Synodus dioecesana Bononiensis ab eminentissimo et reverendissimo domino D. Andrea Joannetto ... celebrata diebus 2. 3. et 4. Septembris ann. 1788

발행: 1788년

분량: 337페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

morum disciplina iuxta Tridentinae Synodi praescriptamquam accuratissime servetur i , et omnia removeantur. quae pietati nocumento esse possint. A colloquiis cum H ceteris a , qui de Seminario non fuerint, hi adolescen μαρ. . tes Se contineant, praesertim quum in Ecclesia divinis v cant , in qua ad omnem modestiam compositi ecclesia-

ε, . s. di riplinκ normam in toto corporis habitu praese-

..ierant: talari veste, et violacei coloris semper utantur 3 rconsuetam etiam Clericorum coronam in capite gestent cum birem, et mundo superpelliceo ad ecclesiasticas functiones accedant, fucata tamen, et seculari levitate remota . Ne sacrae actiones indecore peragantur, Caeremoniis Ecclesiasticis prius bene imbuantur: atque adeo singulis hebdomadis, quando seriae studiorum habentur, a sin gularum classium Praesectis in sacris caeremoniis, et ritibus erudiantur: et singulis saltem mensibus Praefectus Caeremoniarum nostrae Metropolitanae, in Seminarium deveniens, hoc docendi munere perfungatur, praeServtim si singularis aliqua lanctio obeunda sit. Praeterea et in cantu, qui gregorianus dicitur, in computo Ecclesiastico, et in arte bene scribendi a deputatis Mazistris diligenter instituantur.

Ut in litteris studiosius, et fructuosius verientur hi nostri adolescentes, pro aetate, et prosectu in Va rias classes dividentur: ad exitum anni scholastici cinram Nobis, et deputatis progressionis factae specimendabunt: solertibus, et strenuis praemia decernemus. tardos, et segnes corripiemus. Opportunae etiam repetitiones fiant, et acuendo ingenio, et provocandae sedulitati cum privatae, tum publicae ὸisputationes h beantur . E tota autem Civitate praestantissimos Docto res delegimus, et quando opus fuerit, deligemus: quos confidimus nostris desideriis, nostmque expectationi minime defuturos. Haec autem, quae de hoc Bononiae seminario diximus, et constituimus, accipi volumus etiam

252쪽

LIBER IV. CAP. II. 23sinam pro eo, quod in Civitate Centi, appinante

Clemente Xi V., condidit sel. record. Vincentius Caseiunalis Malvetius p decessor noster.

CAPUT III. De Regularibus.

D Egulares viri , ut aliiς multis , sic hae lege pracbpue obstringuntur, ut, quibus rebus pomini, iis opem ferant, et inserviant, qui clavum, et guberna cula renent Ecclesiarum. Hae audiant et Monachi omisner, inquiebat olim, rem hanc tractans disertissima oratione, divus Ioannes Chrysostomus I , montium occuparunt earumina, quique modis omnibus se pror mundo eruci erunt , ut pro miribur Ecclesiarum Prafector alument , et inritent preeibur, eoncordia,cbaritate, seienter, quod nisi omnibus modis opitulentur iir , qui tot periculis objiciuntur per gratiam Dei,

totque negotiorum curas sustinent, quibuscumque possunt rati vibus au Udientur , quamquam procul babntantes , pracipuum ipsorum institutum peribit, et tota destruetur sapientia. Si tantam deposcebat vir ille sanctissimus industriam, et alacritatem in Episcoporum laboribus adiuvandis ab iis ipsis, qui in montium fastigia abscesserant, et procul a turbis civitatum consederant , qualem demum ab iis requiret, qui in urbium frequentia versantur, et hac quidem conditione, ut Ecclesiarum utilitatibus deserviant ρ Meminisse enim de-b'nt, ex regularibus familiis pie institutis, et recte adminis ratis permultum splendoris in Dei Ecclesiam, atque utilitatis manare, quemadmodum a Tridentina

Synodo est dictum r): nullum autem ex ipsis Eccle- sic accederet decus, nullumque emolumentum, nisi iis firmi

253쪽

a o CONSTITUTIONUM SYNODALIUM

firmiter adhaerescerent, qui ipsius Ecclesiae gubernacula

tractant, et in ejus commodum omne tempus diurnum, et nocturnum impendunt. Neque vero summi Pontifices tot favoribus, et privilegiis, et beneficiis regulares domos ornarunt, nisi ut omnia sua studia, et labores inacrarabi- in animarum salutem , et in eorum sub ,idium , qui a , .is, ' Spiritu Sancto constituti sunt regere Ecclesiam Dei, conserrent. Itaque non eos lateant Constitutiones eorumdem Pontificum i , quae Episcoporum obsequium, et in rebus pluribus subsectionem iisdem praecipiunt. i I. Nos porro minime dubitamus, muneri suo non defuturos: quin et ex iis, quae gesserunt, et sedulo

gerunt, edocti, certi sumus, Nobiscum semper esse Consensuros, et quae sanci vinius, et imposterum, si opus sit, Sanciemus, adprobaturos, et curaturos etiam , ut ab aliis reverenter excipiantur, et executioni demandentur . A Nobis equidem summa in ipsos studia, et officia expectare possunt, nec ipsorum opinionem fallemus . Sed et ipsi, quantum doctrina, et sedulitate, et industria, et laboribus valent, eos se semper prae stare debent, quos jam cognovimus, ut navem hanc Nobis commissam, scopulos praetervecti , tutius, et tranquillius, ipsis auxiliantibus, gubernemus.1 I I. Sunt tamen et plura , huc illucque per hanc SP

nodum nostram interjecta, quae accuratam observari

tiam ab ipsis requirunt, ut quae diximus de verbi Dei praedicatione, de Sacramentorum administratione, de publica sanctissimae Eucharistiae expositione, de proces sionibus , de reliquiis, de indulgentiis, de funeribus , deque aliis quampluribus, in quibus servandis, Si eXemplo praeeant, quod facturos certo scimus, alios in Ceterarum legum custodiam, religiosamque observationem inducent. Meminerint etiam Regulares, se quidem amemtruis casuum conscientiae conventibus in nostra Min

254쪽

LIBER IV. CAI'. III. a tiropolitana frequentatis, modo curae animarum pGfecti non Si .it, immunes esse: attamen debere ad lectionem

sacrae Scripturae, ex Concilii Tridentini decreto i ,

ad conscientiae casuum explicationem juXta decretum aurem. Clementis VIII. r) in suis domibus habendam convinnire; eaque absoluta, mutua collatione Circa eXplica- αα. tam doctrinam se se exercere: qua de re videatur etiam

Encyclica Sacrae Congregationis super re lari disciplina, a Benedicto XIV. approbata, et ejus Bullario i. ad calcem Tomi IV. inserta. I V. Nec praetermittimus Regulares omnes ad insigne christianae pietatis opus impense adhortari, quod et gloriosissimus praedecessor noster Benedictus XIV. olim praestitit , scilicet ut in qualibet regulari domo a- έε mrν. liqui deligantur idonei, et pleni charitatis, qui statis diebus ad aliquod publicum Civitatis valetudinarium

se conserant: qui infirmorum ordines perlustrent, sin gulos infirmos benigne alloquantur, ut ex ipsis conjiciant , an probe calleant, quae ad immortalem vitam n cessaria sunt: eosdem, si res exigat, paucis instruant, ad eliciendos fidei, spei, et charitatis actus incitent, ad persectum criminum dolorem hortentur, et etiam rite dispositos, volentesque poenitentiae Sacramento expient,

nihilque omittant, quod illis levamini, salutatique remedio esse possit. Id autem erit sibi ipsis fructuosum, aliis exemplo, infirmis adjumento, Notasque solatio.

Illud postremo monendum censemus, quod pedispectum , exploratumque Regularibus esse non dubita. mus , se quoque Episcoporum jurisdictioni, correcti ni , ac visitationi subjici, si a numero deficiant a Comstitutionibus Apostolicis praescripto 3 . NOS a Summo is Inαι- iure consectando alieni sumus; attamen, si res postu' aea, 'labit, exigetque utilitas Ecclesiae, potestate Nobis facta Intraue

utemur. dae,

255쪽

Ceterum Regulares omnes hortamur in propositaemesis permanere in Domino, in omni opere bono

fructificantes, et crescentes in scientia Dei, ut digne ambulent vocatione, qua vocati sunt. Ante omnia au tem in Domino obsecramus, ut ambulent in domo Dei Nobiscum cum consensu, unanimes, idipsum Sen tientes , eamdemque consensionem cum Parochis, ce terisque ecclesiasticis retinentes, solliciti servare unitam tem spiritus in vinculo pacis, ut nulla sint schismata,

nullaeque dissensiones. Nihil discordia crudelius, nihil calamitosius, quae totum charitatis bonum pessundat, et perdit: nihil concordia salutarius: ut per hanc res parvae crescunt, sic per illam magnae diladuntur. Sed ipsorum confisi virtute, nihil est, quod hac in re tis eamus , quin et Optima quaeque de ipsis speramus.

CAPUT IV. De Monialibus.

IUUne Nobis ad Virgines Deo sacras sermo est, qua rum quo sublimior gloria est, major et cura est, ut cum divo Cypriano exordiri possimus i , qui et ait: Ha rant ecclesiastici germinis flores , decus , atque ornamentum gratia spiritalis, Iata indoles, Lussit, et bonoris opus integrum, atque incorruptum: Dei imago re-3pondens ad sanetimoniam Domini, illustrior portio gregis Christi . . . Ad bas loquimur, bas actoriamur assectione portur, quam potestate. Equidem Ecclesiae nostrae haec singularis laus est, quod sere prima sacrarum Virginum contubernia, quae in occidentali Ecclesia sunt instituta, in hac Civitate nostra sint condita. Nam licet vel ab

apostolicis temporibus puellae quamplures Christo suam

256쪽

LIBER IR CAP. III. 143 voverent virginitatem; hae tamen propter illarum temporum acerbitatem in paterna domo continebantur; at seculo quarto persecutionum procellis jam defuncta Ecclesia , et ad tranquillitatem deducta , iliae ipsa Hominis Dei sponsae consociari invicem coeperunt, et in Monasteriis degere, ut perfectius, et tutius integritatem tuerentur, et uni Deo deservirent e mundi tumultibus

aves .

Hujus autem tam sancti, utilisque instituti inter Italos propagator, et auctor fuit divus Ambrosius i : Illud quippe non modo in Dioecesi propria admissum ntotis viribus fovit, atque auxit; verum etiam per vici- Lib. deri nas provincias, et trans maria quoque usque in Afri δ 'cam, et Mauritaniam amplificavit. Sanctus vero Eusebius Praedecessor noster longe celeberrimus vel exemplo divo Ambro io praeivit, vel eum ex primis secutus est.

Ipse enim sanctus Doctor r Eusebium Ecclesiae Bo- unoniensis piscatorem appellat, quod scilicet Uilagines,

quasi pretiosas margaritas ex amaris secuti gurgitibus e XX. ductas congregaret: et alio loco 3 describens quo vi- cii Lib. 1.tae genere Bononienses virgines, Eusebio duce, uterentur, summis ipsas laudibus effert, inquiens: quid de x Bononiensibus Virginibus loquar , facundo pudorix agmine, qua mundanis se debetis abd cantes , saerarium mirginitatis incolunt ρ sine eontabernali sexu, contubernali

pudore provecta ad vicevarium numerum, et centens.

rium fructum , rellatoque parentam bospitio , tendunt in rabernaeulis ciristi indi fessa milites eastitatis. Atque haec Virginitatis domicilia temporum progressu ita sunt amplificata, et aucta, ut ad regularem disciplinam consormata quam florentissima semper fuerint, Sacrasque Virgines sanctitate admirabiles, et omni genere laudis praestantissimas extulerint. In hos hortulos conclusos intuentes, ab Eusebio satos, a reliquis Praedecessoribus nostris assiduis laboribus irrigatos, ut summa volupta

te perfundimur; ita florentes, et illibatos pervigili cinia II h a stodia

257쪽

stodia servare contendimus, et studio inflammamur Vidi gines castas exhibendi Christo. Quae sapienter hac in Praedecessores nostri sanxere I), nosque ipsi, per- .ila; . v. acta visatatione, indiximus, in memoriam revocari, se Varique volumus, ne vel minimum de spatio , curricu-I. ej.,ἰ-. loque deflectat a Maioribus nostris statuta disciplina.

Iu . P III. Et primo Moniales perpetuo meminisse aeuent , consilio a mundanis rinus abdicasse, ut totas Semri. Deo sacrarent, et Christo dexteram dedisse, ut illum t υ κ spirarent, cogitarent, diligerent, et coelestem quamdam vitam agerent in terris iu omni corporis comtagione sejunctae. Agnoscant ergo dignitatem suam, quae divinum quoddam habet, quum Hominis Dei spon-Sα evaserint, atque adeo Dominae vocari debeant, ut . ait divus Hieronymus a), utpote Domini sponsae . Parest sponsas sponso assimilari; Christus autem

O .a, . Virgo 3), Virginis filius, et Virginum sponsus. Nihil

igis a Sacra Virgine plus requiritur, quam diligentissima virginitatis custodia, ut sit sancta corpore, et spiritu; quae quanto pretiosior, eo plus obnoxia periculis est, et latronum insidiis: onusta incedis auro, Ia- c., c.. - σηή t, ita alloquebatur Eustochium vir- .iu. . , . ginem divus Hieronymus Α . Facile deperit virginitas, nisi oculo insomni, et corde adamantino cust Aiatur: tua mente mirginitas, ait idem Hieronymus:

ε. ' 3 virgines mala, virgines earne, non spiritu r virgines stulta, qua oleum non babenter, excludus'

rur a sponso. Caveant igitur quam diligentissime ab omni turpi cogitatione, et quaevis mala affectio in suo exordio intercipiatur, et elidatur: parva tinguatur Scintilla, ne magnum excitet incendium. Curiositatem cohibeant, neque ad eam explendam in ea Monasterii loca se conferant, unde in vias publicas, vel in domos Iaicorum sit despectus: nolo te frequenter videre , quod coutemneas , virgo eiu moluisti , ut monet idem Mier

258쪽

is Hieronymus et . Verbum minus pudicum nec audiant tu Maipsae, nec dicant: de aliena pulcritudine numquam didi ε- δε. serant. Oderint libros 1 scaenica , et fabulosa , et ri ιν Maadicula, et inepta continentes, vel minus honesta interponentes. Catellos quoque a), et alia hujusmodi iis i.ὸ mantista levitatis indicia penitus a se removeant: et ne uno quidem die intra septa Monasterii detineri permittantur sub poenis arbitrio nostro infligendis. Pueri, et puellae ), etsi septennio minores intra septa Minnasterii numquam admittantur. In corporis cultu, in vestibus ex divo Hieronymo sὶ, neque sordes sint, Neque studiosa mundities. Animi enim exquirendus est ' decor, non corporis, et quanto abjecitor in oculis hominum virgo est, tanto splendidior, et venustior in oculis Dei: tu forix pannosa, sic Virginem alloquitur divus Bernardus s) , intus speriora resplender, ud di- si Disti minis avectibus, non humanis . IAtus est, quod delectat, Gaia intus est, quem delectat, nisi forte su dubitas, labitare ciristum per Isdem in corde tuo.

Α colloquiis ), aspectuque virorum , quantum Possunt, abstineant. Cum viris seculi horas terere, Σ Δ' 'rumque delectari consuetudine, nec ullam contrahere 'labem , pene miraculo esset: Virginitatis dos, ait divus Ambrosius 8), quadam est verecundia , qua commen datu silantis. Bacchanalium vero tempore C mn is c. . alia ratione animum, corpusque recreare sibi licere in- . telligant, quam ea, quae cum virtute Sit Conjuncta . s . Caveant idcirco ex decreto sacrae Congregationis Io , ne umquam quacumque de causa, religioso habitu de ariposito, virilem induant, aut armis se praecingant, quod Aprilis vel in foeminis sordidis valde damnatur. Quin et mam damus ti Professis, Conversis, et Novitiis, ne pedisonatae ad crates, vel ad januam se conserant, aliter gravibus poenis in eas animadvertemus: existentes a

dem in educatione puellas sub eodem decreto comprehendis

259쪽

CONSTITUTIONUM SYNODALIUM

hendimus, addita poena expulsionis a Monasterio abs que spe facultatis obtinendae, ut in alio recipiantur. ood. Ob eamdem honestatis causam praecipimus r , ne Vi aut mulieres personati ad crates, et ad januam Minnasteriorum accedere audeant sub poenis gravissimis adibitrio nostro serendis juxta facti, et personarum qua litatem , contra quas etiam per viam inquisitionis ex officio procedemus. Et similiter in Monasterio omni

se modestia contineant, et conversentur, nec umquam

nisi Ordinis sui vestibus singulis indutae e Cellis pro deant. Separatim singulae cubent i , nec in eodem cu Carum.1M. biculo plures sternantur Iecti. Qiiois si, gravi flagitante Cama, ab ea approbata, quae Monasterio praesit, id fiat, Sepimenta modestiae causa interjiciantur. Nec in vicinia 3 -Monasteriorum 3 tabernae, et popinae aperiantur, nec publicus ludus fiat, et omnis insanus strepitus sacessat:

neque iisdem sint conterminae meretricum, mulierumve suspectarum domus. Pariter ex decreto sacrae Congre- r3. -- gationis arbores altae excidantur, quae propter illa succreverint: nec etiam propinqua aedificia ita attollantur , ut ad illa prospectus pateat: nec ita contigua e truantur, ut ultro citroque voces eXaudiantur.

Paupertatis voto , tamquam vallo firmissimo munitur regularis vita, omnisque per illud amovetur proprietatis species. Ea monasteria , in quibus absoluta vitae communis ratio conservatur, tam pretissum regularis vitae praesidium diligentissime custodiant, vigilentque Praefectae , ne prava aliqua consuetudo irrepat, communisque vitae puritas quoquo modo violetur. Atque optatissimum sane esset Nobis, ut cetera quoque in ea

vivendi ratione adhuc degerent, qua instituta fuere; sed hac spe dejecti, id tamen volumus, ut quae ad vergunt, penitus evitentur. Nulli igitur

x Re.: Moniali liceat 3ὶ bona immobilia, vel mobilia, cujus i qualitatis fuerint, etiam quovis modo ab eisia 'in' acquis Disiligod by GoOste

260쪽

LIBER IV. CAP. III. a Tacquisita, tamquam propria, aut etiam nomine CO ventus possidere , vel tenere; sed statim Suteriori tradantur , Conventutque incorporentur. Nec illi r , cujus intuitu aliqua bona ad Monasterium pervenerint, .a koia. eorumdem bonorum administratio concedatur, nisi eXCapituli suffragiis: atque haec eadem administratio per petua non sit, sed temporaria , et illis mutationibus intercepta , quibus subduntur cetera officia Monasterii: fructus vero inde percepti in commune conserantur. Verba illa meum, et tuum Σ , cuiusdam proprie tatis indicia, devitentur. Reditus ca) annuos non apud --: se retineant, sed in arca communis depositi collocent, sicut et aliam qualemcumque pecuniam. Nec ullas expensas faciant, nisi de ejus, quae praesit, facultate ,

cui causam expensae sincero animo aperient: nec facubtatem importunius extorquebunt. Quidquid offerri contigerit, Praesectae primum detur, et ejus dispositioni liberum relinquatur. Ius enim nullum voluntariae paupertati competere potest, sed usus tantum: usus autem ad Praesectae arbitrium referri debet, eaque non concedente vel ipse usus est interdictus. Quae autem ad usum vel postulantur, vel conceduntur, ea sint, qu nullam afferant sanctae paupertati offensionem, modem rata scilicet, et vulgaria, non superflua, non pretiosa,

non inania , et delicias praeseserentia ). Si ex pec nia, quae quavis de causa obvenerit, ex Praesectae facultate aliquid quaepiam fieri curaverit, vel ad Mon

stetit commodum , vel ad Ecclesiae decorem, caveatur, ne illius nomine, vel stemmate id consignetur. Denique meminerint sacrae Virgines, sibi vetitas esse largi tia c...tiones effusas, tamquam voto paupertatis insensas, et gravibus etiam poenis multatas I . Iigiosae U I . in,

Nulla depositum apud se custodiendum M cujus με. libet generis sine Vicarii nostri licentia recipiat; acce

SEARCH

MENU NAVIGATION