Alberti Kyperi ... Anthropologia, corporis humani, contentorum, et animae naturam & virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans. Cui accedit ejusdem Responsio ad pseudoapologema V.F. Plempii

발행: 1660년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

COMYRAc TAE LIBER PRIMUS ossa genuerunt : imo qua.producuntur quidam diversorum fructuum de

animalium integrorum aut partium eorundem similitudinem Sc naturam aliquatenus repraesentantes , quoriim nulla potuit fieri a partibus praecisio. Vt sic ruat praecipuum adVersae sententiae tandamentum , eam nempe causam esse praecilionis seminis a toto, ut similitudo natorum ad parentes explicari posset. Et quid dicent de ordine consormat is' partium 3 Certe materia pro partibus post formandis ubi tam diu remaneret , aut unde post, nisi adsit haberi posset ς Multo ista facilius secun

dum contrariam sententiam expediri queunt. S. XXII. Videamus nunc an ordinstum ac proficimn futurum men a toto alcindereturi ordinatum Videri non potest , quoniam nec via

ordinate ad testes ferunta nec in serie productionis ordo elucescit. Et minus adhuc proficuum, quoniam ob impedimentum facile fieri posset, ut semen ab una vel altera parte non praescinderetur, quo casu necessum foret, non debitam fieri prolis formationem. Et hoc saepius, nisi se re semper fieret , quoniam fieri non posset, ut a tam diversis natura Scloco partibus in tanta viarum perpleXitate semper eodem tempore α-que bene constituta materia adiat. 6. X XIII. Quaestio a. est: An semen generetur per colliquationempartium ' Potest illa ex priori negari quidem sussicienter, quoniam si semen non proveniat a toIo, neque eX lιquatis partibus procedit, alioquin e-, nam ex toto fieret, veruntamen specialiter hane quaestionem posuimus quia speciales rationes sunt, quibus salsitas illius sententiae ostendi potest. Prima est: qua utitur Philosophus I. I. de generat . animal. c. 1 g. quod omne colliquamentum praeter naturamit,quippe diminutio substantiae ejus, quod colliquatur: sed ex eo, quod praeter naturam est. Nhil secundum naturam univoce generatur. Neque obstat, quod quis oggerat, colliquamentum aliquod naturale esse posse, ut est illud,quod singulis diebus a calore naturali dissipatur : & tale quoque hoc dicem dum esse, quia tendit ad naturalem generationem hominis. Ad hoc reis spondeo, i. colliquamentum aliquod si naturale dicatur, id non posse alio sensu intelligi, quam quo putredo dicitur interitus. naturalis, sciliacet respectu ordinis 3c causae naturalis, nam alioquin corruptio seu interitus omnis dicitur contra naturam. Atque hoc sensu non potest se mendici naturale, utpote cum naturale sit respectu thm generantis noni dςstruentis causae propinquae, ratione finis item, quia & naturali gene-τ-uoni inservit, & sanitati confert ejus, qui illud Haculatur , nisi exce-

442쪽

4os Usrvvsts E MEDICINAE dat modum. 2. Distinguendum inter partium colliquamentum . di humidorum evaporabilium dissipationem: haec aliqvo modo, si fiat

cundum ordinem naturae dici potestae etiam dicitur naturalis: illud ullo modo. Neque aliud exemplum allatum testatur, nam ad naturalem hominis interitum transitus ni per exsiccationem, dc humidi e-- sumptionem,non totius substantiae colliquationem. Atque hine jecistisarario derivari potest: Calor mulab major, ut febrilis etiam in febre eoIliquativa) hon potest colliquare solidas eo oris nostri partes. ut patet experientia: quis ergb credat calorem multo minorem, qualis in ven re est, eam liquationem praestare posset Tmωνatis itidem Arist. est loco est . quod nempe ea, quae parva runt, sese sint Reeundiora reliquis animalibus , cum tamen nis ob magnitudinem pius colliquamenti civium

liam sententiam suam ex Aristotele eruere eonantur, quando docet loe.cit. stilis excremeηti panem aliquam, semen esse, mil φ mam ainem, cymia ad inme', ct ex quo jam unumquodque gignitur me aem dce. ubi expres leait,quod sit ultimum excrementum,& illud quidem ex quo unumquodque membrum jam gignitur, qui esse non potest sanguis adhue in vasis existens. Idem probare quoque conantiar, ex iis loeis, in quibus docet aliquid 1τmo Procedere, scilicet non colliquamentum , ut aperie suis docet

Philolophus l. de sener. anima c. I 8. Ergo per intimi alimenti nun mirationem, quod Cambium est. Sus teta loCa sin. . P M. I 6 ubi

μνια ut με magnasx parteselenit respondetque, ina quod ab inmisinniretis os en ' Hare tamen sententia etinem rationibus oppugnarae Test, quibus ea, quae semen a toto provenire statuit, ut non alias afferre neeessum sit. Suffciet ergo, si tantum ad rationes oppositas inutiones suppeditemus. Ad primum ero locum reseondeo, per alimentum Murimum intelligendum esse sanguinem in vasis existin eo, in eo quo ali omnes partes statuit, & quidem tanquam a Memo viam , Mis ret exl. de semn.-visti. & i. r. de pari. animi Ad alia Reip. rai pertum effePhiu ibiloqui ex sententia alimum. 2,etari evmericiqum' que

443쪽

eum adhue dubium est, utrum toti an seeundum maximδm partem jus autoris sint. Alia videri possunt apud Doct. Septes. comment. in illa loca.

vis generatiunmi r Ita aliqui conciliare student autores dissentienter,eonsecedentes quidem semen non secundum crassamentum suum, sud tamen secundum portionem spirituosam a toto provenire. veruntamen nec C autoribus iis consentaneum est, cum talis cone illatio i is repugnet, ut ex verbis de rationibus illorum colligi potest: neC rationi vel expetrientiae eongruis. Etenim eadem argumenta, quae semen a toto non

prodire probant, commode 8e hie adhiberi possunt, Fc praeterea spiritus in diversis partibus specie non discrepant, neque quanquam per consequens utilitatem adferre possunt specialem. S. X X V I. Notarunt 8c hoc viret qui dam docti, ae propterea , urAutores dissentientes conciliarent, aliud quid invenerunt. Nempe a-junt mur θη-u, ad --- θω - , a pint ιινι primi logi , d M. adeoque eum principes partes minus principes virtute comprehendant, adhue verum esse, provenire semen a toto non quidem fisi maliter,bene tamen virtualiter. Hinc, ut nihil dicam, eam quoque eXplicationem neutiquam veterum menti respondere, resultat s. quantio : Aasphitus a pamisi princi bus adsemisu conflisae m-ς De spniis naiaa si, quem distinctum a vitaliti in hepate generari volunt. non adeo magna dificultas occurrit, partim quia non datur, ut eap. de spiritibus est Probatum, Partim quia si maxinis daretur, ob cireularem sanguinis

motum per venas ad testes derivari non posset. Rursus de visaici in cordemuo dubium nullum est, quin cum sanguine arterioso ad spermatiCas partes deducatur. Restat ergo solum quaerendum dς; νιν viii-ntali, quem ad testes dςrivari posse videmur arguere nervi ad eos deinduia, imo adesse des ere documento esse posse centetur, quoniam ς formatio partium secundum praeviam cognition per sparitum animalem , ut instrumentum animae sensitivae peragi debet, cum in corpore conformato anima sensitiva sine eo spiritu animaliter cognoscere non Possit. Imo, anno ii adest, quando a phantasii matris amma sensistiva ieetum formans tantopere tenta turi His tamqn non obstantibus= Aristotali do Peripateticis secus videtur, ac lacundum eorum principia nex

vorum Praristia, ob stnsum tant i partium genitalium se mox in,

Ccetera

444쪽

ccetera autem ad spiritum vitalem reVocantur, qui ante formationem partium virtute initiumentali omnia est, ut hinc a conditione animae sensi irae post conformationem partium, adsimilem concludere ante conformationem non liceat. Neque enim, dicere possunt. postquam corpus elaboratum est , anima senutiva in partibus cognoscit , nisi de partes legitime consormatae sint, at hoc locum non habet, ante partium constructionem: Ergo sic nec necessarius spiritus animalis est, nee adesse certo ostendi potest. Quid ergo concludamus i Nihil aliud, quam quod utraque lententia probabilibus rationibus nitatur, ει oppugnari queat. f. XXVII. Qi 'stia 6. est :-sangvis purisisimus a pracipum poti Genimosthuuperfusin adsimi nugeination cominat φ Quam ex prioribus negamus, quoniam explicari non potest, quomodo ad partes genit Ira commode confluere possit , neque certum, imo improbabile est, alias partes alio sanguine si, quandoquidem omnibus unus idemque

Pro nutrimento offertur.

g. XXVIII. I. An si ιη gemretae ex sanguine sp tot tam sententiam vir quidam doctus aecipit, sed ego ei nullatenus assentiri possum. Nam I. Semen sanguine persectius est, & in gradu ulteriori consistit, proinde non ex inquiriato spurcatoque , sed perfecto & excocto generari potest. 2. Arteriae spermaticae, quae seminis

materiam advehunt, non continent in se sanguinem inquinatum, sed eum quem truncus arteriae acirtae iis exhibet. 3. Spurcatus sanguis aut est ineptus ad nutriendum, aut saltem non commodus, at talem nemo

probabiliter generationi seminis asscripserit. Sed objicit i. Seminis odor est telet re virosiis. Resp. Seminis boni odor gravis est ob magnam copiam spirituum in pingui halituos que substantia cotacitorum, nevisti quam virosus. Et ut ita, nihil hinc sequitur. Etenim multa improbum

odorem acquirunt corruptione aut generatione, quae talem materiam

non habuerunt. Ut taceam, quod etsi in semine odor ille gravis deprehenditur, nullatenus tamen in sanguine monstrari queat. 2. Seminis sapor subsalsus est. Resp. Quis gustavit φ an semen illud fuit proli fi- Cum, an tale sustari debuit φ Et nihil hoc concludit. Nam aliquod fiarum sanguini semper.eoniungitur, eum sine eo partes subire commode non postit. 3. Portio materiae seminis subministratur vena emulgentate sinistra, cusus sanguis seroso humore vitiatus est. Resp. Suppeditatur sanguis per arterias non veruis spematicas, quae ab emulgentibus, non u

445쪽

non oriuntur. Imo alia ratio subest, quare sinistra spemat ea ab emul gente sinistra deducta est, nempe ne arteriam magnam supergredi ne eessum haberet,& sie sanguinis motus in ea impediatur. g. XXIX. instio 8. est: Ex quo ergo semen generetur φ Sementia Arist. experientiae , & rectae rationi conforme es quod generetur exsanguine eo, qui partibus omnibus alimentum stiggerere debet, qualis est, qui per arterias in universum corpus deducitur, & spiritu vitali im

praegnatus est , non quasi necessum sit , eundem eX toto corpore ad testes confluere, sed susticit, quia omnis ejusdem naturae est, ut ex convenientibus vasis portio quaedam ejus dematur. Id quod fit, quandoquidem arteriae spermaticae ab arteriae aortae descendente trunco orium dae ex eodem sanguinem arteriosum devehunt, tum pro nutrimento partium elaborantium semen, tiim pro seminis materia. At venae spe maticae, quicquid sanguinis a nutrimento partium ist materia seminis remanet, revehunt, dc in venas Majores, nempe dextra in truncum descendentem venae cavae sub emulgente dextra, & sinistra in emulgentem sinistram deponunt', ut rursus ad principium suae persectionis de

veniat.

g. XXX. Oecasione ejus, quod dicebatur, fieri semen, ex sanguine arterio , spiritu vitali impraegnato, alicui dubitatio suboriri ponset, & sit ea '. e in ille qusque spiram vitalis , qui in coniunctisne nutris ofaemina assiat,etiam ingrediatur semimi crestumionem l Videri id ponset alicui, quia semen foecundum tantam spirituum copiam habere deprehenditur. Sed tamen id opinariimprobabile videtur, quia semini

jam concocto adeo arcte ac firmiter uniri non potest, ut cum eo unumquid saeiat. Habet tamen insignem utilitatem, tum quia partes sensibiles extendit, ac voluptate afficit, tiim quia iacit ad sortiorem seminis e-jaculationem. g. XXXI. Materia campositionis se munus a quibusdam asseritur eme μίγμα sta notata omηium partium , quae postea secretione&conjunctione ουγκωσει κώ κόιαμ ex eodem distincte producantur, a quibusdam .

mi spirituasiasve aretra a qua fit productio partium,& pars crasti σν, ct terre stris repastiνa, ex qua partes spematicae producuntur, a quibiisdam calidum innatum, humdum raduale dc pars Mosa, quibus quidam adjungunt

iam partem carnosam, fra aqueam.

.. X X XII. In hae sententiariun varietate principio iis assientien-dm non est , qui semen putant componi ex Ommbis p ibin confusis o commi-

446쪽

ro UNIVERSAE M EDICI NAE.

siti. Nam si intelligant partes thma dissimilares tum similares, id evidenter

repugnat,quia cum ad diversas dissimilares saepe congeneres similares requirantur,Willae praeterea determinatam figuram requirant,nullo modo illae ita eonfusae retineri possunt, ut postea sola segregatione Se com cretione uniantur. Si autem solas similares accipiant, hoc quidem melius expedire possunt, sed i. cum supponant semen a toto praescindi, iisdem argumentis convelluntur, quibus ea opinio destructa est. 2. cum arbitrentur omnes partes ex semine fieri, eodem modo refutari possunt

ut illius opinionis assectae. XXXIII. Dehinc omnino statuendum venit, quod cum semen corpus mistum sit, idem quoque ut omnia mista ex quatuor elementis componantur, ut sic materia composimonis sieminisφι q-- elamenta. Verum eqm idem ex elementis non immediate confletur, nee in eis lementa immediate corrumpatur, videtur recte concludi, Hementa esse materiam tantum remotam compostionis seminis , aliamque pro ηquam esse inquirendam. Rursus autem, quia semen ex sanguine generatur, & quidem ab ea parte, quae eum sanguine habet consimilia principia compositionis, probabile certe evadet, semini quoque talia competere. Sunt autem ea calidum innatum, humidum radicate, elementum secundum aqueum, & elementum secundum terreum , sive ut alias locuti sumus, pars carnosa, δc pars fibrosa. s. XXXIV. Hoc tamen non impedit, qub minus etiam duae staritantur maximὸ notabiles partes Componentes, spirituosa 8c crassa, seu firitus Sc amori seminis. Nam sub spiritu, non solum calidum i natum, sed etiam humidum radicate licet comprehendere,non selum quia ante eomiectuntur, verum etiam modo loquendi multorum: aevicissim sub erassamento sMinis complecti oportet partem tum earn sam, seu elementum secundum aqueum, itim fibrosam, seu elementum secundum terrae analogia respondens. Ita ergh hae duae opinionesoptime conciliari possunt, quod vero quidam illarum patroni densu diversarum istarum partium asserunt, melius enucleabimus postea, cum de fine seminis agemus. 's L XXXV. Caeterum quoniam semen ex diversis partibus e ip nitur, porr6 quaeri solet, ut 'em persee, per accidem, itemquc πιν fit corpus similare vel disti lare φ Ad primam partem quaestionis dirimus, semenes em perbe, quia etsi ex diversis partibus constat, eae tamen habent rationem elementorum, seu entium incompletonam, quae ad periectit'

447쪽

CONTRACTAE LIBξR PRIMUs. 4rrris eompositionem per se ordinantur. Neque obstat, quod quaelibet istae partes suam formam substantialem obtineant: quippe eae sormae non sunt ultimae, seu specificae, sed subordinatae & inchoativae, ad materiam pertinentes, quarum plures in uno aliquo concurrere, nihil absurditatis importat. , S. X X X UI. Ad Secundam partem quaestionis itidem reponimuς, semen esse quid similare, etsi ex diversis partibus constituatur. Nam illae partes diversae non consistunt extra se invicem, solum extremis terminis sibi conjunctae, sed sibi intime sunt sociatae dc conjunctae, ut una similis essentia & temperies resulter. Neque obstat, quod singulae istae partes suam propriam essentiam atque temperiem possideant: quandoquidem magnum discrimen est intersimilaria simplicia seu incompsita, & intersimilaria mola seu composita. Nam simium quidems plicia omnimodam consormitatem essentiae exigunt: autem non item, utpote ad quorum constitutionem sinicit, ut componentia per exiguas & insensibiles portiones sibi mutuo uniantur, & una superiori forma ad compositi est entiam reducantur, quod & in semine fieri apertum est. Etenim spirituosa ejus pars crassam subit, eique ita intime sociatur, ut distincta locoque divisa sentiri nullatenus possit, nisi ubi exspirat, aut semen corrumpitur.

S. XXXVII. Cum ad enodandam accedimus, d, Versae nobis quaestiones enodandae veniunt, ut declaremus tum q fit forma feminis, tum qualis si eadem, & quid insemilae alet φ Ac primo occurrit illa controversia: semen sit Mimatum ς Multos in hac quaestione dubios fecit Arist. qui alicubi, ut l. a. de gener. animal. e. I. l. I. de generat. animal. C. 2 2. & alibi acta semini animum messe docet, at alibi, ut l. 2.

de gener. animal. e. 3. l. a. de part .animal. c. I. l. a. de anim. c. I.

xit, semen potentia animam obtinere, non actu. Hinc enim aliqui priorum I corum autoritate & ratiorubus suis suffulti semen animarum esse disceruua aliqui posteriorum loeorum & rationum suarum consideratione semen animatum esse negaruntialiqui autem ne sibi contradicere Arist. permiti rent, utrumque certo sensu concedi posse arbitrati sunt, nempe siemen obtinere animam potentia formauremata, ct actu primo, non potentia sermali.

proxima ac actustriindo. I

s X X X VIII. Posterioribus histe esculum adjicio, passib tamen distinctius conabor explicare, quae adhuc dissicultatem ingerere pons x. Iinve potandum in hac quassione prim ν nimiam eis: vel ob . I si a stipavi

448쪽

xx UMIvgRsAE MEDICINAEctiνin, vel receptivam seu subjectiram , vel esctiram. Potentia obsessira est potentia qua quid, quod non existit,existere potest, quo modo dicitur aliquod ens in potentia, aliquod in actu. Dicitur alias tentia ad existendum ac Metaphyra. Aliae potentia dicuntur Fb sica, quia de iis frequenter in Physicis agitur, ac receptiva vocatur habilitas in materia ad aliquod succipiendum, & quia in materia est ejusque conditionem attingitiniam

Iis nuncupatur, ac quia secundum eam materia aliquid recipit,nominatur etiam sub ctira: verum vocatur , qua quid aliquid Mgere potest,ac quoniam actiones originarie a sormis derivantur,voratur saepe potentis sori. . Deinde actis quoque alius entitativis seu existentialis seu metaph1'm vocatur, quo ciuid in rerum natura existit, alius quid-ditati us seu esentialis , quo quid determinatae quidditatis est, quae quoniam . forma potissimum in Physicis petitur, formalis etiam appellatur,& quia radix operationum est etiam macradicatis: alius est actus secundus Sc ortus, nempe ipsa operatio a primo actu procedens. Est quoque actus aliquis perfectus, cui nihil deest, aliquis imperfectus, cui adhuc aliquid deest, seu persectionem illam habere possit, seu non. i. X X XIX. Ergo amnia non pole' dici inesse semini potentia pure objectiva ac materiali, quoniam sic neutiquam vera generationis causa esse pos set, per quam generans generaret, nec effecta illa praestare, qualia pra stat: sed concedendum omnino est, semen obtinere animam adtu emitasipo, quatenus eidem inexistitia onnali etiam, quia anima per essentiam suam

forma est. Atque hic subsistunt communiter Philosoplii & Medici, qui

semen animatum esse asserunt. Verum quia semen vi animae ei in existentis a quoq; vitaliter operatur,partes nempe conformat, & constituit, amplius proeedendum videtur, ut actu quoque fecundose ni tribuatur. O- Dinor itaque Hos esse ammatim actu primo Ostecundo , νerum utroque i effato, quia materia adhue existente imperfecta, forma non potest perse-niateriam illam insormare, nec persecte operari, quoniam materia quoque ad operationem exigiturri unde& dici solet, actiones fura sup storum, seu substantiarum singularium completarum, nempe si physicae sint, ex materia dc sorma constitutarum. At quia anima semini inEst imperfecte tem quoad actum Nimuin, ides quoad actum secundum a cile apparet, ob quam causam dicat Philosophus semen Mnepoteruia ammam, scilicet quamvis utriusque actus respe ulterius adhuc perfi

ci potest . . I et I

449쪽

IIa sunt, quin solvi facile possint. Ergo objiciunt x. AnIma est actus

corporis organici, semen autem non est corpus omanicum. E. R . x. ad majorem, valere eam, cum anima ut in statu perfecto describit non prout quocunq; modo consideratur. 2. Limitando,secundum si plicium l. 2. de anim. c. I. t. 6. anima est aeuis corporis organici, vel

quatenus organum tale fit, quod postea est animae organum, vel quatenus utitur organo jam sayo. Priori respectu semen animatum est 3. Alia limitatione. Organicum nempe corpus dicitur tum illud ,quod habet organa necessaria, tum illud, quod habet etiam commoda; seu clarius,organicum eo us est vel originarium, quod primum & abλ-

Iute necesiuium organum animae obtinet; Vel ortum, quod etiam non necessaria obtinet, utilia tamen& commoda. Semen ergo priore ratione est organicum corpus. Habet enim calidum innatum in se,quod proximum ac originarium animae instrumentum est. q. X LI. objiciunt a. Anima est potentia in semine. Ergo non actu. Resp. Et potentia&actu, ut visum. Non enim Verum est axioma suppositum universaliter, sed tantum particulariter: tollit men

quid habet animam, vivit. Semen non Vivit. Ergo. Resp. ad minorem negando, vel ipsius Gal. l. de marata. c. a. autoritate, ubi tria vive tium genera recenset, animalia nempe, plantas & semina. Ac l. I. de sem. c. 6. semini emta φύτους δ εα iacie,inutas Virtutes tribuit. Vita tamen sominum imperfecta est, sicuti ipsi anima non in summa sua perfectione iisdem inexistit. Objiciunt . Nullum animatum sui destructionem adipetit : Sed stmen appetit. Ergo Resp. Semen non appetit sui destructi nem, sed persectionem. Improprie enim valde destructio appellatur transitus a statu imperfectiore ad persectiorem. Objiciunt 3 .Semen non

est pars animati. Ergo non animatum. Resp. Semen in suo genere est animatum totum imperfectumque, dehinc transit in totum perfectum animatum. Objiciunt 6. Si semen est animatum, vi generandi est praeditum. Consequens autem absurdum, quia pater non semen genera Ergo & antecedens. Resp. Et pater & semen generat, diverso tamen

modo, ut postea videbitur. Proinde sub ordinata male tanquam p Mantia divelluntur. XLII. Verum posito, quod semen sit animatum, porrci quaestinensis rimat Principio semen ob et aa: ve-im mi quippe genetrat, consormat, nutrit, augetque inm pas-

450쪽

r UNI v DasAE MEDICINAE tes, & aliquatenus ipsum nutritur ac augetur. Neque de hoe dubium esse potest. Deinde semen bini quoque animam eruientem seu cognoscentem.

Quippe cum agens naturale non agat nisi unum, anima autem ea, quae eii in iemine diversas partes conformet, non solum prout sibi relinquutur secundum ordinem natum, verum etiam prout turbatur secundum phantasiam matris, utique sublimius principium existi. Non itaque in totum approbare possumus illud Gal. quod anima seminis non tantum non sapiens, sed bruta sit, nisi velimus id explicare, quod non omnem cognitionem, sed intellectualem illi ademerit. Non male vero Arist. L . Metaphys. c. y. seminis eam animam artifici comparavit, quatenus novit, quae facit. Demique mu ju amas, aniniam semini inexi flentem esse rarioηalam. ippe eam creatione postea iniundi existimamus partibus sufficienter formatis. Ac quoniam etiam non meminimus vel fabricae partium, vel usus partium, & quia similem partium fabrieam etiam in animalibus ratione carentibus obtervamur, Videtur argui, animam illam esse rationis expertem.

g. X LIII. Plura de his suo Ioeo, cum de anima ac in specie degeneratione hominis agemus, impraesentiarum autem id adhuc venit explicandum, an amnia istas id semiηi Uvit, an succepi eidem ingeneren-rW; iremque an severin inferinem delirat, an absπbeat, an relinquat i Ad pri mam partem dico: siquidem anima vegetativa & sensitiva una eadem. que anima quoad essentiam statuatur, utique difficultatis nihil superem sin autem asseratur eas realiter εο essentialiter differre, utique opinari oportet animam vegetativam natura quidem priorem esse, attamen in semine perfectis utramque simul inesse, quoniam utriusque operationea in eo exiguntur. Attamen quoniam diversitas quaedam in operationbbus illis apparet , ita ut vegetativae animae operationeo in principio evia dentiores uni, sensitivae postea manifestiores evadant, inde Arist. l. a. degenerat. c. 3. notavit semina primum vivere vitam plantae, deinde animalis , denique accedente deforis anima rationali vitam ho-

minis.

f. XLIV. Ad secundam partem, quandoquidem ea controve sia circa quaestionem de pluralitate animarum uberius discutienda erit, breviter dico: non retinpriorem animum desiui, quoniam gradus inserior superiori pro dispositione materiali Sc habitudine necessaria ad suscipiendum superiorem inseruit: neque abser- ct in essentiam sterioris artessi, quoniam formae & materiae vices confundi non debcnt: sed in meam

SEARCH

MENU NAVIGATION