장음표시 사용
201쪽
i 8a Amicus de lare Emphy teuci
pactis , quae passim apponuntur in di-
contractibus, cum semper apponatur de non alienando in milites, personas E clesiasticas, & Ecclesias,ut dicunt Addet. ad Specul.loco citato quaest. I 2 o.nu. I 66.
et Secundo Ista emphyleusis Ecclesiastiaca concessa certo generi personarum non potest transire ad alias persenas, ut in superiori quaestione diximus cum Bald. dicto cons. I 8 ea ratione, quia Ecclesia conciaens habet res, elum ad haeredes, siue ad Iura sanguinis, quae non transeunt in monasterium,glosin Can. scripsit, a T. quaest.2.in verb.dignitate,ubi dicit , quod Ius Regnioci transit in monasteriu, sed ad successores sanguinis,quod cofirmat glos.
eum Assilet.decis3ao.ide Assiistinc. I.de milite, & Vasallo nu. et .vers tame si seudu. Capic.decis I o.nu. 6. Ergo nullo modo dicta Emphyleusis potest transire in Mona. sterium, ut valeat Argumentum de laudo ad emphyleusim Valasc.quaest. 39.nu. I9. 8 Tertio in hoc contractu no solum adest
prohibitio legis, sed etiam adest prohibi
tio hominis, ut supra dixitnus, Ergo duo vincula magis ligant, & duo Impedimenta magis impediunt,ut dicit Ias in specie in dicta Auth.Ingressi nu. 6. ubi allegat . Concordantes; Ad quod accedat prohibitio in rem,quae fit ab eo, qui habet Ius in re,Ergo censetur prohibita omnis alienatio etiam legatis,prout est ista, quae fit per ingressum Religionis,Argumento e rum,quae a simili dicit Surd. decic as
y Ad quod faciliquod habetur in textu no
stro iuncta glosin verb. prohibentur, & in l.fin.C.eod.quae dicit,quod in specie Emphyleusis est prohibita transiro in Ecclesiam tanquam priuilegiatam, quia nuqua
moritur, nec adest aliqua spes deuoluti nis,nec caducitatis,cum at ad manus mortuas, ut late diximus in superioriqML2 2.a nu. .vsq;ad 9. ubi adsunt multae de
emphyleusi priuata,& dicit, quod transit
in monasterium,Ecclesiastica vero non tcofirmat Iacdicta l. a.nu. ao'Felin. dicto cap. in praesentia nu. 9.dc Dec. ibidem anum. 29 ad 293. Hanc opinionem indistincte tam in emphyleusi priuata, quam Ecclesiae tenet Imol.in hoc cap.a nu. 26. Vsq; ad 27. Anchatacons. I 66. Addentes ad decisAssiict. 3ao. Clar.in S.emphyleusis quest.33.vers.Ego teneo,Tusc.in 3.too littera Scones. I 6 nu. . ubi dicit, quod in emphyleusi priuata potest succedere monasterium durante vita Prosessi, Co bul.dicto capseptima ex causa m. 2o.Caldas sibi contrarius de renouatione lib. I.
I o Vnde resbluenda sunt prima contraria, nam tam dicta Iura Civilia, quam Cano nica intelliguntur de bonis, quorum In grediens est pleno Iure dominus, nam tunc, chm bona sequantur conditionem per nae,transeunt per concomitanti ,& connexitatem cum ipsa persona, quod decus est in bonis emphyleuticis, in qui
bus vocatur tantum certum genus persinnarum, unde omnes aliae perionae censentur excluta, tanto magis cum emphyteu'
in habeat dominium substematum, di per ingressum nullum potest inserre. prae iudicium Ecclesiae, accedente etiam pro hibitione hominis, & legis, viridd omni,no impeditur transsatio domini j in monam sterium,ut a simili cumulat Surd.dicta de' cisa Sq.anu. 33.vsqtioad 36.& negaur, quod liqc alienatio sit necessaria ἰ .nam a principio habuit princissium voluntarium iuxta dicta per Bal l dicto concao. lib. a. nu. I .prout in superiori quaestione diximus II Nec obstat Argumentum Bero. a iussi
cienti partium enumeratione, nam non
concludit, ciun textus noster, de in di stal.fi. circa requisitiones fac tedas loquatisrin casse,in quo alienatio fit mediantetio, Ictunc requiruturili duae dei viciat - nes, si no potest adaptari ad casu nostra, I 2 Nec obstat 3. Argumentum de; dicta lege si adoptauero , nam ibi: Argumem
tum proceAt iqita omnia bona arrogati
202쪽
transeunt in ipsum Arrogatorem ipso Ilire titulo uniueriali,quod intelligitur de illis bonis,quae plano Iure possidet arrogatus, sed Q valet consequentia si arrogatus habet emphyleusim,quod etiam transeat in ipsum Arrogatorem,ttinc enim non valet Argumentum, cum adsit prohibitio hominis,& legis,& in rem,& praeiuditi si teriij. 13 Nec obstat q. Argumentum,quod monasteriu habeatur loco si iij,nam illud non procedit indistinete in omnibus, & per omnia,cu in hoc sint variae comunes opiniones, ut dicit C ual.dicta quaest. Ioa. &Tusch. in s. tomo dicta concl.3qq. num. 2.& illud procedit in ultimis voluntatibus, ct in calibus expressis,quod non procedit in contractibus stricti Iuris, ut in casu nostro,ut in specie dicit Tusch. dicta cos.nu.
sterium habetur loco filij fim, & no vere, Cildas in specie loco citato quaest. I 9.nu. 9. ubi bene resoluit. t Nec obstat ultimum Argumentum C, nonistarum dicto e.Raynutius,& de rebus subiectis fideicomisso, nam illud procedit in ultimis volutatibus,& in casibus tat sim expressis in dicto c.in praesetia, ct similibus,no autem in contractibus stricti Iuris.
Quaeritur an stante statuto, prout in
Urbe,& tota fere Italial quod extantibus masculis filiae foeminae non succedant,an filiae sceminς dotatae cemseantur Seper excitiis vigorediisti statuti ab emphyleusi accepta pro se,&Liberis,& descendetibus in infinitu. SUMMO RIVM. I EB praemittendum quod dictam naturum
a Vuri viduin, quod dicta silia famina δε-
tata sit exesus omnino ab emphyleusi, etiam deficientibus masculis. 3 Secundo, licet appellatio filiorum veniat foemina, tamen Liante hoe Battito illud fallit, ergo foemina e II exclusa. Pro parte contraria es aduertendum, quod ista e fleusis tam Ecclesiastica, qua priuata, non Hi haereditaria, ct efuit habitus respectus ad ius sanguinis, ergo descientibus massictilisflia Accedit. Secundo, quando e i concessa emphγteum prose, er defendentibus includuntur etiamflia foeminae, ergo. . 6 Tertio , illa verba extantibus masculis, intelliguntia. sub conditione ide Uam sunt masculi, ergo his defcientibus su
cedisfoemina. 7 Vnde non obfutprimum contrarium de
doctrina Talia dicto g.quin etiam,nam dicta doctrina non applicatuis ad casum nubum rationes ciali, quia loquitur in sudo, ct non in emphirusi 8 Nisobria ecundum Argumentum Tart. aliorum, nam re vera non dicunt id, ad quod allegantur.
N Vrbe extat statutum in cap. Iψ . lib. I.& in Regno Neapolitano specialis constitutio, quq incipit , in aliquibus, quae volunt, siue iubent, ut stantibus masculis filiae steming non succedant,sed debeat dotari de parado,hoe est pro sua Iegitima,ut dicunt Regnicolae, &in specie Gram.decis 3 7. nu. o. &ΑΙ. &sie fili η s minae censentur tanquam extrane ,quae constitutio viget in multis pinibus Italiae, reputaturque fauorabilis, quia hoc modo familiarsi dignitas conseruatur ut dicut Ciuilistae omnes in I. 2 .C.de in tu svocado, late per Brun.inseo copendio statutorsi in multis locis,BarthoLRomuleius in I. filius familias s. Diui Seuerus E. de legat. I .num. I .vers. Hanc ob casum, Andride Isern. & Amict. super dicta Constit tione, in aliquibus, de successione fili
203쪽
7. & in a. par.decis. 6qq. nu. a. ubi habentur decisiones concordantes,quae Constitutio,ut dicit Tusch. supracitata conclusnum. 2. Imitatur legem Moysis.
a Vnde prima facie videtur dicendum , quod stante tali Constitutione filia stemina dotata censetur exclusa ab emphyteusi, etiam deficientibus masculis,Argumento eorum,quedicit Bal. in c. I Aquin etia, Episcopum,vel Abbate,nu. 3.ubi ait,quod 'mina semel exclusa a masculo in perpe tuu est exclusa, Ita quod mors masculi deinceps non patrocinatur foemine,quod cofirmat Afflict. in Constit. quq incipit,Vt de successionibus, sub titulo de successione
nobilium in laudisnu. 26.lib. 3. quod tanto magis procedit in hoc casu nostro,cum dicta Constitutio fundetur ratione conseruandae agnationis,& familiae. 3 Secundo licet appellatione filiorum, sed cliberoru veniant filiae foeminae,ut dicit Bal. in l. tres fiatres in princ. is de pactis, Bart. in I. haeredes mei,S. cum ita ff. ad Trebelle anum nu. cum ius c6mune in emphyleusi non faciat differentiam sexus, ut in s. emphyleusim in Auth.de non alienandis ibi, tantum masculis, autfeminis, Ut dicit Mantica de tacit. & ambig. lib. 22.tit. I 8. num. 2C.in fine, tamen illud fallit stante hoc statuto, ut dicit Surd. decis. 9S. a nu. I.vsq;ad 8.Et licet dicta doctrinaprocedat in laudo, tamen vendicat etiam sibi locum in emphyleusi, ut in specie dicit Bero.cons. I o I .lib. I .qui ait, quod filia primi Inuestiti, quae fuit a fratribus semel
exclusa, non admittitur ad emphyleusim sibi apertam per mortem statris, Surd.l co citato num. II .Ergo stante dicta Constitutio ne stamina est exclusa. 6 Pro contraria parte dico , quod filia tamina dotata excluditur ab emphyleusistantibus mastulis tathm,tamen illis deficientibus ipsa succedet, quod probatur, cum haec emphyleusis, tam Ecclesiastica, quam priuata, non sit haereditari cum concipiatur tantum pro se, &Uberis, & descendentibus in infinitum, prout late diximus in Praefationibus num.2I. Vnde cum sit concessa certo generi personarum habito respectu ad Iura sanguinis, iuxta ea,quae dicit Bal.cons. γ 8 q. lib. I .a num. I.Vsque ad a.& nos late diximus insuperiori quaestione, Ergo cum scem,na sit vocata in prima Inuestitura ordine successivo deficientibus masculis succedit ipsa ex vi,& virtute primae concessionis, cum appellatione Liberorum veniant etiafiliet foeminae,ut per Ciuilistas in l. I.C. de lcondit.insertis,& habetur in text. in l. Liberorum isde verbIgnis ibistiorum appellatione omnes , qui ex nobis descenduno coniineri, tanto magis cum ita considerentur Iura sanguinis in sceminis,sicut in masculis,ut per Doctores in l. maximum vitium C. de Liberis praeteritis, quae est vo cata non ut haeres,sed ut filia compraehensa in prima investitura, Ssaecul. dicto S. nunc aliqua quaestione 78. nu. Ioo. VercAdmitti igitur, Rota in recent. in a. parte coram Sanctiss. nunc D.N.Ludovisio de
testis pro se,&descendentibus in infini- . tum, includuntur etiam filiae stminae, ut late cumulat Surd.dicta decis. 9 . a num. I 3. usque ad I q. Mantica loco citato nu. 2 o. Clar. ing. emphyleusis quaest. 3 a. anum. q. Vsque ad nn. ubi in specie loquitur de tali Constitutione, & dicit, quod primo admittuntur masculi, deinde i minς ordine successivo, & allegat Bart.in I. ut iusiurandi g. si Liberi is de operis
Liberi. num. . vers. Item praedicta,quiloquitur in specie in casu nostro , & opinio
Bart. comimiter approbatur,prout dicunt i
204쪽
Iib. q. Valast. quaest. I. num. . Mantica loco supra citato a num. 2 2. Vsque ad a q. I Rota coram D. Coccino in Romana Domus de Scapriccis I9. lanuarij ano I 6i I.& coram D. Sacrato in Romana Domus emphyteulis 27. Nouembris I 6I & coram Damasceno in una Romana Domus
11. Iuni j I 6 IS. 6 Tertio, illa verba,exta iribtis masulis, intelliguntur sub conditione, id est, si adsunt masculi, ergo ipsis deficientibus succedit foemina, cum natura ablativi sit, ut resoluatur in conditionem, ut dicunt Ciuilistae in I. a testatoreΚ. de cond. & demonstr.& l. si debitor S. I. is quib. mod. pign. vel hypoth. sbluitur, Menoch conc38. num. 26. lib. I. Sur l. dicta decis. anum. 28.Vers 3. respondetur usque ad 29.& quod ordine successitio succedatur in hac emphyleusi stante hac Constitutione
dicunt Acidentes ad Salic 'dicta I. a. C. eodem num. 26. vers. Item dicit Bart. per ea quae dicunt moderni in l. gallus f. quidem recte T. de Liber. & Posthum. ut dicit Alex. cὀnc Iq. lib. . nu. 3.& Io. Idem confirmat Ias. dicta l. r. a num. I 87.Vsque ad i88. ubi tenet cum Bart. Idem tenet Imola in hoc cap. num. 69. Tuscita in 3. tonio littera E. conclus I7o. num. 7. II.& iet. tald magis cum istud statutu videatur fauore malaulorum excludere si minas dotatas, ut dicit Seraph. i. par. decis
Vnde breuiter resbluitur primum contrarium , ct praecipue doctrina Baldi in dicto g. quin etiam, nam dicta doctrina Baldi, & aliorum non contrariatur opinioni nostrae, cum interim stantibus masculis dicta foemina sit suspensa a dicta emphyleusi, & non penitus exclusa, ut in specie declarat seipsa Bal. ibid.nu. 3. Vers. Secus si statutu diceret,ubi dicit,quod illano est exclusa, sed suspesse,na masculo mortuo remotum est obstaculum,quod obstat sceminae ita in specie declarat Soc.Iun.d;-
dictus tex in dicto M. quin etia cu loquatur in seudo,no habet locu in emphyleia firatione speciali, cu seudu scininas excludit statibus masculis,ut habetur in c. I. de coqui sibi,vel li redibus suis ibi,no enim patet locus feminae infudisuccessione, donec masculus peresi exeo,quod primus de hocseudo fueris inuestitus, ut dicit in spe cie Fulg. cos 8. &consi a. ut later seudi stas in c . I.3. filia desecess.seudi, et no est in emphyleusi, ad qua admittitur tam sculus, qua suemina,vt dicit Mant. lo c. su p.
us' ad 13.&c5si o. anu. I i. usq; ad sq. tib et . Menoch. c6s 33 I. an. o. usq; ad 6 a. lib. . unde non valet Argumentum de se ado ad cmphyleusina, cii militet diuersa ratio,nam in laudo debetur personale seruitium, quod per scininam praestari non potest,merito est exclusa, ut dicit Surd. dicta decisanu. 26.vsq;ad 27.in specie ,& Tusch. dicta concl. I o.nu. . ubi dicit, quod 'mina in studo semel exclusa, etiamn deficiant masculi, semper exclusa remanet, ubi allegat Concordantes , quod non est in emphyleusi, in qua possunt succederelast minae,qua masculi,ut dicit ibid.Tusc., Nec obstat ultimum Argumentum Ciuilistarum in dicta l. tres stat res , i cini. haeredes mei, nim reuera Doctores ibidem non dicunt id, ad quod allegantur, ut bene seipsum declarat Bart. in lege finali
f. ad senat.consul Tertuli.a num. I. Vsquc ad fili. ut dicit Socc. Iun. dicto cons. IC anum. II. cum sequentibus lib. a.
Si filia dot in de pMagio renunciat limia editati pateria ς, maternae, auernae,
fraternae,& iuri emphyleutico in copraebens brum Lusirena in investitura, Somni iuri quod habet, & sperare potest,prout latius per Notarios, etiam per Aquilianam stipulatione, an de scientibus omnibus vocatis,&compraehensis in dicta inuestitura etiam ex iure accrescendi redeat dicta emphyleusis ad Ecclesiam,an ad ipsam si iam sic renunciantem.
205쪽
86 'Amicus de Iure Emphytetit.
directum,videttir facere text. in cap. I.
de eo qui emfecit Agnato. a Secundo facit mire de Gufructu prout in A. itar, insiit de usus iactu. 3 Tertio, semper Notaris in insurumento re
nunciationis apponunt clausulam, per acceptilationem, ct Aquilianam Itipulationem, ὶ qua verba tollunt omne ius, quod competerentea dictoliae. 4 Pro contraria parte, quod admittaturalia, facit quia emph teusis non eri haereditaria , unde renunciatio non porrigiturnis ad eum, ad ρυem intere i paciscentis, ut porrigatur.3 Secundo, i tae renunciationes cum talibus elausilis intelliguntur,rebis sic nantibus , non autem noua causa superueniente ; Ergo extinctis alys ρον ius accrescendi res reuertitur adfeminam, tanto magis quia renunciatio fuit presonaris facta contemplatione certarumpersua
6 Tertio, facit simile, nam lis dotata de
paragio renunciauit in fauorem fratrum , E fratres vivo Patre moriuntur, inafemina succedit; Ergo idem in casu nos Iro. 7 Vns corruit primum contrarium de dicto cap. I. nam ille textus procedit in eo,qui omnino refutaui eudum, 'Dominus de nouo aludfudum concessit, unde ius fuccedendi respectu renuntiantis est extinctum, quod non eH in casu nostro, in
quo ius succedendi eri tantum in sus M. 8 Nee obstat oppositim de m fructu, Ptita
illud procedit, cum constet de mente re nunciantis , qtiod non Hi in casu nosbo, in quo femina non censetur renunciare iuri defuturospectanti ex noua causa.
dicit Roman. pro citato co-s ct Grammat, nam ibi conLiabat expressὰ de mente renunciantis, non febas renunciatio contemplatione certa personae, prout eII in casu nostro. Nec ob tat Aquili no Iii latis , quia non probatur in iure dictum assumptum Gabri conf89. nu
i L A R V M est in iure , quod in emphyleusi nostra Ecclesiastica non haereditaria, si filia tamina
est exhaei e lata , vel renunciat haereditatem paternam , nihilominus admittitur ad dicta emphyleusin, quia a principio fuit vocata uti filia, & non uti haeres, Specul .dictos. nunc aliqua quaest. 78. num. Ioo. vers. Admitti igitur debent fili j, Salic. l. 2. C. Codem a num. 27. usque ad a8. ibidem Iasa num. 188. usque ad i89.ubi tellatur de c6muni.Tuschaia 3 .lom.littera Econ'I clus. 167. num. 6. Vnde in praesenti videtur , quod dicta emphyleusis redeat ad Eccletiam a simili per text. in cap. I. de
eo, qui finem fecit Agnato ibi , hed alie eorum fram, ct refutationem ei fui is
haeredibus, er cui ipse dederit, fecit deces iis ne filo mastulo, alter, qui non refutauit , vendicar bi totum, alter vero , qui refutationem iecit, vult ad successi nem venirepacto non obstante , sapientes quidam Mediolanenses interrogati responderunt non obstare illa paestim,nsifura omnino restitatieris, vὰl ni ad hoc resut uerit, ut Tominus eum quas de nouo benefeio inue tiret, tuno enim sequuta inue futura noua, qua novum Geudum, non succedit. Ergo idem in ca su nostro ratio-nclabdicationis,quam a se facit filia. Secudo, facit simile de usust ictu proiit ing. finitur, infiit. de usustuctu ibi, idem
initur usus ti Ius ,s T omino proprieta- iis ab v se Luario cedatur , quod accidit ratione abdicationis, quam fecit usus- fructuarius, ergo idem in casu nostro,ut in specie dicit Ruin. conL I66. anum II. usque ad Ir. lib. I.
In his renuiciationibus Notarii semper solent apponere clausulam illam sper accepti lationem , & Aquilianam stipulati ti, iem quς verba tollunt omne iuS, quod competere potest dictae filiae, & omnem spem iuris sibi competituri quomodocunque , ut dicunt probari in l. penult. se desolutionibus ibi, quae qtiidem accepti latio
est liberatis per mutuam interrogationem, qua utra que contingit ab eodem nexu aD
206쪽
flatio, idem habetur per formalia verba in l. i. ff. de acceptilationibus, & in initemper acceptilatione initi t. quib. mod. sol a. obligatio, unde filia sic renuncians dicta emphyte usi ad eam amplius admitti non potest, & deficientibus vocatis, & com praehensis industa inuestitura, emphyteusis redit ad Ecclesiam, ita in specie tenet
riam tamen sententiam inclino, Graniat. decis a num. a. ad ψ3. Affiet.in di-
cap. I. lium. in fine, Corbul . in tit. de caus . pri v. ob renunc. cap. Octaua ex causa a num. I. usque ad
Pro contraria parte facit, nam ista renunciatio, in hoc casu nostro non porrigi-ν - nec extenditur nisi ad eum , ad
quem interest paciscentis , ut porrigatur, ut a simili dicitur in l. & haeredi g. finali T. de pactis ibi, ct in rem pacta omni lus progis siquorum obligationem dissol tam esse, eius qui paci Vcebatur inte sit. Ergo cum ipsa renunciatio sit tantum persenalis respiciens fauorem compraehcnsorum in investitura, deficientibus ipsis, vel etiam venientibus ex iure accrescendi, illud ius deuoluitur ad renunciantem ipsam, ut per Ciuilistas in l. nec utilem T. quit, ex causis maiores , & in I. clim quis s. si debitorem is de s lution. Corbul.loco citato anum. Io. usque ad I .ubiali sat Concordantes, ad quod facit dictum Lotae in I. par. decis. Iq. num. 2. &inpar. coram nunc Sanetissimo Domino Nostro Ludovisio decis. 3qq. num. 7. in fine, ubi habentur decisiones concordantes. Secundum, istae renunciationeS cum
istis clausulis debent intelligi, rebus sic
stantibus, non autem noua causa stipe veniente, ut dicunt Doctores in I. Paulo Callimacho g. i. st de legat. 3. ergo cum portici deficiens extinctis alijs compr hensis pertineat ad foeminam per ius accrescendi ex noua causa,& nouo iure debet admitti non ob late dicta renunciatio ne, quia renunciatio non se extendit ad ius nouuin superueniens, ut dicit Rota in recentior. prima parte decisione 3q9. num. 3 & in secunda parte decis. 62 q. num. a. Scrat h. in I. par. decis7 2 3 . num tr.& hoc duplici ex capite, quia res inter alios acta alteri non acquirit, ut dicunt Canoni star in cap.veniens de Iureiurici ibi glos. in verb. praesitisset, Ciuilistae ril. si unus ex Argentarijs g. pactus is de pactis,dc quia renunciatio fuit pers natis facta cotemplatione certarum personarum, quae extinguitur cum ipsis personis, ad quorum fauorem facta est, ut dicit Bald. in dicto cap. r.deco,qui finem fecit num. I.&Assiet. num. 3. Corbul. loco citato
Tertio ista filia dotata a Patre,quae re nuciauit in fauore fratrum, si fratres vivo Patre moriuntur, succedit no obstate dicta renunciatione, quia cessante causa, cessat flectus c. cum cessante de appell. cum similibus, nimiriam,quia renunciatio facta contemplatione alicuius personae, ultra illam non extenditur L iubemus C. ad Velleianum ibi, mel ad certas res,su per asconsensum proprium accommodantes v junt, vel fuerim, eadem renunciatio ad illos contractus, et tuas res μὰ personas, quibus consensum suum accommodaverint , coarctetum, Salicet. in l. pactum C .depactis num. I . vers Item quia renunciatio, quae est comunis opinio, ut testatur Dec. coas 368. nu. . Alex. cons. 29. lib. 3.Ge- min. in cap. quamuis de pactis in6. vers.
sed forte in specie, ad quod faciunt notata per Ciuilistas, ct in specie per Bart. in I.qui Romς S.duo fratres isde verb.oblig. nu. et q.qu C Io.& ibi de Addetes in verita fuit renunciatum dae ibidem Alex anum. 6o. usq; ad 6I .ubi dicit, quod opinio Bata est magis communis, & eam defendit ab impugnationibus Castr. Idem Alex. cons189. lib. 2. anum. I. ad 7. Tusch. concl. 1762ittera E. num a I. 3.tomo ubi allegat decis. Pedemoni. I 8o.Ide Tusch.in s. tona. littera R. concl. I73. num. 8.&9. di num. zo.& 22.ubi allegat decis.Guidop. 228. &ar 9. Corbul.loco citato a num. I 8.ad 2I. ubi allegat decis Cachar. 8.num.q.quod confirmatur cliam si adesset Iuramentum cum clausula quavis etiam causa cogitata, vel incogitata ut dicit Mascard. lib. 2. de probat.conci. Ia7o. a num. I7. usq; ad 2 o. Alex. conca I .lib. I .nu. I. Gabr. concs 84
207쪽
8 8 Amicus de Iure Emphytetit.
usquε ad 13.lib. t.Curta Sen.conLq8.nu. i. Aret. cons 3. Ruin. cons ψ7. a num. a. ad 3. lib. I. Federic 'de Senis in specie conL 77. & cons 218. Dec. cons qi I. num. 3. Corn. conL qa. anum. 9. Vsque ad ir. lib. q. 7 Vnde corruit Pr mum contrarium dedicto cap. I. nam ille renuncians omnino resutauit seudum , ita ut Dominus de notio illud selidum concederet , ut secit Dominus, undε amplius renuncians non admittitudi, quia Dominus directus fecit nouam inuestituram Agnatis , qui bus est iiis quesitum, unde ius succedendi res, mi renunci antis est cxtinctu,quod non est in casu nostro, in quo licet emina renunciauerit contemplatione aliquorum, non est tamen sequuta noua inuestitia raret emphyleuticae, ergo deficientibus illis, quorum fauore est secta dicta renunciatio, emphyteii sis ex noua causa, ct iure superueniente spectat ad filiam, &sic non obstat dictus textus, ut dicit glocibidem in verb. non obHante, cum ibi fu rit data licentia a repudiante , & renunciante, ut dictum seu dum posset transsemri in persenas etiam extraneas, & alios Agnatos , quod non est in casu nos ro, in qlao sumus in emphyleusi non haereditaria,in qua tantum sunt vocati omnes descendentes in infinitum etiam computata ipsa filia, quae renunciauit, imo ille texta vi dicit ibidem Asiliet. a num. 3.vsque ad . probat opinionem nostram, ut dicit Alex. dicto S. duo fratres num. 6o. vers. non obstat dictu c. I Gabr.dicto c6 89. anu. 8. usq; ad 3 3.Corb. Ioc .cit. a n. 6. ad 8. 8 Nec obstat et . Argumentum de usustu-ctu , nam illud procedit, quia constat d mcnte abdicantis, qui vult expresse,&determinate, quod finiatiir ususfructus, quando conceditur Proprietario , quod non est, quando conceditur extraneo, Vt in dicto text. habetur, unde sumus in diuersis, ctim in casu nostro filia foemina non censeatur lenunciare iuri de futuro sibi spectanti ex noua,& superueni&e causa, ut di Nimus supra cum Dominis de Rota , Corbul. loco supra citato a num. 8. quc ad 9. Nec obstat cons Rulni nPm ibi apparet expresse renunciantem voluisse omnino a se asdicare omne ius, quod habebat, nam erat constitutus procurator ille, in cuius fauorem facta erat renunciatio cum potestate alienandi, & faciendi
quicquid sibi placebat, unde stante illa
clausula renunciatio sitit sacta pro quibus cunque persbnis extraneis, quod non est in casu nostro, in quo sitit secta renu ciatio tantum fauore compraehensorum in investitura, ita soluit, & respondet Gabr. dicto cons 89.a num. I 3. usque ad I
gnantes cum Aquiliana stipulatione, nam quoad cons Romam.dico quod constabat ex verbis renunciantis poenitus voluisse a se abdicare emphyleusim, undὰ erat ronunciatio realis, & non persenalis,merito est poenitus exclusus, quod non est in nostra emphyneusi non haereditaria concessa certo generi, ut declarat Corbul. loco supta citato nu. 3. vers Ego vera puto. Nec obstat Aquiliana stipulatio siue accepti Ialatio, nam filia non venit ex iure illorum, in quorum fauorem renunciauit, sed ex contractu, de concestione directi Domini, in qua a principio seit vocata Gabr. dicto cons 89. a num. I a. usque ad I
3VM MARIUM.x Quod nullo modo vel tempore praescribatur tale ius facit, quia e Dreata dicitur esse in mala side, Ergo nullo tempore prae ibir.
Si emphyaeuta Ecclesiasticus cessauit
quid Ecclesia poterit agere ad pensiones preteriti temporis, & idem quaeritur de priuato emphyleuta , qui per 3 o. annos non sisluit, num-
208쪽
4 Pro parte contraria adducitur text. in Is cm, O t. omnes c. de prascript. 3 o. vela. Annorum cum alijs.s Secundo facit Ar mentum de furi ade byteusim,sed Vasallus per 3 o. an nos praescribit seruitium, O directum
dominium , ergo idem in cassu nos .
6 Tertio,facit cargumenium is si fienti
partium enumeratione, quo utitur Spe Lloe via citato num. I. vers. Item certum en .
7 Vnde corruunt prima eontraria, nam υ-mus in Us principali embleusa, num quam praescribit, eum M in mala fide, β sumus in extraneo, qui dictam rem mi franeam, edi liberam emit, O dicto spatio possidet , pro ibis etiam dire- Eram dominium. t Nee Ilat secundum Argumentum v cui. nam posset procedere in ips-ρι principali emph Ieusa incia ureo erat in extraneo, qui bona Me emit , nim tunc prae ibit.' Nee ob rat ultimum Argum tum de dicta L malὰ cum ass allegatis pre Spe L nam dictus textiloquitur in Conductore, qui habet nudam tentitam, O possessionem, quod non en in empstetita, unia ex diuersis non μι bona iliatio.
pacto dictam ius escim , batur, quia si emphyleuta,qui se obligauit mediante iuramento, cesset
AN in solutione Canonis dbcitui esse malae fidei possessor, ergo nullo tempore praescribit cap. possessor de reg. iuriin 6.iles,msessor mala fidei nullo ι--pore prae ibit, de ibidem glos in verb. inesse , quod non tantum procedit de
iure Canonico, sed in tantum est verum, ut omnes leges , quae contrarium dispinnum, prout est te .in L omnes, &l. Geut,cum similibus C. de praescripti 3 o. vel AO. annorum, quae dicunt praescriptionem currere cum mala fide, hodie sunt de iure Canonico correctae , ut dicunt Canonistae in cap. finali depraeseripi.& in specie Addentes ad Dyn. in dicto cap. possessor. in verb. non proribu, quod probatur in text.in cap. vigilanti de praescript.ibi,qu
aliquem malae ei possessorem.lta probatur in dicto cap. finali eodem tit. ibi, Synodali iudicio desinimus, ut ntilla valeata que bonafide ma ipsis tam Canonica, quam ciuilis, ubi glos in verb. tam Can nica , Seraph.in I. pandecis. 6o2. num.7. Mantita de tacitide ambig. lib. 2 2. tit. 1 nu. 23. Qiis omnia habent locum in utroque foro tam Ecclesiastico, quam secularitam inter Laicos, quam inter Clericos, ut testatur Gabr. in suis comm.conclus.lib. . de praescript.concI. 3. num. 3. Tusch. in 3. tomo littera Sconclusa 28.num. 2 I.Suta. decis I 8.num. 6. 2 Secundo contra Ecclesiam non currit praescriptio,Specul .loco sipra citato a num3 . quaest. qq. usque ad 36. Ratio est illa, quia Ecclesia rem in emphyleusim conces possidet ciuiliter, ut dicit Specul. ibidem num. 39. quaest. . nam si ex unius diei possessione praescriptio interrumpitur l. clim notissimi in princ. C. eodem titi ibi in non interruptum erit Mentium, ut lege cautumen, ergo dicta praescriptio ex ista continua ciuili possessione interrupitur, ultra quod Ecclesia, quod possidet habet in bonis, &conuenta habet exceptionem, de actionem ad recuperandam rem, ut dicitur in I. rem in bonis T. de
acquir. re ridomin.ibi,rem in bonis noHris intelligimus habere, quoties possidentes exceptionem , aut amittentes ad raeverandam eam actionem habemus. Si ergo Ecclesia rem habet in bonis,non potest pN- scribi, cum nemo possit dicere aliquod esse deperditum, quod retinet in bonis, ut dicunt Ciuisis in l. nec utilem is ex
quibus causis maiores, & Canonistae in is cap. examinata de iudic., ita videtur tenere Innoc. in cap. constitutus derelio domib.num. 3. ita tenet Angelan L iube
209쪽
mus C. de find. patrinidib. II. Ias in dicta l. 2. C. eodem ubi se remittit ad Specul. loco citato,Thesaur. pro hac part decis I 79. anum. I.vsque ad 3. glos. in I. male agitur in verb. possidentibus, & in I. comperit in verb. canonem, quae allegat text. indicta l. cum notissimi S. finali C. eodem ibi, ntilia scilices danda licentia vel ei, qui iure emphyremico rem aliquam per o. vel quoscunquὸ annos retinuerit, dicendi ex transacto tempore dominium
I bi in dem rebus quaesitum esse: 3 Tertio Speculator dicit, quod hoc est
decisum per tex. in I.male C.de pr scrip. 3 o.Vci ψo .annorum. ibi, male agitur cum Dominis praediorum,si tanta pracario possidentibus praerogatiua deferturivi eos pausio .annorum spatia qualibet ratione decu D inquietare non liceat,chm lex Con iam tiniana iubeat ab his possessionibus initium non requiri, qui bi potius,quam alteri possederunt. Corbul. in tit. de caus priu. ob non sol. Can. limit. 3 I. anum primo, usque ad vers Tu pro veritate distingue.
C. eodem tit. ibi, nihilominus erit agenti 3 o.annorum praescriptio metuMa, & ibide, hae autem amones annis 3 o. extinguatur , Idem habetur in I. omnes C.cod. ita, di qo annorum curriculis Proculdubio sopiatur, ct in Auth. quas acti oues C. de Sacros cies. ita, quas a tiones alias duennalis, alias vicennalis, alias tricennatis praescriptio excludit, hae ,si religiose loco contansso .annis excludiatur, Ergo omne Ius cxcluditur per dictu tempus, ut dicit Bari: in I comperita nu. I usque ad D. C. de praescripta 3 o. vel o. annorumatodoan.de retataci non alien.quarit.79. c. 3 .26.Corn. cos. I 2. I u. I I. lib. 3.λddentes ad Clan.
in dicto g. emphyleusis quaest. 7.SuMA cis. 3. num. 3. decis num. q. ubi dicit, quod lapsus o. annorum plenissimam parit securitatem, Tusch. tomo 6. littera
32. v ct ad 13. circa finem, Corbul.ῶ-cta limit. 3I. a num. I. usque ad vac Sed contrarium tenet Sme V.Castr.consa I num. a. vers Pari ratione lib. 2. Canon, star omnes in cap. de quarta de praescripta Boer. decis. 336. in fine.s Secundo, si Vasallus interpellatus recusauit 3o.annis praestare seruitia , pra scribit si est in bona fide non solum libertatem , sed etiam directum dominium, ut dicit Surd.dicta decis3.num. . 6 Tertio, facit Argumentum a sufficie ti partiu enumeratione, quod est validi Dsimum, ut dicit S c. Iun. cons. 63 .num. I 3. lib. a. nam dicit Specilloco supra crutato num. I S. versItem certum est, C none non soluto Ecclesia habet actionem ad rem petendam, & poena commissa est contra cessantem emphyleutam, si ergo ex tunc, quando cessauit emphyleuta , Ecclesia , vel diremis Dominus habuit actionem, repellitur per praescriptionem , iquia siue illa actio sit personalis, vel ma- alis, in priuato ultra 3o.annos durare non potest, ut per DoeLin l. I .C.de annal.e cep.&iniaclesia praescribitur spatio qo. annorum cap. ad aures de praescript. ibi, quia quadragenalis praesνι prio omnem prorsus actionem excludit, & ibi sumus in Ecclesia contra Ecclesiam, Seraph. in a. par.decis I 36o.num. 3. ratio est illa, quia leges abhorrent dominia rerum stare temper in incerto, & abhorrent etiam litium immortalitatem, ut dicit ibidem Seraph.
stata. lib. I. de probati concl. 6O2. num. 3. CastriconLχO3. num. a. & seq & conc298. lib. a. vers. aeritur, ad quod facie aureum dictum,quo utitur Rota in recem l
nunc Sanctissimo D. N. I udouisio quia praescriptio habet vim renunciationis. 7 Vnde cessant prima contraria dedicto cap. possetarcum aliis, nam distinguendo dico, quod si sumus in ipsemet princiis. pali emphyleuta, qui rem dictam in emphyleusam accepit cum iuramento, cum sit in mala fide nunquam praescribit, cum teneatur actione perisnali, quae non prae scribitur cum mala fide quouis rem rerissiatio de iure Canonico, ut Wr Canoni stas in dicto cap. . sinali de praesciam cum iura
210쪽
iura Canonica stante mala fide omnem excludant praescriptionem, Rota in recet. Σ.pandecic I 6 nu. I.& &dicti decis I9.coram nunc Sanctita D. N. Ludovisio num. 6.Surd.decis. I 8. num6. Balb. in traα depraescriptionis is 2.par. 3. pari princ. quaest. I 3.Gabr.lib. I. de praescripta
I . lib. a. ita quod nec haeres illius, qui habuit malam fidem praescribat Balb. loco citato, & Gabr.conci . . vers. Contrariam vero opinionem,& est comunis opinio , Caeuallos quaest.a .in fine, di in hoc casu procedunt dicta Argumenta contra ria, si vero extraneus diistam rem empli' leutica n emit uti stancam, & liberam , cum habeat iustum titulum , & causam, utique praescribit directum dominium saltem in effectu, ut dicit Caeuallos quaest.
videatur uti aliqua distinctione.' Nee obstant victa per Specul.dicto nim s. nam dicta per Specul. possunt procedere , quando ipsemet emphyleuta prin cipalis, qui rem accipit vellet praescribere, nam tunc concurrente mala nde, & ciuili possessione, quae retinetur per Ecclesiam non posset priscribere emphyleuta,ut di, ximus cum Dominis de Rota sepia cit iis, secus autem esset, quando extraneus rem ipsam pro stanca,& libera emerit, tunc enim accedente iusto titulo pro suo, ct absque mala fide praescribit spatio 3 o. vel qo. annorum, cum tunc dictus directus Dominus . nec Ecclesia ciuiliter poΩsideant, ut dicit Specul. loco supra citato quaest. . in fine num. 1 F. Tusch.dicta c6
ssima citato. Nec obstat quod Ecclesia habeat in bonis rem emphyleuticam is, nam ex definitione praescriptionis, quam tradit SurAdecis I 8.num. I 3. illud evanescit, cum per spatium 3 o. vel ε .anno rum in hoc casu emphyleuta isto medio tempore propter eius negligentiam desierit possidere, ita quod praescriptione mediante omne ius,& omnis actio seblata sita directo Domino, ultra quod etiam comtra Ecclesiam priscribitur spatio qo. annorum , ut dicit Tuscia in 6. tomo Iittera P. concl. 63 .num. .Vbi allegat Concomdantes,& in specie Tiraqueli in tract. piae causae, priuil. I 3 9. Ad quod facit simile is quo utitur Rota in recet. a. par.decis 222. num. quae loquitur de unione nulla,quς praescribitur spatio o. annorum, & illud quod dicit Angel.dicta l. iubemus, & In-n .di cap. constitutus, di texta indicta l. cum notissimi g. fina. potest intelligi de is et emphyleuta principali. 9 Nec obstat oppositum de dictat male,& dicta l. comperit cum alijs , nam textuSin dictat male loquitur in conductore, qui possidet nomine alterius,& habet nudam tenulam, merito non potest praeseribere, cum apraestriptio absque possessione non possit procedere, ut dicunt Canoni in cap.sine possessione de reg.iuriin fata respondet & resoluit Castr.dicto cons a I 3. nu. 2.lib. I .versNec obstat lex male,unde sumus in diuersis,merito non sit bona iblatio.
Si Ecclesia vel maior ex capite probabilis ignorantiae ignorassent, bona emphyleutica quae posiidentur per
extraneum, qui ea emit, ut libera,
de stanca, & possedit ea ηr spatium
3 P. Vel 4O .annorum, ita quod praesci ipsit dierum ius, datur ne restitu tio in integrum aduersiis dictam