장음표시 사용
181쪽
i62 Amicus de Iure Emphyreiat.
tunc solutio debet probari in scriptis, vel
per quinque testes, secus erit,quando proserma lex requirit scripturam in aliquo actu,ut in casu nostro, tunc enim solutio probatur per testes, siue alias legitimas probationes, Ita declarat Bald. dicta l. finali C. arbitrium tutelae num. 2. quaest. 3. Ias dicta l. a.num I 3 q. vers. Et quod1blutio canonis, Valast. dicta quaest. 7. num. 8.vers.Neque conuenit, Nec obstat quod dicit Salic. quia contra Salic.communiter tenetur, ' idem dicendum est de Crauet.& aliis, quia nitutur auctoritate Bal. dicto
cons. a 2 o.qui communiter damnatur .
Si Emphyleusis fuerit finita per lineam,
vel generationem , vel quia sit cel brata cum pacto de renouando de viginti nouem Annis in viginti nouem alios , didiaque emphyteusis stante lapsu temporis sit finitae , , tamen Dominus direct us patitur emphyleutam stare in re Emphyteu-tica, an intelligatur tacite tie a nouatio absque scriptura. SUMMARIUM.i contractus videsur renouatus ab uὸβrL. ptu a Vmilhquia magna est conuenientia inter emph eusim, locationeminea hoe procedit in locatione, Ergo a Valet Argumentum defudo ad emphyteusim, sed spon Annum, diem Dominus recipit Vasallum ad obedientia, diciatur remi a poena, Ergo inis emph te L3 Tertio, Haec opinio probatur ἁ simili ix lege pon diem de lem commissi. O in I.
Aemilitis F. de minorιbus. Pro parte negativa facis , quia renouatio nihil aliud en, quam de nouo reficere, o facere contractum , Ergo eadem firma , quae requiritur in primo actu , requiritu
in secundo vis Insipe facit doctrina Bart. in Litem qum ritur S. qui impleto Floca ti,cum ass. 6 Vnde corruunt primo oppinta de dicto S. qui impleto,de de dicta l.qui ad certum ,
nam illi textus probant intentionem no-
Hram, ultris quod fumus in diuersis. 7 2Oe obmi Argumentum defetido ad emphyleusim, nam illudprocedit , quando
eadem ratio militat in uno, qua in alio, quod non eri in casu noHro. 8 Nec tertio, ultimo obnat Argumentum
de dicta l. pose die, ct de dicta L Aemiliusnam illa possunt procedere,quando res incidit in commissum ob non solutum cano nem, quod fecus en in casu nostro is 9 mae communis Conclusio pro nune locum habet etiam quando agitur de s mutati ne contractus emphrteutici,ntam tunc etiarequiritu criptura.
praesens quaestio, in qua videtur posse fieri renouationem absque scriptura a simili, nam in praelationibus num. 2 q. diximus maximam esse conuenientiam
inter locationem, & emphyleusim, sed in locatione, si quis finito tempore remanet in conductione, reconduxisse videtur, LIte quς ritur g .qui impleto istocati ibi,qui
impleto tepore conduct/onis remasit an coductione,no solu reeoduxisse videtur,sedetia pignoria videtur durare obligatio, L qui ad certum is eode ibi, qui ad certum rempus conduxit, ito quoq; tempoνe Colonus e LLintelligituν enim Dominias,cum patitur Colonum in fundo esse,ex integro locare, Ergo idem in casu nostro ; Ita argumentatur
Caldas de renouatione lib. I. quaest. a. nu. q. in fine.
2 Secundo, diximus aliis, quod dispo situm in laudo habet locum in emphyteu-
quod si post annum , & diem Dominus
recepit Vasallum ad obedientiam,& consuetum seruitium, dicitur remittere poemnam deuolutionis studi, ut dicit glossi
182쪽
eap. r. quo tempore miles in verb. Omensem, quam sequitur Bald. ibidem nu. .&Asiliet. num. r. Corbul. subiici de catis priu. ob non petit. Inuest.cap. quinta ex causa num. 3 3. ubi allegat studi stas , Ergo idem in casu nostro, nam quis gerendo actum tacitum,censetur velle omne
id, sine quo actus valere non potest, ut dicunt Dinini. ad rem mobilem fe de
3 Tertio facit simile detexti in I. post diem is de Ieg. commisi .ibi, II diem legis commissoria praestituum, si venditor
praetium petat, legi commisoria renunciasse videtur, I. Aemilius n. de minoribus ibi,Vpraetium petendo recesisse a lege
sua videretur. Ita argumentatur Roman. dicto cons a nnm. s. usque ad 6. Socta Sen. cons. I 6 . num.8.&9. lib. 2. Idem Soccim cons Iro. num.et q. lib. q. Com.
cons. I 87.lib. I .anum. I. ad 2. Dec. cons.
6 Pro parte contraria facit, Primo, nam renouatio nihil aliud est, quam de nouo reficere, & facere contractum, ut in Liuris gentium L adeo is de pactis ibi, qua
renouatus contractus videatur, quae reno
uatio est continuatio, d executio veteris inuestiturae, ut dicit Tusch. 6. tomo liti ra R. concL IS9. num. .Caldas de renouatione lib. I. quest. I. num. I.&2. Vbi satis abundanter, Ergo eadem sorma ,
quae fuit necessaria in primo actu, ut in casu nostro, in quo necessario requiritur scriptura,) eadem erit necessaria in s cundo actu, id est, in renouatione, ut dicit Bal d. in dicta l. unica C. quando non petentium partes num. o.& ibidem Addentes in verb. sed numquid, Manti c. de
ubi dicit, quod sine scriptura non potest intelligi ficta renouatio, quia deficit sorma substantialis, nec tacitu1 consensus potest sufficere, ubi scriptura est necessaria, iuxta dicta per Bart.&Bald. indicto g. iiii impleto, & Ruin. cons. I 67. num. 22. lib. I. licet Mantica aliquantulum dubitet Caldas loco citato , quaestione a. num. 3. denum. s. ubi allegat Concordantes.s Secundo, hoc in specie tenet Bald. dicto S. qui impleto num.6. verss Sexto iam
to , qui dicit,quod ubi requiritur scriptura, non fit tacita prorogatio, unde ex scripto ad non scriptum nunquam sit tacita prorogatio,quod videtur probari dicto g. qui impleto ibi,nili inscriptis certum tempus conductionis compraehensum eΠ, quod confirmat Bald. dicta l. unica num.qo. Iasin l. I .C. Odem nu. 66. ubi dicit,quod hoc est multum notandum ad practicam, que sequitur Mascard. lib. I.de probat.concI.
6 Vnde non obstant prima contraria d dicto g. qui impleto cum aliis, quia licet adsint aliquae concordantiae inter locati nem , ct emphyleusina, tamen inter ipsos contractus est magna disserentia, ct in jecie ista, quia locatio fit nudo consensiu, sed habemus regulam, quod taciti, & expressi eadem est virtus per Doctores in I. cum quid is si certa pet.merito cum contractus locationis solo consensuperficiatur, siue tacito, siue expressis, clim sit contractus temporalis , & bonae fidei, suit decisum, ut tacito consensiu di, catur facta renouatio , quod non est i , contractu emphyleutico, qui sbia scriptura perficitur, & est stricti iuris, & perpetuus, merito etiam in renouatione scriptura est necessaria, Bero. in hoc cap. nu. 78. . Bald. dicto S. qui impleto num.6.Mantic. loco citato a num. I 2. usque ad I q. ubi
num. 13. dicit, quod dictus s. qui impleto ad emphyleusini non potest extendi,ut
quod illa duo iura probant intentionem nostram, ut ibidem videre est ,parumque curandum est de Roman. cum sit de numero illorum, qui tenent, quod scriptura non sit de serina contractus emphyleutici, di iura adducta per ipsum loquuntur
183쪽
in contractu locationis , quisbio conse
Nec obstat Argumentum de studo ad
emphyleusim, nam tunc procedit, ut dicit Surd. dicta decis. 9 . num. 26.quando eadem ratio militat in uno, quae in alio ,
quod non est in casu nostro , in quo scriptura requiritur pro Arma, quod non est in laudo, in quo tantum sufficiunt testes pares Curiae, id est Conuassalli eiusdem Domini, ut dicit Iasdicta I. I. num.67. 8 Neque obstat ultimum Argumentum de dicta l. post diem, & de dicta l. Aemiasius , nam dicta Argumenta procedunt
in eo casu, quando ob non solutionem canonis est commissa caducitas, tunc enim cum requiratur voluntas Domini tacita, vel expressa,si facit actum contrarium vinluntati , ct tractetur de contractu conseruando, de Dominus non utitur iure suo, videtur remissa caducitas, ut bene declarat Mantica loco sepra citato a num. II. usque ad I 8. cum suis declarationibus anum. 28. usque ad num. et s. & in hoc e
su posset procedere textiindicto S. qui impleto, & dicta l. qui ad certum, ut dicit
hoc cap. Caldas dicta quaest. a. num. in sine. Nec obstant adducta per Socci Corn. , & Dec. & alios, quia communis opinio est contra ipsos.s Quae quidem communis conclusio ampliatur etiam quando agitur de probati ne simulationis contractus emphyleutici, nam huiusmodi simulationem necesse est probare per scripturam, nec sufficiunt diru cta testium, vel aliae probationes ,Assii,st.
num. q. quod ante Afilict. dixit Bardi in I. generaliter, C. de non numeri pecurunu. Ir. & ibidem Bald. num. II. vers Et haec est veritas, Mascard. dicta comclus6o3. num. I 2.quicquid dicat Valescidim quaestio. 7. num. 7. vers Sed F
Si scriptura Contractus emphaeutici est deperdita casu aliquo, Vt puta naufragio, incendio,' aliquo se tuito casu, quomodo probabitur dictus contractu . SUMMARIUM.
3 Pro parte contraria squando tenes,quiv lunt deponere non inire erunt, quando fias celebratus dictus confractus erit' bandum , quod talis eontractus suis rei bratus , talis tenoris, tali die, O mense. Secundo, des probari auctoritas dimisen menti, quod fueris sine aliquo vitiosa tatis.s Tenio, debet probari anxmissilio dicta Arnnui , er eas amissionis. 6 auario, dicti tines debent esse omni exceptione maiores, idones , Operiti, wAMDoLiores, Notariν, O practici, O Hs similes. 7 Vnde non Asiaton sium dedicta l. βδεmfusione, nam procedis, quando aliquis MD traxis infimmentum, quo es Dis probare frium seriptura in odium Dris. 8 Nec fiat a. Argumentum de dicta L ei
incumbit, nam ille tenus non facit eo tra coetu nem nostram.
9 β conclusio ampliatum in omnibus fer plurispublisis deperditis, hi milibus. C C A SIO N E eorum,quae
in praecedentibus quaestio nibus dicta sunt, Oritur praesens quaestio, in qua vid A tur, quod sufflatat tantiunprobare amissionem dicti instrumenti emphyleutici per textan l. si de possessione C. de
184쪽
uitutis emptionis inHrumentis Dbtractis in libertatem proclamat Eulichia, cum petitori probationis onus incumbat, intentione sua defecta bis iuuari minime potest, na sin seruitutem petatur, ad emptionis probationem non est indisi alijs opus, sed in Irumentorumfurtum monstrare δε eis. Ergo idem in casu nostro. et Secundo , ad id videtur facere textus in l. ei incumbit is de probation. ibi, eriincumbit probatio,qui dicit, non qui negat, ubi glos. Ergo lassicit probare amissione instrumenti ad probandam emphyleusim 3 Pro contraria parte quando testes,qui
volunt deponere non interfuerunt, quando fuit celebratus dictus contractus, erit primo probandum, quod tale instrumentum deperditum talis tenoris, fuit celebratum tali loco, anno, & mense,& die, atque debent probari omnia essentialia requisita in dicto instrumento per testes contestes,ut per Cano nistas precipue Felin. & Abb. in cap. I. de fid. instrum. Coin
4 Secudo,debet probari auctoritas ipsius instrumenti scilicet, quod fuerit sine is aliquo vitio, cum possit allegari in fraudem instrumentum esse deperditum, ut dicit Valast. quaest. 7. num. 38. vers Nec
Tertio, opus est, ut probetur amissio dicti instrumenti, & casus amissionis, an videlicet naufragio, incendio, vel hostiaum, aut latronum incursu, aut alio casu
absq;culpa,& dolo illius,qui allegat amissionem istius instrumenti, iuxta dicta per Ciuilistas in I. finali C.de fide instrum. Va
ro si quaesieris. 6 Quarto,& vltimo dicti testes debent
esse omni exceptione maiores,valde id
net , periti, & practici, qui falsitatem, &
vitium scripturae, & contenta in ea, Vsu, ves arte bene agnoscant, ut sunt periti in 7 iure, Advocati, Notarij, Practici in acti ne serensi, vel eorum ministri, & simies alij, quod omne prudens iudex ex responsionidus, & interrogationibus bene cognoscet, iuxta text. ini. sicut iniquum C. de fid. instrum. ibi,' eis iniquum eninstrumentis vi sinis consumpsis, debitores quantitatum debitarum renuere solationem, ita non Hatim casum conquerentia
busfacilὰ credendum est,ubi glos in verb. facile , l. testium C. de testibus, ibi, veia facta quirim per scripturam securitas i, fortuito autem casu vel ιneen , vel nauseagis, vel alterius infortunν ρ rempta,tunc liceat his,qui hocperpessiiunt caussam peremptionis probansibus etiam debiti lutionem per teries probare, damnumquὰ ex amissione infrumenti essugere. Ita tenet glos in I. 3. C. eod. in verb. perditum , Bart. indicta l. sicut iniquumnum. q. & ibidem Addentes, Bart. in
Auth. si quis in aliquo C. de edendo anum. 6. usque ad p. & ibidem Addentes, idem Bart. in l. a. g. Diuus Adrianus is de iure fisci, num. q. Ias dicta l. I . C. Od. num. 63. Canonistae omnes, S praecipue Abb. in cap. clim olim apud Perusium de priuil. & excest. Prael. a num. 8. usque ad p. & glosibidem in verb. ne repraebensione, Butr. ibidem in principio, seudista
omnes,&praecipne Bald. in cap. I. qui testes sint necesssiarij, num. S. Dec. cons.
82. num. 3. lib. I. Idem cons. 2IS . num. I. lib. 2. Alex. cons. I96. a num. 8. Vsque
ad Iet. lib. a.& Addentes in verb. Periti, Surd. cons. Iqq. lib. I. anum. I. usque adfin. Mascard. lib. I. de probat. cons. 6o3. num. I . Afflict. decis 27 . & ibidem . Vrsili. idem Amici.decis 3 or .a num. . VLque ad fin. Surd. decis I 37. num. 7. Molin. in a.tract.de contractibus disput. 8. anum. I .vsque ad 8. Tusch. in 3 .lom. littera E. concl. Iq8. num. 3I. Valast. dicta quaest. a nu. 3 8.vsque ad fin. ubi bene ista materiam declarat, & ratio praedictorum
est, quia qui se fundat in scriptura debet
concludenter probare suam intentionem, ut dicunt Ciuilistarint. veteribus T. pactis,Seraph. in I .par. decis 37.nu. T. Vnde non obstat r. oppositum de dicta l. si de possessione, nam ille textus procedit, quando aliquis furio subtraxit instrumentum, tunc in odium ipsius furis sufficit probare surtum dictae scripturae, Ut
ibidem dicit glos in verbfurium, & Ad
185쪽
dentes ibidhm,& tunc si probatur instrumentum esse subtractum, licet testes non deponant de eius tenore, statur tantum iuramento perdentis, ut dicit VrsitI. addens ad dictam decisionem 2 76. nu. 3. &q. Valast. loco citato num. 8 8.vers. Adde insuper,Molina dicta disput. -8. a num. 8. usque ad sin. 8 Nec obstat ultimum oppositum de diis Ota l.ei incumbit, nam ille text. probat intentionem nostiam, cum iam inter alia diximus, quod probari debet casus amissionis instrumenti emphyleutici. 9 Quae conclusio ampliatur in omnibus actis publicis deperditis, seu scripturis,ue- Iuti sententia,inuentario, & his similibus requirentibus scripturam, veluti de testamento deperdito,vel instrumento raso re formando , vel de instrumento libertatis,
seu legationis, siue de priuilegijs quibuscunque amissis, vel deperditis , quae petuntur renouari iuxta dicta per Canoninas in dicto cap. cum apud Perusium,VMIasc.Ioc. citato nu. 38. vers. Primo etenim. Estque aduertendum ad unum quod dicit Gratianus in I. tomo cap. I 68. 1 num dio. usque ad fin.quod si lex in aliquo casu non confideret de probatione testium, sed solius scripturae, timc non sussiceret depositio testium, qui deponerent scripturas esse deperditas licet probarent ilia larum tenorem, tunc enim requiritur plenior, & exacta probatio,iuxta determinata in Concilio Tridentino cap. 9. de Re-form. sessi. 23. ubi tractatur de probati ne Iuris atronaturi
Si extraneus in re emphyleutica tanta seculari,quam Ecclesiastica reperiat thesaurii,cuius erit dictus thesaurus
faurum pectare ad inuentorem. 3 Seeundo thesauras dicitur donum fortuna ergo ad ιnuentorem pertinet. 6 pro medietate spectu ad inuentorem pro alia medietate ad Dominum fundi facit rem. in s. thesinos insit. d re aras cum aliis,
Secundo, facit ιμι.in I is qui in alieno acquir.reri domin eris Caainiquid inuenisti I quae i. . eum aliis. 6 Vnri I. contrarium resat, eum illud imulligatur, quando quis inuenit insus proprio fundo. Nec sistat a. quia en donum fortunae quoad am ratam, non auiam in totum.
R O faciliori intellige tia praesentis quaestionis
praeuia protestatione quod in hac quςstione, nos loquimur secundum
Iecundum consuetudines locorum, siue Regias pragmaticas, siue alia iura locax lia,) erit praemittendum quod ly thesaurus dupliciter accipitur, improprie, &tunc dicetur omnis pecunia, quae Dominum certum habeat l. thesaurus E ad exhibendum ibi, thesaurus meus in tuo fundo est. nec eum me pareris e dere, ubi gloLin verb. thesaurus; Idem probatur ira lege item labeo issamil. Ericisc. ibi.Si unus haeredum thesauinum retictum a te latore odii, ubi ossin verta. thesaurum , MO lina in I. tomo de iust. & iur. disput. 33. vers Porro; proprie thesaurus , de quo est sermo noster, est quaedam vetus depositio pecuniae, cuius non extat mem ria,ut iam Dominum non habeat,sic e riim fit eius, qui inuenerit, quod alterius monsit,alioquin si quis aliquid,vel lucri ca usa, vel metus, Belli, vel custodiae condi acrit sub terra non eris thesaurias I. numqUamis de acquir.reri domin. & in I. unica C. de thesauris lib. ro.ibi condita ab ignotis, Dominis tempore vetustiori mobilia, glosin dicto S. thesauros, in verb. Ihesauros , Sylvest. lnverb. 1nuemum 3. quaest. Na uata in suo Manuali cap. 17. num. ἔγχω Molin. Diuitigma ny Coralla
186쪽
Molina loco supra citato Couar.in regul. peccatum in 3. pang. 2. num. I. qui quidem thesaurus i lege vocatur donum ser tunae, i. si is qui in aItem is de acquirire domin. ibi, quia, ct thesaurus donum friuna ινeιtitur,&Valast. quaest. II. in fine appellat thesauros carceres Pluti, de qua materia ultra alios lath pertractant Feudiis in tit. quae sint Regalia, & in specie ibidem Aluarol. a Vnde ex deffinitione praedicta videtur dicendum, quod dictus thesaurus in t tum spectat ad inuentorem cum in nullius bonis sit, unde naturali ratione occupanti conceditur S. serae igitur Bestiae institi derer.diuil. ibi, quod enim ante nullius en, id naturali ratione oceupami conceditur, Couari loco citato num. I. in fine Tusch. in 8. tomo littera T. concl. 3o . num. 3. idem Tusch. in s. tomo littera M. concl.
3 Secundo,thesaurus est donum sertunae ut in dicta l. si is qui in aliena, ei, Occ panti conceditur. 6 Pro parte contraria, stilicet quod pro
medietate pertineat ad inuentorem, &pro alia ad Dominum iundi, lacit texti dictoli. thesauros, ibi, ainquis in altino Deo non data ad Me opera , sed fortuito inuenerit , dimidium Domino fili concesfι, o rimidium intientανι l. unica C. de thesauris lib. I o.ibi ρ o Vorte, vel ar do, vel alias terram alienam colendo, vel quocunque casu non nudis per utandi in alienis locis thesaurum inuenerat, id quod reperium fuerit, iamidia retensa , altera dimidiis data eum locoria Tomino parilausis, Tusch. loco citato num. r. Vrsill addens ad decisionem 32 I. num. 7. ad AL flict. ubi bene de ista materia tractat. I Secundo, adducitur text. indicta lege si is qui in aliena ibi , sin auum in alieno, pars Lomino acq uratur, quod confirmat
Canoni stat indicto Can si quid inuenisti,di Nauar.loco citato num. 172. quod in
specie tenet Caidinalis de T recrem. indicto Can. si quid inuenisti, Couata loco
citato mam. a. vers riuito autem, Sylv. loco citato quaest. 3. num. 3. Molin. loco
citato disput. γ6. vcrs Quod si thesaurus non sit inuentus, Menoch. in tractatu depraesumpt.lib. . praesum pl. 3 o. num. 7.ubi dicit, quod hoc est ab omnibus receptum tam Civilistis, quam Theologis, Hier nym. de Caeualos in suo specul. quaestione I . ubi testatur de communi opinione Valast.dicta quaest. I 3.num. Io. Farinac. in tractatu de varijs, ct diuersis quaesti nibus, quaest. Ioq. num. I 3. in fine. 6 Unde corruit I. contrarium de diffiniatione thesauri, & de dicto g. ferae bestiae, nam illud procedit, quando quis inuenit in lando proprio, tunc enim thesaurus fit ipsius; qui thesaurus, licet dicatur esse in bonis nullius, tamen aliquando stit in
bonis alicuius, ut bene resoluit Menoch. dicta praesumpti 3 o. num. 8. in fine. Nec obstat ultimum Argumentu,nam licet thesaurus sit donum sertunae, non valet consequentia, ergo totus thesaurus spectat ad inuentorem, nam cum sit donum sertunae pro medietate spectat ad inuentore,& pro alia medietate ad Domina landi,ut volunt iura supra citata,& Tusch. dicta concl. 3oo num. 3. tenet opinionem nostram, & reprivendit Castri tenentem contrarium, prout ibidem.
QSaaeritur, medietas thesauri quae ,- istat ad Dominum fundi cretentis terminis stiperioris quςltionis, utrii spectet ad emphyleutam, an ad diserectum Dominum. SVM M.ARIUM.1 Videtuν quod illa medietas tota in lit ad
emphteutam , cum utile dominium pra feratur directo 3n omni ea . a Secundo inaei mile desudatario qui r sum ιhefatim bi acquirit, ut diems fudinae in cap. I. quaesint regalia. ta Terti acu reguualla,quod quemsequun tur incommoda , sequiuntur er commodo, ergo ci=m damna senixeant ad emphyleutam, debes c, peratarae ιhesaurus. Pro
187쪽
4 PM contraria parte filisti quod dicta modietas debeaι pertinere pro aequali poni ne tam ad directum Dominum, quam ad emp0teutam Moisnam lis aquilas.1 Secundo, pro hac parte addaestur text. a
simili in Linis Fi in alienass. de acquiri
6 Vnia facili resoluuntur prima cantraria ex dicta, indicta I. uniea, O dictos. tb sauros, namglos praedictae dicunι
quod illa verba pisint intelligi tam de
directo Domino, quam utili. resinat 2.Aettimensum desudatario, nam illud non Hi mram,cum t satis con
8 Nὰo obfusi Argumentum de commori, edi in modo, nam aquilas naturalis suadet, quia Dominus directus, ct emphte
ta habent dominium rei diuisum, Ita pariter diuidatur thesaurus. 9 ua communis conclusio limitatur,ut non precedat fl thesaurus fuit inuemus arte magisa,vel aliquo illegitimo modo, tune enim applicatis Regio eo. Io Secundo limitatur, FTominus directus, aut alius recondidis pecuniam in muro, edi postea vendidit, aut e breu/isauit dicta domum, illa pecunia non flet Emptoris,quia non en thesaurus, sed ad D
minum directumspectabis. N stiperioriqiu stione dismet traneus inuenit thesaurum in re emphyleutica
ipsum,& pro alia medi dietate ad Dominu fundi, modo irinitur medietas suae remanet quomodo flebet
reutru& videtur quod illa medietas debet applicari emphyleute utili Domino, &nou Proprietario ς quod dicunt Legista colligi ex glos in I.unicaψde thesauris lib. Io. in verb.nam in uis, ubi glos dicit , quod appellatione sui' accipitur siue sit Dominus directo, vel utiliter, ut -- datarius, emphyleutae,&similes, idem dkit glo sin dicto S.thesauros in verta in suo, glos in I. Procuradore isde procurata in verb.suscipiendum in ne, Bart. In dia
I. usque ad vers Sunt tamen aIiqui. a Secundo, adducitur simile de seudatario, qui thesaurum inuentum in re seu-dali totum sibi acquirit, ut dicunt studi- , Aluarottus, Iacobus deS Georgio, di praecipue Isem. in cap. I. quae sint re galia num. 9 . ergo idem in emphyleusi. 3 Tertio, accedat regula illa communis, nam ad quem pertinent incommoda debent pertinere, commoda, sed ad emphyleutam spectant damna fortuna circa fructus, ut in I. I.C.eodem,&inclicto g. adeo instit. de locat. &conduct. ergo ad ipsum spectat thesaurus, qui dicitur donum fortunae,& beneficium Dei,ut in dicta l. unica habetur,Valast. dicta quaest.
6 Pro contraria parte de stricto iure loquendo, dico quod illa medietas pro aequali
portione erit diuidenda inter directum Dominum,& emphyleutam quemadmodum erit dicendum, si emphyleuta inuemniat thesaurum,debet ipsum diuidere pro medietate cum proprietario, & c contr1 si Proprietarius inuenit debet diuidere cum emphyleuta, quod suadet natiaralis aequitas, ut dicit Valast. dicta quaest. I
anum. I. vers ego tamen usque ad num.
a.&num. 9. ubi allegat infinitos Concordantes Nauar. in manuali cap. II. 1num. Ira. Vsque ad I Tq. SyIuest. quaest. 3. num. 3. Angel. in dicto g. thesauros,& Addentes, ibidem ad dictam glos in verbδuo, ubi se remittunt ad Angel. diado S. quicquid dirat Placentinus antia quus Doctor,&alij, ut SpecuI. in dicto
S. nunc aliqua num. IS9. quaestio. 13 3.& Io. Andreae ibi iam, & Iac in dicta l. r.
s Ad quod accedat texti in l. si quis In
aliena ride acquiri reta domin. ibi Uicommunis seruus in alieno inuenerit, virlim pro dominν partibus, an semper aquis a
quirit, edi simile eii atquὸ in hareditate, vel legato , vel od ab alys donatum feruo traditur, quia, ct thesaurus donum so
188쪽
riuna ereditin sciliis, ut pars qua inuentori redis ad socios pro qua qui ue par-
lege,& sequentibus colligitur,quod si ser-
Irus communis a tribus, vel quatuor Dominis possidetur, calii thesaurum inuenerit in fundo alieno dimidiu erit Domini sundi, & alterum dimidium inter Dominos serui diuidetur pro ea portione- , qua unusquisque dominium illius haber, ergo idem est dicendum in emphyleuta,
qui in communi habet agrum cum pro prietario , & e contra, ita argumentatur Molina in I. tomo de iust. & iure disput. 6. vers In hac re, usque ad vers. Cum in hoc,Farinac.in suo tractat. variar.quqst. quaest. Io a num. II. usque ad Iq. ubi allegat infinitos Concordantes, licet Rota teneat quod thesaurus inuentus ab emphyleuta totus sibi acquiratur, quasi,dicatur repertus in fundo proprio, absque eo, quod aliquid communicet cum directo Domino, ut resert Gratian .in 3 .lomo cap. 6 3. num. . & 6.I.& a 3. quod idem
dicendum est de lapidibus praetiosis, statuis,vel similibus, dummodo dictus thesaurus non fitetit inuentus arte magica,Vt
ibidem declarat Gratian. ε Vnde corruunt prima contraria de dicta glos in I. unica, & in dicto S. thesauros, & in dicta l. Procuratore, nam dictae glose dicunt tantum,quod illa verba, injuripossunt intelligi tam de dominio directo,qua utili,non per hoc sequitur,qiiodem phyleuta praesertur directo Domino,in thesauro inuentoammo Addentes ad dictam glos dicto s. thesauros dicunt con trarium , & pro se allegant Angel.qui sequitur opinionem nostram, ut bene aduertit Molina dicta disput. 3 6.versin hac re credo , de glos in dicta l. Procuratore procedit in casu suo, quando quis cessit alicui actionem, quam habet contra alia quem , tunc si Dominus, qui cessit, vult etiam agere,utilis actio praesertur directς, :quia tendunt ad idem, ut ibidem declarat' Bart. nu a .quod secus est in casu nostro,
ubi dominium est diuisum inter directum Dominum, & emphyleutam, Merito debet diuidi inter eos thesaurus, iuxta teXt. in dicta . si is qui in aliena. Nec Bart.
7- Nec obstat a. Argumentum de studatario, nam opinio seudistarum non est ita tuta,nam thesaurus repertus in fundo seu-
dali debet pro medietate diuidi inter Vasallum, & Dominum, prout cumulat Valast. dicta quaest. Is . a num. I. vers sunt tamen aliqui, usque ad num. 2. Nauar. dicto cap. II. num. I72. in fine. 8 Nec obstat ultimum Rrgumentum sn1m aequitas naturalis suadet, quod cum emphyleuta, &directus Dominus habeat prςdium diuisum, debent etiam diuidere thesaurum in dicto iundo inuentum, cumi sit donum sortunae, & Dei beneficium dicit Molin.dicta disput. 36. vers. In hac re, ubi permulta Argumenta id probat,
Farinac, dicta quaest. Iol. a num. 13. VLque ad I 9 Quae communis conclusio tam de inuetore in fundo proprio, quam in alieno Iru mitatur, Primo, ut non procedat, si thesaurus fuerit inuentus arte magica, siue alio illegitimo modo, nam totus applica-
έ tur Regio fisco dicta l. unica ibi, dummodo esceleratis, ac puniendis fac scys,
. avit alia 'qualibat arte legibus odios,vid licit Tusch. tomo 8.dittera T. dicta concl. 3oo. num. I. & Valasc. loco sepra citato, num. q. ubi allegat Concordantes, & reprehendit Nauarnqui tenebat,quod thesaurus inuentus artibus magicis in conscientia tuto poterat retineri quo ad usque Iata sententia quis priuatur, cum fuerit quaesitus contra legem Diuinam, &h imanam, ut dicit Molina dicta disput. 3 6.
in principio, ubi testatur de communi., Isem. dicto cap. I.quae sint regalia, num. so. Menoch. lib. s. de praesumpt. prae
I o Secundo limitatur,nam si Dominus diarectus, vel alius venditor abscodidit, siue recondidit pecuniam in muro, alicuius domus, & postea vendidi aut emphyteu-ticauit domum illam, illa pecunia non fiet Emptoris, nec emphyleutae, cum non sit thesaurus,ut supra diximus, nec intelligitur vendita, nec emphyleuticata, Vt a simili declarat texti in l. a tutore is de rei P vendic.
189쪽
vendic. non thesauri fuerunt,sed pecunia te perdita, vel per errorem ab eo, ad quem pertinebat non ablata, nihil minus eius eam esse, cuiusfuerat. Ita in specie dicit Valast.loco sup a citato num. 8. ubi allegat concordantes,lsern.l . citinu. 92.Nauar. loc. citia n. I7 .adad 176.
An Emphyleuta durante emphyleusidomum a se constructam proprijs
impensis, vel aliud simile demoliri
pollit auctoritate propria, ita quod non sit priuandus Iure suo.
o Unia fune resoluenda contraria, O priamo de victo g. Marcellus, nam uti dista eraι quaedam cortina amouibilis, qua Dialebatur ab M aliquo damno, quod nonen in ea nomo. II Nee GIDι-dicta l. In νe mandata, nam illa procedunt in Domino directo, di non in Emphrteuta, qui babet dominum Miles. balternatum.
nam Bald. loquit. δει conditione, dummodo non ad ι aliquodpristidicium , O dicta domina procedis, quando sudum .s nisum.
na ibi eramus in Inquilino, ctin rebus δε- paratis . domo ,seu adscis Quod non enis casu nostro,in quo mutatur Hatus rei. Iε Nee omat visimum iis dedicto s.ce te, O dedicto g.ad hoc, nam illud potenprocedere iis δε,vel Ephrteusino tamensequisur, quod dis refudo,vHEmpbyieus liceat de uere melioramenta.
3 Graio adducitis doctrina Baldi in cap. I. S quis se mans ,st de Inuinitura fru- . di controuersia fuerit.
Θ'arto textus in linea addes S.F dominus locati semisi. s mimo, , visimo adducitum simile, quo
utuntur InHirruma in s. eerie illud Immi.de re .Huic O iam in cap. I. S. ad Me , hic itur lex:ώ Pro parte contraria facit primo , quia adi um in alienofactum cedisseis ,sed dictumsolum en T omini directi, Erga eiusdem Iuris eris aedi cium de per adia fatum et Secundo Aedi cium exinens in fundo diaritur pars rei, Ergo flutum eri emph
leuticum, ergo ct pars, tanto magis cum sint connexa
s Melioramenta, qua rei insunt, ut separari nequeant, spectant ad Dominum soli, ergo eo inuito tolli nonpefiunt. 9 Vltimo E fleuia ad cium demuendo dicitur rem deteriorare, Ergo deteriora do incidis in commissum.
tam in uxoris hortis, quos in dotem acceperat ,fecerit , posse eum hae detrahere , qua usui eius futura sint ne mutireis tamen damno, ex quo textu dicunt Ciuilistae, quod maritus potest leuare aedificium quod extruxit in re dotali, Ergo idem in casu nostro. Secundo adducitur text. in I. In re mandata C. mandati ibi, nam sua quidem
quiriquὸ rei moderator, o Arbiter, Ergo pro suo libito potest Emphyleuta tollere aedificium, quod suum est,& suis expensis
3 Tertio Accedat doctrina Baldi in cap. primo g.si quis de mansonu . I 3.versquia quadoq;side inuestitura studi cotrouersiasterit,ex qua dicut studiis,quodVasallus potest quadocuq; tollere aedificiu dur te
190쪽
phneuta, in L sed si quid ff. de usust. Mu.
I. quod videtur approbare Ias in l. a. C eod.num. 3o.vers puto in hoc passu. i 'li Clarum etan Inquilino, & Conduci re, qui minus Iuris haberi quam Emphyleuta, nam potest tollere, & leuare in re condum,quod fecit i.sed addes,f. si Dominus Clocati ibi in Inquilinus onis vel quaeda alisadisicio adiecerit prae a Bo Mahabeat, O e Ii veritis,quod Labeoscribit c petere ex eonducto actionem, ut ei tollere liceat, Idem habetur in I. in fraude s.Conductor isde Iure fisci ibi, conductor exstindo si eati nihil transferre poten, nec cu-
μυsi materiam vendere, vel Olma, non
fisHitutis albs, caeterasque arbores pomi- ex quo diaucitur, quod potest fructi seras arbores cedere, di alias substituere, Ergo idem in casu nostro. 3 Quinto,& vltimo facit.quod communiter incunt Institutissae in S. certe illud Instit.de rer. diuis. & ibidem glos in verb. adisicauerit, quia aedificans in solo ali no bona fide repetit impensam,quam fecit,& in vasallo in specie est text. in c. primo S. ad hoc hic finitur lex ibi, aut dominus patιaιυν aedificium auferri, avisoluat pratium meliorationis,ubi seudistς omnes ita concIudunt, quod intelligendum est, quando seudum aperitur Domino absq; culpa vasalli, ut ibidem habetur, sed ubi studum aperitur Domino culpa Vasalli, thnc perdit omnia melioramenta, quia cum perdat principale,perdit etiam accesserium, Dec. cons. 3I8. lib. q. Cuman. cons. 37. Vnde in hoc casu nostro die a melioramenta transeunt in haeredem Emphyleutae, & repetuntur, sequitur, quod ea tollendo Emphyleuta non incurrit.caducitatem, quia non dicitur rem deteriorare, nec Dominus directus potest ab Ie*are aliquod intereresse, cum in eisdem aedificijs, & melioramentis nullum Ius habeat, ita argumentatur Surd.decis78.
a num. I.usq; ad versContraria tamen
opinio,&dicis 3 O.' 6 Pro contraria parte facit,quia aedificiusadiu in alieno cedit solo L adeo S. ex diuerso is de acquir. rer.domi inibi, e
rure adu pertinet, ubi is, s in veria riste, idem probatur in L si is contra quem C. de aedifici priuatis ibi, MPm Misicivi qua in alieno loco imponuntur solo e dant f ita tenet in specie Bart.in lege et s. r.si uperficiebus nu. I.nΞm non potest esse alterius qdificium,quam eius euiugea Blo, ut in l. obligationu sere g. placet E de lin. de
cies tra eat, qua natura soloeohaeris, ratio rationis est, quia quod per se state is non potest, ceditselo, fine quo stare non debet, Tu sth. tomo 3. littera H conclus3 num. a. Ad quia laesi simile quod dicit Seraph. I.pari decis, I9. num. πω ο Is. Vnde cum tum sit Domini disscti, & emphyleuticum, ergo, & eiusdem
iuris erit aedificisi, it, argumentatur,Surd. dicta decis 3 oo.num. 9.& Io δε decis78.1 num. I O.vsque ad II .tanto magis c un
istud aedificium sit quodammodo augumentum,& tac succedit regula, quicquid
in alterius rei cedit augumentum, sortitur illius naturam, cui accedit, & idem diei. mus de augumento,quod de ipsare,si M'
7 Secundo, clarum, est quod aedificium existens in fundo dicitur pars rei , ut patet ad sensum, unde si totum est emph iteuticum, ergo, & pars, clim 'na eadem que res non possit pro parte censeri emphyleutica, & pro parte libera l.eum qui aedes is de usucap. ibi, nequὸ enim recipi potes, ut eadem res, O ut res fili, ct tanquam mobilis sit possesi tanto magis elim dictum aedificium ut solo emphyteu tico connexum, & annexum, & non potest consistere nisi ex solo, & superficie, ut probatur indicta Leum qui aedes ibi, cism ader ex dua/us rebus confient, exs P a is,