilius in aliis Ιintet v. Q. cognitoris nometa in l. 8. S. I. l. 15. pr. l. So. l. 45. S. S. I. 69. D. de
182쪽
Puhlica res in Urbe intra suo primum Urbis miliarium Iegilius maxima
ex Parte regebatur mixtumque Et tem rutum provocatione et nypellatione erat magistratuum imperium. Contra In reliquis Italiae locis et in piravinciis cuncta fore mero magistratuum prove magistratuum Ρ. R. imperio P
sebantur paucri legibus ct constitutionibus a Senatu conlivmalis. Eadem iudiciorum quoque ratio erat. Nam in Urbe sola iudicia legitima, pauca imperio sustineri Putabantur, sed in reliquo orbe nulla praetor imperio continentia iudicia μrant, etsi et his suus intei dum ordo, parti in Ic8ibus, ut Cisalpina ista, partim constitutionibus provincialibus, voti it in Sicilia lege Bopilia, Parti in legibus municipalibus praescriptus erat. I inque Ρrimum de lesii imis iudiciis videamus. Quaenam ante legem Iuliam Privatorum legitima appollata sint iudicia, in Ohs. cap. VII. ad legem Aebutiam efficere conati sumus; quae Ρost legem Iuliam: Gaius satis a porte demonstrat. Ex hac igitur lege omnia inter cives romanos in Urbe intraquo primum miliarium iudicia de causis privatis. in iure civili discopiandis. apud unum iudi in ex numero sel torum serant accipienda - praeterea arbitrium tantum cx compromisso et rempto
so dicique poterat - et in anno et sex mensibus inde a iudicio areopto iudicisve addictione computandis, quia antea iudicium non in inllegebatur. sententia iudicis si niccida. Potuit autem hoc tempus logitimum ab eo, qui iurisdictio ui praeerat, in iudicis datione nunquam excedi, ut apparet ex Ulpiani fragmentis in l. Sa. D. M itauic. neque certe a lati invitis paselibus 4 . Iam quoque nulla amplius differentia inter arbitrum o iudicem erat, si formam dationis . non olaicium in singulis actionibus respoxeris. Quodsi do vi et proprietate iudiciorum legitimorum quaeramus. Cum Nostro distinguendum cst, utrum legitimo iudicio in Peraonam, formula in ius
n Glvi. Forissas iam ante legem Itiliam eade tempora observatilla erant. Cur Enim Cie totil promitii. e. vi II. tam memorabile fuisset, Naevium Per annum et aex menaea, ea quo rea is vadam
a . do quo lueo ea infra dieetue. - caeterum amni ex mentium spatium iu lege quoque Pap. Popp. duotiua loeia p aestitutum erat. ged aliis ea aru
183쪽
concepta, an in rem fel in factum agoretur. Illis lantum in causis litis contestatae eum dixit esse essectum, ut obligatione priore sublata velis litis
Contra talione teneretur, Et si condemnatus esset, ex causa iudicati ipso iure
obligaretur β); contra in reliquis causis haec non ipso iure tutelligebantur. Unde igitur haec differentia Τ Num ex ipsa Iego Iulia eam repetendam QMQdicemus Τ Sed vix aliqua probabilis ratio est, cur legem istam, quae ordinem iudiciorum inter cives romanos aequalem constituebat, sive tu rem,
sive in personam ageretur, Muod manifestum est eis tins iudiciorum sing
1Orum inter se separasia Putemus. Praesertim cum et actionum in rem io
mulae in tres conccptae essenti Nisi igitur casu fortuito factum erat, ut lex Iulia, ubi do rei iudicatae litisve contestatae ellactibus loquebatur, solarum in personam actiouum ad ius Civile perlicientium mentionem adiiceret, quae a iuris prudentibus ad alia genera produci non poterat, causas difforentiae illius altius repeti necesse est. Sic igitur statuo. Quamdiu legis actio aes in v erant, Obtinuit, ut qua de re actum semel esset, de ea Postea ipso iuro agi non posset'; itaque obligatio quoque Principalis peremta credebatur. Sublatis uetudo Per Iesem Aebutiam antiquis condictionibus et iudicum po tulationibus, quibus tu personam maxime agebatur, eadem tamen lege Com- Prehensum est, ut, 'uod novo more ad formulas constitutas de iisdem rebus iudicium acceptum iudicatumque laret. Perinde haberetur, ac si antiquis legibus actum iudicatumquo esseti Lex Iulia in ea re nihil mutaviti sed frulentio lotam praetermisit, atque ita evenit, ut in iis tantum formulis. in quibus iuris civilis intentio erat. si ita personam a batur, antiqua te sactionum vis ac potestas servata Crederetur. Quod igitur ex his. Causis indicio legitimo statutum erat, non minus immutabile ratumque putabatur,
ac si per legis actionem et optimo iure civili id confirmatum esset . , nequcteadem actione iterum experiri ipso iure licebat Haec omnia vero minime valesbant, si in rem aut in tactum formula actum orat, sed exceptio rei iudicatae, vel tu iudicium deductas et peremtae necessaria suit. Quae praeterea de vi iudiciorum legitimorum prodita sunt, magna ex parte ita su ut comparata, ut dubius sis. tium ad solas actiones perSonales In tris' Conceptas au ad omnes simul pertinuerint, eaque nunc singula Pedi
dum distim eominutii dioidisti an um Mi pol rati Paulus sevit. te . a. 8, i, Sa Comm. II. ago. m. Avelor quidem late illa tititu oei ita loeuttia eat . tit δε omni titia omnino iudieiia legitimis cogitassa videatur. aea exempla. quae mox as erutitura ad actiones para .Qea io tua eoueephaa modo pertinent, deque aiaaolia eogitatidum rise , ex comm. IV. s. la 4 sqq. plus quam mani seclum eat.
184쪽
09 - , . Ait Gaius Comm. III. g. 8a.' 83.
. cum Paterfamilias ae in a mionem dedit, mulierqua in manum convenit - rea in comoratis et corporales, quamus ei aebitas aiant, patri adoptioo covitutionatoripe adquiruntur, exceptia his , quos per capitia aeminutionem pereunt, quales gunt ua fructuae, OPer rum
obligatio libertorum , quas per iusiurandum contraeta et si quid iudicatum est legitimo iudicio. Ita enim scripsisse videtur auctor. Sed magis puto, hic quoque de iis lantum legitimis iudiciis cogitandum esse, quibus in personam formula in ius
Concel'ia actum erati Cum enim in reliquis speciebus litis contestatio et se tentia iudicis priorem obligationem sustulisse aut novasse minime Videatur, sed tantum ad exceptionem prodesset, natura quoque rei minime mutata osti neque igitur, quod Per actionem in lactum ex aequo et bono Peti Potuit, Per cotidem uationein ita civile debitum mutabatur. nec pen Capitis it minutionem amitti debebat s . Similis in rem actionum conditio. In his enim iudicio noti id essicitur, ut ros nostra iam fiat, sed ius nostrum CDnfirmatur s, ideoque si rem aliquam nostram esse pronunciatum est, nihil novi sit; atqui res ipsae capitis deminutione non amittuntur, siVe COPPOP les sive incorporales sint, sed patri adoptivo coemptionatori ve acquiruntur; nocesso iεitur est, acti Ousm quoquo ad eam rem reciperandam quodque de ea re iudicatum est, has personas sequi. Neque enim multo disseri, rumi Psam, an actionem ad rem reciperandam habeas VIAIter Iocus est ire Comm. III. S. I S.
. eat etiam alia specias imaginariast solutionis per aes et libram. γυἁM Usum genus certis in cavata re Mitim est: Meluti ai quid eo nomine debeatur, quod per aes et libram geεtum eat, .ipe quid ex iudicati causa debetur.
Hoc quoque ad actiones tantum personales ex causis legitimis et civilibus descendentes pertinoro manifestum est. Toysius locus, ubi legitiini iuris vestigia et dissereditae singulorum iudiciorum expressae sunt, in Comm. IV. S. 8O. 8 I. Exint, de quo lamen in animadversionibus satis dictum est; restat igitur quartus, etsi magna ex parte corruptus, in Comm. I. S. 184. Pg- 49. l. 5. Seq. , quem fortasse ita restituas: , Olim cum imia Graiones in usu erant, etiam sae iura i eatisa tutor batur, at inter tutorem et mulierem pupil l Iumos logia actione
185쪽
agendum erat. Scilicet quia ipsa quidem tutor i in re ε .auetore-e non poterat, aliua diabatur, quo i a lore iam legia actio po--eretur: qui dicebatur l prciatorisa ιMor, quia a praetora urbano dabatur. l posι sublatas legis actionea quidam piastans, Amno vectemiliandi ιutoris Penitus evanuisse t ca tacitum e cePta, quae in υσυ sat, si lui imo iudicio a sum
Similia, mulloque certiora iam accepimus ab UIPiano in cragm. lit XI.
S. 24. . noribus tutor aratur multori pulsiope, qui cum tutore ovo Iege aut legitimo iudicio agera piat, ut auctors EO GSat, item S. 27. fit toria auctoritas necessaria eat mulieribus quidem in his rebuar allege citit Iegitimo iudicio agant, si se obligent, oi cicile negotium
PoStrem mst movent, ut vel hie de ea tantum legitImorum iudiciorum parte . quae . ni fallor, ex lege Mbutia iam descendit. cogitem. Quid vero in reliquis iudiciis in pupillo aut muliere observabatur sorte si cum tutore per sormulam ita factum conceptam litigandum erati Praetorem arbitror sola advocati praesentia contentum sui c. vel, si uoci bahebant, ad voeatum dedime. ut erat tu edicto ); vel iam euratores dare ad lites Consuevi fim Milii quidem. ut revertar, unde orsus sum, lex Iulia has iudiciorum disserentias ne tetigisse quidem videtur, sed effecisse potius. ut legitimorum iudiciorum nometa tutius patere inciperet, ac duplex eorum genus exinde statuendum osset. Hoc solum omnibus ex lege Iulia iudiciis commune erat, ut, nisi causa a iudice dato intra tempus legitimum iudicaretur, lis periret δὶ sive moreretur, et quidem ipso iure, temporibus legitimis transactis, neque ea res ullo unquam tempore ab actore in examen posset revocari , Sequitur, ut G iuinciis imperio continentibus dispicismus, quorum SP Cies diversas recensuit Noster in S. iob. Nos de iis maxime videbimus, quae in urbe imperio praetoris co uti ueri putabantur, et primo Digem loco de
cuperatorum dandorum usum probabile est ex commercio iuris se
186쪽
lium cum . peregrinis invectum ess . Cum cnim sentes ot civitates inter sede rebus nhiatis restituendis aut de mutuis inimias disceptabant, reciperatio quaedam ex conventione, δἰκη απο συuβολων. institui solebat dati utrinque iudices si) vel media quaedam civitas de Controversiis Cognose bant. Quare fortasso in usum.venit, ut, si quid peregrinus a cive vomano Petoret nut vico vorsu, voci peratores darentur. Denique reciperatores ii i dices oppellari cooperuut, qui de rebus et iniuriis xta luerent. Illa viam C lovcm institutionem vindicta vivo ius gentium emagitabat sih). Sie XX ip pr vinciis reciperatores de causis liberalibus iudicaro solebara, terni 7 in multis causis privatis, tam luter cives quam inter peregrinos et inter utrosque
Practor igitur urbanus ex his causis iudicia recuperatoria inter Cives constituobat: iniuriis, atrocioribus saltem, aestimandis deinde ex odicto de νi coactis ci citisque hominibus, in quo tota sere vorsabatur oratio Ciceronis pro M. Tullio, quibus causis accensendum esse duco odictum Malcatoribus λη item ess homina mortuo in locum purum illoso o . et similia quaedam ); porro ex interdictis restitutoriis et exhibitoriis, si res in s ousionem deducebat ur, item ex omnibus prohibitoriis ), denique generaliter, si quis contra edictum praetoris aliquid fecisso diceretur, qua clo re actiomere Poenalis, non ivienae tantum Domino concepta ot corta poena in edicto statuta erat, veluti si libertus, venia edicti non impetrata, patrotium in ius Ucasm di Coreluo, it cm ex causa vadimonii deserti et in multis aliis simili
bus causis . In summa igitur dici poterit, quoties Practor vi imperii suidelicta, vol quaecumque prohibente odicto admissa sororit, P una pecuniaria sive corta, sives taxationibus actoris definienda. quod ultimum v. gr. in iniuriarum Et de vi coactis armatisque homicillius actione opus exat sive sponsionibus
tities es en . tit diametitur civitati. ata ueriant.
infamandi eati a lia . si quia adversos ea feeerit. Prout quaeque rea erit, a Mima. Merram; eui se lasse addit in erat: ee redisertitores vioseimrinata
niti..is . his uirum tamen. Gaium in Comia. Ill. 124. de itidiee tantis in loqui. cl. BOL 26. is ihi similiter oeata ..qtii alpae ludendae eausa vim initi erit. isti quaeqne res erit, anima δε--
187쪽
interlvisitis Coercenda esse censuit, recuperatores dari solitos esse, modo utres celerem vindictam flagitareti Hoc enim maxime iudiciorum Geuperatoriorum proprium erat, ut res protinus iudicarentur'ὶ; causae cognitio in wlo tacto versabatur. condemnatio Per se, sive ex edicti sanctione, sive exactoris laxatione, iureiurando fortasse confirmanda, sive ex sponsione certa erat . Veri tamen non est absimile, praetorem in quibusdam rebus Causa Dognita aestimare potuisse, utrum recuperatores potius an iudicem tantum arbitrumve daret, forte si res non urgeret . aut tanti uota esset. sive actori liberum fuisse dicamus. iudicem an recuperatores Petero mallet, quod maxime in iniuriarum actione statuendum est, quae interdum ad iudicem, nota ad recuperatores delata deprehenditur in . Quare in antiquis legibus non raro iudicis recuperatorumve datio coniungitur, prout res exegit 7 . Ubi EIU Certa poena sive in edicto sive per sponsionem constituta erat. ibi soli recuperatores dati osse videntur μ' . Denique non male dixeris. si Cives r mam voluntariis sponsionibus inter se agerent, nota minus ad recuperator itum Esse 's . Caeterum unde et quomodo recuperatores lecti et dati sint
id nusquam traditum reperio; ita singulis causis, quod maior imorum pars iudicavit, praevalebat n. Reliqua, quae imperio contineri dicebantur, iudicia Romae haec orant
et sub uno tu lico accipiebantur: si quid peregrinus a cive romano petebat et si civis romanus aut Peregrinus a peregrino petebat. In hac specie i do, ut opinor, peregrinus cx eadem fortasse gente, ex qua reus erat, C piebatur, in illa civis romanus; saltem hoc colligas ex forma Provinciali, Siculis data omnia iudicia imperio continentia tamdiu valeba ut i. e. litigatores o, strictos tenebant, quamdiu is, qui ea iudicari iusserat, imperium retinebat. Nemo enim magistratus iudicam iubere eo die, quo privatus sciturus esset. poterat Φη; in pro inciis tamen, quae a Praesidibus regebantur, receΡtum
α4J Ge. pro M. Tullio to. - Praetor neee Eis risui reeiperatorea dare. ut quam primum
188쪽
exat scaevola testo, ut iudices dati etiam in tempus successorum durarent et pronti notare cogerentur ). Alias iudicium solvebatur; an vero lis ipsa in Plua sit et actor tota causa ceciderit, sicut in iudiciis legitimis. valdes dubito. Licitum quoque ac lori fuisse videtur. a iudice dato impune abiim ), si modo id expressis verbis declarabat. Quod si non siebat, ipsi ad alium iudicem vom tracturo obstabat exceptio rei in iudicium deductae, secuta tum regulam, ubi semel acceptum est iudicium, ibi et linem habere debet in. Denique nec litis contestatio, nec sententia iudicis eam vim habebat, ut O ligatio principalis ipso iure perimeretur, sed Ρrodorat tantum reo ad C Ceptionem rei iudicatae. Condemnatio autem actori aeque ad actionem modo iudicati proderat, quia iudicio semper contrahi videbatur νη; similiter a Giudicatio ipso quidem iure non valebat ,.sed praetor eam tuebatur aCtiones darido. Vol exceptiones donegando 7, Quae omnia alia erant, si legi limo iudicio in personam sormula in ius concepta agebatur, ut supra diximus. Si vero in rem vel in laetum, iis quidem transactis legitimis temporibus Peribat, nec certe actori a iudice abire licebat, in reliquis vero robus nota maior horum iudiciorum vis suisso videtur, quam imperio conticientium. Unum addidisse sufficiat. posterioribus temporibus legitimorum iudici
rum et Caeterorum naturam ita inter se evanuisse et obliteratam esse in Co Pore legum Iustiniani, ut vix ac ne vix quidem appareat, quantum ex go nero legitimorum relietum siti Certe, cum haec Urbe tantum concludere tu P, P me alui e necesse est imporio conlinentium naturam, idque multim
dis Probari poloest, maxime ex exceptiovibus, quibus etiamnum utimur; et litis contestae effectibus. CAP. XXI. omnia itidieta absolvitoria Mae... Ad S. ii 4. Quodsi reus ante condemnationem, iniquitate causae suae vel iudicis admonitionibus motus actori satisiecerit, i. o. vel debitum vel rem, qua de regitur, reddiderit, non est necesse eum condemnari ob hanc Solam Causam. quod lis semel cum ipso eontesta in eoque tempore pecuniarum reus suerit Pertus: sed absolvendus potius est osticio iudicis, ut bene Theophilus ad Κ λ I. de Perp. et temp. acti Neque ea im bona fides permittit, ut bis idem
189쪽
exigatur sed improbus est, qui iterum vult consequi, quod accepit ); et
sane Ii Entia ex condemnatione rei, eandem rem iterum actione iudicati exigendi daretur actori, propter rei iudicatae auctoritatem ). Λpparet simul, r gulam istam ex aequitate descendere et ossicio iudicis continori. timquo Paulus in libro sing. ue ossicio adsessorum s. S. D. de Procur. his Tembis expressit: is si reus paratus sit, ante 'tilem coni tatam pecuniam soloerct, Procurratore Μente, iniquum eat, cogi etam iuincium acciperes. - Et hoc natal, ut ante luem conteεωIam Praeses iubeas in taede gacra Pectiniam
poni. Quoia si lis contestata eri, hoc Omne offflcio Mineis utrimen m est. 'Litis enim contestatione in iudiciis legitimis novabatur Prior obligatio, iureliquis saltem iudicio contralii videbatur, neque igitur ipso iure iudicium solvi putari Potorat. Sed quacritur, num in Omnibus iuuiciis et visionibus regulae usus sit et in quibusnam saltat. Sabiniani eam in quovis iudici
Pum' gonem admiserunt, scholae vero diversae auctores distinxisso videntur. Quod an ratio uom Lahuc Pit, quidque a Iusti uiam x cytuui fuerit, EXIaeu-dendum.
In bonao igitur is dei iudieiis, ubi plurima ad ossἰcium iudicis redeunt
nihilque tantopere spectandum . quam bona fides, vix Mila dubitatio esse potest, quin reus absolvendus sit, si ante rem iudicatam obtulerit sive pra stiterit, quod eum ex fide bona dare sacere oporteret: v. c. si quis ex b. s. contractu ait achiones Lantum praestandas teneatur, iisque iam actori cesso.
rit q), vel si rem, qualis ex conventione esse debet, actori praestiterit η, m do ne quid desit iuri actoris; quid enim, ' εi in mora fuerit, si dolum admiserit Tum quidem iudicis adhuc partes erunt, ut in reliquum eum
ΛOn longe diversa est in rem actionum natura. Quodsi enim possessor rem cum omni causa, utilitate et fructibus bona fide petitori restituit, sommialae satisfacit; nam praestat omne id, quod iudex arbitrio interposito anterem iudicandam ipsi iniungere potuisset, camque ob rem absolutio sequi doliol. vel condemnatio in id tantum, quod iuri actoris deest β, Ead in causa est arbitriorum honorariorum, in quibus de re restituenda vel exhibenda agitur, etsi poena vel alia condemnatio adiecta ost formulae. nisi res restituatur, veluti aetionis quod metus causa, de dolo, Paulliatiue, nil bibendum , omniumque interdictorum restitutoriouum vel exbibitoriorum
soriis de form. V. is3. init. eollecta. D cl. I. s. D. de praeaer. - . - Falaum vero est. quod Donellua ex vinesus ad L AM Lde aelion. contendunt, itidieetia in h. s. iudieiia eodem modo. quo tu arhadaarita, athitrium avi rarra ea anda interponere posse ante rem iudieax v Noe nusquain traditum est.
ε) vid. I. M. D. de R. et adde s. si: T. de action. i. 44. D. de petiti hered.
190쪽
ώ ad arbitrum agebatur 7 . Sed et hic condemnatio necessaria est, si pars
Quid vero dicemus de arbitriis plane incertae condemnationis, in quibus aestimatio iudicis religioni Permissa erat Z veluti in iniuriis aestimandis, si mensor salsum modum dixerit, ex lege Aquilia, ita actione surii, vi h
norum raptorum et ceteris similibus Τ In his omnibus, quomodo actori satis fieri debeat, iudicis demum sententia certum sἰt. Nisi igitur, quomodo reus actori satisfaciat, inter partes Convenerit, quod iudcx SPqui det,et Ρ, partes iudicis necessariae exutit; si tamen idoneam aestimationem obtulerit reus, defendi poterit, iudicetu ad absolutionem procedero Posse, quia nullis viri e is adstrictum in his causis ipsius ossicium est ' . Singularem speciem prae se fert actio de eo, quod certo loco dari promissum est. Nam lite a solutio soquitur, si alio loco actum est reusque caverit, se loco convocito oditori satisfacturum ossct M . Denique absolvendus erit omnino, vulgari actione noxasi conventus, si noxae dediderit ante rem iudicandam. Restant iudicia stPicti iuris et ad si uia praetoria. Et si quidem corium Priatur, dubium non est, quin reus. Pectiniam vel rem olfercns, vel alio modo solvens, absolvendus sit ), modo ut pecunia vel res, quae potita est, integra sive tota solvatur aut tradatur. Nam si quid deerit, condemnandus est nihilominus is, cum quo agitur '; neque in his iudiciis liberum ostomotum iudicis, ut possit actorem ad partem aceipiendam compellere, sed praetori soli ante litoni contestatam id ex humanitate Concessum est '. Sis militer is, a quo ex edicto praetoris Certa Poena PCtubatur, Pecunia soluta amplius condomnari non poterat ὶ. Sod in condictionibus incerti eadem Plane dubitatio exoritur, quam tu arbitriis incertae coudemnationis supra attigimus. Id Quo apparet ex Praecedetatibus, regulam a Sabicio et Cassio reminet cs. s. eiti I. I. is. s. D quod mel e. I.
norum rapidrum ploe .aet t. si tamem exere pilisti ne ionia de dolo malo a quimur, ex qua damna- ti millier insanit, aehat. In illis etiam ea iari titialia admissa esse videtve.
terat . at quia poenam statim an phat. Gela. A. ura. r. l.. Veralitist homo es egis improbus Rit. Is pro delectamento hahebat, os homillia
libeii manus aviae palma verberare. eum geon aequebatur e menam plenam asia iam mala nar quem eunque depalma erat. numerari alatim M