장음표시 사용
661쪽
ό16 UNivgRs E MEDICINAE Iantes natur iter magis esse ad somn proclires , quam adultos , ct inter bos
ximesenes. Habent enita utrique copiam humorum strigidorum & humidorum, ut ipsum Calorem aliquatenus obruant, ac in pueris adjungitur temperamentum humidum, in senibus autem excrementa magis redundant. r. Mulieres si inliter catens paribus magis in soninum propendere quam viros. Dicimus caeteris paribus, ut indigitemus ejusdem temperamenti, aetatis Si status mulieres cum viris debere comparari. 3. si ad
temperamentum maxime sommienti sunt pituit , dehinc sanguenei, post melanchο- tici , mininureis omnium bilios. Ratio asterii est , quia in quibus causa somni potentiores simr,ii magis quoque somnolenti judicari debenr. V rum in pituitosis ob abundantiam frigidi & humidi utraque somni causa adest: in san vineis deinde humiditas redundat, & evaporatio demulcens, ob caloris moderationem : porro Melancholici etsi sicei sunt, tamen frigidum temperamentum adjunctum habent: Biliosi autem noni calidi solum sunt, de sicci, sed & acres halitus plurimos obtinent, ut ad eb illorum natura somno sit maxime contraria. S. XXIX. si stio 8. sit: Quodnam tempus somno aptissimum sit ' Re spectu diversae comparationis diversimodEad hoc dubium respondendum est. Nam t. si confideremus tempus diei, mcturnum tempus somno maxime commodum est, non item Humim. Sicut enim supra Vistim, nocturno, tempore aer frigidus humidus ambiens, solis reCessus, spirituum animalium per diem dissipatio, externorum objectorum sensoria irritaniatium absentia magis somnum promovent, dc consuetudo eum feeitriorem reddit ; contra autem se habent omnia tempore diurno. 2. Si ponderemus , quod anni tempus somno maxime sit oporrimum, jud: camus 'renum somno maxinta me commodam, rum ver , pon auIumnum ', astatem vero
eι maxime adresarti Hyems enim non solum frigida est, sed & humores pituitosos cumulat: ver deinde frigidos humores liquat, & ipsum humidum existit: autumnus frigidus esse incipit, & invenit corpora lassata: sed aestas humores agitat, & calorem in corpora imprimit. S. XXX. si Ilio V. sit. G ut, qκod HSibives etiamsi temperamento
siccior, maxime tamen proclives silat ad somnurn, ct praecipνr aestivo tempore t Duplex causa assignari potest. Prima est, insiti caloris paucuas, unde contingit, ut cum aestivo tempore deuruntur, majorem spirituum dissipationem patiantur, quam non nisi somno reparare possunt. Altera est, multos b oris copia a debili calido nativo oriunda; unde evenit, ut perpestatem humore eo fuso, somnus reddatur profundior. Ex contrario
662쪽
redd I potest eausa ,quin meumselisi astate parum iamne possim ' Quia nempe ipsi parum humorum coacervant,imo sicci temperamento sunt,quod aestate magis torretur. Vernale autem tempus iis summὶ conducit. S. XXXI. Qtastis I o. sit: Quo modo variet somnus respecta ejus temporis,
quod dornmur Experimur , quod primo tempore semus soleat Hepros-O inquietus nisgis, at postremo tempora jucindior ct mnus profundus. Ousani eventus reperire facillimum est. Etenim primo tempore ob majorem .halituum copiam dc jacturam spirituum perditorum somnus profundior est, saepe Sc inquietus ob et urbatum eorum motum & cerebri aggravationem. Verum postquam paulatim spiritus reparati sunt, & acres redundantesque vapores discussi, .mmis quietus magis 5c jucundus G adit. Eadem causa est: qmire maturinus somnas j-cundumst y Aecedit tamen hic & sia, quia nempe sol ad horigontem nostrum revertens novi Vos vapores thm in corpore nostro excitat, qui somnum ab intra inda-cunt, tum in aliis cor-ribus,qui similiter ad corpora nostra appellentes somnum promovent.
. XXXII. Qua in II. sit: ride accidat,quod e solutis ct debilitatis νε- hemeruer, si re βοmninsuperninem noxim* y Experientia id verum esse t statur. Ratio autem est, quia in somno ad cor vires & spiritus revocantur, id verbsi debile sit, ex repentino adfluxu obruitur, 3c aliquando magnum no Cumentum capit. Hinc licet rationem petere, quare aphlebotoma somnin prohiberi debeaz φ Nempe non primario, ne vineula laxentur, utpote quod facile impediri potest; sed praeeipuὶ, quia
metus est, ne eor subito obruatur, &antini deliquium viriumque vehemens consternatio inde consequantur.*. XXXIII. Qua ha Ia .st: quonisdasomnus omnes evacuationes fictat , excepto sudore ' Habent hoc Medici saepe in ore: somnus omnes evacuationes situ, excepto sudore , quem magu promovet. Illius ergo effati causam investigare non erit Medico indignum. Primi ergo membri ratio est, quia somnus omnes actiones animales ad quietem deducit. Eodem enim opere, quo spiritus animales detinet, ne in sensistia devehantur, etiam eosdem ab organis motoriis cohibet. Evacuationes autem aliae omnes
a loeomotiva praestantur. Aeeedit, quod cum locomotiva sinuatur appetitum, hic autem sensum, si hie quiestat, etiam reliquae saevitates quiescere debeant. Secundi autem musa esst, quia sudoris evacuatio naturali seu vegetabili virtuti as nanda venit, quae in somno non solum non quiescit. verum etiam persectius operatur. Ut quo id fiat
663쪽
6is V Nrvs Rs E MEDICINAErno secilius patestat, notandu , quod aliquibus sudor prImo somno obvenit, quibusdam magis ultimo. Prius evenit, si in extremis partibus redundet serum,quod introesum revocato calore constrictione partium
expelIitur, sicut idem evenit animi deliquium patientibus, aut qui eum calent frigidum potum hauriunt. Posterius aecidit, quia coctione serum tenue disibivitur, & 1 calore ad externos partes uberius propag to excernitur. Sic enim de exercitia & calidorum usus sudorem pro
risum esse do ere, denotat imaginem aut simulachrum aliquod rei, sicuti sunt ea, quae spectantur aut sensu aliquo apprehenduntur. Speciatim autem appellat visum, quia ut visus sensus nobilissimus est, ita plerumque se aliis admiscet, & in somnio hoc fer semper observatur. Addie autem, quod anam , ut indigitet, ad somnitura non sufiicere rei simulachrum, nisi accedat advertentia animae. Denique inquit per ut a somnii ratione removeat delirorum, atque rurincholicorum praecipue imaginationes, quae somniis similes quidem sunt, non tamen somnia existunt. Recidit igitur ea descriptio in eandem, quam Conimbraeenses afferunt, &communitoadhibere solent, quod nempe som--πμ anmtis exhibita pre intern- μημα, in m qui somno conseviri sau. M a- velim tamen Aristotelis descriptionem retinere,utpote clariorem. Nam non necessum est, si propriE loquantur, ut sopiti sint somno somnia res, quin imo sopiti somno plerumove non somniant, aut somniatndistin& habent: nee per internum sensum apparitio ea exhibetur, v Tum potius exhibetur interno sensu aut ipse internus sensus imaginem praesto habet, de eam contemplatur. Inquis: Aristotelis autem descrp-ptio manca est, quia externi sensus mentionem non facit: Sed repo
no , quod eum indigitet rarith , dum dicit esse visum quod apparet in
somno. Nam externo sentui nihil in somno apparet, feci interno
ε. XXXV. Gallis r . sit.: Vndegenerent Amr Iudico praeci Pia ex duabus causis, nempe I. ex non pleris humaum animalium Maiione , unde iis maximh obvaniunt, qui non valde profunde dormiunr, atque aliis quoque maximE circa tempus, quo evigilaturi simi. a. exmitatae
issen i interni, quemadmodum accidit saeph numero iis , qui pravis humoribus scatenti verum his non ita distinω solent esse somnia.
664쪽
CONTRACTAE L 2BER PRINUs. Duobus verδ modis irritatio illa contingit , I. cum cerebrum ferrum , vique vel imagines comitant , aut alia ramnae senseummumu, ut adsotundum iisterinsMultas pro νebatur , quem modum multi fere lolitarie recensenti a. cum aliquid externo simis occurrit, quod obscure ab eo siemia tur, O dilainc ad isternam sensum propagetur. Neque enim opus est, ut ita
lamno externi sensus penitus sint somno oppressi, modo plerique quiescant, aut ita ligati sint, ut ab externis seu foras oeeurmitibus objectis non facile moveantur; nihil autem obstat, quominus ab internis obiectis moveri possint. Sic linpua a pituita aliquando demulcetur, sonitus aures serit , oculis igniculi objiciuntur , acres humores cutim pungunt , & tetri suetidique vapores processus papillares narium
S. XXXVI. st με uuim se MinterminΡm operenturi Faeile ex dietis responderi potest, frequentissime phamasiam, verunta. men aliquando & 'isium comminam cirea somnia occupari. Ae sensus, communis quidem tum praecipuὶ operatur, cum ab externis sensoriis. ad ipsim speclas quaedamdevolvuntur: deinde probabile esse existimo, quod ipse etia moveri queat ab halitibus aut humoribus immediate anteriori parti cerebri oecurrentibus , & sic spiritus ibidem varie afficie tibus δι irritantibus. Ponitur communiter a quibusdam. alius modus, nempe quod a phantasia ad sensum communem vel spirituum vehiculo remittantur, vel ob obstaculiim reflectantur imagines: verum ita rari L sime aut nunquam somnia contingere arbitror. Neque enim vel talis imaginum propagatio per rectam lineam, earundemque reflexio facile concipi potest, neque item ille a superiore ad inseriorem iacultatem ire rius, & nescio an Via quoque satis commode declarari possit, Relinquo tamen hae de re suum euique judicium. Phantasia autem plerumque in opere esse solet, ut ex operationibus, quae in somniis notantur colligi potest, & hine quoque cognosci, quod cum ordinari. ab inferioribus facultatibus progreisus inlutuatur ad superiores , phas, rasia autem sensu communi superior sit, quod in hac operatio desinere debeat. Neque de eo quaestio movetur, sed dubium esse potest, omiam edime, Me praxia operatione sensus comminus moxeri queat i Ammirrespectu specierum asservatarum,quatenus phantasiae artem vapores aut humores subeuntes eas turbant. Censeo quoque a Deo ae intellige
xiis varie phantasiam assci posse, tum varia 'undem specierum agi tyrione, tum aliarum subministratione. Verum dubito an ab hum
665쪽
ribus aut vaporibus , non interveniente inferiore sentiendi saevitate id fieri possit. Solet item quaeri, an m- sensitiva et o M obrenunt φNegare non possumus, quia istius iacultatis operationes sentimus, nisi dieere velimus eas operationes asci ibi posse phantasiae . de quo vide l. . hujus capitis.
ria ratione. I. Ratione originis: somnia alia sunt si maturalis,alia natur M. Super ruralis,vorantur qui a causa supernaturali,Deo nempe aut imtelligentiis inducuntur.Et quidem ea, quae amo aut bonis angelis pendent με; contra ea, quae mali angesi Iuggerunt ianumca,seu dis a vocitantur. Negavit quide ista somnia Αta. sed saera & profana hist ria tam multa eorum exempla suppeditat, ut nullatenus in dubium voeari desinant. Quanquam illud ooscumn sit, ampupermuinasia sonima ter---π ad βο-isinsium istem. Ego arbitror: nunquam ab lute & omnimodo terminari ad sensum internum, sed venire ad mentem, aliqua do significatione tantum, aliquando signifieatione & repraesentati ne simul. Eten im aliqvindo de iis rebus somnia illa contingunt , quae solis sensibus apprehendi non possunt: semper autem per ea quid denotatur quod ab intellectu dijudicandum venit. N ituralis dehinc iamnia, causis naturalibus pendent. Et haec quidem siquidem pende. ant simplieitera temperamento, aut humoribus in corpore nostro exissentibus, speciali nomine naturalia voeari solent ε, si vero procedant a studio dc vitae genere,appellari consueverunt ammatia. 2. Ratione finis : Somnia alia sunt in Hira , alia non igni cari . Atque humaturalia flemma omnia gm castra sint, naturalia ino non item. Nam rectistime de his judicat Aris teles, aliqua illorum esse signa aliquarum rerum , iat quae ex temperamento humoribusque dependent, quae ideo observare Medi ei jubent : aliqua illorum sunt eausae actionum , quemadmodum in semisis suecurrunt aliquando nobis consilia, quae vigilantes exsequimur: aliqua autem nihil significant. 3. ratione adjunciorum: flamma alia bona , alia mala sunt: aliqua lim clara ct distincta, aliqua ce
fusa, Sc quae plura hujus generis sunt. L XXX VIII. Α saeuitate sentiente ad appetentem accedimus,
de qua I. videndum, qaed per eam istet atri: a. qua sit jus naturAE 3. θιω- νοῶ ri tatur. . qua's ejus verationes Oefectus. s. qua rarimo ad eam pro- redar. 6. Vir in is ne detur. r. Da in hominebecialis circa ut notanis
666쪽
CONTRAc TAE LIBER PRIMUS. 63Πε. XXXIX. Facultas animalis appeι- dieitur appetiturρη liisus, &aliquando antiis animalis : ad discrimen inrisus naturalis ct rationalis. Nam vox is ita generaliter aliquando sumitur, ut unicuique inclinationi alicujus in aliquid tribuatur , sive sine sive cum cognitione praegressa. Id tamen intervenit discrimen, quod appetitus, quo quid
in aliquid citra cognitionem fertur voeatur a primu naturalis, atque innatus: sed qui ex praevia cognitione in aliquid proeedit, appelletur a
petitus elicitus. Causa denominationis est, quia appetitus innatus non solum quoad iubstantiam a natura inest, veriun etiam quoad operationem a natura generante ita determinata est, ut nec necessaria sit, nee detur aliqua facultas , a qua dependeat qua operationis exemitium aut determinationem. Sed appetitus elicitus etsi quoad substantiam in tus est, . tamen quoad operationem indiget lacultate cognoscente, , qua ad actum promoveatur , ut sic quasi ex ea eliciatur. Verum quandoquidem cognitioin duplex, sensitiva dc istellectiva, hinc adeo petιtume
tintini dissipeseunt in Iosetirem, derat alem, quorum hic ab intellectu Mille I sensu pendet. S. XL. Des finis lato hic agendum est. Is dieituraliquand. . . nimalis, quia animalium proprius est. Attamen in homine animalis appetitus saepe spirituali opponitur, sic ut denotet appetitum hominis i regeniti. & universalius inclinationem ad peccandum nobis omnibus anativitate inditam ob peccatum Protoplastorum. Ita definiri potest: appetitus sensitivus est facultas anima fletistina,qua animia pravio sensius judicio fertur in
ι mran quasenus jacundum est , 9 um refugit, quatenus molosium Ieu insecuaedam apparet , ut sc roluptare stratur , ct dolorem eriter. In hac descriptione omnia proponuntur, quaecunque ad ejus naturam cognoscendam pertinent, nempe genus, pinectum, objectum,. prisciplinasi dens, essectus , 8c Mis. 6. XLI. Genus anetitus sessimfaciatas metima sim hipa seu potentiae; ias naturalis. Cum enim in anima ponatur, at in ea tria tantum reperiantur, facultas , habigas , quandoquidem appetitus ad poste-riora duo referri nequit, cum etiam antini non operante ei conveniar, inee ab extrinseco eidem inducta sit, patet quod ad primum pertinear,
inpote cum per eam anima sensitiva a natura ad operandum efiicax est..
Et quidem necessaria est ea animae sensitivae facultas. Frustra enim senissus animali dati essent, quibus bonum cognoscerra, iusi appetitu ita illud inrcietur.
667쪽
ι,, UNI vs RSAE M3Dre ηM . . . in mg. XLII. Subject- appetitassensuri mniles . Omni enim re soli animali eompetit: soli quidem , quiailli soli sensus competunt, a quia bus dirigitur: sed &omni, quia sine eo boni suiparticeps fieri nequit.
Natura autem non deficit in necessariis. Objectam ejusdem eli bonum animalis, mat uer quidem, quocunque modo illi,d animali bonum sit, nempe necessarium, utile aut jucundum ; formaluer autem tantum prout cognosci aliquid ut bonum ab animali potest, nempe MIacmdam. Nam voluptatem animalia percipere queunt, verum honestatem, &mediorum ad finem ordinationem nequeunt percipere, quia h-cognitio ab organo eo oreo independens est 3 at animalia qua talia eo-etnoseunt solum per organa corporea. Qgaeri solet: An malum quoquasit appetitas objectum t Expressimus id claritatis gratia in descriptione, a tamen a urath loquendo, dicimus illud non esie primarium obiectum, sed secundarium tantum. Nam appetitus circa malum Versatur , ut ejusfuga bonum conservet, vel asse luatur. Unde lique quod euea illud appetitus solum versetur intuitu alicuju boni' . ita: L XLIII. Ostia seu operatinus anetum& s. a mali Quandoquidem enim ideo appetitus animalibus conruit, ut eum in bonum seratur, & malum refugiat, Mnactualem in bonum conveniens inclinationem, 8 clinationem a malo esse appetitus actiones. Am- rum duplex estprinyn ,--
renus a sensu sie Ligitur: Ignoti enim nulla est cupido. Appetitus a
ut libera simpliciter : neque enim consilio dirigitur, uepore rati risian in eo rest: nee simplicito, ut naturalis, quin nμ sic ςobκret cum effectu num possit intensius aut re suus, imo dc aliter pstrari, pro a sensu determinatur. Abso ε tamen resertur app2titus sensitivus ad eausam necessariam seu naxmal ,- raobante allatam rationem, eum non statuatur medium. Apparet autem ipsarum rum diserimen aliquod eonstituendum ess propter q
668쪽
cpellant . earumque essecta non derivant , generantibus, quin imo.
dum quidem id faciunt in causis pure necessariis. t : o
Ille versatur circa bonum jucundum simpliciter spectatum;his circa ide, quatenus arduum est. Uterque sane summe est necessarius: ille enim facit, ut leniter in bonum animal seratur: sed hic enititur, si sorte siquid interveniat, quod ejus assecutionem impediat, & intervertat. Neque tamen propterea necessum videtur statuere, imm duplicem appetitum realiter differre. Surficit enim rationis dininctio,& satis constat, magis quoque disserentes actiones posse ab eodem principio procedere. Magnum quoque identitatis ejus fundamentum est, quod uia terque in una eademque corporis parte resideat. Et si enim aliqui appetitum concupiscentem in hepate, irascibilem autem in corde loea runt, tamen quia in utriusque actione praecipue cor asscitur, utriuiaque illud merite instrumentum esse opinari cum Philosopho Sc communi Sehola debemus. A. X L V I. . Ad unumquemque illorum appetituum referuntur sui assectus, seu passaenti, seu pertur sones, sicut Farie appellantur, quanquam Priora nomina convenientiora videntur. Etenim quia animal decor afficiunt, affectus recte dici queunt: nec male passiones, quia in eorum concitatione aliquid animal patitur: verum Perturbationes proprie videntur tantum esse ii affectus in homine , qui rectae rationis limites egrediuntur . 3c Vel nimii sunt, vel prorsus alieni. Sunt vero assectis concitationes appetitus sensitivi cu non naturali mutatione cor poris. Dum concitationes dico , eo ipso indigito, quod quatenus proxime ab appetitu sensitivo dependent, actiones sint: at cum additur , quod illae conjungantur cum non-naturali commotione eorporis, indigitatur quare pastiones vocentur, quia scilicet Corpus aliquid patitur. Utrumque autem ad affectuum productionem concurrere, experientia satis edocet ; quae itidem monstrat, pro affectuum remissione & vehementia coreus magis minusque tum secundum intensionem,
tum secundum extentionem assici.
s. X L V I I. Varii omnino sunt affectus, quos accurat. persequi omnes valde dissicile est , neque hoc huc multum pertinet. Proinde
contenti erimus eum Thoma undecim enumerare, quorum sex ad appetitum concupiscentem , quinque autem ad irascentem reseruntur.
Raedi nimirum appetitus concupiscentis tres ad bonus duculit, nem-
669쪽
Idem est quod appetitias, nempe timim ct malim , hoene, quod bonum & malum sit objectum appetitsis, quateriis, filia phantasia est aestimatum ; verum locomotivae proxime quathrius appetitui subjacet, , quo ad objectum illud loeomotiva resertur.
cipium ejus originarium anma sit tira est, is tramentin cor mesevus alia dis , Ποprum muscidus, essemu 'Unus amorem ad bini , & -ο remanudo , praeter qnem peculiaris quidam effectus particulari moventi convenit, aut si loqui audeamus paulo aliter, quam communiter Philosephi faciunt, adaequatus essecius est locomotiva subjectum suum particeps facere botu, ct liboum retine a malo. Modus denique in hoc consistit, quod quando appetitus constituit bonum aliquod prosequi,vel malum essu gerelbeomotiva virtus musculis insidens, & sussiciente spiritu animali roborata, musculorum contractione vel partes quibiis rendines aut aliae detinentes firmae musculorum insertae sunt ad se trahis , vel innitendo alleui fixo propellat, Sc sic de loco in i eum transferat. L LI. De hae aliqua notatu digna adferri huc possent , nisi ea, quae huc pertinent, superius cap. D. jam proposita fuissent: proinde eo Benevolum Lectorem remittimus ; & hoe istum indigitamus, ad sa- cultatem locomotivam in homine referri quoque qua dantenus posse risum, fletum, & loquelam. Nam etsi in risu variae corporis partes moventur, tamen praecipie. musculi faciei ad designandam laetitiam memtis ex perceptione objecti excellenter jucundi. Contra in fletu faeiei
quoque musculi tetre contrahuntur, simulque aquarum aliqua copia ex oculis egeritur , ad significandam animi tristitiam. At in Io quela res magis manifesta est. Celebratur enim ea thoracis & oris motu , ut consequenter certo aeris ex pulmonibus educti ictu voces eDrmentur, quibus animi cogitata exprimantur. I ixi aliquatenus, quia ut apparet in omnibus ista motus spontaneus intercedit. Veruntamen si quis propterea, quod non univeria ill orum natura motu animali aut voluntario absolvatur ad saeuitatis exsequentis alia speciem, a locomoriva distinctam, ab ea tamen defendentem reserre, e-- amque eonceptuum internorum manifestativam appellare vesit, eum
eo non litigabo. Nam sateor, i ta aliquem judicare non male posset eo querum Mimalem facilitatem animali δc praecipue homini datam esse duplicem , sinam qua solitarie posse boni fieri pareticeps ; alteris , qtia
alterius auuilio bonum aequirat, triaIumque vitet. Primnam locoHonvium
M , cujus ope bono absinti appropinquare, & malo vieino
670쪽
636 Uurusnsn MEDICINAE recedere potest: alteram concenuum manifessatiram, qua alteri desiderium per externum signum manifetat, & auxilium imploret, vel impediamenta ab eo polita sibi displicere Sc adversari manifestet, quo risius, Grus,ic loquela reduci queunt. Relinquo vero unicuique suum judicium , & hie finio verum qui plura de his legere velit, videat institutiones meas Physicas lib. Io. cap. a. th. I. & seqq.
De anima rationali, ejusque facultatibus & operationibus. 6. I. uar sit natura animae vegetativae dc sensitivae humanae,quasq; eaede facultates obtineant, & operationes edant, jam expedivimus; superest, ut de rationali anima eadem perpendamus, idque eo magis, quoniam haec sola ita nostra est, ut a corporibus reliquis antismatisque omnibus separemur, & ideo ad cogyitionem nostri propriam maxime pertinet. Verum magnam jam partem istius operae praestitimus libro Io. Institution. nostrarum Phylicarum, ut adeo sine tardio de virio hic reponi non debeat. Qua propter constitui impraesentiarum ea solum huc referre , quae ibi tacta non sunt , aut non sustiacienter explicata , idque per qliaestiones aliquas commode fieri vo.
terit. S. II. Sit ergo I. stusitio . . an a rationalisfit forma hominis infirmans, an assislos r Magna super hae quaestione sententiarum diversitas
est. Etenim non Plato solum& Platonici plurimi, inter quos Plotianus; sed celeberrimi quoque Peripatetici quidam, nempe Alexandet Aphrodisaeus , Simplicius, Themistius & alii eo videntur inclinMe, quod anima rationalis sit forma hominis assistens, ad minimum de intellectu agetite hoc asserunt , &possunt pro hac sententia adduci variae
rationes. PraeCipuae sunt sequentes : I. Omnis forma informans est natura, & magis quidem quam materia, ex Aristot. l. a. Phys t. I 3. M . I . At anima rationalis non est natura, de ideo nec considerationis Physicae,secundum eundem lib. I. de pari. animal. c. I. Ergo. 2. Forma informans est finis generationis,exl. 2. Phys. t. 3. Anima rati natis non item, utpote quae soris advenit, ut I. a. de gener .ranim. c. 3.
ipse Philosophus decernit. 3. Forma informans est asia si orpor sPhI- .