장음표시 사용
71쪽
s rLEMENTA IURIS CRIMIN. sumi possint a Delinirentibus poenae, quanta, sunt Legibus definitae, hoc praes in etiam ab iis , mu Dblica Potratam nomine ac jure vium actiones comparant Legibus , et criminalia judicia in Republica exorcent sed quatenus debeant ei legitimis affici poenis decernendum esto Publica Potestate, ut competit cognosce re, i innim quando aequii et humanum, aut conveniens et necess*rixim , ut Poenae Delinquentilara temperentur, vel indulgeantur β. VII. .
Ceterum quantae sint poenae adversus erimina Statuendae, quatenus poenae possint vel debeant Delinquentibus sumici graviora haec sunt ar-βvmqnis i in quilin Criminalis urisprudenti'
versatur, quorumqu nulla magis de ne hominum interesse. ψos ambo novo tion tractare trepidi aggredimur erit vero Lectoris, quiisapit, ludicare a justa Nobis caussa metuendi. sed quum necesse sit antea intueri quantae sint criminibus indicenda poenae, ut clarius deinde
72쪽
o. Capitis adumbratio, et diuisi .
V. ianitas Poenarum. VL Sequitur idem arguntentum VII. Poenae sunt proportionandae delictιs. VIII. Damnum Sometatis
XIV. De Impetu Assectore, quo commissa do
XIV. Cognitio Deliquentiu . o. De Personis. xvi Tatio . . XVII. De Poenis eriminibus addequandis i. Quantum poena debeat esse malim .d vens quae liue usque exposita sunt, ae
que enucleata, non intelligat quantopere necese sariae in Civili Statu sint oenae , ut homines aut commodi alieno etiam cum ineommodo pes eupidi atque studiosi, procul ab eis arceantur serendis actionibus , unde etsi bonum quoddani ad ipsos derivaret , malum tamen aliquod aliis hominibus obveniret , damnumque oriretur totius societatis . Ac si hujusmodi sub proprio vero que aspectu oenae Considerentur , eae veluti impulsus quosdam ess vitari pos uat, quibus
73쪽
34 ELEMEΝTA IURIS CRIMIN. quietis impatientes homines, et ad aliis noce taui proclives Cap. II. I. II. Arruntur ad privatam et public Mn pacem fovendam , et conser vandam i).
a. Sed nunquam profecto Poenae a Vi qua oportet, homines impellent ad alienam paeem, Communemque tranquillitatem suis commodis anteferendam nisi tantae sint, quantae valeant
metum ipsis incutere delini piendi, libidinemque peccandi reprimere . Ea porro indoles est humae ni Ingenii, ut infixa pectoribus Diditas non
aliter quam proposito majore malo, bonoque o hibeatur omnes enim, ut graviter observat Au cro Rhetoricorum ad Herennium . Lib. II. Qxp. 39 3 cum minima peccat ex ,- suscipiunt, tum ver illa, quae multo maxima sunt mal e ficia aliquo certo emolumento ducti suscipere
conantur. Quare tantum incussurae non erunt metum Sanctiones Poenales, quantum ea neces se est incutere, nisi majus malum judicent homines poenam Legibus propositam subire, quam delictum omittere, voluptateque, ves lucro, quod inde retracturos sperant, carere a . Exemplo esse Pininrit, quemadmodum recte nota mine
sivsi Poenae sunt quidam veluti impulsus ad publicum.
privatumque rumuin 3 iam eo ipso obstant, ne quid damni in alteriareumque derivet; unde scite vetor dei Detitu e M Pene 4 6 eas quoque esse dixit Ostaeoli Potitiei. 2 is C est la Legislation, sici os te dire, qui nous era, cite a vice en 'malgamant tro fouvent e laisir Iaaran aura Legislateti est I'ar de les disunir et de ne, Lisse aucune proportio entrea Mantage, que te sceserae, re ire u crime, et is peine, a la quelleuci expose .ci,
74쪽
eius I. N. et G. Lib. 2. Cap. b. I. 64. ypoena injuriarum Legibus XII. Tabularum sancita , quas tam parum metus ingerebat hominibus protervis, ac bene nummatis, ut voluptatem, quam ex aliorum continnelia capiebant, tenuissima, assium multa libentissime redimerent Malum ergo, quod
poenae praesesererit, tantum Sit oportet, ut superet bonum , quod ex crimine proficiscitur Ilob- bes Leviath. v. o. alioqui impares erunc emio ad homines a delinquendo deterrendos, oincque nocebunt magis quam proderunt, m
II. Praejudicata quaedam, vulgarisque opinis refelimur. Quamvis vero maiust, quod piaesesere, majus bono esse debeat, quod ex erimine prosi eiscitur 9. haud tamen oportet Illud prae,
ter quam est necesse, augere, et e casperare unci
verbo tantum sit , Quantum Satis, cui effato. tanquam regulae primae omnis consormanda Poe--lis Legislatio Ese enim, ut CDero humanissi,
me monet De Me. II 6. hominum ninarae, quam sequi debemus , vel maxime inimica era .
delitas unde et poenae modus esse debet is leue rerum reliquarum, et quaedam mediocritas. Sed nihilominus vulgo existimatur Poenas quo gra
viores sunt, atque asperiores, eo etiam opportuniores utilioresque futuras , et suum validius nacturas essectum, deterrendi sellicet homines delinquendo, bonumque sibi comparando cum aliorum damno et publica noxa conjunctum.
75쪽
s ELEΜΕΝΤ IURIS CRIMIN. Vulgari hac imbuti opinione quamplures levioris angenii homines facillimum putant, quod Sa .pientibus, rerumque civilhun peritis viris sem' per visum est arduissimum , scilicet reuere di
mines, condere Leges, Civitates gubernare. Quippe sibi persuaserunt tanto facilius, rectiusque Ci-Vilem moderari posse Societatem, quanto Velie mentius homines deterrentur a delinquendo
quantoque severioribus impositis Poenis delicta vindicantur i). Sed praeiudicata haec opinio, inconsultum istud publici boni studium auxit potius, quam imminuit mala quibus homines afficiantur, pluraque inter Populos edidit exempla inutilis meditataeque saevitiae. Quum legi mus in Historiis atrocissimas poenas, quas Pro pter levia etiam delicta Turcarum Despotae in-iligi jusserunt; nonne ingemiscimus aeriamnarum, quas homines ab hominibus perpetiuntur Pro et ei datum erit totius Generis Humani egregie mereri , cui fortunate contigerit exicialem adeo , funestamque illusionem dissipare et
i CI. Marelia Natale Risessioni Potin intorno Iresseaeia. Mecessita deue Pene pag. 55. Patirmo i zPia is Elia, bit, un' opinione commune rarit uomini, che non anno
non si puo tonsare olla forma di tuit imoverni generabs, mente , ecco come si allonianano dat in delle stesse pene rendendole inefficaci ed inutili an et corrompendo senZa, avvedersene que ite stesse persone, che vorrebbero corrette,
He rendendo quasi insanabile, uel male , he sarebbe omtaggioso 'estirpare. Percli sti omini si corrumpono non, solo non osservando te Leggi, a per labi desse stesse, Leggi, quando lassem inale appropriare, e disposte
N Praejudicata huimmodi opinio tam altas egi radices,
76쪽
ML Vera ponuntur principia de Quantitate
. r. si veritas sit, ut debet, in pretio, adeo sab
Sum est quo graviores sunt Poenae, eo etiam utiliores validioresqne lituras ut ex ipsius poena nativa, neque superiori capite enarratis contrariae prorsus otoque coelo dissimilis the ria fluat ac deducatur . Operae praetium est eam heic statim subjicere, et velut in nucleo exhibere. 2. Ac primo quidem quum oena sit malum Cap. III. f. III. proinde minimum esse debet illorum, quae possunt infligi. Neque enim aliud malum constat esse irrogandum, ubi malum alis quod rogare ait opus, quam . quod necessarium est, ut alterin maius malum antevertatur . Si poena exempli gratia interdictionis aquae et ignis florente libertate idonea erat Romae ad criminae
compescenda, conservandamque domesticam tranquillitatem, qui puta, ejus loca poenam mortis sub orisset, is absque ullo compendio et uti litate malum, quod poenae inest, amplificasset: qua tantam liceroni invidiam conflavit
qui Consul auctor sui severiores, quam Legibus Praescriberentur, poenas in Catilinae socios sta
tuendi Sallust Beli. Catilin ora, Quandoquidem
ut non raro audiamus , qui graviter Arcarum laudent seu ritatem in praesςribendis, celeritatemque in reposcendis o
77쪽
s ELEMENTA IURIS CRIMIN. dein crudele non solum, sed etiali injustum se praeter necessitatem cujusvis mali pondus augere, ut nemo dissilebitur.3 Civilis praeterea interest societatis, ut qui ad delinquendunt nequitii Lib. I. Cap. V. I. I. mintur, minimum delinquant quoniam scilicet delinquere volunt leviora potius committant quam graviora delicta unde sive directim, sive reflexim majus in eam damniti redundet. Id autem consequi equit, nisi quantitas poenarum quantitati criminum peraequa proportione respost deat. Nam ubi pro levi crimine eadem poenae Delinquentem maneat, ac pro magno perniciosissimoque flagitio improbi Cives magis hoc quam illud audebunt patrare, Si Sperent sere clam, ut inquit Terem in M. L. La. H. , e quis a rbitrentur uberius suas expletium esse .cupiditates . Quod exemplo confirmatur earum Rogionum, in quibus poena latronum, qui viatores rebus tantum Spoliant, aucta est et aequiparata illorum Poenae, qui eos praeterea iugulant i) Quippe cum antea incolum vita suraces lare 'num manus effigerent viatores postea et bonis et vita ut plurimum privari coeperunt . Qui j gulati sunt, sic ratiocinantur latrones , loqui am'plius non Ossunt
78쪽
IV. Capitis Humbrasio, et divisio.
i. His quae Moci, mimus, veris evidenti, busque principiis Legumlatores debent inniti in
imponendis, ac distribuendis poenis, ut aequitatis sapientiaeque laude cumulentur. Neque Ver praeter ea, alia sunt a Iurisconsultis, eriunque
civilium Priidentibus amplectenda principii, quae de quantitate poenarum tractantes sequantur. ' a. Quid quantitas sit in rebus moralibus dilu, eide explicatum est superiori Libro Capite XIII. f. II. Ne igitur actum agamus, satis erit eici adnotare quantitatis poenarum nomine Nobis venire qualitatem illam, seu id quod essicit, ut pomnae mala sint graviora aut leviora, quaequo homines, qui eisdem assiciuntur, magis minus, V commoveant atque percellant. Quod quidem adeo clarum est facileque intellectu, ut nulla in digeat illustratione. Quamobrem praesenti api, te, quo disserendum de quantitate poenarum, tres potius perseqiamur, quae circa eam institui possunt quaestionet seu res praecipuas intuebimur relationes quantitatis poenarum: sunt autem quae sequuntur; I. Quaenam debeat esse quantitas poenarum , quas eliget Legislator , statuetque a versus unumquodque crimen relate ad poenas, quae imaginari, seligi, statuique possunt II. Qua in ratione augenda sit vel minuenda ouantitas poenarum III. Quaenam aequalitatis relatio i tercedere debeat inter quantitatem mali, quod poena Delinquenti infert, et quantitatem damni, quod ab ejus delicto in alios Cives, et in ipsam Societatem derivat prima quaestio versatur ei
79쪽
ca lenitatem poenarum. In altera quaeritur de Proportione, et relatione poenarum cum Criminibus. Ad tertiam spectat quirestioliui si aereis
r. Quicumque sibi in mentem revocaverit. quod initio statuimus, poenivi scilicet es Θμ hun. ac proinde minimum esse debere illoriim, quae possunt inserri g. III. , is statim intellige quid de prima sentiendum ex propositis quaestionibus, qua inquiritur quaenam esse debeat quantitas poenarum, quas eliget Legisl tor, Statuetque adversus unum quodlibet crimen relate ad poenas, quae imagina', eligi, statuique possunt s. IV. . Quum enim Poenae sint malum, quod comminantur Leges, a Custodibus Legum infligitur ut bonum habeatur , seu potius ut majus malum , delicta nempe impediantur; jam sequitur eas minimas esse debere, seu leviores inter illas, quae imaginari, seligi, sta, tuique e sunt ita tamen utime in maximi , qui obtineri pote x, adipiscendum emtin sus- sciant. Quae maior ergo poterit haberi dita .rentia inter malum quod inferunt poenae, et illud, quod impediunt, ea, inquam, differentia eligenda erit, aequo sectanda. Nam Lege . Ru ctrices debent esse et curatrices publicae privataeque selicitatis, quae a minima malonim, maximaque bonorum summa promano Quum a tem poenae, quae ipsa sunt mala CCap. III s.
III. , ad priorem ex his du*bus tactibus con
80쪽
LI AER II. C A P. N. raequendum sint comparatae; ω:ies minima hebitur summa malorum , quoties inimiriim quo
fieri magis potest mala, quae impediuntur, s Perant vincuntque mala, quae inferrentur. u. Atque hinc illico apparet Pi enaS, quantum fieri potes , leves mitesque esse debere: Quae
quidem doctrina nec humanior est ulla, neque verior . Lice enim possit quandoque contini re
ut auctis exasperatisque criminum poenis, ea aliquantisper minuantur haud tamen expedit Poena augere, si quod gravius malum acerbio- gignerent poenae plus foret, quam malum, quod a criminibus proficiscens minueretur, in
rum numero equentiaque imminutis Alicubi, puta, pro strio domestico Legibus sit impositae Poena damnationis ad opus publicum spatio decennii, ibique decem solum quolibet anno Ontingat domestica furta patrari. Si aucta poena adversus domesticos fures, exempli gratia, oe' na mortis sancita non decem , sed octo tantum iovis anno surta domestica serent perperan aucta, et exasperata poena fuisset. Quippe malum, quod profluxisset ex duobus illis domesticis furtis, quae Xa mraxione Poenarum anteve
3. Quamvis autem poenae validior, haud semen isertissima ratio sunt impediendi delicta, hominesque dubio procul a delinquendo ave tendi Vap. II. I. . Itaque mitibus poenis,
ubi vigent eadem vis inest averruncandi delicta, quam alibi habent atrociora supplicia ; com .
ζrtumve est experientia animos Civium, quivibus poenis sitiit assueti , sic eis commoveri.