장음표시 사용
421쪽
384 VNrvs RsAE MEDICINAE g. IV. Sunt illae vel in partibus corporis, quae truncum eius conmtulint, vel in artubus. In artatio invenitur me,illa ,& mucin artic
larum. In trunco reperitur humor in pericario , mucosa substantia is inlotinis ,
fermentum in liene, saliva in ore, secundum aliquos etiam coagulum in ventricato, serumqua rigans in partibus genitalibus. Ita humores tres in oculis, & aer implorativi in auribus visuntur. De quibus omnibus agemus ordine, ita tamen,
ut nos certo ordini neutiquam alligemus, quoniam diversus observari potest. s. V. Aemo capiemus initium , cujus ex retra quidem omnibus nota est, attamen natura non ita accurate perspecti. Ac ne mmmemambiguitate quis fallatur, notamus, quod non qualecunque sputum salivae voce in nranius, sed albam spumosamque illam substantiam, vi abstergendi sanandique praeditam, quae in ore naturaliter pr gni solet, ac cibis admisceri, ut melius illorum sapor cognoscatur & iidem promptius in ventriculo concoquantur. In hoc etenim plerique conveniunt, cum de saliva naturali agunt. A. VI. Verum cum haec non sufficiant ad naturam saliva cognoscen- clam, aliqua adseremus de causis saliva, pin de essentia, tum de adjunctis ac essectis. Inter causas primo se ossere materia saliva, ubi quaeritur: Ex quama eria saliva generetur λ Αliqui omantur eandem fieri ex cibo, quem ore eavimus, sed improbabili ratione. Nam ex eo fit chylus & excrementum proprium primae concoctionis, at neutiquam saliva, sicuti patet ex experientia in anatomia vivorum, & ex Vomitionibus in praeternaturali constitiit ne aut cum vomitoria ex laibentur, utpote in quibus vix unquam salivosi menant . Vt taceam vix cum natura salivae talem materiam congruere. . Aliqui ergo existimant, salivam generari ex proprio alimento linsuae, quod itidem improbabile est. Nam nec saliva nutrire potest, nec . in lingua, sed in glandulis oris generatur, nec coctione ex sanguine produci potest. Alii itaque putarunt eam generari ex pithita. Cceterum nec hoc vere vidctur asseri, quia pituita crassior est, & calore incrassatur magis. Proinde eam in opinionem venio, salivam gcnerari ex sero, & proprio alimento glandularum in ore. Id enim cum natura cjus valde convenit. Nam aquosa est saliva, salis alicujus particeps, & dulcis , cincedinem tribuente alimento proprio, at priora sero. intamquam enim sanguis soliis non potest esse materia salivae, tamen nil impedit quin sedi conjunctus a glandulis ei officio praesectis queat ea ratione mutari.
s. Vi I. Hinc apparet, quid deuermas Hira sentiendumst. Nimi
422쪽
CONTRACTAE LIBER PRIMus. 383rum neutiquam eorum opinio probanda venit , qui eam simplicem aquae statuunt: quoniam non solum sapor virtusque ejusdem aliud ostendimi, sed & materia ex qua generatur id manifeste arguit. Probabile igitur est , eam esse niisti corporis, & quidem tanquam entis per se, quia ab agente naturali per se secundum ordinem a natura praescriptum generatur , Nquidem per concoctionem , ut paulo post proponetur. g. VIII. Sequitur, ut inquiramus in Circa quam expendendum est , & qua fit, & qua ratione salirum generet ' Quoad prinum. Q Fmadmodum in quarumcunque partium, ac humiditatum utilium productione anima est princeps causa, ita & de saliva opinari oportet. Atque ita etiam statuere convenit, calidum innatum elle instrumcntum eflectionis generale, speciale autem prout cst in glandulis, quae in ore continentur : maxime quidem in eis , quae ad radicem linguae sunt collocatae , & pari sthmia, ac Barbaris amygdalae,vocantur; at tamen et: aln in aliis in ore repertis, utpote quae cum prioribus ejusdem naturae sunt.
Proinde neutiquam illorum sententiae subscribimus, quia glandulas oris sola saliva receptacula se perhibent, quin potius etiam etficiendi vim illis attribuimus, quia saliva propriam suam naturam habet, & alibi non persic, tur , qtram in illis glandulis , ergo & ab iisdem glandulis, quandoquideo efficiens non agit in distans, & in diversis aliis humiditatibus cadem est
causa generans, quae recipit & conservat genitas. s. IX. Quoad secundum. Iudico com octione salivam generari, actione scilicet caloris, congregatione homogeneorum & segregatione heterogeneorum, quae ipsa partina per halitum oris ineruntur, partim sputo emittuntur, aut si pauca valde sint reliqua, saepe salivae commista manent.
Nequaquam ergo opinamur , solam esse segregationem seri factam in glandulucr a glandulis, quoniam naturam salivae nullum aliud serum obtinet. Intelligo naturam specialem scit propriam, quandoquidem nemo ambigit, quin sicuti saliva sero participat, ita quoquc naturae ipsius quaedam docu
6. X. Vltima inter causas finis est, qui ipse cum sit operatio, vel opus ejus, cujus cli finis , nihil de eo distincte adserre possumus, quod non circa essecta ex plicari debeat. Progressum crgo facimus ad adjuvita aliva,
inter que praecipuo considerandi veniunt ii litate liquandoquidem alia aut ignota prorsus, aut prorsus nota sunt. Ita illiantit; saliva certa menser. cxprimi nequit, illud autem notum est, quod secundum naturam tantacsse debeat quanta fini suo suffcit. Locae est in glandulis, in quibus gens-
Ccc ratur, Di siligod by Cooste
423쪽
VN. IvERsAE MEDICINAEratur, quarum compressione aut vi expellendi in os derivatur. Et ita de
caeteris. Intcr qualitates vero notantur tum manifesta , nempe tactiles , vGybiles, seu biles, ac odorabiles, tum occulta seu propria.
g. X I. Tactiles qualitates salira sunt prima veι secunda. Post quas agemus & de qualitatibus occultu seu propriis , quia eas plerique ad tactiles referunt. V Mutates prιma temperamento absolvuntur, quod salivae moderate calidum σ huintdum videtur convenire, sic tamen ut vi siccandi aliquali non sJt destitutum. Atque hoc ex eflectis ejus patet. Nam maturat, a
stergit, mundat, siccat, & ad concoctionem facit, interim fluida est. In secundu qualitatibus maxime notabilis est rarita & stumo itaι ejus , quam crediderim ipsi tribui parti in a calore rarefaciente , partim a pororum varictate in glandulis, ab hac secundario , ab illa primario. Inter qualitates occultas id speciatim in illa notatur, quod specifice venenis adversatur, maxime araneis & serpentibus, & quod etiam specisce serpentia de acria cutis mala compescat S sanet, maxillae si jejuni hominis sit, utpote quae s ncera est magis, & a cibis aut potulentis asiumptis nondum alterata. s. XII. Quoad visibiles saliva qualitates , notatur in ea color astus , qui unde fit quariiur Z Iudico eum salivae convenire, quemadmodum spumae aquae & nivi, ni miram quatenus rarcfacto ei vel aliquid aeris admincetur, vel quatenus obscuriora tenuia reddita albiorem colorem reserunt, ut in scobe seu pulvere ungularum, cornuum, aliorumque nigrorum: forte quia illis magis externum lumen tum admiscetur. Sapor salira modice dulcis est, unde judico eam non ex solo sero constitui, sed etiam ex aliqua portione alimenti glandularum, utpote quae itidem dulces sunt. Odor vero nullus saliva secundum naturam tributin est, quia id cerebro Mecisset,& natura ejus aquea quoad substantiam neutiquam admittebat.1. XIII. Uecta salira sunt humiditate solvere , calare ac tenuitate penetrare , coquere , abstergere, mundare, quorum quaedam etiam in humano corpore praestat, pro pter quae & maxime animalibus tributa est. Frinci pis enim cibis permista facit , ut melius in lingua percipiantur , unde arida existente lingua gustus minus bene celebratur. Fit autem hoc quatenus liquiditate sua cibos fundit, & tenuitate ac suiditate porosam carnem Iinguae subit. Deiηde juvat quoque concoctionem in ventriculo, quatenus &Iiquat cibum, & moderato calore facit, ut promptius a ventriculo conficiatur. Quam ob causam esurientisin nobis, ct appoptis cibis, aut si de cibis cogitemus, salira vobis movetur ἔ atque infantibus cibos potius masticamus, quam alio modo tenuissime comminutos exhibemus, licet id a multis non obse Vetur. S. XIV.
424쪽
CON TR CAYAE L I B E R P R I M u s. 387s. XIV. Hinc iam raturam stliva , quoad eam percipere licet, exhibere possumus: saliva nimirum est humiditas non nutriens , utilu humani ιν varis ex sero re alimento nonio in OὰILindulis oris genita ad meliorem Iu- stationem θ chylificationem inberaios. omnia ex prioribus patent. Solum id quaeritur: Aa mn salisa recte excrementu annumeretur Non negamus , quin ubi redundat, quoad quantitatem ad excrementa pertineat, verum cum prorsus secundum naturam est, non videtur iisdem ex supra allatis accensenda. Id hic attexemus, quod supra omisimus,satiram etiam loquela commodare , quatenus lubricando partes eas ad motum aptiores facit. Atque hinc accidit, quod arido exi lente ore minas commode loquamuν. Estque hic usus sane non contemnendus. X V. A saliva tanquam humiditate uti Ii oris transimiis ad coagulu=v
quod in ventriculo quidam reperiri existimant. Iudicant enim quod quoniam ventriculus frigidae constitutionis est, & secundum illorum senten tiam ad chylificationem ineptus, in ipso aliquid inveniri debeat, cujus ope prima illa concoGo peragatur. Dod ipsum quoniam viribus cum coagulo arbitrantur convenire, utpote quod multum ad concoctionem facere docent, ab ea similitudine coagulam dicunt. Aliqui ferm tum rci:- trinia obeandem causam. Arbitrantur id generari ex reliquiis ciborum in chylum converseram, atque melluginei liquoris ad instar tunicis ventriculi inhaeresccre. De hac opinione quid statuamus, ex iis, quae de officio ventriculi & productione chyli proposuimus, facile judicium formari po-tcrit. Sit enim vcntriculus strigidus qua ut mistum simpliciter considcratur, laim: n prout viventis corporis pars est, temperamentum id nactus est, quod iantaoni ipsius congruit. Maxime si consideremus spiritum vitalem a corde influentem & alias partes circumpositas compensare, quod ipsi stilitarie spe o desciebat. Et eum spiritum muneri ei praetctium csse supra probabiliter asseruimus , ut non opus sit de alio coagulo cogitare. Neque etiam illud in omnibus & semper reperitur, sed pra-cipue in rumin tibus, ac quidem lactationis tempore, , quidein tantum in Oinas adeo ut Averrh.l.3.de partam .e.ul .id illius excronentum esse crediderit. Sed illud , quod nobis in ventriculi timidis repetium monstrant, nihil sane distat ab illo confuso ex chylo & excremento proprio ventriculi , quemadmodum aut psia in anatomia vivorum monstrare potest. s. XVI. Proinde in ventriculo coagulum aut fermentum peculiare praeter quia ex certae communicarur non agnoscimus: at in intestinis mucosam illam ... C c c 2 substan
425쪽
VNIvΕRsAE MEDICINAE substantiam, qtta tunicis eorumdem interiin adhaeret,omnino probamae ac defendi-1nm. Qinppe usum Iur se habet ut nempe debitam humiditatem ipsorum conservet,dolorem perpetuum a bile acribusque humoribus piaeveniat,&id excremcntorum feliciorem evacuationem faciat. Atque ob priores usus aliis quoque partibus lentorem talem concessum esse advertimus, &maxime membraneis, quanquam non omnibus similem. Neque reseri,
quod non possimus dicere illam substantiam animatam esse, quandoquidem sufficit illam pertinere ad compositionem corporum, & non excrementis accenseri posse, nisi ubi praeternaturaliter nimium increscit. s. X V 1 I. De fermento etiam timis non est, ut multum dicamus, quia circa generationem sanguinis & officium lienis de eo iam egimus. Solum ergo illud addimus,generari illud a limiis virtute insita concoctrice adjuvante spiritu influente cordis ex sanguine arterioso, ac inservire --
mentando ac concoquendo chylo. Ideo enim ad hepar per venam portae transfertur. Temperamentum ejus est calidius temperamento sanguinis , quoad materiam est eodem tenuius, unde competentes virtutes potentius ex serit. Id videri possit dubium: annon rebius inter humores alantes illud referri potuisset Si quis id valde urserit, non multum cum eo litigabimus: nos tamen hunc locum eidem assignavimus , quia non tam alit,
quam partibus inservit ad consciendum alimentum partium, sanguinem
g. X VIII. In abdomine adhuc invenitur serum testes ac partes gre
tales rigans, maxime in conjunctione maris & foeminae in opere venereo. Id sane licet aliquatcnus ad excrementa reserre, licet tamen & hic recensere,
quatenus illae partes melius sic irrigatae muneri suo praesunt. Aliqui tale serum in ipsis inibus generati docent: aliqui vero tellibus sublimius off-eium assignatii, quemadmodum & nos supra fecimus. An ergo eirca illas partes cumulatur & coacervaturi An a vasis transfunditur λ An in glandulis circumjectis, maxime in prostratis congeritur Vbi duce e remus ex Veteribus Autoribus, licebit citra magnum csimen quodcunque non prorsus absurdum est defendere. In hac autem controversia Philosophus in testibus tale serum produci existimat, a quo cum abierimus, ex caeteris aliqua arripienda est opinio, aut alia investiganda. g. XIX. Forte non improbabiliter humiditatibus his venit accensenda illa, quae in pene virili & in clytoride mulierum reperitur, ac atro- purpurea est. Nam omnino ad partium earum compositionem facit, ac magnum etiam usum ad generationem exhibet. Sine enimilia istae partes in Ven
426쪽
CONTRACTAE LIBER PR1Μus. 389 in Venereo exercitio tendi & expandi non possint. Verum de illa ibidem jam egimus, itaque hic a nobis praetermissa fuit, solumque nune obiter
indigitata. s. XX. Accedimus nunc ad thoracem, in quo reperimus humorem peruardii. An ille secundum naturam in omnibud reperistar, dubitant aliqui. Sed vero praeter rationem, cum usuin per se in eo praestet. Si quis quaerat, quis ille usus it Repono, initio rigaro, lenire, & humeetare, tum cor tum peri cardium, ac deinde facere, ne facile cor in motu suo ostendatur. Hinc accidit, ut eo absente cor rigidius appareat, de multis palpitationibus ac li-pothymiis assiciatur. Interim neq; nimium esse debet,nam tunc cordi spatium in quo moveretur non satis libem seret. In hominibus violenta momte peremptis cochlearis sere mediocris quantitate vistur, an in viventibus plus vel minus sit, non certo constat. Qui minus esse arbitrantur,judicant circa mortem ob vasorum laxitatem, & cordis commotionem plus seri ex
vasis maximis circa cor in pericardium derivari. Contra qui plus reperiri censent, judicant vehementia oppressionis cordis ex ipso pericardio illius liquoris quid dissipari. Colar istius liquoris obscurus est, aliquando loturae
earnium similis, an & in vivis, sicut in mortuis, non quidem certo constat, attamen non improbabile videtur. Etenim' generari ereditur ex vaporibus
sanguinis, in magnis vasis cordis, nisi malis eum a primordio generationis pericardio insitum esse, ne ea dissicultate obruaris, qui fiat, quod humor hic perpetuo sibi aequalis maneat. Quanquam id explicatu non adeo dissicile est, si dicatur, naturam sibi in omnibus consonam tantum Senerare, tantumque dissipare, quantum utile est, ut fiat. Neque certum est, semper aeque multum manere. Id tamen non improbabile quibusilam videtur
aliquid etiam ex proprii alimenti pericardii reliquiis ad istius humoris
conservationem & generationem contribui. XXI. Accedere nune debebamus ad explicationem trium humorum oculorum, sed eam jam de oculis agentes expedivimus et procedimus ergo ad aerem implantarum auribin. De hoe primum videndum an detur Deinde, unde Originem capiat Porro, quam obtineat naturam' Denique,
quem usum praestet λ Quod primum attinet, vix de eo apud Veteres dubitatum , adeo ut hine Plato & post eum Galenus l. 7. de decret. Hippocr. 8 Gal. auditus instrumentum aereum esse dixerit, & l. de instrument. odorat. expresse asserat, Organum auditus aerem, aut quid aeri simile esse. Αe omnino id ridentur illae eavitates interioris auris evincere. Nisi enim aereum quid
in illis contineatur, nihil nominari poterit, quid in iis repeAatur. At id
427쪽
3so UNI vllas E MEDICINAE ab nimi a ratione est, cavitates illas prorsus esse vacu;u. Neque est , quod quis opinetur, illas externo aere impleri, nam membrana, quae tympanum dicitur, illius accessum prohibet. Ac si quando haec membrana fuit avulsa, id prorsus praeter naturam est. s. XXII. Quod adsecundum , probabile est , hQ1caerem a primordio generationis auri, in ιηdι, seu ex aerea portione seminis, seu sensu inis menstrui, aut principio conformationis aut postea eo delapsi. Varias enim rationes , quibus natura id praestare potuerit, concipere possumus, licet, qua ratione egerit, non prorsus perspectum habeamus. Tertium quod con- cernit, arbitramur omnino naturam aeris imati aeream ege, ct impluem quidem aut implici proximam, quoniam scuti foris, ita & intus aer convenien tissimus est ad expressionem soni, Husdemque receptionem. Ideo neque proprie natriri eum arbitror, sive id dicatur seri ex sanguine, sive ex alimento membranarum continentium, sed judico ex exhalatione acrea sanguinis in vasis coniciati cundem augmentari, si qui equam ejus petierit. Caet rum an animatiast, aliqui videntur dubitare Ego illud judico necessario dicendum esse, quod anima omnino eidem insit, cum in eo debeat sonos percipere, ac ideo hiare in cavitates nervum auditorium censeo , ne desit animae sentienti suum primum organum. Quod ultimum coiκernit, istud
videtur statuendum, inservire eum aerem expressioni sonι in auribin, quemadmodum externus aer ex pressioni soni extra aures commodus est, atque id
non est opus hic pluribus cxponi, quandoquidem de auditus orsano agentes id jam expediverimus. g. X X III. In articulorum coniunctιοm ctiam quidam reperitur humor, coin loco. quo ostium extremitates libἱ iunguntur. Albicans, tenaxae glutinosus cst, ac inservit rigationi & emollitioni ossum ut facilius motum suum obire possint, quod apparet cum imprudentia Chirurgorum hie humor effluit, quandoquidem eo casu feremo tu partes privantur. Dicitur quibusdam absolute humor arracidorum , quibusdam a similitudine
articuloruin muru . De liuous origine aliqua controversa movetur. Etenim dubium esse potest. Vtrum ris humor in principio conformationa ex semine gene retur , an postea producatur stu ex alimento, seu ex edicreminio λ Ego existimo eum in primordio consorinationis articulorum etiam produci ex materia
sibi conveniente, seu seminea materiali, seu ci cognata, ut suo loco de
partium conformatione agetitos ostendemus. Attamen hoc non obstat, quo minus postmodiim conscructui S augeatur, ac quidem non improba
bile mihi videtur, id fieri ex redundantia quadam icu ex cromentitia seu
428쪽
CγNTRACTAE LIBER PRIMus. 39rsimentosa circa illum locum naturae destinatione asservata. Neque inde quis inserat, hinc sequi humorem illum excrementis esse accensendum. Nam sit excrementum respectu istorum ossium, tamen quia ad articulorum & consequenter totius corporis compositionem facit merito humiditatibus componentibus accensetur. Evadit vero opinio prior probabilis
quod in humidioribus conititutibnibus & in aetate , qua humiditas dominatur humor hic magis cumuletur, at in aetate senili, ac etiam praeternaturali calida siccaque constitutione corporis minuatur, non alia ex causa ,
quam quia in illa & materia generationis commoda adest, &abest causa corrumpens: in hac autem nee illa satis commoda est, & luee vires simit, aut generans causa nimium debilitata est. s. XXIV. Ultimo loco de medulla usum tractandum est: ae principio quidem et drinde quam obtineat naturam: tum deo a quo constituatus: ac denique quem obtineat usum. Vt 1 primo incipiamus, medulla assum maxime duplex est: aliasamose ira Acta, Ne in ossium majoribus cavitatibus reperitur, quae ideo efformatae sunt, ne ea nimio pondere ἡaturae essent molesta: alia fila vocata, quae in cavernulis seu potis ossium coercetur. Inter quam duplicem medullam id interest, quod illa erassior, magisque pinguis apparet et xl quae in poris continetur tenuior , . aquosiorque est. Impraesentiarum maxime quidem de illa, attamen nec
non aliqua ratione de hae agimus. es. XXV. Quod secundum attinet: non est dubium, quin habeat
naturam misti, omniaque elementa ad sui compositionem exigat: attamen quoniam in plerisque missis unum aut plura elementa dominium obti- nent, quaerendum cujus indolem maxime redoleat. Id vero optime ex qaalitatibus deprehendere est, quae omnes docent, pinguedini aut sevo
eam esse similem, atque adeo aeream conditionem maxime redolere. Hoc
ejus pinguedo ostendit, deinde quod aquae supernatat, quod facile ardet , quod humectat, lenit , digerit, resolvit, quod denique omnium fere consensit humida calidaque est. Atque ista generatim de omni medulla ossium vera sunt, veruntamen magis apte illi quadrant, quae ita proprie aut specialiter vocatur.
s. XXVI. Quod tertium concemite judico eam ex illo materiali principio produci, unde & reliquae partes, nempe vel semine , vel sanguine. Atque hoc ultimum mihi probabilius videtur, quandoquidem probabile est eam etiam ex sanguine augeri. Nam in aetate puerili procul dubio minore quantitate reperitur, quam in adultiore & juvenili. Et hoc quoque
429쪽
V ue probabilitatem conciliat , quod in aetate puerili ad rubedinem &la' ineam conditionem vergit, at progressu aetatis paulatim variatur S ad albedinein aut savedinem deducitur. f. XXVII. Escientem etiam causam aliam habere non videtur, quam eam , quam & reliquae humiditates utiles, imo & partes. Nimirum princeps ejus causa est anima, itastrumentalis deinde calidum innatum, quod calore coquens, &speciali ratione digerens alimentum in ossibiis medullam inde conficit. Hinc & Philosophus l. 2. de pari. animal. c. s. excrementum dixit, scilicet non simpliciter, sed concoctum sanguine alimenti ossi uin. Ex quo intelligere est, quod Aristoteles eandem & conerietione fieri existimaverit, & quidem ex sanguinc, qui ctiam ossibus alimentum suppeditct. XXVIII. Denique eirca ultimam quaestionem Autores in diversas
sententias abeunt, quibusdam Hippocrat. l. de aliment. & Galil. 3.denatural . facultat. c. ult. & l. 2. de us pari. c. i6. assentientibus, medullam ostium esse ossium ultimum alimentum: quibusdam Aristoteli lib. 2. de pari. animal. c.6. adstipulantibus, omnia ossa sanguine ali, quod omnium partium ultimum alimentum l. 2. de pari. anim. c. 3. & l. q. c. 2. S alibi ab eodem statuit tu . Vt hinc pateat, manifeste errare cos, qui Aristotelem Hippocrati ac Galeno hic conciliare itudent. Cum ergo alterutri parti accedendum est, magis Philosophi sententiam probo, medullam ossium non se essum alimentum, sed ea, sicut & alias partes ex fans uinc ali. Nam a. sicut ossa cum reliquis partibus ex uno materiali principio primum constituuntur, ita etiam ex uno principio communi reliquis partibus alimentum capiunt. 2. Ossa infantium tenera non solum rubicundiora sunt, si d etiam evidenter ollcndunt sanguinca vasa, qualia cisam in diverss ossibus adultorum conspiciuntiir. 3 . Quod etiam eorum opinionem instingit, qui medullam ossium, quasi illorum cambium esse arbitrantur, inde alsitas o positae sentcntiae clucescit, quod medulla ostium in cavitatibus ossiuna , non in ipsorum substantia aut poris per ipscuum subitantiam ili perss reperiatur, unde obscurum cst qua vi & qua ratione per uisivernam os distribuatur, ut singulis illius partibus apponi possit. q. Medulla etiam tam multa in quibusdam ossibus reperitur, ut manifeste liqueat , eam non esse nn tritioni istarum partium deliinatam. 3. Si ossa non alantur sanguine ob dissimjlitudinem cum ossibus, certe multo maiori jure non debcnt ali medull. , quae prorsus temperamento ab ossibus diversa est. Atque id non vi detur. ha rationem infringere, quod quidam ajunt, facile illam contra
430쪽
rietatem posse conciliari, quia medullae temperamentulit ealidum quia 'dem & humidum est, at aereum ac facile dissipabile. Nam non ita fa-elle dissipabile est, ut experientia ostendit, & eum medulla excoquitur, fere tota liquescit, unde ergό tunc ossim soliditas φS. XXIX. Urgent in contrarium, qui a nobis dissentiunt,
si ossa nutriantur medulla, tunc nutriri debent sanguine melancholico. At consequens est absurdum. Ergo & Anucedens. Primam propositionem stabiliunt, quia alimentum debet esse alito cognatum. At ni me dulla statuatur, nihil judicant sine cognatum ossibus praeter melancho. Iicum sanguinem. Alteram dehinc propositionem inde probant, quod
melancholicus sanguis rubicundus aut subniger sit, ossa autem albentia. I. Id adferunt. Nisi medulla nutriat ossi, est excrementum, quia nullum alium usum habet. At non est excrementum , quia neetamara, nec salsa, nec a natura expellitur, sed amice retinetur. Ergo nutrit ossa. S. XXX. Ut his argumentissatisfaciamus, ad i. dicimus conse- . quentiam in primo aliarto vacillare. Nam nultam dicimus ossa sangui ne, sicut Jc reliquas partes. Et si vero ille non est ossinus actu similis, est tamen potentia illis similis, atque adeo sussicienter cognatus. De rubedine ratio in contrarium addudia nulla est. Sicuti enim ex albo ehylo sanguis rubicundus producitur, ita etiam ex rubicundo sangu me albae partes produci queunt. Ada. argumentum, quod proprie ultimam 'quaestionem concernit, dicimus: maxime alios esse ulus medullae in os-ribus, &praecipue, quod debeat o rigare, atque ita ea a celerι exsiccatum se facilifracti e vinduare. Et sicuti hunc usum proprie dicta medulla ita-bet, ita censeo quoque & alteram medullam eidem ullii esse a natura dicatam. με. XXXI. Colophonis loco adhuc circa medullam quaerimuς. I. Pine mur me stam proprie dictim ossa tenuia in capitate ossim inter erantur rAn id ob majus fulcimentum majorum ossum , an potius, ne medulla in se recidat, sed ut commodius disiungatur Posterius probabilius mihi videtur. 2. . AEn ct quare leonis ossa pauciorem medullam habeam ' Habere pauciorem medullam Aristoteles lib. a. de pari. animal. c. 6. autor est: Et hoc provenit, quia leones lunt calidioris & siccioris constitutionis. Nam sic etiam medulla ossium variat in aliis animalibus. Interim natura comeensavit hunc medullae desectum aut potius paucitatem per majorem ossium leonis soliditatem, quae tanta esse dicitur, ut ad invicem .
collisa ignem emittant, licet id alii negent. Ddd S. xxxII. Ut