De Aristarchi studiis homericis

181쪽

170 dieit onεωπη ἄσπετος αἰθηρ Θ, 558. II. 300. Qui si nullis

nubibus tectus est homines sunt ἱα αἰθέρι, P, 370: οἱ δ' αλλοι Tρῶες καὶ ἐυκνήιιιδες , χαιοι εἴκηλοι πολ ιιι ον Dre αἰωρι' π net ατο δ' αonjυελέου οξε ia, νεφος δ' ου φαμετο Πασνςrcti ς οὐδ' ὁρέεων. Quae hinc efficitur claritas ea est αἴθρη. Hi ne Aiax Iovem implorans preentur sin sil6j ποέησον ci γρην. Non poterat ποέν - σον al γέρα, hune enim non facit Iuppiter. sed ab initio in eoelo extensus est atque extensus erit in aeternum; et sic possunt quidem. ut ad nostrum locum respiciamus, nubila cullio ἐξ citu cinon ἐξ al ρος j. Recte etiam illud dieitur Θ, 556. εως δ' o. lν ουρανον ἄστρα φαεινκὶν αειπὶ σελήνην galνε et' ωρεπρεπεα, υτε τ ε Πλετο νήνεμος auri ρ; at contra ἰνεMοεσσα αII onon poterat diei ab Homero ut significarentur moleste flantes et nimbis mixti venti. Sed illud recte dicitur to, 293ὶ τοῖσιν δ' ἴκsιενον Ουρον γει γλαυκῶπις ζάλ νη, λαβρον ἐπatγέψοντα δι' alc ερoc, ocrea Tis Graν νς ονυσειε θεουσα θaλόσσζς Γλ3ιPρον id ορ. in Ubi hoe de industria positum ut intelligauius acriter sed iucunde flantem ventum suisse coelo sereno navem celeriter impellentem. Poterat etiam an or ρανον; sed ubi interest elarum coelum cogitari potius eligit α γῆρ. Illos versus sic imitatus Ruetur hymni Apoll. 433γλ, ἄνει ος ον Pρος sιέγας, αἴθριος εκ ιος ci Is ς, λαβρος ἐπαιγέ ων ἐζ αἰθέρος, ἔτρα raχι raet item versum sequentem ut apud Homerum. Ceterum levis eorreetio adhibenda Aristaretio: non omni ex parte idem est al91 ρ et ονρανος. Οὐρανος Omnis regio. quae nubes excedit, qua Dii sunt; sed eius iussina pars, quae

182쪽

hominibus adversa est. proprie etiam dicitur αἰθί ρ, quod huius regionis splendor tempestate serena quasi hominum oeulis expositus est. Hinc quamquam recte Dii dicuntur et ἐν αἰθέρι esse et D οὐρciνεῆ, tamen utrumque etiam distingui potest es. Voeleher p. 18), ut in illis cirri ris odi io: ος δἰ αἰ,ρος οὐρ&-

Hoe ideo seeus intellexit Aristarchus qu0d οὐρανον praeter eam de qua nunc egimus significationem putavit etiam et o siερίιινιον significare fui Vossius). Illud firmamentum intellexit sine dubio quando dicitur δἰ αἰ9έρος οὐρανον ἴκεν et intellexit in eo loco ubi de Iunonis unguento dicitur ἔμπνὶς ἐς γαῖαν τε καi Οὐρανον - ίDrsu . unde sui vidimus non inepte colligi putavit illud firmamentum

ab Olympi cacuminibus tantum sere abesse quantum terram. Nee possunt non tale lingere firmamentum. quo tota Superne clauduntur, qui οὐρανον παγχαλκεον, σιλ ρεον proprio sensu

aeeipiunt. Quod ipsum Aristarchum sedisse puto inde . quod in illis notissimis versibus sλ, 313,

duos ultimos pro spuriis habuit et quidem eam ob causam quod 176 res non fieri posset: cie GDDνrαι ευς gidi i citoι. Quid vero impossibile nisi ad coelum ascendere aeneum 3 Etenim illa mirabilia sane Vossit foramina illi in mentem non venerant. Nos eum locum sic explicamus. Olympum ascendunt 3 Aloidae; tum Dii illos fugientes in ulti0ra coeli aufugiunt; quae coeli altiora ut et ipsi ascendere possint, cum aera sine machinis RScendere non possint. montes Superstruere moliuntur. In his igitur rebus, quae ad Olympum et Uranum pertinent. hoc distichon nihil peceat.

t M ligni aestimamus Voeleheri operam: si tamen verum dicendum est. quod de hoe loeo exeogitavit. hoc nimium ridiculum est. G. Nitasch. Od.l I. p. 94. Aeneum et serreum coelum non proprie dici i p. bi Seutimur ei.

183쪽

Sic ego haec seripseram de his versibus illorum consilia proponentibus. qui. ut Pindarus dixit, niτναντες θοαν κλi ιακαονρανον ἐς αἰπον dis ipsis bellum inferre volebant. Non assensus est Nitχschius vol. III p. 249 . Cuius tamen singulas rationes contra excitatas videor mihi refellero posse. Nam primum quod ad Aristarchum attinet shuic enim nos iure nostro atheresin attribuisse Nitzsellium eonsentire video), non licet illi

causam offensionis sublidere eam quod 'Oλυμπον et Ουρανόν con- susum putaret. Hoc enim loco non hanc ei causam fuisse sed aliam eerto testimonio constat. ad σουνται ος ἀδίνατοι est in scholiis. et quod continuo subiicitur ab adversariis αλλα tis ια-

σαν, ετ σο, οὐκ ἔπροττον δέ ostendit nihil illi e vitii esse perlibrninos. iam ne αδιανο ot quidem quadraret. sed ita ab initio seriptum fuisse. Et ut haec in scholiis sic apud Eustathium

ποιῆσ9ι το αδί varo ν. oo ιιὴν ἔπρaων. Deinde quod ad me ipsum attinet, ego non neglexeram in versibus Homericis de eonsiliis illorum tantummodo diei. Illa , ascendunt moliuntur . ut opinor facile patet. Scripseram rei repraegentandae caum. ut si ad laetum Ventum e8set, quomodo res processura esset cerneremus. Denique, quo iam ad ipsorum versuum argumentum ducimur, quid tandem ad rem ipsam et explicationem interest inter laetum et consilia 3 Nam possunt illi quidem animo moliri aliquid. eui. si nil laetum ventum est, vires suas pares non inveniant, sed nihil possunt animo moliri quod propter ipsam rerum naturam impossibile. αδίναrον est. At, inquit Nitκ- selliuA, sola consilia non tam necurate depinguntur, oblosse Amsieliten uintili man nicht so aus. Itane vero 3 Ubi de Melestis pueris Sermo est, nil adultam aetatem ne perventuris quidem

qui iam puerili aetate linpia et scelesta capiunt et gloriose profitentur consilia. quibus adulti ipsos Deos aggressuri sint, ibi non apte depinguntur consilia 3 Quod rectissime contra Nitzschium diei deberet. si re vera depingerentur. Sed ne depinguntur quidem . sed tantum quantum necesse erat dicitur breviter. Praeterea de illa suga Deorum ait ne levissimum qui- Diqitiam by Cooste

184쪽

dem indicium csse. odie Fluelit der Gditer, von der wir nielit die enitereteste Andeuiung lesen' . At satis indieii est si rerum et sententiae progressus flagitat; et, si opus est, in memoriam revocabimus quanta et longe quidem obscuriore brevitate nonnunquam poeta in mythis in transitu commemoratis usus sit. Habemus igitur hoc: -welelie Rogar drohten, denEnsterblichen im Olymp vielbowegien Krieg gu erregen, Weleheden Ossa aut den Olymp Eu selgen vorhatten und aus denossa den Pelion, um sieli den Hiinmel ersteigbar Eu machen. Utrum actaνατοις ει υλυι ιαι,ν . Dis in Olympo versantibus' eoniungas an ἐν 'Oλυμπιο, in quo initium quidem belli moturi sunt. ad φυλοπιδα στησειν trahas ad rem nihil orieri: versus struetura potius illuc ducit. Deseribuntur ut hellum illud olim sibi suscipiendum animo volvant et casus et actus πολυαὲκει πυλέ-ιο. Per illud 'πισσαν ἐπ ODλυμπον non ad novam rem trangitur: sed ex illis casibus et actibus unus maxime admirabilis praecipue commemoratur: quod egregie fit ασυνδεους:illa 'υσσαν et proxima voce paulo elatiore legas: - est autem iste casus, si in Olympum enisi Deos, ut impii et seroees sngunt. impetu facto depulissent, Di autem ad altiora coeli coniugissent. ut ne tum quidem desperaturi vel destituri sint, sed montibus super montes impositis ad ipsum coelum ascensum paraturi et bellum renovaturi. Et videtur mihi hoc prorsus ad illam antiquam sabularum simplicitatem fictum; et quanto haremorum fuga simplicior quam illa artificiose excogitata. eum Di Typhoeum timentes in Aegyptum consulunt atque in bestiarum formas se transmutant, Ovid. Met. V, 32lΕmissumque ima de sede Typhoea terrae Coelitibus secisse metum cunctosque dedisse Terga sume, donee sessos Aegyptia tellus Ceperit et septem discretus in ostia Nilus. Huc quoque terrigenam venisse Typhoea narrat Et se mentitis Superos celasse figuris

et cetera.

Quod Nitetsellius putat eum interpolatorem qui in versu 1εοἶς ἐν 'Oλψιπφ per 'Oλotinop coelum intellexi88et, statim

185쪽

υλ ιπον simpliciter pro monte posuisse, hoc negari quidem non potest: nam fiunt sane ab interpolationibus perversa: sed verisimile tamen ne hoc quidem est. Ad ea quae veteres exeogitarunt cognoscenda necessit nunc locus in Epimerismis s. ἐαi p. 144: nam explicabant: -Osgan iuxta Olympum coli cabant - l . 2. De reliqua lacte mundi Homerici quid Aristarehus observatum habuerit ex paueis fragmentis cognovimus: lj Quin recte Haden et Tartarum distinxerit inde patet. quod S, 16 Φείσσον ενερ F tritis Oσον οὐρανος εστ arro Zaiης notaverat: η διπλῆ πρις τὴν καθ' 'Oμηρον του κοπιιουτ α ξι ν. CL O, 225 ἐνερτέρους δὲ καλε7 καὶ Ουρανίωνας καὶ

186쪽

4ὶ De sole occidente Homerus nunc dieit Oceano submergi nunc subire terram, et hoc quidem in heroum persona. illud eum ipse loquitur. II. 422 η διαλη οτε αντις ιιιν ιζ 'SJκεανον

C. II.

Mytholossica. Achille R. Non apud Chironem edueatus, v. Thetis. Nec commoratum esse inter mulieres ScyriaA Homero cognitum. I, 668. l78 Quae de hoc loeo in contrariam sententiam scripsit He ius das vermeinte Grabilial des Homer' pag. 41, en apparet peri aeum scripta esse . Secundum Phere dem Polydora Αehillis Soror est; se hoc voluerit Homerus II, 175, certe affirmari nequit; incertum enim Ρeleus hic eommemoratus idem eum Αehillis patre sit. an aliuμ ab illo. sicut multi sunt apud Homerum codem nomine diversi. Seh. II, 175. Arina eius a Vulcano laeta secundum Homerum invulnerabilia σι, 165. 594. VersusT 266 eum sequentibus spurii, seli. h. l. el. nd 265. Reeentiores fingunt Achillis necati eorpus ab Aiaee ex proelio ablatum esse Ulixe tegente. Quod illi finxerunt ad similitudinem Iliadis P. Tl9. Homerus si de Achillis eaede cecinisset Vix ita instituisset l. l. h δι nu οτι ἐντευγεν roIς νε υτέροις ὁ βασrci μενος ' δειλλευς ἴα Arti ντος. ἔπερασπέουν δὲ 'Oδυσ-

187쪽

νευ τεροι). Od. Θ, 75 obscure innuitur sabula de contentione Ulixen inter et Achillem inter epulas exorta. Ad Homeri sensum clieiendum putavit aliquid profiei posse ex Il. I. 347, ubi haec notata habemus: Di dGrλῆ πρὸς τὁ ἐν 'Oδυσσεfg Dτονιιε- νον νεικος 'OJDσσῆος καὶ IIζλεidεio ' tu ος, ο τι hιφαένει καὶ νυν αναιρῶν την ἐπιχεiρησιν τίὼν περὶ 'Oδυσσέως λεγόνειον βουλῆ καὶ λογον αἱρεθησεσθαι τὴν ποLν' νυν γaρ OMν ἐπισαρ- καέων λέγει v. Nitaseli. l. l. . - Quod legitur T, 45 η διπλῆ οτι τῆς Oreb 'γλιον στρατιας ἰγεῖτο o Ἀχιλλεὴς καὶ πρb του ιιηνῖσαι, διο νυν παHν ἀποκαγέσταται νῖγεφιονέα nec satis intelligo nec quorsus pertineat scio: sed videtur pertinere ad A. 54, ubi physicorum Somnia explodenda erant. CL seb. BL ad A, 54. ubi quod olim mihi offensioni erat τῆς τααι Ουσrear ιας doete vindicavit FHedlaonderiis ad Aristoni eum T. 45.

- Quod legitur X 188 non puto Aristarchi esse).Aetoris filii.

, Hoe eodem modo necipit Creugerus ep. ad Hermann. P. 109 haec addens: sidass sogar der uideliterno Aristarchus in dem IIomerisclien iti- μιιοι stati des 80nstigen διλωάενε einen Dispelleib von ZR ei ΚOpsen, ter Armen v. s. m. erhanni Wolite niehis verschlagon. Necte vir perspicax Aristarchum dixit - sobrium.

188쪽

Aenea S.

Agamemno.

Eius regnum Myeenis est. non Argis, ut apud recentiores. A, 46. Iphigeniae eaedem ignorat. I, 145. Aiax Locru S. Oilei filius, non Ilei. ut apud nonnullos recentiores. II, 365. 180Ν, 203. 694. E, 442. O, 333 es. seb. V et Eust. h. l . II etiam manasse videtur ex male intellecto Homero. B, 527 hdιπV Oτι τινiς τῶν νε υτερων ανέγνω αν χc0ρις του ο cυς ορθρον o, roς. ὁ di 'λιηρος σῖν τεὴ ο λέγει τον Oiλέα. t Qu0d, eum Hesiodus et Stesichorus utraque nominis forma usi essent, ut Eustathius ex antiquis testatur B, 527 p. 277, admodum verisimile est. Diλεύς et apud Homerum nonnullis exemplis certissimum et vulgaris forma fuit iAtticis Οἰλευς ut οἰστος); formam Γλείς ex Homero finxerunt. ubi sibi ὁ γλῆος τοἰς εἱος et similia audire videbantur. Hanc sententiam Aristarchi vellem

189쪽

uxor Proeti; apud recentiores Stheneboea. Z. 160. Pater eius. cuius nomen apud poetam non est. apud recentiores Iobates. Z, 170.

Aphrodito

secundum Homerum Iove nata. F. 107.

Apollona Paeeone, qui deorum medicus est, diversus Ε, 898. Quidam salso Paceona pro Apolline aceeperunt A, 473 v. Sch. b. L . Diqitiam by Corale

190쪽

Iunonis filius est, non ut quidam putant Enyus. F, 892. Enyo dea bellida est E, 333). Inde Martis epitheton Enyalius, quo nec Enyus filius significatur. nec apud Homerum, sicuti in Atti eorum sabulis, Enyalius deus a Marte diversus. P, 21 1 subileg. οὐδὲ εἴς oi Ἀττικοι διαφέροντα . Martis filii sunt Λεῖ ιος et u diffoς, non eius equi. ut Antimachus seeit salso intellecto versu Homeri eo O, 119. Vid. ad h. l. et is, 439. X, 299. - Ε, l82842 notabile, quod eum homines spoliantem inducit.

Athene. H 875 η διπλῆ οτι Isrepaiνει ως ἐκ sιονου του ιος γενο- φιδεης τῆς Ἀγηνῆς. I. e. Hic locus speciem praebet, quasi Homerus ex solo Iove natam Minervam cognoVerit. - Si ex his paueis verbis colligendum est, videtur Aristarchus nihil de hac re certi statuisse, sed ad eontrariam potius partem inclinasse. Quod si scholion BLὶ ad E, 880 Aristarcheum e8t, prae-sraela negavit. Hoc scholion est: τουτο δέδωκεν crepoριι ην 'Hσιο- λὶμ το αυδος aντι του ιιονος λαμῖν, οπερ ὁ ποιητης οὐκ οἶδεν, αλλα λέγει ανιεῖς αυτ ν, ἐπει σὴ ωι δηλον aὐτὴν εγέννησας ξιοι ἐπιβλαβ i. Hoc Aristarcheum esse inclinat animus, sed statuendum ab epitomatore salso relatum, quod dicit αυτος pro ιιιονος Homero non notum egse: id Aristarcheum non egi; contrarium is observaverat iv. Ο 991. Certissima in Homericis carminibus vestigia esse, sabulam de Minerva solo Iove nata poetae notam suisse, nemo iure dixerit, nec propter ea, quae ipse attulit, di-

라틴어 텍스트