장음표시 사용
281쪽
cium ipsius sit utiliter gestum, & factus sit locupletior, Arg.a simili in I. I.isde negoc.gesiuibi, si quis absentis negocιa gesseris,hcet ignoratis amὰn quidquid utiliter in rem eius impenderit, etia ira in rem absentis alicui obligaueri babet eo nomine actionem, Ita argumentatur Bald. in cap.
unico Lsi quis de masse,si de Inuest.laud.
a Secundo facit simile, quo utitur Bald. iri l.finali C.commodati a nu. . I. usque ad a. ubi dicit per illum textu, quod una res non potest pro alia retineri. 3 Tertio iacit text. in I.si n5 inducta C.In quib. caus pign. vel hypoth.tacite cotin ibi, nee enim praetextu debiti, pensionum restitutionem eorum morari potest, cum iquid bi deberi tomina fundi ex pense
nibus , vel quacunque ratione probare posAt butus uelutione olemnite eri conueniat, Ergo idem in casu nostro, ut viden turdicere Nouissimi de Rota dec. III.
Quarto iacit Argumentum ab Asheso,
Nam si emphyleuta posset retinere rem emphyleuticam pro praetio melioramentorum absque ordine Iudiciario,sequeretur,quod esset Iudex in cause propria contra text. in l. I.C. ne quis in sua cause ibi, generali lege decernimus neminem sebi esse Iudicem,vel lassi dicere debere, glo. in cap.conquerente de rest. Ipol. in verta ue iι,&Ciuilistaeinl. si quis in tantam C.vnde vi, Ergo emphyleuta debet experiri aliqua actione, & non habet reten- γ
I Pro parte vero affirmativa Acit optima simile de bonae fidei posse re, ciui habet retetione rei,si in ea aliquas meliorationes necessarias fecitd. si in area isde cω. indeb. ibi, Et ideo consat, F quis cum exin areis haeredem esse, Insulam haereditaria ulcisset, nullo alio modo,quam per retentionem impens mare post , t Paulus Ede doli mali excepi. ibi, Paulus respondis eum, qui in alieno solo aedi
cIum extruxeris, non alios sumptus cons
li mali exceptione , l.Qua ratione s. CCeterum isde acquin rer.domin.ibi , IIa erus dem exceptionis auxili tutus esse poteris, qui alienum fuisum sua impensa coinui ubi glosin verb. consevir , I. adeo S. certe Ude acquir. rer. domin.ibi, estu fl Domiantis soli aedificium petat, nὸ luat pratia materiae,ct mercedesfabrorum, teritur
exceptiorim doli mali repelli,viiq; ne is qui adficauit alienum Meselum, O tri quam insio bona fide edificauit, Ciuilitae tui In fundo E. de rei tendic.&:in: Ld mos asside legatis I .& in l. si quis sciens C.
de rei vendic.Tusch. in I.tomo littera M. comtus. I 82. a num. I. usque ad 3. MDsevd. lib. a. de probat. conclus I P.
Secundo facit simile de re subiectare,.stitutioni, ut in I. ubi pure g.vltimo T ad Trebell. ubi glo.in ver,haeredi, de in i Mulier L sed enim si quis ii .eodem ibi, fedo ipse, AEquem sumptum fecit in res haeredia trarias detrahet , E idaetra a fortiori in phyleuta,qui habet utile dominiu m , Valas dicta quaest. as .num. 22.Molina in a. tractat. de contrabibus disputa 63. anum. I I .vsque ad I 3.&num. 17. ubi stegat multa similia de eo , qui emit rem caputo de retrouendendo, quae res vigore retractus venit restituenda, tinc Impensas sectas bona fide retinet,& per consequens habet retentionem,ut late congerit Tra-quel l .de contractu conuentionali g. 7. anum. I. usque ad 8. Molina loco citato anum. I7.vsque ad 18.
Tertio facit, quod dicunt Ciuilistae de marito in l. diuonio S. impendia K QIutomatrimonio, & in I. senatus L Marcellus Ede Ieg. I. Boeta decic Maaiam. 8.& r
usque ad finem, Menoctaremedio I s. de recuper. possi. a num. or .vsque ad Iost. Afflict. in cap. i. s. si Vasallus nu. I .hic finitur Iex. G3zassicons86. nu. I. Alciat. cons. 69. lib. 9. num. I 6. Quarto, & vltimo iacit, nam emphyleuta
282쪽
muta, quo ad pertinet ad meliorationes aequiparatur vlafructuario, ut dicit glos. 4n thecie in cap. I. g. e contrario de inu Ilitura de re aliena facta in verb.meliorem Bald.in l .unica g. excepto num. q. C. de caducitoll. Sed usu smictuarius finito usui tactu dedueit impensas magnas, quas fecit inrel. eum C. devsufructu ibi, prori d puduit aquam impendi debeat ero Mimn stolas doeere, solemnite, repses , dein dicit glossin l. damni insedit S. ei cui Euchisinuemb.quia reficiendi,st. de damn. 4eso uergo idem dicendum est in emphy-a ra i ita argumetatur Aduetes ad Alex. dicta l. Senatus L Marcellus is deleg. r.
9 Vnde cessat I. Argumentum de dicta l. I. quo utitur Bald. dicta g. si quis de
mansonum. I 3. nam Bald. ibidem loquitur argumentando, & non concludendo, etiam dicit ipsemet,quod emphyleuta non gessit hoc animo aliquem obligandi,ergo non competit actio negociorum gestorii, quae competit quando quis nomine alieno negocium gerit pro absente, ut in eadem i. I .habetur, quod non conuenit em phyleutae, qui melioramenta, & expen-
sas facit nomine suo proprio bona fide, &iure dominii, ut dicit glosin I. Emptor is de rei vendic. in verta superfluum, ergo
emphyleutae competit retentio, argumento eorum, quae dicit Bero. in cap. si quis Praesbyter de reb. Eccl. non alien.nu. I 6. veri Priterea ad hoc, & Ruin.dieto consIq. num. Io. dicit, quod Vasallo non Ium consulitur per viam retentionis, sed etiam per viam actionis, unde non exes
ditur retemio, ut dicit ibidem Ruin. &Rip.in L ubi pure, S. qui in distrahendisss ad Trebellianum num.I.
dicta l. finali, nam, ut dicit ipse Bald. ibi
dem num. I. regulariter una res pro alia .
retineri non potest, nisi ratione cohanc tiat, siue connexitatis, ut in casia nostro, quod confirmat glos in dicta l. finali in
verb. praetextu,de in verta debiti,cum m lioramenta dicantur connexa bonis, ut dicit Tusch.dicta concl. 22 . num. 22.
II Nec obstat 3. Argumentum de dicta l. si non inducta, ideo enim ibi non datur retentio , quia vitiose per vim creditor possidebat dictam rem, ut dicit ibidem glosin verb. morari poteRut bene declarant Nouissimi de Rota dicta decis. II I. anum. 2.vsque ad finem. Ia Nec ultimo obstat Argumentum ab a surdo, nam hoc casi non est usidum , cum emphyleuta retineat rem iure pro
prio , & iure dominis, atquh lege permi latente, ut diximus a simili de bonae fidei posse re, unde tanto magis procedit in emphyleuta, qui utitur iure proprio, di maius, & sortius ius habet,quam bonae G dei possessor, ut dicit Molina dicta disputa663. num. II. vers. Deinde sicut posses.sor bonae fidei.
13 Quae conclusio pro nuc ampliatur, etias emphyleuta sit condemnatus per se tentiam ad dimittendam rem emphyteu-ticam, quae μit transitum in rem iudic tam , ita quod ab ea appellari non possit, nihilominus poterit melioramentorum Exceptione opposita exequutionem dicis Serentiae impedire, quae non impugnat sententiam, argumento eorum, quae habentur per Ciuilistas in I. Nesenniusti . de re iudic. cum ex diuersis non fiat bona illatio , quia ex oppositione huiusmodi retentionis non impugnatur sententia, nec respicit merita causae, Rol. dicto cons. 2 8. num. 3. lib. I. Valast. loco cit. a nu. 22. usque ad 23. Molina loco citato num. I7. vers. Qua etiam ratione, Boer. dicta decis. num. 9. Rota supracitata decisione I 6 I.
Aliquis per sententiam est condemnatus ad restituendam rem emplayieu
eticam solutis melioramentis, vel
283쪽
nulla facta mentione melioramentorum , Quaeritur, an emphyleuta possit retinere dictam rem emphyleuticam donec melioramenta sint liquidata per iudicem,an cogatur sta tim dictam re restituere pretestita per Proprietarium cautione de restituen
dis, siue soluendis melioramentio liquidandis, vel facto deposito. . SVM MARIUM.
x detur retentio donee melioramenta ιiquidentur facis, cum habeamus regulam in bona fidei possessore,qui habet retentionem,utper mcilia iura in steriori quassioni omniamus. a Seeundo Proprietarius en obligatusfluere dicta melioramenta e Bleuta , et πώ
debes adimplere informa specifca, ergo non si is dare fideiussorem l. q. ais
Praetor F. de re iudie. ia genio fucienti impensas in νe aliena constitiistir ius in ipsa re L ereditores S. I. F. defurtis,unia non viduis cogruum, quod quis per cautionem pyiuetur isto comodo, unde prius est facienda liquida- rio, quam renitutio rei. a conuersifacit , quando melio amenta nonsunt liquida unefacto deposito, ves
gumento a mili in I. Hatu liber Fnatu liberis, O is textu in I. komi
δεν S. consiturassis confiisura pecunia. 3 Secundo factum allegata per canonitias in cap. I. de reH. in integr. O ibidem pre
7 Non obctat primum Argumenrum,qusutiatur capita decis I 7. nam in dicta decis, nonfuit admissum depositum, nec cautio , quia sententia eraι clara, cum essent liquidanda omnia tempore exequu-
8 Neo ob ut a. Argumentum de dicto S. ait. Praetor, nam ille tenus procedit, quan-. do quis est condemnatus adfluendam renam, edi liquidam quantitatem, tune enim non si cit depositum. 9 Nec obfiar 3. Argumentum, nam iuud ius conservatur illi, quisciι impensas, per, depositum , e per eautionemo doctricorn. ct aliorum intelligitur secundum
communem distinctionem,qua vomu
M LI. Dominus de Franchis, O Rota
Io conclusio intelligitis pro nune dummodo in dictas nuntia non sit dictu. quod res restituatursolutisprius melio mentis, tunc enim non sus is cautio, nec depositum, O ita loquitur capicid . cta deris. 17.
dam esse retentione pro o,i meliorametis, nam,ut in
superiori quaestione diximus, lex in boriae fidei possessbre nodistinguis ,
ergo nec nos distinguere debemus I. Praeses la a. K. de ostic. Pr sidis, merito, vel excipiendo ante sententiam,vel officio iudicis post sententiam dicitus emphyleuta habet retentionem,ut a simili dicit Tusch.
Ciuilistae in l. in fundo is de rei vendis. &ibi Bart. num. I 6. Specul. in th. de exe- uutione sententiae S. postremo vers Quid bona fide num. 9. Idem Specul. intit..de expensis S. postremo vers. Sed pone aedificaui. Secundo, qui tenetur seluere,ut in ca- si nostro de Proprietario, debet adimplere specifice, nec susscit dare fideiussorem s. ait Praetor is de re iudicata ibi. Gid ergo oluere quidem paratus non μ , satisfacere autem paratussit, quid diacemus, er ait Labeo debuisse hoc quoq; a
et , ubi Alex. num. q. Ita argumentatur, Benitendi decisione 77. a numero I. Vimque ad s. Tertio, Benitendi dicta decisa num. 3.vRue ad s. dicit, quod facienti impeusas Z in re
284쪽
in re aliena, constituiturius in ipsa re I.
ereditores i. g. de furtis ibi, qu a eo casu, quasi ignoris ἁπο ea reseris , l. si is qui rem ff. eodem ibi, nam Is impensara
Beeessa νiasin νem commodasam fecerat, interfuit eius potius per retensionem eas se nare, quum vitia eommodati agere, undὰ non videtur congruum, quod propter cautionem, sive depositum quis priuetur hoc commodo ,& si conceditur abio iurii, multo magis retentio, cum facilius permittatur retentio, quam actio, ut dicunt Nouissimi de Rota decis II . in a. parinum.
. ergo debet fieri prius liquidatio meli
ramentorum, quam restitutio rei, & exequutio sentetiae, ita videtur tenere Corn. cons. Iψ7. anum. i8. usque ad I9. Menoch.de recuper. possessaemedio I . nu. 69. vers. Contrarium verius est, Negus. intrae . de pignoribus membro pari. I.
num. I O. vers. tertia conclusio, Rip. in
dicto S. ait Praetor num. q. Gozad. cons.
E conuerso facit text. in L statu liberia r. is de statu liberis ibi, Batu liber rationem reddere iussus, reliquum , quod apparet oluit;de eo,quod obscuνius eristi are paratus ess, Neratius, er Aristo rectὸ putant liberum, ergo idem in casu nostro, quando melioramenta sunt obscura, de illiquida,sufficit cautio,quando vero sunt
liquida tenetur specificὸ dare, di non sufficit dare fideiussorem, ut in dicta l. in fine
habetur ibi, fiata libre, qui non rationes reddere , sed pecuniam iussus e fi dare, numerare debet, non fideiussorem dare, ad quod ficit texti in l. promissor S.constituto is de constituta pecunia ibi, confirmis fatis nonfacis, qu3soluturumse constituit,
rem, vel pignora δει, non tenetur, quia
nihil interea quemadmodum satisfaciat, ut bene declarat Ripa dicto si. ait Praetor, num.7. ubi ait, quando debitum est liquidum , non iusficit dare cautionem, secussi debitum est illiquidum, quae doctrina
tanquam communis approbatur a Docto
ribus, di praecipue per Bald. in I. si residuum C. de distrin. μγ. di ibidem M'dentes', ubi Balae dicit, quod illa lex ficit ad rationes implicitas, mi intricatas mercatorum, quod confirmat Angel. de Perusio dicto si. ait Praetor, Alciat. consI3 2. lib. . numero 6. vers. Sed quid non apparet. Secundo pro hac parte saeiunt allega ta per Canon istas in cap. I. de resti in integr. & in specie per Bero. a num. 33. vsmad 3 ubi ex mente Abb. & Innoc. dicit, quod quando melioramenta sent Iiquida, di Dominus directus illa soluere nolit,tuc datur retentio, secus verti si melioramenta adhuc non essent liquida, & Dominus non negaret soluere, immo assereret se esse paratum soluere facta liquidatione, tuc non esset Iocus retentioni, sed res esset restituenda facto deposito,sue praestita ca tione , & hic est casus noster, ubi Bero.al- legat Bald. in dicta l.si residuum,& Castr. cons. 27o. incipiente, Vise planetla suprascripto jib. a. num. 3. Ad quod faciunt dicta per Bald. cons. 3. lib. 2. incipiente,Perstatutum Terrae Gualdi num. 3. quod con firmat Dec in l. edita C.de edendo num.
9 . quod ille qui corrigit , seu emendatitialium non auditur, si velit agere, nisi
refectis expensis,'eis solutis usque ad minimum quadrantem , illudque intelligitur de expensis liquidis; Quo ad vero illi quidas admittitur satisdatio, ut dicunt Ciuilistae in I. Sancimus C. de iudic.de fa ciunt dicta per Afflict decis. I 7. num. I. ubi condemnatio facta ad praestandu computum, seu tationem, quo ad liquida statim exequitur, secus vero erit, si non sunt liquidae rationα, & adsit aliqua incertitudo, ut declarat ibidem Vrsili. num.3. dc . quod in specie dicit D. de Franchis decis lIa. a nu. . usq; ad finem nam si m liorationes fueriit addiictae,& probatae ante sente ita, impeditur exequutio sentetiae,
si vero no sunt liquidae, fiat exequutio sentetiae,ca fideiussione, Boer. decis. 3. nu. 96 Tertio Alex. in I. si Pater C. decolla- tionibus num. r. dicit, quod quando quis tenetur alium liberare, vel extrahere ab obligatione, qua pro alio tenetur, si debitum est liquidum, statim tenetur solue
re, si autem illiquidum, sufficit eo casu
285쪽
praestare cautionem,ut dicit Benitendi dicta decis num. 9. Gozad.dicto cons Ioo. unum. 2I. vique adra.& quia sumus in casu, in quo trairatur de impedienda exe- qiuitione sentetiae dato quod depositum seu satisdatio no sufficeret, videtur,quod probationes debent esse in promptu,& in continenti pro probandis dictis melioramentis, aliter haec exceptio non impediret exequutionem sententiae, nam qua do est quaestio facti , cum sit exceptio requirens altiorem indaginem,non impedit exequutionem sententiae, ut declarat Benimend.dicta decis a num. 3 3. usq; ad IValalc.dicta quaest. 2 . a num. 23. Vsquc
ad et .vbi dicit ita suisse decisum in illo Senatu idem tenet Molina dicta disput. 63. num' I7. vers Quando tamen liquidum non est ; quae communis distinctio, & doctrina est canonigata a Rota Romana in recent. I. par. decis III. num. q.& d cis. 6 Io. num. 3.&in a.par.deci LI 37.nu. 3.&decis. III. num. q.&s.&decis I 6 o. Num. I. quae quidem melioramenta non
poterunt rite, &recte liquidari, nisi prius verificato qualis esset status antiquus rei melioratae, ut dicit Seraph. in I. par. d cisione 9 a .num. 3.&ina. par. decisio
pic. dicta deci L i .nam in dicta decisione non fuit admissum depositum, nec cautio , quia in illa sententia, ut ipsemet G1-pic.restatur, fuit dictum, quod restituatur illud Castrum cum illa clausula quod meliorationes reficiantur lichii dandis omnibus tempore eκequutionis, unde cum verba sententiae sint clara, non potest fieri restitutio, nisi selutis prius melioramentis cum vel ba sentetiae sint ad unguem adimplenda, ut per Ciuilistas in I. post sententiam C.de sententiis,& quod dicit Capic. ibidem nu. 7. non est tutum propter com munem doctrinam, quam supra allegauimus, quicquid dicat Ruin .l .cit.Specul.& Tiraquei l. nam dicit Benintendi nu. 7. Tira queli. quodammodo est sibi contrarius, nam in eodem loco num. I 3. dicit, quod in non liquidis sufficit Gerre cautionem , & num. Iq. dicit contrarium. 8 Nec obstat a. Argumentum de dicto S. ait Praetor, nam ille textus procedit in iudicio,quando quis per sententiam est condemnatus soluere aliquam pecuniarum quantitatem certam,& liquidam, tunc noslatisfacit osterendo, quia sententia est ad unguem obseruanda, ut ibidem dicit rip. num. 7. & 8.ubi ponit exemplum de tutore,qui condemnatus est ad reddendas rationes , iuxta doctrinam Bald.in dicta l.si residuum. 9 Nec obstat tertium Argumentum quo utitur Benintendi a num. 3. usque ad Nam dico quod illud ius acquisitum tali, qui secit meliorationes, quando sitnt illi- quidae, conseruatur per depositum, siue per fideiussionem praestitam, Corn.Vid tur se conformare cum communi distinctione loco citato mi.7 .Vltra quod Corn. loquitur contra communem, & veriorem opinione,pro ut testatur Afflict. D.de Frachis,& Rota locis supra citatis. Io Quae Conclusio intelligitur,&declaratur, dummodo in sententia non fuerit dictum, ut res restituatur, sesutis prius m Iioramentis, time enim non lassicit depositum,nec cautio, sententia enim non debet exequi, antequam melioramenta sint
liquidata, & sesuta, ut dicit Valast loco
citato nu. 1 3.vers Verum est; Molina loco citato num. I 8. vers. i addit, Beninteni di dicta decisanum. I a. vers Sin aulcmselationis usque ad num. II.
An Emphyleuta priuati, vel Ecclesiae,
cadat a Iure suo , si non obteruat pacta, quae rem emphyleuticam, vel ipsius rei usum non respiciunt. SUMMA RIVM. I Videtin quod indistincte eaduper rexian
a Secundo validum Hi argumeatum defu-
286쪽
ius ob pacta noseruata cadit a Iuresuo, Ergo idem in Empstes. 3 Ius emphyleuticum est fragite, O perditur st far contra pactum, siue contra
legem, ut dieit Salae in Lustima in via rima lectura C eodem Num. 3. auarto pro hac parte videntur facere qua cumulat orta tib iit. de cain. pri. Ainobseriact. p.secunda causa m. 2.3 Proparte contraria; tune emphrteuta cadit , quando non obseruat pacta, quae respiciunt usum rei Emphyleutica, vel remi amsecus ni pacta extranea, nam tunc tantum tenetur ad interesse. s Seeundo priuatio nunquam habet Deum,
nisi expresὸ premittatur , sed in ea
noIbo non reperitur promissa. Ergo. 7 Ad quod accedat iis, nam non soluens laudemiam niax radita Iureis' quia non e I in Iure expressum, cumsit quid extrinsecum a re emphytenriea, Ergo. 8 βυa io accedit mile de locatione, in qua ob defectum Implementi contractus non
de ea f. privatail alien. req.vom. D ctam limit. 33.ὼ num. 3. qia ad s. x o Vnde corruit primum eontrarium, nant intelligitu in pactis, qua concernuntvs.m rei emph eutica, vel ψfam rem. ii Ioe obitat Argumentum defudo ad emphi sim, nam procedit quando pacta concernunι sudum , vel Uum ipsius furi . ii Nec obit tertium Argumentum,nam illud pDocedit, quando caducitas en promissa per pactumneci e quia non euin easti nonro.
13 me vianι dicta peν CorbuLO Suia. Dco citato, quia declarantur per ipsummet Surd.decf. I 8O. er 2 oo. a tam priuati,quam Ecclesiae, si non Obseruat pacta, caditσa Itire suo, nam lura generaliter ,& indistinete loquuntur l. I. C. eodem ibi, se quo cuncta, quae inter utrasq; contrahentium partes supra omnibas, velforti, ni ea lus, pactionibus,scriptura ιnισυμ niente, habitis placuerint, firma inibataq; perpetua nabilitate modis omnibω deberi custodiri, La.C.eodem ibi, Muidem aliquae pactiones in emis uulms instrumentis fuerinι conscripta, easde O in omnibus alijs Capitulis observari, ubi glo. in verb. In Emis utilicarijs, de glO.in Auth. quirem C.de sacros Ecclesin verb. repetis, vers Item omne paetiam, Ergo.
a Ad quod accedat Argumetum de seudo ad emphyleusim, sed seudatarius, si non obseruat pacta, amittit seudum, ut per Bald. in praeludiis studorum num. 7. de in l. finali C. de liberali causa num. I. vers. Si autem delinquitur ; Ergo idem in
3 Tertio accedant dicta per Bald. in L finali C.eodem num. 3. ubi dicit quod ius emphyleuticum est fragile, & perditur Gue fiat contra pacta, sue contra legem, quod confirmat Bald. in l. vltima S. cmptor autem C.communia de legatis nu. 6. versVel quiae veniret contra pactum,& in Lunica S. lii primo C.de caduc. toll. num. I 3.vers.Vt quia, Ias. in l. I .C.eodem anu. II .vsque ad I 2. Rodoan. in tradi. de re Eccl.non alien. quaest. 79.cap. 12. anum.1 I.vsque ad finem ; Ad quod faciunt notata per Tusch. in 3.tomo littera E. concl.
quod omnia pacta valent in tali coli adtu , quod confirmat Valaich. quaest. q. num. 3. 8.&9.6 Ultimo videntur facere dicta per Co bul. in tit. de caus priu.ob inobscru. mist. cap.Secunda causanum. a via ait, quod generale est, ut Emphyleuta inpacta mobseruata possit expelli, sicut si pactum
de soluendo canonem non obseruat,iuxta ea, quae dicit Ruin. ns. IIci num. I.libi I.&cons I 67. num. I 8. lib. I. ubi dicit,
quod de caducitate ob non solutum canonem fit mentio in lege gratia exempli nogratia restringendi, quia confirmat Suta.
s E converso, tunc Emphyleuta priua' tur iure suo, quando non obseruat pacta, quae respiciunt rei emphyleuticae vitam, vel
287쪽
vel rem ipsam emphyleuticam ex iratura contractius, ut pura, quando emphyleuta promisit rem meliorare, &ille deteriore reddit , vel quando finito tempore promisit petere renouationem, & non petijt,vel promisit aliud simile, ut puta, cxpendere Aiquid in re emphyleutica, vel facere
aliquod aedificium, vel simile,tunc emphyleuta priuatur iure suo, secus vero erit, quando sunt pacta extranea,quae non concernuut usum, vel rem ipsam, quo casu emphyleuta non priuatur iure suo, sed ' tantum tenetur ad interesse, ut dicunt Ciuilistae, & praecipue Bald. in I inciuile C.
de rei vendic. num. I. Alciat.cons I o. lib. 8 num. q. Secundum modernam impressionem, Ciuilistae in I. I. C. de a m empl.
usque adaa. Mantica de tacitis, & ambiguis , lib. 22. titulo 2 6. a numero 2. vGque ad 3. 6 Secundo priuatio nunquam habet locum nisi in iure expresse sit imposita, ut a simili dicit text. in L cum igitur in Auth. de non eligendo secundo nubentes ibi, nee quaelibet e I lex aliud tali dicem, ubi Ciuilistis, Tiraqueil.in I. si unquam in
verb. reuertatur,C.de reuota donat. a nu.
Nouissimi de Rota decis I 3 9.nu. 3 . par. I.
su nostro non sit inducta caducitas a iure,cmphyleuta tenetur tantum ad interesse, tanto magis cum hodie caducitates sint odiosae,& Rota ex qualibet leui causa eas excusat, ut dicit Rota in recentior, a .pata decisione a 32. num. 2.&decisione 377. num in fine.
Tertio adducitur simile , quo utitur Surd decisa oo. Amod.in tractatu de laudemijs quaest. I9. qui dicunt, quod non Bluens laudemium non priuatur iure suo, ratione illa praecipua, quia hoc nulIo iure cautum repetitur; Ergo non est fingendum, nec priaesumendu varijs fietilanibus, prout ibidem dicit Surd. & quia laudemium est quid extraneum a re emphyleutica; Ergo idem dicendum in casu nostro.
8 Quarto accedit simile de locaticne,qui est contractus similis emphyleusi, ut supra in praelationibus diximus, in quo contractu ob defeetu implementi contractus ipse non rescinditur, ut per Ciuilistas in I.habitatores, & in I. si merces L vicinofflocati.
bul. in titide caus priu.ob alien.irreq. Domin.fact.limit. 33. anum. 3. usque ad 6. ubi ex communi opinione asserit, quod ii, cet Emphyleuta in Inuestitura promisit rem emphyleuticam non obligare , aut hypothecare etiam cum iuramento sine consensu directi Domini, si eam obligauit absque dicto consensu non obstante dicto Iuramento non propterea cadit a Iure suo, sed tantum condemnatur ad id,
quod interest, ut dicut Ciuilistae in I. si ita quis promiserit S.ea lege is de verb. obli. ubi glocin verb. interist,loquitur in specie in casu nostro,licet pignus, & hypotheca sit ipso iure nulla ut dicit Corbul. loco
citato num . . qui allegat texti in L si creditor G. finali is de distrae .pign.ibi, ct cerium est nullam esse venditionem , ut pa-LIιoni Hetur, quod confirmat Surd. dicta decis I 8 o. num. .& 8. quod intelligendum est,ut dicit ibidem Corbul. num. 6.& 7.ut non procedat, quando res emphyleutica suit pro tanta quatitate hypothecata, ut non sit spes luitionis ; nam tune dicitur vera alienatio, & eo casu Emphyleuta priuatur iure suo, si processit ad veram , & realem traditionem, nam ut dicit Surd. dicta deci nu. 8.quia no est par ratio priuandi eum, qui pactum non ser
uat non respiciens rem emphytcuticam,
vel usum ipsius, quae est in priuando Em-
phyleutam non seluentem canonem, qui soluitur pro domidij recognitione, nimirum, qui denegat, vel retardat solutione, videtur denegare dominium dire tum , quod non est in eo, qui non obseruat pactum extraneum ab ipsa re emphyleutica. I o Prima contraria de diista l. I .& a. cium
alijs sepraestatis procedunt in pactis,quae
concernunt rem emphyleuticam , siue usum eius, de non habent locum, quando sunt pacta extranea, VI in casu nostro, ut e dicit Surd.dicta decis. I 8o.nu. I. Ucrs , natus, ratio est in piaptu,nam cum cadu-Z a citas
288쪽
eltas in eatu nostru non sit promissa, sed omissa, debet haberi pro omissa, ut diacunt Ciuilistς in l.commodissime E de liaberis , di postffumis , & si panes voluis. sent , hoc expressissent, tanto magis,quia in contractibus nihil est subaudiendum, ut dicunt Ciuilistae in l. quidquid astringendae isde verb.oblig. de caen simus in odiosis odia debent restringi, ut in cap.
odia de regul.Iuriin 6. II. . Nec obstat secundum argumcireum de studo ad emphyleusim , na illa doctrina
intelligitur de illis pacis , quq Vaculus
tenetur seruare de natura c6tractus stu-
desis,ut dicit Bal. in L l. fin. C. de liber caucanu. I. usq; ad 2.2 no procedit in pactis extraneis a studo, ut in casu nostro. ri Nec obstat tertium Argumentum, quo utitur Bald.Iac dom.& alij, nam illud procedit, quando caducitas est specifictpromissa,&deducta inpactum, tunc enim quemadmodiun propter non sellationem canonis, vel alias legitimas causas emphyleuta cadit a Iure suo, Sic propter pacta,qiue c&emunt emphyleus , cum illud.
veniat ex vi in natura pacti,iuxta tex.in I. I .s.si conueniat Edepositi ibi,emitramuenim lenem ex ramuntione accipiatu, ut bene declarat Rodoan. dicta quaest. 79. cap. I 2. num. I.& a.&Domini de Rota Nouissimi decis3. num. I.& a .in secunda pari.
ra Nec obstat ultimo loco dicta per Combes. indicto cap. secunda causanum. 2. ubi allegae Ruin.cons. supra citatis, nam praedicta declarantur, ut supra diximus, . cum Surd.dicta decis. I 8o.per totam, &dicta decis acio num. i.ubi habentur ininiti Concordantes.
E s T I O LXXIX. Aliquis habuit rem in emphyretam ab Eceelsa pro se, & Liberis, & de
scendentibus in Infinitum, iste talis in ultimis constitutus fecit testamentum, & ex aequis ponionibus instituit haeredes duos sitos filios, de duos nepotes ex fratre ui omnibus ianis suis: Quaerinar, An bona emph)teutica veniant communicanda caipsis nepotibus ex fiatre, cum sincinstituti aequaliter cum fili, testat ris in omnibus bonis, & sic dubii rur, An bona emphyleutica veniant in institutione hari edis.sVM MARIVM.
dicti riseudom non tenentur ea communisare cum extraueris.
8 Tertio Illudprenomen sis omnibus horis suis denotat quod ιHusis habuit animum disponendi de his bonis, in quibus habebat dominium Oed usasor de t
libus non mitras disponere in extraneos haredes, Ergo non veniunt in anagen mali insitulione. .
289쪽
tiano illita inteliuisur quo ad Isu, quod testator habet,Sed Ius quod habenisiij
vemi ex beneuolantia concedentis, Errantillam illis poten infere praeiudicium is hoc casu . I o Vnri contrarium Gulielmi corruit, nam loquim sine lege,ψ δει intentionem tuam in eo,quod in Gallia seuda omnia,e, empste essunt redacta ad insa allodiorum, vel dictum Gulielmi munintelligi,quando innituitur haeres ille , qui era capax emph I sis , quia non enin casti nistra, ct idem poten diei de
Specia. xi Nee sima fleundum Argumentum, nam nonsemper regula procedit, maxime ex defectu intentionis, ut in casa nostro , edi opinio Menociniora citato praeeris in eo ea ,in quo institutis Emphyleutis ru non poterat veri scari in alys rebus . arx Nec obstat tentiam . D timemum, nam . res haeredis legari poteti, quando hoc voluit testator, od non e H in casu noIbo, in quo simus in dubio; Vel in casu πο- Hra res non est harerisse Iiorum v gore prima Inus1tura. x3 Nee GIIat quartum Argumentum, nam
iIlud poten esse verum, quando Pater hoc fecist, quia non eri in casu nono, in quo sumus in dubio; vel illud non ' cedit in e 'tri nonra Ecclesia Ii
I ob Iani ultima Argumenta M IN D vnmersati inia donatione , era*t, nam Dinus in diuersis,cumsimus in Innitutione, quae eontinet Ius desincti, meruὼ etim istud Ius embleuticum non sit hereditatis , non contines inamno aram emphyto , qua non en binriditaWia, O Decisiones allegata proce
q. ubi dicit in casu nostro . quod bore emphyleucica veniunt in institutione hae redis, & allegat auctoritatem Io: Fabri in Auth. ingressi C. de Sacros Eccles quae bona emphyleutica licet non possint alienari inter vivos sine consensu Domini , ut per Ciuilistas in dicta l. finali C. eodem,&per Canonis as in hoc cap. nostro, tamen potest in eisde haeres institui, ut dicit Specul. in dicto S. nunc aliqua quaest I I 3.nu. I 33. vers tu dic, &.reddit rationem,quia instituendo haeredem,vel legando non dicitur alienare. & tanto magis, quia quae dam cum uniuersitate transeunt, quae per se non transirent, ut late per Canonistas in cap. ex litteris, & cap. cum secundum de Iurepat r. l.quaedam fi .de acquiri ren domin. ibi, quaedam sunt quae non mfiunt δε-la alienari, tamen per uniuestatem , adhaeredem transeunt,υ undus dotalis, veι res, cuius aliquis commercium non habra.
Secudo institutio suit facta in omnibus bonis, & qui omne dicit nihil excludit,
ut dicit glol. I.a Procuratore C. manda ti in verb.'omnem culpam, de appellatione bonorum venit quidquid est in haereditate, I. rem in bonis ff. de acquir. reta domin. ibi, rem in bonis no Iris habere intelligimus,quoties possirites exceptionem ,
ain amιttentes ad raeverandam eam actionem habemus, i. bonorum ff. de verb. &reta signific. ibi, in bonis autem no bis coisputari sciendum est non filum , qua dom
possideantur, velfuperficiaria sunt, er Ivenit etiam emphyleusis,ut tenet Specul. in dicto g. nunc aliqua num. I 8 versitem alia ratione, quod confirmat lac in Auth. Vnde si parens C. de inofM.testam nu. 8. ubi ait, quod si quis renunciat haereditati palemae, potest habere bona emphyleusica, secus si renuntiet bonis,quia appellatione bonorum venit etiam emphyleusis, ut etiam dicit Ail iist. in cap. in generalinum. 8. si de studo fuerit controuersia ,
in. cons. II 6. ruam. I. lib.2. Parisconsa I. lib. a. num..I. Corbulatib. sit. de causpriu. ob mortem ciuilem num. 3
290쪽
s Tertio ita emphyleusis vigore prime
hiuesti ture pertinet ad filios defuncti tamquam descendentes Ar-atin vigore dicitie inuestiturae, de sic pertinet ad ipsos, tamquam hqredes, sed res haeredis potest relinqui a testatore, ut potest propria , ut dicunt Ciuilistae in I. serui electione S. finali E de leg. i. & in I. unum ex familia g. si rem tuam is de leg. a. ibi,fl rem tuam, quam existimatam meam, te haerede innistito, Titio inem, non Hi Nerat,s Pri- si sementia, nee Constitutiom locus, qua
cauetur non cogendum praemo legatum haeredem, nam succumum est haeredibus nὸ cogantur rediinere quod tenator suum existimans reliquit, i. cum alienam rem C. de legatis ibi, eum alienam rem quis rei
querit quidem siens tam ex ligato quam ex fideicommisso ab eo , qui legatum, flue eicommissum meruit, peti poteti. Roman. cons. 3 3.in fine Gabr.cons. 8 s . lib. I. num.7.ergo emphyleusis venit communieanda cum alijs haeredibus, etiam extraneis , ita argumentatur Sues. dicta deci c
ratione illa, quia haeres non potest venire contra factum defuncti, nam disponat testator,& fiat lex, S.disponat in Auth. de nuptijs, Ciuilistae in I.cu 1 matre C.de rei vendi c.Menoc.c6s 89. nu. .& 6.lib. I Natast. in specie quςcq9.a nu. 3.vsque ad Q. Quarto Clarum est in Patre, qui ei phyleusim acquisiuit, nam ipse potest de noua emphyleusi disponere in praeiudiciu filiorum, maxime quando sunt haeredes, ut dicit Bald. in Auth. si quas ruinas C.de Sacroc Eccles num. Io. GOZassiconL 7 .
Ergo debent communicari. s Quinto,& vltimo faciunt dicta per Me noch. dicto cons I 29. anu. 8.usquc ad I 8.& praecipue simile de legato uniuersali, quod continet etiam ea, quae alias non continerentur, ut dicit Bari. in I. generali S. uxori ff. de usufructu legato Dec. in lege omnia is si cert. petinum. a. uar. lib. 2. var.resel cap. 3 .num. I. Ergo si hoc habet
Iocum in legato, tanto magis in haeredis
institutione, quae laro est interpraetandari dicit Dec. in l. in testamentis T de re-FL iuris, ad quod faciunt dicta per Surd.
& dicit, quod in donatione uniuersali veniunt etiam bona emphneutica, & etiain obligatione generali, ut dicit Seraph. in I. pari decis I 6 9.num. I 7.& in a. parti
6 Quae licet videantur sacere aliquam dubitationem, tamen re vera in contrarium est veritas, atque pramotandum est,quod
quando Pater stipulatur pro se, & filias,&descendentibus in infinitum, nulla facta mentione hqredum , talis emphyleusis transit ad ipsos filios,seu descendentes vigore primae inuestitum etiam quod non sint haeredes, ut diximus Iarius in praefitionibus, Clari in s. emphyleusis quaest.
a num.9. usque ad I 6. Bald. cons 3r. 1 nu.2. Vsq;aa . lib. a.Vnde ditas filijs via filijs lieitum erit bona emphyleutica ante omnia capere, & deducere, & non communicare cum alijs nepotibus ex fratre, concesso enim,quod haec emphyleusis nost haereditaria, consequens erit dicere, quod in generali dispositione bonorum
facta per testatorem non compraehenda tur bona emphyleutica, iuxta comunem
doctrinam Bart. in I. ut ius iurandi g. si liberi is deoperaiberi. num. q. ct ibidem Addentes, Nouissimi de Rota decis. I prima pari.Surd.dicta decis 93.a num. I ovsque ad I . ratione illa, quia isti fili j primi acquirentis,& sic testatoris fuerunt v cati vigore primae inuestiturae ipso iure; unde illud ius est proprium filiorum,& ex propria peribna venit, & non Patris, merito non debet eis praeiudicium inserti, ut dicit Valast. in specie dicta quaest. 69. nu. 6. ver Accedit,quod ius quaesitum filio. ubi allegat Concordantes. 7 Secundo sumus in emphimusi Ecclesiastica,quq secundum magis communem opinionem non transiit ad haeredes extraneos , ut diximuS in prqfationibus nu. a I. Clar. in g. emphyleusis quaesta 8.num.6.