장음표시 사용
291쪽
, ibidem Addentes RoI. a Valle cons 96. a
tur in textu in g. emphyleusim in Auth. de non alietinibi, alioquin non transire ad aliq&em alterum haeredem, sed isti nepotes ex tiatre sunt l, ledes extranei, ergo licitum erit didiis filijs recipere ante omnia dietam emphyleusina lassin l. finali C. e de inu. 7 unde dicta emphy tcusis non venit in generali institutione bonorum, ut dicit Suris. dicta decis. II. anum.8.vsque ad 9. tanto magis cum nemo possit facere quin in testamento suo leges locum habeant, Ciuilistar in I. nemo potest isde l. I.vbi glosin verb. ne leges,Canonistae in cap. si diligenti de foro competenti. 8 Tertio, testator usus est illo pronomine In omnibus bonis suis, quod videtur significare habuisse intentionem dispone di de omnibus his, in quibus habebat d
minium, ut dicit Bait in l. Quintus la 2. S. Argento E de aur. & arg. leg. num. 6. Sed testator non habet dominium in istis bonis emphyleuticis Ecclesialticis, ut de eis possit dili vinere per viam successionis
in extraneos haeredes, ut concludit Rota inrgccnt.in I. patadecis. 37 .num. 3. Vbi dicit, quod reputantur tanquamaeS alienum, quod detrahi debet, ergo non continetur in ista generali haei edis institutione, merito videtur dicendum testatorem
disposuisse de bonis, te quibus poterat disponere, & non de istis, ut dicit Menoch.
dicio conc id ς.num. 7.S Alex.dicto cons. 9 I. lib. I. num. Io. Surd dicta decis. 93. num. 2 O. tanto magis, quia Pater simpliscit ei instituendo filios non videtur in is bio voluisse derogare iuri filiorum circa emphyleusim, ut in specie dicit Natta
9 Quarto , & vltimo, dato, O non conces, iii od in icta generali Institutione v nissent bona emphy leutica, licimus,quod id intelligitur quoad Ius tantum, quod testatot liabet, quando decedit, ut habetur per Ciuilistas a simili in I. serui clectione g. cum fundus is de G. I. dein l.
tuit,ubi dicut quia quod voluit,no potuit, ut a simili dicit Surd. qui Ioquitur in I
gato,inquo venit res aliena in cons. I I 3. anum. I ad I . lib. I.& Rota dicta de- icis. 37S.;iu. 7. in fine; Ergo cum nos simus in institutione haeredis, qtiae non includit nisi Ius testatoris ut in l. nihil aliud is de verb. signif& in l. haereditas is de reg. tui . nullum videtur factum praeiudicium filijs, uti filijs in re emphyleutica, quae post mortem Patris beneuolentia concedcntis primo loco peruenit ad ipsos tanquam filios, & non tanquam haerides
Patris,cuius ius morte est finitum, Ita dicit Surd. dicta decis II .anum. Io. Vsque
ad vers. Ad decisionem Benedicti; & dicta decis. 93. anum. II. usque ad finem Alex. dicto cons. 9 I. anum. I I. usq; ad I 2.
Io Vnde corruit Argumentum Benedicti, nam loquitur sine lege,vel fundat dictum suum in eo, quod in Gallia lauda, &em phyleuses re)aetae sui ad instar allodiom, ut dicit Boetadecisa 6q. num. 9. quod secus est apud nos,vel potest saluari dictum ipsius in Institutione generali quando est institutus haeres is, qui est capax emphyleusis, tunc enim in hoc casia voluntas testatoris concurrere potest, quod non est in nostra emphyleusi no haereditaria,quae non transit ad ii redes extraneos, dc in casu nostro non constat de voluntate testa toris, ut dicit Surd.dicta decis. II .a num.
I I .vsq;ad Ia. doctrina Specul. intelligitur de cphyleusi priuata, quae conceditur pro se, , haeredibus quibuscunque, quod non procedit in nostra emphyleusi Ecdlesiastica non haereditaria, quam capit filius a concedente, de non a Patre, quae etiam per viam successionis non potest tra sire ad heredes extraneos, ut dicit lac in dicta l.finali C. eode nu. 7 & Canonistae in cap. In praesentia de probat.que en phyleusis, licet possit cum consensit directi Domini alienari contractu inter vivos non tan uia potest in testamento transire ad haeredes extraneos , ut dicit Sp culcitidio g. nunc aliqua quaest. II 3. Surd. dicta decis. 93.anum. a r. usque ad aq. Et quod dicitur, quod multa transeunt cum uniuersitate,ut in Iurepatrolutus,rest detur quod sumus in diuersis, cummi cie
292쪽
contrarium sit decisum in casu nostro in dicto ι Emphyleusim. 11 Nec obstat secundum Argumentum ,
nam non est ita tutum , clim Bald. cons 7 3 . lib. I .num. 3 .teneat contrarium,M noch. dicto concra 9. num. 3. & Domini
de Rota nouissimi decis. I sq. prima pari. Et licet regulariter posset procedere Argumentum, tamen emphyleusis non continetur appellatione bonorum ex desectu Intentionis,ut in casu nostro, in quo testator nullam secit mentionem de rebus emphyleuticis, & in dubio non censetur voluiise derogare Iuri filiorum, & etiams voluisset non potuisset,ut declarat Rota dicta decis 373. nu. 7. vel Emphyleusis venit appellatione bonorsi,quando subiecta materia patitur,&non aliter, sed de natura Institutionis est,quod veniant tam tum bona testatoris, quae sunt haeredita- ,ria,& non Ecclesiae, ves aliena, ut dicit Surd.dicta decis II. anum. I .vsque ad vers.Et Cornei opinio, Alex. dicto cons.
91.num. Io. ubi ait, quod ad hoc, ut aliquid di atur comprehendi sub fideicommista genetali non sufficit quod sit re pertum in hae editate, sed debet esse limreditarium, ut dicit Rota in prima par. in specie in emphyleusi Ecclesiastica deacis 6 2. num. 9. & Io. quod non est in casu nostro, ut supra ostendimus, Nee obstant dicta per Asdict.loco supra citato Ruin Paris.& Corb.nam Rota Romana , et supra diximus emphyleusim nostram non haereditariam declarat non venire in generest Institutione, ut dicit Surd dicta . decis93. ii num. et q. usque ad as. &dicta per Menoch. dicto conci 29. possunt habere locum, quan testator expresse in stituit in bonis emphyleuticis, ut ibidem dicit nu. I 6. quod non est in casu nostro .ves Menoch. loquitur quando Institutio Emphyleuticorum non poterat in alijs verificari, cum non aderant alia bona nisi emphyleutica, Ideo ne Institutionis verba sint otiosa, includuntur ea, quae alias non venirent, ut dicit ibidem Menoch. nu. 17.MI Menoch. male loquitur, cum contra ipsium adsint classici Doctores , ut dicit Surd.Ldecisi I. num. I 8.ad Iy. Nec obstat tertium Argumentum,nam licet hoc positi facere testator, tamen in dubio hoc non censetur facere, ut dicit Bald.in l. In testamento Gad legem fescidiam num.primo, quia non prisimitur
de alieno testari, ut dicit Suta dicta d
cis. 93.num. 26. vers. postremorique adfin.ubi in specie allegat Gabricons8 .n I .lib. I. Vel negatur assumptum,chm t
stator propterea non potest disponere de emphyleusi nostra non haereditaria, chmpertineat ad filios uti filios,& non uti ha redes, Ergo non est res haeredis, sed fili rum vigore primae Inuestituri,ut dicit V lasc.dicta quaest.q6.num.6.vert Accidito Rota dicta decis3 7 s .num. . Imis si Pater expresse testaretur de ista emphyleusi,fiiij a manibus Cohaeredum auocarept dictam emphyleusim, & in hoc casu haeres potest venire cotra sectum destincti, quod tendit ad eum fraudadum re sibi ab alus ldelata, ut dicunt Ciuilistae in l. a. C. si
in fraudem Patroni, Menoch. cons. 89.
num. . lib. primo, ubi in specie allegat lIsem.in cap. Imperialem num. 6 de pro- lhib. studi alteri. per Federic. Grammati
decis. 93. a num. s. usque ad I . nam
quando est in potestate testatoris reli quere , vel non relinquere haereditatem , tunc haerestenetur habere ratum Afrum
defuncti, quod non est in casu nostro, in lquo filij sunt vocati iure proprio ex be- Ineuolentia concedentis, tunc filius non tenetur habere ratum iactum defuncti,sed i potest contrauenire, ut dicis Menoch. diis icto cons. 89.num. Ii .& Ia . Surd. decisa I .anum. 3. usquhad I s. lIa' Nec obstat quartum Argumentum de
Patre, qui potest dis, nere de emphyleusi in praeiudicium filiorum, nam multipliciter respondetur. Primo, quod illud iposset procedere quando Pater hoc repressisset, quod non est in casu nostro, in quo lin dubio Pater videtur disposuisse de bonis seis, & non alienis, ut supra diximus, Vel & secundo Pater potest disponere de ista saneta cotractu intes vivos, & titulo singulari cum cosensu directi Domi- ni, secus vero erit per Institutibnem, cum non possit transire ad haeredes extraneo
293쪽
ut di timis supra per di istum S.ea phyleusim,&cum Iasut dicit Surd. dicta decis. I. 1 nu. 9. usquὸ ad finem,& ita decla. rantur dicta per Bal.in dicta Auth. si quas ruinas, & Gozad. Anchar. α Corn. loco
a 3 Nec obstat ultimum Argumentum delegato uniuersali, & donatione, di alijs, prout indicto Argumento, & in specie , allegata per Seraph. dictis decisionibus, nam aliud est in legato, in quo res aliena legari potest, & aliud est in Institutione, quae nihil aliud continet nisi Ius desunta, meritb cum ista emphyleusis non sit Ius defuncti, sed Ius filiorum, testator non potest inserre pr iudicium dictis filijs; cunon sit emphyleusis haereditaria, ut dicit
catur ad casam nostrum, in quo te stator nullam fecit mentionem de emphyleusi; Decisiones Seraph. procedunt in emphyleusi haereditaria, quae potest transire adhaeredes extraneos, prout ibidem uidere est, quod non est in casu nostro, ut benEad saturitatem declarat Rota dicta deci
Qiveritur, An Emphytrata Ecclesiς teneatur ad collectas impositas a Superiore Laico extra casus publicae utilitatis, Ut puta belli, pestis, resectionis pontium, vel similium. M M A R I U M.
et Pra parte negativa viditu facere text. in cap. Eeel a Sancta Maria, O ea qua in Ecclesiarum de constitui. O in Aistb. ea , ct irrisa calesareos Eeα a Secundo dictum Iatutum non potes dis nere de bonis ηon subditis, Argumento tem. in I. cum unus S. Is qui Τ de bomouthor. Iudoinia. Ergo. 3 rinis mile domistum habeι maximam
co-exitatem cum directo, undὸ μωnaturam laici non potui di ponere de directo dominis Eulsa, id nec pariter
Pra D te a rmativa adducitis primo quia natura lateorum duponentia de bonis e brutitieis vendicant Mi hex- in bonis emph leuticis Ecclesianitas , quo ad praeiudicium laicorum, quatenas respicit utile dominium striorum . 6 Seeundo istud utile dominium non in Ecclesiae, nec Ius priuilegiamm, sed n
Ecclesia tenentur soluere covectam Aro sua colonica portione, er pro fructibus ἔρον idem ab ili in casea mino. s tria prima Iura in contrarium addu
cta corruunt, nam negatur assum um ,
eam illud Hile dominium sit laicum , nec flat aliquod praeiuditium Ecelsa.
io De Amiseeundum Argumentum, nam non applieatur ad casum nonrum, eum
dominium illud sit prophanum, O ma Ecclesia, merita ectum laicis
It Nee obstat tertiam Argumentum de comnexitate, nam illa cannexitas non op
rasur,quod utile dominium Lisum si Ecelesinissumvari bene potes diuersa Iure censeri. Ia auartum Argumentum nomissa, quia
. sutum non es validum quod non est De casu nostro,in qua Iur Ecclesia iadisuri
294쪽
Vaestio ista est brocaesica, in qua videtur , quod cmphyleuta indistincte
no teneatur ad collectas impositas a laico per te xtus in cap.Ecclesia Sa-
Mariae, ct in cap. Quae in Ecclesiarum de constitui. ibi, a quibus fl quid moιu pronio flatuto ureii, quod Ecclesiarum ratam νeoiciat commodum , O fauorem nullius Armitaiis exinis , uisi ab Ecclesia fuerii approbatum,idem habetur in Auth. cassa, Sirrita C. de Sacros. Ecclacibi, easso iretia esse dentineι-j per ιotam
Iratiam praecipimus omnia Lia uta,ct con tuetudines contra libertatem Ecclesiae,eiusque personas indMctas, Tu L h. in 7. tomo littera S.conesus 3 8 I. num. I. Secundo Statutum laicorum no potest
compraehendere dicta bona emphyte utica , nec disponere de bonis non subditis, Argumento text. in I. cum unus S. is qui Ede bon. author. iud. possid. ibis qui posidere iubetur, eo b co iuvistis videι- , euius cura ad iubentem pertinet, ergo, Lap. at Ieg. Io I .num. 3.& Iq. Argumento eorum, uae notantur per Canon istas in capitulonali de vita,& honest. Cieriocrum, Ruin. cons I9 . num. 8.lib. a. ita tenet Bart. in specie in I.priuatae rei C. de excus muner. lib. Io. num. a. ubi reddit rationem, cum
ista bona sunt obligata perpetuae penito ni ,& pro eis quolibet anno se luatur census, non debet prestari pro his collecta , ne duplicia onera sustineant, Ias .in l. I.
clesia Sanctae Mariae a num. 68. usque ad 69. cum impositio collectae importet iu-xi dictionem, ut dicit Rota in recentior. I. par deciLa .num .his, &similibus Argumentis utitur Surd. pro hac parte decisi
vsque ad 28 .lib. s. & conL 338.num. I a. lib. 3. Tertio utile dominium habet maxima connexitatem cum directo, ita quod non potest esse utile absque directo, de qua connexitate late loquitur Beroe in dicto cap. quae in Ecclesiarum a num. II. η'uEad 13 .Connexorum autem idem est iudicium, ut dicunt iuilitarin l. eum actum is de negoc. gest. ergo sicut statuta laicorum non polsunt disponere de dominio directo Ecclesiae,ut omnes fatentur,nec pol sunt disponere de utili dominio, cum sint correlatiua , & correlativorum idem sit iudicium, ut dicit Bald. &alij int. I. C. de euprelsis lib. II. ita argumentatur Surd. dicto consilio 338. a numero. a. vGque ad A.
4 Quarto regulariter valet Argumentum de studo ad emphyleusim, ut diximus in
praefationibus num. 18. sed habemus text.
in dicto cap. quae in Ecclesiarum ibi ,snὰ
peruenit ad audientiam nostram, quod ciues Terutant conHimerunt, vs quis se ad inopiam vergree probabiliter allegasurit,
alienandifetidum , quia ab Eccle , vesalys tenet, liberam habeat facultaumetin unus igituν Eeele aram indemnitati consulere, constitutionem Mis odi,que11-Hιiane eudorum Ecclesiasticorum factas e segitimo Eeel silicarum personaνti osse u vires decernimus non habere. Ex quo colligitur, quod statutum laicorum
supei alienatione studi respectu utilis d
minij non valet, ergo idem in casu nostro; ita argumentatur burd. dicto cons. 3 38. anu-q. vlque ad 7.& prius alite ipsu in Abb. in dicto cap. ubi num. a. dicit, quod ille rexi. pro hoc quotidie allegatur,& ibidem
que ad versVerum ipse Molina in a. tractatu de contractibus disput.*ψ6.anu. I. usque ad vers Merito tamen, Tusch. in 3.
tomo littera E. conclusione III. num. 3.
Caeuallos in suo specul quaes726. anu. I usque ad 17. ubi multa cumulat. His tamen, &siinilibus non obstantiabus , caluo tamen semper iudicio Sanctae Matris Ecclesiae, dico, quod emphyleu in Ecclesiae pro utili dominio,quod est penes laicum potest collectari. sine tἀmen praeiudicio Ecclesiae, atquc aduerto,quod dixi etiam in praefationi Sus num. 2 2.quod statuta laicorum disponentia, ta loquentia de bonis emphyleuticis vendicant sibi locum etiam in bonis cmphyleuticis Ecclesiasticis quo ad praeiud latum laicorum habentium bona in emphyleusi,quatenus respicit
295쪽
respicit utile dominium ipserum,cum personae, & bona ipsa respectu utilis dominij sint subiecta laicis, ideoque ligantur stariatis laicorum, ut dicit Molina dicta disput.qq6.a num. a. usque ad 3.Surd. dicto Cons. 338.a numero 7. usque ad finem , Τ usch .dicta concl. 8I.num. I 29.&I3o.&conclusiα 8a .num. 3. qui loquitur in specie. 6 Secundo ultra illud,quod late cumulat Tiraqueli in tractam de retractu S. I .glos 3. num. I. cum sequentibus suffragatur ratio illa, cum istud utile dominium sit em- Phyleutae,qui emphuleuta est subditus Iaico;Vnde nihil prohibet quominus contra subditum,& de re subditi possint Iaici disponere, nec de hoc ipsa Ecclesia potcst conqueri,cum nihil sua intersticum dictu utile dominium non sit Ecclesiae, nec estius priuilegiatum, sed priuatum, & proprium ipsius emphyleutat, ut dicit magistraliter Bal. in l.lex vectigaliff.de pignota
prim ob alie n. irreq.domino factam limit. 33. nu q. unde merito dicta bona possunt collectari a Iaicis. et Accedat sortius Argumentum, bona enim sunt accetaria ad perisnam, & non inspicitur qualitas rei, ted personae, apud
quam res reperitur, ut Iate per Canoninas in cap. I.de Iurepatr.in 6. Tiraqueri in tractatu de retractu I. glos. I 3. nu. IX. Surd.dicto consa nu. 9.vsque ad II. cum
itaquEdictum utile dominium sit penes Iaicum debet iudicari tanquam Iaicale, quamuis proueniat ab Ecclesia, Ergh p test collectari a laico, tanto magis, quod collecta ipsa dicitur onus mixtum, quod imponitur personis pro ipsis rebus,ut late ἰcumulat RoL a Valle cons. 66. num. I 6. lib. I. Vnde principaliter habetur ratio perisnae, quae est subdita,& in consequeu- btiam honor ut dicit Valast. d. quaest. 'num. 2.& Rol. dicto cons num. 3 dicit in indiuiduo, quod emphyleuta Ecclesiae potest collectari pro utili dominio, & pro fructibus, quos colligit ex ipsa re, ita tenet Andr.de Ise in cap. r. vos & plaustrorum num. 7.quae sint regalia,cum ressumant conditionem a persona, ut dicit Alexan. consilio Io I. numero II. lib. I.
N ibidem Addentes , Surd. dicto consilio
ς. Ad quod faciunt dicta per Gratian.
in primo tomo cap. s. anum. 7. usque ad Io.
sius Ecclesiae, & Conductores bonorum,& reddituum tenentur soluere collectam pro sua colonica portione etiam pro se ctibus,quos percipiunt eκ bonis Ecclesiς, ut dicit glosin clem. praesenti constituti ne de censibus in verb. mu negoriandi, quam communiter sequuntur Canonistae in cap.quamcunq; de censibus lib. 6. Rip. in suo tractatu de remedijs ad conseruan
vbi alleg.infinitos Canonistas;Ergo idem a simili in casu nostro; Ita in indiuiduo tenet Anchar.cons q3 3. num. 3.& cons Iasnum. T. VercPer praedicta, ubi in materia successionis ait,quod illud dominium utile acquisitiim laico, non est ius Ecclesi sticum, sed prophanum, & proinde subiectum statutis, & legibus Principum secu-
Iarium,Valast. dicta quaest. I7. anu. 22. . usque ad I 3. ubi allegat infinitos Cano-nistasin Consulentes, Anchar. in clem a. de iurepatri& in cap. Canonis statuta de constitui.colum. 39.vers. Hic etiam quae ro , ubi bene distinguit, Barbar. cons. I quod incipi Scribit Propheta lib. I .anu. avsque ad finem, Alex.conc9. lib. s. nu.2. Soc.Sen. inter consseudalia cons.7. quod incipit, Reuerendi Patres, num. 7. &8. Socc.Iun.cons TI .nu. I 3 .lib. I .Paris. concet 2. lib. 2 .num. 8 3. Felin.dicto cap.quae in Ecclesiarum num 8 . vers. nihilominus, . Dec in dicta Auth.cassa, & irrita num. 9.versSed quatenus, ct cons. I 29. num aetvers Nec obstat tib I. Surd. dicto consa nu:7. usque ad 29.&decis. Ioo.anu. II. usque ad finem, Clata in s.emphyleusis quaest. q8.Molina loco citato, Tinch. in
supraestatis concluta aeuallos aecta quae-Αa stione
296쪽
ssione Iz6.a mim. I .vsque ad I o. ubi multa cumulat, quae licet de rigore iuris popsent procedere. tamen propWr ς , quae eumulat Gratian. in 3. tomo cap 6s. Du. . essςt consulendus sivimustifex, qui in dubio pro Ecclesiare o
9 Vnde facile respondetur ad illa tria iura supra citata in contrarium, nam sim tui laicorum non ligant Clericos, e bana ipse nex deiecta potestatis, de iuris dictionis, ut in dictis iuribus, sednon amplicantur ad casum nostriim,eum illud utile dominium non sit Ecclesiae, is laici, qui de eo dominio fuit inuestitus, ideo
saturum pratisictum nec rem Ecclesia nec persenam Ecclesiasticam tangit, cum non
dirigator in personam priuilistatam, sed
assi: citrem, S personam proRanam, Ut dicunt supra citati Doctores , Sin specie Surd.dicto consilio numero Iq.verc Nςc
et o Nec obstat a. Argumentum nam negatur assumptum, ut supra diximus, & ad doctrinam Bart.in diita l. priua tae, cum sI- milibus, dico cum Ripa in dicto tractatanum. ia8 quod illa distina non est bar-toli, & ibidem allegat Angel. hoc dicentem ; Vel ut dicit iplemet Bart. ibidem ill doctrina de consuetudine non obseruatur,& contra Barimesti Doctores tenent,ut dicunt ibidem. Addentes, & in specie lacindicta l. I. num. 3I.Andridellam. loco ei, to, Surd.dicto consilio a numero Iuseque ad I ii Nec obstat tertium Aet misi de cω nexitate, de correlativis, quo utitur Bom& Bald.locis supra citatis, nam illa con ne ita non operame, quod utile domismum, quod est penes lai eum, sit proprium Meles ,& licet videatur illud utile d minium inseparabile a directo, tamen moeg tur, quin possit diuerso iure cense. ri, eo modo, quo res una,& eadem potest diuersistespectu imo respectu diuersarum personarum diuersimode iudicari,ut probatur per Ciuilistas in Lmiles ad sororem S. Pro parte Ede legis. in quo textu clare probatur. quod in praelegatis pars harebetur Iure haereditario, di pari iuretes
ti,ut bene declarat Tri S. de retris. confans. S primo sos Isin num. et 3 .vsque ad a . ubi allesat auctoritatem Aristote lis, de Galeni, Ita respondet Stud. dicto
ι r Nec obstat ultimum Argumentum dedicto cap.quae in Ecclesiarum , nam ibi sumus in diuerto casu in alienatione seu di Ecclesiae sine consensu ipsius Ecclesiae , quo casu fit deterius Ius E esiae,cum co rii latur habete Vasallum in sui contemptum, &praeiudicium, di quia Ecclesia habet illud priuilegiu m,ne studum ipsius alienetur absque consensu semitae stant- tum laicorum tanquam in prae iuditam Ecclesiae non valet.
Q ritur An directo Domino Iure directi dominij, siue Iure proprio li ceat apponere sua Insignia, seu arma, vel lapides denotantes suum dominium directum super domibus ;seu aedifici js emphyleuticis. a UMMARIUM.t respondendum videtur per rubri in taut nemini ιι- e Iudicis auctoritauesigna in rebiu imp rere alienis ἰSed Empb eura imus reι habet urite do. mimum, Eromnlicebis directo D m-uo hoc facere. et Suo probae parisfacit text. in L 1.
7 adducta per Freceiam defuseta.
297쪽
RMirabilis, & frequens est q uaestio , in qua prima facie videtur nega liue respondendium per rubr. C. ut nemini ibi, τι nemini liceat , Mo dieis auctoritat gna rebus imponere
alienis, sed clarum est, quod Emphyleuta istitis rei emphyleuticaeli bet utile domi-Jntu, ut dicunt Ciuilistae comuniter,& ibidε glos in I.prima Esi agger vectigalis, vel emphyleuticarius petatur, late Tuschus
in 3.tomo littera E conclus. I 62. per tot. Ergo. Secundo facit text.in I .prima C. eodem, ut nemini liceat ibi; sape refrinum in antinaeuntia gna rebus, pinx aliquis ειenebat impνimi non oportere, i a G. eodeibi, rebus, quas alitis detinet imprimere mgna nemim liceat, Ergo, ut dicit ibidem Alexinum primo.
Tertio iacit doctrina Barti in tractatu de Insignijs, & armis num. .ubi ait,quod quilibet in si potest apponere Insignia , T sectis vero in alieno, & ibidem Addentes ad Bart.& notata per Canonistas in cap. dilecta de excess. Praelat. ubi glisc in rem.
gula, quia signum est quasi testis scripturp& licet incerius, & mutus loquitur pro Domino dis tincta norata per Bald.ind. fessas ade furtis, per Ciuilistas in l.stidiniata C. de fabricensibus lib. a1. S ibide per Bar.ubi ait in fine,quod est licitu apponere signum animalibus, & seruis ad ea cognoscenda,quia res dicitur esse illius , cuius signo est signata, ut probat texta in cap. si IudexIaicus de sent. exc6. in 6. ibi, exsigmate namque consutio fabricensitas imprimi, latitansfabricensis agnoscitur, ubi os in vestruagnosimh, Tusch. dicta
conclus 3I6.nu.TI.& I 2. Secundo quod habetur Lucae cap. 2 O. ibi, ostendite mihi denarium, euius imaginem habet, O Itibscriptionem, respon- demes dixerunt,Caesaris, dixis illis, reddiate, quae sunι Caesaris, Caesari, O qua sunt Dei Deo, Idε habetur Genesis cap. q. ibi, posuitDominus signum in Cain, Ad quod iaciunt dicta in Apocalypsi cap.7. de exemptu de Equo signato,ut praesumatur illius, cuius est signum, di de armis, & vexillis, ct insignis in naui impositis, vel in ballis
pannorum Mercatorum, nam si reperiantur signata signo alicuius Mercatoris pri- sumuntur esse illius, ut dicit Tusch. dicta conclus I 6.num. I 3. ubi habentur Concordantes , &idem dicendum est de Se uis in Regno Neapolitano, qui signantur in facie,de quibus late adSaturitatem per Mascard. libro primo de probat. conclus. s 2.Assiict. decis a 3. num. .Caeuallos lo
Tertio Accedat doctrina Alexadri in I. prima C.ut nemo priuatus titulos prςdijs suis,vel alienis imponat num a. v si dicit, quod quilibet in re sua potestapponere signum , seu arma,ubi allegat Bart. indicto tractatu, & Canonistas, & in specie Butr. in dicto cap. dilecta. Quarto, & vltimo iaciunt notata per Marinum Frecciam in tractatu de substud. Baronu lib. 2.versQuadragesima septima auctoritas, qui loquitur de armis, & insignibus, quae apponunt Barones in stu-do,seu Castro subinlaudato, vel vendito alijs , nam Baro principalis potest depingere sua arma in dicto Castro, &S Sublaudatarius etiam in loco tamen magis depresso, ad hoc, ut arma Domini sint insuperiori,&eminentiori loco, &Α a a allegat
298쪽
allegat, Cassan.in Cathalog. glor. mundi consideratione 2 3. illudque fit, ut Homines sciam in futurum Castrum illud, seu seudum esse Domino subiecitan, cum per signum cognoscatur signatum, de Marinus Freccianum. r. in indiuiduo decidit quaestionem nostram, & infert ad quaesti nem , quando quis in aliqua ciuitate , seu loco habet iurisdictione ciuilem, alius criminalem, & dicit quod debeant appinni instignia in muro Ciuitatis illius Domini, qui habet ciuilem iurisdietionem, quia Dominus habens ciuile iurisdictione dicitur vere Dominus, ut decidit Capi c. decisa T. num.ψ .& sequentibus, S: in hae
nostra quaestione ita fuit decisum per D minos de Rota in manuscriptis in una Romana Enaphyleusis die 3o.Veneris dieao. M iij,' coram D. Vbaldo , ubi fuit ita determinatum ad fluorem illorum de Serbellonibus, ad quod faciunt adduincta per Rot. a simili in recent. par. a. decis 8mum. 7. ubi ex armis,& insignibus appositis in aliqua Capella probatur ius patronatus , ubi habentur Concordantes.
cta rubrica, quae loquitur in casu suo prinprio , nemini enim licet imponere sua arma rebus alienis,pendente lite, siue iudicio super dieia re ante sententiam, iuxta aliam rubric. ut lite pendente nihil im uetur, & rubrica illa declaratur per nigra
idest, per duas leges sequentes, unde sumus in diuerse eam, & licci emphyleuta habeat utile dominium,est dominium sub- alternatum dominio directo, &tunc in trat rellula,quod licet ficere in meo, quod mihi placet L in re mandata C. mandati, cum illa appositio armorum prosit dire Domino P seciliori probatione dominij, de tune intrat alia regula, ut dicunt citati
Domini de Rota, quod illud, quod mihi
prodest, de alteri non nocet, est permittendum iuxta text.in I. in Creditore E deo euict. ibi, cui enim non aequum videbisu , vel Me fallim consequi Emptorem, quod sine dissi,ndio ereditoris fusumnun, ubi Osdat Concordantes.s Nec obstat 2. Argumentum, nam illa duo iura procedunt, & Ioquuntur de re litigiosa pendente iudicio, quod non est
in casu nostro, in quo non con uertitur
de dominio, nec sis pendet, ut declarant Ciuillitta in dictis duabus legibus, de principue Ban. Ias& Alex.& Aro. vel ut dicunt dicit Domini de Rota. arma,sive nisignia non imponuntur super re aliena rumquo ad proprietatem non potest dici res aliena,cum directum dominium,sit penes. ipsum directum Dominum, & licet illa res sit posses la ab alio, intelligitur quoad possessionem naturalem, quae est penes emphyleutam, ciuilis tamen est penes directum Dominum , ut dicunt dicti Domini de Rota, qui allegant Menoch. in titide
rum , nam procedit, quando illud fit in re aliena, quod non est in casu nostro, ut dicit Bart.in dicta l. stigmata in fine,Freccia Ioc.cit. uallosanu. I. v', ad finem dc Mascar.per tot.de Atact.dicta detis nu.
-itur, utrum stante statuto, prout in Regno Neapolitano, seu in aliquibus Ciuitatibus,quod vicinus c&sanguineus proximior praeferatur pro aequali praetio in alienatione rei ipsius vicini,modo emphyleuta vula
vendere rem emphyleuticam, di melioramenta, atq;concurrit Dominus
directus,& ipse cosanguineusvicinus proximior,quaeritur quis proratur . SUMMARIUM.1 Pεν -- dabitationis, videtin, quod est sanguineus proximiis praeferatur disdicto Domino, namgeneriperspecim de
299쪽
Meundo textas in taxfamsi uisneulis. 6 Tenio adducisu mile de colono, qui vult vendere fructus, ct de usu tictuario, nam prius debent vendi directo Tomiano, quam a*s.7 auarto canniistio non loquitur in contu δε cuim directo Tomino, sedνespectu extra uorum , ergo respectu inorum ea intelligenda naiatis, O non respectu Domini.
8 5 uinto, O vltimo adducitur simile de censuario, qui vigore Bulia Pis disinii
praefer in alys in alienatione rei censu ria, quod intelligitur respectu extraneorum , non autem Domini directi. y Vndὸ non sinat primum contrarium,nam
argumentum retorquetur. Io Seeundum non AHat, nam illa ver satis operantiar , ut excludanι omnes e
ιν eos, cum quilibetIB libeν in resua, ct tamen compellitur vendera vicino proximis i. II Poe ob ira visimum Argumeum angeli, nam i e tenes hanc nouram opinionem,
o iura pre ipsum allegata parum faciat cum baseant varios intellectus, O r timem specialisalis. N Regno Neapolitano erra adest costitutio, quq incipit, Sancimus, in titulo
id in ra de iure prothomis S ,
ciunt particularem tractatum, Tiraques.& alij, prout per Tusch. q. tomliti. I.concl. 3 83.per totum, quod ius praelationis ratione vicinitatis est fundatum in iure communi l. si cui sendus si de Ieg. r. ibi,μ- enim Moines fundos etiam Iun. iurum asιmasionem interennoAra aequirere ubi glosin vessi confines. Idemque dicendum erit de prςlatione ratione consanguinitatis, vel affinitatis, Ldudum C.de contrah.empl.ibi, dudum
proximis consoνιιbus co8cessum erat,in extraneos ab emptione remouerent,de ibidem
late per Ciuilistas, & per Assii, in Rubr.
. I de iure prothomi eos a mi. 7. vsique ad funem . Vnde primo aspectu videtur, quod consanguineus proximus praeseratur dire elo Domino in emptione rei emphyleuticae ipsius vicini, nam generi per speciem derogatur, ut dicunt Ciuilistae in l. Seruis. urbanis is deleg. 3. & in i cum delanionis instrumento S.cui sendum,& 9.Sabinus si de iunq.instruet.& instrum.legatis l. vx rem g. talicissimo is de leg. 3. Ergo cum per ipsam legem particularem, seu constitutionem videatur derogatum legi generali, quae vult Dominum directium praetcr-ri,ut in leg.finali C. eodem, & in hoc cap. nostro praesertur ipse vicinus directo Domino
a Secundo dicta constitutio continet verba pregnantia ibi, Sancimus modo in omni Prouincia in omni ciuitate , ut si quis forti ex parentesa habeat communem domum, Murtim , vel vineam, vel rem im mobilem , diuisam vel indiurgam, aut ex communi emptione, vel ex aliquo alio titulo, vel aliquo alio modo coniunctam, o volueris alienarenadictas res per vendiationem , vel per e byteusim, vel locati nem , non aliter ei concedimus alienare,n ius denuntietur illis,quos vocamus per ordinem in iure 'Ghomi os, quae verba
debent aliquid operari, cum sint intellia genda cum essectu l. nomen filiarum g. finali ii.de veriasignific. ibi,MDrest 'ut per ueni reum essem accipiendum es, cum similibus , eri eum ii distincte proserantur debent operari contra directum Do
3 Tertio siciat adducta per Angel. de P rusio in L peritor si de pactis a nu. 2.vs. que ad finem, & ibidem per Bald. num . .& qui aiunt, quod Gulielmus antiquus Doctor tenebat hant opinionem pertexta in dicta L imperator ibi, rationem habendam prius necessariarum perfnarum se idoneasint, dc per text. in lege i. g. si quis a
Principe is ne quid in loco publico ibi,ni
quis serie hoc impetraueris, & per texta in cap. I. g. donare qualiter olim studum poterat alienari ita n Wohibendo autem,vel redimendo potior erat proximi Agnati,quammisi conditis,ergo idem incasu nostro.
300쪽
Pro contraria parte facit textus a simili in l. si ei un dotem s. finali T solutomatrimonio ibi, Domi=is alutita debea seruus, non praeseratur muher, nisi in bis tantum rebus, qua in dotem data sunt, vel ex dote comparata, qus, Aiales t , ergo .s Secundo ad ide facit texi in I.ex facto g. de peculio ibi, espodi, nullis priuilegis praponi Paracvel Domino poten, eum ex per
sona Uij, vel sortii de peralis eoueniuntur, ubi in concursu creditorum semper Dominiis Serui praefertur alijs nimirum,quia habet Ius praelationis sonius.& potentius in corpore Iuri s , Ergo idem in casu nostro, ut dicit Ias se l.finali num. x.C. eodem.
6 - Ad quod accedat simile de Colono, && de usu fructu ario, ut dicit Barr. in l. I . C. de metalarijs lib. I r .in fine, qui si voluntvεdere fruetus,vel locare dictam re,potius debet praeserti directus Dominus , quam alij,ut dicit Simon de Pretis cons 96.nu. 8.& 9. Tusch. in 3. tomo littera E. conclusi
et Quarto dicta Constitutio, sancimus,
dat formam , quomodo vocentur vicini propinqui ibi, imprimis Goeentur Parentes,qui sunt coniuncti,ροAea Sock,qui Aliter funt coniuncti, undὸ no loquitur in cocursu cum Domino directo. qui habet Iuspritationis ex speciali pi suilegio , quod
non tollitur per statutum, seu Constitutionem, nisi de illo fiat expressa mentio, ut satis abundanter more suo cumulat Tira- queli. in tractatu de retractu Consanguineorum S. primo glos I . num. 93. Ergo
cum dicta Constitutio loquatur respectu Extraneorum, ita est indictis terminis intelligenda,& non respectu directi Domini. 8 Quinto , & vhimo pro hac parte B-cit simile de Censuallo, qui vigore Bul hem, Quinti in Vrbae praesertur alijs in alienatione rei censeariae, quod quidem
intelligitur respectu extraneorum,non au
tem directi Domini, qui praesertur dicto Censeario non obstatibus verbis pregnantibus existentibus in dicta Bulla, ut fuit decissiminisa Romana domus et a. Iunijχε II. com Illustrissimo Lancellatio, de qua,& alijs decisionibus mentionem iacit. Rota in recentior in prima par deris 3 r.
num. a. ita in specie in casu nostro tenet
Angel. de Perusio in dicta l. Imperator in fine, de ibidem Bald. a num. usquὰ ad Ias in dicta l. finali a num. I a. usque ad
Iure prothom istos g. primo nu 7.Corbul. in tit. de caui priu. ob alien.irreq. Domin. Dct. ampl. a 3.ubi allegat. Concordantes.
9 Vnde primum Argumentum retorquetur ; Clarum est enim, quod illa Consim tutio Iuris congrui loquitur generaliter contra Extraneos, textus vero in dicta l. finali C. eodem, & in cap. nostro loquun tur specialiter in fauorem directi Domini, Ergh argumentum pro nobis ficit, scilicet, quod generi per speciem derogatur, iuxta iura supra allegata,& in specie text. d. g.scelicissimo, ubi glos & Din. in cap. generi de regul Iur.in 6.Ita dicit Ias. dicta l. finali num. I a. vers.ltem quia illud statutum , & Corbul.loco citato num 2. io Nec obstat secundum Argumentum,ctim dicta Constitutio loquatur indistincte, nam dico quod satis operantur illa
verba, cum excludant omnes extrane
lavore parentelae,m sic multum operantur, cum regularites unicuiq; sit licitum vendere res suas cui voluerit , ut in dicta
l. dudum , &ideo dicta Constitutio est
restringenda, tanquam exorbitans a Iure communi, ut habeat tantum locum
respectu extraneorum, ut dicit Tuich. dicta conclus. 83.num. I . Domini de R ta supra citati num. a Seraph. in prima parte decis73 .nu. 3.& Rota in recenta a .parte coram D.Biscia decis783. m. s. ubi habentur concordantes. II Nec obstat tertium,&vltimum Arg mentu Ang.de Perusio,& Bal.nam re vera ambo tenent opinionem nostram, & dicunt, quod non praeiudicet directo D mino dicta Constitutio, cum pro ipso ad silex specialis inserta in corpore Iuris, Vnde opus est speciali derogatione, cura