De iure emphyteutico repetitio ex cap. potuit emphyteuta de locat. et conduct. cum centum disceptationibus frequentissimis. ... Auctore r.d. Ouidio De Amicis a Pedemontio ... Indice quaestionum, rerum et verborum notabilium accedente

발행: 1622년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

4a Amicus de Iure Emphyleui.

consideratur contemptus Domini,& praeiudicium ipsius,Vnde licet cesset deterio- ratio rei per redemptionem, non tamen cessat contemptus Domini, ut dicit Dec. dicto cons. I 6. II Neque obstat quarto oppositum de dicto S.Item labeo, nam ille textus non facie contra nostram conclusionem, , cum ibi textus loquatur de possessione, quae per alium retinetur,ratione continuandae Ru- capionis, Ammento eorum, quae habentur in l. quod meo,Tde acquiri possessibi, nam is risidet, euisu nomine posidetur, de textus in dicto g .Item labeo, dicit, quod videtur re redijsse in potestate mea ad hoc ut usu capio no interssipatur, &sic quo adhoc tantum sufficit rem redijs.se, cum poena suum debeat tenere Auct rem, & non alium, non per hoc excus tur alienas a dolo commisso in alienati ne, ut probat text.dicta L I. S. si rem, &ibidem glosin verbo, teneri, ubi allegando pro contrario dictu g. Issi labeo, dicit tu vic,quod non sit cotraria, quia ibi non excusat eum a casu, sta quo ad aliud,sici Iieer, quod sufficit rem redijsse, M interrumpatur usucapio. Nec obstat oppositum de dicta decis. Thesaur. 7. nam illud procedit in Iudicialibus, quando Ius Actoris, siue fisci non est famam deterius , ut probat Theseur. per Iura,qus allega quod secus est in casu nostro,in quo,licht oes sit redempta, tamen, quia Domino debetur reuerentia, non tamen saluatur contemptus Domini, & licet cesset una causa, remanet alia, ut dicit Dec. diato cons. I fio.&Bald dicta l. I. C.de furtis nu. 27.

ii Quae comunis conclusiodicet quodam modo rigorosa, tanto magis procedi quado Emphyleuta dolose, & scientῆrrem . emphyleuticam uti propriam, & stancam, non facta mentione, quod esset emphytraitica, alienavit, quia tune videtur Domi

A mento eo m,quq late cumulat Heceia in tracti de sub stud. Baronum lib. a.

versprima auctoritas, num. 2 8 2 9.Assi. in c. Imperiale, vers tertiodecimo noto,nu.

recent. I .par.decisa SI .num. 6. i habentur ConcordanteS.

QUAESTIO SESTA.

An Emphyleuta alienans partem rei Empnyreiaticae, & tradens absque illis clausulis nia aliter, nec alio modo ut sit pradiximus, cadat a tota Emphyleusi in tantum a parte alie

nata .

texitu in L .c. eoaevbi lex non dini guit, Ero Me nos distinguere debemus. a Da consideratur eontemptas Domini in alienationepartis cis in rem, Ergo idem

ratione rei alienat sed ratione contem pruι persena, qua in totum ossendita . Eeto.

ρεν cephal. 6 Pro contraria parte a finamittenda, quode θυαμ en res Euidua, ct ideo ali

frid eum in alia pane nee tradita, nec alis nata non ad idolas; Ergo poena caduc satis non transcendit rei mensuram.

62쪽

ri sexto eam de tu textur in I. vulgaris F. MD-m ibi, sed verum est in tantum eufurti actione teneri, quantum abstulerit. I a Septimo consideratio decimo ABn Mo.Oibidem Addentes. contrarias citi corruunt, O primo A gumentum devicta l. . nam unus intelligitis, quod eatenus quis cadit, qu tenus deliquit, cum res e breuista μdiuidus.1 Nisis nata. Argumentum de L qua de tota, ct de l. do lepravium, nam illud

Argumentum retorquetur.

Is Nec obnat Metumentum 3. quo utitur Iag. in dicta ι. . nam stimus in diuerso casu, quia ibi in totum deliquit δε-

I 6 Nὸe obstar . Argumenis de dicta l. 3. S. . nam idia ibi qui deliquis in parte,

in totum condemnatur, quia propter dei cum commisum in pane, Dominus rei

totam rem amisit.

r7 Necomant vltima loca argumenta adducta per c baLnaMetuos feriatim re nondebimus ,prout infra.

IMI RD UA, &broeardica est quaestio , in qua prima facie

videtur, qu Hemphyleuta alienans partem rei emphyleuricae irrequisito Domino radat a tota emphyleusi, imo cosid

ratur textus in diri l. fin. C. eod. ibi sis

dat quae lex indistincte loquitur, ergo indistincte debet intelligi, siue partem,sia

totum alienaverit, cum sufficiat tantum emphyleutam male esse versatum circa re emphyleuticam, ut dicit idem textus. Secundo ita consideratur contemptus

Domini in Mimatione partis, sitiit in t is, ergo eadem dis sitio, Argumento textus in l.quae de tota T de rei vendic. ibi, qua de tota re vin dicanda dictasunt, eaode pane intelligenda sunt. Ad quod a cedat, quia prohibitio alienationis fundi talis procedit etiam in parte illius, i.dotale praedium T de fundo dotali ibi, pra-Mν nuatione etiam pars continu. proiniuis siue totum madium in dotem datum sit, Θρουρη-s , ahenari non poterιν. Ergo idem in casu nostro, Corbul. in tit. de caus priu. ob alien. irreq. Dom. Diri

ampl. 62. anum. I. usque ad 6.

3 Tertio, Ias dicta l. nn. quaest. I 3 anu. Ia . usque ad Ias. dicit. quod ista priuatio Iuris emphyleutici in hoc casu non succedit ratione rei aliena ,sed ratione contemptus personae Domini,' Vnde, cum habita relatione ad dictam persona, illam in totum ostendat, clim sit indiuidua, nimirum si sic alienans partem, cadit in t tum . Ad quod las adducit text. in l.quiadam, g. donationε fide donat. ibi, donationem quidem parιis honorem proxima coguata viventis ntillasisse conflabat, verism ei, qui donauis, ae fisa Itiνe prat Hosuccessis. quoniam aduersus bonos morer, Ius genitam festinasset,actiones haereditarias in totum denegandas rectondi,

ex quo colligunt Din. quod qui delinquit in parte, debet totam rem amittere,& ibidem Barti ad quod allegatur textus in I. vulgaris fi desitriis, ibi, nam, O qui auremiscuius tetigit, inquis Trebatius, tuum videri, eum tetigisset . Quarto, consideratur textus in I. 3. 9. sin. E de incend min. & naufrag. ibi. Senatus consultum Claudianis umporibus factum est, in uis ex naufragio elauos .lonum ex his ab serit, omnium rerum namine teneatis. Ergh.s Quinto, & vltimo, Cephal. Iib. I .consI39. num. II. dicit, quod in materia caducitatis haec tria aequiparantur, quod scilicet emphyleusis deterioretur, vel absque consensu Domini alienetur, vhi triennio, bienniouε canon non soluatur,t-do sic,emphyleuta plurium rerum ex uno contractu, si una re malὸ natur,ab omnibus cadit, quia una est emphyleusis: Ergo idem in casu nos ro . Ratio est illa, quia unicus est contractus,de unicum Instrumε- tum, licet plurium rerum, di unica soluatur pensio, quo Argumento anis ipsam usus est Bald. in l. eum eiusdem infim T de aediL edict. ubi BaIL hoc dicit de emphyleuta, rescitque rationem, quia in indiuiduis, ratione partis, totum vitiatur

oste

63쪽

44 Amicus de Iure Emphyleui.

vi late cumulat Rota Romana, in man script. coram D. Coccino in una Rbmana

Domus I9. Decembris I 62o. de qua ma

teria late pertractant Ciuilistae L .f. Cato ff. de verb. oblig. praecipue S c. &Alciat. Nati. in specie in hoc casu nostroconLq79. num. 29. & 3 o. lib. 3. Corbul in tit. de caus. priu. ob alien. irreq.Dom. Dct. dicta ampl. qa. num. s. Insuper Cephal. ibidem num. I 8. & I9. dicit, quod si emphyleuta seluat integrum canonem, excepta tamen aliqua parte, nihilominus cadit a tota emphyleusi ut testatur Ias de communi opinione in dicta l. a. quaest. I 6 a nu. q. Vsque ad F S. C. eod. Oldr.cons. 7

leuta . Ergo idem in casu nostro dicit Cephal. Praeterea num. 26. pro hac parte νCephal.allegat textum in l. etiam si pa tis fs de leg. I. ibi,etiams partis bonorum se excusaueris Tuto , puta Italicariam,vH 8Prouincialium rerum, torum quod re iamento datum est,ei auferetur, ratio est in promptu, quia Legatario non permittituricindere legatum in parte. Ergo idem in

timo, dicit, .quod si pro parte emphyteu-

ta tantum caderet , causaretur commu

nio eiusdem rei inter Dominum, & em phyleutam, quae non est admittenda inu, to Domino, l. si non senem, L si centum isde condict.indeb. ibi remo enim inuitus

compellitur ad communionem, ita etiania.

tenet nati. dicto cons 479. & cons.' o. lib. 3. Rol. a Valle. cons. II. per tot. lib. i. Tusch. in 3. tom. littera S'concl. 2O7. num.. 3 9. ubi allegat Cuman. cons I. aedfaciunt late notata per Caldam lib. q. 9 de extinctione capι 9. anum. 7. Vsque adio. vers eA quibus iam vides Iector. .

Pro contraria parte stando in solo Iure communi dico, quod emphyleusis est res diuidua S proptereae hqredes atque c6- participes quouis modo in illa, diuidere eam possunt inter se de Iure comuni etiairrequisito Domino, ut testatur Amodeus a P te in suo tracti de laudemijs quaest.2 3. Clar, in g. emphyleusis quaest. Iq. &, ibidem, Addentes in verb.alienare,Molina in a. tractatu de contras disp. 66o. num.

I. Valast. quaest. 38. num. I 2. quae communis opinio, secundum Molin. loco cit. probatur per text. in l. item praedia, T sa- mil. Ercilla. ibi. Item praedia, quae nomipatrimonysunt, sed ,' O vectigalia , vel superfletaria, & ita ibidem interpretetatur Besd.sed clarius probatur in I.Item viden

euit uniuersas res haereditarias in hoc Iudicium venire , e Iura,sive corpora LErgo emphyleuta tantiim cadit a parte, nam utile per inutile non vitiatur,quando

res est diuidua , ut dicunt Domini de Rota coram dicto D. Coccino. Pro hac parte ficit, nam poena, prout quaequar res expostulat, est infligenda, &non amplius i. respiciendum T de poenis ibi, resistentam en iudicanti, ne quid

durius, aut remissius confiituatur, quamea a deposcat. Ergo. Adducitur text. in I. reseriptum, is de

his quae ut indign. ibi, ideo sis, qui

quadrigenta habebat uniuersa quadrigenta legasset, o haeres centum subtraxisset, recentorum quartam retinebit septuaginta quinque scilicet, se ducenta viginti quinque dabit Legatarys, sed ex centum , quaesurripuit Legatarius quidem dabit septuagista quinque , reliqua, iden, viginti quinque ad Fiscum venient, in quo te tu, clare probatur, quod poena non debet diredi delictum ita argumentatur Cephil dicto cons pro hac parte num. q. &probatur in I. Sancimus C. de poenis ibi, Sancimus ibi esse poenam, Mi , e, noxa

eLI. Gratian. in I: tom. cap. 36. numero

Quarto traditio est causa immediata. 'poenae, scilicet caducitatis in hoc casii nostro; unde dictum delictum re, & --ido committitur, sed quia in alia parte non alienata, nec tradita non adest dolus,Arrigumento eorum, quae habetur in I.aliense

tum is de vel b. signis Ergo poena caduxcitatis non debet transtendere rei mensiis ram, cum ibi non adsit traditio, merito tantum a parte alienata, & non a toto camdere debet; ita argumentatur Bal in dicto cap. Imperialem S.calidis num de pro-.hib. stud. alien. per seden ubi dicit ita tς'.

64쪽

Quaestio VI. O i

nere Canonistas, quem sequitur Alex. proinde inuolucrum, quod reum mni conc 99.in fine lib. I .praecipue in emphy- tuit,soluit, ut contra Ira , deinde eontrateusi Ecc lesiae, ubi allegat Cunian.dieta ctauit quasa res. quamuissimulares res, I. quidam in Iure g. r. fs de donati qua in e ueranι tollere potuit, si tamen xxo Quinto, valet Argumentum de seudo totum inuolucrum tollere non potuit, gu- ad emphyleusim, ut late diximus in prae- larum rerum . quas tu νιt , fur e I, coet fationibus,& pro infit Iibili dicit Corn. rartim non eri , ex quo colligitur decisio cons. 67. lib. r. num. 8. ubi allegat Bald. quaestionis nostrae, ratio est illa, quia in in c. I. g. quid ergo de inuestitura de re illo toto non interuenit traditio,&quia aliena facta, num. quem sequitur Sues. poena commensiliratur delicto, maxime, decis I 88. num. I. & 2. in seudo clarum quia circa rem tantu es commissu delictu, est, quod si Vasallus alienat partem, ca- &non in persona. ut bene declarat Iratia.dit tantum a parte cap. I. de Vasalloqui dicto cap. anu. 22.usq; ad 23. Cum enim. contra const. Lotharij. ibi totum, per' peribnanon possit Oflendi pro parte, tunc dat totum, si partem, panem perdat, edi contemptus est individuus , secus vero si ad Dominum reuertatur, ubi of&BM. delinquitur in rem , quia est diuidua, dinum. 3. dicit, quod de aequitate Canoni- ideo sequitur sequela; quod eatenus resca dictus text. est approbatus. Idem testa- perditur, quatenus in ea peccatur, ut tetur Tusch. dicta concl. ao7. num. 62. Io: statur Aret. Cons I . Nait. dicto concAndreae in cap. ex parte de seudisnum. 8. 679. a num. I a. usque ad I 3. Rota in re-

ubi ait, quod communiter Domini legum cent. a. pari decis I93. num. 6. in qua ita tenent,cuius Assecta est Ias dicta l.fim habentur decisiones concordantes. num. I 23. vers. intelligite praedicta, Vbi Ia Septimo, &vltimo, coeteris omissis, allegat Io: Andreae loco cit. quem sequi- pro hac opinione facit decisio Assii t. 8o. tur Afflict. in seudo dicto cap. Imperialem di illud, quod dicit Gratian. I. tomo.camnum. Io. Clar. in F studum quaest. 3I. I 2.num. Io. quod si res , quae valet mil- vers sed pone cGratian. .lomo, dicto cap. te,& Dominus rei illam submittit pro du3 6. num. I 6. Ergo idem erit dicendum in catis tercentum cu onere quod annuatim emphyleusi , ut in specie testatur Clata ex ea seluantur quindecim ducari pro re- g. emphyleusis quaest. I 3.vers. non omit- ditu, seu canone,si cessatur in solutione tam, ubi ait. ita fuisse decisum in Regno dictorsiquindecim ducatoru, accedete etia Neapolitano per Gram. decis 69. qui al- iuramento; An res incidat in comissu pro legat Paris cons. Iq. lib. I. num. II. qui mille,an tantu pro ducatis trecentii quos loquitur in laudo, & in emphyleusis idem recepit Domi rus,& tamen fuit resiautum Paris cons 6. lib. q. num. I9. Rodora. quod incidat in comissum producatis trein tract. de reb. Eccl. non alien. quςst.79. centum, & non pro mille, etiam non o cap. 9. a num. ν o. usque ad II. Molin. in stante iuramento, ut late per Addentes a. tract. de contractibus disp. 4sq. nu- ad dictam decis Assiict. a num. 7. usque mero I 3. via tenet quod emphyleusis sit ad 8. tanto magis clim simus in poena pri- diuidua. Corn. dicto cons. 67. lib. 2. nu. uationis,quae non haber locum,nisi in ca- Io. & II. Cephal. dicto cons. I 3 9. ubi di- sibus a Iure expressis, ut late prosequiturrit ita tenere S c. dicta l. S. Cato. num. Surd. decis I 88. qui casus potest adapta-ao. &Cuman. ibidem, Mantic. de tacit.& ri ad calam nostrum, ct ibi fuit data Iicen-

ambig. lib. 22. tit. 28. anum. 13. vlque tia vendendi remem phyleuticam, S t

ad is Caldas loco citato pro hac parte, men non valet alienatio illius reidicet aliea num I. viqire ad num. γ. nans partem, non incidat in caducitatem , II Sexto Adducitur text. in dicta l. vulga- licet in toto continebatur pars , ut dicieris is de surtis, licet sit allegatus pro con- Surd.ibidem anum. 3. Vsque adfin. maxi- itraria parte ibi ,Ied vertim e i in tantum me cum contractus emphyleuticus sit stri

eum funi actione teneri, & in eadem l .ibi, cti Iuris, Alex.dict S.Cato, & cum caducitates

65쪽

citates sint odiola, prout testatur Rota in

uenit restringi ,& fauores ampliari, ut lasete in textu c. ia de reg.tur. in b. & ibi de per Dyn.ra Satisfaciendum est contrarijs, & praericipue de dicta l. fin .nam ille textus intelligitur, quod eatentis, quis a Iure Emphyleutico cadit, quatenus deliquit, cum rina non debeat trasgredi delictum,&in ea parte quis debeat puniri, in qua deliquit , ut in dicta I.vulgaris, & in c. suam

de poenis, licci glos ibidem distinguat,

quae probat intentionem nostram in facto diuiduo,cum in eo textu de aequitate C nonica, illi qui debebant quadraginta lia bras certo die statuta poena librarum ubginta, nisi eas soluissent statuto tepore t dem selutis per eosdem in termino statuto, triginta tribus libris, filii poena exequuta cotra eosdem in septem libris,& sic poena non tra reditur delictum; Ad quod faciunt dicta per Seraph.decis79 .nu. 2 q. in prima pari ubi dicit , quod Ecclesia non potest petere pgnas conuentionales, nisi quatentis interest dictae Ecclesiae, ubi habentur decisiones concordantes; Ad quod accedat quod dicit Amodeus a. nte quaest.2 3.quod si plures sint Domini rei Emphyleuticae, an omnium consensus debeat requiri indicta alienatione, & dicit, quod sic,& pro parte no requisiti restantuincidit in comissum,&no pro alijs; Ergo. I Neque obstat secundum de dicta I. quae de tota ; & de dicta l.dotale prςdium,nam

illud a mentum retorquetur I cI In

quemadmodum totus landus dotalis est prohibitus alienari, Ita A: pars,cum miliret eadem r*tio, & tunc succedit regula dictae l. quae de tota, num quemadmodis alienans totum, perdit illud totum, sie alienando partem, dictam partem perdit,ctim in ea tantum fuerit dolus commissus, Vnde, licet in casu nostro totus fiandus

emphyleuticus cst inalienabilis , sic &pars, sed non sequitur; Ergo qui partem

alienat, cadit a toto, ut diximus supra cuIIald.in dicto S. calidis num.q. iue Neque obstat tertium Argumentum

Iac nam dis, sitio dicti f.donatione, ideo

procedit, ut puniatur in totum, hoc est ut priuetur tota haereditate in illo casu speciali, quia ibi in totum deliquit donando

partem, cum induxerit votum captandae mortis contr1 cognatam, & proximam,

quod lex prohibet, ut in L fin.C.de pactis ibi, nobis omnes huicismodi pactiones odiosa esse videntur, Oplena tri Iisimi, periculosieuentur,merito propter dona rionem partis, illi, qui donauit aufertur haereditas tota ut indigno I. ausertur,ff. de

his quae ut indign. ibi, idem erit, se quis

vivi ignorantis bona, velpartem bonorum alicuius cognati donauerit, nam quasi indigno aufertur, ut bene declarat Gratiam dicto cap. 36. num. 22.&23. Nec obstat

oppositio de dicta l. vulgaris, nam Vulpia. ibi, in illa parte resert opinionem Trebati; , quam non approbat, sed approbat aliam, ut in tantum teneatur, in quantum deliquit, & sic probat conclusionem no

stram .

iI6 Neque obstat quartum Argumentum detex.dicta l. 3.3.fin. isde incend. &rui nam propterea ibi qui deliquit in parte Punitur in toto, quia propter delictum in parte Dominus rei amisit totam, ita siluit glos in dicta l. vulgatis in verb. quantum& gIos dicto g. fin. in verb. omnium re rum , ubi dicit, hoc ideo esse, quia his clauibus ablatis, res omnes in periculum de- du cuntur, Argumento textus in l. si quis in graui g. si autem T. ad Syllanianum , ibi in autem non totum unamentum, sed dira eius apertam, dicendia est in aedictum incidisse eum, qui aperuit, parui enim refert virum Dium,an partem aperueris, ratio est,quia in toto deliquit,quia testamentum quodammodo est quid individuum ,& hoc casu procedit doctr. Bald. in I. cum eiusdem T. de edit. edict. vi in indiuiduis ratione partis vitietur totum, & ita procedit supradicta decisio Rotae coram D.Coccino, ut bene declarat Gratian. dicto cap.

36. num. 2 .

17 Nec ultimo obstant Argumeta Cephal. praecipue illa aequiparatio, & illa unitas contractus, nam diximus supra cum M

Iin. & alijs, quod emphyleusis est diuidua unde non intrat doctr. Bald. in dicta l. c eiusdem,

66쪽

eiusdem , nec dicta per Rotam loco est. coram D. Coccino, ultra quod doctrina Bald. in dicta l. eum eiusdem, non probatur dicta lege ut dicit Corn.dicto cons67.

quE ad fin. unde ex diuersis non fit bona illatio. Nec obstat dicta per Cephal. nu 18. & I9. nam cum traditio sit causa caducitatis, ut diximus, si non interuenit in toto, sed in parte nil la tantu parte operatur, tanto magis cum hoc sit decisum in seudo, ut supra diximus, & dicta per Cephes,&Natciprocedunt in casu suo,quando emphyleuta seu foedatarius rem em phyleuticam, seu seudalem alienat uti dia rectus Dominus, nulla facta mentione rei emphyleuticae, seu se alis, di ita etiam est intelligendus Rot. a Valle. dicto conci . ut declitat Natta dicto cons q79a nu.

I. usque ad 7. vers existimo autem,&.Cephil dicto conc a num. usque ad num. 6. ubi dicis,quod in illa casu fuerunt plures alienationes factae de re emphyleiatica . semper tacito nomine directi dominis, dein lam casu misunt procedere dicta per

Cephil&Nati. nam tunc tam emphyleuta, quam sevdatarius alienantes partem cadunt a toto, cum in totum Dominum Menderit,etiam circa personam, cu enim

persona non possit offendi pro parte,contemptus etiam in hoc casu est individuus ut a simili declarat Gratim dicto cap. 3 6.

num a I. GOZad cons 86. num. 3. Quod confirmat Rota coram D. Pluto in una

Cesenatensi bonorum die Uen. 6. Aprilis Isso. Quod etiam usus serensis pasissim admittit, n in quando res emphneutica sub uno corpore , di labunt casendie restione venditur, & pars dicti landi

venditur, diuiditur pro rata reditus, siue canon , di idem obseruatur, quando sunt plures cohauedes,qui intra se rem emphyemticam diuidunt s tunc enim diuititur reditus , siue earlon pro rata domus,&ia vidi pi cticari absque contradictione. Nec obstatου quod dicit Cephal. ex doctr, Ias dicta quaest. 16 & aliorum, nam illud procedit su siautione canonis, quia ubi . poena addishurdationi quantitatis, committitur in selidum, si istutio totaliter non

fherit facta , quia sumus in f, Iutione dandi , quae de iure selutione, de praestatione est indiuidua, licet partis praestationem

de sui natura recipiat, tamen nisi totum detur, stipullationi non satis fit, L stipulationum S.fin.& harum in isde verb.oblig. ibi, quaedam partis quidem dation natu sui reeipiunt, sed is tota dentur Ilipulationifatis non sit. Ergo, & merito, non satis faciendo in uno, cadit a toto,ut dicit Imol. in hoc cap. nostro, num. 7. vers.

pro declaratione, Amict. dicta dec. 86. num. 7. in fin. Dec. dicta Auth qui rem C. de sacros. Eccl. num. I 8.& Iasibidemnum. I 6: lices Gratian. dicto cap. 36 nu. 27. dicat, quod est verior opinio, ut de iure Canonico explosa sitbtilitate turri ciuilis, non debetur poena pro partibus impletis , siue in obli attonibus faciessi, siuedadi,siue in haeredibus,siue in principali. Nec obstat oppositio de dicta Letia si partis na ideo ibi quis delinquendo in parte, amittit tota liud procedit ex praesumpta

mente testatoris, qui non praesumimri -tori resiquisse legato,ausi pro toto onere, nempe pro omnibus rebus tam Italidis,

quam Prouincialibus , ultra quod ibi s mus in testamento, quod est individuum, clim nemo positi decedere pro pane testatus, & pro pane intestatus, & tanc ut diacunt Bald. in dicta L eum elusilem, S dicti Domini de Rota, in istis indiuiduis ratione partis totum vitiatur, clim Legatarius non possit pro parie acceptare legatum , & pro parte non, l. Legatarius K delege I .ibi, Legatarias ρmparte acquirere, O pro parae repudiare Marum non potes quae non adaltantur in casum nostriri si cum simus in re diuidua. Necobstat oppositum de dicto cons Cephal. num.' Eo. vers. 7. nam tam Ceph si quam Nait. &ML possent intelligi in casu , quando sci-

'licet alienatio essetfacta, non sub M-- moratione emphyleusis, sedaei quam de re prin)ria, semper uesto nomine. directi Domini, in quacasu nos non lascimur, ut declarat Corbul. dicta ampi M. num. . vers. supradicta tamen, nos a*tem loquimur in diuerse casu, unde ex diuersis

non fit bonaeillatio, sic Argumeruum ab absurdo

67쪽

absurdo non valet, cum militet diuersa ratio in uno , quam in alio, nec obstat aulegata per Calda loco citato, nam supe rsatis plene filii satisfacta dictis cotrarisis.

ESTIO SEPTIMA.

Quaeritur verbi gratia, aliquis habet rε emphyleuticam magni valoris puta valentem mille cum canone, vel reditu seluedo quolibet Anno dete minato die , unius scuti, siue nummi , si destinato tempore non soluit dictum nummum . An cadat tota

. ex fas eum a caducitate . I

RAEsENS Quaestio,

licti videatur minima , quia de minimis tr ctat, ramis est satis bicardica,ut testatur Tusad mentem Bald. in . Tomo littera M. concLa 3 9. m. 3 7. de primo aspectu videtur, quod Emphyleuta deficiens in modico canone, nO c dat a tota emphyleusi, nam de minimismo curat praetor,nec de modico est curadu I. scio isde res .in integia ibi,nὰ propter fatis minimam rem, velaummam/m tori rei, vel summa praeiudicetur, audi tur is, qui in integrum restitui pinulat, Idem habetur in I. res bona fide C de contrahen empti ibi, res bona, Me vendit pria re minimam causam, inempta fieri n3 ribet,glo. ibidem in verbo non debet, Crau. late cons I 82.nu. I cum sequen . tibus TuschHicta concI. 239. anum. v u. ad 33. Gi allegat multa similia . a i Secundo nimis graue esset, propter no Iutionem unius nummi, rem magni vastioris perdere,ut dicit glos. dicta Auth.qui rem de sacros Eccles in verbo repelli. quini sate examinat Ias ibidem nu. I 6.., ad quod accedant notata per Corsetfum in suo tradi de minimis in prima regulaei 3 Pro contraria parte ficiunt primo asducta ser Baia in I. I. C. de Iure emphyt. num. & dicta per Dec. in dicta Ausu ui rem num I 8. nam illud minimum . soluitur inreeognitionem diteta domis

nil At conuentione paratu iiserito si non solvitiar, expelli potest Emphyleura, Gsolix ratione pata, sed propian conmm

i Secundo, Dicit Angellae Vbaldo inhsi seruum, S. Praetor ait C de q. hmed, num. q. quod in statuto Bononiae dispo.

68쪽

ponente,quod inmens de petanti Communitatis quicquam, priuetur. beneficio communis,etiam si denarium unum amo

uerit,poena praedicta locum habebitiquod confirmat, Iac in dicta Auth. qui rem nu. 1 6. vers. & probatur in dicto S. Praetoe aestibi, aliquid aurim ex haeredisatexerit , absimenin benesium non habebis

Tertio, Accedat diruim Angeli in l. R

seruus S. si plurium E. si quis caim num. a. vers Et ideo, qui dicit, quod si ex somma statuti babita concordia ab offenso,ofsendens non debeat puniri si soluerit CS. munitati certam gabellam, si deficit in

uno Iota, seu nummo non proderit con' cordia, ratione illa, quia conditio non

est impleta se aliter.Insuper, si statutudisponit, quod Appellans debeat soluere quinq,denarios pro qualibet libra, & a

pellas omittit soluere una numu appellatio dicitur deserta,ut ait addes ad specul. in tit.de appel.vers. sed pone dicit statutu. 6 Quarto , dicit Bald. in l. cum sit iniu- sum, C. de sepulchro violato num. I. intae, quod regula illa , quod qui non harbetin ςre, luat in corpore, procedit , etiam siquis potest soluere totam pecunia

excepto uno nummo, ratio est,quia cumst poena indivisibilis, etiam si minus Bluatur, tamen tota cummittitur. Ad quod

accedat, quod dicit Bald. in cap. si proponente de rescript. num. 3. nam statutu excludens mulierem dotatam, excludit etiam dotatam in uno nummo, ubi Bald.

allegat Concordantes, & dicit de eo, qui tacetbeneficium etiam modicum, adhuc rescriptum est vitiosum, quod est intest, gedum, prosit declarat Rota in recentior. a. par. decis 77 . num. 6. Ad quod facit dictum Bald. in cap. conquerente de reae spol. num. I. Quod si spoliato, qui ante omnia debet restitui, unus namus deficeret , non tenetur in alijs respondere, quod probatur in eodem textu, & prosequitur Rot. in recentior. a. parte dicis 6 2. nu. 2. ct Bald. in cap. cum causa it a. de testibus in fin. ait quod in soro animae non est licitum contralientibus se decipere in uno nummo, & ibi dum num. 3. in fine dicit, quod propter excessum in uno nummo,

ri totum iustum pretium, qui in rapiniud de praescripta nu. r r. pariter asserit, quod per sellationem etiam unius nummi secta nominecensius,intemimpitur praescripti' dein L fin.C. commodati num. 3. ait, odpro viro nummo non sol O potest ventis .

tor rem sibi tetinere, ut ait glos in tibona fide s . de contrah. empta in ivertaliun debet,& vltimo iden, Bal in I. In culi. te C. demi vendi c. n. ωfirmat, Quod si Exequutor ad pias eausis perceperiesero totum praetium, & de aliqua mollaam .ticula praeti, habet fidem, non transist dominium , ratio est illa, quia in hoc non videtur habere mandatum, ut transferat dominiu, nisi recipiat integrum pRtimn, unde selus nummus est in considerarione, haec, & multa alia cumulat lac dicta Auth. qui re a nu. i 6. usq; ad i7 Tusch: di

dicta Auth. qui rem num. I 9.asserit quod in his, quae competunt de Iure communi, artenditur quod minimum est, Bardiidem confirmat in l.si proprietarius fide dari instia. num. a. vers Seddic & ibidem , Addentes, ubi Bart. allegati text. in lege quamuis K. vi inmissi legat. ibi, quamuis minima res legata sit, vel per Aristommissum relicta amen η non luatur alba

rede, ves eo nomine caueatur, cum caueri

oportet, in possessionem omnium Mnreum, quae ex ea haereditat unt, Legatarium o fideicommissarium Praetor Legara se fer uandorum causa mittit. Idem pres atur indicta I. si proprietarius C de dam insin.

ibi. dem erunt si mimmum damnum detur,de in I. I. sside coniung.cu m eman-ςip. Liberis, ibi. Illud non intereIi quota

ponis haereditatis ad nepotem pertineat, an peν quant morica, nam, modica H, attamen dicemus esse locum hule parti aerim. Idem probatur in l. si quid venditor Ede Mil. edicti ibi, aeque inquis plieitis dixerit, peculiatum ess eruum, suffieisinis, via minimum habeat peculium.

69쪽

so Amicus de Iure Emphyleui.

tens, obtineistis re inum Apostolicum de

hoc mentionem non faciens, impetretur, 1 Iud velutifraudulent' obunt iam dicimunm valere, ubi glos. in verb. minus competens, idem habetur in cap. non potest de praebendis in 6. ibi, non potest dispe fasis super plia luate beneficiorum concessa,Impetranti, odesse, qui aliquod quantumcunque modicum beneficium, sistimi in eadem,uia glosin verb.modicum; quod declara, ut declarant Domini de Rota , di decis. 77 . quod etiam procedit in pqnali sui patet in actione sunt,quae etiario uno ouo competit S. gallinarum Inst. de reti diuis ubi gloss.Tusch. dietii concl. 2 39. num. Sq. Dec. dicta Auth. qui remnum. 19. ubi dicit, quod poena, quae imponitur comburenti domum, habet etiam locum in una domuncula Bald. in I. I. f. de exercitoribus sL nautae, Caupones,&Stabularij. Ita in specie in hoc casu nostro tenet Bartholomeus Socc. cons I 67. nu. 7. in fin. lib. 2. Cagnol. in I. Imagisaria venditio , T de regul. Iur. in fin. ubi al- Iegat in specie Anchata in cons. vlt. in S. dub. Tu. testatur de comuni in sitis c6

'pin. in verb. emphyleuta, quae comm nis opinio probatur,nam in hoc casu e

phyleuta incidit in poenam sub conditione, quia non soluit canonem, quae conditio est indiuidua in solutione,Argumento eorum, quae habentur in I. In exequutione g. Item si ita stipulatio facta situ. de verb. oblig. ibi. S undas Titianus

datus non erit, dari centum,ni totus d tur , poena committitur tentam, nec pr

risi paries fundi posse dari cessante una ,

quemadmorim non proden ad pignus liberandum starum creditori socere,ubi enim poena addicitur dationi quantitatis,committitur in solidum ,si istutio totaliter non fuerit saeta, nimirum, quia sumus in solutione dandi, quae de i ure, soluti one, &praestatione est indiuidua,licet partis praestationem de sui natura recipiat, tamen nisi totum detur integresiter, stipulationi non satisfit, I. stipulationum S. & harum in fine, ff. de verb. oblig.ibi quadam pamus quidem dationem natura sui recipiunt,

sed nisi tota dentur,nipulationi nonsatis

vnct dicit Anges. ald cons 1 68.q stia. num. 2. quia haeres prohibitus alienare in casu illius Hospitalis sub rina priua

tionis haereditatis, alienando unam rem etiam minimam tota haereditate priuatur, cum conditio debeatis aliter adimpleri, Dee. dicta Auth. qui rem anum. 19. usque ad ro. addens ad Bari. in I. a. C. de iure emphyti vers venio ad quaestionem, ubi testatur de communi, idem testatur Amici decis. 8o. nu. a.& nu.7.licet reuera Assiict. ibi loquatur in alio contractu, ad quod facit dictum Molin. in suo a. tria. de Contractibus disipui. I. num.1.quia ad substantiam contractus emphyleusis nillil refert, si canon sit magnus, vci pa uus, sufficit enim, quod soluatur in rein cognitionem domini j, & quod ita a partibus fuerit conuentum, Clar. S. emphy teusis quaest. 8.vers Hoc autem de plano procedit, nam dicit,qiuod in nummo maior est contemptus Domini, quam in alia

maiori summa, Suta. decis 2 2I. nu. II. ITusch. in 3. Tomo littera E. concL I92. anum. Io. usquε ad I 3. Molin. loco si1-pra cit. disputa 6 3. num. Io.quod hodie

videtur decisum per Constitutione bonae imemoriae Gregorij X I I r. quae incipit. Ad Romani Pontificis speetat officiu ibi, etiam parvi, vel minimi valoris, & ibi, Finregia non δειisfecerint. 7 Contraria facile corruunt, & in specie illa regula, quod de minimis non curat Pritor,nam illa regula n6 procedit,quado illud minimum venit ex prouisione legis, vel hominis, & ex nacto, ut bene deci rat Bart. in dicta l. 11 Proprietarius K. de damno insecto num. 2. & ibidcm Addentes , cum simus in his, quae competunt de iure communi, Dec. dieta Auth. qui remnum. 18. versEt secundum istam conclusionem Gratian. I o cit.

8 Nec obstat a Rrgumentum de glossa 'in dicta Auth. qui rem, nam illud minimum fuit conuentum inter partes, undε nimis graue est, non seruare pacta, cap. I. de pactis cum suae materia, Argumento eorum,que habentur in I. sicut C. de acti& oblig. tanto magis clim ista priuatio, quae inducitur, propter istud minimum

70쪽

Quaestio

non solutum,sit poena, A mento eorum quae habentur per Ciuilistas in l. si quis maior C. de transis immo glos loco supra cita non sequitur opinionem, pro qua allegatur, sed tenet opinionem nostram, ut testatur Dec indiri La. C. eod.num. 3.quam communiter sequuntur Bart. &Bald. & coeteri. 9 Qus conclusio limitatur pro nisc,nam si emphyleuta tenetur soluere magnam quantitatem pro Canone,& deficit in si Iutione in aliquo minimo, Rota eum excusat a caducitate, ut testatur Mantica tit. 17. num. I infin. ubi allegat decisionem Rotae coram Brauo,& idem confirmat num. 36.quidquid dicat Tuscita dicta concl. I9a. num. ἐ

mortem codicillos verisi tenatio praecepit praedium Hereditarium οπιν infuctuosi rationii existimans, vendidis, Emptor. quaerit. An retractari haec vendition sit,pin mortem mulieris, ab νι, quibus c dissilis per fideicommissum haereditas data depresen retur. An vero filum quansitas pras ab Mνede uxoris fideicommissarys debeatis respondi, propire iuuam ignorantiam tam mulieris,quam Emptoris haeredem mulieris, ut findas apud Emptorem remaneat, indeicommissario natium dare debere. Ergo idem in casu nostro. 1 E conuerso videtur, quod hqres ignorans rem emphyleuticam, si probabili ignorantia alienat icet nulla sit alienatio tamen excusatur a caducitate. Ad quod facit simile de seudo ad emphyleusim, ut diximus in praefationibus,& testatur Marinus Freccia in tractatu de subseudis lib. a.

An haeres ignorans rem esse emphyteuticani,si eam alienat irrequisito D mino, cadat a iure tuo, vel sustine tur dicta alienatio. sVM MARIUM., alienatio teneat, Osustineatu ,δεμ cit textus aflmili in L leuator filium S.

maritus uxorem 1 delet. a.

a conira facis mile defudo ad emph m- , sed Me en clarum in furi, ergo O

dicto g. ma ritus, nam uxor ibi batos innituta tanquam Domina, i a uiuente, pauis ahenar quod ηἴ en in easti nostra.

IDETVR, quod alienatio in hoc casu sustineatur, ad quod consideratur textus in Liestat filium, s.

maritus uxorem, T de leg. 2 .ibi, marisus is

rem ex asse haredem inmmis, cuius nas. 3. quaero, num. a. Socc. Iun. cons 7 o. num. II .lib. I .Sed in foedo Vasallus ignorans, alienam seudum illud non amittit, cap. Unico de controuers inter Dom.&Empt. studi ibi, di quod dicitur alienati norari aperiri Domino,inulli dum es , cum a Mentibus alienamν beneficium, &ibidem gloc in verb. ignorans & in specie ibidem Balaenum. . dicit haec verba, nota ε.hunc rex. valde singulaia,quod in omnibus alienationibus,in quibus ali nas cadit a iure suo,hoc intelligi debet in sciete, & no ignorate qualitate rei, ut dicit ibidem glos in vest. ignorans, idem corroboratur in cap. unico s. si Vasallus

si de studo de stincti talentio sit inter Dominum, & Agnatos Halli ibi in riviai

lassudum alienavit ignorans, non m

dum es, ratio est illa, quia in alieni secti ignorantia tollerabilis est error I. fin. Epro suo ibi, avis eum, cuisu Deum iure haereditari Meesi emisse id false exin mem, idem probatur in l. plurimit m Tdelata & Bdi. ignor. ibi, plurimum intereri virum quis de alterius causa, acto non sciat , an de iuresus ignoret sterror Teod. titi ibi, error facti ne maribus quidem is damnis A compendiis Men. Surd. decisilla I. per totaesciuin φrumliti. I cones. E a 17. Diuiti Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION