장음표시 사용
171쪽
M ti temporis tributi eorumdem praediorum onus ad Emptorem spectare placuit; modo si re, & praedio uti non possum, ut in casu nostro, ad nihil teneor, argumento e
rum , que habentur per Doctores a simili in l. si fundus cum sequentibus T locati ibi, eius temporis, quo fruitus non fue
12 Quarto, bellum, & incursus latronum
numerantur inter casus sortuitos, ut supra diximus, sed quae casu fortuito eueniunt, nullo bonae fidei iudicio imputantur , l. quae fortuitis Q de pignor. act.ibi,
quae fortuitis casibus accidunt, eum praeuideri non potuerint,in quibus etiam aggressura latronum e I, nullo bonae fidei iudi-
eis prae tantur, ubi glos in verb. prae Hantur , ratio est illa, quia nullo consilio potest resisti, nec contra vim valet aliqua custodia, l. ad eos is commodati ibi, qua enim eura,ct diligentia eo equi possumus, H quis damnum nobis iniuria ni Z Ergocm phyleuta non tenetur soluere, ut concludunt , Io: Andreae loco supra citat.las. dicta l. I. a num. 9 I. usque ad 92. Bart. ibidem num. I a. Bald. num. 2 . & Addentes ibidem, Salic. anum. I 3. usque ad Tq. Anchar. in hoc cap.a num. 22. ad 23. Imol. anum. et .adq3.ubi testatur de
communi opinione Alex. ZIns I I 2. num. I. lib. I. Corn. cons. I 8 I. lib. 2. num. 6 I. vers. nam ad hoc respondetur, Clar. S.em
phyleusis quaest. 8. num. 7. Guidop. &ibidem Addentes decis i7 I .in fine, Thesaur.decisa o. nu. I. vers. limitat, nisi em phyleuta,Rodoan.de reb. Eccl. non alien. quaest. 73. cap q. a num. q. usque ad 6. Corbul. dicta ampl. 12. anum. 2 9. Vsque ad 3 o. Valasse. loco citato num. I 3.vers. Verum omissa, Tusch. 3. tom. dicta concl.
quimur in eo casu, quando bellum est in territorio,& res emphyleutica pro illo tepore est occupata ab Hostibus, ut dicit,
Gratian. I. tom. cap. I9 .num. I9.
I 3 . Pro resolutione contrariorum est aduertendum, quod quando emphyleuta per illud tempus,quo in solutione pensionis cessauit, rem emphyleuticam non possedit, ex quo non habet usum dictae rei,tunc non tenetur subire onera dictae rei, ut bene dicit Socc. Iun. cons. 7o. a num. IO. usque ad I 7. lib. I. Clari loco citato vers. Sed quaero num. s. nam ubi non est culpa, non
est poena, & haec est opinio aequior, & securior, ut dicit Corbul. dicta limit. I 8. anum. I. usque ad 8. & quando res propter guerram laborari non potest, cum sit occupata ab Hostibus,ex iuris dispositi ne dicitur deperdita, si est deperdita, desinimus eam possidere, ergo emphyleuta pro illo tempore Iiberatur, ut dicit Corb. dicta limit. i 8. num. 3. quia quando casus fictus, & verus aequiparantur, dispositio facta in casu vero locum habebit in casu ficto, ut dicit Seraph. in a. parte decis
I TVnde respondytur ad dictam I. primam& dictum g.adeo,cum enim iuris lictione,&dispositione in hoc casu nostro pro illo tempore, quo dicta res est occupata ab Hostibus, censeatur in totum deperdita, ergo emphyleuta pro illo tempore in totum liberatur, iuxta doctrinam Seraph. supra citatam, ita in specie dicit Ias dicta
I. I. num. 9ψ.Vers. Et tenendo, Anchar.in hoc cap. gnum. a I.Vsque ad 22.Imol. nu. 62.Vers. In contrarium, Rodoan.dicta quet stione 73. cap. anum. . usque ad 6.
Is Nec obstat a. Argumentum de dicta I. quicunque, nam emphyleutae nulla fit remissio propter sterilitatem, quia res in totum no est perempta, ut supra diximus, quod non est in casu nostro,in quo ex iuris dispositione pro illo tempore, quo res est occupata ab Hostibus, habeatur tamquam tota deperdita, ac ui non extaret, ut dicit Gratian. loco cit. num. I9. Vnde
non procedit dictum Argumesia ab aequiparatis,cum non sit omnina aequiparatio,
ut dicit Ias dicta lege I. anum. 9 . Vsque ad 97. vltra quod est dii tersa ratio, nam tempore Belli emphyleuta non potest utire emphyleutica, & Dominus directus no potest prestare patientiam dictae rei, quam promisit, quod sectis est tempore sterilistatis,quo tempore dominus directus prinstat patientiam, & emphyleuta habet vSurei
172쪽
rei, licEt non percipiatfiuctus, & res non est in totum deterdita , ut dicit Ias loco
citato num. 9 3. Rodom. dicto cap. 6.nu. .Vers nia obstat.16. Nec obstat argumentum de dicto F.Iex itaque, & quod dicit Alciat. dicto conc69. nam casus sertuiti spectant ad emphyleuta,quando in totum non abserbet rem,
si vero sunt casus sortuiti, qui rem ipsam
in totum abserbeant, tunc no spectant addictum emphyleutam l. I. C. eod. autem tanta emerserit clades, qua prorsus
etiam ipsus rei, qua per emphyleusim data in inaciat interitum , hoc non emphr reuticario, eui nihil reliquum remansitoed ei domino, g. adeo institi de locato, ergo clim in casu nostro bellum ex iuris dispositione in totum abserbet ipsam rem, non spectat dictus casus ad emphyleutam , ut dicit Iac loco silpra citato a nu. 97. Vs que ad vers non obstat s. Argumentum. 37 Nec obstat q. Argumentum de dicta l. finali, na istation est obligatio mera personalis in abltracto, sed est re*ectiva adre, unde dictu Argumentu corruit, ut dicit Ias loc.sup. cit nu. 97.versno obstat 3.1 8 Non obstat s. Argumentum, nam licet emphyleuta sit debitor generis,uel quantitatis in abstracto, est tamen debitor respective ad rem,quam tenet, qua perempta in totum; ut in hoc casu nostro ex iuris fictione est Iiberatus ab onere sibi imposito pro ipsa re,Iacloco citato num. 97.
vers. his eisdem modis. . 39 Nec obstat 6. Argumentum, nam non
procedit, quia in cassi nostro res dicitur in totum deperditae iuris fictione, cuis sit
occupata ab Hostibus , merito non tenetur emphyleuta ad onera pensionis, Iacloc. cit num 97.vers non obstat ultimum. ao' Nec obstat 7. Argumentum Surdi dicto cons I97.num. I o. nam licet propter guerram res laborari non possit, tamen a
durat substantia, & dominium ipsius rei, ut dicit Surd. nihilominus in hoc casu i
ris interpretatione durante dicto tempore res in totum dicitur deperdita, ergo non potest recognosci dictum directum domiqnium, & licet non perdatus .dominium attenta veritate, tamen ex iuris disposi-
ne emimyreuia non itur habes dominium nec possessionem dictae rei,Iac
loco supra citato num. 9 7. vers Non ota stat 8. sundamentum, Imol. in hoc cap. 62. vers Item non obstat, Roctaan. ditia
cap. q. vers nec pariter obstat. . t et I Nec obstat 8. Argumentum, nam qu
do emphyleuta possidet rem, fructus Gbi pereunt, siue colligantur, siue non , quod non est in casu nostro,in quo ab Hostibus spoliatus dicta re, merito pro illo tempore, quo bellum durauit, non ten tur ad onera, cum ipsam non possideat, di habetur ac si non extaret, ut supra di-Ximus , parumque est curandum de doctrina Abb. in hoc cap.in fine, nam sumdamenta ipsius non bene procedunt, &confunduntur, ut dicit las Ioco sepra cit
to num. 97. vers Cene haec landamemta non obstantia a Quae conclusio limitatur, nisi emphyleuta specifice in se recepisset omnes c ,sus sortuitos, & casum liali, ut dicit Μ Iina dicta disput. sq. num. 13. Vers EX cipit, Valasta dicta quaest.27. num. I &r9.quod procedit quando expresse proni issit emphyleuta pensionem soluere, &remissionem aliquam non petere,& dei de renunciauit omni actioni, exceptioni,' dc legum auxilio, ut dicit Valast. loco supra citato , & Corbul. dicta limit. 18.
et 3 Secundo , limitatur, nisi tempore belli, vel pestis, vel alterius casus fortuiti aliquos fructus emphyleuta collegisset ex re emphyleutica , vel percipere potuisset:
tunc enim non censetur res in totum deperdita, Clari dicto Lemphyleusis qua
stione. 8. num. 6. vers aduerte , Corbul. dicta limiti et 8 hiam. I 8. dc dicta ampl. II. a num. 27.ad 29. Thesauridicta decisa o.
qui ponit casum de quodam horto, qui
tempore bolli suit deuastatus, & ablata crusta,& reductui in eum modum,ut aqua supernataret, ubi suit determinatum e phyleutam teneri ad sol utionem canonis . pro rata fructuum,qui percipieban r.et Tertio, limitatur, nisi emphyleuta coepisset rem in emphyleusim tempore bel
li, vel pestis, tunc cum imminebat
173쪽
1 s 4 Amicus de lare Emphyleuci
periculum sibi est imputandum , cum hoc
potuerit praeuidere, unde tenetur soluere pensione,Corbul. dicta limit. I 8. nu. II. ubi allegat Concordantes,Valast. dicta . quaest. II. num. 18. ubi dicit in fine,quod si superii eniret casus insolitus, & maior quam esset tepore , quo emphyleusim accepit, excusaretur emphyleuta via allegat Concordantes, qui videri poterunt.
do in Ciuitate , seu Regione, quod, non obstantibus bellorum impedimentis pensio soluatur,nm tunc consuetudo Ioci est attendenda, Molin. dicta disputaqsq. nu.
13.vers. Excipit praetera, Ualasse. loco citato num. 13. Corbul. dicta limit. I 8.nu.
16. Assiis .cum Addentibus ad ipsum decis a 3 8. ubi dicit quod in Ciuitate Neapoli adest consuetudo, quod nulla fiat remissio pensionis Inquilinis propter pe
aue Quinto, limitatur, nisi ipse emphyteu-ta immediate fuisset causa belli, aut clari
potuit illud, non impedivit, alit exercitu veniente cum potuerit non resistit,atq; proprietarium non admonuit, tunc enim tenetur soluere integram pensionem, ut dicit Molin. Ioco supra citato num. 23.
versi Item excipit,Valast.dicta quaest.27.
Si Domus emphyleutica casti fortuitosuerit comDulti,tamen Area remansit, vel vinea, vel oliuero emphyte
licis,destructis plantis casu etiam sortuito, area tamen remansit an con
tractus emphyleuticus sit finitus.sVM MARIUM.r In his, Osimilitiu ea biu videtur quod
emphyleusist ita,nβm mutata firma, uesubaantiarai,videtur res esse perempta, ii embyteusis perempta, emph reuia libera ν lutione canonis. a Vbinonen eulpa non Hymen de b tota non est in culpa, Ergo. 3 Pro contraria parte facis, quιa ad emphrumam spectat periculum caseus firmisi ,
eum strum rem accipias eum irruptione . Secundo, Angel. de Perusio dicta LI. nu. q. dicit, quod, ut damnum sit Domini dia recti, requiritur, quod ex re nihil rei
Tertio, emo euia non alit, liberatum rei interitu,nis in totum pereat quod non ea in casu nostro . 6 β νιο, A eL de Perti in s. lex να Au G. de non alien. hoc probat ex dicto
7 Vnde corruit I. Argumentum, nam Ulud procedit quando in totia subitantia unius rei est mutata in ariam, ita ut nihil pro sus remaneat de prima Hyantia , quos
non en in casti nonra. 8 Nee Iut a. Argumentum, nam illudnon procedis, cum de natura primordiali diam emtractus siquod emph uuta tene tur de easu fortuito.
9 aua conclusio pro nune limitarin, ni ex domo emphyretifica. ι aliquia serti lium, vel quid iis, vel via publica ,
similibus casibus vid tur dicendum,quod contractus sit finitus, mammutata forma, siue sab- stantia rei, videtur res illa perempta, & finita, cum sorma detesseret, &eam conserueti. Iudianus S. si quis rem is ad exhibendum ibi, nam m- rata firma Due interimisubnantiam rei I. repeti potest a. qui b.mod. vlassta amitti ibi, rei mutatione interire usum ctum placeι, veluti Uufuctus Aedium mihiriatus es, ades corruerunt, veι exusta sunt , e silio extinguitur, an O Meae certissimum est musis Aedibus nec Areae, nee Cementoria usi uctum debere. Idem
dicunt Ciuilistae in LSeia st de auri& arseleg. & in I. qui res S. Aream promisi de solui. de licet area sit praecipua pars domus, ut in dicto S. aream ibi, pars enim Diuitum ny COOste
174쪽
enim institie Area HI , O quidem maxima , ergo exusta domo, vel destructis soliueto , vel vinea, non dicitur domus,vinea , vel olivetum manere, cum omnia
ista informa quadam essentiali sint posita , & constructa, quq in sola area non consistunt, neque in tota materia Blo aecusata, destrum enim forma rei, quando essentia illius in forma consistit, ce setur iubstantia illius perempta; si est perempta , Ergo emphyleuta est liberatus
ita dicit Bald. dicta l. I.num. 27. Molin. in a. tractatu de contra tibus disput. num. q. & 3. vers quoniam licet area , Valast. quis. 27. nu. 2. Mantic.de tacit.&ambig. lib. 22.tit. 2 .num. 9. ubi allegat Nicolaum de Mattarellis. a Vbi non est culpa, non est poena, sed empyleuta nullum c6misit delictu ergo, ita argumentatur Sues. pro hac parte decis I98. num.6. & 7. di allegat Bald. loco sepia citato, de additionem Auisti decis3 sq. apeli. Tholos num. 2.3 Pro parte contraria dicendum est, quod siue pensio sit magna, siue parua, domo, oliueto, ves vinea, & similibus casu se tuito destructis, si remansit area, non liberatur emphyleuta a selutione canonis, qratione illa, quia ad emphyleutam s-ctat periculum calas sertuiti, ut in diae A. lex itaq; ibi preme fortuitos ea Manci-us, cum ex primordiali natura dicti contractus, illud procedat, ut dicit Alciata ridi cons. M. Iib. . num. tanto magis 6 cum emphyleuta accipiat rem cum irruptione , ut dicit Bald. dicta l. I. num. 2I. Alex. in I. interdum s.quod ex naufragionu. 7. ff. de acquiripos . Mantic. loco su--pra citato a num. 9. usque ad Ia.
Secundo Anges de Perusio dicta I. I. num. dicit, quod ut damnum sit D mini directi in dietate emphyleutica, requiritur , quod ex re nihil reliquum per- 7
maneat, qualiscunque ergo particula rei permaneat, periculum pertinet ad emphyleutam , ct seluit totum canonem, , Ergo idem in c ala nostro , in quo remansit area, quae est potissima pars domus,vineae, vel oliueii, Suta. dicta decis num. 8. Gratiarum specie I. tomo cap. I9S. num.
i 8.ubi allegat Concordantes.. Tertio, non aliter rei interitu liberatur emphyleuta, nisi tota prorssis pereat,nec sitfficit maximam eius partem defecisse, donec enim quid minimum superest, vesrei iubstantia durat contractus, & obligatio, probat texti dicta l. I. ibi, qua prorsus etiam ipsiur rei, qua per em data es , faciat inuritum, & ibi, Mu n hil reliquum remansit, de dicto S. adeo ibi, quidem totius rei interisus acre it,
Manti c.Ioco supra citato lib. 22. tit. 2.nu. 23. Ita tenent Aeto, Odoir. Iacob. Butr.
Martius, glos ubique Dyn. oldr. Cyn. Bar. Bald. Albertc.SUc.Specul. t. Alex. Angel. IasAlciat.Cotti & alij quos Surd. allegat in cons. I97. lib. 2. num. II. ubi testatur de communi opimione, & fiu. I a. ubi ponit casum nostrum in specie, in quo casu emphyleuta tenetur ad integrum canonem , & aedificii refectionem, ut dicit Gratian. loco supra citato, & Mantica di-
M.tit. 2 q. num. II. nam sicut ad emphy-t tam pertinet omne augumentum, ita
omnis diminutio, Clar.dicto g. phyleusis quaest. I.Corbul. intiti de causi priu.
ob non sol. can. ampl. II. per totam,&eodem tit. limit. 32. num.a. qui loquitur in specie de domo in casu nostro,Surd.dicta decis num. I o.las dicta l. I .num. I .& Bald. ibidem num .et 7. Imol. in hoc
Quarto, Angel.de Perusio dicto S. lex itaque num. Io. inducit dictum tex. pro hac parte,& loquitur in specie in casu nostro, quem sequitur Natt.cons. 3 77. lib. a. per totum, qui loquitur in iurno, qui viventorum erat dirutum, de num. 2.allegat casum nostrum, Suta.dicta decis 1 num. I I .vsque ad I 3. Rodoan. de reb.EccL non
Gen.quaest. a. cap.a 2 .num. 9.in fine. Vnde corruit I. Argumentum, nam
illud procedit, quando in totum sebstantia unius rei est mutata in aliam, Ita quod nihil prorsus remaneat de prima silestantia , ut probat text. in dicto S. si quis rem ibi dolo malo in ali corpus reses translata, veluti, flexsu7pho ma a factasit, nam si schyphus sit mutatus in massam,
175쪽
tunc in aliud eo us est facta mutatio,-- de schyphus est mutatus in totum, merito mutata forma perimit substantia rei, quod non est in cani nostro, in quo sumus in emphyleusi,in qua utile dominium trassertur,&potest in sola area consistere, eum sit maxima pars domus, oliveti, vel vineae, ut in dicto g. aream,ut dicit Ma tica dicto tit. 26. num. Io. Nec obstat texti dicta l. repeti, cum simus in usustumi d mus penitus exuss,&destructς,ut ibidem dicit glosa; vel exusta domo extinguitur vlasfiuctus rei mutatione , chm non adsit amplius illud ius utendi, & fruendi, cum sit res mutata, ut dicit Surd. dicta decis
ubi loquitur in specie de usufructu.8 Nec obstat a. Argumentum, cum de natura primordiali dicti contractus sit, ut emphyleuta teneatur de casu fortuito, ut diximus per texti dicto S. lex itaque,&cum Alciata in supradicto cons. Nec est curandum de additione ad Aufieri dicta decis. 33 .cum sit fundata super auctoria: tate Nicolai de Matrarellis,qui in hoc sunt communiter reprobati, ut dicit
s Quae conclusio pro nune Iimitatur, nisi ex domo emphyleutica fieret aliquod serta litium, siue quid simile, siue via publica , nam cum tunc penitus dicatur mutata sema, & substantia dictae domus, emphyleusis est finita, emphyleuta Iuberatur a tautione canonis,ut dicit Bart.
l. finali E de superficiebus in fine Tuscia
in a. tomo littera Econcl.2 q. num. 22. Mantica dicto tit. 2 num. II. in fine,Vbi
allegat Gabriel. cons. 77.num. . & 6. lib. 2. Vnde propter demolitionem dictae domus emphyleuticae debet Liui praetium . Ecclesiae Dominae directar,ut dicit Tusch. loc.sup.citinu.23.&Aεια decis 83. nu. Ia .via in specie ponit casum istum
An de essentia , & forma contra s
emphyleurici sit ipsa scriptura.
I Negritia videtur respondendum. Primo per ιμι. in I. contrabitur j depignori eris actum ua. c. depactis, , per C noninas in eap. in omni de tenovi. a Faeis text. in lege eontractus c. de M. Innrtim. 3 contractus emph eutietis eo 'fi'Masu euod diu canonemonis mite soluit -- ph tenta, ergo nem en nec ria Ire
Videtur, quia hae minis sit consuetudine
lirentiam in Arub.de alien.ct e bria 6 Secundi texus is dicta lege 3. c.
7 Tenio, rationesperialitasis illud probatur, quia in Me eonstam 'equenter sit eo resis in perpetuum , ct ordinarur ad
tempus excedens memoriam Hominum.
8 Vnia eremis i. possum, eum fallat in Meea sosra de emphyte unqua regu tu eripis a. 9 Nec sinat a. de dicta I. contractus , nam eum distinctione reso tuae. Io Nee obmι 3. de dicta Leum notissimi, cum a*s, nam illa possunt precedere ine is disio , ct non in casun iro. Ir Nec obstra ultimum Argumentum de . consuetudine, nam . Ban. tanquam bicontrario in hoc parum es deferendum , vltra quod infiniti Doctores unantur de
EMANERET explicam da alia pars glos nostrae
ibi, item tint plures haradra,sed quia in Io.quq stione late de istare Eiximus , non insisto, Umde esset explicanda glosa in verb. I atur
. sed quia in praelationibus, ct alibi latis abundantes eam explicauimus, expeditus de textu,& gloscapio praesentem 1 quςstionem, in qua primo aspectu videtur concludendum, quod scriptura no sie
176쪽
necessana , & Inducitur texti in l. co trahitur Ede pignotatbi, o Isae his va-ιet,quod actum habeas probationem, I. paetiam Ia a.C. de pactis ibi, di crinura non exiliente, tamen si a*s probationibus rei gena veritas comprobari po-DII, Pram Prouincia secundum Ius cu-Ποdisi . Diat, Idem habetur per Civilistas in I. In exercendis C. de fid. Instrum.& per Canonistas in cap.In omni de testibus , qui omnes unanimiter concludunt in quibuscunque actibus, & conuentionibus aeque testium,aut Instrumentorum probationem sufficere, nec exigi de necessitate in scriptis celebrari, late Valast. quaest.7. num. I. Tusch. in 7. tom.littera F.conclus 887.num. primo.
mentum de textu in Icotractus C. de fid. Instrum.ex quo dicunt Ciuilistae quod si scriptura in Anquo actu, sed contractu est necessaria, requiritur, subscriptio Contrahentium, quod non est in nostro con tractu, Ergo scriptura non est necessaria , ut dicit glos dicta l. I.C.eodem in verbo femiura in fine,& ibidem Addentes, Iaca num. 6 I. usq; ad vers Contrariam partem, ibidem, Specul.indicto S. nunc aliqua, quaest. 3.num. S. a Contractus Emphyleuticus, seu quem esse Emphyleuta probatur eo ipse, quod diti canonem uni se iter tanquam Emphileuta soluerit,ut per glos & Ciuilistas in I.cum notissimi, & in L male C. de praescript. 3 .vEt qo.annorum, Ergo scriptura non est necessaria indicto contractu,ut dicit Beroein hoc cap.num. 8 I. i
opinio est consuetudine approbata,vt oris ginaliter testatur Bart.dicta l. I. C. eodem 1 num.6.usq; ad 7. Angel. de Perusio ibidem. nu. 3. vers Et illud est verum,Specul Ioco citato quaest. . num. S. vers. Et hoc, A bb. in hoc cap.nu 7.vers sed Bari. Butri
Sed hanc obiectionem, Addentes ad
AIG.cons I 3 6. num. 8.lib. I .in verb. scripturam, & Addentes ad dictum Alex.coc O.num.q in Verbo' Iuram Iib. .Tusc. in 3. molittera E. conclus I 8.nu. 3. &8. Ualasc.dicta quaest. 7.nu. a. vers. Sed uamuis, Mantica decis 7.num. 3. ideme tacit.& ambig.lib. 2 2.tit.6. a num. I 6. usque ad I9.s Pro parte contraria adducitur text. ing.licentiam in Auth.de alim. & emphyt. ibi, In praedictis vero omnibus iubemus inscribi Ins timentum eum Iureiurando , quod verbum, iubemus, est praeceptiuum,& denotat necessitatem,& non stat enunciatiue, sed dispositive, Ita Bero.in hoc cap. num.7 9. vers 2 . principaliter.
6 Secundo omissis alijs intellectibus',
qui tradutiar a Bero. in hoc c.nu. 29. Verc& comuniter induco textiin dicta l. r. ibi, scriptara interueniente, sunt duo ablativi absoluti, qui apportant causam finale,vel sermale, ut dicunt Ciuilistae in l. Maevius, ct l. qui haeredi.ifde cod.& demonstr Ca-
Sed ablativi absoIuti, ut nos alibi diximus , resoluuntur in conditionem, ut diticunt Doct. in l. ab emptione fide pactis,& in I. a testatore fi . de cond. & demonstri Vnde dictae conditiones sunt adimplendae in se a specifica; Ergo in hoc contractii ipsa scriptura est de serma, &persectione contractus Iac in specie dicta I.
prima num. Ia .vers quinto noto Bero. in hoc c. nu. 9. vers tertio noto illa verba pla superinduco tex. dicta l. a. ibi,fl ρυμ dem aliqua pactiones ine metiticis Instrumenti uerint eonscriptae, Idem habetur in l. 3 .C.eodem ibi, in quidem empb seMicum In Irumentum, in quibus Iuribus semper fit mentio de Instrumento, quod in scriptis conficitur, Ias dicta l. I. num. 6I .vers pro ista parte,Molina in et tracti de contractibus disput.-7. a nu. usque ad versQuod autem,Caldas derenouatione lib. 2.quaest.2.num. 2.& quaest.
177쪽
i 1 8 Amicus de lare Emphyleui.
tertiam, vel quartam generationem, vel alijs modis, unde dictus contractus ordinatur ad tempus excedens memoria Hominum , quae labilis est, ut dicunt Doct res in l. Iubemus C. de testamentis, & C nonistae in cap. Praeterea 23. distincti in rito in isto contractu pro se a requiritur scriptura, seu instrumentum , in quo describatur res emphyleutica cum suis
cofinibus , quae saepe tapius ex paruo temporis interuallo varianturὰ & cum suis pactis, & condictionibus, ct Canone
seu redditu seluendo determinato tempore, quae omnia facile memoria retineri non possunt, Vnde merito, ut memoria in
perpetuum de praedictis habeatur, scriptura conficitur, Ias. dicta l. I. num. 6 I. vers. Adducitur etiam ratio,la: Andrare addens ad Specul. Ioc.cit. quaest. . nu. S. in verb.non tenebit, & Franch. in cap. I.
de censibus lib.6.dicit, ad hoc, ut aliquis actus, seu contractus habeat executionem paratam debet fieri in scriptis,ut est contractus emphyleuticus,quod cofimat Bar.
sibi cotrarius in L Iuris gentium g qui nimmo num. I9. Ede pactis,Salic.in dicta l. r. num. .vers Et potest esse ratio, Bald. ibidem nu. I a. vers Alij,quod hoc est speciale; Hanc opinionem post multa sequitur Ias dicta l. I.a nu. 6 I. v :ad 63. &nu. 6q. dicit, quod Emphyleuta debet esse cautus, ne Instrumentum emphyleuticu deperdat,quia eo perdito Ius seum vacillarer, Aret. dicto S. adeo,& ibidem Bald. &Glos in verb.neque ad locationem, eadem glos in dicta l. r .in verb. alienationis vers. Item hic est necessaria scriptura, Idem tenet glosin dicta l.contrahitur Ede pignoribus in verbo valet, & in dicta l. pactum it a. in verbo, secun um Ius, glos in cap. primo de censibus lib. 6. in g. post quam autem in verb Inscriptis, glosin g. si vero tale in Auth.de Instr. cautela in verb. eum Iureiurando, Bald. in l. unica C. quando non petentium partes num. qO. Bero. post multa num. 79. usque ad num. 83. Imol.num.7. vers Item differt, Aschannum. I a. versi Ita differunt in scriptura, Bald. cons aro. lib. primo num. I. Alex.
cons II a. in fine lib. primo Idem Alex.
S.emphyleusis quaest. . in fine, di ibidem Addentes, Molina loco supra citato disput. -7. a nu. I .vique ad finem, Mascar. lib. I. de probat. conclus 6o3. anum. I. ad φ Tusc.loco citato 3. tomo littera taconclus I s. anum.primo usque ad 3.&dicto tona.7.concl. 8 7.nu.7. Bargius decis. o. num. 27. Afilict. decis 7 a. raum.7. Surd. decis ro. num. I. ubi allegaei decisionem D. Orasich. Corbul. tit. dci causpriu. ob non sol. can. quaest. q. niam. 6.Vala sch. dicta quaest. 7. num. 2 .& P. Cinuallos in suo specul. quaest. 316. in fine,ubi dicit,quod ista est verior,& comunior opinio,Gratian. primo tomo cap. I 88.num. I.& 2. Rota in recenta prima par.decisqOO. num. I o. & decis 63 o. num. 6. ubi habentur decisiones cocordantes Seraph. in prima pas.decis 627. num. I. 8 Vnde corruunt prima contraria, nam
glos in dicta i contrahitur in verb.valet, ct in dicta l. pactum in verbfecundum Iu , dicit,qiuod regulariter scriptura non cst de substantia alicuius actus, seu contra is, licet hoc fallat in multis casibus,& in specie in contractu emphyleutico proptCrsuam specialitatem, ut dicit Bald. dicta l.
si Nec obstat et . oppositum de dicta I. cisn- tractus,na verus Intellectus est, quod ubi conuentum est inter partes, quod in aliquo contractu fiat scriptura , time opus
est quod partes se subscribant, ut annuit ibidem glosin verbo, in seriptis, Vnde
non applicatur ad casum nomina , in quo etiam non obstante sonu mioriς
partis pro serma requiritur dicta striptu
ra , vel cum Bero. dico, aut conta
eius, qui regulariter scripturam nonor quirunt ex conuentione partium in scii, ptis debent fieri, & tunc procedit texta in dicta l. contractus , ut .scilicet requiratur subscriptio partium,si vero incontractus, qui ex iuris dispositione pro sorma, ct solemnitate, & substantia requirat
178쪽
pturam, ut est contractus noster, &tunc non est necessaria subscriptio partium, quia sufficit, quod conditio,siue forma adimpleatur in forma specifica,Be-
. num. 8 o. versSed quia haec responsio. Io Nec obstat 3. Argumentum de dicta l. cum notissimi, & l. male, nam possunt procedere in casu dubio,ut dicit Mascata. conclus. 6oq. Ipco supra citato a num. I. usque ad a. non tamen insertur, quod talis contractus possit fieri sine scripturata, quia sicut ex cursu longissimi temporis raesumitur contractus emphyleuticus, ut ene declarat Mascard. Ita praesumitur celebratus contractus cum omnibus selemnitatibus requisitis,& licet Iblemnitas scriptur; in aliqua contractu dicatur esse extrinseca, quae non praesumitur, ut dicunt Ciuilistae in l. sciendum isde verb, oblig.
tamen c oncurrente diuturnitate temporis praesuinitur,Bero. in hoc cap. a num. 8 I.
usque ad 83. ii Nec obstant ε.& vltimo dicta per Bart. Angel.de Pelusio,Specul.& alios, qui t stantur de consuetudine, nam Doctori attestanti de consuetudine contra ius non facile creditur,maxime quando lex requirit aliquid pro solemnitate,praesertim cumagatur de in eresse, & utilitate Ecclesiae, tunc non potest illi solemnitati derogari per consuetudinem, ut dicunt Canon istae, ct praecipue Abiain cap.nulli de reb.EccI. non alien. Vel vItra Bero. hic num. 8o. vers. Nec refragatur, est dicendum, quod non est ita tuta opinio Doctoris asserentis de consuetudine , quando communis opinio est in contrarium, ut testatur Co ual in suo speciit quaestione I.. m. I. in sine, Vel Bart. in hoe partim est crede dum tanquam sibi contrario, nam in dicta lue iuris gentium g. quinimmo num. 19. T de pactis dicit contrarium, ut dicunt Addentes ad Bariolum dicta lege I.
C. eod. numero 6. in verbum contractus,
idem dicendum est de Specul.qui contrarium tenuit, in tit. de instrum. edit. g. r stat vers chid si unus ex testibus, ita dicit in specie Iac diina lege I. numero 6 I.
verc Contrariam tamen partem, Ultra
quod sunt infiniti alij Dotiores C sici ,
qui testantur contrarium obseruari de consuetudine , ut dicit Molina dicta di, sputiq47. num. . vers Multi alij con ra, Claridi ista quaestione q. in fine,Bero. in hoc cap. num 8o. Caldas loco citato numero 3. vers Sed nihilominus; Et ego nunquam vidi celebrari contractum e puteuticum sine scriptura , parumque curandum est de Parisi Rom. &alijsapri citatis, nam nituntur omnes auctoritate Bart. cuius opinio communiter non non tenetur, ut testatur Mascard. dicta conclus fio 3. a num. I cum sequentibus, ultra quod Rota Romana tenet contra
An Blutio censis, seu Canonis debeat probari per icipturam , vel in sussi
r quod debeat probari perscr*turam indu- . citur textan NM quodq; F. de solution. 2 Secundo, Accessoriumsequitur natu an fui principalis ,sed ea n est quid Memsorium; Ergo non poten probari nisure Aripturam. 3 Tertio, eanon est pa s rei emphteutiear, ergo dispositum in toto habes hoc m in
parte , tanto magis ratione connexita
auarto , potes indues textus in Lusium,
O in AMAregati C. de testibus. 3 Pro parte contraria facis glafricta L r. inve .repellare , vers Respondeo.
6 Secundo probatur argumento text. in I. I.
F. de probatio in Lexercendis C. de M. instrict texi nov.in omni de tendus, eum smitibus.7 eteriis, in eo en speciale, quod probem
solutio eanonis preseipturam: Ergo in contraritim est ius commune in a*s.
8 -rto, ι casui speciales, in quibus ν
179쪽
isso Amicus de Iure Emphy tevt.
meratus casus noHer, Ergo nandum enregu Uracitata. 9 separatorum separata debet esse ratio,sed contractus e b euticus est separatus d solutione canonis, Ergo diuersum Itis reddi debet. Io ueri non ob iat primum contrarium Bacis dicto consa et O. nia illud procedit in di-Πractu, quo ecisi est in solutione pe
Aonii, quae eri quid diuersum ἀ dicto con
ii re Obstat secundum Argumentum de ac
cessorio, nam non valet consequentia,con
tractus requirit scripturam, Ergo pr bati olutionis pensionis, cum ni diue fa , ct regula procedit,quando accessoriuhabet eandem naturam,quam habet principale , quod non est in casu noIIro. NeeobHat tertium Argumentum de toto
ad partem , ct de connexis,nam non proce
dit, tiatὰ magis quia diuersa ratio militat in toto, quae militat in parte . 13 Nec ob Itat quartum Argumentum de diacta l. tentum,ct dicta Guth. gati,nam vi ibidem dicit Bal. illa Iura procedunt, quando scriptura en necessaria de consensu partium, secus vero quando ex dispositione Iuris, ut in casu nos iro.
tio pensionis debet probari per scripturam pertex. in l. prout quidque isde lution. ibi, prout
ct filui debet, At in casu nostro scriptura est de essentia,Ergis idem in solutione, Ita
argumentatur in specie Bald. cons aro.
Secundo Acces rium sequitur naturam sui principalis cap. Accestarium d Lia reg. Iur. in 6. Canonistae in cap. Inter dilectos de fid. Inst rum.sed census, & canon est quid accestarium ad cotractum emphyleuticum, sine quo consistere non potest, ut per Do t. ita l. I. C. eodem, Ergo non potest probari solutio canonis nisi per scripturam,quemadmodum probatur ipse cotractus principalis, Guidop.cons. I I 8. Tertio canon est pars rei emphytcut, car, nam res emphyleutica non dicitur, nisisbluatur dictus canon, unde dispositum in toto habet locum in parte.l.quae de tota is de rei vendic. ibi, quae de tota ret avendicanda dicta sunt,eademmet de parte
intelligenda sunt, Ad quod accedat ratio
connexitatis, unde connexorum idem est
iudicium, ut per Ciuilistas in l. praedijs g. qui domum, &ini. qui ct prographum is. delegatis S.
6 Qii arto AdduciturArgumentum de tex. inl.testium C.de testibus, & in Auth. rO-gati eodem tit. ubi communiter concluditur , quod quando contractus ex quo pensio debetur,est celebratus in scriptis, per scripturam etiam debet probari solu
'Pro parte contraria facit, quia solutio census,sive canonis potest probari omnibus legitimis modis,nempe per testes, In strumeta,vel cosessiones,vel alios modos, ut dicit glos. dicta l. a. C. eodem in Verbo repellere,vers.respondeo,quae ab omnibus est communiter approbata, ut dicunt ibidem Addentes, & lasnum. 13 q.
6 Ad quod accedat Argumetum eorum, vae dicunt Ciuilisset in l. i.is de probat. cusmil.de in I.In exercedis C. de fid. Instrv.
ibi, In exercendis litibus eandem vim ob tinent iam si des In Irumentorum , quum
depositiones te itum, ut dicit glus. loco supra citato,' Ciuilistae in I.plures Apochis
C. de fid. Instr. dc Canonistae in c. In omni de testib. Valast.dicta quaest.7.num. I.
7 In fisco est speciale,quod Blutio cano-nis,sive tributi non possit probari nisi per
scriptura, ut per Doct. ini. I. C. de apo
chis publicis lib. Io. Valasse. loc.supra cit. nu. 8.in fine sed speciale in uno arguit in cotrarium esse Ius commune in alio, Ergo Ias .dicta l. 2.num. I 3 q. vers. sed sortius . 8 Multi sunt casus speciales, in quibus requiritur scriptura, quos enumerat Slo. in dicto cap. I. f. post quam decensibus lib. 6. ubiloan. Andri Valasse. dicta quaest. 7. verssunt tamen in Iure nu. I. sed inter
180쪽
illos non est connumeratus casus soluti nis pensionis, Ergo standum est regulae Iuris communis, ut supra diximus, quae vult,
quod dicta solutio possit probari per testes& alias legitimas probationes Iac dicta l.
Bald. num. 3 3.& 3q, s Accedat alia Iuris regula, quod separatorum separata est ratio, ut per Doctores in l.si idem cu eodem sis de Iurisd.omn. Iud. sed contractus emphyleuticus, est separatus a solutione canonis, Ergo diuersum debet reddi Ius Bal.in .ecie dicta l.testi sinu. r.in fin. idem Bal.in l. vir.qu st. 3.a nu. et .vsq;ad 3.C. arbitrium tuteia,qui loquitur in iuuentatio,& cocludit quod potest fieri probatio per testes, & testatur,quod ita obtinuit Venet ijs inter duos Mercat res Florentinos, quod confirmat Bero. in
I I. ubi reprobat opinione Salic. in dicta l. 2.Ita tenet Assiict.decis i 3. n. a 6.& Vrsit Addens ad ipsum nu. CorbuI. in tit. de
ubi ait,quod si canon cosistat in stumeto, veI vino,vel simili, potest probari sesutio oeos,qui detulerunt ad Dominu dirostu, uhi essent soliti vivere ex illa arte Portit ris, vel Balli licet tractent dicti de se exo. nerando,& ibidem Corbul. adducit decis
& Corbul.nu. 6. dicit, quod si emphyteu ta dicit solutiones almarere ex libris, siuEev lnventarijs Ecclesiae, in quibus adn tantur, Ecclesia tenetur edere dictos libros, clim tales libri conficiantur gratia utriusque tis directi Domini, quam emphyleut ς & ita tenet Valasch.dicta quςst.
7.num. 8.vsque ad 9. Io Vnde corruit primum Contrarium Bald. in dict. cons. 22 o. nam lex allegata per ipsium procedit in distram,iuxta te in l. nihil tam naturale is de regul. Iunita,mbil tam naturale eu, quam eo genere
quidquam dissoluere quo colligatum est , l. fere T de reguli Iur. Vnde solemnitas, quae requiritur in contractu , requiritur etiam in distractu, ut in specie dicit Osach. de contractu nostro dicta decis 33.& Surdus decis aro. num. Io. & Addentes ad Clandicta quςλ Tusch. dicta concius.1q8. num. 7.quod non est in selutione canonis , quod est quid diuersum a contractu emphyleutico, &ex diuerse non fit bona illatio vulg. leg. Papinianus Edeminoribus.
ii Nec obstat secundum A rgumentum. de Accetario, quo utitur Guidop. dicto
cons. II. nam non valet consequentia, .
Contractus emphyleuticus requirit scripturam, Ergo & probatio solutionis pensionis, cum hoc nullo Iure probetur, cum sint diuersa, Ias dicta l. a. num. I 3 vercnec est bona; vel ilIa regula de accessorio intelligitur,quando accessoriu habet eandem naturam, ves qualitatem, quam habet principale, vel quado no reperitur aliquod speciale in uno, quod est in alio, ni miriun , cum contractus emphyleuticus habet hoc in specie, quod fiat in scriptis, quod non habet probatio solutionis pensionias , Ergo standum est reguIae Iuris communis, quae vult, quod possit probari per testes , siue per alias lagitimas probationes, Ita declarat Dyn. hanc regulam in dicto cap.accessorium verssed dic. I a Nec obstat tertium Argumentum de radicta l. quae de tota; & de connexis, quia illud procedit, nam qui agit rei vendicatione pro tota re, videtur etiam agere pro fi uctibus, cum sint pars fundi, ut indicta l. habetur, quod non est in casu nostro, in quo, licet pensio pendeat a re emphyleutica, non potest dici pars fundi, sed potius onus rei, vel dicta regula procedit, ubi eadem ratio militat in toto, quae militat in parte, At secus quando diuersa ratio militat in toto, quae no militatin parte, ut est solutio pensionis in cassi nostro quae non reperitur priuilegiata,vt probetur in scriptis, Ita declarant hac regula Addentes ad Bart.in dicta I.quae de toto.I3 Nec obstat ultimum Argumentum de dicta l. testium, & dicta Auth. rogati,nam, vi ibidem dicit Bald. num. 3. illa Iura procedunt,quando partes conueniunt de faciendo aliquem contractuin in scriptis,