장음표시 사용
191쪽
D, O supersicis,ubi flos in vessi. Πω, quς dicit, quod hoc procedit, secundiunt es , sed secundum Dialoricos aedes
ex tribus constant, fundamento, parietes& tecto, ergo cum connexorum idem sit
iudicium, Quitur,ut si solum sit emphyetteuticum , aedificium erit eiusdem naturae ,& conditionis, Surd. dicta decis. 78. a num. I a. usque ad vessi in to dete minari , Tuscia in a. tomo littera E. con
8 Tenio melioramenta, quae rei ita in sunt, ut separari nequeant, ut est aediscium, vel quid simile in casu nostro, statim ac fiunt ratione directi domini; spectant ad Dominum Bli, quia selo cedunt,& sunt pars rei, ut in dicta I. I .E de superficiebus ibi, ιν aut in cuius fila super'
cies ea, utique non indiges utili actione, sed hiaut in rem,quas habet densi possunt alio iure censeri, quam ipsemetres, Vnde dicta melioramenta non possutvendi, nisi denuncietur Domino directo,& qui emit debet habere Inuestituram adirecto Domino, & seluere quinquagesi mam l. finali C.eodem ibi, minime licere Emph uuta e consensu vomini meli
rationes suau a*s vendere, ubi Iacnum.
in specie idem dicit de aedificio, ut in casti nostro, Gabriel in specie cons. 168. quaest. 6. per totam lib. I .& idem Gabriel. cons So.num. 29. lib. a. Ergo si dicta melioramenta non possunt inscio directo Domino alienari, multo minus poterunt tolli eo inuito, Suraedicta decis78.num. 26.& I7.quod confirmat Tusch. dicti concl.
ς Quarto clarum est, quod Emphyleutatam Ecclesiasticus , quam secularis destruendo aedificium sumr impositum dicitur rem emphyleuticam deteriorare,Ergo deteriorando incidit in commissum, quia
ficit contra propriam naturam cotractus,
quae est, ut qui emphyleusim recipit, rem ipsam meliorem riadere debeat, ut dicit
pta finis deteriorem,& in g. si vero quis Auth. de alim.& emphyti ibi, aM dueri rem faciat re deteriorare enim nihil aliud est, nisi quando res ab eo statu, in quo prius erat, diminuitur L a. S. Idem labeos ne quid in loco publico ibi ueriores iautem Garanferi sic accipiendum est, flv eius ad commeandum corrumpatur,
Guillitie omnes in I. non sollan K de res vendic.& in I Iulianus S. si quis rem K ad exhibendum, Bald. in dicta aut h. qui remnum. I 3. qui dicit, quod ad hoc, ut dicatur vera deterioratio, & emphyleuta pos sit expelli, tria copulative requiruntur , quod sit deterioratio notabilis quantitytis, nam modicum non habetur in consideratione, secundo quod sit ad perpetui deterioratione in promictate, & no in fructibus, na lices emphyleuta uo colat Ursi sollicite, ita quod ager reiciatur deterior respectu fiuctuu,no cadit a iure suo, quod quide fallit in vinea,qu ex hocdesiccar
tur cu dicatur tuc deterioratio in proprietate, cum si vineae non putentur, exsiccantur, & in perpetuum deteriores fiunt, ut bene declarat Manti c. loco supra cita is a num. q. usque ad 7. ubi allegat decisionem coram D. Seraphyno , & ratio pridictorum est,quia recolle fiuctuum prici se pertinet ad emphyleutamin ideo non interest Domino, sed deterioratio rei perpetuae respicit proprietatem, unde em phiseura non potest amputare arbores fiucti seras cum deterioratione rei, ut a si mili dicitur in I. diuortium s. si landum C soluti matrim. ibiotito adite arbores cedua tuerint, vel germinales dici oportu infructu cedere ,sin minus quin deteri rem fundum feceris, maritus tenebitur, ut dicunt ibidem Civilistae omnes, Mantici Ioco supra citato nu.7. 3. requiritur,quod deterioratio fiat dolo, vel lata culpa, vel
Ieui, ut per Baiae & Dec. in dicta Auth. qui rem,& per Addentes ad Alex. ibidemnum. 3. in verb. deteriorem, Rodoan. de reb. Eccl. non altem quςst.79. cap. 6. M. num I. Vsq; ad I &cap. 7.anu. I. Vsque
ad 6. Iochimus Mynsier in suo tractatu
singui. obseria. observ. 86.centur. 6. Me noch. de arbitr. Iudi c. lib. 2. centur. I.
casu 78. Cappell. Tholos decis. 31 . &ibidem Addentes Clar. in F. emphyleusis
192쪽
ctatu disput. 37. per totam, & in speclanum. . Maritica loco citato a nu. 2 2. UR,
ad et .vbi llegat Concordantes, Corbul. sub titide caus p tu. ob mutatam rei ser-
cta deciL78.& dicta decis3oo. Tusch. 3. tomo littera E.cones. 2I7. per totam, ubi num. 6. ampliat in omni emphyleusi um Ecclesiastica , quam priuata, & num. I 6.&dicta conclus. 3 num. 8.& concl.
io Vnde corruut prima contraria de dictos. Marcellus, cum ille textus loquatur indieta,quae erat quaedam domuncula facta recreationis causa, ut ibidem dicit Dyn. quae erat separabilis, &amouibilis ab horto sine mulieris damno, ut ibidem dicit teκt., quae hodie vulgo appellatur doggia, ct merito a Marito poterat tolli, quia nullum aderat damnum Uxoris, quod non est in casu nostrodii quo aedificium inseparabiliter cedit Alo & est eius de Iutis, quod est selum, & in casu nostro mutatur, sta
xi Nec obstat a.de dicta I.In re mandata,n1m illud procedit in directo Domino, &non in emphyleuta, qui habet dominium subaltematum, & dependens ab alio, merito inscio, & inuito Domino non potest demoliri qdificium,quod est emphyleutici Iuris . lxa Nec obstat tertium Argumentum Bal. in dicto s. si quis de manso, & dicta l. sed si quid, nam Bald. ibi loquitur sub conditione, dummodo legem non ossentat, de dummodo Dominum interpellat ad sibi soluendum aestimationem, & dummodo non adsit aliud praeiuditium, & allegat text. in l. ccetera E de legat. I. ubi omnes Ciuilistae id confirmant,quod secus est in casu nostro, in quo si destruitur domus, vel quid simile, res dicitur deteriorari, &se fit contra legem contractus, ut adue tunt Addentes ad Bald. Ioco supra citatori ver posis rosii, & Balae se ipsum melius declarat in cap. Domino guerram S.sit Vasallus, finitur lex sederici num. a. ita Baldum declarat Ias dicta I. a. num. 3 . vers puto in hoc passu, de Amict. dicto g. si asellus num. 6. Vnde eorum Bald. i non obstat, ut dicit Sues. dictadecis. 78. num. 2 7.&doctrina Bald. procedit finito
I 3 Noc obstat oppositsi de dicto g. si Inqui linus, &deditis. Conductor, nam ex eisdem legibus patet resbon ,cum illud, quod potest tollere Inquilinus, non erat aedificium, sed ostisi,vel quaedam alia,quae ςdificio adiecerat,quae erant separabilia a
domo, quod n6 est incasu nostro, de in eodem g. Inquilinus, dicitur dummodo non deterioret domum, nec mutet statum,& circa dictum β.Conductoridem respondetur, nam illud intelligitur,quando arbores ex vetustate sentie te inutiles, & ideo utilius est eas excidere, de alias plantareseti substituere in locum illarum,qu o caisi dictam rem emphyleuticam Emphyleuta meliorem facit, ut bene declarat Mantica loco supra citato num. I 3.in specie. I Nec obstat quintum, &vltimum Argumentum de dicto g. certe,cum alijs, nam licet finito seudo sine culpa Vasalli eius haeredes repetant Impensas, non tamen sequitur Argumentum, quod durante is studo,sed emphyleusi, liceat melioramenta tollere, de destruere, sed si ea non potest vendere,nec alienare irrequisito Domino, ut dicit Tusch. tomo . littera M. concluc I73.num.3.,Ergo non poterit eo inscio tollere, cum Dominus directus hoc beneficium habeat a lege, ut etiam finito seudo, vel empti Musi possit Dominus, si vult, seluere aestimationem meliora
mentorum , & retinere melioramenta
inuito Vasallo , ut probatur in dicto g. si Vasallus, ubi Assiirenum. 6. Surd.dicta decis. 78.nu. I 8. Unde si Dominus directus sequendo aestimationem potest impedire,ne tollantur dicta melioramenta Imo in casu alienationis Dominus directus este eris pristredus Ergo no licebitEmphyleutae illa destruere propria auctoritate , quia hoc modo Iuris dispositione eludere
193쪽
posset, & dires a Dominum fraudaret facultate , retinendi, quq sibi a lege est concessa Ita Surd. dicta dedic78. anu
ritur nunquid confiscatis bonis Emphyleutae propter deliebam, phyleusis transeat in fiscum. SUMMARIUM.r Prasi a viarium ressumdendum, gria permn auonem no lum amissitur H tus, etiam bona, qua sunt accessoria ad per am,insequuntur conditio nem persena .s Pro hae opinione Gulielmus de caseo ali gat textum in L eum ratio F. de bonis
3 Cum omnia . Principe defendant , noueri mirum AE nonre delictum Mommissum dia bona reuersans- ad Princiapem , cum res de facili reuertatur ad sua
redit ad Euse m qua cauom habet. 7 Secundo Ad ciuin texcissi. Saarimus in urb. M sum. O emphteur. O is c. faelisis de pomis is 6.8 Tertio Emph rasis, de qua nos loquimur, non potest transire ad extraneos har δει sed οὐ en haerra extraneus, os marto propter peccatum nocentis mubes inferri mena Innocenti, Ergo si dei quis Emphrreum, nullum potui inferri prataintium directo Domino.
Io amnio facit iis de l. i. ML A filius
rente prohibitione hominu , Olegis. et a P 3 castoriam primum evanescis de a res is, nam non valet Metumentum, quando ἐπ- oris ais II panisalaria prohibitio, ut in casi nonro, in quo com currit probibitis Hominis, ct isos cra Nec obnar Argamenium feeundia. Camei, nam pro erea Iura Libertorum stan s ηι in mum, qaua pinunt transire ad baredet ext mos, quod non euia
Nec obriat q. Argumentam de dicto S. βδε -βigalibus, ct de Eicto I. radiumaeam .-rocedant sex Ara emphrte η, qu a rei prahibita alienari inpotemtiorem, Nec obnat quod dicant Din Naim sit dium,quia non ut verum eorum assummum. r 62 re obstasse tum, o vltimum Argum mentum de dicta viui Seueras cumalys, nam cum ferire distinctionis om
uata, cum sua tamen declaratione. I 8 Secundo ampliatuν, in etiam habeat i
cum,s filis supersint, qui essent cvaces dicta emp0terum,nam transit adEeesse flam, maximὸ μ mus in erimine la
maiestatis et ivinae, vel humana, iam aquiparentur.
194쪽
IFFICILIS, ac nimis periculosa in praesenti se offert pugna , cum bellum ut geredum capotentissimo, ac seriis. simo Hoste, qui est fisecus, munito tot, ct tantis clypeis, prisuilegijs,ut habetur in particulari tractatu Parmesis de priuilegijs fiseiδε Marci Laudensis intractatu de fisco, de quibus late per Afflict. in usibus studorum, in Rubrica de fratribus nouo beneficio investitisnu. II.& per Tusch.in 3. Tomo littera Rconesus. 383. licet saeuius etiam vincatur fiscus, cuius mala causa nunquam est , nisi sub bono Principe , . ut testatur Co uarru. lib. primo var. resbi, cap. I 6 in principio. Vnde pro ipse videtur respondenda 3 in praesenti, quia delinquens ipse amittit non solum statum, sed etiam omnia bona, ut per Ciuilistas in I. qui ultimo supplicio is de poenis, sed bona sunt quodam
modo acccessoria ad personam, & accessorium sequitur naturam sui principalis, ut in cap. accessorium de reg.tur. in ε. de text. in l. 3. C. depositi ibi , experiaris, non immerit. etiam usuras tibi reAitui flagitabis, unde cum emphy leuta habeatur pro mortuo, bona omnia tanquam accessoria perueniunt ad fiscum ipso iure, cum bona sequantur conditi nem per nae, ut per canopitas in cap. I. de Iurepatr. in 6. tanto magis,quod maius dignum trahit ad se minus dignum, &in fiscum transeunt omnia iura acti ira, de passiua, ut dicit Rota in recent. I. parte, decis. 37s. num. I. Caldas de nominati
a Secundo, antiquus Doctor Gulielmus de Cuneo,ut testatur Alex. in l. si finita g. si de vectigalibus is de damno insecto nu. 33 allegabat text. in I.cum ratio naturalis is de bonis damnatorum ibi, i in Li
bertum animadue6tim eris, patrono eius,
id quod in bonis illius habiturus esset υτ is,
in quem animaduersum esset ,sua morte decessisset. eripiendum non erit, reliqua pars bovorum, qua ad manumissorem non
pertinebit, sibo en vindicanda , quod per formalia verba probatur in L si inta. Libertum E debori Libere. Ergo idem in
casu nostro, nam ad Dominum directum per confiscationem spectabit dominium directum rei emphyleutica utile vero spectabit ad fiscum. 3 Tertio, SpecuL in litate seudisg.quo niam num. 63. vers. Alii vero, dicit, cumGmnia a Principedescendant, ut per CaΨnonistas in Can. quo iure distinct. 8. de probatur in l. bene a Zenone C. de 'umdrienni praescriptione ibi aeum omnia Principis esse intelligatis, b non est mirum, si propter delictum commissum ab aliquo, bona, reuertantur ad ipsum Priti, cipem,cum res de facili reuertatur ad sui natura,vt dic ut Ciuilist ,& qcipueBά. in I. si unus S. pactus ne peteret Κ de pactis,na flumina reuertuntur,unde eXeunt,
ut dicit Innoc.in cap. inter. dilectos de excess. Prael. Vincale Franchis decis s. m. II. Ad quod Specul. adducit. textio in I.statius florius S.Cornelio T. de iure fisci, ibi, cornelio Relici matre fini a haeres rogata e thereditatem restitare pon morae iam Pei haereas ipsa comdemnata esse O ara, omnia bona mulioris occuparenta , dicebat Falis se arae poena esse hoc enim eonnimiumβου μ non dum dies fideicommisi , venisu, quia possiet prius use mori, istutia mater alias res acquirere, embis es interim a periti ne, Ergo idem erit in casu nostro,saltem durate vita emphyleutet, ut dicit pro hac parte Mantic. de tacit. & ambig. lib. 22.tita3o. nnm. 9. in fine, & Io: Andreae, addens ad dictum Specul. oldr. cons. 27anum I. usqua ad vers Sed his non o stantibus. q. Pro hae parte potest induci texti in l. si finita, S.si de vectigalibus isde da . infitiLubi concludunt Ciuilistae, quod possidens landum vectigalem,si non cauit de damno insecto propter eius contumacia, fit immissio in possessionem iuris sei ergo idem in casu nostro ex identitate rationis,m quo etiam Civilistae adducunt textata petos . praedium is deleg. a. ubi Bart. dicit, quod res prohibita alienari, ut in casu nostro, potest alienari ex causa nocinaria, ut pura, quando prisci delimctum
195쪽
ctum venerit mittacanda , & idem di- eunt Ciuili stet in L si quis in tantam cium
de vi. Is Pm hac pane Diest induci textain I.fi, lius familias S. Diui Seuerus, ct Antonianus si de legat. I..ibi , sed hae neque credi- Τxoribus, neqω σθαι- ω, ex quo Cio uilistae colligunt, quod res prohibita alienari, ut in casu nostro, debet intelligi de
alienatione voluntaria, & non necessaria, qua fit mediante lege, siue confiscatione, ut declarat Bartholameus Romoleius indictos. Diui Seuerus nunt. 3 3. Surd. d
gis cum haec alienatio nocessaria sit uniuessalis, unde emphyleusis transit cum ipsa uniuersitate absque aliqua excepti
in speeie eonca L nu. I. usque ad vers. Alii distinxerunt lib. I. 6 Contra fiscum facit, nam emphytea sis nostra Ecclesiastica conceditur tallim pro se, & Liberis, unde dicitur concessi certo generi,sed Bannitus nostri tempo fis amittit non Elum Ciuitatem, sed eti1 bona , unde aequiparatur deponato, quia habetur pro mortuo, ut dicit glossi in Socum autem Instit.quitamod.I .patri '' 8 testselu. in verb. retinent, Corbes. iubtilis de caus priu. ob morti eluit. cap. septima ex caus num. a I. ubi habentur Concordantes, Caldas loco citato num q . di M. ergo, cum emphyleusis per mortem emphyteum Liberis non extantibus r die ad Ecclesiam, idem erit in easanostro cum omnes aliae personae,praeter vocatae, eenseantur prohibitae, Argumento eorum,
qaae dicunt Ciuilistae in l. cum Praetor E. de iudie. ita in specie determinat Bald.dicto cons 28 anum. I. vers Alij distinxerunt,usque ad num a quod confirmat Ruin. cons. 2 3. num. 3 lib. s. Al .conL89. lib. q. qui testatur de magis commu
Vers. teneo ero us . in 3. tomo I inera E conclus 221. num. q. Farinac. in suis arae criminat. lib. I.quaest. 2 . a num.
o. usque ad 36. Gabriel. conc 73. lita
a. num. I. usque ad finem, Caldas loco
clinionum. . qui dicit, quod bannitus 9tion potest mseare id emphyleusim.' i Sec db pro ista parte considerantur
duo iura, primo textus in s.Sancimus in Auth. de Mise. 8e emphyti ilM, O aut ab his rivoqui eandem rem, V quos peruenit, ct annua pensionem,qmepacto con- inmae, inseret, aut boc reeipere emph Musi parumque curidum est, quod dictus teri loquatur in Ecclesia Constantinopolitana, nam Doctores communiter extendunt ad omnes Ecclesias, prout refert Gabriel dicto cons.73. nu. 7' Farinata loco citam num. 3 62 ubi allegat Alex. di- dicto G si de vectigalibus num. 3 6. Clari loco citato verti Et licet ille textus. S cundo , consideratur textus in cap. seel,
cis de poenis in s. ibi,si qua vero suis, locationes, Uisium, vestineficium pir male, uri temporale ab aliquibus AHesys Iobtinet, μι eis sisyep tuaius, qua sic liberὸ ad Eeelsam reueriantur, quod E elesiarum Refures de his prosua volantate disponans, de ibi sumus in casu cofiscationis bonorum , ita dicit Aspictaeecic aget.
num. Tq. Bellam decis. 72 . Mantic. Ioco citato num. Io. ubi allegat Conco
Tertio, ista nostra emphyleusis Ecclesiastica concessacerto generi, ut diximus in pnelationibus num. a 2.nullo modo potest transire ad extraneos bati edes, sed μέcus secundum magis communem opinionem,est haeres extraneus, & loco hqredis extranei reputatur, ut dicit Tusch. loco supia citato concl. 387. num. 3. ergo nubio pacto dicta emphyleusis transibit ad sescum, ut dicit Ruin. cons. I 6 I. num. Ta&8. lib. I. Bald. cons. supra citato anu. I. vers est ratio, quia in eum non tramseunt ea, quae non sunt transitoria ad haeredes extraneos, Ciuilistae in I. a. fi de is interdictis, & releg. Bart. in dicto g. si de vectigalibus num. 6. Bald. in I. si quis Presbyter C. de Episcop. de Cleric. num.
3. Alex. dicto cons. 89. num I. vers Nec in fiscum,Tusch. dicta conclus. 22I .num.
Quarto, propter peccatum nocentis,
196쪽
Innocens poeta insem non debet, ut a simili dicit toti in l. res uxoris C. de d
nati inter vir. ct uxor. ibi ,rra uxoris, quis is Meessene qualibis, vAemptione, vit
tiam largitione viri in eam ante reatummo perueneram damnato, ac mortuo ex
poena marito, GI in seνuilem conditionem expana quaktate deducto, silibatas praecipio , nec alieni criminis infortunio
amin, uxorem, ad quod facit text.in LSancimus C. de poenis ibi, Sancimus ibi essem am , ubi noxia est, di ibi, peccata
igitu suos teneant Aufi res, ergo idem is
in casu nostro, ut dicit Guidop. decis 3qI. num, a. Vnde si deliquit emphyleuta , nullum potest Ecclesiae inferri praeiudicium, quae culpa caret, ratione illa, quia emphyleuta alienando necessario, vesvoluntarie)κ test disponere de re emphy leutica absque consensu Domini, ut dicit Specta. dictos. quoniam nu. 6 a. Bellam. dicta decis num. 2.I o Quinto , pro hac parte a simili induci,
tur texi in II .C. de bonis proscriptorum ibi, retiorum capitis c imine damnatorum peculia Dominis non auferet notum est.
Idem probatura simili in lege si filius C. eodem ibi , Ilus tuus, cum est in potestate, in ιnsulam deportari meruit, pseculium eius,nec quod in castris acqui uis, mel quod ei militaturo donasti, auferri tibi debet, ex quibus iuribus Specul .ita pro hac parte argumentatur in dicto S. qu niam num. 6 3: vers.Item si seruidad quod facit, quia publicatis bonis Liberti, Ius- patroni non intelligitur esse publicatum
ut in dicta L si in libertum, Bellam dicta
decis. anu. 3. vers. Tertio usque ad vessi Quinto de hoc videtur textu&ri Vltimo ista nostra emphyleusis indistincte est prohibita alienari in personas potentes,ut in L finali QeodeM in hoc cinostro, sed ipse fiscus, qui representat Principem, est de prohibitis, Ergo nullo modo dicta emphyleusis transitin fiscum,
tanto magis accedente prohibitione II minis , di legis, cum ficus nunquam moriatur , & cesset spes caducitatis, nec potest Ecclesia sperare, quod res illa emphyleutica propter liueam finitam, vel simi-
Iem causam redeat ad dictam Ecclesiam, unde non est verisimile, quod Ecclesia ,
eo animo rem emphyleuticam concedat,
ut possit casus euenire, in quo ad ipsam
Ecclesiam res emphyleutica ulterius non matur, ut late cumulat Mantica loco sit pra citato a num a s. usque ad 2 8.Clar. Ioco citato vers certum est, Bellam. nu. 3. Farin. loco citato e num. IS. usque ad 6. sch. dicta concl. 22 I. num. 8. BOGsius in tit.de bonorum publicatione num. 6o. versi Sed tamen aduerte, ubi allegattextan I.Imperator fisde fideicommissarijs libertatibus stri,Imperator Antontus cum Firmius, Mutiano, Tragoedos, tres legasset, adiecisset, qu sibi commendo, nὸ cui ali erutant, publicatis bonis Titiani rescripsit, deberi eos publicὸ manumitti , ubi aderat tantum prohibitio testatoris,& in fiscum non transeunt dicti serui Ergo multo minus in casu nostro, ubi non statum Hominis, sed etiam legis adest proinhibitio, &duo vincula magis ligant, ut dicit Surd. dicta decis as . num. 22.qui loquitur in emphyleusi priuati, quae est concesse pro se, & haeredibus, Alex.consas. lib. I. num. Io.& II. Gabriel conc
67. lib. I. in cons crimines. qui loquitur in fortiori casu, quando ex pacto emphy teusis potest ad haeredes extraneos tinnu-re , quod confirmat Corbul. Ioco supra citato, num.69. Ad quod accedat Argumentum a simili, quo utitur Rota dicta
decis. 37s. num. a. ubi est,quod confiscatio non trahitur ad bona existentia extra territtorium confiscantis ob defectum iurisdictionis, & quod a simili dicit Seraph.
in I. par. decis3 9 nu. I 8. ubi ait, quod
fiscus non capit bona fideicommisso subiecta, etiam si essent in dominio defuncti , & idem confirmat decis 998.num. 8. Ergo idem in casu nostro.
Ia Vnde cessat I . Contrarium de acces,rio, non procedit, quando in acies.serio adest particularis prohibitio, prout
in casu nostis, in quo emphyleusis omnibno prohibetur transire in fiscu, licet enim in confiscatione bonorum emphyteu Iraniatur in persena, non tamen punitur in bonis
197쪽
1 8 Amicus de Iure Emphy tevt.
bonis emphyleuticis Ecclesiasticis, inquibus adest speciali pr illibitio, tanto magis ex defectu iurisdictonis , ut a simili dicit
Rot. dicta decis3's. nu . r. Nec obstat et maius dignum trahit ad se minus dignumnam alio iure iudicatur de persona,mam de rebus, ad quod faciunt notata per Canonistas in cap. G transinissa, & in cap. Verum de foro comper. In quibus Iuribus habet aν , quod qua suo studi inter Clericos debet tractari coram Iudice studi, cadiuersa sit ratio personae, & bonorum, ut dicit Ioannes Andreae addens ad Specul in dicto g.quoniam num.63.vcrs Ita quς- stio seudi,tadiacons I .nu. I 6. versCum ergo, Nec obstat oppositio dedicto cap. unico de Iure patr. nam ille text. Ioquitur in Iurepatronatus, quod est magis spirituale, & annexum is ritualitati, & de patientia sola est, quia a laico possideatur; are si reuenitur ad Ecclefiam, reuertitur ad propriam naturam , ut dicit Oidia
13 Nec obstat Argumentum Cunei per Iura supra citata,nam ibi propterea Iura Libertorum transeunt in fiscum, quia dicta Iura possunt transire ad haeredes extraneos, ut dicunt Ciuilistae, & praecipue Bartiin I.Iura Liberiorum is de Iure patrilia,st 7 transeunt in haeredem extraneia . x Nec obstat tertium Argumentum Sp eul. & Io:Andreae de dicta l. bene a Zen ne, nam licet Imperator dicatur Dominus totius mundi quo ad Iurisdictionem , &protectionem , non tamen intelligitur Dominus rerum particularium, ut dicunt Ciuilistae omnes in Proemio Digestorum,& ibidem Bartinum. 3. & ibidem Addentes, mera ons76.lib. 2.num. 7. Idem Alex. cons. II 2. lib. num. 3. & bene addentes
ad dictam decis Bellam. Molin. in primo libro de Iustitia disput. 3 o. Vnde licet persona Banniti reputetur mortua quo ad si tum, tamen bona Ecclesiae reseruantur illaesa, chm nullum commiserit delictum , Ergo nulla debet esse poena.
Is Nec obstat quartum Argumentum dedicto g si de veli,galibus,& de dicto S pridium,nam quo ad dictum d .si de vectig Iibus, ille textus loquitur in diuerib casu, prout ibidὰm testatur Bart.num. 6. nam obligatio persenesis ibidem sequitur possessionem, quod secus est in emphyleusinostra, quae de sui natura non potest tram sire in vicum, tanquam haeredem Cura
neum, & prohibitum ; Vltra quod illa textus loquitur in fundo vectigali, qui Ionge distat ab Emphyleutico,ut bene declarat Alciat.cap. Io.lib. 3.dispunctionum, α lasci quaest. 3I.circa dictum G.praedium negatur Argumentum Bart. & aliorum, quod alienatio, quae fit propter delictum, ut necessaria, quinimmo est voluntarix , ciun principium voluntarium habuerit, ria delinquens videtur quasi contrahere, &alienare in fiscum ex quasi contractu l.Imperatores isde iure sisti ibi, Ipse tu Hais par subdidiHi, regulariter enim non esiscitur causa necessaria ,quq originem ha
bet a voluntate, ut dicit Bal. cons. 2 o. lib. 2. nu. I .Tiraq.in tract.de retract. g Ios. I num. I 3. Vnde dicit Alex. consa 3. lib. I. num. I quod alienatio, quae fit propter
delictum , non est digna habere illos f uores, quos debet habere alienatio necessaria ab iue delicto, Glan. 1 Valle conc
2. cas. I 8 a. ita soluit Suris. dicta deciL
mentum de dicto g. Diui Seuerus, ct Antoninns , nam cum distinctione,qua utitur Bartholomeus Romoleius ibidem a num. 6 ers Circa hanc quaestionem usq; adversExpeditis notabilibus, dico, quando res est prohibita alienari extra familiam, ita quod est inductum fideicommissum via cisum,ne dicta bona exeant de familia,tuc si unus delinquit non sint publicanda b na prohibita alienari, quo casu processit text. in t Imperatoris de fideicom. liberta Aut vero testator antea deliquerat, & p stea fecit prohibitionem, & tunc non valet dicta prohibitio,quia est in fraude fiscidi in hoc casti procedit text. in dicto F. Diui Seuerus,& in I post contractum is de donat. Aut vero testator instituit aliquem haeredem, & rogauit eum restituere haereditatem post mortem suam, tunc si iste
198쪽
res medio tempore deliquit, cum no dum aduenerat dies fideicommissi, tunc fiscus retinet bona dicti h redis durante vita ipsius naturali, deinde restituet, &procedit textadictos. Cornelio, Atit sumus in bonis, quae sui natura non trassum trafferri in aliam personam, quam in certum genus persenatum, ut in casu nostro,& tunc illa bona stante maxime prohibiblione hominis ,& legis propter delictum non confistantur, ut dicit Romuleius loco supra citato in specie in vers. Quinta Conclusio. x7 Quae Conchisio ampliatur, ut non δεώlum procedat in emphyleusi nostra Ecclesiastica, sed etiam in emphyleusi priuata restricta ad suos haeredes,& descendentes
tantum, nam non transibit in fiscum, ut dicit sch. dicta conclus 2 a I. num. IO. Farinac. loco supra citato num. 6 o. quod etiam procedit secundum aliquos etiam si sit concesse pro suis haeredibus, s licet sit transitoria per dictam clausulam ad extraneos hau edes. ut dicit Salic in dicta I. 2. C. eodem num. q. & ibidem Addentes, Surd. dicta decis Manti c. Ioco citato num. I 3 anaxime concurrente prohibitione, licet Rota in hoc casu teneat,quod transeat in fiscum, & monasterilem perpetuo, ut cumulat Gratian in 3. tomo cap. 48 I. num. 6 I. & 6 a. ubi allegantur inonitae decisiones.
laeum, si supersunt filii, qui essent capaces dictae emphyleusis,nam transiit ad E clesiam, maximξ, si sumus in crimine lae- se Maiestatis Diuinae, ves humanae, nam eo casu fili j tanquam inhabiles sunt incapaces dictae emphyleusis, & repelluntur, ut bene dicit Mantici loco supra citato , num. I 7.vsque ad I9. ubi allegat text. in L quisquis C. ad leg. Iul Mesentis, & indicto cap.Foelicis,cum alijs.rρ Ampliatur 3. ut Ecclesia non teneatur de nouo investire filios, vel filias emphyleutae,cum sint incapaces , licet teneatur investire eum,qui post filios exclusos proximior est, quod procedit, quando Ecclesia vult estos investire, secta vero si velit pro se retinere, cum time utatur i re suo, ut per multa cumulat ManticaI
co citato a num. I9. usque ad ao.
Si emphyleuta ingreditur monasteriucapax bonorum,& profitetur in eo, an in dicium monasterium transeat
a Pro Religione videtis respondendum permulta iura insta eitanda, ct etiam ra
1 Secundo Deit Argumentum Bero. in hoc cia su elenii partium enumeratione. 3 genis acii text. asmili in LA adoptat νο 1. de praearia. Garto Monasterium Deo haeredis, fluessis babeιων , Ergo emphteusis transit in dictum monasterium.1 κuinto Addu niti pro hae parte adducta ρον canonisas in cap. Ramulitis de t nam.ubi prohibistis alienare Wingrediatis Monasterium, bona illa acquiruntur Mona Ierio. 6 Pre contraria parte facit text. in LF veia in Auth.de alien. Omphrt. μηιὸ magis aecedentibus elausulis de non aliena-do in milites, ct Ecclesias, qua pes
sunt apponi 7 Secundo,emphyleusis inaconeesa re togeneri non poteII ad alias personas Dan re,ut in superiori quanione diximus, tato magis in hoc eais,ubi Dis habitus respectus ad ius sanguinis,quod non tram i in monasterium.
8 Tertio, in hae emphyleusinon filum ades prohibuis hos/d etiam Hominis, ero
duo vinetita magis ligant, accedente
etiam prohibitione in rem, qua sit Meo , qui habet ius in dicta re. 9 stuario, em' reusis nuba non transit ad Ecclesiam ranquam priuilegiatam, qua nunquam morιtur, nec adesi aliqua , spes de luxionss.
199쪽
18 o Amicus de Iure Emphy tevt.
m in omnibur, ct per omnia, eum pro Fredat tantum in ultimis vestimatibus, in casibus is ure eupessis, O non in . conirambus Lirini Iuris,prius in casu Bro. r s Ree obmst visimum Amumentum noninarum dicto cap. Rarnutius cum alise, nam tua possisnι praeedere in vii mis voluntatibus,inin ea bus . Iviro expressis,secus vera in contractibus,issu diximus, tanto magis accedente Robibitione in rem.
.a m Matris Ecclesiae, cui me in omnibus,& per omnia totaliter submitI to, prima facie videtur posse dici, quod dicta emphyleusis transeat in monasterist . per text. in s. illud in Auth. de monachis ibi, ingredientem namque uisequantis a
omnino res,licti non expresum quod inre
duxerit eas, dixe is, Auth. ingressi C. de Sacrostacles ibi, ingressit monaHeria ipsi ingressu se suaque dedicanι Deo, cap. perlatum,& Can. si quae mulier I9.quaest. a. ibi, Aqua mutire, ain vis monas mvisam elegeris,ct intrauerit mo Aretam, Liberis no extantibus,monis ris, quod in greditur res eius repetere iubemtis dicte auum manactus factus esset, Me ipso res suaromnes otiulisse videatur, Gin.praesitia de probat.ibi, iis dictus mancus monasterioveuro obtutisse, O sua, Eaem emphyleusis: transit in monasterisi trauatione illa uni uersali mediante,iuxta dicta per Rotam a simili in recent.par. a.decis Iaianu.3. Ita in specie dicit glos dicto cap. si quae mulier in vertanon obstantibus, quam sequi . tur Bald.in Auth.nisi rogati C.ad Trebel
lianum, Lap. alleg. Iamnum I 8.&ibidem rMandos Bero.in dicto capia In praesentia nu. Id verssismissis tamen non obstatibus; unde cum Iura loquantui gerier
lit Eri & indefinite,debent intelligi tam de emphyleusi, quam de alis bonis,ita in spocie dicit Specul .dicto g nunc aliqua nima I M.quaest. I ao, ratib potest esse illa, quia haec translatio, quae fit per ingressumligionis non dicitur laeto Hominis sed te gis,& Canonis ipse iure; Vnde non est alienatio volantaria, sed quodamni onecessaria, Ergo non continetur sub pra, hibitione, illudque fit fluore Religioni S cultus Diuini,vt facilius Homines inciarentur ad ingrediendam Religionem, ut dicit Berosin dicto cap. In praesentia a nudqI6. usque ad qI7. Specul. loco citatouqst. I 3.a num. I 8 I. usque ad I 82. Ita icit in specie Archidiac. in dicto Canone si quae mulier numero φ vessiculo Emphyleusis, ubi dicit, quod emphyteum sis transit in Monasterium, & durat in vita ingredientis tantum, Ita dicit Hostienc
de nominatione lib. a. quae&6. num. I. αnum. I 3. in fine. Secundo, Bero.in hoc cap. num. 126.
vers. Praeterea utitur Argumento a sussi, cienti partium enumeratione , & dicit; quod dispositio textus nostri, & dictae l. nnalis C. eodem,circa requisitionem nullo modo potest habere locum in hoc casis, Prima enim requisitio, quae fit, ut Domi
200쪽
nus dire s esteris praeferatur,non habet locum, nξe secunda, quae fit post contractum, sed per ingressum monasterij omnia iura,& quaelibet possessio,quae erat nesingredientem dicuntur in monasterium transferri absque alio facto, ut dicunt Canonistae in supraestato cap. si qua mulier,& alibi, Ergo emphyleuiis pariter transit in monasterium ipse Iure. 3 Tertio Bero.adducit simile de text.in l. si adoptauero is de praecario ibi AE adoptauero eum, qui praecario rogauerit, ego quoq; praecario possidebo, de si ita arrogatorem mediante arrogatione, quae fit lege mediante, non solum dominia ipsb Iure transeunt, sed etiam qu libet possessio sine facto su ut dicit Bartidicta l.si adoptauero in specie, in casu nostro, & Ciuilistae in Auth. si qua mulier C. de sacros Eccles. Ergo emphyleusis transibit in dimimonasterium, ut dicit Bero. in dicto cap. In prisentia a num. I 6.vsque adqi 7.lsi in diiti Auth. Ingressi a nu. 28. vsq, ad a s. 6 Quarto monasterium habetur loco haeredis,sive iiiij g.sed,&hoc praesenti in Auth de sanctiss.Episco ibi oancimui flpemna talibus conditionibus Abiecta Emasculi Ffemina monasteria ingrediatur,am 'Diaconis, aut Vetrioam,r les conditisnes inualidas, O pro non scri- 6
piis es, Idem habetur per Ciuilistas in dicta Auth. nisi rogati,quae sumpta est de dicto g. sed & hoc, Cap. in presentia de probat. ibi, quia tamen Desistendum non erat e barede decedere, qui Monaserium
Abi ba edem innituit,ubi glosin verta In Hituit,Caeualos in suo Specul.qiasst. I9 2. Ergo Emphyleusis transit in Ecclesiam, si hi& aliae res ingredientis monasteria ,
s Vltimo iaciunt dicta per Canonistas in cap. Raynutius de testam. qui dicunt, quod prohibitus alienare, si ingrediatur
monasterium bona illa monasterio acquiruntur, di non censetur fecisse contra prohibitionem , ciun haec alienatio sit necessaria proueniens facto legis,& bona
subicista fideicommisso quae prohibentur alienari per ingressum Religionis ipso iure
acquiruntur Monasterio, ut per CanoM- stas in cap.in praesentia, & ibidem Bero. anum. I 8.vsque ad 4r9. Romuleius indictos. Divianum. 88. usque ad 8ρ. Ita
in specie tenet Anchari cons62O.num. I.
quod incipit, Quidem Ser Antonius,CWbul sub tit. de causpriu.ob morte ciuilem dicto cap.Septima ex causanum. I 2. qui dicit, quod nostra emphyleusis transie in monasterium reuocabiliter tamen, quia solum ad vitam ingredientis acquiritur monasterio, Deinde ad Ecclesiam domisnam reuertitur,a qua originem habuitiam gumento tex.dicta IStatius Florius S.Cornelio Ede Iure fisci, Bald. in dicta Auth. nisi rogati num. Ia.& I3.&Barti in dicta Auth. Ingressi num. 3 6.Si vero emphyleusis sit haereditaria, ut puta accepta pro se,& quibuscunque,cim timc possit transire
ad hisedes extraneos, tunc Corbul. I co supracitato anu Ia .vsiquE ad aci. t
net quod dicta emphyleusis transit ad monasterium irrevocabiliter, & perpetuo , Idem tenet AHQ. in cap. primo de Milia te, &Vasallo, qui arma bellica deposuit num. a. vers. Sicut in simili, qui allegat
Innocen. dicto cap. In praesentianum. 3. quod confirmat Bald. in cap. post cessi nem de probatianum. I vique ad I . Pro parte contraria aὸducitur text. in
s. si vero contingerit, in Auth. de alien.&emphit. ibi, A vero contingerit quamlibet rem ex aliquo praeiactorum locorum veneralilium emurteutιco Iure datam, aut in Imperialem domam, aut insertim nostrum ararium ut in ciuitatem aliquam, aut in curiam , aut in vener bium aliam domum peruenire, licentiam rabemus ordinatoribus Venerabiliun
Dereum, a quibus d principis emph rei
facta es , mox in perueneris ad unam pradictaram n sinarum ipsa e brte simansitare Daran voluntatem intra bienni tim, O aut ab his derelinqui eandent rem, ad quos moenit, ct annuam pem Mnem, qua pacto cominetur inferri, authoe reri e emphyieu otata , qui tex-nu litteris apertis loquitur, ut ibidem dicit , Do . in tenet Felin. dicto cap. In praesentia num. s. vers Sed aduerte