L. Annaei Senecae Opera quae supersunt

발행: 1852년

분량: 329페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

ΝATUR. u EST. LIB. m. 27. 233vuntur, ubi per campestria Gens Rhenus ne spatio quidem languidus, sed latissimas velut per angustum aquas inplet eum Danubius non iam radices nec media montium stringib, sed iuga ipsa sollicitat serens seeum mad saeta montium latera rupesque disiectas et magnarum promuntoria regionum , quae sundamentis la bubus a coimunenii reeesserunt deinde non invenieres exitum, omnia enim ipse sibi praeeluserat, in orbem redii, seisi ingentem terrarum ambitum atque urbium uno vortice involvit. Iruerim permanant imbres, sit coelum gravius ue hie diu 10 naalum ex malo uolligitur quo olim fuerat nubilum, nox est et quiden horrida a terribilis intereursu luminis diri. crebra eri in micant suImina procellaeque quatiunt mare tune primum auehun fluminum aeressu et sibi an τustumi iam enim promovet litus ne continotur suis finibus, sed prohibent exire torrentes aguntque suetum retro pars tamen maior ut maligno ostio retenta restagnat et agros in sormam unius laeus redigit. Iam omnia, qua prospicili potest, aquis obsidentur omnis tumulus in profundo latet et inmensa ubique altitudo est tan um in summis montium iugis vada sunt. In ea exeelsisSinaa eum liberis conlupibusque fugerunt actis ante se gregibus direm .ptum inter miseros commercium a transibus, quoniam qui equi submissius erat, id inda eonplevit editissimis l2 quibusque asthaerebant reliquiae generis humani, quibuSin extrema perductis hoe unum solatio fuit, quod transierat in stuporem metus non vacabat timere mirantibus, ne dolor quidem Ioeum habebat, quippe vim suam pedidit in eo, qui ultra sensum mali miser est. Ergo in s 13laruni modo ominent montes et sparsus Cyeladas austent,

ut ait ille poetarum ingeniosissimus egregie, sicut illud pro magnitudine rei dixit iomnia pontus erant, Merant quoque Iliora ponto, nisi tantum inpetum ingenii et materiae ad pueriles ineptias reduxisseii se lupus inser opes, fulvosi cim aran . Non est res satis sobria lascivire devorato orbe terrarum i

242쪽

234 L. N NAn MNE EDixit in ita et iantae conlusionis imaginem cepit, eum

dixi br eae pavit ruunt per aper sumina campos pressaeque labant fissumite turres. Magnifie haee, Si non curaverit, qui oves et lupi s ciani natari autem in eluvio et in illa rapina potest

aut non eodem inpetu pecus, quo raptum erat, me um15 erat Coneepisti imaginem quantam debebas obrutis terris omnibus coelo lys in terram ruente perser seles quid deceat, si cogitaveris orbem terrarum natare 1 XXVIII. Nune ad propositum revertamur. Sunt qui existimant inmodicis imbribus vexari terras posse, non

obruti mam inpetu nugna serienda sunt saei et pluvia segetes malas, Getum grando decutiet intumiseentri u vis numina sed resident. Puibusdam plaeet movere mare

et illine ausam tantae cladis accersere non potest lorrentiunt aut imbrium aut stuminum iniuria fieri tam grande naufragium ubi instat illa pernicies mularique humanum genus Iaeuit, fluere adsiduos imbres et non esse modum pluviis concesserim su' pressis aquilonibus et natu siceiore austris nubes et imiare et amnes abundare.

Sed adhu in damna profectum est . sumi initur se se ei ἀπωσα colorisu et iacent lovique pit labor inrisus mini. 3Non laedi terrae debent, sed abscondi. Denique cum

per ista prolusum sist, ereseunt maria, sed super solitum, et suetum ultra exbremum Ampestatis maxiniae Vestigium mittunt. deinde a tergo ventis Surgentibus ingen aequor evolvunt, quod longe a conspectu interioris litoris frangitur deinde ubi litus bis vel ter prolatum sis et pelagus in alieno constitit, velu admoto malo ominus procurrit aestus ex imo recessu maris nam ut astris, ut aetheris, sic

huius elementi laeta materia est mulinqtie in abdito plenior. haee laus moia, non aestu nam aestus rati ministerium est adtollit vasis sinu relum agitque ani se deinde in miram altitudinem erigitur ei illis tulis hominum recepta- eulis superes nec id aquis arduima est, quoniam aequo terris susti si adseest l. Si quis excelsa perlibres, mari R

243쪽

paria sunt nam par undiqtie sibi ipsa tellus esti avaeiu et plana eius inferiora sunt. Sed istis a deo in rotundum orbis aeqtiatus est in parte autem eius et maria sunt, quae in unius pilae aequalitatem conveniunt. Sed Sicut campos intuentem quae paulatim devexa sunt, fallunt,

sic eum non intellegimus curvaturas maris, videtur platium, qui equid adparet at illud aequale terris est, idemque ut emunt, non magna mole se tollit, dum salis est illi, ut Supra paria veniat, leviter exsurgere, uec a litore, ubi inserius est, sed a medio, ubi ille cumulus est, clest ib. Ergo ut solet aestus aequinoctialis sub ipsum 6

Iunae solisque coitum omnibus aliis maior undare, si hie, qui ad ceu standas terras mittitur, solius maxiniisque violentior plus aquarum trahit ne ante quata Supra cacumina eorum, quo persuSurus est, montium erevit,

devolvitur. Per centena nailia quibus dum locis amuis e currit innoxius et ordinem vi vati ad mensuram enim crescit iterumque deereseit, at illo tempore solutus i gibus sine modo sertur. 9ua ratione M inquis eadem et ratione, qua e sta alio sutura est. Virumque fit, eum deo visum ordiri meliora, vel a finiri aqua et ignis terrenis dominantur ex liis ortus et ex diis interitus est. ergo quandoque placuere res novae mundo, si in nos naure intuitur desuper, ut servor ignisque, eum aliud genus exibi plaeuit. XXIX. Puidam existimant terram quoque e euit ei Id irrupio solo nova numinum capita detegere, quae amplius' ut o pleno profundant Berosus, qui Belum iniis pretatus est, ait ista ursu siderum fieri. adeo quidem adstrinat, ut constagrationi et diluvio tempus adsigneti

arsura enim terrena contendit, quando omnia Sidera, quae nune diversos agunt cursus, in Canerum convenerint sic sub podem posita vestigio, ut reeta linea exire per orbes omnium posSit inundationem suturam, cum eadem siderum ivita in Caprieornum convenerit. Illi solstitium,

hi bruma conseitur mamae potentiae signa, quando in ipsa mutauone anni momenia sunt. Et istas ego me raperini ausas neque enim ex uno est tanta perni ei es, ei.

244쪽

236 L. ANNAEI SENE E

illam, quae in confli utione nostris plaeet hue quoque

transferendam putor sive anima est mundus, sive corpus natura gubernabile, ut arbore et sata, ab initio eius usque ad exitum quiequid facere, quicquid pati debeat 3 inclusum est. Ut in semine omnis suturi Itominis alio eonprehensa est et legem barbae canorumque nondum natus insans habet, totius enim eorporis et sequentis actus in parvo Oeeuitoque lineamenta sunt: si ori*o mundi non minus solem et lunam et vices siderum et animalium orbus quam quibus mutarentur terrena eontinuit in his suit inundatio, quae non secus quam hiems, quam aestas 4 lege mundi venit. Itaque non pluvia istud siet, selit

via quoquct non incursu naaris, sed maris aioque in- eurSu, non terrae motu, Sed terrae quoque motu. Omnia adiuvabunt naturam, ut constituta naturae peragantur

maximam tamen ausam adis inundandam terra ipsaea praestabit, quam diximus esse mulabilem ei solvi iri hi 5 morem. Ergo quandocumque erit terminus rebus hum nis, eun partes eius interire debuerint abolerique sunditus iotae, ut de integro lotae rudes innoxiaeque generentur nec supersit in deteriora praeceptori plus et humoris quam semper suit nunc enim elementa ad id, quod debetur, pensa sunt aliquid oportet alteri cedat, ut quae libramento Stant inaequaIita turbet accedet humor humori. nune enim habet, quo ambiat terras, non quo obruat qui equid ilii adieceris, necesse sest in alie-6 num oeum extrudet Vide ergo, ii terra habent minus, ut validiori innrma suecumbat incipiet ergo putreseere, dehine laxata ire in humorem et adsidua ab defluere time exsilient sub montibus numina ipsosque inpetu qua

uenti inde aura taeta manabunt. Solum omne aquaS reddet, summi scaturient montes sicut in lorbum transeunt sana et ut eri vicina cons ratiunt, ut qua que proxima terris fluentibus fuerint, eluentur, stillabunt et deinde

eurrent et litante pluribus loeis saxo par laetum saliet et maria inter se conponet nihil erunt Adria, nihil Sieuli mari mees, nihil charybdis, nihil Serila omnes novum mare sabulas obruet ei hic, qui terras cingit, ocea-

245쪽

NATUR PUMM. LIB. III. 29. 30. 237nus extrema Sortitus venio in ni edium. Puid ergo est 8 nihilominus lenobi alienos mensses hiems, aesta prohibebitur et quodcunaque terras sidui siestat, conpresso ardore cessabit Peribunt lot nomina, Caspium et Rubrum inars, Ambracii et Cretiei sinus, Proponti et Pontus. peribit omne diserimen confundetur quicquid in suas partes natura digessit non muri quemquam, non turres tuebuntur non proderunt templa supplicibus nee urbium sultima, quippE sugientes unda prasiveniet et ex ipsis arcibus deteret. Alia ab occasu, alia ab Oriente concur-9rent: unus humanum genus condet dies quicquid tam Ionga fortunae instulgenti cxcolliit quicquid supra ge-istros extulit, nobilia parile atqm adornata magnarurn que gentium regna pessumdahit. XXX. Sunt omnia, ut dixi, agilia naturae, ut quae La primo mero constituit, ad quae non subito, sed ex denuntiato venit. Ium autem primo a dis mundi, eum in hune habitum ex informi unitate di se ederent, quando

mergerentur terrena, deerebum est et ne sit quandoque velut in novo opora dura molitio, olim alio maria se exereent. Non vides, ut fluetus in litora tamquam mi eiurus in eurrat non vides, ut aeStii sine suos transeat et in possessionem torrarum mare inducatur non vides, ut illi perpetua eum elaustris suis pugna sit Piai porro istine, unde tantum tumultum vides, metus est, e mari

et magno spiritu erumpentibus nuviis. Ubi non humorema natura disposuit, ut undique nos, eum voluisset, adgredi

posset' mentior, nisi eruentibus terram humor oeeurrit, et quotiens nos avaritia aut defodit aut aliqua enus penetrare altius cogit erilenti finis aliqualidos tqua est. Ad iste, quod inmune Sunt in abdito laeu et multum imaris conditi, multum fluminum per opaea labentium. Undique Ergo erit causa diluvio, cum aliae aquast subterfluant ter ras, alia circumfluant, quae diu coercitae vineent et amnes amnibus iungent, paludibus stagnu omnium tunc

mare ora sonitum inplebit et maiore hiatu solvet Puemadmodum orpora nostra ad egestum venter exhaurit, quemadmodum in sudorem eunt vires, ilia tellus liquefiet

246쪽

L. ANNAE SENECAE

. et aliis auris quiescentibus intra se, quo mergatur, in-s veniet. Si magna omnia coitura crediderim nec longa erit mora exitii temptatur eivelliturque concordia cum semel aliquid ex hae idonea diligenua remiserit mundus, statim undique ex aperto et abdito, superne, ab instimo 6 aquamini se imi pilo. Nihil est tam violenium, iam me tinens sui, lam contumax infestumque retinensibus quam magna vis undae utetur libertate permissa ei j

bente natura quas scindit ei reuitqu eonplebit ut ignis diversis locis ortus cito misee incendium nummis coire properantibus sie momento se redundantia pluribus loeis maria omnituerit. Ne ea sempEr ieentia undis erit sed peracto iudiei genesis humant exstinctisque pariterseris, in quarum lio mi ires ingenia transierani, teriam aquas terra sorbebit, terra psilagus stare aut intra termisenos suos urere coget et reiectus e nostris sedibus in sua sinu ei pelletur oeeanus et antiquus ordo revombiuar. 8 Omne ex integra animal tenerabitur dabiturque terrisi mo inscius seelerum. et melioribus auspiciis natus. Sed illis quoquo innocentia non durahit, nisi dum novi sunt cito nequitia subrepiti virtus di stelli inventu est rectorem dueemque desilerat etiam sine magistro vilia diseuntur.

i Deseelat te, quemadmodum scribis, Lucili vironim optime, Sicilia et ossietiam procurationis otiosae cleieci . Utque si continere id inae fines suos volitoris nee

247쪽

emeere imperium, quod est procuratio. Facturum hodio non dubiis suio, quam sis ambitioni alienus, quam familiaris otio e literis iurbam holminum rerumque desiderent, qui pati nesciunt libi lineum optime convenit. Nec est mirum paueis istud contingere in im 2 perio, si nobis ipsi molesti Sumus, si modo amore nostri, modo taedio laboramus, in seligem animum nune superbia instamus, nune eupiditate distendimus, alias voluptate lassamus, alias sollieitudine exurimus. quod est mise rimum, iunquam singuli sumus i neeesse est itaque assidua sit in ianio tuorum ontubernio rixa. Fae ergo Inii Melli, quod Mere consuesti a turba te, quantum potes, separa, ne adulatoribus latus praebeas artifices sunt axeaptandos superiores par illis, etiamsi bene caveris, non eris crede mihi, capieris, proditioni si ipse

te trades. Habent lio in se naturale blunditiasti etiam eum reiciuntur placent, Saepe exclusae novi Sstiue admittuntur hoc enim ipsum inputant, quod repelluntur, e subigi ne eoinumelia quidem possunt. Incredibile est quod di turus sum, sed tamen venam ea maximo quisque patet qua etitur soriasse enim ideo, quia patet, petitur. Si ergo sormare, ut scias non posse to conse 5 qui, ut sis inpenetrabilis eum omnia caveris, per ornamenta seriet. Alius adulatione elum utetur, pareo, alius ex aperto palam rusticitate simulata, quasi simplicitas illa ars non sit Planeus artifex anto Villstium nati ximus, aiebat non esse Oeeulte nec ex dissimulat hiandiendum. Perit, is quit, procari s latet. Plurimum adulator, eum 6

deprehensus est proneiti plus etiamnunc, si obiurgatus est, si erubuit. Futuros multos maneos emita in persona tua et hoc non esse remedium anu mali nolle laudari. crispus Passienus, quo ego nil novi subtilius in omnibus

rebus, maxime in distinguendis et curandis vitiis, saepe dicebat adulationibus nos non claudere ostium, sed aperire, et quidem sie, ut amicae opponi solet, qua si inpulit, grata est gratior, si es regit Demetrium pregium 7 virum memini lieor cuidam libertino potentii facilein

sibi viam ad divitias esse, quo die bonae mensis poeni-

248쪽

tuisset. Ne invidebo, inquit, vobis live arte, sed e erebo eos, quibus quaesito opus est, quemadmodum non dubiam fortunam maris, non emendi vendendique litem

subeant, non ineertam iidem ruris, ineertiorem sori temptent, quemadmodum non solum lacili, sed etiam hilari via pecuniam laetant gaudentesque dispolient Te inquit, longiorem Fido Annae iurabo et Apollonio, tu, quamvis staturam habeas Threcis cum Three conpositi hominem quidem non esse ullum liberaliorem non mensiar, eum possis videri omnibus donasse quidquid derelises quisu. Ita est, mi Iunior quo apertior est adulatio, quo inprobior, quo magis frontem suam perfricuit, cecidit alienam ho citius expugnat eo enim iam dementiae 10 venimus, ut qui parest adulatur, pro maligno sit. Solebam tibi dieere Gallionem, fratrem meum, quem nemo non parum aniat, etiam qui amare plus non potest, alia vitia non nosse, hoe eum odisse. Ab omni illum parte temptasti ingenium suspieere coepisti omnium maximum

ei dignissimum, quod consecrari malles quam eonterii pedes abstulit magalitatem laudare eoepisti, qua sicanopis moribum resiluit, ut illos nee habere nee damnareat videaturi prima statim verba praecidit coepisti mirari comitatem et inconpositam suavitabem, quae illos quoque, quos transit, abduci b, gratuitum etiam in obvios

meritum nemo enim mortalium uni tam duleis est quam hic omnibus, cum interim tanta naturalis boni vis est, uti artem simulationsimque non redoleat nemo non inputari

sibi bonitatem pubIi eam patitur hoc quoque loco blanditiis tuis resulit, ut exclamares invenisse te in pu abilem virum adversus insidias, quas nemo non in sinum 12 reeipit. Eo quidem magis hane eius prudentiam et inevitando inevitabili malo pertinaciam to suspicere con-RSsus es, quia speraveras posse apertis austibus recipi, quamvis blanda liceres, quia vera dicebas sed eo magis intellexit obstandum. semper enim salsis a vero petitur veritas. Nolo tamen tibi displiceas, quasi male eg

ris mimum et quasi ille aliquid io eorum aut doli suspi-13eatus sit non depreliendi te, sed repulit. Ad hoe

249쪽

exemplar eonponere. Cum quis ad te adulatoria esserit, dicito si vis tu ista verba, quae sam ab alio nat stratu ad alium eum lietoribus transeunt, ferre ad aliquem, qui paria saeturus vult quicquid dixeris audire ego ne de eipere volo nec deei yi possum laudari me a vobis, nisi laudaretis etiam malos, vellem uid autem neeesso est in lio descendere, ut te eter eon inus possint longum inter vos intervallum sit. Cum eupieris hene laudari a quare lioe ulli debeas ipse te lauda die is Liberalibus in studiis tradidi quamquam paupertas alia suaderet et ingenium eo dueeret, ubi praesens studii pretium est, ad gratuita carmina me deflexi et ad salutare studium philosophiae me ontuli. Ostendi in omne pectus adere 15 virtutem et eluetatus natalium angustias non sorio me, Sed animo mensus par maximis steti. Non mihi in amicitia Getullei vel Caius fiden eripuit, non in aliorum persona in selieiter intuorum Messala et areissus, diu publiei hostes antequam sui, propositum meum avertere potuerunt eervicem pro de opposui nullum verbum mihi, quod non salva bona onseientia procederet, excussum est pro amicis omnia limui, pro me nihil, nisi ne parum bonus amicus suissem. Non mihi muliebres fluxere 16 lacrimae, non e manibus ullius supplex pependi nihil indecorum nee bono ne viro mei periculis meis maior, paratus ire in ea, quae minabantur gratias egi fortunae, quod experiri voluisset, quanti aestimarem fidem. Non debebat mihi parvo res tanta eonstare, nee examinavit me quidem diu neque enini paria pendebant, utrum satius

esset me perire pro fide an fidem pro me. Non praeei-17piti inpεtu in ultimum eonsilium, quo me eriperem histori potentium, misi videbam apud Caium tormenia, id bam ignos. sciebam olim sub illo in eum stat tun res humanas Meldisse, ut inter opem misericordiae haberen tu oeeisii non tumen erro incubui nee in mare aperio

oro desilui, ne viderer pro fido tantum mori posse. Adie nunc inviolum muneribus animum et in tanto ava-18ritiae certamine numquam suppositam manum luero adice nune quoque vi elusiai simoniam, sermonis modestiam,

250쪽

adversus minores humanitatem, adversus maiores reverentiam post hae ipse in eonsule verane an salsa memoraveris si veri sunt, coram magno teste Iaiidatus es,

19 si salsa, deiisus es. Possum et ipse nune videri te aut captare aut experiri utrumlibet crede et omnes timerea me incipe Vergilianum illud exaudi nusquam tumides. alii vidianum istu terra putet, fera reonat Erinys: in facinus iurasse putes. aut illud Menandrii quis enim non in lac magnitudinem ingenii sui eon et Avit detestatus consens uni lium an generis tendentis ad vitia 1 omnes ait malos vivet e et in

se enam velut rusticus poeta prosilui ι non senem e eepit, non Puerum, non seminam, non virum et adicit non singulo peeeare, non paveos sed iam scelus esse contexistum Fugiendum ergo et in se redeundum est, immo etiam a se recedendum. Hoc tibi, etsi mari dividimur, praestare temptabo, ut dubium viae iniecta manu ad minliora perducam et ne solitudinem sentias, hinc tecum miscebo sermones. rimus una, qua parte optimi sumus. dabimus inviseni consilia, et non ex voltu audientis peneti dentia. Longe to ab ista provincia abducam, ne sorte magnam historiis esse fidem eredas illaeere tibi incipias, quotiens e Milaveris hane ego habeo sub meo iure provineiam quae maximariam urbium exercitus et susu-nuit e fregit, eum liue eartilaginis et Romam ingeniis belli presium aeuit, euin quatuor Romanorum principum, id est totius imperii vires contraetas in unum lo- eum vidit altamque Pompeii fortunam erexit, caesaris 22satigavit, Lepidi ranstulit, omnium cepit quae illi ingenti spectaculo intersuit, ex quo liquere mortalibus posset, quam velox ore ad imum lapsus ex summo, quam que divorsa via magnam potentium fortuna destrueret iuno enim tempore vidit Pompeium Lepidumque ex maximo astigio aliter aliterque ad extrema dei ius, cum Pompeius alienum exercit nauseret, Lepidus ,rum.

1 l. Itaque, ut tolum te inde Madsteam, quamvis multa

SEARCH

MENU NAVIGATION