Pauli Manutii In orationem Ciceronis pro P. Sextio commentarius.

241쪽

IN ORAT. PRO Six fio. et τI Idus audiret, ornm nrodulatis vocibus, quae concio notis uocem pubsequebantur, delinitus itinc alitem cantorum ipsorum uociblis, qui blis alios congregarat,

ipsi e ciebatur haec, nisi fallor est hori, in uerborum

sententia nerum, quid bivelit, dictio, convicio, e Tquem hic locum habeat, non spicio nisis, conuicio, pro multis uocibus a cicerone dictum uelis, quas, conMocio. qua fgnificatione accipituris ab Vlpiano iurisconpulto est cELEBRARE: frequentur cu ad eas si equens populus conueniret. scper oppostionem di cimus oco celebri loco deserto. ih his de gladiatoribus, Id, inquit,spectacal gentis omni freni lientia at

TIARUM in tegata. FVGξP. ET 'Eod populus Aniuersus non intelligere in me fori nam ccnuenire. ACTOR is, citi primus inrogata partes σgQ it cine

fuisse A sepum, infra parti As ante in agendis ab Alu

graviter animo commovebatur ni citis perstriae, qua raagebat, ingent: mph ne referre videretur trudit sus tarchlis imi is Atreu, faesentaret, de in si 'pplicio deliberantem, ita ope rei a limento sic Elzm, ut ministrum quendum, quia vcn satis mali re aduenisset sceptro percus um ccciderit. ADVOCATIO:ῆ, qui fluum praesentium hi Pediani verbis titur commodo treo. ILLE CONVENTUS: Iopulus. Mindi Adiciis convenera quam in oretione pro Milane coronam uocat quod popliti circa stantis frequentia, quoi corona suadam, udicum subsellia cingerentur. ORATIO

242쪽

I fuit illud, quod recreti nuncio de, illo S. C. quod factum est in templo Virtutis, ad ludos scenamus; pertito, eo essu maximo sum

mus artifex, mehercule semper partium in rep. tanquam in scena, optimatium, flens redi centi utitia, mixto dolore, ac desiderio mei, v egit aperte multo grauioribus uerbis meam cau sam, quam egomet de me agere potuissem si D mi enim poetae ingenium non solum arte sua, D sed etiam dolore exprimebat Q,m enim certo D animo, - κiremp. adiuiserit , Steterit cum B Achiuis uobiscum me stet pessicebat,uestror ordines demonstrabat reuoeabatur ab uniuer-m sis ore dubia, mee dubitarit uitam offerre, nec capiti pepercerit haec potis ab illo timo ribus agebantur Dum iam omisso gestu, uerbis poetae. studio actoris, et expectationi nostrae

nam illud ipsi detor adiungeb rumico animo: et fortast hominespropter aliquod desiderium approbabant: summo ingenio praedim tum tum illa quanto cum gemitu populi R. ab eode paulo post in eade fabula sunt de ii

Commentaritis. o P TUM A Ta Vbi: optimarum,non dubito ei in rectius sit ut cum rep. 'O' cum scena pariter congruat.

243쪽

IN ORAT. R SEXTIO. arggruat, partes, inquit, optinias, ut insecenasii in rep. tuetur. MUMMI P. UT AE qui fabulam, quae agebatur, composuerat. SED ETIAM DOLORE: cum enim poetae versus meum caseum referentes Ironunciaret, ad eortim sententium non modo corporis motum, o Isocem, O nullum, uerum etiam animum,

intimos sensus accommodabat pummo enim cum dolore, multisq; ulacomis agebat STETERIT CUM ACHIVIS: cum hae en hominegraeco dici facile consciam, qui post multa in Achivos collata beneficia uitam in exilio misere ducat fortune, Telamonem hune esse, Aiacis et Teucri patrem, n5 absurdet Atabimus: de quo hae e cicero ibro li I. Uchlariar m . Huius ne uitae preposti cogitatio aut Tissem leua- Te poterit, aut Aeetam, aut Telamonem Iulsium patria, exulantem alcili egentem in suo haee admiratio fuat deinde sublimat trochaicos quadratos catale

Hicine est Telamon ille, modo quem glaria ad coelum

Quem allectabant cuius uos dii ra obvertebant

nec dubito, quin i duo tersius ex eadem fabutisnt,

ex qua bi, suos in oratione cicero commemorat. temnim illud, am

Exulare finitis istis pelli,pulsum patimini, aptissime ad Telamonem referantur sabutim autem fuisse opinor Aeci Andromaaebam nam illa, quae pe-

244쪽

co MMENTARIVS Haec omnia uidi in lammari , quae Cicero ex eadem fabula e dicit; ex Aeci Andromachasumpta esse , ptine con stat in li I. Tusculana. utrunque autem in eadem fabula, Telamonem inndromacham, siuam mistriam deplorantem esse induc tum,primum hic licet conticere deinde ex ea, de qua memini Tusculana, possum pusticari nam ex una sparte Telamonem, ex altera Andromacha suam calamitatem mistre conquerentes, videtur Accius cosso ρρ cum cicero, tribus uersibus de Telamone recitatis, Pol mihi fortuna magis nunc desit, quam genus Nanque regna suppetebat mihi ut scias, quato e loco, Lau tis opibus, quibus de rebus lapsa fortuna occidat: subiungat, Ex opibus summis, opis egens Hector suae; Quid petam praesidi, aut exequar ci 'oneislinc vlixi

lio , aut si a

Freta sim' inquae sequuntur quaesunt ex Andromachae medioris uxoris, persona. ESTROS ORDINES sematum, equites,plebem ei os a me ordines defensos esse demonstrabat . . REVOCABATUR: cogebat populus histriones , suae semel dicta placuerunt saepius eadem iterare. CLAMORIBVS non actoris, sed populi. MISSO EST V non iam populus gelis, sed plausu ignisicabat, ard de poeta sientiret, .l:ι ista scripserat; quid de actore, q:ι tantum studium , animi 1; affectionem in Udo dees arabat, quid de id bis, q-um

245쪽

IN ORAT PRO SEXTIO. 19 quorum reditus expectas itur. SUMMO IN BEL LO: opinor, in priore bello Troiano; in quo ab Hercuti Telainone uersi Troia est ADIUNGEBAT: de suo, non a poeta scriptum nam, Summo ingeni praeditum, non ita cἴuenrebat in hominem militarem,

de quo proxima superiora dicta sunt i in Cicerone, qui inter omnes ciues ingenii Lude scientιus eminebat. O PATER Andromachae uerba apud Accium, suam fortunam uersa Troia deplorantis . est ad patrem Eetione, quem Thebis in Asia regnantem Achilles ecciderat, miseerabilis invocatio integer uersus est,

et me ille sient , ut patrem, deplo- randum putabat, quem Catulus, quem mul in i alijsaepe in senatu patrem patriae nomina- rant quanto cum fletu de illis nostris incendiis, M ac ruinisci cum patrem pulsum, patriam affli-M ctum deploraret, domum incensam eversam , sc egit, ut, demonstratu pristina fortuna, cum D se conuertisset, di Haec omnia uidi inflammari, D fletum etiam inimicis, atque invidis excit ret.

Diu du immorteses, quid illa, quemadmodum di: residem ζqVae mihi quidem ita chri stabo scri pia uidentur esse, ut uel a Catulo δι reuixisset, D praeclaret pedici uiderentur: is enim libere

reprehen-

246쪽

co MMENTA IN γ reprehendes reaceusare populi nonnunquam ' di temeritatem solebat, aut errorem senatus O in gratifici Argivi, inanes crass,immemores bene v fci non erat illud quidem uerum no enim in-D grati,sed miseri, quibus reddere salutem, a quo

D acceperan non liceret: nee unus in quendi uamn inquam gratior, quam in me uniuersi sed ta

m men illud scripsit disertissimus poeta pro me, D egit fortissimus actor, non solum optimus , de

A me cum omnes ordines demostraret, senatum, eqκites R. uniuersium populum R. accusaret,

Exulare finitis, Astis pelli pusum patimini: quae tum significati fuerit omnium, quae decla

m ratio voluntatis ab uniuerso popini in causam hominis popularis, equidem audiebamus existi Μ mare facilius possunt, qui affuerunt. quo Μ iam huc me prouexit oratio, histrio apum me-m m toties collacomaui cum ita dolenter egeret causam meam, ut uox eius illa praeclara ticvm mi impediretur neque poetae, quorum ego semper ingenia dilaxi, tempori meo defuerunt: D eaq; populus R. non solum plausu, sed etiam gem mitu suo comprobauit. utrum igitur, haec Aeso D tu potius prome, aut Accium dicere oportuit, D populus R. liber esset, an principes ciuitatis ς, nominatim sum appestatus in Bruto Tullius: Μ libertatem elui sufflabiliueres milites re Bocatum est. parumne Ardebatur; populum R

247쪽

LIN OR AT PRO SEXTIO. Iro quod herditi cives sublatam per nos criminam bantura Commentarius. Aa Ram P a SN Deum diceret histrio, pater, o patria, o rami domus,me, patre patriae, pulsum, patriam afflictum ηοmum incensam et eversam, cum lae mi significasae. PRISTINA FORTUNA cum enim actor ista pronunciasset, C 'pater, o patria, o Priami domus, Septum altisono cardi templum, id ego te , aliunt ση barbarista, Tectis caetitis,laqueatis, inuro, ebore,instructam magnifice,

subiunxit ei, quae idem poeta proxime scripsit quae

in III. Tusculana notavimus: Haec omnia uidi inflammari, Priamo ui uitam euitari, urina Iouis aram sanguine turpari. . id quibus uersibus primum duntaxat sic Cicero penit; en tamen omnes hisbio in scena recitarit primus enim ad repraesientanda aedium suarum incedia pertinebat: duo reliqui in fortuna illius non eadebant. SI REVIXISSET: perierat inter Ciceronis consulatum exilium P R O M M ut in me multis post annis conuenirent, ut in eum tempus eadere possent. quod non poetae

consilio, sed eaputata factum DFORTISSIMus: quis libere egeri suumq; mei desiderium, nullo metu per territus, aperte demonstrarit. D ME: sentiunt profecto nescio quid aures, quo iuuentur, cum duo proxima

248쪽

κῶλα isellem audiunt stilabis terminari ut hic Seria psit disertissimus poeta pro me, egit forissimus actor,

non solum optimus, de me. μοιο πλsi Graeci uotis cant. FLETUM ETIAM INIMICI s:

Ioc dixit, uel qui re vera factum erat, vel quod gris Aes calamitates cum fgnificamus , mistrabiles etiam inimicis usp pellare consueuimus se apud Sopbnctim Tecmissa de Aiace, sua ipsus manu interfectio ως - ταρ'ἰ ροis o 9ος ρ αγο ' πλῆν

249쪽

lii a

ORAT PRO SEXTIO. 222 apud Varronem de lingua Llina tib. IIII mentio fit. Ni L I, SQ cum enim Bruttin Aesopus nominare deberet, Tullium nominauit quod ut Brutus, Tarquinio rege pulso, sic Cicero, coniuratione oppressa, libertatem ciuibus labiliuerat. ME, O CA V a populo . se in epistola quadam ad Atticum lib. II. de Diphilo tragoedori milies coactus est dicere eadem. ID A ME CONSTI-Υ libertatem . CRIMINABANT V Ru Hopterea Clodius ex eversa Ciceronis domo templum L ιbertatis exaediscauit: quasi eo pulso, qui orannidem in suo consulatu exercuisset, restituta libertus uideretur V SQ de gladiatoribus quid m, sedproprie de uenationibus usurpatur , ut indieat Luctantius libro I. distinguuntur autem a ludis munera nee satis intelligenter fecerunt, qui illud in Verrem, v lium munus aedilitatis, de hodis dictum existimarunt, suaq; in scripta retulerint.

uniuerso conpessu gladiatorio declaratum est:

erat enim munus scipionis, dignum et eo ipso, illo Metecto, cui das tur id autems en iaculi genus erat, quod omni recurrilia ci-ν que omni genere hominγm celibratur, quo misi titudo maxime delictatur in hunc coit pessum P. Sextius trib. pl. cum egeret nihil alzi Id in eo magistratu, ni se meam caus m uenit, oe sepo-

puis dedit, non pliasius crepiditate, sed ut ipsi

250쪽

co MMENTARI Us, inimici nostri noluntatem:mimersi spolusii uim derent uenit, ut scitis, ad cest nά Maenium. D intus si ex omnibus f 'ectactilis Aue a capi, tolio, tantus ex fori cancellis plausus excita- D tus, isti linquam maior consenso, aut apertior, 1 opuli R. uniuersi fui peniti in causa dieeretur. D ubi erunt trem illi concionum moderatores, e di gum domini ciuium expalbores' ne si, improbis ciuibus peculiaris populus, , cui nos offensi inuisis fuerimus ' equidem exi- ω limo, nullum tempus esse equentioris popu-., ii, quam illud gladiatorium; neque concionis ul, lius, neque uero Astorum comitiorum haec igi, tu innumerabilis hominum multitudo, haec po, puli R. tanta mi icatio fine usta uarietate uniis es, cum illis ipsis diebus de me actum iri pu- D taretur, quid declarauit, nisi optimoru ciuium, salutem, dignitatem populo, . caram esse D uniuerbo 'Commentarills. MI Pio, Numidici filio cuius me-rnoriae P. Scipio, is, qui postea Pompei Magni socer fuit, gladiatorcs dedit erat enim, ut scripsit Dio, db eo adoptatus rideo ;, Metellum Scipionem appellari in epistolis ciceronis, teli etiam incintiquis nummis licet animaduertere . opinor autem hune, idnem, duos Lucussos Iratres, aeruilium isauricum Meteiliiij amita, Numidici sorore nutu nam Meteilarum sororumflios Lucustos, Serui - .lios

in a