장음표시 사용
91쪽
ELGENTA IURIs minima here delicto irretiatur . Ipsa enim mors, qua nee majus malin valent Lege Delinquentidiis re
Praesentare, potest a morali caussa comminari Physicae caussae, ut eam ad delinquendum inducat . Tunc vero satis erit qualitati criminis respondentes poenas in caussam moralem Statue-
, ut pernicioso exemplo occurratur; sed non oportet pares Legibus poenas in physicam au sam praescribi. Nam qui ab altero cogitur ad
delinquendum aut nequam est homo, aut vir bonus et frugi In utroque casu severiore poena
incassum imponerentur. Qui siquidem probus es eliget potius quodlibet ab altero comminatum malum subire, quam se delicto foedare, tum quia fidus cultor virtutis nihil magis quam Glinquere horret cum etiam quod timor insimiae , quae ex Legum poena in Delinquentes derivat, in eo est vehementior metu cujusvis alterius mali. Itaque non pol te in hunc asperiores edicere poenas, ne delicto irretiatur. Neque vero quidquam proderit graviores poenas sancires, ut qui malo animatus est, ingenioque improbus a delinque do se abstineat. Nam hujusmodi surfuris homines ex duobus malis, alterum nempe repraesen tatun a Legibus si delinquant, alterum a morali caussa repraesentatum si delinquere renuant,
illud potius imminens eligent quam hoc quod
futurum est, ut potest fortasse declinari. Eu er go uenindmodum fiat, ut quum caussa physica morali caussa ad deliti quenditi coacta minus libere peccet, minus quoque Legibus debeat pu- niri i . Quod si aliqua caussae physicae poe- si quum quaeritur, cur minus debeat Legibus puturi, qui
92쪽
LIAE EAE L C A P. V. 3na Legibus innetur, id ex eo fieri apparet,
ut ipsa inter mala haerens a caussa morali et mala a Legibus comminata , potius eligat imminens ab illa repraesentatum malum subire licet gravius k absque tamen jactura innocentiae: quam amissa delimi do virtute in par propodiscrimen incidere.
. XIII. De Impetu Assectuum, quo commissa . . Desicta
r. Sanin improviso tantaque vi erumpunt AG sectus, ut eis commoti et agitati homines, .nem
scientes veluti nolentesque in transversum agam tur. Tun pene sunt incapaces quid mali ex crimine, in quod feruntur, sit Sequuturum animmadvertendi caussasque considerandi , quae eos,
repentino illo alioqui sedato impetu adiectuum. valuissent a delinquendo retrahere . Nec mentem solum assectus obtenebrant, sed etiam acceler to spirituum animalium motu vires corporis augent . minus libere, seu ut 'quuntur heologi Morales, minus plena maliti deliquit, eavendum, ne ideo id faciendum sinae tuatur si ita nempe minus libere peccavit. Nam haec adamussim est quaestio, quae definienda proponitur, scilicet
invenire rationem ex publico hono communique utilitate fluentem, propter quam minus sint punienda delicta minus libero admissa. Certe quidem minor libertas in delinquendo, misnus quoque arguit esse delictum, si metaphysice considerem
tu elementa, sed constat . Verum Nos L. I cap. in LVI. iam aiximus inalitiam delinquentis unam siere res tionem cum quantitate poenarum adversus crimina sanciem darum. Aliae ergo sunt huius rei quaerendae rationes ediseetae ex publieo bono, et ex veteri illo sapientissimo ada-gio Quantum raris, quod ait axioma quantitatis Poen rum s. II. .
93쪽
sent, 'ominesque, praesertim quum primum eat, citantur, magna armant audacia. γ' sane non audent homines, quum in eis saeviunt et dominantur affectus Nihil arduum ipsis asperumquo Videtur nulla eos terret dissicultas omnia arbitrantur iacile componi posse, expediri, mederi: in immo ea vi impetuque aliquando vehementiores assectus humana pectora erigitant , ut minus malum tune reputent homines infamiam
mortemque ipsam obire, si eorum mentibus ob- Versentur; quam bono illo , voluptateque carea e quam suas criminose cupiditates explendo retracturos esse confidunt Poenae ergo nihil pro sunt ad compescendos homines , quum assecti, bus aestuant. Quis Ephestiolis charior laxirho M., qui eum singulari amore complectebatur' Orosmannus tam perdite atram deperibat , ut se ultro pro illa morti obtulisset hic tamen amasiam, ille amicum veriti non sunt letho da
re quamvis postea prae admissi flagitii dolore
manus a se Alexander abstini ritor man nus vero voluntaria sui caede iacinus expiaverit. Quaenam quaeso potuisset tanta poena paeistud Heroum repentino violentique affectuum ampetu abreptos a tam carorum capitum nece inertem, ac deterrere potaque non alius poteresnis intendi, quum Legibus poenae statuuntur in crimina impetu affectuum patratara nisi uehomines ab affectibus caveant, Occasiones qui'- 'bus ii incenduntur declinent, consuescant eis non indulgere, poenasque metuere Metus nam
que poenarum , quae manent crimina impetre quoque commissa , si hominum animis jugiter adhae-
94쪽
GIAE EAE L AE A P. V. 79 adhaerescat , aflectuum vim potest aliquantisper retundere, flammasque extinguere, quae omisne ad delinquendum incendunt . sed necesse non est eadem severitate punire eos, qui imp tu affectuum ad delinquendum feruntur l), Cillos qui frigidi et cogitato delinquunt. Cujusvis enim poenae metus satis est ad avertendos a criminibus eos, qui alioqui integri vitae affectuum
impetu solum ad peccandum accedunt et . At eos qui nequitia laborant , qui etiam nullo perse
cellente affectu sunt in scelera proni jugeque gerunt in animo delinquendi propositum, grae viori oportet afficere metu, criminumque quali rati respondentibus poenis coercere, ut a delim quendo remo antur.
i Ita M. Horatius, cuius exemplo iam alia occasione usa sininus Lib. I cap. II g. V not. 2.), optimus erat Givis non timidus pro Patria mori. Attamen irae iniperi abreptus sororicidio se inquinavit. Neque enim tune quid mali ex sororis eaede sequuturum lare cogitatione est eomplexus. Audacia , ut erat, virtuteque bellica praeditus nunquam didie tat poenas metuere, vel si infamiam timebat ea se inustum iri non existimabat interficiendo sororem , quae hostem mae
gis uigoat, quam Patriam. Itaque etsi bonus Civis esset. eique, si sororem interserisset, poenae imminerent; non potuit tamen impetum irae obiuries seque a eaedenda sororo abstinere. Concludendum ergo, quod si levi poena non impediuntur huiusmodi crimina , nec graviori supplicio remo
2 uae est ratio , qua debet inniti Legislator ut min te poenas sanciat in erimina, quae impetu affectuum ominmissa minus libere gesta siserunt, si quando ad hune eeoliarem sunt descendat. At Iudicibus aliae iam runt praesto rationes, propter quo in eos omnes qui imperii a etuum . vel alia quavis ex caussa minus libere et absque s
na voluntate delinquerunt poenas tempetet quae Legibus plurimunt feruntur in erinuna olum livor Patrata, ut σι
95쪽
σε Lm TA IURIS CRIΜΙΝ. u. Neque vero quisquam inerat Nobis tanto graviores poenas in eos Legibus esse imponendas qui tactuum impetu irae exempli gratia delinquunt, quam in illos qui cogitato et nequitia peccantri quanto vehementiores sunt impulsus , quibus ad delinquendum seruntur homines, quum affectibus aestuant , ut, quemadmodum
tradidimus α. IX. vis impulsuum ad delinque dum magnitudine reprimatur poenarum, quin
possent a delinquendo retrahere. Sedulo enim animadvertere oportet poena a Legibus non
tam comminari hominibus affectuum impetu agitatis, qui tunc pene sunt incapaces eas recolendi animo, ac metuendi quam proponi hominibus frigidis atque tranquillis, nulloqua assectu commotis, ut Consuetudinem Contrahant poenas timendi, cavendique ab affectibus, quorum impulsu Deile possent ad peccandum adduci. Quum vero qui aliunde peccare non cogitant, quando affectibus vacui sunt, minus certe impellantur ad delinquendum, quam qui nequitia laborantes dolinquendi propositum continuo vel sant in animo, frigidique etiam moliuntur peccare; ideo minori poena opus est, ut illi caveant a delinquendo impetu affectuum, quam ut isti ab iniquo removeantur peccandi proposito. Sic dubitari nullatenus potest, quin crimina assectuum impetu gesta, quia minus libere sunt commissa,
minori quoque poena debeant Legibus vindicari XIV. Cognitio Delinqventium. Quae autem ratio suadet, ut minus libere dommissa delicta levius puniantur eadem urget ut
96쪽
quando necessaria in lectui cognitio non con stitit, id est quum crimina ignoratione vel culpa fuerint patrata, minoribus quoque poenis Legibus vindicentur. Nam quemadmodum levis Poenae metus satis est, ut probi alioqui Cives resistant caussae morali eos ad delinquendum cogenti, caveantque ab assectibus, quorum irri, 'petu ad peecandum facile abriperentur ita qua libet vel levissima poena sussicit , ut ii quid agere, quid omittere debeant urent cognoSCere, et animadvertant ne culpa in crime i incurrant. Quamvis ergo, si damnum spectes soci ratis , aeque huic noceant delicta ignoratione
culpaque Contracta, quam obsunt crimina plena ut junt , Cognitione Commissa levius tamen
prae istis illa debent Legibus coerceri i); quo niam minori poena opus est ut quisque igno rantiam cure depellere , caveatque ne culpa d linquat quam ut qui sciens prudensque meditatur, statuitque dolo peccare, a delinquendo se
r. Erunt ne igitur Poenae, ut huc usque est expositum , quantitati delictorvi dumtaxat ae
quan- i Spua, qui tyrannidem eum libertate ratus est OSS. eonjungi, tulit celeberrimas Lege Cornelias. Praeterquam quod his Legibus caedis erimen supra modum amplificavit. et ad plures a caede ipsa diversas remotasque Species protin
xit, quibusdam in catilius haud visus est distinguere, ut opor tebat eos, qui dolo ab iis, qui culpa hominem caederent. Quod mirum esse non debet: nam quicumque tyrannidem affectarunt in id semper incubuerunt, ut ne e et simpli-siores, quam necesse, Leges, et poenae 'deliores serent. Disitias by le
97쪽
13 LEMNTA IURIS CRIΜΙΝ. quandae, nec ulla personarum, quae deliquerunt, Legibus a bini ratio, eademque poena ob
idem delictum nobilem illustremque Civem manebit ac vilem atque plebeium Haec est alie-xa pars quaestioni , quam de ratione augendi vel ni inuendi quantitatem poenariam secundo loco expende Capit decrevimus 3. VIL)Ac veteres quidem Philosophi, V. Aristotel
Ethieor. 6. et Iurisconsulti, quum de ea disputarent aliis usi sunt vocibus. Sibi enim propo-s-runt quaerendum, utrum in dictandis, et in
poscendis poenis artimetica proportio sequm iri
seret, an vero geometrica . Proportionem arid, metieam illam esse Mathematici tradunt, V. Molf. Elem Arit. quae est inter aequidi fierentes. quum nempe quantum ex duobus primis terminis unus terminus alium excedit; tantum etiam ex duobus ultimis unus alterrum superat. Si ni meri . t q. cum numeris 8. et io sunt in proportione ari etica quia idem numerus et est differentia , quae intercedit tam inter numeros 2 et . quam interra et Io Geometrica autem Proportio est e , quae oritur ex aequalitate
P0Mntium, quum scilicet quantum prior e misniis secundum terminum continet auit in secundo continetur, tantum tertius in quarto, vel f cundus ipse in tertio continetur; quo in casu terminus dicitur continuus, ut in altero appellatur discretus . Ita n meri 2 et q. sunt in proportione cum numeris . et I 6, et haec proportio est discreta aut cum ipso . ad λ et haec proportio est continua. Iam vero nihil his' Portionum pecie bini quodque huiusmodi mathemat,
98쪽
LI BAE R II. IV. sanaticis vocibus possit esterri, inest quaestioni, cujus instituenda tractatio. Ea enim quaeritur, utrim poenae non quantitati dumtaxat crimiarum debeant aequari, sed an etiam conditioni
personarum, quae deliquerunt, vel Si potius arrideat mathematicis uti vocabulis, utrum in ratios; simplici quantitatis delictorum, an Composita quantitatis criminum et conditionis Delii quentium sit dirigenda et moderanda . Sed Philosophi atque Iurisconsulti, V. Matth ad
Lib. 48.Dις tit. I 8. cap. . n. z. quorum meminimus quod parum aut nihil mathematicis diasciplinis essent initiati, pro ratione simplicitari meticam, geometricam vero pro composita rar tione dixerant . usurparunt i).
I. . Postquam ergo Suo aspectu proposita est quaestio, et propriis vocibus a Nobis explicata, ut ea commodius resolvi possit, duo distinguendi sunt casus. Primo enim si differentiae Personarum, quae deliquerunt, sic influat in d Iictum, ut eo ex capite illud diversum sit tune diversa quoque Legibus poena erit irroganda,
i Modinus civilium in Scriptor satis doctus et gravis.
tertiam proportionis speciem invexit ex artimetica, et gemmetrica mixtam, quam vocavit harmonicam. Contendi pose ro eam esse sequendam in poenis, praemiisqua distribuendis.
Sed contra eum atthaeus ad Lib. 48. u. tir. 8. cap. 4. num et nihil opus esse vult huiusmodi altera propori onis spe- eis; Oim scribit, ita misi in arbitrio Iudicum esse, tamur, ut sine Legibus mavu omnia gubernet; Laeen atra sententia est in distributis uiasius poen-- mper, eromn casu observandam proportibnem geometricam, seis δε--nari in distributionibus geometricam , in ommutationibus artimeticam: eterum posse tinuis in durributioibor, et Hur commutatisnibus esse ocum 4Djustiae by Omla
99쪽
8 ELEMENTA IURIS CRIMIN. 'non tam ob dissimilem conditionem eorum, quam propter facinoris varietatem Quod si idem semper sit facilius a quacumque persona admittatur hoc altero casu usus distinguere oportet diversas ejusdem delicti circumstantias, variasque formas Civilis Regiminis . Quis amabo, existimabit eadem poena esse assie iendum, qui pu gnum duxit Praetori jus in Tribunali dicenti,
quique alam, plebeio homini innixit ad modium Ianum, vel in ponte sedentia taberi a
quinii Semium Tullium interimunt, Rauaillae Henricum V interficies, nonne qualibet alia caedagravius homicidium nefarie patrarunt Sed ubique Despolismus viget, vel floret Democratia, abi nulla habes locum in distribuendis poenis personarum distinctio. Omnes enim Cives, dis
versa licet ex Caussa, inter se aequales sunt, Paresque litantur ex indole utriusque memoratae formae civilis regiminis Mis autem in locis. in quibus monarchicum regimen obtinet, idem dici potest aliquo modo de Aristocratia personarum, quae deliquerunt aliqua ratio potest ha- heri in serendis poenalibus Legibus. Haec siquidem regiminis forma ita est comparata, ut quem admodum ostendit Praeses de Montesquieu -- tuum, personarumque gradus , atque distinctio
ei necessario adhaereat. Esn des Mix Lis ii , ap. 4. Praeterquamquod diversa educatio,
Variique mores , quibus sub monarchico regimine Cives assuefiunt, diversam quoque postulant distributionem poenarum . Quae uni namquα
gravissima foret poena, alteri levissima aecide ret; sicque praeter fas inaequ iter plecterentur,
100쪽
poreis poenis intelligi debet, sed statuenduin est etiam in poenis pecuniariis propter inaequalitatem fortunarum , quam secumfert ordinum, Coetuumque distinctio, atque varietas . Quamvis
porro diversa poena a Legislatore pro quolibet homine, qui delinquit, dicenda foret, si vellet poenas uniuscuiusque Delinquentis se inbilitati
ut inquit Beccaria, attemperare constat tame poenarum veluti quosdam esse gradus, qui possunt metiri, et satis obvias communesque inter personas intercedere differentias, juxta qua potest Legislator genus, et quantitatem poenarum aequa proportione dispertiri. Praesertim quum non eamdem omnes aeque habeant existimati ni famaeque curam . Viles enim personae corporis cruciatu poenas solum aestimant qui vero liberaliter sunt educati, magis animi , quam corporis dolore poenas metiuntur; unde vel solae
de aliquo crimine inquisitio, quae adversus nobilem Virum, honestumque Civem instituatur, durior sertasse erit, quam sit suturum homini vili ac plebejo aliquam subire corpoream Coer citionem. Apposite ad rem Concludit Pulfendor sus te infici μή et Cis lib. 2. cap. 3. I 8. , quia eadem poena non parem apud omnes pro 'Tom. II. F ducit
i Propter hanc eamdem dissimilis sensi Mittatis rationem
3uxta diversam Peraonarum conditionem Poenae pecuniaria. debent esse in ratione composita, directa criamnis , et inverosa conditionis Drtunariamque Delinquentis. Itaque poena.
Pecuniariae maiores exunt adversus nobiles divitesque eo Poreae vero minores unde etiam hoc pacto resis aequalita tem redit quod adamussim pruἐenter erat praeseriptum e