장음표시 사용
51쪽
, ELEMNTA IURIS CRIMI st; ad publicae, et privatae securitatis pacisque finem assequendum, quem sibi homines in Civilem Societatem coeuntes Pusend. Dr. de lam. et des G. Liu. VII Ch. I g. . proposuerunt
Cap. II. I. I. . Re enim vera quoniam ratione praevisum , usuque compertum fuit ob hu- mani ingenii ad nocendum proclivitatem non aliter hunc finem intelidi posse, quam comminatione, et repraesentatione malomin propterea in Civili Societate constitutum est jus puniendi,
invectaeque sunt Poenae, quarum originem quum jam invenerimus, oportet nunc naturam quaere re, et enucleare.
r. si quidquam est, de quo homines varias sibi confixerint opiniones tulerintque Sententias, id profecto contigit in Poena. Fuerunt enim qui poenam existimarent esse peccati retributioite', quae jure quodam Peccanti debeatur. Sed aliis arrisit potius poenam ut compensationem hab re, quae pro flagitio praestetur. V. Hocehsteiter. de jur. poen seci. I. g. 2. PleriSque poena est no Xae vindicta, quae omnibus antiquior de ea opinio invenitur, quia ultionis vetustissimus usus,
ex humanis ingenio consorinis i . Graeci duce Aristorei pianas definiebant Ἀγλαο i eodem
voenrunt: unἡ cuiusvis notae sunt xpertes, qui poenas i ste inferunt Delinquentibus, iureque puniendi legitime utuntur in Civitatibus V. Laetann m Ira Dei cap. 7. I Ultiones, seu punitiones hominum Antiqui Poena dis Digitigeo b Gorale
52쪽
L II. AE A P. III. 3, fere sensu Romani Iurisconsidii eam esse dixe runt coercitionem omnium delictorum Cap. I. s. II. . Multa vero inter recentiores rerum civilium Scriptores Vitriar. Institi Jur. Nat et Gen. Lib. IVGp eo. g. 2. laudant, et sequuntur rotium, qui poenam esse definiit malum passionis propter malum actionis a qua defini-
tione non tam re, quam verbi recesSit Becinatinus , cui Poemu dolor est propter delictuin tibu Sed hae omnes de Poena sententiae eiusque definitiones , licet possint convenire poenae in
abstracto generalissimoque Sensu acceptae; ne queunt tame aptari poenae sic proprie dictae,
alimirum Civili, de qua nos sermonem institubantis. Neque enim totam ejus , ut opes tet, no tin am exhaurimit , et nonnullae ab ipsa quoque discrepare videntur . Rem acu tetigerunt Hisbe sius. Plendorsus, ceterique Scriptores, qui eorum de poena definitiones amplexi sunt, V. Hei cc. L. N. et G. Lib. I Cap. VIIL f. is'. ex quibus haec potest. Mineris omnibus absoluta ejusdem definitio contari . cuna est malim pasemnis vel privationis , quod propter delictum alicui in Publica Potestate infligitur, ut aliis ejusdem ni tu a delinquendo deterritis qmmuni securitati pa
3. Age vero partitii propositam ponam definitionem sic paullatipi naseam poenae M
53쪽
I. Poena malum est. Quum enim homines non aliter quam metu doloris, qui comminatione, et repraesentatione malorum incutitur, validius promptiusque a voluptatibus sibi alieno detriis mento comparandis avertantur Cap. II. I. IV. ;jam Poena, quae hunc ob finem est in civilem statum invecta, malum sit oportet. Sunt autem Varia malorum genera, et signanter passionis
alia, alia privationis unde poena malum est, et quidem passionis vel privationis . certe mala, quibiis quiti assicimur, aliquid non tantummodo
opinione, verum re ipsa Mimur vehementi rem in nobis excitant metum, quaeque proinde ad homin in ossicio continendos validiora sunt illis, quae eos non adeo tangunt. Malum vero quod poena praesesere eque tale est, 'sivet quid rimamus. doloriserum, sive laborem aliquem .eo ualitur subim i). Tunc enim labor ille quam aestus pectatur; ideoque refertur ad malum passionis. Grot de Dr. B. et P. lib. 2. cap. 2o. g. I.
Sed lice reliquis graviora sint mala passionis, quum puta corpus cruciatur; non leviae tamen sunt quamplura privationis mala, ut jacturam
perferre bonorum, quomin magnus, et necessa 'rius est usus in vita, vel existimationem perdore, e qua plures capiuntur utilitates . Hinc recte Infamia, Multae pomis is ensentur, siqui a Quod
i Veluti si opera quaedam eis pro poena iniungantur, ut damnatis ad remum in metallum, ad amis endan της V. Sum in Tiber cos. 5I.
54쪽
LIAE E R II. - . m. su Quod si caena malum est, jam nam , nisi clementia aut phanatismo laboret, ea in Volens lubensque subibit. Nam homines a malis vehementer abhorrent, quorum aversationem at ra ipsa eis insevit Nulla ergo, ut inquit
Deesamator Quintilian. Decium. I. poena Stnisi invitis ex quo Juris consulti, rerumque crimnunalium Scriptores collegorunt reo poenae optio me relinquendam non esse, quasi quam eligo retineus poenam, non invitus deinde subiret. Etenim si reo poenae optio permittaturi, non quidem lubens poenam is perseret; sed ex dum hus necessariis malis, quod sibi minus videbitur vel invitus eliget, atque Patietur,
At non omne malam poena est, sed illud dumtaxat, quod propter delictum insertur. Est autem delictum humana actio extetna . ab interna dependens, libera consilio facta, adeoque imputabilis, sive mediate sive immediate e secta cietatis tranquillitatem, adde, et san- ctitatem Religionis, a qua Societatis tranquilli, ta vel maxime pendet Sociorumque Securita tem et commost laedens lib. I. Cap. III. g. XI. . Hinc fit ut pro ceteris hominum actio--nibus, quam 'licta non sunt, licet iri ti, prae visque,
mine merito improbatus est mos cogendi eos, ut inse
55쪽
Visque , nequeant Poenae Comini nari atque
posci iuriamaςὶ Ur Politiq. Liv. m. Chap. 6.J. In hunc consum aptionum reseruntur in primis gitationes, consiliaque delinquendi mente agi-xata quidem, sed ea trinsecus naud prodita, vel
exequutioni mandata, quae, quamquam Postea forte innotuerint, tamen delicta non sunt Lib.
I. Cap. III. g. IX. , nec possunt proinde poenis vindicari i). Noli probant enim Leges Humanae illud Juvenalis , Mor. Xm o so8. parse
tur poenas peccandi sola voluntas Deinde non debet poena manere minutissimos lapsus, ut loquitur Heineccius, Jur. Nat. et Gent. Lib. II cap.
8. s. 62. a quibus nemo fere mortalium im-mqni. st nec omis iones miorii humanitatis; i m omnia Humanae Leges minime crimis nantur CLib. I. Cap. III. X. k, non solum quod hominibus communia, et isse inevitabilia punt; sed etiam quia nullam possunt exitialem publicae privataequae paci, et sucuritati perni-ςiςm inferre a uidem int*r-ςriones omis
---------------------, i Hinc graviter reprehensus Franciscus I Galliarum Rex, qui solas de ipsius nece cogitAtiones ultimo supplicio punis
visse fertur Bodiu de Repub L. II. q. s. IV. et Ut consei veriti vise inue sol imas Diter, 'ibi vi in homines noeeanta quo vero etiam prosint , id optibanui quidem et evangelicis praeae,i onsentaneum, sed conservando Civili Statui non absolute necessarium. Negi stu ergo ossiciorum humanitatis ut delicti nota iuxta leges visites, ita etiam poenae censura est immunis. Quod si semen intersit ea aliquando mutuo exerceri inter homines yr esto Sunt millenae caussae, quae 'tra poenas, inpellunt
hombo, humanixatis incis exhibenda Poena malum est di equit imponi, ni i quum necessaria est tutelae , eteonsere Gni Misistis. V. Gotius d. a. t. o P. Lib. M
56쪽
riuin poenae Syrtes recensenda veniunt ea
peccata, quae insuper ut delicta Legibus noli traducuntur Lib. I. Gip. III 4. G H. Quod
libet malum, quod propter hujusmodi actiones fortasse inferatur Poena proprie non est , nee potest Poena vocari, nisi ab iis, qui verbis callide ludunt, vel turpiter vi potentiaque abutuntur.
Gena malum est , quod propter delictum infit gitur MIL).
I. Cui autem poena sit instigonda , sicile est intelligere. Si enim poena malum est, quod propter delictum infertur I IL) jam sequitur
poenam ei esse infligendam, qui fuit auctor deinlicti, sive ipse immediate suis vitibus illud commiserit sive mediate aliena opera exequutioni mandaverit Lib. I Cap. III. VII. . Physicaesiquidem caussae aeque ac morali delicta impin tantur, quoniam sunt ab utracuo Lib. I. Cap. IX. g. I. 3. u. In auctorem porro delicti subeundae poenae obligatio incumbit vi pacti faciatis, unde
subsistit Civilis Societas Lib. I. Cap. s. II. .
misimus cap. I g. m. non a pro omnibus pravis minum actionibus, licet inimus, nee publieae prioraeque saluti noxiis, serio eontendie, iis Metandas et repetendas
esse. Qua adeo effreeni iurisprudentia, ne absurdio ulla tradi potest ac rudelior , generique humano feraIior . Set Fuurendus est, cuicumque praetuum ma cumque Verrium ei poma, ut sapiente Senera animadverti lib. si de r. cap. διὸ Disitias by Corale
57쪽
U ELEMENT IURIS CRIΜΙΝ. Itaque quemadmodum nulla ei fit injuria, si .eon' victus delicti et poenas ita fas ipsi, et cuique
alio non est resistere Publicae Potestati poenam ex Legum praescripto irrogaturae . Sed quam quam Delinquens ad poenam subeundam sit obligatus haud tamen tenetur vel se ipsum punire, Vel sponte se se puniendum Merre. Neque enim ad quod malum aequo animo patiendum oblis gatus sum , id mihi statim ultro arcessere uinheor. Possunt vero eumdem Civem plures poenae manere, vel quod plurium diversorum criminum sit reus, vel quia variae sint uni delicto impositae poenae. liquando enim propter unum idemque delictum .estiplex poena sibi
non contraria solet dictari In utroque casu si poena poenam consumit, naturaque invicem x Pugnant veluti mors, et damnatio ad opus aliquod publicum , major poena ex forensi adagio minorem absorbet, CBOhemer Elem. Jurisp. Gi--n secl. 2. cap. I. I. 28. itaui ill inflicta, haec nequeat inferri : ubi altera alteram non tollit, mutuoque stare possunt ut fustigatio, et i exilium ambas simul infligi nihil prohi-het, et consuetudine receptum esse Constat. At semel ac sive unam sive plures poenas Reus su erit, nequit pro eodem delicto amplius puniri. Nam sustinendae poenae obligatio quae na
scitur ex delicto Lib. I. Cap. XL f ejus
dem poenae redditione tollitur, et extinguitur Lib. L Cap. XII. I. I. propterea nefas vetitumque est quempiam ob idem admis uni bis poenas dare.
Ceterae personast, quae delicti ne physi
58쪽
erat, nec moralis caussa sierunt, intinuites a poe M Ebent abire si poena malum est quod infligitur propter delictum I. II. , qui potest eos
manere , qui sunt celeris puri Liberi ergo, propinqui, noti, familiares, quos reos criminis societas non fecit, nec miseros poenae conjunctio iacere debet. Quippe subeundae poenae obli gatio personam non egreditur Delinquentis, nec potest in eos transire, qui sunt insontes Lab. I. Cap. XI. I. III. . Quod si inventae sunt Gentes, quae paterna delicta innocentis familiae xilio , aut etiam internecione vindicarint i)ι haec earum barbaries ipsa humanitatis voce damnata est. Ibi poena sit imperii ratio , post lae jus aequitas suadet, ubi noxa est. Fuerum quidem qui dicerent Parentum scelera, quam quam acerbe, non tamen inique filiorum poenis tui; ut caritas liberorum amiciores parentes Rei publicae redderet aut ne quisquam vel ad imi etandum scelus, vel ad ulciscendam mortem ex nefaria domo superesset. Sed graviter Cicero, qui in ea alioqui sit sententia , sciscitatur Donat. Deor. lib. IV. ferret ne ulla Civitas latorem istiusmodi legis, ut condemnetur filius aue nepos, si pater aut avus deliquisset' Sola potuit Tyrannis , quae metum emper, crudelitatemque habet adjunctas, invehere, ut filii quoque, o gnati-
si Fuit hae Persarum eruexilentia, ut testatu Ammianus Mareeuiuua. Idem mos obt1nuit apud Garthaginenses 3 et a cedonios, ut de illis narrat Iustinus , de his te et P. Cum rius. Sed et hodie hane eludelitatem passim imitari Gentes orientales iam pridem observatum ab iis , qui tuarum sisse institus do iratuas.
59쪽
U ELEMENTA IURIS CRIMIN. gnatique etiam innoxii supplicio locuntur ly. Sed nihil impini quo minus in eos, qui sunt innocentes incommodum aliquod ex alieno delicto derivet. Quod quidem evenit quoties qui
sunt X Universitate, puta, aut Collegio, quamquam criminis ab Universitate commissi neci auctores nec participes fuerint damnum tamen
ex ejus poena patiuntur Pulfend J. N. e lib. VILCap. II si . . Ita etiam si quid exempli gratia, ut Grotius scribit De Jur Bel et Pae lib.
In Cap. 2I. g. 6. , habeant, aut expectare possint perduellium liberi , in quod jus proprium Sit, non eis, sed Populo, aut Regi id auferri
ipsis potest jure quodam dominii, quod dum
exerco Princeps, aut Populus incommodum alia quod septia in posteris suis qui peccavit. Sic quoque ades, quamquam non teneantur ad poenam luendam , ad quam pro alio subeundana praeter jus fasque se se obligarunt Lib. I. Cap. XI. f. III. tamen injustum non est, ut murutam, quam si Reus, puta in Judicio non stet rit, spoponderunt persolvant. Tunc enim po nam non luunt alieni delicti, sed obligationeu
implent, quam suo iacto libere contraXerunt.
Item haeredes jure tenentur rependere quidquid suis auctoribus ex crimine obvenit, et in eos
cap. I. I. 3. , ausus est Christiano Imperatori re in hoc dictare in celeberrima Leg. 5. cod. ad Leg. Iul. majest scilicet debuisse paterno perire supplicio, in quibus paterni , id est haereditarii criminis exempla eruuntur. Quanto humanius sapientiusque Piato laudandos potius eos omisit Ix AD L. quod parentibus dissimiles serent.
60쪽
transivit Poenis tamen implicandi non sunt, quas illi delinquendo promeruerunt . Nam unusquisque o suo admisso sorti subjicitur, nec alieni criminis successor constituita Lib. I. Cap. I. III. . Peccata igitur uos teneant auctores, nec ulterius progrediatur metus, quam reperi
tu delictum, Cod. lib., iii. r. l. 22. VI A quo Poena inserenda.
I. Sed non omnibus indiscriminatim fas est poenam ei, qui deliquit infligere. Quodvis malum, quod alteri ab altero insertur propter delictum Poena proprie non est; sed si laedenti alaeso infligatur, ultio erit; sin ab alio, nova lae
sto quod utrumque in civili statu illicitum, atque interdictum. Neque enim in eo ulli us est mala Civibus propter delicta comminandi, et
infligendi, nisi quam Publicae Potestatis ly. Quae siquis
i Dubitari nequit quin superioritas imperii ad inflige das poenas in Civili Societate requiraturis quae quidem quum Publiea Potestati Civili consensu et traditione inhoreat. sequitur ut non nisi quam ab ea Poenae possint inserri. Ε
sentiae est igitur Poenae, de qua hete disserimus ut blica Potestate inferatur. Atque hine etiam patet in stata naturali nulli proprie ius puniendi competere posse, quia in illo non est alius alio superior; sed omnes sunt pares ἔ G proinde iam supra cap. II. VII. contendimus ius puniendi anterius non esse Civilium Soeietatum eonstitutione. Ne- me vero in statu naturali quisquam uterio evadit, ex quo qui me egit, eo ipso se Movis alio inferiorem coni eatue Deisse, et quasi ex hominum censu detrusisse inisensum bestiarum, quae homini subiacent. Nulla enim superioritas aut praestantia moralis ius puniendi tribuere potest, quod sine superioritate imperii onei pi nequit implicat autem hanc superiqritatem intercedero inter pares, quales in statu natu-