Philippi Mariae Renazzi ... Elementa juris criminalis liber 1. 5. Liber 2. De poenis generatim. Recensitus et emendatus

발행: 1794년

분량: 280페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

M ELEMENTA IURIS CRIMIN. ut gravioribus coercitionibus percelluntur , qui Hin iugitor inserri intuentur i). Praesertim quum proportionem, quae crimen inter poenantisque inter edere debet , penitus auserat nimiaio

narum severitas, quo viti quum laborarent crudelissimae Lege Draconis, oportuit eas Athenis

penitus abrogare. Multa quippe eae asperis atroribusque Legibus et gravissima incommoda oriuntur . Primo namque pro nonnullis , quae ant vertiintur desistis, alia innumera aeque noxia crimina germinant. Civium praeterea animi eo magis indurescunt , asperisque moribus imbuuntur 2 , quo acerbiores sunt Leges, quibus obtemperant. Tandem atrocitas ipsa Legum in pedit, qui eae iugiter erisquutioni rodantur. Quando siquidem Poenae sunt nimis severae, tune saepe oportet locum dare indulgentiae, et impunitati 3 , qua publicae saluti nihil insistius, nihil est exitialius

i quid mirili si ii ii emaeliores sunt Populi, quam ii,

apud quos inhumaniores vigent severioresque poenae Nam Leges ipsae eos erudelitatem edocent. Quod Praes. De Mon . tesquie mirifice illustra Iapponensium exemplo , quorum m Te exasperRui Poenarum atrocitas. V. Uri de Loiae

Lis V chao ML Qua Populi Romani aetate emidelissimviri in Urbe siunium est de Metis supplicium, eadem non timuit Tuutis per Patris corpus carpentum agere, partemque a Mynis ac caedis paternae eruento vehiculo contaminata ad suos

referte Penates. V. Liv. lib. I. cap. I 8. 2 Experientia constat frequenti suppliciorum aspectu ob I ab animis naturalem illam pietatem, miserationemque ali norm malorum, quae semen est oecundissimum socialium

virtutum cons egregium Syntum G ox Mi Cassina, cui titulus i Sanio Mitio uua Gmoarsi in Parma irra.

82쪽

LΤηER IJ. CAP. V. VI Squitur idem argumentum. Poenae ergo mites flat lenesque sed nemo

meritus unquam evadat. Quid enim tristes pro- Sint quaerimoniae , si non supplicio , ut cecinit

Horatius lib. a. Od. 2 culpa reciditura Qua do Cives pro certo habeant se criminum me nas havd esse evasuros; haec persuasio magis eos a delinquendo retrahe quam deterrebit atrocitas crudelitasque poenarum. Interea nemo sit, qui arguat poenas ubique pari ratione mites lenosque esse debere. Quo enim persectiores uno Leges, quibus utitur quilibet Populus eo leniores apud illum poenae debeat sanciri, seu lenitas poenarum augenda est in ratione directa perfectionis Legum Prosecto si Leges non tam ad vindicanda, quam etiam ad antevertenda delicta si sint comparatae jam nihil opus erit, ut illis adeo asperae poenae in Delinquentes pra scribantur. Nam quid necesse est gravibus poenis, ubi Leges neminem civium indigere a tu tur, eorum affectus recta institutione retundunt,*raemiisque virtuti propositis dirigunt in publicum honum ubi honesto et decoro summam vim tribuunt, omnesque Cives spe laudis commodoriimque, quae Bonos, et metu contemptus

infamiaeque, quae Malos sequatur, validissime/a d

XLV quod et isordine de sistem eriminati I perdono. Durari sono necessarie in proporrioue eia assurduis deus, Leni, e M a troelia dem condanne.

83쪽

ει ELEMENTA IURIS CRIMIN. adelinquendo repellunt Lacaedemone mitissimas in usu erant poenae, quod Legibus cautum diligenter, ne Civibus occasio foret et caussa -- Iinquendi rauarta da instis Lacaedem. . Gutra vero quisquis intelligit eo minus leves seu

magis graVe oportere esse poenas, quo pluri- hus vitiis Leges laborant, quo minus curant delicta antevertere , et proinde quo frequentiores vehementioresque adsunt caussae delinquendi,

quemadmodum contigit olim apud veteres G manos V. Taciti de mori Germ. V. nunc eve 'nit inter Tureas , apud quos ut impersectae euinco multissima Legos, ita a perrimae Poenae. VII. oratiae sunt proportionandae Uietis. Altera erat quaestio, quam hoc lapite discutiendam proposuimus, qua nempe in ratione pugenda sit Legibus vel minuenda quantitas po inarum s. IV. , cujus proinde tractationem nunc aggredi oportet. Duas autem haec dissici I: et gravissima quaestio habet partes. Quaeri enim potest, utrum in ratione simplici quantitatis dolictorum, an composita quantitatis criminum et conditionis Delinquentium quantitas poenarum sit dirigenda, et moderanda. No , ut par est, distinctim utramque quaestionis partem Persem quemur, primoque ei quaeremus, quaenam relate ad criminum quantitatem sutura sit regula quantitatis poenarum

o Haec est reliquartim ut gravior, laeti m utilior quae stio, ex evius neglectu vel ignorantia derivat quamplurium

Poenicium Legum absurditas, et in uia. Ι ---

84쪽

II. C A P. V. su. Quoniam ergo, ut alibi jam docuimus Lib. I. Cap. XIII II. criminum quantita est ratio, quam secum invicem habent eae conditiones seu qualitates delictorum, quae debent inguere ad maiores poenas adversus ipsa imponetidas inde

Sequitur quantitatem poenarum criminum quantitati consentaneam esse debere, CV Dissertationsu les aisons ' e abi ou 'abroger e Loix et proportionalem l . Quod ut luculentius appareat operae praetium erit singulas eiusmodi per

currere , ac intueri qualitates, et demonstrare ex Poenarum natura fluere, sequi ex principiis hactenus positis, poenas habita ratione aramdem Conditionum, seu qualitatum minui vel augeri debere. Quatuor autem sum hae qualitates sereconditiones , damnum nempe L Societatis , μι- herias, et cognitio Delinquentium, III. malum exemplum prodiens ex crimine, quum scilicet illud facile committi et occultari potest, IV vis impulsuum ad delinquendum, ut de quantitato eriminum disserente praefinivimus Lib. I. cit

curatius a Nobis tractanda, tantoque diligentius a Legum Conditoribus penitus cognoscenda quanto opportunius nostrR

hac etiam doctrinae luce sugente aetate quis non immerito siciscitari posset, ve olim Horatius lib., Mor. a.

Ponderibus modulisque suis ratio utitur, ac res

co' quaeque ras, ita svpliciis delicta coerceti i Lege Divina sancitum; Peto mensura peccati erit es plagarinni modus. Mut. - C. ιδ mavendum s est ne maior poena, quam culpa sit, rum I. C. Papi- uianus iis or. -uoio Dio de pom. δε--ι araemun. --

85쪽

hil rLEΜENTA IURI min. Cap. XIII. g. X.); de quibus singulis eo ordine, qWi opportunio 'idebitur nu*c eo ii dicemus. IV. amnum Societatis, Principio igitur ambigi nequit, quin quo maius ex aliquo crimine damnsim in Societatem,

ociosque, quod in ipsam quoque reflexim recillit ociet em Lib. I. Cap. X. derivat eo maiores in illud pra scribendam in poenae. Quid im modi i poenis, nisi donum ant

vertatur , quod ex delictis in Societatem redundat Quamobrem quanto gravius damnum a delictis orietur; tanto gravioribus indictis poenissavere oportebit, ne admittgntur. Ac licet So- sietatis interesset, ne ulla unquam patrentur

licta, ut ci siqvis damni; -- ab hia profici -

itur, semper ad expers quum tamen id optori possit, obtineri vero non possit proinde mul- o magis ejus interest ne crimina adinittantur, quibus magnum, quam unde leve malum, et damnum promana: V. Monte quieu GP des Lota

tim L Chap. Itaque Mariores pro illis

in haec anciςnda sisne ο - , quanto magis nimirum interest, ut Cives ab eisdem gerendis emoveantur ii quod quide n non aliter con-Sequi

I Quandoque adeo metuendum est Civibus ex aliquo eri Mine, tam exitiale damnum ex quodam facinore potes: Societati obvenire, ut intersit publici privatioue boni nullum

in eius poena mo/umialii xi. Si turbis et v tionibus, exei Pini gratia, agitati seisublim ii summo periculo ver eiur,.onne quaei ii et erit Maeot ratio' communis expediendae lalutis A Tunc profecto non tam malum est severissimas sein se , qu μ' --Merbia is poenarum consula

86쪽

do Cives a gravioribin admittendis delictis maee esse debet sapientia illorum, qui Leges serunt

Penates, si velint Societatis bono consulere, ea ea, ut par est, graviora validius, quam leviora damna moliri . Neque enim tunc solum frequenxius nocentiora crimina germinant, quum tam poenae ista manent, ac illa, quae ' misnus nocendi sed etiam quum intempestivo, et periculoso consilio leviorum criminum poenae eo usque Xasperantur, ut sint graviorum poenis aequales . Prosecto si eaedem . pare que Poenae a ad Versus levia. quam gravia delicta Laegibus prae, scribantur,. caussa non erit cur improbi Cives Potius haec vereantur, qu m illa patrare. Quinimmo inopportuna hujusmodi aequatione poenarum salutaris horror decresceret delinquendi, quo nemo sere non assicitur. Sic enim evenit, ut quum

nullum poni sit aduo trox delictum, quod aliquando non commiti tur ea minus soleamus horrem, quae vel aequentius committi videmus, vel pro quibus patrandis egregie improbum esse

nequaquam oportet. Quum ergo horror, quo ista Persequimur, nequeat augeri Sequitur ut horror minuatur, qui ab illis nos retrahebat; quae res Publicae privataeque saluti valde noceret. Plo

x quo iam Civium, qui tib aliter sunt insti-

να tuti

re periclitanti Reipublieae. Hae est receptissima aeris senistentia ἔ non nisi tamen quarti caute et in gravissimi s casi-hus a Legislatore amplectandari Habet aliquid ex tuiquo scribit Annal. XIV. 42. omne magnum exemplum, quod con'rra linguos Militate publico rep/nditur.

87쪽

ELEMENTA IURIS CRIMIN. uti, magis quam ipsae poenae, a gerendis cri, minibus armi horror delinquendi . . .

IX. Vis impulsuum ad desinquendum.

Nune qui sit in stabilienda quantitate poenarum influxus impulsuum, qui ad delinquendum homines incitant, videamus. Constat sane homines agendi libertate praeditos esse Lib. I. Cap. II. IV. . At id nequaquam impedit, quin ad unam

Potius, quam ad alia in serantur gerendam actionem juxta majorem minoremque vim impulsuum, qua percelluntur. Quo ergo plures et vehementi res sunt caussae, quae inmines ad aliquod erimen patrandum impellulit eo severioribus in dictis poenis ab illo comitiittendo sunt avertere di Quantum namque fieri potest, necesse ast, ut impulsus delinquetidi cum metu libretur, qui ex poenis dimanat. Caussae autem, quae ad de-3inquendum impellunt non solum, modo vehe mentiores, modo debiliores praesto sunt omni- - hominibus; sed etiam e peculiaribus pendent cuiusvis societatis circumstantiis, varioquo regimine, et opportunitate. Quum Romae cuili-het sive patricio sive plebejo honorum aditus pateret, cupiditate eos per fas nefasque obtinendi omnes pene inflammabantur . I in tot latae de ambitu Leges, tam severo in 'mbientes poenae

sapienter praescriptae V. Si n. deIuuic. Laa. .

Ceterum oportet, ut Legislator magis damnum Societatis respiciat, quam impulsus spectet delinquendi unde hanc alteram poenas augendi rationςm j priorem iligi pr finiet x mod bi

88쪽

GIAE EAE L C A P. Rriantur Quippe o duobus incommodis miniis est eligendum X. Maluin exemplum prodiens is erimine . Eadem ae vix impulsuum habenda est ratio mali exempl; prodeuntis ex crimine in statuenda - ,

quantitate poenarum Malunt Xemplum, quod ex crimine proficiscitur eo exitialius est, quo crimen facilius committi potest i . et quo soleti tequentius patrari linque tam in uno, quam in altero casu graviores sunt Legibus indicendas poenae, ut malo exemplo occurratur . e dii cultas quidem alicujus patrandi facinoris caussa

est suopte ingenio, ab eo committendo repeis lens quoties haec tenuis est, toties leviter voluntas a delinquendo etrallituri quod In idem recidit ac si plures vehementesque orent m pulsus, quibus voluntas ad delinquendum incit tur . Nam sive addas aliquid uni termino; siva

aliquid alteri detrahas, aequationes, vel disserentiae semper sunt eaedem'. Simili plane modores habet, ubi agatur de delictis, quae frequentissime committuntur. Quo frequentius siquidem aliquod crimen patratur, eo certius statui potere magnam esse vim impulsuum , quibus Cives ad illud gerendum stimulantur, vel facillime idem1 crimen posse in Civitate patrari. Quae omn1aeunc validius urgere debent Legislatorem, ut O

i Facilior ratio domestio furta patrendi est in caussa, eue apud plures Gentes eorum poenae gravissimae sint, quem admodum apud Nos sapientissime autum V. βοηit, n/ro

89쪽

ω exinuum exaggeret; quae et Acilius pos

sunt coministi, et si equenter solent patrari quoties ea sic praeterea sunt comparata , ut nullo negotio queant occultari . Diiscultas enim aliquod detegendi flagitium audaciores efficit ad illud patrandum quicumque solum oderunt pecea' re formidine poenae. XI. Libertas Delinquentiumr . Restat tandem ut quatenus libertas, et cognitio Delinquentium influere debeant ad augendas vel minuendas poenas Legibus adversus delictae sanciendas consideremus cujus rei examen lata

opera postremum in locum conjecimus . Gravius en 1m est ac salebrosius quam prima Fonte videatur. Ac ut a libertate incipiam, omnes sero moralium crimina iumque rerum Scriptores unanimiter tradunt eo graviores levioresque poenas esse in crimina statuendas, quo major minorque libertas constitit Delinquenti. Sed nemo , quod

sciam, adhu et fuit inter eos, qui genuinam attulerit ex publico bono communique utilitate eductam rationem, cur tanto levius crimen puniri debeat, quanto minus libere gestum est. Prose, et si reliquas intueamur c6nditiones, seu qualutates unde constat quantitas delictoi uni , quas sinnulatim huc usque perpendimus nulla earum occurret ex qua huius rei ratio valeat hauriri; immo potius contrarium ex illis sequi sortasse

videretur i). Ut vero quaestionem hanc penitus

si decentissimust Auctor Sarthom da a Natur euius pror

90쪽

LIBAE R . . A P. re finvestigare, rectiusque solvere possim , sic ans, proponendam, dividendamque putamus miseriatii possunt actiones non ἱntegra seu absque plena

libertate committi, et consequenter, ut uin vulgo loquar, minori malitia esse infectas, I ni mirum ex caussa extrinseca liomines cogente ad

delinquendum II ex caussa intrinseca quae est repentinus vehemensque impetiis Assectuum Quuii autem proptet utrasque hujuslhodi ausing

fiat , ut actiones criminose minus libere sine commissae proinde ubi eae intercesserint leviores debent Leges in crimina poenas imponere quam si delicta fuissest integra seu plena. b. bertate, et consequentes majori malitia GmmissiuXII. De Catissa H ita a Morali Caussa ad desinquendum coacta. Caussa extrinseca, proptet quam homines ple/m libertate non delinquunt, eadem est catis in Moralis, quae Calusam Physiciun cogit ad delinquendum . Ac moralis quiden caussa, exempli gratia Dominus, Pater adeo potest caussam physicam, servum, puta, filium ad delinquendum im iere, ut hae coacte magis quam in

Fbanum opus vehenientis detinime , quaerit in quilii ident damnum proficistitue ex crimine sis liberrinis sive ininii, libere patratum sit soleat ramen Misique istud illo te ita

puniri. Sed quaestionem ipse quoque, ut ceteri memorati Scriptores, vix attingitia eiusque nodum solvete detreetae ιNos audaciores faeti alienis periculis eqq. . morali hin ius nondum recte explicati phaenomen rationem adducere et enucleare tentabimus , ut fidem solvam , quam L. turl

SEARCH

MENU NAVIGATION