장음표시 사용
101쪽
' Legit librarius sine dubio MANSITUUS, unde corruptela explicatur. Fortasse virgula in archetypo ante ΙΑΗQUmposita librarium seduxit, quam compendii signum asse putaret; unde sequi videtur compendiorum signa l. s saepius fuisse adhibita, id quod duobus locis probatur, in quibus etiamnuuc conspiciuntur scribitur enim in eod. f. 117 '2s XLVII, 17, 10 PR RES. R 'RES et f. 192 28 XLV, 44, 7 Q IOR - ' 'TOR cf. etiam notam Proxiniam . Attamen id non ubique factum esse ipsis exemplis, in quibus γeenSendis versamur, luculentissime comprobatur.' SEDEM ortum est ex SENON particulam NON cum et confundatur cum NUM s. 166 428 XLV, 22, 5 NUMSINECAUSA, NON ... et cum NUNC L 188 4 26 XLV, 41, 1 eum spectaculo uobis NON TRIUMPHUS meus, nune funera liberorum in codice additur eorum tuerit; cf. etiam cod. Veron. l. c. p. 114 LXXXILq. XXVII f. 4 l. Is lib. V 5, 10 NO, NUNC cum id quod
102쪽
Qu0rum mendorum nonnulla ab huius e0dicis amanuensi U0rrecta esse, sive ipse sive alius cuius apographo illo utebatur ea commisit, certum mnin est; nam c0rrectiones huius generis:
NO offendit Etruscos, eae creatus Veiis muturi spatio interposito possitγcompendiose scriptam fuisse fere necessario statuitur; quas sintentia comprobatur scriptura prava cod. Vindob. f. 164 l. 28 XLV, 19, 173QUINII LIS, QUI NON ILLI. ro SENON igitur in archeirpγerat EN vel SENI; librarius ex litteram et signo compendii sibiniente fingens litteram dormamque, quam ita nactus coitipendiosam putabat, explendam esse ratus scripsit ' ΕΜ. s. prorsus eundem errorem commissum a librario codicis argiliani P FELIX, FIXIT Aen. VI, 22, ubi verbis, quae Ribbeckius i. c. p. 263 explicaturus
Librario in mentem venisse videtur CIUI BUS; nam quamquam vera archstypi compendia in mediis vocibus adhibita fere duabus tribusus litteris omissis nata sunt, ille genuina Voce non perspecta vel unam tantum vel etiam plus tres litteras addere non dubitavit, dummodo ita vocem aliquam restitueret. Exaraturus fuerat DIRIPUISSET.' Cogitaverat librarius QSΤΑΤ' ΙS.
103쪽
omnem eximunt nobis dubitationem, quin sorma istae binis litteris auctas aut in apographo, unde codex manaVit Scriptae fuerint aut certe mente conceptae sint a librari0. Quae eum ita sint, e0nstare videtur fluxisse e0dicem et ζά'. e Vind0bonensem ex archetypo, cuius plurima scripturae com ' ' Σ' pendia et in vocum finibus et in mediis vocabulis adhibita ompendii η. per c0mpluria ap0grapha, Nu0rum mn librarius eodicis Vindobonensis usus est, partim expleta vel recte Vel prave, partim intacta in illum transieruntq) DF compendiorum
CL cod. Veron. l. c. p. 94 LXII q. XXII f. 5 l. 30 -- LXIII et XXIII f. 6 . 1 lib. ΙΙΙΙ, 26 2 DILΑΤΑ ljTUS, quod exemplum item ad compendium a librario suppositum DILAT US referendum St. Coeperat scribere SOLI DO.' Librarius initio subesso putabat compendium SΤΑ' Τ.' Inserturus erat librarius duas litteras SERUUUS; sidscripta littera L iam errorem fortasse conspecta voes proxima GALBA deprehendit. Eodem modo erravit librarius eod. Veron. l. c. p. 503 CXVII q. XXXII f. 6 1. 17 lib. VI, 4, 7 pro SERVIUS SULΡICIUS RUFUS seribendo SERVILIUS. . . . β QUAESSO errore commisso perturbatus scripsit librarius pro
' Exemplorum a nobis propositorum et numero et qualitate excusatum fors putavi, si Mauritii uelleri argumentis syllabarum in mediis vocibus omissiones sic explicantis, ut quotquot eius generis vocabula deprehenduntur decurtata, in linearum olim confinio conlo-eata librarii proximae lineae litteras incuria praeeipientis decurtata esse opinetur, obiter tantum respondero. Nam ne syllabarum omis-
104쪽
Earum orginem ab amanuensis tot linearum finibus decepti oglo- gentia repetamus, Vetat alterum illud mendorum genus, non minus frequens atque ex eodem mea sententia fonte derivandum, quod syllabarum vel pravarum Vel alieno loco positarum adiectione continetur. - Neque veriorem alteram sententiam a uellero tra. c. p. 10. not. 10 et in Flecheiseni annal. t. s. p. 348 ad XLI, 8, 10 ubi egregie falsus est, cum in cod. f. 8 7 neque quod Hertzius habet seleo, ii eque quod advisius seseo sed SESEO inveniatur defensam inveni, qua terminationes partim ideo omissa esse docet, quod vocabula dictantis alterius pronuntiatione frequentius coalescebant, quamvis hos quintae decadis libros Vel partes eorum dictata esse certissima adsint indicia. Voces enim ab illo congestae in fine truncatae maximam partem compendiis neglectis labem traxisse videntur. Praeterea minus accurate rem egit uellerus e. g. p. 11, not. 12 adlatis inspectum in conspectuin, Superavere superbe avare inter exempla prorsus aliter comparata Velut conplere non complere conpellere),
madoniam Macedoniam cus diam non custiam neque ut uellerus adnotat 3 19, 2, sed . 98 6- XLIII, 19, 12 invenitur); - custodiam . item in p. 12, not. 13 ubi exempla cas . Cassandrea), magis. magistrat ha reliquis erant separanda, cum in eod. s 112 28 XLIIII, 11 7 CAS M 48 21 XLII, 35 3 MAGIS i. e. neutra vox puncto notata inveniatur; quare in his ipsis exemplis rectius quam in permultis illis ex compendiis natis de librarii incuria cogitari poterit. Item contra Sehueharditum es De Vocalismus des Vulgur-lateiss. Leipgig. 1866 pugnare superfluum mihi videtur, quippe qui suam de litteratum pronuntiatione permutationeque doctrinam cum aliorum tum Vindobonensis erroribus falsisque lectionibus confirmari
Voluerit, cuius rei non excenta quot possim, sed haec adlaturus sum exempla: Cf. t. I. 191. p. not. nuntiaibat, curatvit p. 100 sq. not.
vel ex compendio Vel oculorum aberratione legatur; porro ib. p. 140 et 141, ubi ex formis depravatis interdit in intendit, victrus in vici-
fortibus, fontibu8 genere gerere litterarum commutationem ex modo pronuntiandi explicat nonne eadem ratione omnium sere litterarum facile probare licebit ex eodem codice commutationem 3 De horum aliorumque codicum compendiis atque iuris notis
egregie illis a viris doctissimis momm seno cf. Fragmenta iuris
105쪽
cium, ubi quaecumque eius generis in codice insunt excussa erunt atque discussa accurate, id tamen iam nunc contendere ausim plerumque omissas esse duas vel tres litisiras in iis vocum terminationibus, quae duabus Vel tribus syllabis continentur sat in il ar er se, B, Ss,ant, ent, and end. . . .), quae quidem litterae etiam in stirpibus Vocabulorum saepius Supprimuntur, quamquam
negari nequit, compendia in ipsis mediis vocibus adhibita legibus adeo certis non posse circumscribi '.
Anteiustiniani Vaticana in Commentationibus regiae academiae scientiarum Berotinensis 186 p. 56-388 et Notarum iterculi in H. filii Grammaticorum Latinorum vol. IV q. 265 sqq.), Stude Inundio cf. Indicem notarum in splendidissima Gai editione p. 253sqq.), aliis explicatis, et quae inter illa Livianaque intercedat compendia ratio, aliquando uberius disputandi occasionem me nacturum
Exempli causa congeram lio loco ea compendia supra iam adlata, quibus syllabae at in er i omissae erant Vel omissaea librario putabantur:
R'' IAM ΕΜΙΝ ΦΑΤ. De compendiis in mediis vocibus adhibitis valere videntur quas Valerius Probus de iuris notarum 4. 1; is mommseni
106쪽
V. 24, 12. Iam revertamur ad exemplum CONIUGUMQUE XLV 24, 12), unde profecti sumus, CONIUG QUE hoe seribi potuisse probare conati p. 63). Quodsi statuamus in eadem voce scriptura c0mpendium illud, quo duas litterae Us significantur, ita ut 0rmam nanciscamur CONI QUΕ, iam adparsi librarium quendam lacunam noupi si litterames, sed a it e sam adesse ratum indo Drmam sibi finxiss0 0Ν4HIQUE ). Quaerendum igitur est, anno ex corruptela OLΕΝ-DIITAQUE eodem m0d vox apta elici possit, ita quidem ut origo erroris perspiciatur. Cuius er noti0nis vox lateat, divinari licet ex loco simillim XLV, 25, 12, ubi Livius Rhodi0rum ratiocinationem hoc m0d refert: Non ita fractitanimi initatis erant ut non sentirent, si Lyei et Caria ademstae ab Romanis forent, cetera ut se ipsa per defeetionem liberarent aut a finitimis ecusarentur, includis insulae parvae et sterilis agri litoribus, quae neqtια quam alere tantae urbis populum posset ').
Notarum latercul. l. c. p. 271 de cuiusque in notandis paucioribus litteris vocibus voluntate loquitur: Est etiam ire perscribendas veI paucioribus litteris notanda voces studium necessarium . quod partim pro voluntate cuiusque fit, partim pro u8 publico et observatione communi. . . . ad qua notationes publicas accedit etiam studiosorum voluntas sed unusquisque familiares sibi notas pro voluntate quassionarit comprehendere infnitum est. Atque profecto archetypi librarium usum esse e g. in notanda voce MACEDONIA dupplici compendio valMA DONI vel MACED''ΙA supra vidimus cf. p. 7, 70, 713. Ceterum per se patet non eidem librario et compendia et errorem insertis litteris ineptis commissum deberi. quidem oeordine paulatim enatam esse putaverim formam illam corruptam, quae hodie in codice legitur:
' Vocem INOPIAM quam codex . . exhibet, non SSe meram interpolationem locis quam plurimis probabile fit, in quibus simili modo librarius compendium scripturas litteris a voce quadam vicina repetitis explevit se infra p. 114 . Quare INOPIAM abundare negaverim, immo conlato XLV, 25, 12 depravatum censuerim ex INCULTAM, quae
107쪽
10 Roma adferunt, quibus belli incomm0da se sentire pr0bent Tertium se annum multa eius incommoda belli sentire mari litterim incluso, incultam insulam inopem esse nisi maritimis iuvetur que commeatibu S. Utroquo loco de commeatibus necessari aliunde petendis agitur id unum in posteriore desideramus fieri mentionem earum gentium, qua tunc temporis Rhodiis erant subiecti unde e0mmeatus e0s petiisse alter locus satis st0ndit ). Atque profecto maximum quo mari interim intercluso
Rhodii adfieiebantur damnum illud erat, qu0d impstrium in
p0pul0s ipsis subact0s exercere vix poterant improbabile igitur est eius rei legatos ne verbo quidem R0ma secisso menti0nem. Orati0nis conexus igitur ut vocem insera
mus stagitat, quas idem sere significet quod stipendiarii que, quamquam haec vox sub COLENDIIΤΑQU latsirsi
nequit. Proponam igitur coniecturam contributis
que. Contributi ni Rhodiis Lycii et Cares eodem iure appellari p0terant, quo apud Curtium b, 3. 6 legi
mus: Glartim gentem subactam Susianorum satrapae On- vox in archetypo scripta erat ΝΩΤΑM. Librarius C pro O et Iroes legens cf. contra L 153 l. 18; XLV, 9, 2 ubi ex ASIAM feeit ASTAM pro IN 'ΤΑΜ seripsit NγΙΑH. Ineu Ham autem Rhodiorum insulam dici potuisse, quippe quae sterilis agri erat
nemo non coneedet, praesertim cum etiam alibi ea voce Livius utatur cf. II, 34, 1 - 2. . . aliud multo gravius malum civitatem invasit, carita primum annonae eae neu Itis per secessionem Flebis afri .... V, 10, s . . . ut cum confecta labore, vulneribus,pOStrem aetate corsor rettulerint inev Itaque omnia diutino dominorum desiderio domi invenerint, tributum eae adfecta re familiari
108쪽
edocemur. oterant igitur in senatu iure merito dic0rs privari se mari interclus contributis sibi ab ipso
senatu commeatibus. Accedit, qu0d hanc vocem a
pius apud Livium eod0m modo adhibitam invenimus; os XXXII, 19 4 legatos ad gentem Achaeorum mitti pollicentis, si ab rege ad Romanos defeeissent, Corinthum iis conifibtuuros in antleum gentis concilium XXXIII, 34, 8: Phocenses Locrensesque, sicut ante fuerant, adiecta decreti auctoritate iis oratribueriint XXXVIII 3 9 Epirotis Ambraciam placebat adgredi, quae tum contribuerat se Aetolis; XXXVIIII, 26, 2 Xynias quidem, haud dubie Aetolicum oppidum, sibi contribuisse eos i. e. Thessalos). - Qua voce probata riginem sirroris facilius explicabimus. Atque primo terminationem is puncto tantum in archetypo fuisse Significatam putaverim, id qu0 saepius e0ntigiss0 0dicis erroribus . . libertatibus pro libertatis s. 51 28 XLII,
38, 3, nominibus pr0 nominis f. 188 9 XLV, 40, 7) uelitis pro uelitibus s. 70 14 XLII 58, 12 manifestum
est quippe qui orti sunt x librarii ignorantia, qua factum est, ut Drmis IBKRΤΑΤ, ΝΟΜΙΝ , UELIT terminati0nes ineptas adscribsre ). Qua rati0n adhibita larmamaeeipimus CONTRIBUΤ-QUE, ex qua altero compendio pro duabus litterisIBaecedent enatum est COΝΤRUT QUER).9 Auditae deinde et aliae legationes eae Asia sunt quibus omnibu datum est responsum, decem legatos more maiorum enatum missurum ad res Asiae disceptandas componenda8que Summam tamen hanc fore, ut cis Taurum montem, quae intra regni Antiochi fines fuissent, Eumeni adtribuerentur praeter Lyciam Cariamque usque ad Maeandrum amnem, ea ut civitatis Rho
Cf. Gai inst. l. c. p. 239 l. 6 OSSION, OSSM ION . Litterae I eo facilius omitti poterant quia idem compendium in termination IBUS saepius asthibitum invenimus cf. quaed ea re infra p. 112 susius exponentur. - Quod ad dupplex iuuna Voce adhibitum scripturae compendium adtinet cf. f. 161 l. 9 XLV. 17 CUL - U' 'UI porro errorem supra ad-
109쪽
p0sse conclusit, neque temeraria per Se est haec e0nclusio: nam a saepius unci significabatur . Qua v0e seta ex litteris, quae restabant, compendio l0cum esse Suspicatus vocem int0gram elicere c0natus est. Fortasse litteraeo minus accuratis uetibus exaratae littera unius D speciem praebebant vel dign0sei mn in nequibant atque profecto obscurum in archetyp hunc l0 cum fuisse err0re molestissim0, in qu explieand tam diu Versamur, manifestissime comprobatur. Itaque Drmam quam aut invenerat aut sibi
Quare eum c0niectura a me prolata CONTRIBUTISQUE si rationis conexui bene re Sp0Π-deat et ex ea v000 per c0mpendium scripta
cilius si setius quam qualibet alia rati0 ne perspiciatur, ita hunc loeum restituendum esse putaVerim: Incultam insulam inopem esse, nisi maritimis iuvetur contributisque commeatibus.
latum ISITSΕ ortum ex seriptura archetypi ISS i. e. M ISS . Praeterea os Gai inst. p. 101 l. 20 UB ΤΕ i. s. LIB T Ε. CL p. 65 n. 4. Huius rei exempla et supra in nota 1 p. 60 adtulimus et hic aliquot luculentissima addimus f. 187 ara XLV, 39, 15 librarius pro DECRETA scripsit DECREUIT; ex quo sequitur in archetypo fuisse DECRET , quod ille neglecto puncto aliud scripturae compendium subesse ratus explevit DECRE' Τ; porro f. 12 L 21 XLI, 22, in
110쪽
91 XLV. 44.2. Ante Κ0pitarium edit0res librum XLV interuat des: A et Umque ... De quo loco agens in Anal. Livian. p. Mommsenus scribit Verba in Asia bellum agnovit Ko-2yitarit si confirmantque ea et etypum et amici Congius et Hartelius, qui mea causa codicem inu erunt. Post hiatum tredeeim fere litterarum, in quo litterarum TER vestigia quaedam parum certa Conatus agnovit, de iis quae sequuntur EI GALLOS IJ D mihi eotypo inspecto dubitatio nulla remansit, amici in ipso eodice legerunt alter MONET
sine quot litterae desint non apparet, sed versus qui incipit IN fidetur fuisse huius libri aetremus cuiusque pars posterior seripta non esset Bartelio tamen aemittimus magis fuisse idetur, ut qui sequebatur totus evanuerit. Videtur igitur Livius librum nivisse verbis his fere: aetumque in Asia bellum in ter Eumen rin et Gallos inde oesit. - sed habeo qua ratiocinati0ni M0mmSeni pp0nam. Quamquam versus ab I syllaba incipiens si e lal. 193 l. 13 0xtremus est, non tamen legendum S cum Μ0mmsen0, sed C0ngium ad Verum pr9xime accessi880 0ncedamus p0rtet. Saepius enim inspect0 codico hanc mihi psersuasi esse pa0nultimi Versus Scripturam:
praVe vel per compendium EUMΕ pro UM'REN eriptum sit in . Quod ad ultimum versum adtinet, nullum litisirae D deprehendi indicium, sed post I spatio trium quattuorve littorarum interposito legitur ΙΤΙΝ . . . . ΙΤΑdparsi inuis his syllabis tircumscribi verbum nam eum nusquam in t0tius e0dicis mediis versibus e0mplurium litterarum ductus inter si coniungantur, inter ω D IT,
' Confirmatur id compendium correctione, quam inveni in cod. f. 46