장음표시 사용
651쪽
is τό v NIUER saelarius sit, quam gustus. Accedit vero & alia ratio, quia nempe qualitates tatales omnium universalissimae atque potentissimae sunt, de sic
animalibus maximum Commodum vel nocumentum afferre queunt;unde requiritur, ut vel maximὶ tactu pollere debeant, ad consere rum appetitum & nocentium declinationem.
modo let dispesci. Namque i. objecti abiud est perbe, aliud per accidens. Illud virtute sua sensoriose ingerit, atque ab eo sub propria ratione percipitur: hoc autem non item. Sic objectum per accidens appellari communitet solet materialis substantia, quae sentitur, quatenus Meldente sensibili est affecta. Licet huc Quoque revocare accidentia realia negativa. Sic enim aves sentire Uicuntur per accidens pullos deperditos , neutiquam per se : quia privationes per se nullum sensum movent a. Objectum sie in exum aliud est proprimetet, quod quod ab uno tantum lensu externa percipitur 3 aliud commune , quod ad plures refertur. Sic enim communiter declarant. Nam qitan
quam Arist. aliquando dicit, sensibile commune ab omnibus sensibus percipi; tamen sie se declarat, ut eum plures tantum quam unum significasse judicare possimus. Quamvis Zimara id sc conciliet, quod sensile commune consula quidem perceptione ab omnibus, sed distin-
.cta solum a pluribus. Peculiaris adhuc sententia asscribitur Averrh. comm. 6 . lib. 2. de anim. ubi docere Videtur, sensibilia communia diei, quia , nullo sensu particulari, verum tantum a sensu communi dignoscantur. Seu ejus sit, seu non sir, quandoquidem alibi aliter de ea re loquitur, certum est, non posse id universaliter intelligi: nam Mura, motus, & quies omnino visu dignoscuntur. Verum quin inparticularibus quandoque requiratur sensus interni alvertentia & judicium,Optici diversi pro certo habent. Etenim expliCare alioquin n queunt , qua ratione quantitas, di distantia repraesententur in oculis: quo de ipsi consulantur. Solet de sensibili commmibas quaeri , mirum
propriam,speciem seligilias ingerrat , an solum modificem Diem propriam siems ilium propriorum φ Communiori sententiae calculum meum adjicio, quae posterius affirmat, iitpote quod experientia Confirmare, & ratio suadere videtur. Sicut enim color per subjectum distensus est, ita pro e-3us ratione figuratus, Ac ad ejus motum mobilis; ut ea ratione non necessaria videatur , nec notetur quantitatis, figurae, aut motus steries.
652쪽
PhiIosophicum Aristat. l. a. de animal. e. 2. φω- recensent, nempe magnitudinem , Duram , numerum , moram ctilinetem. Caeterum Doctissimo Aquiloniosis numerantur: nempe, quam riuos, Rura, lac ,
Dus, ristodia . comminaι , Asae ., motus ct quies. His cum aliis s-- ad jicio , & numero denario plene omnia sensibilia communia recenseri existimo. Non nego mulgem , posse aliquatenus ad quinarium numerum caetera revocari: veruntamen quilibet advertet, cum
dissi euitate atque obscuritate quadam id fieri, ut praestare videatur , singula ea seorsim enumerare. Nam quod erimen committitur , id ufiat φ Sane quod Aristot. eo loco non instituerit omnia, sed aliqua in tum praecipua indigitare ex eo cognoscitur , quod lib. de sensu Sc se
sal. e. plurium mentionem facit. Illud autem neutiquam concedendum , numerum quinarium inuninuendum esse. Rationes enim quae id suadere videntur , e roboris non sunt, ut evidenter ex his perspici potest Certum equidem est, qinerem saepe privationem denotare , Veruntamen non semper: nam aliquando perseverantiam in suo
ubi dieit, & sic hie loeorum. Illud item verum non est, non posse aliquid , qua movetur percipi. Sit enim id non fiat per se primo, t men fieri potest secundarib, quatenus alia sensibilis qualitas motui sociata est. Ne etiam numerinn, ut ab intellectu solum formatur, in hos numero conciperet , clariora verbo eum Aquilonius inmetvmem nuncu- Pavit. Et antea jam notatum est,non propriis speciebus sensibilia communia sensus movαe, sed modificare solum propriorum sensibilium species; quo ruit illud , nurgratu em non esse commune sensibile, quia quantitatis nulla est ei ia. S. XVII. Maerimus s. anct piamius pensu externus emri Robis xius, vel ab eo immunis ' Quandoquidem natura sensus nobis dedit, ut peteos veritatem circa sensibilia objecta perciperemus, morito inquirendum est, quousque illis fidπe liceat. Fuerunt aliqui ex VeteribusPh, losophis, qui omnia vera esse judicarunt, quaecunque sensibus eogn verunt : hincque Solem bipedalem istum esse, & oceano mers, aliaque plurima a veritate aliena, tamquam Vera posteris prasuadree conati sunt; quos experientia satis convellit, utpote quae docet, in plurimis sensim hallucinati posse. Contra alii omnem sensuum fidem in dubium vocarunt, adebui nihil certi per eos cognosti posse asserαohon sint vetiti.Hos communi calculo damnamus, ut in naturam Deu - - Ilii ' que Diuiligod by Corali
653쪽
g 18 UNIvgRs E MEDICIN Eque injurios & ingratos. Satius enim foret, omninb sensibus earere quam indubitatb ab iis falli, & a vero abduci. Ut taceam, Deum iapsum nos revocare saepe ad sensuum testimonium. Media igitur via te . nenda est, judicandumque aliquando sensus a vero aberraret, aliquando verb duces esse ad veritatem. AC quidem hoc beneficium praestant, quando circa proprium objectum versantur, & omnia sentiendi requia sita debite habentur. Contra si sit,errores plurimi contingunt. Cauasa asserti prioris est, quia tunc erroris nulla ratio dari potest. Nihil autem evenit sine causa. Deinde, quia debite & naturaliter applicato
agente ad patiens, si nihil obstet aut immutet, fieri non potest, quin sequatur naturalis effectus. At posterioris ratio est, quod aliquid in tercedat , ob quod tum impresso, tum dijudicatio speciei sensibilia
immutetur. -od idem experientia confirmat. Sic enim error tantiniagit r. circa Objectum per accidens. Quemadmodum enim recte Arist. ait 3.
Metaphys c. c. potest aliquid secundum vistam mel apparere, quod
gustus mel non esse demonstrat. 2.s requisita sensitionis non habeant sidebit Sunt vero ea I. objecti si cuns ct moderata virtus. Nam si non sit sum ciens, sensum movere, quoad requiritur, nequit ;& si immoderata sit, sensorium laedit. Hinc Solis veram imaginem apertis oculis perspicere non positimus, neque minutula plurima dictincte percipere. a. organi lana ct naturalis halitudo, ob cujus vitiosam constitutionem multipliciter contingit errari. Ita suffusione aut ictero completis laboraniatis rubro aut flavo colore aliquando res etiam alterius coloris persulas esse judicant. 3. medium quoque debet si habere sub naturati habitudole,alioquin vitiat sensibiles species, quemadmodum si quis per viride vitrum res quascunque sub viridi colore conspiciat. . debita objectι ad organum approximatio, ut scilicet intra Bhaeram suae activitatis consistat, neque nimium organo immineat, alioquin observamus nimium remota aliter apia
parere quam sunt, & organo incumbentia vel prorsus non sentiri, vel si id non fiat, percipi tamen cum molestia ac noxa. ς XVIII. Sens sinterm 2 nobis distincth explicati non sunt, cum de cerebro ageremus ; proinde nunc aliqua enucleatius de iisdem adjungenda veniunt , quod optime methodo nobis usitata per quaestiones quasdam praestabimus. Sit prima qiussis : uni u rersilures sint pensius in-yerni I Non hoc ea ratione quaerimus , quatenus simplieiter sensus in-- terni ut iaculiates animae primae cosiliderantur, quandoquidem eo senni sepelius probavimus, facultates animae nec interse, nee ab anima
654쪽
CONTRACTAE L rvs R PRIMUs. 63 reaiter discrepare: verum quatenus sunt v rtutes organieae, v*n ad modum hoc sensu de sensuum quoque exteriorum numero quaeri silet. Dissentiunt super ea controversia Autores. Nam Aristoteles, cruenus, Avicenna, Averrhoes, Thomas, atque plerique Philosophi&Medici veteres, Graeci, Arabes, ac Latini pluralitatem internorum'
sensuum asstruxerunt : Recentiores autem aliqui magno conamine unum sensium intrenum tantum asstruxerunt. Ac quandoquidem omnes
ingenii sui vires in id intenderunt, quod nulla necessitas adserri posset, ob quam plures interni sensus eonstituendi sint, placet aliqua contraria documenta asserre. Atque prima ratio sit : quod facultatum harum organicarum dentur diversa organa. Nemo autem hactenus dixit unam eandemq- facultatem organicam in diversis organis consistere. Est enim quaevis suo organo affixa. Antecedens autem abunde a nobis supra cap. Io. M. probatum est. Secundam ab effectu petimus hoc modo e quarumcunque facultatum organicarum actiones sunt omnimode diversae, Sc mutuo separabiles, eas inter se d fgerre credendum . est. Sic autem sunt functiones internorum sensuum. Ergo. Major probatur , quia nullo meliore modo manifestantur facultates organicae
diveris. Minor autem ex sequentibus patebit. Solent ad majorem excipere:intellectum esse facultatem unam,atque edere diversas actiones: sed advertere debebant, intellectum esse saevitatem ino anicam, de immediate atque solitarie animae inhaerere. Excipere possunt etiam facultatem nutriendi, augmentandi, dc generandi, itemque facultates ministras: verum suo loco ostendimus, quatenus hae differre vel non differre dici queant, atque eum ipsorum identitatem probavimus, id factum fuit, tum quatenus ut facultates animae primae sunt, tum prout easdem actiones producunt, quod hic nullatenus adhiberi potest.
opinionum diversitate super hoc disputatur. Nam aliqui duos tantum recensent, iique ipsi non consentiunt, dum alii illorum sensium com munem & phantasiam numerant, alii phantasiam & memoriam. Aliqui tres numerant, alii quidem sensum communem, phantasiam de memo riam : alii autem imaginationem, discursum, & memoriam. Hliquiquatuor sensus internos esse putant, nempe sensum communem , imaginationem , aestimativam dc memoriam. His addunt aliqui phanta- m, aliqui inseper reminiscentiam. Ego arbitror eam sententiam ver, tali ma ime congruam esse, quae organorum numerum. & actiomunu Ilii x seu Dissiligeo by GOoste
655쪽
seu functionum necessitatem optime explicare potest. Nod mihi videtur optime praestare prima opinio, quae nempe duos sensus internos constituit. Sicuti enim cap. Io. S. 6 .- organa sunt interna,cerebri nempe & cerebelli interna subtantia. modentis quis objicere poterat, subilantiam cerebri & cerebelli non obtinere sensum tactus, ideoque non esse organum internorum sensuum, illud nihil concludit, non magis, quam si dicerem, oculus non habet
sensum auditus, ergo non est organum visus. Nullatenus quippe ab eo, Quod nuid non est organum unius sensus concludere licet, quod neque sit orssanum sensus alterius. Imo addam & hoc,organum sensuum internorum debere esse taliter constitutum, ut nullius sensus externi per se organum, quo nempe melius percipere pol omnia, quae ab externissensibus percepta sunt: alioquin enim molestia unius obsecii abdicium reliqua non ita bene cognosteret. Proinde nec de hoc sollieitus sim an vel sensum tactus obscurum obtineat,quamvis eum ei denegandum non censeam. Quod autem omnino cerebralia substantia ad lentiendum postuletur ves ex eo liquet, quod sine nervis, qui intus cerebralem si stantiam productam habent, nulla sensatio externa peragitur, & quod. oppresso cerebro omnes sensationes interiores imminuantur re tollantur. Unde confirmatius eorum sententiam rejicio, qui me raΥceis relai siensuum immuπ- organaem esse volunt. Sunt enim eae alii usui destinarae. Quod verb urgere possitnt, phrenitidem fieri ex inflammatione meningum, remoth & per consensum explicandum est; duandem experientia testatur, corrumpi vulnerarique eas posse citra deli-rii productionem, modo ne sanguis es cerebrum inde plus iusto inealescant. Similiter nec ventriculi cereisi sedes illorum sensuum siunt, leo receptacula excrementorum cerebri, quae ideo tum in os, tum supra spinam dorsi exitum inveniunt, quemadmodum oeularis inspectio monstrat, ut alia taceam, quae eit. cap. Io. S. . & 38: notavimus. Duo igitur organa sunt internorum sensuum , non plura , n ' pauxiOra , cerebri & cerebelli substantia. Addo nyri quod duplicis generis tantum actiones. Etenim sensus interni est , omnium exteriorum sensationes percipere , &distinguere; sire ut id iam, aliua auditum, aliud gustu alioque sensuperceptum cognoscat, similiterquo advertat, sentire vel non sentire sensus externos. deinde alterum om-cium est, sensatas res varie componere, non sensatas elicere, &sing
is, quoad in potestate sensuum est , dijudicare. Primum munus
656쪽
CONTRACTAE LIχER cis commi, alterum primi assignanius: illi cerebri subflantiari, huiσeerebelli adjudicamus Etenim prior operatio iunctionibus sensuum
proximior est, de magis laesa advertitur auteriore cerebri parte laesa. posterior autem suprema omnium est, ideoque consisteritiam solidiorem , & locum postremum nacta est, testaturque experieruia eam partem omnium minimὲ dependentem esse. ει his liquet, non esse necessariam aestimativam, quandoquidem iunctionem ejus obit phanta.' sia: neque memoriam, nam specierum asservatio substantiae cerebri ad-judieari potest; reiterata vero acto virtuti phantasiae, quae vel habitum prius eognitorum aequisivit, vel alia ratione secundo cognoscit, quoa rius eognovid. Ac ea de causa memoriam non simpliciter negamus,sta' istum opinamur eam non esse sensum distinctum ab alio. Hi ne factum quod.quanqua Arist. l. 3. de anim. e. 2 dc 3. duos tantum sensus internos constituit, tamen peculiare libra de memoria de reminiscentia scripserito 3. X X. Bois 3. sit: sinu atquae O teles is numero essem . . que inserinumsen in cox - , - --ur .ahstoteles , ut quaestio-- ne praecedente visum, d- ramum intermisessas a i is , nempe sen um com minxem , Ophamam stia imagulatiooem , cui operationem memoriam
adjecit, non quia memoria peculiaris sensus sit, quia ab ea, qua talis, trulla sensimo obitur;sed quia phantasiae accidit aliquando primi,
rem cognoscere & dijudicare, prout a sensu communi offertur, aliquando iterato, prout odinet prius cognitorum recordatur. Gesenis autem lib. de symptom. di ent. cap. 3. tre fouitates prim pes , ita enim nuncupat sensus interiores nomiarat , nempe maginativam , . di cacysi, Pam, Orecordarum. Hinc Recentiorum aliqui Aristoteli, alii Gai
no accesserant. Ego vero ab illorum partibus sto, qui Aristotelem qui
dem verissima docuisse sentirum, attamen judicant, posse cum eo Galenum in concordiam redigi. Namque, n-ο, seu facultas imaginativa Galeni, nihil aliud est, quam sensus communis Aristotelis. 1pse enim judicavit phantasiam talem facultatem, qua quis recte de len- satis externis judicat, quod sensus communis esse superiore quaestione notavimus. Deliae nisi per το seu saeuitatem rationantem seu discursivam intelligamus facultatem eam senIientem M quam phantasiam Aristoteles vocavit, quia eum discursu magnam convenientiam & societatem habet; alterutrum lateri oportet, vel Galenum smtienti animae vim rationantem asscripsisse, atque sic rationalem a-Ri-cusentiente confudisiecit onua materiales iacultates, nempo
657쪽
61s Iu Ea sm1 N ED I C T Nn phantasiam & memoriam in anima rationali posuisse, quorum neutrum probabile est. Quod autem memoriam adjecit, facile excusari potest, quia ipse Aristoteles quoque seorsim de memoria egit. Oportet autem memoriam intelligere simplicem, non reminiscentem, quia reminiscem tia soli rationanti animae competiti nisi late ea voce uti quis vel it, ut sicut umbra disturhus ipsis brutis Coneeditur, ita urgere velit, aliquid reministentiae iisdem denegari non debere,in quo concedendo non ero difficilis. S. XXI. Quamdiu sensus libere operari queunt, nullo externo impedimento posito, vigilare dicimur: quando autem quasi ligantur, ut operari nequeant, somno detineri judicamur. Propterea de νουμuis 3c somno, prout secundum naturam se habent, aliqua hoc loco aia ferre methodi ratio postulare videtur. Principio autem scire oportet,
quis μιν ω, -dμmmu Deinde ,--μinorumire ' sum, quod fisu Minni Denique, ratistu ο-- sati Singula ista specialia quaesita involvunt, quae quia quo pertinent, facile cognoscere licet, ut facere consuevimus, propositis quaestionibus institutum opus
ex communi loquendi consuetudine colligere possumus. Quia enim Gmnesvigilare eos dicunt, qui libere sensuum exteriorum operationesmbire possunt, at dormire, quibus earum operationum conjunctim Iumptarum obeundarum potinas nonest, hinc adeo riplinum nominev t Mutum ν-- βημ- exerciti- : verumsomno appellatur βημα exteramim tigauia & qiues. Dico praecipue extemerim, quia ut hi quiescant in semno necessarium est ; at interiores in .mno aliquando operari possunt, unde insomnia tune fiunt. Addo autem luviis, quia non solum cessatio ab actione adsomnum exigitur , sed amplius temporaria aliqualis impotentia. Fieri enim non repugnat, ut nulli externo sensui ullum objectum osseratur ue quo casu omnes externi sensius qui sterent quidem , licet homo dormire eo casu diei non posset, quia b beret proximam Sc liberam obeundi sensationes potentiam. S. XXIII. . Quassio a. sit e stinus ἀναι- νωMOsummis, o ob que nem' omnibus somnus 3c vigiliae contingunt, quibus competit
sentire. Ita enim comparatum est natura, ut motus&ui salternentur. ' Quia enim non potest aliquid eontinuo de eui victatione moveri, quies necessario interveniredebet, 'viam motu prorsus vi-
658쪽
CONTRA e T. LIBER PRIM Ur ribus racsolvatur. Atque adeo liquet inis s-m, nimirum Is est salis ammatium, quam antecedit repWatis virium. Caeterum quaerat quix pine opus D qinete in operationibus armalibus, cum tamen no fit necessaria quies in ratumibus vitalibus' An & hae quietem naturalem habent φ Dantur enim aliquando seriae altricis animae quorundam sententia. An vero natu rates causae neeessario agunt, spontaneae non item y Neutra harum responsionum placet, sed judico, eventus causam esse valde dissolubilem & non continuo rvrabilem spiritus animalis naturam. Hine enim consequeretur. paucimmo dierum intervallo animal viribus sentiendi orbatum iri : quod metuendum non est in actionibus nutritivis, quas magis consistentia fulcra obtinent, & subinde vires capere sufficientes .
deunt ' Quandoquidem contraria se mutuo illustrant, qui somni naturalis causas noverit,sacile etiam vigiliarum inventurus est. De his ergo primum agamus. Missis autem aliorum sententiis, censea duplicis generis causas hὼ reperiri, nempe vel tamediatam: vel mediaras. Immediatam causam jussico esse cohibitionem spiritus animalis iη primosenserio. Quoniam enim ex eo
spirisus animalis , sine quo vis sentiendi exerceri nequit, in sensoria influit, sequitur, quod si id spiritum eum non immittat, sensuum cessatio subsequi debeat, adeoque somnus. Quanquam enim quis opinari posset , etiam aliam impeditionem in ipsis organis priaudiam somni immediatam citustam esse, tamen id admitti non potest, quia talis organi issectio morbosa est, & aliud potius symptoma, quam somnum
indueit. Guse mediata sunt, qua illam cohibitioncia si ritusem, animalium pre flant. Eaque sunt vel prirati , vel positira , atque hae vel ordinariae vel extraordinariae , item vel interna vel externa. Privativa causa est paucitaι sta inoia pias irituum animalium, suadens eorundem regenerationem, quod optime per somnum fieri potest. Hare naturaliter non adeo magna est, at cum magna est, etiam invitos somnus opprimit Pisura interna ordinaria est compositostea qώietatio mentis , utpote sine qua regni dormire possumus, & vix quiete. Ei focia non tamen tammecessaria es evaporatio a limenti. Qilippe experimur leni ejus halitu ad somnum nos disponi,n que tamen sic, ut sine eo dormire nequeamus. Dormiunt enim multi commode diu ab alimento accepto. Exterrea causa minui eraeinaria est a/ris noctinnipigiditas ct reniti lari , quarum haec menti&; illa spiritui 'animalium quietem promovet. Extenta vero extra mala multiplex
659쪽
.εr UNI vllas m MgDICINAE est, ut musica, myci Taen lenis miror , & similes. S. XXV. Hinc quis facile intelligere potest, a quibus causis preberi vigilia φ Nempe proxime a liberospirituum animalium in sensoria secumda a primo seniorio influxu : at remote a copia animalium spirituum, dii solutione vaporum, & spirituum animalium invitatione ab externis objectis sensius moventibus. Dissolutio autem vaporum pendet tum acopia spirituum animalium , tum a nrajoris caloris influxu, tum a calore externi aeris maxime aestivo tempore. Verum esusdem aeris luciditas senibria externa movet ad cognitionem, maxime visum. S. X X v I. Ex his solvi potest quaestis 4. 2uρωdo quis naturaliter exsin experge t Nimirum recensitae causae obvenientes id praestant. Liquet quoque quid dicendum sit ad quaenionem s. Quomodo quas excitetur ab occurrentium objectorum vehememia, ut clamore, pulsu, luminis magni o cursu, laetore&cφ Fit nimirum id exteriorum sen forum irritatione nimia, quae ad primum sensorium pertingit. Non enim opinandum esudestitui prorsus omni animali spiritu externa sensoria,etsi eum tanta coria non habent , ut libere exieri queant: verum quod Cessant, est etiam illor um, qui in sensoriis sunt detentio Sc quies, maxime inde dependens , quod ab internis non abunde novi spiritus animales aifluunt. Nam praevertit natura eam inopiam , quae nimiam virium jacturam ad
S. XXVII. massio vi. sit: mydnam urimum illissensioriam , a quas ritus animales cohibentur I Aristoteles id cor est e vult , Sc ei Philosophi liqui assentiuntur: Contra autem Galenus, cui plerique Medicorum& plurimi Philoisphorum subscribunt, cerebrum id esse urget. Supra verb cum de primatu cordis & ejus cerebrique officio egimus, ea fundamenta jecimus, ex quibus ostendi potest, Aristotelem vera docuisse. Illa non repeto, sed speciatem primum detentionis spirituum animalium instrumentum cor esse, hinc licet Colligere, quod in somno pulsus debiliores sunt, ipsum corpus frigidius, &quod dum ad spontaneam excitationem procedimus, putius majores incipiant fieri, &corpus magis calefieri. Unde cum cor nimium calet, aut prorsus dormire non possumus, aut saltem non quiete. Et haec masorem fidem merebuntur, si consideremus seeundum omnes iunctines suas cerebru& omnes partes a corde dependere. Eo enim supposito, si porro constet, quemadmodum ex dictis jam liquet, in somno eor cerebro aliquid denegare, quod in vigiliis suppeditare solet, cogitari aliter non potest,
660쪽
quam quod eor originaria causa somni sit. Nihilh minus, quia taxe brum eit primum sensorium manifestativum seu dependens, 5c quia ipsi
animales spiritus ex corde in terebrum non amandantur, sed solum vitales, ex quibus eerebrum spiritus animales conficit, diei potest cum Galeno, cerebrum primum illud sensorium esse in quo spiritus animales cohiiantur ; sed tamen addendum venit , quod originarie id proveniat a corde, quatenus id influxum spirituum vitalium aliquatenus inhibet, & sic consequenter spiritus animales in cerebro detinet, quod tantum argumenta Galeni convincunt. Nam tum ipsi, tum aIii u gent, eerebro oriri spiritus animales,& ex eo in senseria influere, eidem medicamenta adhibere hypnotica, atque cerebro etiam Vapores o veniunt ab alimentis elati, quemadmodum Arist. ipse confitetur. Si enim quis ea ulterius extendere velit, facillime solvi possunt. Nam ad a. dici potest, a cerebro quidem generari spiritus animales, &adsensoria dimitti proxime, non autem independenter a corde & originarie illi eam facultatem competere: atque ideo a corde dici possunt produci dc procedere tanquam a causa originaria & independente ab alia parte. Ad a. diei potest: medicamenta somnum inducentia cerebro adhiberi, tanquam parti, quae ad somni productionem consero, attamen ob communionem vasbrum vim quoque eam diffundi ad eor. Imo addo hoc, optimὲ somnum provocari,si hypnotica carpis manuum, plantis pedum,aut umbit; admoveantur. Id vero fieri non potest quam quatenus ea vis prim6 eordi occurrit. Imb interna semorisera maxime vim habent humores & spiritus vitales refrigerandi & cohibendi,ut
refrigerantia &opium, quod ipsum Cordi praecipes infestum est, si
majori copia usurpetur: unde constare potest, argumento illo a juvantibus & laedentibus desumpto minus valide sententiam Philosophi op pugnari. Ad ultimum responderi potest: illud nihil eontra nos inserre, nisi itidem exclusive accipiatur : verum tum falsum esse, qui, nisi. cor spirituum vitalium influxum eohibeat, tim illa cibi evaporatio parum adiumenti allatura sit , sed potius inductura molestas vigilias, aut somnum inquietum. S. XX v III. . Orastis r. sit, e stumam M=mnes maxim in somnum bulbneni In genere diei potest, quod frigidi & humidi maxime dormiant,
seu tales snt temperamento, seu excrementis. Par enim ratio est. Ca
si autem facile patet. Nam humiditas implicat, frigiditas autem cohibet spiritus vitales-animales. Atque hinc concludi potest: I. L