장음표시 사용
231쪽
Hg CONsTITUTIONUM SYNODALIUM CAPUT XI. De Funeribus, et Sepulturis.
a defunctos adeo hu-Xusque en, ut etiam
CUjusdam pietatis affectus erimanis cordibus insitus, innGentiles, qui spem non habebant, eo pleni essent,
suisque mortuis iusta persolvere, solemniterque Paren tare consueverint. Et si bae faciunt, ait divus Augustinus r qui carnis resurrectiovem non eredunt, quam so maris debent f eere , qui eredunt, ut tarpori mortuo, . sed tameu resurrecturo , et in aternitate mansuro impererum eiusmodi Uscium sit etiam quodammodo ejusdem
fidei testimoniam ρ Nos equidem fide illustrati in ipsis
defunctorum corporibus, licet sensu carentibus, religiosum quoddam, et praeclarum spectam , et reverentia dignum , non solum in futuram intendentes r surrectionis gloriam , qua sore decoranda scimus; sed etiam, quia virtutum instrumenta fuisse intelligimus. Non eontemnenda, ait idem divus Augustinus et , et abicienda s.nt eorpora defunctorum , maximeque iusto rum , ae fidelium, quibur, tamquam organis, et maris ad omnia bona opera sanete nsus est Spiritus Sanctus. Neque ad inanem quamdam ostentationem, vacuam. que pompam hxc gerimus; sed quae pro mortuis impenditur cura, in eorumdem animarum utilitatem fit, ut citius expiatae in aeternae beatitudinis sinu conquiescant. Quum enim discernere nequeamus, qui ad salutis aeternae portum appulerint, et qui peccatis deturbati , et dejecti pervenire ad illum non potuerint, pro omnibus preces fundunt v, et funeris justa solvuntur; quippe irreligiosum est, ut ait divus Ambrosius 3 , di dere potius, quam sperare de meritis defunctorum , et poena addictor, quam immortalitati debitos, quos dAuxeris, assimare. Et alia ex parte, ut ait divus Augusti
232쪽
LIBER III. CAP. XI. 2I'mstinus i , melias rapererunt ista eis, quibus Me obsunt, nec prosunt, quam eir deerunt, quibus prosunt. Tota itaque supremi diei celebritas est humanitatis asesectio , charitatis documentum, fidei, et religionis indicium , modo intra certos fines, modumque conti
cessoribus nostris servanda accepimus in mortuorum funeribus, ea Nos omni accurata ratione adimpleri mandamus. Parochus a cognita alicuius ex suis mor- ' 'cte, campanae sonum edi Curet, Iugubrem quidem , si eo ρ. Lib. adultus fuerit, sestivum, si parvulus. Ante solis ortum cadaver ne efferatur, nec diu post occasum. Et Pa tii. mavis.
rochus cum Clem a parochiali Ecclesia ad defuncti domum procedat, Clero quidem superpelliceo induto cum x Kbireto, et Parocho preterea cum stola ad normam Ritualis romani.
Oborta aliqua controversia de impensis in funere alicujus defuncti faciendis, si sedare, et tranquille transigi res non possit, omni contentione dimissa, Parochus conveniat Uicarium nostrum generalem et , qui ad iustitiae, et aequitatis, receptaeque consuetudiniS DOr--i, Lmam sententiam dicet; si morae locus non sit, Sepultura non retardetur, sed decenti peracto lanere, Vicarium ipsum conveniat, qui decernet, quorum intersit , et qui impensas facere debeant. I U. Meminerint Parochi, se omnium quidem sibi creditorum, sed speciali modo pauperum patres esse, sibi ab Ecclesia, et a Christo singulari affectu commendatorum. Meminerint et illius pauperis Lazari 4 , qui tura licet tot miseriis, et morbis esset conflictatus, ut canibus ludibrio esset, et Omnibus despectui; angelorumtamen Obsequium, et ministerium, quando decessit, E e a meruit
233쪽
meruit, qui eum in sinu Abrahae doportaverunt, aeter nis coronis honestandum. Pauperibus ergo in Christo morientibus Angeli praesto sunt, atque adeo iis detre clare non debent Sacerdotes ministerium, quod Angeli ipsi ambitioso famulatu praestare dignantur. Quam obrem, dum pauper effertur, cui nihil, aut ita parum superiit, ut propriis impensis humari non possit, graviis omnino sepeliatur si . Dum effertur adsit Parochus , vel alius Sacerdos, et duo saltem lumina, quae suo sumptu Parochus, vel Ecclesia, vel pia societas praestabunt et . Nec poenas evadet Parochus, arbitrio nostro latas, Si prae socordia , fastidioque permiserit usque ad Ecclesiam pauperis cadaver ab ejus consangnineis deferri, et nullis recitatis precibus, nec campanae signo dato, perinde ac si brutum animal esset, tumulari. Quinimo curet 3 , ut unum saltem pro eo Sacrificium os seratur: nec praetermittat m suis defunctis precationes fundere, hortarique plebem suam ad opem ferendam desunctis , praesertim Parachiae. Si dubium existat depaupertate defuncti, sepultura ne retardetur, et ubi constiterit per simulatam paupertatem debita solutione fraudatum fuisse Pamchum, ad ejus instantiam summa rie procedemus contra haeredes defuncti.
Neganda est sacri suneris pompa, et ecclesiastica sepultura non solum Paganis, Iudaeis, et omnibus Infidelibus sue , Haereticis, et eorum fautoribus, et publice excommunicatis majori excommunicatione, et nomi
natim interdictis; sed publicis etiam peccatoribus, qui sine p aenitentia perierunt, et iis, de quibus publice com
stat semel in anno non suscepisse Sacramenta confessi
nis , et communionis in Paschate, et absque ullo signo contritionis obiisse: et iis demum, quos ex non dubiis argumentis publice constat in lethali culpa excessisse. Infantibus quoque mortuis absque Baptismo non conce
ditur , nisi adhuc in utero nutas deurescirent. At in
234쪽
LIBER III. CAP. XI. a ILduello pereuntibus, non solum ob criminis atrocitatem sepulturae ecclesiasticae honor eripitur, si in ipso conflictu diem supremum obeant; sed etiam, si extra conflictus locum, accepto ibi vulnere decesserint, licet ante mortem non incerta dederint poenitentiae signa, atque a peccatis, et a censuris absolutionem obtinuerint, sicut Benedictus XIV. praecepit r . - ς υ t Deiotabu
In sacri funetis agmine conflando certus ordo Servandus est. Regularibus, aut exemptis et nullo mo do liceat efferre cadavera, non praesente Parocho, aut C. de eius consensu, aliter emolumentis fraudabuntur, et Marbitrariis poenis supponentur. Regulares quoque, et ain. μα quicumque Sacerdotes adsciti, et clerici, et confra tres ad cadaveris associationem vocati, ad parochialem Ecclesiam conveniant, deinde ad domum defuncti procedant cum Parocho: ubi accensis luminibus, sacrum agmen instituatur, praecedentibus laicorum confrate nitatibus, tum sequatur Clerus regulatis, et secularis , binique omnes procedant, praelata Cruce, devote psalmos decantantes, Parocho praecedente seretrum cum luminibus. Inde sequantur alii ianus comitantes, et pro desuncto Deum rite deprecantes, donec ad Ecclesiam pervenerint sepulturae destinatam.
Ecclesia porro sepulturae esse debet parochialis, nisi, qui obiit, habeat gentilitia, et majorum sepulchra , vel nisi ante obitum alium sepulturae locum delegerit , vel alia de causa alio in loco humari debeat. Est patri facultas eligendi pro filiis impuberibus sepulturam , modo electio fiat, antequam decedant. Uxorin sepulchro viri sui tumulanda est: si pluribus nupiat, in eo viti, cui ultimo nupsit. Noverint autem regum lares, et seculares Clerici et cujuscumque status, et ' A.
Conditionis existant, Sibi Velitum esse, et gravibus minius Metiam indictis poenis quempiam inducti e ad eligendam ω in suis Diuiti co by GOrale
235쪽
in suis Ecclesiis sepultivam, vel ad jam electam, ultra non immutandam voto, seu jurejurando, vel fide interposita. Nec adhibenda erit fides asserenti a desuncto alicujus sepulturae electionem factam fuisse, nisi i ct ML Stibus Confirmetur. Volumus etiam, minime licere i cuicumque rectori, seu praesidi Ecclesiae jus sepulturae alicui familiae concedere, Nobis inconsultis, Secus in
terdicii poena multabitur. VIII.
Porro iἀ Dioecesi, si ob viarum incommoditatem, vel Ionginquitatem consuetum funus duci non possit , , plaustro, vel alio modo loculus invehatur ad ce tum locum, ab Ecclesia non valde distantem, et ibi' pnaelata Cruce, sacrum agmen instituatur. I X.
Quum in associandis ad Ecclesiam defunctis plures controveniae enasci soleant, eae vel eX receptis,
laudatisque consuetudinibus dirimi debent, vel ex latis a legitima potestate definitionibus. Si civis in villam ,, divertat 3 , et ibi suprenium diem obeat, quotiescum-
aestu M'- epulturam elegerit, mos ei geratur, secus ad se-κ ' 'pulchrum majorum suorum, si habeat, transferatur; si non habeat, modo commode fieri possit, ad urbanam Parochiam devehatur: modo tamen ejus villae distantia tres mille passus non excedat. At majori intervallo dato, ad ruralem Parochiam spectabit, nec urbanus Pavrochus quidquam sibi vindicare poterit. Eademque ratione decernatur, si quis ex agro in urbem demigraverit, in eaque decesserit. Si autem contingat casus, ut ex agro in urbem , vel ex urbe in agrum composerandum cadaver sit, loculus non plaustro, nisi aliter necessitas suadeat, imponendus est; sed praelata Cru Ce , et comitantibus Parocho Ecclesiae, in qua defun-Ctus decessit, et altero Ecclesiae, ad quam defertur, et duobus aliis Sacerdotibus psalmos simul recitantibus,
exportatio fiat. Ossicii autem erit verbum facere ad
236쪽
LI8ER III. CAP. XI. 223 eos Parochos, in quorum ditione peragratio habenda
est. Quod si qui morosi fuerint, nostra aucto itate confecta res erit. Sed de funereis juribus, et functionibus observentur, quae in nostra Institutione de Cadaverum sepulturis in calce Synodi apponenda i) juxta s in riri inrezeptas, Probatasque consuetudines, et statuta Praedecessorum nostrorum Benedicii XIV., et Vincentii Caes. Malvetii late exposuimus.
Cadavera antequam efferantur, temere ne disse. centur; sed decursis ab obitu viginti quatuor , aut etiam triginta horis, si repentina morte defunctus obierit, et iis annuentibus, ad quos pertinet. .ndo vero cadavera deposcantur et pro anatomes lectionibus haben- Mηεα dis, noster, vel Vicarii nostri consensus exquiratur, qui provide constituemus, quid agendum sit. m. X I. Defuncti corpus, ser 'atis omnibus verecundiae legibus curari debet; decentique habitu induendum est. Clerici, et Sacerdotes ad rationem in Rituali romano praescriptam; laici vero, si alicui sodalitio nomen deis derunt , et professionem emiserunt, ejusdem habitu decorentur. Etsi vero permittamus laicis defunctis Η.MLut aliquo regulari habitu vestiantur; districte tamen pro--it 'hibemus, ne ad similitudinem alicujus Sancti confodi II.
Inlato in Ecclesiam cadavere, exequiae rite pedi solvantur. Si praesente cadavere cantanda sit Missa, id ossicii peraget Parochus, nec sine ministris. Exequiis absolutis, sepulturae mandandum cadaver; sed cavendum , ne id festinantius, quam par sit, fiat. Qui violento, repentinoque morbo ceciderunt, tumulo ne den-
Iur ante horas triginta , aut etiam quadraginta, si ita a peritis judicetur; nisi ex putredine, aliisque indiciis certissime secuta mors depretandatur . Eadem Cau tio ad
237쪽
adhibenda mulieribus in partu decumbentibus, et iis, qui in aquis praefocati sunt. Dum ii, qui ex acinceptis vulneribus, vel ex subito morbo extincti sunt, a forensi ministerio explorantur, secreto, suoad fieri potest, et ad modestiae leges, et numquam in loco immuni exploratio peragatur, eaque absoluta, omninoe periantur, nec sine facultate nostra de loco sacro extrahi possint, sicut nec cadavera sepulchro condita
exhumari t). XIII. Si ob insigne alicujus defuncti meritum, de eius. dem laudibus Oratio hasenda est, Nobis inconsultis id neque etiam in Regularium Ecclesiis a). N
P. . M. que quidquam exaggeratius, aut a veritate alienum, aut singularem sanctitatem redolens proferatur; oram 33 Muia. tiri vero ipsa prius Nobis exhibenda est 3 . XIV. attinet ad sepulchra, optandum sane es set , ut omnes Ecclesiae Coemeterium haberent, in quo sub dio mortuorum corpora conderentur, quemadmo dum ex veteri disciplina, institutoque fiebat. Tunc enim et aeris salubritati, et Ecclesiae munditiae, et decori constillius esset. Sed quia immutata disciplina, I cum in Ecclesiis desunctorum corpora jamdiu obtinent,
curandum est, ne quidquam loco sancto minus consentaneum obveniat. Absque concessione nostra nova sepulchra ne condantur, neque fieri patiemur, nisi sepulchri aditus tribus cubitis a suppedaneo Altaris, vul- go 'adrila. distet . Si qua sepulchra sub Altari
uia. Aia naberentur, ossibus prius erutis, Omnino obstruantur.
Sint autem insta terram bene defossa sepulchra, pari tibus munita , et juncta Draicibus. Sed illud optamus marime, immo et mandamus, ut sepulchrorum ora duplici obstruantur lapide, et illorum praesertim, in quibus frequenter cadavera infodiuntur, ne graveolen
tia sacram Edem inficiat. Distent hi lapides inter se aliquis Dissiliaco by Gorale
238쪽
LIBER lII. CAP. XI. 22saliquantulum; inferior vero I pis, statim ac cadaver inlatum est, diligentissime coemento Obturetur. XV. Lapidibus, qui sepulchrorum operculis insident, nullae insculpantur sacrae imagines, ne incedentium p cibus conculcentur . In Ecclesiis Montalium ne sodiantur sepulchra pro laicis i , nisi petita a Sacra Congrega tione Concilii facultate, modo Ecclesiae Parochiales non
sint. In Ecclesiis autem sepulturae destinatis quatuor sint separata sepulchra: Sacerdotum, et Clericorum t O. et unum: alterum puerorum baptizatorum ante usum rationis decedentium : tertium pro maribus, quartum pro foeminis. Hae autem Ecclesiae habeant parvum aliquod coem terium , in quod ossa e sepulatiris eruta inserantur, sitquen4um vallatum, et valvis clave occlusis, et clavem apud se habeat Parochus . In hisce coemeteriis, Sicut et in aliis , quae in Dioecesi habentur, omnia indecora caveantur : vepres, et spinae revellantur, sitque in in dio erecta Crux . Omnino autem sine facultate nostra sepulchra defunctorum ossibus ne eΣpurgentur.
Sed demum aequum est, sacrisque Canonum Sanctionibus consentaneum, ut consuetae oblationes Parocho persolvantur ab haeredibus defunctorum; idque etiamsi in alia Ecclesia exequiae fiant, ibique cadavera sepeliantur. Haec autem canonica portio non ad arbi. trium fingenda; sed ex legitima, acceptaque consuetudine repetenda est. Quae tamen non ita pensiculate, et scrupulose exigenda a Parocho est, ut avaritiae, turpisque quaestus suspicionem praebeat: nec a ullum judicium in hujusmodi causis intentetur umquam; sed, 'I. R ex ut supra dictum est, res ad Nos, vel Vicarium nostrum deferatur, ut meritate erenita 3 compescantur, Cum qui malitiose uisuntur laudabilem conruetudinem im
239쪽
CAPUT I. D. Chori Diseiplina , et de Coerammniarum Prafecto.
NO)xx hκc Ecclesia, quasi sponsa vatietate cidicumdata nulla non habet religionis, et pietatis ornamenta, in quibus insignem locum obtinent Collegia, seu Capitula ex Canonicis conflata, a ma joribus nostris instituta , et processu temporis aucta , et nobilitata. Nam preter Metropolitanae Capitulum duo habet alia in Collegiatis Ecclesiis constituta, et alia tria in tribus Collegiatis Dioecesis recensentur, ut qui iis adscripti sunt, tamquam excubiae ad Urbis, et Dioecesis custodiam appositae, tota die non cessent lau dare nomen Domini. Praestantissimum sane opus, quod nulla satis digna cumulari commendatione potest, ut Se tamquam conciliatores inter Deum, et homines interponant , eumque benevolum, et misericordem em- Ciant . Meminerint ergo illi omnes, qui ad tantum munus Se se applicuerunt, debere se omnium virtutum P Sidio munitos, et septos praebere, sicut ceteris hO nore antecellunt: et quaecumque de honestate Cleric rum sunt dicta, ipsos praecipue contingere, et ab irsis veluti a fulgidis quibusdam luminaribus ecclesi't,
240쪽
cae vitae rationem repetendam esse , et eximia sanctita
tis exempla haurienda, ut dignitas plus ipsorum virtutibus illustrata videatur, quam ii ipsi a dignitate honestentur. Canonici, si de iis, qui Metropolitanae nostrae adscripti sunt, loquamur, hoc honore decorantur, ut e muneris sui praerogativa consiliarii nostri i , et Ecclesiae Senatus sint dicti et . Quos proinde Triisen xisI. ..tina Synodus adhortatis 3 ad absolutam morum disci
plinam , ait: vertitu deeexti tam in Ecclesia, quam ex- s. s. tra assidae stantur: ab illicitis evenationibus, aucupiis, eboreis, tabernis, lusibusque abstineant, atque ea morum s ij.xΓιι integritate polleant, ut merito Ecelesia Senatas dici pos-- ι .sint. Ad quem honorem propius accedunt ceteri alia' uὶ uidem.
rum Ecclesiarum Canonici, a quibus eadem laudatissima vitae ratio requiritur, si honori suo velificati velint . At ea habemus de omnibus, et de singulis documenta , ut non nisi optima ab ipsis expectare debeamus , magnam Nobis allatura laetitiam. 1 ΙωEquidem Canonici, et Mansionarii, ceterique ch ro addicti, facilius virtutes omnes comites, et ministras habebunt, si , quod praecipuum sui muneris est, Dei scilicet laudes decantare, omni devotionis affectu, summaque diligentia prosequantur. Deo enim laudes devote persolvere bona innumerabilia conciliat, ut docet divus Ioannes Chrysostomus ), dicens: mentem t4 Io m . enim a terra abducit, animumque erigit, et in altΜmemebit, Iememque, et sublimem e cit. Et divus Basilius Magnus ait s): psalmua tranquillitas est anima- suis Pra1
rum , pacis arbiter, tumultuosas , turbulentassue com rationes eompescit . bonorum maximum ebaritatem
eonciliat psalmus ineipientibus initiam est, incrementum proficientibur, perfectis firmamentum . Tanta igitur affluent Dei laudes in Ecclesia concinentes binnorum spiritualium abundantia, modo in tam religiosa actione servoris, et pietatis ignis exardescat. Quod