장음표시 사용
241쪽
M Wopter omnino Gladiatores esse proti- - , Archi L in cap. I. de suppl. ne . Prae I lib. 6.&Ias insuper ponderat ibi, texti nullo modo , quae stat verba gemina, ra, ita tenet Angel .de Perusio diato S.
phyleusim. num. I7. Dec. loco cit. ς Secundo, Couandicto cap. I 6. num. . vers. tandem, inducit textila g. si vero de non alienandis ibi, non ωmen scundum nos ugis obseruationem , ratam Isc ca-
de remis dicit, quod cadat, ergo cadit etiam ab eo rure, quod liciis concedi potui sies, alioquin non esset congrua loquε- di sum. . siquidem ab eo contractu, vel ab ea parte conuentionis , ouae nulla est, non dicitur bene, quod cadat, unde dicendum est, quod illa verba referenda sint ad integram,& totam conuentionem. I o Tertio, Accedat textus in Clem. I. de retatacl. non alim. ibi, me ex concesssone ipsius ,. recipientiIur aliq- aequi Iur , negativa enim cum diinione, aliquod, etiain qualibet minima parte verincatur, ut dicit glos in clem. I. desero competa in verta aut eorum, idem habetur in dicta extra g. ambitiose, de reta Eccl. non
alim. Ei , litus ι omnino roboris, Omomenti, ita dicit Couar loco supra est is num. s. vers sed quod locatio, & idem dicitur in cap. hoc consultissimo de re,
Eccl. non est .ibi, decemimus adeo vir bus omnino carere, ut nec ius aliquod tribuant , Molina in a .tractatu de contractibus disput. 67. a num. I. usque ad vers communis opinio, & num. 3.
II in reo, illa concessio, quae fit contra semam solitam non potest celebrari sine Breui Apostolico, ut per Canonitas in
cap. dudum de reb. Eccl. non alien.lib. 6.
extrauag. ambitiosς cum alijs, ergo com
cessio in illa ex defectu solemnitatis,& quod nullum est, nullum potest producere essectum, ut dicit Assire in indiuiduodecis Ici7. num. I. vers. tamen re
liqui Domini,Tusch. in 3.tomo littera E concluc I 83. num. .&indicti conclus. 373. num 39. Ad quod ficit simile quod dicunt Canoristat in cap. finali de pςnit.& remisi. lib. 6. quod cum Episcopus iuxta solitum non possit concedere nisi quad inta dies de Indulgentia, si concat
quinquaginta non valebit etiam quoad quadraginta, quia facit contra solitum, ut dicit Assiiα in dicta decic num. 3. ubi adducit simile, quod dicit Castri in I.praecibus C. de praecibus Imperiosser.in fine, quod Princeps potest concedere dilati nem quinquennalem, si concessit usque
ad septem annos, non valebit etiam c6cessio quo ad quinque annos, Lap. alleg. 8 o. per tot. & ibidem Quintil. Mandos
in Verta connexuarem, de Amot dicta d cis num Tusc. dicta concl. 373.nu. 3.& redditur ratio, quia res una,& eadem non potest diuerib iure censeri, ut dicit Rota in recenta decis 669. num. 3. in I.
I a Quinto diximus supra, quod datur Indiuiduu,quando est actus individuus, ex voluntate contrahentium, ut dicit Alciat. I
co citato num. Io. Vnde cum contractus
sint indiuidii qui non possunt pro parte approbari, de pro parte non, quia lex praesumit,quod partes aliter no contraxissent, Ergo applicando ad casum nostrum, cum constet clare de voluntate contrahentiu , quod voluerint celebrare concessionem ad quartam generationem, quae est contra Blitum, & δ unicus contractus, & non duo, tunc utile vitiatur per inutile, ut bone dicit Rota in manuscriptis. 9. Decembris I 6 2 o. coram D.Coccino,Bart. in dicto S. Illud, & hoc ratione voluntatis, &connexitatis Argumento eorum , quae distat Ciuilistae in l. neminem isdeIeg. 2.ubi legatum non potest pro parte acceptari, di pro parte non, Iuxta notata per Sues. decis. 7.a num. 3 .vsque ad finem,Couar. Ioco sepra citato num. s. vers non obstat,
di bene declarant nouissimi de Rota docis3 3.num. r . in secunda parte.Tusch. in
. tomo littera L conclus . Ioamum. 39. in specie.
13 Sexto,&vltimo dicit Couar.loco cita- ω nu. vers. deinde,quod in his quae pendent a voluntate duoru, α agitur de obligati
242쪽
gatione contrahenda, si actiis non valet ut fit, nec valebit ut fieri potest, ut dicunt Ciuilitiae in I. r. S. si quis ita is de verta lig. & ibidem Bart. & Bald.in hoc sibi contrarius in l. quaecunque C. de bonis quae Liberis num. 3.ubi dicit, quod si si natio rei Ecclesiallicae fit ultra licitum, &intra licitum, non valet, quia in factis c5tra legem, si non valet quod ago , tam
non valet vivalere potest, quod confimmat in l. etiam filios C soluto matrimonio num. I.ubi tenet,quod in re selita c5.
cedi G potest Ecclesia apponere Netium
durius contra Ecclesiam, quia esset rece derea serma consucta, & est et noua em phyleusis, In Qua requiritur Breue Apostolicum,undoe Bald. sibi est contrarius, ut bene aduertit las dicta l. 21num. II vers. Istam opinionem, Ita tenet Felin. in specie in cap. auditis de praescriptinum. I 6. Ruin. cons 86. lib. I.nu. 8.Gabr cons. 83. lib. I.
cons Iψ3. lib.7.num. Imolant.quod discitur is de verb. oblig.Tusch. locis citatis Federic.de Senis csis sa .Cuman .cons 9I . Rodoan. de reb. Eccl. non alien.quaest. II. cap.6. num. I 9.Et ratio elu quia utile per inutile vitiatur in Indiuiduis; ut dicit R ta in recent prima par.de is, I 2.num. I O. de decis. I 33. num. 9. Sin secunda par.de cis. 23 .num. 7. ubi allegantur decisiones eoncordantes,& in manuscripticoram diu D. Coccino die s. Nouembris I 6ao. supra citata
primum dedicto cap. utile, nam illud procedit in seperabilibus, & rebus diuiduis ,
quo casu utile per Inutile non vitiatur, ut
dieit ibidem Din.& Τ e dicta concl. 3 7 3.
num. I.nos autem sumus in contractu uni,co, & unica concessione, & sumus in actu indiuiduo ex voluntate contrahemtium , unde non potest pro parte appri bari, &pro pane non, ut dicit Alciar. I co citato num. a o.& a 3. & Rota dicta decis. 63 r. nu.7. Nec obstat inductio Balae in dicto s. neque illud , nam ille textus non probiit intentionem Ba cum ibi aga- ttur doe pacto de renouando emphyleusim ante. elapsiun ampus a iure permissumna eo casu remanet dicta emphyleusis in. Iida reiecto pacto a iure reprobato,quod non est in casu nostro, in quo sumus in
unico contractu , unde inlotum vitiatur, ut dicit Couam loco citato num. . versnon obstat, Se dicit Ias dicta l. a. nu.a II. quod ibi vitiatur pactum, & non contra inis, quia erat pactum separatum a comtractu; Et sic simus in rebus separati spas Nec obstat oppostuma.&in specie dedictos.Trebatios, nam ultra,quod possit mus dicere, 'uod recedunt dicta contraria in rebus separabilibus, & diuiduis, ut in dicto g.Trebathas probatur ibi, πω preora parari possint, Ila quibus caribus
utile per Inutileron vitiatur, cimi sun in materia diuidua,tamen in casa nostra sumus in Indiuiduis ratione voluntat de&contractus, ouo casu utile vitiatur per per Inutile, vici eun upracitarit Domini de Rota,& Alciatiloco citatorium a velut dicit Lap. loco sup ra:citator v. 3. lndsectis Iuribus contrariis, contractus a principio tenuit, quod non est in casu nostro, in quo a principio nullus est tanquam celebratus absque Breui Apostolico. I 6 Parum obstat 3: oppositum de dicta I. sancimus cum similibu nam ille text. non procedit ad anmillationem actus, prout
est in casu nostro;&ibi est ratione speci litatis in donatione, in qua licet non leat donatio nisi in eo.quod est intra summam legitimam , illud procedit, quia non laeditiir donans; ex quo sponte, &nullo ure cogente donauit,undi non p. test ex suo ficto conqueri, ut dicit Qui til. Mandos. addens ad dictam allegati
nem 8o. num. 3. Tusch. dicta concl. 373. num. I o. vel in casu nostro dicta per nos procedunt, quia fit contra substantiam actus, ct tunc utile, per inutile vitiatur ,
quod non est interminis SM I. Sancimus in qua sumus in rebus separabilibus,&dia uiduis , & ibi insinuatio non est de se a substantiali, cum positi etiam ' interuenire post sactum odicunt Ciualist,inti geuniuersas C. de precib. Imperi offer. Ita
respondet Alciat.loco citato num. 6.Co uarinum. I. vessi non obstat, parum
curandum est de Mol in dicto cap.expar
243쪽
te, eum ipse decipiatur, eum simus in e su indiuiduo, de unico contractu. 37 Nee obtae . Argumentum de dicto cap. quaerelam, quia ibi sumus in separ bilibus, ut patet in illo territorio, de Ecclesia vendita, quae erant ab inuicem separata, unde non erat accessorium territorium ad dictam Ecclesiam, merito tenuit alienatio territorii, & non ipsius E elesiae, ut dicit glosa ibidem in ver, non potuit. I 8 Nec obstat ultimum Argumentum , Bal nam doctrina ipsius non est ver cum nullo pacto possit transgredi se a substantialis solita,ut probauimus supra, ultra quod Bald. allegat texti in dicta l. si Titio, in quo sumus in rebus diuiduis, de separabilibus, cum seerint legata decem duobus, quorum alter erat incapax,unde dicit textus, quod Titio capaci debentur quinque tantum, & idem dicendum erit de dicto D ex imperfecto, cum ibi simus in rebus separabilibus, & diuiduis, & il lud procedit ratione speciali fluore fili rum, ut dicunt ibidem Civilistae. Nee o stat quod di it Alex.dicto conc38. ubi ala legat Imol. dicto cons 69.nam Nec niti tur Auctoritate Bald.quae non est vera, ut diximus, ultra quod Alem est sibi contrarius , prout in supracitatis consiliis clath patet, de in specie concI 3 .lib.7inum ubi dicit, quod magis communis, opinio est contra J Llmola etiam nititur aucto ritate Baldi, Clar. loco citato num. 3. videtur sequi opinionem nostram, quam in ease nostro videntur sequi Domini de B o
ta nouissimi dicta decis33.num. I7.m 2. par.& Molina loco citato num. 3.
Qq inu si e araneus inui dierum
num tessere miliorem conditionem rmam ipsi descendentes, seu tran-'
iuertaes pro ipsa renouatione, Et
extraneus praeseratur des Mentiribus.
dicta extra g. ambitio . 6 Secundo, textus in eap. ad aures de reb. Eccl. non ahen.
a re obitat alius texitis in dicta l. si quis
eodem tit. nampariter praeerit duran- te dicto rempine ram non potui res aik concedi,etiamst augeatur pen o,ct rex tus auegatus is castiren risu opini
N hac marestione vIdetur, quod descendentes, sesi
transuersales omni remapore, & omni modo devibeant porri extrane etiam si extraneul os .rat meliorem conditionem per texti in L quicunq; C. de omni agro deserto litaria. ibi, quicunque desertum fundum patrimois nissem exereueνιι erfertilem, idon- naeniteris Diuo pastimoniali eamone
a - Seeundo inducitur prohac panem tusint. Mi us auctorinae C.
244쪽
sta 6 Amicus de Iure Emphyleui.
omni agro deserto ibi, miser eum volumus possidere sub ei dem tamen canonis statione, quem non a male latis auctoritas per annos sngulas fluendum esse prasripsit , nullamque eos descriptionem flue adiectionem, aut innovationem in py-nerum DBixere, ita argumentatuP pro hac parte Rip. in traelatu de remedij spreseruatiuis contra pestem num. 2 6. Vers.
etiam quod a tertio , ita tenet Paul. de Castr. cons. I a. lib. a. quod incipit. Videtur dicendum, ubi inter alia alleg. glos in cap. Ad aures de reb. Eces. non alien.
3 . Pro contraria parte inducitur text.in dicta extra uag. ambitiose de reb. Eccles 6 non alien ibi , o tune Eeelesiarum euidenti utilitate , quae utilitas debet esse clara,& indubitata, ut declarat Rota in manu script. coram D. Coccino die 9. Decem . bris Ioa o. in una Romana Domus .&inum Treuerensi bonorum die I s. Martii, I 6 a I .coram Reuerendissimo DinoZetto,
6 Secundo Inducitur textux in specie in 'cap. ad aures de reb.Eccles. non alien ibi, uias serras, qua de fluis extirpara sint arabiles facta eis haereditaνio iure concedere poteris sui annuo cen u tenendas quihusfuo, vel Parentum suorum labore conni erit extirpatas, nisi forte iura stly ris ut ad maiorem Ecelevi utilitatem cum ω em labore, c, oηere Gnferri, qui textus probat intentionem nostram, vi dicit Rodoan. de reta Eccl.non aliemqueae 3 I. cap. anum. 2 a. usque ad finem, ubi allegat texti in cap. finali de studiis ibi, in. primo ergo eqs eudum decedentis libeH, si videris expedire, concedas, via suarus in 7 calarenouationis,&ςanonis larita den notant illud verbum, expedire, quod significat utilitatem .ut dicunt Canonistae in cap. cum expediat de elect. in o. & Institutistae in s. sed , aior institi de his qui sunt sui, vel alieni iuris.s Tertio adducitur textus in I. congruit C. de locat. praediurisius. libri i ibi , eo gruis aequitati, τι veteres pessessores fu i rum publicorum nouis condurioribus rem
Apiant, tago a contrario sensu,si non M. ferunt eandem condicionem, prout in ca sit nostro,debet prςferri ipse extrane iu- txta textan l. finali S. si vero C. eodem fit. ., ibi, si ver. pro tali praedio ab altero condum
ductore osseraetur augumensum, sit in arbitrio conduictoris prioris, cui res ad rempus locara est,ut tm, quia alter adiecit, Hsul ris, maneas penes eum temporalis tua con
dinis, Ergo idem dicendum incasu nostro ex identitate rationis, ut dicit pro hac
parte Castr. si pracitato cons num. I.Ripa loco citato a mim. 26o. usque ad N I. de in I. I .Ede priuilem crediti num. 23. Mes.
cons. 3 8 per tot.ubi allegat Concordates. Hanc opinionem sequitur blandos ad
dens ad consa r. Romamin verbia comm
nis opinio, vers . limita, Gabriel in siis
commvn. concl. lib. 3. de Iure emphyleuia concl. Iarum. 2 8.in fine,Tusch. in 3. to littera E,concl. 22 6.num. Vo.Nouissimi de in decis I9 .num. 9. vers.Sexta limitaritio in a.part.qui dicunt, quod descendentes debent habere notitiam melioris cmri ditionis oblatς ab extraneo,& aiunt,qu mododetur in hoc casu purgatio morae, ut
late prosequitur Seraph. in I. parti decis
6 I p. num. I. Atque ratio praedictorum
potest esse illa, quia finita emphyleusi est finitum Ius emphyleutat,& finita locati ne Ius Coloni est extinctum, ut in dictat
finali S.sane C.de Iocat.praed.civit. lib.c Ergo clim sit nouus contractus celebrandus, licet descendentes, seu transuersales: habeant Ius praelationis infra annum
diem, illud debet intelligi cum euidenti Hilitate Ecclesiae, ut dicit rip. loco supra i
Vnde corruit primum Contrariu Paul. Castr.& pr cipue de text.dicta I.quicunq; na verna intellectus illi textus est, quod illud procedit du rante tempore conuento inter partes,nam illo interim si quis accepit rem incultam , isteain reducit ad cu turam,non debςt et auisti, nec debet pensa augeri ex eo, quod res illa est effect utilis, vel sertilis, Ita respondet Rip. lωρ
citato num. 26o. ver I.non obstat textus iri
dictat quicunquδ, Nec obstat tex.in dicta I. si quis eodem
245쪽
ticinam ille textus etiam procedit durante tempore conuento, ut patet ibidem , quoniam nimis absurdum esu, eos, qui u bis hortantibusfundos inopes, atque egenos magno labore impens, aut exhauHopatri. monio missoria metio repotuerui, ut po-u deceptos inopinatum onus fusipere.CH-rum est enim in iure,quod res emphyteutica alicui concessa non potest alteri concedi durante prima concessione, ut dicit Bald.cons. I 3 3 .lib. a. Surd. decis 2 3O.nu. II. Corbul. sub tit.de caus priu. ob tempus finitum cap. undecima causanum. I
Nec obstat disum Castr. dicto cons ad mentem glosin dicto cap. ad aures , nam dicta glos. illud non dicit, &ille textus probat interitionem nostram,ut supta diximus, & dicit Ri loco sit pra citato 2 9.
veri & contrarium probat textus dicto cam ad aures.
An si Ecclesia velit pro se retinere rem deuolutam ob lineam , vel gener tionem finitam, & sitae mensae incorporare, dc non amplius concedere, nunquid possit cogi renouaro
descendentibus, vel transuersalibus proximioribus in gradu,ut supra di
dum ahenari possis. Σ Soeundo dimmus supra, quod descende res habenι annum, O diem ad petendia dictam renovationem, UnMissa iliud. tempus Ecclesia nonpoten dicere, quod vias pro se rNinere, nam fl Me lice et, redderetuν eluseria eo inpinio Tadi ram in dicto S. permissitur.
medio tempore, quisquid faeis nullumen, ad quo Mit deciso Rota in I .pari. Meg. II. in illa Nonnanttila corant
In fauorem Ecclesia Deit primo, quia pinma charitas incipit a se thso
ε rinio Tenitendi Gef. I p. dicis,quem modum Ecelsa non poteri Agnaras e gere ad inueHisuram petendam , ira mseruetur qualitas, quando Ecclesia vult pro se, non debet cogi ad renouan--m dictis Agnalis. 7 duarto summa aequitas en , τι earentuquissique rebus Ecclesa utatur , quat nus et Ecclesia hoc permittat.
8 pinio hanc opinioon tanquam magis fauoratium Eeelsa resumta in ma iis deri oribus. 9 Me t conrearia,ct in specie diriti, Balae defudo ad emurteu , nam Κ, cet possemus dicere,quod non per vastet dictum Argumensum, tamen domi. via Taldiprocedit de bone Iare, O 'non de nee sitate. rao Nee obfiat a. Argumentum meo. nam flEcclesia dixeris se velle pro δε istinere falso ,flposita emraneo concessis laseis
annum, proximior Agnatus esupraserendus , ct in hoc casu procedis Argumentia Deesecus veia eris omni fraude cessante Ecclesia uuis pro se retinere. Ir Nee AH at tertium, O vltimum Argu
mentum, nam procedis, quando conc-
rit extraneus,cum defodentibus infra illum annum, nam tunc debentnas es descendentes, O deri o nitita procedit in alio casu . ' Ia Geuis concis o pro nunc limitatur, quando adesset pactum de renouando M 29. annis am tune Eule a Lunae tali ρ cto non potin 'in retinere. 23 Secundo, . initas- nante eonsuritiae immemorabiti in specie, quod Ecelsa. non possis pro δε retineo, tum emur sanie tali σοὐ-ιudiae teneταν reno
246쪽
i 2 8 Amicus de Iure Emphyleuci
Requentissima est quaestio, in qua tractatur de Au re Ecclesiae, di prima facie videtur contra ipsam Ecclesiamrespondendum,& Primo inducitur Aringumentum a simili de studo, quo utitur
Bald. in cap. I. S. I. num. . qualiter seudum alienari possit, ubi dicit, quod si aliquis Baro amittit seudum Imperator, vesRex non debet sibi appropriare,sed debet
alteri Baroni concedere, qui eadem munera debeat subire, ut dicunt ibidem seu- distae, Ruin.cons. II. num. 22.Iib. I.& conss s. lib. I. in fine, ubi tenet cum Bald. ergo idem in xasu nostro. . Secundo, diximus supra, quod descendentes, seu traieriales habent annum ,& diem ad petendam dictam renouationem ergo inHi tale tempus non potest dicere Ecclesia,quod vul pro se rem retinere, nam si hoc liceret isto medio tempore, communis opinio Dodiorum in dicto S. permittitur , redderetur eluseria, quia
Ecclesia semper vellet pro se retinere, &ita defraudaret descenderes iure sibiquς- sito, & debito , ita Dec. cons I 3 r. num. 3. vers secundo non obstat, dccon D 3ag. Tertio si istud est prohibitum Ecclesiς, ut dixi, isto medio tempore, ergo quod laterim exequitur est nullum, Argumento eorum , quae dicunt Ciuilistaeinl.cum sex si de fidei bricum similibus, ita a mentatur Aret. in I. si mihi ,& Titio C de , vem. oblig. in fine, & cons. I 39.num. T. . Rip. in tractam de remedijs praeseruatiuis
contra pestem num. 262.vers. Sed contrarium inque ad num. 263. ubi distinguit, quam distinct. sequitur Aechil. decis. 3ao. Hanc opinione tenent mulli, quos omnes connumerat Tusch. in 3. tomo littera E econcIus 226. anum. 93. usque ad I o. Mandos addens ad cons Roman. 22.vercquinto, ut non procedat, Marsili singui. I9. Paris cons. Io 8.num. s. lib. r. & uti detur sequi Rota in recenti oriri a. par. decis II in illa Nonantula coram Mantica. In fauorem Melasiae facit illa regula communis, ciuod prima charitas incipita se ipsis, ut dicunt Canoniis in cap. si si specialis de auctor.& usu pallis,& ibi glosin verb. elige mιs,Ciuilistae in l. Praeses prouinciae C. de seruit.& aqu.& ibi glosHanc opinionem originaliter tenet Abbas in cap. bonae memoriae it a. de postul. Prael. num. 28. vers. Hoc dii vim, & ibidem avidens Corset tus, Rip. in l. r. si de priuil.
cedas, Mantica in specie in suis decisio,
nibus, decis Io. num. 7. Gratianis in I. t .cap. 88. a num. . usque ad II.
Pro hac opinione adducitur texi in Lemphyleusim,&ὶn si neque illud ita Auth. de non alien. ibi, in Me enim nil alitid es,
quam per reuolutionem perpetuas stis. -- phytenses, magis autem priuatiano Ec-IDItieamum agi νeram,in quotoria explicite habetur, quod, emphyleusim reuersam per lineam finitam non tenetur Prae' latus proximiori Agnato concedere, quod patet ad sensum, quia si de iure ad hoc posset cogi, illud potuisset in pactum d duci, unde cum per paruim id fieri non possit, Ruia alienatio esticeretur perpetua,) Ecclesia ipsa potest pro se retinere, ita dicit Aret. dicta l.si mihi, Titio,vers
Mileus in suo reperi. in verb emphyte sinita, Anchar. lib. 3. quaest. IS. num. q. vers. His tamen non obstantibus, lascon et q.lib. 3 .usius conf8. lib. 2 .Calcan. O slio 8. num. 3. Gabr. lib. 3. de iur.em phyr. in suis comm.concI.c cI. nu. Iq. Mandos. addens ad dictum cons ar. man. Tusth. dicta concI. 226. anum. 93. usque ad 93. Vrsili. addens. addecis. 238 Amict. num. 3. D. de Franchis decisi I a 3. num. I. Rodoan. de reb. Eccl. non alien.
quaest. 2. cap. a a. num. 28. Vers N rem
em phyleuticam. Tertio Petrus Benitend. decis. I 9.dicit, quod quemadmodum Ecclesia non potest compellere Agnatos non comprae-lienses in investitura ad renouandam inuestituram de novo, Ita pariter Eeclesia non potest cogi ad renovandum dictis Agnam
247쪽
Agnatisrin vult pro se retinere, ut seruetur qualitas,ita tenet putaq; decis. 3o II Quarto summa aequitas est, ut eatenusquisq; rebus Eccleuae utatur, quatenus ei Ecclesia tribuere vult,argum N eoru , lughabentur per Civilis in I.& habet se de
praecario,& per Canonist. in c.ex parte de studis ibi, liboe,si videris expedire, concedas,unde noto illud verbum libereὶ ergo si libera habet cocededi facultate, Ecclesia no poterit cogi ad renovandum iuxta dicta per Corn.consa 67.nu. Is.lib. Mantica dicta decis i o. nu. 3 .versTertio quia . 8 Quinto,&vltimo hac opinione tanquaaequiord,& fauorabile Ecclesi ς tenet Rot. cora D. Iusto in una Romana molae die Veneris q. Iulij i6o3.ubi allegat Vitalianu in
in una Ciuitatis Castellς bonorsi ar .Maij
tota,ubi allegat infinitas decisRote,&π-s det c6trarijs ita quod dicta opinio est canoniZata P comuni,& vera,Vnde meo Iudicio siit admonedi Praelati. ne bona sic deuoluta facile de nouo cocedat,ut euit et alienationε quasi perpetua , quae etia per leges ciuiles est prohibita, ut in d.ss. Emphyleusim,& in dicto 1 neque illud,ut dicit Mantica dicta decis num. rq in fine.
9 Vnde non obstat primu cotrarium, quo utitur Bal. in d cap.nam ultra quod possemus dicere,qubd non semper valet argu- metu de seudo ad ephyleusim,& e cotra, tamen dictu Bal.procedit de honestate,&c6uenietia,n5 aulside necessitate, ut benedicit Ruin .in specie d.cos. I 3 2.n. 7. lib. I. Io Nec obstat et . Arg. Dec. in suprac.cosit. na si Diis falso dixerit velle pro se retinere,& postea insta annu extraneo concesserit, proximior Agnatus posset repetere, ut in alia quaest.diximus,quia ex hoc fraudiscosilia detegeretur,ut dicit Rip. in d.l. I. nu. I o. isde priuil credit.GOZad. d.c6s3 9.anu. a I. usq;ad aa. Matic. d.decis nu. 9. di hoc casu vedicat sibi locsicomunis opinio in d. g. rmittitur,'secus erit in casu nostro II Nec obstat 3. Arg.nam illud procedit. quando c6currit extraneus cu descedentibus,tunc enim infra illii Annu,& die, si ue res sit integra,sive G,aequitas suadet, ut descendentes praeferantur extraneis, ut in dicto g. permittitur,quod no vudicat sibi locu in casu nostro, quado Ecclesia vult pro se retinere,tuc enim dicta aequitas magis suffragatur Ecclesiae, ut dicit Ruin. di
sequitur hac opinione a nu. 93. ad. 9 . &decis. Nonatula supra allegata no obstat, quia loquitur,ubi adest Giuenulo immemorabilis renouandi,quae est inspecie, &in Indiuiduo probada ,iuxta ea, quae bene cumulat Gratia Io.sup.citnu. r.7. ad quod faciut notata per Seraph.in a.ptate deci LI Io 2.per tota,ubi bene tractat quomodo probetur dictaimmemorabilis c6siuetudo. I a Quae conclusio pro nuc limitari posset, si essemus in c6cessione facta cu pacto de
renouado de ety.annis in a 9. anos, nam eo
casu Ecclesia no potest c5trauenire dicto pacto,nec potest pro se retinere, cu res sit solita cocta iclitati pacto, si debet intelligi, si per descendentes fuerit renouatio petita infra annum, & diem, elapsis dictis
13 Secudo posset limi tari dicta Coclusio, si in loco adesset c6suetudo immemorabilis in specie renouandi dicta emphyteu sim descedetibus post finita generationἴ,
vel topias determinatu, na tuc stante dicta consuetudine immemorabili, Ecclesia noposse se retinere,ita cocluditAnch.cos.
& in hoc casti procedit dict.decisallegata per D D.de Rot.recet.in illa Nonatulana.
Qvqritur si emphyleusis est concessae
uni tantum,deinde eo mortuo transit in plures descendentes dicti primi investiti, an inter istos descendentes competat ius accrescelidi. . SV M M - R I V M. I
248쪽
voluntates, deseri quatentu pertinet adnistram inmIutum.1 Videtur,quod inire tuos defendentes non habeat locum Iti γωνescendissere textam Ismihi, O visio de verb.oblig. 3 Secundo per rex. Lper seruum β.quod se
initium in presiona unius tantum, et trast in plures issendentes dicti Inueniari se re iniis ipsos descendentes habet locum Du aurescendi. s Secundosaeit simile, quo utitu Bald. in L
quia Embruusis en coluncta in unostipueicra druidatuν postea ex successi ne, tamen semper respieissuum stipitem T COIraria eorrutint,nia in δι mihi, edi etiano i in dicto g. qui quis suis inutilis stipulatis,ta nemo posit stipulari alteri
extraneo, uno est in casu nostro,in quo
8 Nee obstat a. Arg.nia seruus ibi non pote Ialteri,quia Domιnosiptilari,merito pro pane vomini valet Hipulatio, o no extranei, quod non est in easu nostro,in
-Iuitur ex eo, quod emph tetita canonεnosoluerit,uel gina rem deteriorem I ci vel quid iis delictum eommi , tune enim non babeι locum iurarerescendi ,sed de luitur ad Dominum.
R O aliquali intelligentia prisentisquςst.& seque-tiu, breuiter erit aliquid praegustandum, quid sitius accrescendi, vel non
decrescendi, & quia stitvvij, & distincti c asus in praesenti mate
multas quaeae in varios, & diuertos casus distinguemus,quatenus spectat ad succes tam G testam.qua ab intestato,de hoc iure accrescedi tractat Ciuil. in varijs locis,& pr cipue in I.re coniucti fῖdeleg. 3.&in I. unica C.de caducis tolledis,&Lunica C. quado no petetiu parte Duarenus latὸ in suo par.tradi.de iure accrescendi, 2 sic d scribi potest,ut dicit Rip.in dicta l. reconitieti n.7.est ius accumulas portiones deficia tisi,vel no petetisi,portionibus pessitiu,ius veris no decrescedi est ius consermas relicta G agnoscenti coeteris,quibus eadE res insisIidu relicta est no cocurretibus, velut dicit Cagnol. in rub.C.quad.n5pet. Partinu. 6.& 7.est accessio pari.deficietis portioni successionis per aliquem agnitae,vel agnoscendae ex dispositionet is ipse iure colingos,ui quide ius accrescedi est tacita substitutio,quq al.inducitur,vel ex coniecturata mete testatoris, quae accrescit etiainuito ignorati; g, sitit inuetu, ne Testator decedati parte testatus, p parte intesta
& I7.& 8. Satenus vero ad nostru Ppositu ius arceescedi est qn aliqua portio ex viverborsi expsse, uel tacite acrescit portioni alicuius uigore primς inuestiturς ipso iurea Vnde in praeseti uidetur 9 no copetit ius accrescedi, ira in contractibus inter uiuosius accrescedi locu no habet,quia coisictio sed eopula inter plures in cotractibus operatur,ut tot sint c6tractus,quot sui perso nae,ut quilibet P rata parte acquirere,vedere,vel obligari ceseaturi si mihi,&Titiciis de uer.obl. ibiis mihi,O Titio, in cultis
potestate noso,nipulo dece, no tota decem sed fila quinque mihi debentur lars.n.ahena deducitur, ut quod extraneo inutilito Hipulatus su non augeat meaparte, g. st siquis Instit.de iniit.stipui. ibi ei placuis no plus quia dimidia partem ei acquirictusch. q. to.concl. 67.nu. I.& q. ubi allegat Co
decis 3 s. n. .Seraph. in I .pa decis II n. I.Cald .de extinctione lib. 3.c. I 3. n.sso. 3 Secsido pro hac parte adducitur tex.in I per seruii g. v seruus unius is de acq. TCr. dom .ibi,quo eruus unius per tradition accipiendose accipere dixerit Dno,u Tisio, partε Diais aequirit,in parte nihil agit, ubi glosin verb.mbiI agit, dat concord. Ita Phac parte dicit Bar. dicta l. si mihi,& Titio
249쪽
E contra, quado phyleusis sumit initiu, si ueprincipiu in persona unius,deinde descedit in plures descedete tunc si pomtio unius deficiat,sine dubio alijs accresciteXep.gratia, c&editur res Ephyleutica alicui pro se,& Liberis,& descedetibus in infinitum,cu sit vocatum certu genus peris narum,uenisit omnes descendentes in infinitum ex primo Inuestito, ex gratia, &priuilegio particulari, ut dicit Bal.cos 18 lib. I .nu I .Vnde cum i stius nomen Liberorum sit generale,singuli descendetes ex illa linea,vel generatione censentur inuitati ad partem deficientem, lac in dicta I.
si mihi, & Titio nu. I et .ad mentem Aret. Alex .ibidem a nu. I .usq; ad I 6.Salicii ndicta l. 2. C. e .nu. 3 in fine,Mantica loco cit. nu. I9. ubi allegat Concordantes .s Secudo omissis rationibus Bar.in dict.l. si mihi & Titio nu. s. cu habeant magna contradictione,ut ibidε dicit Ias. & Alex.
n. I 2.& Matic.loc.cit. a nu. zo.vsq;ad a 3. dicit Bilin d.l unica C.quand.no pet.partes nu.38 .versAut tranni, nomen Liberorum est uniuersale,ut sit pra diximus , &cu Ius uniuersitatis remaneat etia in uno, cum totum genus salvetur in uno,& in il- Iu recidit t. sicut s.fin.ff. 9 cuiusq; uniuercisti iasi υniuersitas ad unu recidis,magis admittitur posse eum conti re,octaeniri, eu Itis omnium in unum reciderit, ct exutuomen uniuersitatis, Ergo idem a simili in casu nostro, Iasin da.si mihi nu. I r. vers
Quinto pro ista parte, Bald.in d. Auth. si
quas ruinas nu. I I .in fine. ε Tenio Bal. ind. l. 2. C.eod. nu. 37.dicit,
quod in hac quaestione nostra vessicat sibi Iocum Ius accrescendi,quia emphyleusis est coniucta in una radice, seu stipite a primordio,licet postea fuccessionum contingentia sit diuisa,vnde semper respicit seu stipitem quasi primordialem natura Argumento eorum qine habentur in text.L cui
dus fi de eond.&demostriibi, In eo veνὰ,quod um sub eonditione legatum eHMindi ex accidenti conditio non debet,ct omnis numerus eorum, qui in locum eius sub Iituuntur pro gulari persona e I habenda, Ita in specie tenet Bald. cons q3 I lib. a. Alex.cons. I 89.lib. 2.nu. I.& 2.Bar. in specie cons. I 8. quod incipit, Ex themate praedicto, Corn.conL 28 .nu. I I .lib. 3.&cocI3 I .lib. I. in prin.Alex.cons χΙ .nu. 3. lib. . Dec.consa 63.verssed tamen,Clari dicto si emphyleusisquςst. 39. num.ῖ. Ces das Iozo citato nu.q6. Rot.in recent. par. a.decis Is a .n.3.ubi habetiir decis cocor
q'qua ampliat ibid. n. .etia si fili, primo Inuestiti diuidentes bona inter se, & na emphyleutica obueniat uni eorum,quieti a recipit nouam inuestituram, na si decedat sine filijs reuertitur emphyleusis ad fratrem superstite,& non ad Dominu .quia sufficit quod d. phyleusis habuit robur& origine a patre,& idem dicendu eri si facta diuisione inter fratres se Iiberauersit,& quiet ut,& unus cessit alteri, quia si moritur habes emphyleusim, alter frater succedit per ius accrescendi, ut dicit
hi, & Titio, &dicto g. quod si quis, nam in illis legibus,ex quo nemo extraneo stipulari potest,merito stipulatio valet in par fle,id est in quinq, quod no est in casu ia stro, in quo Pater potest stipulari pro filiis l
stant, ut ibid. dicta decis se declarant, &in specieseraph.csi illud in casu nostro ve- iniat ex pacto, ut dicit Matic.lo.sup cit.nu.' rs.&I6.ubi alleg. infi. Concord. & alleg.
tis ibi,ni acta fuerit eo pacto inuenitura 7 Nec obstat a. argumentsi de d. f. quod seruus,na seruus no potest alteri qua D mim stipulari, merito pro parte Dim valet tantu stipulatio,& non pro extraneo , cum nihil agat, ut diciribidem text.,ves hoc contingit,in casu nostro vigore pacti saltem taciti in quo sallit dicta regula, quae se habet , quod in contractibus non
250쪽
habeat locum Ius accrescendi, ut dicit
dit ratione, quia contractus ex tauetione lege accipi sit,& quod inter cotrahetes ta cite agitur pro expresta accipitasi est, argumeto eoru,quae habeturin I .cli quid issicer. petiunde dicta res,nisi extinctis omnibus, quibus fuit c6cessa ad Dnm no reuertitur,ut dicit Gabr.c6s88. n. 8.& 9.lib. I. 9 Quae comunis mclusio limitatur,nam si emphyleusis deuoluitur propter no solutione canonis, vel deteriorationem rei in
substantia,vel propter aliud delictu, his&similibus casibus, ut Dominus directus habeat ultione suς iniuriet, phyleusis ad
Dominu reuertitur,argumeto eorum,quq
habentur per lauditas in c. I .S.Ite qui Dominu qus filii prima causa beneficii amittendi, tuc enim cessat Ius accrescεdi inter ipsos descendentes Bal.in I. unica s. In primo C.de cadu.toll.& ibi de Addetes, Alci in I. si mihi, & Titio nu. i 6. & Ibide Iac
Si cocessio rei emphyleuticae fiat dum bus statribus, vel etiam extraneis, &pro eoru Liberis cli istis verbis squod post morte eoru , siue descendetium emphyleusis ad Ecclesiam reuelatur An mortuo altero ex his duobus, adfiatre ,seu sectu portio ipsius mortui accrescat, an ad ecclesiam deuψuatur.
Pro contraria stam, Deit,nam illa verba II mωtem eorum imponat conditi nem,qua tenet actum ιns penso, ct a te eius euentum nihilvidetur a Ium,er, ni omnes mortu im, ditis no extitit.
omnibus,quia pluratis loqvtitio hoc im
7 verno Speml allegat text.in L prima er Lutrum portio)de assign. liberi. 8 auaraofacitis Dina Afras .ine. I. g. Et quia de his quiseud. r. p . ρυι loquitur 1nfudo, Ergo idem in murteus. 9 Vltimὸ Roman.eons I 9.allegataem, in L qui duos, et Us Patre Fri vulgat ναρα I o Prima conreaνia cessant, quia illa duo Imra loquuntur in ultimis voluntatis fauoresspeciali quodsecus es in tot E ib. ii 2cis obias uinciu d. L Dominus fructati ris, nam ibi sumus in legato infructus qui pro rata morientium en extinctia Vade merito pro illa rata accres ι Proprietari maximὰ accedente illa tax uua ob alimenta. I 1 Neeurato ob iar text.in dicta Seio amico, nam in dicta l.non adesi Ius aere scendi um simus in legat acto obeausam, qua deficiente falarium debetur pro rata seruitν.I3 2cerobriar ultimum argumentam de dicta Laquam,cum ιbiflmus in contractiabus, in quibus regularite non habet i ius arerescendi, quod cus es in casu non o n quo ius accrescendi venit ex pacto, edi mense Contrahentium.
6 Ga conclusio ampliatur, quado in dicto concessisue eΗ πρ sta elau la in se
dum eum sua tamen declaratione. II Seeundo ampliatur, si in concessione facta duobus extent uti verba vi de uno in
alterum revertatiar )i6 Tertio fladessent illa verba υι unus ait risuccedat I 7βureto vado adsunt iliave a quod para praemorientis ara superuitietes de reiani3 amnio in dicta conressione extent ilia verba durante visa ipsorum , vel ad 'sorum vitam is Sem O visimo ampliat. in concessioneret emphylevitea facta ab Imperatore. DIF-