Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, et in quotidianis prælectionibus a P. Dominico Viva Societatis Jesu ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote, ... Pars prima octava De justitia, et jure

발행: 1719년

분량: 165페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Iishιliter quodvis mortale de , ' amis tet in usum stricte dicta oe, tis π

tra in Deo tum D diuino

denegandam MisA 2 21 , tum p ea ad

z-2 α αρ, se impotentia

mpossibilis potentiae non aliter

-- . ςς W0ms , ten r reddere inde inem dominum atque adeo iuis ex ei si aera rem ad dominum deserre cessans, & damnum eis

& non sit juridice nullus ι Sem kero in

coactus, aut irritus. Contractiis de repa neutrum obligat ex contrahentibus is mo uterque tenetur ante natrapi,- '

paradoxum illud quod

mmi patii t ' ς' ompensandi d2XIV. Quod accipitur pro causa honesta

duone, nunquam parit Oblia

cceptare inam με, 'm V - , ain etiam concomitans '. Res furtiva bona fide em

Ii ςhPi' domino restitui potest ei-

si siter pretium recuperati nora

tratio e

152쪽

de Iustitia, ct Iure. I 4s

tratione, quia haec movet per modum iu missae petitionis, non per modum obsequii. Merito condigno competit aequalitas Gemmetrica cum praemio , qualis est inter semen , & fructum maximum in corde Principis foecundissimo: accedente promissione praemium debetur ex justitia I aliter solum Connaturaliter exigitur a merito condigno. Meritum vero congruum ex dinctu aequalitatis , etiam Geometricae , retributionem non exigit ; etsi convenienter ea detur ex liberalitate Praemiantis. XVIII. Ut possimus de condigno mereri augmentum gratiae i & vitam aeternam , ex parte operis requiritur , ut acuas fit luber, honestus, supernaturalis : non tamen necessario supererogationis :debet par iter eL se arduus, seu contemptivus alicujus commodi temporalis; sed non est necesse , quod sit elicitus , aut imperatus a charitate : Ex Parte merentis requiritur status viae, de strutus gratiae: ex parte demum praemiantis r quiritur promisso , ut meritum sit condignum condignata te persecta, adeo ut praemium ex justitia debeatur. Potest autem sub meritum condignum in alia Providentia cadere 3ratia sanctifica ns danda alteri a peccato immuni: necnon augmentum gratiae

dandum alteri justo i In praesemi providemtia nequit justus de condigno mereri perseverantiam finalem e potest tamen illam in aesto ordine mereri. Cadit de facto sub

meritum condignum non solum augmentum

gratiae , sed etiam ipsa gloriae substantia,

seu primus gradus gloriae. XIX. Ut detur meritim congruum praemii supernatui alis , requimur ex parte operis , quod actus sit Iiber , moraliter bonus, seu honestus, inirinsece superi naturalis , Sc arduus , seu contemptivus alicujus commodi temporaIis . Requiritur etiam ex parte merentis status viae , non tamen status gratiae ; neque ex parte

praemiantis requiritur promissio l. Possitne autem probabiliter justi mereri sibi de eo

gruo reparationem post lapsum; necnon perleverantiam finalem; sicut etiam peccatori gratiam peccati remissivam, de aliis primam gratiam actualem. Incarnationem Sancti P tres meruerunt de congruo quoad temporis anticipationem, & alias circumstantias Inec repugnat secundum se, quod illam mmruerim de congruo , etiam quoad substam

XX. Ad meriti , ae praemii augmentum consert major graua in operante 3 esto major impietas peceatoris non augeat demem tum operis . Ausetur etiam meritum , a que adeo praemium per multiplicationem quorumcumque actuum supernatui alium, e iam remissiorum habitu in illos influente. Duratio actus meritorii tunc auget meri tum , suando per talem continuationem multiplieantur exercitia libertatis r aliter sicut actus exterior solum denominative liber non auget meritum actus interni alta neque continuatio actus interes , fi careat nova libertate formali. L

. a.

Di ili sed by Corale

153쪽

tur, ut per eandem operationem merere. tur graclum Ducis exercitus; ergo neque contritio peccatotis dignificatur a gratia ad metendam gloriam . Resp. cum eodem Platelio, concesso a tecedente , nego conseq. Disparitas est, tum quia in primo casu tantum promittitur n hilitas Plebejo , non vero ratione nobilita. us in eo instanti acquisiae Ducatus I contra vero ratione gratiae Per contriti nem de congruo collatae promittitur pe eatori gloria ex Tiidenti loc. cit. Tum etiam quia videtur incongruum , quod quis PCI R-cium merItorium mereatur praemium , quod

digruficare possit ad aliud praemium in i finitum; & ideo strenua operatio Plebeii dignificat ad nobilitatem, non vero ratione nobilitatis ad Ducatum, & sic in infinitum: Contra vero gratia dignificare potest conis tritionem peccatoris ad promerendam si riam, quae tamen ad nullum aliud praemium promerendum dignificet. XV. Quaeres hie , utrum saltem divinutus principium meriti cadere possit sub moritum Negant communius cum Uasq. Scaliis apud ov. ex D. H. i. p. q. a. art. II. qui Proptima negat potuisse Christum d manum mereri suam unionem hypostaticam adi ratio est, quia si Principium mei tu caderet sub meritum. sequeretur quod causaret mmritum , di smul a merito recausareturi; atque adeo daretur mutua causalitas. dc scidem causaret mediate se ipsum . Affirmativam tamen sententiam docent Suar. I P. d. Io. sect. 4. Rui E , Kon. apud eundemovied. putantes , quod meritum existens in mente praemiantis, seu praevisum a prin ante, possit causare mot aliter principium meriti , a quo talis operatio meritoria di nificetur: eo modo, quo potest sanitas fin ter intenta causare ambulatiouem , quae deinde physice recauset sanitatem; In uta que enim casu videtur mutua causalitas es.se in diverso genere , dc ideo non repu

gnare

Sed impugnantur communiter , quia quamvis utraque causa tam finalis , quam meritoria causent intentionaliter , diversimode tamen causant effectum a causa enim finalis causat, ut sita meritoria vero cai fat, quia est ι v. g. Sanitas in mente aegroti causat ambulationem, ut per eam ponatura parte rei sanitas intenta: contra vero meritum in mente praemiantis non causat pr

mium, ut per illud ponatur meritum; sed quia praevidetur meritum iam exis hens rea- later, ideo causatur Praemium a Propter eausa meritoria non spectat ri genus ea is finalis , sed ad genus causae efficientis . Ex quo fit, non repugnare mumam causa. Iitatem inter causam finalem ,& efficientem, quia eausant in diverso generei repugnare vero inter principium metiti, & meritum , quia causant in eodem genoe causae efficiis

entis.

Ex quibus sequitur, Non posse dari praemium ut praemium antecedenter ad existentiam realem meriti; cum non possit e fectus praeire existetitiam suae causae esiacientis , ut dicemus anno sequente . Qu modo autem gratia collata Antiquis DP.,& Anselis data fuerit intustu mentorum Christi domini tempore conseqtientium

Nodus est Gordius dissolvendus in de I

carnatione .

De Merito Congruo.

Explicavimus qu. I. naturam mericlcongrui , & ejus discrimen a condiagno; verum scut in hoc requiruntur no nulla ex parte operis operantis , & Praeismiantis , i in iiI Congruo s cum utrumque conveniat in ratione genetica meriti; de his condicionibus agendum in Praesenta a dei

de de iis, quae cadere possunt sub mentum

congruum s & qua ratione universim me ritum augeatur.

ARTICULTIS L

oquisis. I. T Ieo a. ut detur meritum como gruum praemii supernaturalis requiritur quod actus sit tiber , moraliter bonus, seu honestus, intrinsece supernatuis resis , di arduus , seu contemptavus alicujus commodi temporalis. Pi . iisdem rationibus , quibus quaestione prima ostendimus has omnes conditiones requiti ex parte operis in merito condigno. Addo hic ex D. Tho. I. P. q. Py. art. 44 circa meritum actus externi , quod lacet actus externus non addat meritum aut deis meritum actui interno ex desectu sol malit Iabertatis a unde caeteris paribus non marios meruiiset v. gr. Abraham, si vere Fialuim Immolasiet, quam dum voluit tantum

154쪽

maestio III. De

immo arei dummodo iidem actus voluntatis cum eadem intensione, ac libertate in utraque hypothesi ponerentur: nihilominus is, qui actui interno superaddit externum,

per accidens meretur, aut demeretur mais

is a quia ut plurimum in exercitio operis luperadda solent plures actus interni , Ecmagis intensi , ad superandas dissicultates occurrentes ; de ideo qui vult, de facit ,

per accidens meretur magis, quam qui tantum vult, di non facit: quia scilicet actus interni per accidens non solent esse pares in utroque. Addo. ulterias, quod si uterque istorum in actibus internis sint pares, ita meritum substantiale umusque erit ae- Sual et ut tamen meritum accidentale maius sit in eo , qui vult, fle facit, quam in eo , qui vult, di non facit . Ratio est , quia piaemium substantiale conis sitit in visione beata , di in gaudio de hono increato; praemium vero accidentale in gaudio de bono creato : sed qui vult, di facit , habet hoc gaudium accidentale,

videlicet de bono opere externo a se Patrato, quo gaudio caret, qui vult, re non facit; e go isti in praemio accidentali sunt impares. Ratio a priori est , quia sicut actus imternus in eo, qai vult, & facit, per acci dens extenditur ad actionem externam b nam conformem legi divinae , atque adeo habentem suam specialem bonitatem mora. Iems ita per accidens ejus meritum extenditur ad praemium aliquod accidentale , nempe ad gaudium de tali opere externo luropterea aureolae, quae dantur Martyribus, Virginabus , Doctoribus , ad praemia accidentalia operum externorum spectant . II. Dic i. Ad meritum congruum praemii supra naturalis requiritur status viae , non tamen status gratiae. Ita communiter contra Sotum, di Medi n. apud Maur. q. s . n. 22.

putantes , in peccatoribus dari solum vim Impetrandi, non vero vim merendi de con

. Prima pars Conclusionis probatur iisdem rationibus , quibus quaestione prima ostendimus, ad meritum condisnum requiri quod operans sit viator. Unde fit, quod Beati in Coelis , Se animae in Purgatorio non mereantur de congruo, sed solum possint aliquid nobis obtinere per modum eurae im- Petrationis , Ec ex vi meritorum viae 3 qu Mnus Positis Sanctorum orationibus in Coe-IO , tanquam conditionibus, merita Praete-Tita merentur de congruoi re obtinent id, quod pro nobis postulant in ordine ad s

Prob.secunda pars, quia meritum congruis

um dieitur obsequium illud G quod conveniens est compensari praemio supernaturali, quamvis eum eo non habeat proportionem leometricam requisitam ad meritum de conis igno: atqui contritio v. g. peccatoris proincedens ex viribus gratiae est ob equi lim De pressitum, quod convenit compensari justim ratione; dum enim peccator facit quantum in se est ad amicitiam Dei recuperandam, congruum est, quod illi ea non deaegetur; ergo ad meritum congruum non requirit rstatus gratiae. Hinc Aug. in Psal. so dixit:

Neque obstat illud Apost. r. Cor. Is

sus erum Apost est, quo a sine Gratia non habeatur meritum condignum ad salutem; quin velit fidem , spem , orationem , dc hujusmodi actus ex viribus Gratiae moVe tis , Sc excitantis positos non plodesse per modum impetrationis , 3e simul meriti de

conoruo ad gratiam , Se salutem obtinendam. Hinc fit, ouod sicut peeccator per opera supernaturalia meretur de congruo praemium supernaturale i ita per opera naturalia honelia mereatur de congruo bona temporalia, ut notat Suar. L 11. de Gratia c. 3s. Propterea AU. l. s. de Civ. c. Is di cit , Deum dedisse Romanis imperium , Scfelicitatem temporalem propter actus naturales moraliter honestos , quos exerce

bant a

III. Dico 3. Ad meritum congruum ex Parie praemiantis non requiritur promissio rea tamen non obstat merito congruo. Ira commu iissime apud Suat. l. ra. de Gratia C. 23. contra Sotum putantem, quod si prae. miumpi omittatur, eo ipso sit condignum , quia debetur ex iustitia. Prima pars Conelusionis patet, quia e jam praemium supernaturale non promtu mpoteit eta confruum , quod non denegetur; ergo non requiritur promissio ad meritum congruum. Sic perseverantia finalis, auq-lia emcacia, bona temporalia conducentIaad salutem non sunt promissa , Ec tamen communissime DD. docent contra Cajet.

1. . q. II 4. a. s. quod ea de congruo mereri possimus: dicit enim Aug. l. de bono

155쪽

as φ Pars V. Di . V. De Mercto .

t , Vererin . Neque dicas eam esse tamen justus pro alienis poenis debiti, eon promistam in iIla promissione universali, digne satisfacere , applicando pro iis suam

Perii , ctaeeWιet s. Nam independenter ab sauSfactionem . Ratio est ex Marti non. d.

hac promissione universali debemus Perse- 44. n. Iss. quia Deus ita ordinavit deverantiam a Deo petere , dc ab ejus mise- dignatus est acceptare condignam satisfaricordia illam sperare, adeo ut congruum etionem unius pro Alio; quod tamen non sit non negari. ordinavit circa meritum. Et ratio ulterior Secumia pars prob. quia ad inelittim condi- eii, quia recto ordini charitatis consonat Enum non sussicit, quod praemium sit promin quod nemo privet se mercede Gratiae dosum, sed requiritur etiam, quod sit aequale Gioliae respondente sitis meritis condignas rmerito a ergo si non sit aequale, mentum non quando autem justus applicat suas latissa eiit condignum ,. sed congruum; unde non cit oes, aut orat pro altero, & meretur obstat promissio praemii merito congruo . illi aliquid de congruo , tunc non privat se Et de facto Contritioni promissa est Iustia sua mercede debita actui quatenus mei troia ficatio, quam tamen solum de Congruommi mos quamvis applicet illum alteri , quatenus retur peccatori Nec ea danda est ex Iulii- est satisfactorius, vel impetratorius. tia, sed solum ex fidelitate, .tamquam gra. . V. Dico nunc I. Probabiliter possunt ju-tis datas dicitur enim Rom. 3. I --. sti mereri sibi de congruo reparationem pol

σε gratu. - . . . lapsum. Ita videtur sentire D. Tho. sectis. In c. 6. ad Hebr. Quamvis I. 2. faveazΑRTICULUS III. coutraria: lantentiae Scoti Bellar. , Suar. i contra Ua'. de Thomistas. De ras. quae cadera pustina sub Meristim Prob. Ex iis, quae fecundo Paralip. c. Isocouνω- . ' habentur de Iosaphat Rege Iuda, ubi diei-

P . 'E m est, quod licet in presenti pro- 'eb r ν , sed bon opera inmensa fiant in te videntia nemo,praeter Ciuiftsi domi- , ubi Lyranus addit: Merob νιa isam ex rigo num, possit qiudquam mereri aIius de con- re 1 γ s sed propter alia Vera tua bona digno; multa tamen alus positimus mereri ρυε is Vb Meus ex dis area. Derisordiae Demde congruo; datur enim communicatio mea: Da id pol. 7 . orat Deum . Ciam deriearia moriam inter fideles, adeo ut unus milit I mo Vi Mamea, rea derelinquas me: AIqui altorum orationibus, de meritis aluuali ι n non possemus de congruo mere: i, de immergo potest unus alteri de congruo merea Petrare hanc reparationem, istutia petere τι bona spiritualia . Hinc Ambr. lib. s. in xur; ergo potest justus de congruo mereri. Luc. In illud , θωον,α M.- ωι -dia iaci Ieparationem post lapsum. Φυt: Magn- πο-ntis, qui ali-- miria Coifrm. De facto peccator potest mei eri 33ν En cis aliis . 8c Rugiis . N a , nisuri sbi du congruo justincationem per contrias ctos, ut meriata consciemων , O .σ- tionem , quan pcccatum obstet tali meritos νω orasιοnibus ad uveruuν Ratio a priori ergo a io riori justus potem mereri remis τις, quia Metitum de congi uo est, quod ravonem post peccatum, quin peccatum ec

conveniens est aliquo praemio ecimpensata a tinguist meritum congruum : quare dum di leo conveniens est, me ita justorum compei citur , quod per peccatum extinguatur, seuiari etiam hoc praemio, quod sciIicet pro- Consopiatur omnis exigentia praemu land Pter IIIa constrantur aliis hona condu- ta in operibus bonis , juxta illud Ereciacentia ad salutem , v. g. quod Μartyrium L - σε eris se iustus a iu uia Da,1'rotomartyris compensetur conversione D. .muein 1Uuia eius, uas feereas, non recor in

Pauli, pro quo oravit; ergo. Notat tamen ι- -r I in Ciligendum de merito condigno,. uar. Joc. Cit. c. 3 s. quod licet non reqω- non se congruo. Et ratio a priori est,q- m-Ituu Rius Gratiae, Re possit quis aliquid I. tum accou ruo dicitur, quod convenientiridi de congruo mereri, requiritur tamen , est misericorditer compensari aliquo premior ut possit mereri aliis; Iae. n. s. dicitur et atqui conveniens est, quod opera justorum

fumintim raetim tutim , non fiam Petrι compensaretur reparatione polh I 4.η Φ, sed etiam aliis Mero emeνενι. Praeterea Psum trin negationis; ergo.

Icet nemo Possit quidquam in praesenti pro- Neque dicas, Iustum Per peccatum re--π1deulla mereII ahia de condigno, poteu uactate virtualiter omnia opera bona praea.

156쪽

teritat ergo nihil pro iis debetur, ne de prout conducentia ad Salutem. Quarto Pincongruo quidem. Nam sustus dum peccat mam Gratiam actualem mus; imantum e non dicit virtualiter , nollem fecisse ope- nim non potest homo illam mereri sibi .ra honesta , sed solum ponit opus conta, quia principium meriti non cadit sub me. rium operibus honestis ; quod non sumest, . ritum; qnod non militat, si Iustus illamni opera honesta praeterita mortificentur, mereatur aliis. etiam relate ad meritum Congruum . VIII. Dissicultas non Ieris et , Num p UI. Dieo x. Perseverantia finalis cade- tuerint Iusti de congruo Incarnationem mere potest in praesenti Providentia sub meri- reri λ Ad quod dicendum cum Maur. q.

tum congruum. Ita Communiter cum Suar. 34. n. 7 . Potuisse in alia Providentia; quia Vast. qui D. Thomam absolute Inegantem, conveniens est, petitiones super naturales,

posse justos mereri perseverantiam , intem & desideri a justorum illam expectantium

pretantur de merito condigno, non de con- compensari tanto bono. In praesenti tamen gruo. Providentia nec Sanctos Patres, nee Deip Probatur tum ex August Iib. a. de bo- ram meruisse Incamationem quoad substanno Perseu. e. o. ubi dicit et me demtim δερ- tiam, ne de congruo quidem, docent cominplieiter emiseri potest , sed eum datum Devia, munius contra VHq. I. paIt. disp. 13. . mittε tam timaeueF n n potes. Tum ratione, quia Principium meriti , seu νrima Gra- quia frustra juberemur a Deo illam quoti- ia non potest cadere sub meritum: atqui die petere Scendo , Ne nos in eas in tem in praesenti providensia Incarnatio est prime monem si eam orationibus impetrare , 8e Cipium omnis metiri , cum omnis gratia mereri de congruo non possemus. Ratio a conferatur intuitu meritorum Christi; enis

priori est,quia Conveniens est, Deu compen- Incarnatio quoad substantiam non potest Lare bono Perseverantiae orationes quotidia. In praesenti Providentia cadere sub meinas, & praestantia merita Justorum. Immo tum congruum. Dixi, Incarnatio quoad suta Vasq. contra Medin. putat, infallibiliter esi stanuam; Nam quoad anticipationem tem se concedendam petentibus ι cum dicatur poris, seu quoad circumstantiam , ad υMatth. 7. Petire, M aeeipierias quod negari titur a DD. quod de facto sub meritum non potes , fi oratio fiat, ut oportet . Ubi congruum B. Uirginis , & SS. Patrum emmotandum ex RipaI. disp. I s. orationem riderit. Equidem tamen probabilius censeo, dissene a merito, quia metitum movet prae - quod etiam in praesenti providentia Deipara, rise, quatenus est obsequium erga prae au- N SS. PP. memetini de congruo Incammmmi oratio vero quamvis movere possit, tionem quoad substantiam , ut d et D. Th.

quatenus evi hujusimodi obsequium, movet 3. p. q. a. ar. II. ubi habetur: Ex coramo meis tamen etiam quatenus est propriae miseriae rustum Sanctι Patres Incarnatione desidera consessio , Ee aIieni auxilia imploratio . Hinc do' perendo stet res enim 'as,nι Deus exam oratio supernaturalis utrumque habet, de dires se ni ei obediebam. Quomodo autem

mereri de congruo, di impetraret oratio ve- id accidere possit in praesenti providentia, ro naturalis non potest mereri de congruo quin detur mutua causalitas inter metitum, Praemium supernaturale, ut docent Cath Ee praemium , nec principium merui cadat

lici contra Semipelagianon potest tame pro- subnieritum, explicabimus in de Incarnati habiliter illud impetrare , ut ostendit Ri- ne i ubi olle iidemus , di quod B. Virgo Palia loco eit. Sicut enim Deus ex aspm meruerit de condigno suam Mater talem, eri nostrae miseriae moveri potuit ad ponem di quod de congruo cum Sanctis Patribusdam Incarnationem, ita ex precibus nostris meruerat Incarnationem; quia scilicet me naturatibus moveri potest ad dandum quod rita Christi relate ad gratias Deiparae, &Petitur, in quo cara oratio non esset mm Sanctis Patribus collatas non habuerunt raritorra, sed impetratoria. tionem meriti remuneranda per Praemium,

VII. Ex dinis sequitur primo , posie I, sed habuerunt rationem meriti solutivi, devios mereri de congruo peccatoribus gra- compensativi , seu fuerunt instar pretii s tiam remissivam peccati a Nam si potest luti pro merce anteeedenter collata juxta Hecator illam sibi per contritionem m. viam , & doctrinam Arandae, de Haunoldixeri , a sertiori poterit Iustus illam mm de Incarn. n. 3 6. . .' ἰaera aliis ' Secundo, posse Iustos mereri sibi IX. taeest opera honesta naturalia noude congruo Auxilia gratiae etiam eficacia , possiant de congruo mereri praemium superis usque ad finalem Pet severantiam . Tertio naturale propter ordinis diversitatem; ergo

aura gratia datas , dii bona temporalia nec optra super uirata iusti mereri posi

157쪽

sunt de congruo Incarnationem . quae est praemium in ordine supremo, ac divino . Respond. nem consequentiam: disparitas

est , quia licet unio hypostatica sit in supremo gradui est tamen intra eundem omdinem supernaturalem , in quo sunt merita Iusti; unde non habetur diversitas ordi,

nis , quae obstat merito congruo; contra umro opera naturalia sunt in diverso ordine relate ad praemiim supernaturale : propterea quamvis entitative magis disserat Natinra a gratia , quae est in ordine diverso . quam gratia ab unione hypostatica; tamen magis connectitur, & proportionatur gratia cum unione hypostatica , quam natura

cum gratia: sicut quamvis entitative plus disset Deus ab intellectu cieato, quam Amgelus ab oculo a illi tamen magis propo tionatur; adeo ut possit intelIectus Deum

cognoscere a non tamen oculus Angelum via dere . Ratio autem, cur magis proportionetur gratia cum unione hypostatica, & am- hae sint in eodem ordine supernaturalitatis, ex eo colligi potest . ut notat Suar. quia natura non potest actinus suis periscto m do attingere ordinem supernatur sem, cum non possit viribus naturalibus dari cognitio .cientifica de objecto supereaturali: contra vero viribus supernaturalibus fratiae dari potest cognitio scientifica de unione hyp statica e Praeterea aetibus naturalibus non Postumus credere , &sperare gratiam fide,

di spe consentanea, fle sufficienti ad illam

de congruo merendam; contra vero possumus fide, & spe supernaturali credere, &sperare unionem hypostaticam de congruo tuam merendo saltem in alia providentias ac propterea gratia habet vim colligandi nos moraliter Christo,& faciendi ejus membra; ubi natura non habet vim colligandi nos

gratiae.

X. Quaerendum denique, qua ratione meritum univcrsm augeature Dicendum, ex multiplici capite augeri. Primo ex majori dignitate operantis . Secundo ex actuum multiplicatione. Tertio ex eorundem diuturnitate . Quarto ex Intensione majori . Quinto ex praestantia objecti actuum super- Naturalium. Sexto ex majori difficultate in iis exercendis; & probabiliter etiam ex conjunetione cum meritis Christi Domini, ut docent non pauci cum Haunoldo in de Μωxito: n. 9 IX. XI. Dubitatur tamen primo, an, caeteris paribus, major Gratia in operante conferat

ad augmentum meriti, &praemii Respond. Damnatam esse propositionem

erantia , quae Christus fecu, non hansiis mari

reem malarem ex dignitam persena verantia.

Hine Theol. docent cum D. Tho. Suar.

Lugo disp. s. de Ine. χα T. Rip. disp.

8 I. contra Ua'. universim majorem digni. tatem operantis , atque adeo gratiam intensiorem , caeteris paribus, i eddere actum magis meritorium . Ratio est , quia Actias honesti dignificantur ad meritum a gratia Sanctificante, quae residet in Persona op rante ; ergo a majori gratia magis dignφ-ficantur aci meritum: Ex Philosopho enim

sicut se habet simpliciter ad simpliciter, ita magis ad magis r Sie in humanis idem opus est magis meritorium i fiat a Principe, quam si a Plebejo:& propter eandem rationem me rita Christi domini sunt infiniti valoris; quia dignificantur a Persona Uerbi infinite digna.

Dices : Peccatum non est magis deme ritorium per hoc, quod sit a Persona magis impia, & indignas ergo nee opus honestum est magis meritorium per hoc, quod sit a Persona magis sancta, & digna. Confirm. Aedis Sacerdotis, vel Episcopi non est magis meritorius, per hoc quod tita Persona magis digna; ergo neque per hoc, quod sit a Perlona magis Sancta. Respond. Paritatem esse molestam, adeo ut Risp. n. 38. dicat , Granadum , & Io: de Lugo in ea maxime implicari: Ea i men videtur esse disparitas ex eodem Ripal. quia indignitas, & demeritum peccatI undice habetur ab ejus inhonestate, non ab indignitate Personae , quia Persona rario natis , praescindendo ab actibus malis, nutilam habet de se indignitatem , sed potius

dignitatem ad beatitudinem naturalem . Contra vero dignitas , de meritum actus honesti habetur non soIum ab ejus dignatate , sed etiam a dignitate Personae operantis, dignificatae ad meritum a gratia Samctificante. Quod patet etiam Inhumanis, ubi ossensa non est gravior eo , quod aliae ostensae precesserint:contra vero obsequium

est majus si fit a Persona magis digna.

Ad Confirmationem nego consequentiam: Sicut enim dignitas Episcopatri non confert ad meritum Gloriae , ne de congruo quis dem simpliciter, ita nec coi .lert ad malua

meritum . Utrum autem meritum ad amcrementum Gratiae, quae est in operante,

crescat Arithmetice, an solum Geometricet non vacat examinare. Videndus Lugo d.

tum , atque adeo prauulina crescat per mu,

158쪽

sse iis III. De Merito condigno.

fiplicationem quorumcunque actuum super. naturalium , etiamsi remissiorum habitu suis pernaturali influente ς an vero solum auge tur per multiplicatIonem a ctuum intensiorue Ad quod dicendum , Nos jam in de Charitate ostendisse cum D Tho. contra Bannes, habitus infusos intendi meritorie etiam peractus remissiores . Diximus etiam contra Scotum , augmentum gratiae , quod quis meretur de condigno ob actus supernatu rates , conferri statim , non vero in primo instanti post mortem. XIII. Dubitatur tertio , Utrum duratio major actus augeat meritum e Ad quod facile respondeo cum Μδur, qu. 33. n.

Sed ob labit I

Quod si eontinuatio allius serat plura exericitia libertatis , procul dubio meritum a geat Secus vero si fiat sine nova.libertate. sicut 'enim actus externus , quia superadditur interno sine nova libertate, non a get meritum; ita in casu .

Denique quod meritum Justorum probabiliter crescat etiam ex conjunctione cum meritis Christi Domini , seu ex eo , quod intuitu meritorum Christi gratia sit collata justis , discutiemus Deo dante in de S, cramentis di . 3. qu. I. Hanc interim cono junctionem cum Cnristo capite assectantes praesenti labori finem faciamus . Esto i qque hujus annui pensi,

159쪽

M THESES PROPUGNAT AEEX HOC TRACTATU

DE IUSTITIA, ET IURE .

On solum Gratia, R Virtu.ies Theologales in tu odiin tur nobis in Baptisino, sed etiam Virtutes Morales fru, quae distingi luntur iealitera virtutibus Theoloralibus ν tum etiam

a Gratia , quamvis ab ista nunquam separentur. Infunduntur pariter septem dona

Spiritus Sancti , quae realit euam a Vi tutibus Moralibus per se insiluis distinguuntur, Ze ab iis discriminantur, quia per Ui tutes Norales hcimo solum disponitur in

ordine ad finem supernaturalem consor ter ad rationem , quae est principium intrinsecum a per dona velo Spiritus Sancti disponitur ad operandam Spit leuah ter alti

ri modo iuxta .institustum Spiritus Sancti , qui est principium dirigens extrin secum .

II. virtutes per se in suis non acquiruntur per frequentationem actuum , sed debent immediate a Deo infundi, ac proinde sunt super naturales . Hinc a Naturalibus

discriminanur per hoc, quod illae dumta

xat connexionem habeant cum Gratia tan

quam ejus proprietates , non istae. Virtutes vero Theologales discriminantur a M ralibus, quia illae habent pro objecto tam formali , di immediato , quam materiali , di primario ipsum Deum , secus vero Morales . Possunt autem actus naturales habere idem objectum formale, ac summaturales; Et proinde Virtutes Naturales non di ferunt a supernatui alibus , & insulis necessario ex Objectis mimalibus. III. Habitus Virtutum insularum non

opponuntur cum Habitibus vitiorum i mediate a propterea possunt in quacunque intensione componi in eadem Voluntate . Actus pariter virtutum insularum cum Ηγbitibus vitiosis non opponuntur, nisi mediate , quatenus pi oducendo Habitum facilitantem ad consimiles actus, hie habitus deinde immediatam exercet oppositionem cum Habitu vitioso opposito : λαis tamen viti sus graviter peccaminosus solum demerit rie opponitur eum virulibus insusis, & cum Gratia . i Denique actus vatutum inius

Tum nou opponuntur cum actibus vitiorum

oppositorum leviter peccaminosis i neque

Mus virtutum naturalium talin actibus viistiorum oppositorum gravater malis.

identificentur eum gratia sanistificante, POL sunt divinitus componi cum peccato monis tali actitati, adeo ut moriale remittatur per condonationem intrinsecam in instanti , quo fit. Sicut enim gratia alterius o dinis , quae solum esset Natui a supernati ratis, & prima radix potentiarum, leu habi

i tuum , necnon actuum supel naturalium ,

compossinis est etiam cum peceato habituali , seu cum macula juris, ut alias diximus i ita Gratia praesentis ordinis , quae est vesiui externa Dei promissio de dando nobis suo amore amicabili , & haereditate , atque adeo amicitia, ac filiatio Dei adoptiva compossibilis est cum peccato actuali, seu cum macula facti. Potest per accidens virtus influere in actum malum oppositum aliis virtutibus ab ipsa: Quinimo potest e tiam virtus seipsam laedere influendo per accidens in actum vitiosum sibimet oppositum. Potest pariter Actus Virtutis his

superioris imperare actum virtutis inserioris. etiam internum s ita ut achiis imperatus,

s sit formaliter liber, habeat intrinsece me ritum virtutis inserioris, de extrinsece me inritum virtutis superioris , a qua imperatur. Aetiis etiam in serioris virtutis , puta paenitentiae , imperare potest actum virtutis si perioris, puta charitatis. V. Ius , quod respicitur a Virtute J stitiae, in Legitima facultas percipiendi commodum libertatis suae ex usu rei, seu Moralis potestas disponendi de re ad libitum. Jus in te non est diversum a tute ad rem, sed est idem consideratum sub diverso statu. Juri activo respondet passivum in eo . qui aliquid debet ex iure stricto . Jus phv

sce consideratum non importat ex parte o

jecti entitatulam superadditam modalem simul, di moralem; aptesquidem constituitur per legem faventem uni, gravantem reIiquos, posito titulo, &acceptatione.

160쪽

Theses Prom arae de

3t Usus iuris, seirius ad usum. Dominium plenum fert jus disponendi de re ad omnes usus possibiles i Us sevistus sert jus ad utendum ,& fruendum re . lalva ejus Substantia; Jus ad usum fert inhim jus ad utendum,

Mon vero ad Iocandam, aut commodandam xem , nec ad alienandos ejus fructus. Dominium proprietatis non potest se extendere ad usus rei oppositos legi constitutivae , aut destructivae , seu diminutivae dominii ,

extenditur tamen ad usus lege non permisilas, fle annullatos , adeo ut lex prohibens.

aut irritans non diminuat dominium , sed ejus usum impediat. VII. Ut dominium sit plenum, sussicie , quod possit se extendere ad omnes usus,qni sunt rei simul , Ee domino possibiles , esto non se extendat ad usus , qui alterutri tantum sunt physice possibiles, sed non imerique. Ad acquirendum dominium requiritur procul dubio titulus , seu ratio illud sundans , cujusmodi est actio illa legibus praesci lyta , a qua tanquam ab ultima determinatione illud inducitur ι puta legit Lmus contractus, quo dominium transferriir,

inventio rei adespotae , publica auctoritas, qua in bonum Reipublicae aliquando bona unius in alium transferuntur, ut fit per Pra sci iptionem, usucapionem , de similia.

VIII. Usus facti licitus importat legitimam facultatem utendi re, acceptam a d mino revocabilem ad nutum . Hujusmodi usus etiam in rebus unico usu consumpti

bilibus est separabilis a dominio. Dominium pariter directum separari potest ab Usuismctu , seu dominio utili perpetuo. Hinc apte

eonciliatur matrimonium inter Deiparam ,& D. Josephum cum voto callitatis per must tuum pactum conti aetin matrimoniali suta insertum de servando semper voto castita.

tis, exhibendo domimum directum in eo pus alterius , retento utili in perpetuum ;adeo ut si daretur deinde voti dispensatio ,

Ze pactum subinfertum mutuo consensu re-leinderetur, tunc daretur obligatio ad c pulam expedita. innus autem apte ab aliis aliter conciliatur, aut dicendo, quod V tum castitatis nuncupatum sit a B. Uirgine

post nuptias s aut per hoc, quod Deipara consensistat in obligationem ad copuIam, non vero ad ipsam copulam, eo quod per revelationem sciebat futuram D. Iosephicastimorum . sive per hoe, quod B. Vt go solum contraxerit Sponsalia, non Matri. monium i sive demum per hoc. quod Μatrimonium Deiparae eum suo Sponso solum

fuerit in ordine ad convivendum in Sancta

Societate, non in ordine raptolem procre

andam.

IX. Dominium in instanti donatio iis est solum penes donatarium a donatio quippe non est actus dominii sormalis, sed radi. calis, de resseri , quatenus supponit in instanti antecedente ad donationem domi muformale tamquam materiam destruendam per ipsam donationem translativam donum in donatarium ι Dominium in solidum plenum, ac perihctum penes plures repugnat, etiam pro primo instanti donationis. Nec declinatur repugnantia aut per nudam rei r plicationem . aut per hoc quod posita praeviasione per scientiam mediam , quod duae v luntates sint semper concordaturae in ordine ad usim rei, praefiniaturi ita concordia Nutrique dominium conseratur; sive ilIua in priori ad praefinitionem concordiae conis feratur , sive in posteriori , sive concomitanter , 8e disparate , ita ut neque praefinitio concordiar dependeat a collatione d minii, neque ista ab illa. X. Justitia, Virtutum moralium praesta tissima, est constans , Ee perpetua volun tas tribuendi unicuique jus suum : propterea est virtus moralis ad alteium inpres sa significationes, respicitque medium rei να versatur directe circa operationes exteriores ad alterum ordinatas , in directe ver

circa passiones. Analogice dicitur de Iustitia

commutativa, quae or iunat cives ad invicem: de distributiva , quae ordinat communitatem ad cives; de Legali, aede vindicativa, quae ordinant cives ad communitatem , quamvis diversmode; illa scilicet per observantiam legum spectantium commune bonum; ista per condignam aequalitatem poenae cum deis

licto.

XI. Objectum materiale proximum Iustutiae nou en ius aut activum, aut passivum ,

quippe quod praesupponi debet; sed est ipsa

peratio externa alteri debita ex iurestriacto, oblectum vero materiale remotum sunt

ipsae res , quae debentur , di quarum exhibitione alteri satisfie. Obieetum tamen λ male , & specificativum justitiae , siem Iatio aismandi eius operationes est Honeitas , quae relucet in operatione externa justa alteridebita ex jure stricto. Unica, di adaequata solutione ita extinguitur omne debitum, ut iterata ejusdem debiti solutio, sive successseve, sive fimultanee posita non possit esse actus Iustitiae. Ad satisfaciendi im obligati ni, ac Praecepto justitiae sive negativo, sivo positivo , non datur obligatio operandi

ea motivo jussitiati Potest quippe fieri satis huic

SEARCH

MENU NAVIGATION