장음표시 사용
81쪽
linquentis,sicis ad Agnatos quandoque D tineat ilius tamen ad id nullatenus a trabis, nisi itertim id a Domino licite acquirat i gratiam Deiente, ergo si valet argumentum de studo ad emphyleustin, ideerit in casu nostro,quia delictu proximioris successoribus sequentibus nocet, pro batur in l. i .f. I .is si quis alique test. pro bib.ibi. Si Dominus do ecerit, ne te Iamentum mutaretur, in qu ertius eius scriptus erat, quamuis mantimissius adierit his reditatem,actiones eius deneganInr, ciιm,
O I Ueνis eiussi qui uerit datum, den gari debeat, uest non serint inpotestate.
Ita argumentatur Salic. dicta l. a. C. eod. quaest. 22. num de ibidem per Addentes ad Salle.& ad Bart. dicta l. eu
ad ubi testatur de communi opinione, Idem cons89. lib. .anum.8. usque ad IO. idem conL 3 o. lib. . a nu. 9. usque ad Io. Roman. cons 2i2. a num. zeusque ad 3.
S. emphyleusis quaest 8.verssed hic quaeronum I Molin Iococi disp. 3.n. 23. Corbul.in tit de caus priu.ob non sol. can. ampl. 7. anu. I. usque ad fin. idem Corb. in tit. de caus priu. ob alien. irreq. D . Dict. ampi q3. Anchar. in hoc cap. num. 8.Valast. loco citanum. 6.usq; ad fin. ubi bene varios casus distinguit, Gratian. in I.
tomo cap. 88. num.38.& 39.Ad quod facit simile quod adducit Manti c. de tacit.
Vnde non obstant contraria , quibus utitur Specul.dicto loco,& Io Andre ibideadens,& Alex. dicto cons 8. nam ut dicit Corbul. dicta ampI. 7. num. a. parum est curandum de ipsis,cum sint sibi contrarij nam Specul dicio loco quaest.78 .nu. Ioo. tenet contrarium, quod conficinat Salici dicta l. a. loco supra citato, &VaIasc.nu. .ver Quicquid contra docuerit Specul.& Alem in consa nobis supra citatis dicit contrarium, Unde non obstat oppositum de flos in dicio g. si quis, nam non proba tur ibidem assumptum glos cum ibidem probetur tantum,quod si quis habeat Pa. trem, de Avum benatorem, & quasi filius, ct quas nepos intelligitur Senatoris, sed si Pater amiserit dignitatem ante huius coceptionem, quaeri poterit, An quamuis, quasi Senatoris filius intelligatur,quasi nepos tamen intelligi debeat di magis est, inquit textus, ut debeat, ut Alii potius ei dignitas prosit, quam obsit casus Patris,& hic est germanus intellectus, clim in ea lege sumus in his, quae acquiruntur, nouex persena Patris, sed aliunde, scilicet a
genere, & ea firma remanent filio, &Ω-ctum Patris in hoc casu non nocet filio, ut habetur per Bart.d.I.eum qui, in qua lege probatur ibi, quae vero non a patre sed
a genere, a ciuitate, a rerum natura ι Lbuerentur , ea manere eis incolumia
secus erit quando aliquid ad filium peruenerit ex pers a Patris, ut ibidcm distinguit Bart.& Dyn.in dilato c. non debet de reg iur. in 6. verssed dicendum est. 8 Nec obstat a. oppositum de glos in I. Diui fiatres, nam Dyn. in dicto cap. non
debet, dicit, quod ideo ibi delictum P
tris non nocet filio, in iure libertor u quia illud ius aliundὰ venit, quam ex per sona Patris, quod confirmat Bart. in dicta lege
eum qui, num a. ut bene aduertit addens ad Bart.in dicta lege versnon transeunt.
9 Nec obstat3 .oppositum de dicta l. adoptiuum, nam ibi est speciale in illis reuerentialibus, ut bene aduertit Salic.dicta L 2. num. 3q.versnon obstant supra alleg
ta ; Vltra quod ibi non probatur assumptu dictae glos.& magis communis opinio est contra dictas glos. ut tellatur Corbul.dicta
deber,nam in superiori quaestione satis filii satisfactum dicto opposito, cum illud procedat in casu nostro ex primordiali natura contractus, cum directus Dominus stipulando hanc legem apposuit, a qua recedi
82쪽
non potest per haeredes ipsium repraesentates, ut supra diximus, & allegata in dicta
decis 687.nu. II .non applicantur ad casum nostrum.
An emphyleuta Ecclesiae positi ius suillegare , seu donare irrequisita dicta
I Pro parte negativa consideratur,primo temdicta l. .cod.2 Eadem ratio, quare e breuia non munius suum irrequisito Domino in alium
transferre militat rn donatione. Ergo idem ius.
fens Domini. Ergo nee e stetita, 6 Facit Argumentum ab al6M nam siem -pbleuta poten legare,seu donare irrequiasso Domino, nunquam emph eum radiastu ad directum Dominum. Ergos Pro contraria starte facit I. uxnra in Isdomus s. sinatiss. de teg. I.
6 Secundo, Textus in I. I.c. defund. patria monialibus lib. II. Tenis, Textus in I .c. de praed. Decurionum lib. Io.
8 stuario, Textus in I. In conuentionibus1 de uer. F reum signif
perficiebus. Io Lxio, In alienatione iuris emphyleutici r quiriιαν , ut fiat prima denunciario Momino propιer ius pratisionis , quod non Die I esie in donarione, δεῖδενω. Ergo. II Vnis non sinanι prima contraria deae cta L ali , OLI. Ocap.nalii, qua imtelliguntur de translatione, in qua pra-ιium iure enit, quod non es in donari ne, ὸ legato. Ia Nee obstat a. oppositum, nam ita conse uatur itis directi Domini in donatione , seis alienatione edi illa clausula saluo iure, quemadmodum in alienatisne, liret non requiratur prima denunciatio. Nee fiat doctrissa dicta tuniuersas, quia procedit in alio eob. I 3 ob iaι 3. Argumentum defudo ad emphri sim, quia non semperect valia Gm, maxime stante diuersitate rationis. xε Nec Gaal q. ab absurdo, quo utitur Afflict. nam procedis argumentative, O non
approbastae. is emel o no ira declaratur, ut qua tuor concurrentibus ben8 procedat.
I 6 aua conclusio pro nuneposset Iimitari, si essemus in emphimsi priuata, ct adessent clausula broseobseque haeredibus, O successoribus quibuscunque nam poterit legari ab uὸ consensu directi Domini.
NUCLEAVIMUS in praefationibus dicta per glo.
tractauimus,quid sit emphyleusis,& in quibus
concordat, & disicordat eum aliis contractibus. Deinde in praec dentibus undecim quaestionibus explana uimus in aliqua parte dicta per glosin verbo requi ta nunc est explicanda glos in
verb. vendere ex qua multae oriuntur quaestiones,&imprimis se offert praesens quς- stio, quae est singularis, & praeticabilis,
unde prima Donte videtur negative respodendum per lex in dicta l. fines. C. eod ibi, miniis luere e breuiae ne consensu Domini, meliorationes Das alys vendere , vel ius e fleuticum in alium transferre , ubi non sistum venditio, sed quaecunque translatio prohibetur,sed transi tionis appellatione etiam donatio continetur , l.I . C.de land. dotali mi,esi aut malienatio omnis actus, per quem dominium transfertur. Idem habetur in l. fin. C. de reb. Eccl. non alien.ibi, Sancimus μὰ lex alienationem inhibuerit αξ reflator Mes cerit , 8 pacto contrahentium Me admia ferit, niolum dominis alienasionem, MI Mancipiorem manumissionem e e prohibendo ed Miam usu ritus dationem, vel f theeam, vel pignoris nexum, paenitus prohiberi. Idem habetur in cap. nulli de
reb. Eccl.non alien. ibi. Alienaiionis autem F x verbum
83쪽
Addentes, ita tenet antiquus Glossator Imerius in dicti I. fin.ut dicit glos .in verb. al,s vredere, vers. Sed an donare, Barti in dicta Lfin. vers. ouaero numero primo. Atq; glo. nostra in hoc c. in vers. Videtur
euod non, quod ide dicenda est de legato eum legatu sit donatio , l. legarum K de
Iumento relicta, Ita dicit Ban. in dicta Lfin.circa finem, S ibidem Addentes, in verbo legato, Quod etiam videtur esse demente Durantis in suo tract de Arte testandi, cautel. 6. ubi sequitur Bart. a Dicunt Dorires tenentes cum Bar.est inspicienda ratio, quare Emphyleuta non potest Ius suum in alium transferre irrequisito Domino, ratio est illa, quia contra illum alium, in quem fit alienatio sine eonsensu Domini, Dominus nullam habet actionem, cum sibi non sit obligatus, dE Dominus necesse haberet, pro canone habendo, vel recuperanda re Em
phyleutica n casu deuolutionis,suε aliis,
agere rei vendicatione, & probare de I te seo. VndE Dominus grauaretur onere
probandi dominium, cuius probatio est valde difficilis,dicit texti inl.is quidemnauit Ede rei vendi ibi, is, qui desina.
sit rempetere, animaduertere detit, An
aliquo interdicto pinis nancisci posse o-nem, quia ιοην commodiui en ipsum pos
ere , ct Aduersarium ad onera petis ris compellere, quam abonfidente petere, Rota in recent. prima pandecisaq9 num. r. & a. ubi habentur decisiones concordantes, di decis I Fo.num. I.& a. quae ea
demmet ratio militat in donatione, Ergo idem Ius, vuls.l.lsud Kadleg.Aquilata dicit D.da Franchis decisa o I num. 2.ita tenet Bart. in ι.si domusa. si fundus E deleg. I. a num. a. usque ad 3 & in I. uni sesas C.ne rei Dominicae, vel Templorum ibi, vel ullo pacto alienata sunt ab his,gia
perperam, atque contris leges eas detinent,
nulla longi tempoνispra scriptione os ore , iubemus restitui, ut nee pratium qu dem iniquis comparatoribus reposcere ιμceat, qui textus est canonuatus in Can.
penes t. f. uniuerso terras I 6.quatit. 3.
phyreura, &seudatarius fraterni etant,ita quod dispositum in uno habeat locum in alio, ut diximus in pnefationibus,& testatur Surd.decicaso. num. I s. sed laudatarius non donat absque consensu directi Dominicii. g. donare qualiter olim poterat studum alienari ibi, donare
utem, aut iudieare pro anima, vel in δε- tem pro filia dare nullius curia poterat consuetudine, & ibidem glossin verb.donare,
Ergo idem in Emphyleusi,ut dicit Assii L
Facit Argumentum ab absurdo, nam si concedimus,quod Emphyleuta potest le-sare, seu donare sine consensu Domini, tequitur , quod nunquam emphyleusis redit ad Dominum, nam Senex carens mitis, habens rem emphyleuticam, posset illam donare absq; consensu Domini; V de emphyleusis. post eius mortem, nun-uam rediret ad Dominum, & haec fiausidio Domino noceret, quod esse non debet,ut dicit Lucas de Penna in i t. Q defund. patrim.lib. II. ubi tenet opinionem Barti& sequacium. Insuper si concedimus Emphyleutam posse donare, seu i gare absque consensu Domini, Dominus
contra suam voluntatem haberet alium
Emphyleutam,quod esse non debet,Argumento eorum,quae habentur in textu in c.
unico, de fratribus de nouo beneficio inuestitis ibi, ne finia inuitus Dominus alia qua quem voluerit, i acquiret Vasalum,
haec,& similia congerit, Amin dicto S.donare a num 3.ad vos sed contrariam partem, ubi asserit Bart. & sequaces tenere hanc opinionem in I. si Patroni C ad Se- narcons Trebel.& in I. I .f. penultassi de
superficiebus,& in dicta l.uniuersas, quem sequuntur moderni, & ita consuetudo o seruat, ut testatur Caeuallos dicta quaest. ao. In fin. Angei de Peruso dicta l. fines.
84쪽
municipum vectigalis ipsis municipibus sit legatus, An legatum eon iat, peti q; ρορμι, videamus, ct Iulianus lib. 38. cribit, quamuisfundias vectigalis municipumist, Attamen quia aliquod Ius in eo, is, qui legauit habet, valere legatum ,sed O sino municipibus, sed as fundum vectigalem
legauerit, non videri proprietatem rei legaram , sedis Ius , quod in in rigalibus fundis his mus, in quo textu hoc clare probatur,&non dicitur, cum consensu, vel absque consensu, Ergo nec nos distingue
6 Secundo pro hae parte iacit text. in I. I. C.de fund. patrim lib. I I .ibi, Fquissu dos emph etitiei Iuris, salua lege fisci, ei-tra Iudicis adictoritatem donauerat , donariones si maesunt umori suis quibusq; t
poribus ea, quaeri co pensian sunt, reprasentare regatur, ubi nota illud verbum,
salua lege ei, idest canone, ut habetur in I. fundos C. eod.& ita dicit glosin dicta
l. I. in verbJalva lege. T Tertio, Consideratur text.in I.finali C. de predijs Deeur. lib. I I .a simili ibi, cu-νiales vendere quidem res immobiles , vel mancipia russica prohibemus , sine intems tione decreti, donationes vero vel permutationes , vel quoslibet alios etiam fles
decreto, permittimus celebrare eontractur,
ex quo textu colligitur,quod qui est prohibitus vendere,non est prohibitus donare. 8 Quarto potest induci tex.in I .in conuen tionibus Ede verb.& rer.signific.ibi, cum igitur ea lege fundum Vectigalem munis pes locauerint,vι ad haredes eius, quis ceperit,penineret, Ius haradum ad Legataria transferri potuit. His Argumetis praecipuis utitur Bal. pro hac parte cons. I 6 o. lib. 3.
ubi dicit, quod in aduocationibus istam qu stionε habuit cum Bar.unde c5cludit, Ud legatu rei emphyleuticq valet,cu ta videatur legata comoda utilis dominii,&non ipsu utile dominium,Tusch. di
ubi dicit,quod ita estsolitus tenere in leg&do,ut re vera tenet in dicta l.si domus S.L
ubi ampliat,quod hoc procedit in quacunque alienatione lucrativo titulo collata,vt puta in legato,&donatione,& testaturhacesse comune opin.quicquid dixerit idemet Alex inseruiendo causς cons 9.lib. 2 .n. I O. ut dicunt Addentes ad dictum Alex. dicto cons. I 7. in verb.donare, ita indistincte t net Alciat.in dicta l. In couentionibus nu. 9.dc. I o.ubi profert haec verba, nee distinguitur, Locator fundi empli; leutici sit priuatus Ciuis,vel Resp.vel Ecclesia, poterit .n. Coductor Ius seu per legatu, vel donatione trafferre, etia eis irrequisitis,dumodo saluo eoru Iure,& citra fraude alienet. 9 Quinto, a simili consideratur text. in LI .g.penuit.gde superficiebus,qui loquitur
de superficiarijs, qui habent utile dominiave Emphyleutae,qui possunt dictam re donare,& legare ibi, eis O tradiposse inteli gendum est, ut oe legari,ct donari possit, Ero, od suadetur,na in dicta l.legatum& donatio sub eade determinatione ponutur,Ergo parisormiter determinari debet, sed legando non debet intelligi habita voluntate Domini,cum inimς voluntates abalieno arbitrio dependere nequeant l. Illa institutio Ede haered instit. ibi, Illa innitutio quos Titius volueris ideo vitiosa est, quod alieno promissa est arbitrio, Ita argumentatur Bero.in hoc c.nu. 88. in fine.
io Sexto, In alienatione Iuris emphyleutici requiritur, ut fiat prima denunciatio ante alienationem de praetio, quod reperitur de re emphyleutica ad hoc, ut si Dominus voIuerit pro eodem metio, habeat
Ius praelationis, I. fin.C. d. ibi, disson
mus attestationem Domino transmissi, Opradicere quantum praetium ab alio re vera acei potest, O si quidem Dominus Medare malueris, O tantam'asiare quanti- atem , quantam ipse re uera E bruuta ab alio accipere potest, imum Dominum omnimodo haec comparare, qui quidem c6sensus, seu denunciario in donatione, & legato cessaticum no interueniat praetiu;post contractium vero celebratum requiritur altera denunciatio,& consensus ad effectum
approbationis noui Emphyleurae, & missionis in possessionem,qui quide secundus F 3 com
85쪽
consensi is est necessarius in donatione, sed legato, expeditque Domino propter tria Primo, ut nouus emphyleuta se obliget pro pensione,seu Canone, cum alioquin Directus Dominus contra eum no habeat actionem personalem. Secundo, Interest Domino, ut facilius consequatur laudemium,Caldas de extinctione lib. . quaest. 16. num. et O.Tertio ut videat dire fius D minus . An nouus emphyleuta sit idoneus hoc est, An sit depers bnis prohibitis a iure, ita tenet cum hac declaratione,& m dificatione Amodeus a Ponte in suo tracti de Iaudemijs quaest. I-3 o.ubi tenet cOtra Barti& sequaces Corbul. sub. titi de causpri v. ob alien. irreq. Dom. Dct. limitar 3.vbinu. 3.& q.adducit rationes quamplures,quare emphyleuta possit donare, irrequisito Domino, quia in venditione habetur tantum respectus ad praetium dicta l. fi.C.eod. ibi, , tenti Domini maeream molem pecuniarum propter hoc effagitent, quae ratio cessat in donMtione, quae plerumque fit propter bene- merita.Secudo si in donatione exigeretur prima Domini requisitio, nunquam esset locus deliberationi, vel salte haberet plus emolumenti, quam oneris,quia verisimiliter Dominus directus diceret velle pro se, & semper emphyleuta donans frustraretur sua intentione,Rodoan.de reb.Eccl. non alien.quaest 66.an. 3 o. usquὰ ad 3 a.
fieri donatio, stii legatum, Saluo Iur Proprietarj prout vidi practicari,& maxi
quod in generali donatione veniunt etiabona emphyleutica, ut testatur ibidem Corbul. num. 2.ex mente Rotae Com. cosa at .in fine lib. ubi dicit, quod etiam . veniunt bona lavdalia,que sequitur Curi.
Glos in dicta l. fin. in verb. alijs venderect glos in hoc cap. in verta vendere Bal .dicta l.finali an. 6.vsque adn. 7. Vbi dicit, qnod Dominus directus debet certificari, & solui laudemium, & Donatanus petat sibi fieri inuestituram, idem . confirmat Bald dicto g.donare nu.7. versi quaero, & qui aliter facit quantum in s aest, possessione Ecclesiae subuertere videtur, Bald. dicta I si domus g. finalia nu.a. usque ad fin. Idem Bald. in l. cum viru C. de fideicom. in fi. idem Bald.in Auth.quas actionesC.de Sacros Eccl.a nu. I ad I . idem Bald.in cap. I. de pace Constantiarg. Vasalli vers Libellariae Alex. dictat si domus s. finali a num. . usque ad 7. de indicta l.si Patroni num. 3. Specul .dicto S. nunc aliqua num. I 3I. & ibidem Addentes , Salic.dicta l. finali a num. usque ad 6.Ias dicta l.finali a num. 3 . usque ad 78. qui num.6o.dicit, quod hanc opinionem
sequutus est etiam Barci contra more suusibi cotrarius dicta l. I. C.defund. patrim. lib. D. Afflic.dicto S.donarenum. 3.& Iactestatur in dicta I.D. num. 6o. hanc esse communem opinionem Canonis arun Claridicto S. phyleusis quςs I . Innoc. in hoc cap. num. I .vers donare autem pota sunt Abdia num.7. usque ad 8. Anchata a
que ad 9 qui disputat ad partes, Maiit. de tacit.& ambig.lib. 2 2.tit. 2 8.a num. I 6. usque ad 6o.ubi id per multa Argumenta con firmat, nouissimi de Rota deciL 717. num. 8. I .par.& decis I 8 Rota in recent. I .par. decis 69 num. 6.ubi habentur decisiones concordantes,& decis 2 6 I. nu. 3. ubi loquitur in legato. II Vnde corruunt contraria,& Primo de dicta l. finali,&omissis responsionibus, quas congerit Iasin dicta l.sin. a num. 62. usque ad 63.verborum vendere, ct tramsferre sunt idem in effectu, ut dicit docin dicta
86쪽
indicta l.fin. in verb alijs vendere, & Ias.
ibidem num. 63. Vnde text. indicta I. fin. intelligitur de translatione, seti alienati ne , in qua praetium interuenit, & non debet extendi ad donationem, in qua non interuenit dictium praetium, ut dicit Bero. in hoc cap. a nu.88. usque ad 9 o. nam teX. realiter loquitur in alienatione nummaria ibi,ct non auaritia tenti Domini magnam molem pecuniarum propter hoc agitent, ct licet appellatione alienationis compr
hendatur etiam donatio, illud procedit, quado militat eadem ratio prohibitionis, quod sectis est in casu nostro, in quo in donatione, siue legato non habetur respectus ad praetium. Ad quod facit optimum simile de rebus prohibitis vendi, &alienari extra similiam,nam censetur prohibita etiam donatio de dictis bonis, climmilitet eadem ratio in donatione, quae est, ne bona exeant extra similiam, sed in casu nostro est diuersa ratio, Ergo diuersum ius, ita res,)ndet Iasdicta l. fin. num. 63. vers. ergo respondeo aliter, Molin. dicta disputa a num. . usquε ad s. Corbul. dicta
limit. I 3.anum. a. usque ad Ia Nec obstat et .oppositum, nam cum iam
indistincte teneamus,quod tam emphyleuta priuati, quam Ecclesiae, & Reipublicae potest donare , uti Iegare ius suum, cum illa modificatione , Saluo iure eu ea-none, ut tenent Din. contra Barti& testatur Mantic. loco eii num. 3 8. & 9. Vnde cum in hoc casu videatur dictis directis Dominis reseruatum ius exigendi resiones contra Donatarium, videtur ita esse
conseruatum ius dicti Domini in donati ne , sicut in alienatione nummaria, vel f eis potest dici esse prouisum directo D mino,qub ad solutiones pensionum,& Iaudemiorum in secunda requisitione, ut diximus, quando Donatarius mittitur in possessionem, chm recognoscat directum Dominum, & Donatarius erit obligatus actione personali Bero.in hoc cap. a num. 9 3. usque ad 9 . Nec obstat doctrina Barci in dicta l. uniuersas, nim, ut inquit Bald. pessime dixit Bart nam in ea lege non probatur assumptum Bart. & ille tex. loquitur in alienatione nummaria, ibimiae pratium iniquis Comparatoribus, reposcere Ii Gritra quod ille textus pro- it, quado emphyleuta tam fisci,quam priuati, & Ecclesiae,donat seu alienat rem emphyleuticam tanquam rem propriam, nulla facta mentione de Ecclesia,nec clanilla clausula Sasio line Domini, ut dicunt Domini de Rota in recε I .p .decis 2 6 I.
num.6 nam tunc talis alienatio, seu donatio, cum possit vergere in damnum Ecclesiae, lex prohibet tilem contractum, V
de nulla praescriptione longi temporis sic rem emens poterit se tueri, ut in dicta lege habetur,& in l.male agitur C.de prsscrip.
3 o. vel qo. annorum, Rota in recent. 2.
pandecis I 6q.num. I .ita restauit Ias dicta I.sin.anum. a. usque ad 73. ubi allegat Bald.in multis Iocis, Mantica loco citato
I3 Nec obstat 3. Argumentum de studo
ad emphyleusim, nam non est semper validum,stante ma&ime diuersitate rationis, clim in studo consideretur seruitium personae, & multa alia, quae sunt de natura studi, quae non considerantur in emphyleusi, di quod seudum non possit donari, est de natura studi, quae alterari non potest , ut dicit Bald.ὸicto S. donare a num.
3.vsque ad A. vItra quod illud clare probatur in cap. I .de success studi ibi, ordinatione defuncti infudo manente, via valente . Utraquod glosdictos .donare assignat hanc diuersitatis rationem inter studum , &emphyleusim, ut dicunt Addentes ad Bald. ibidem in verru alienari,
ubi hoc dicunt in specie, ultra quod hoc reperitur in specie decisum in seudo,quod non est in emphyleusi, & in hoc casti non
valet Argumetum, ut testatur Bero.in hoc cap. num. Ioo. & Surd. dicta decis. aso.
i Nee obstat Argumentum ab absurdo, quo utitur Assiet.dicto g.donare, nam licet re vera Amict. utatur tali Argumento,
tamen in sine se remittit ad ea, quae dicit Iasin dicta l.fin.Et licet Assiict. propter auctoritatem Bartivideatur titubare, re uera
tenet cum IasVItra quod Argumentum ab absurdo non militat,quando fit lege pe mittente, & quod Dominus directus com
87쪽
pelleretur habere alium Emphyleutam
contra suam voluntatem, non cit verum,
cum,ut supra diximus, satis sit prouillim directo Domino per secundam requisitionem, cum donatarius erit immittendus in possessione,nam luc soluet laudemium, &obligabitur directo Domino actione persenali, & directus Dominus videbit, si dictus Emphyleuta est de personis prohibitis .is Quae Conclusio procedit quatuor concurrentibus Primo , quod donatio, seu legatum fiat in personam non prohibitam de Iure communi, seu ex conuentione, Mantica loco cit.num. 6 & 6 . nam licet possit res emphyleutica titulo ultimae v luntatis transire in Ecclesiain,illud intelligitur,dummodo Ecclesia vendat insta Annum,& praetium consequatur, ut declarat Tusch.in 3.Tom.litt.E. conclus. I 8.n.6.&nu. 9. Rota in recent. I. par. decis 6o 3. num. I. ubi habentur decisiones conco dantes. Secundo quod nulla subsit fi aus, quia si fingeretur donatio pro venditi ne, res caderet in commissum, Manti. I co supra cit. num.6o. Tertio quod res donetur tanquam emphyleutica, Mantic loco cit.uum.62.& it, procedit text. in d. l. uniuersas. Quarto, quod antequa m Donans tradat possessionem rei, requirat consensum Domini, ut testatur Seraph. in a. par.decis I 29 O. num. 9. quem assensum, siue consensum Dominus tenetur praestare solutis soluendis, quod etiam extenditur , si adsit pactum de non alienando irrequisito Domino, Corbul. loco supra citato a num. 3 .vsque ad fin. Clari dicta quaest. I .num. 2.&quaest. 23. num. 2. sch. 3. mo littera E. conclus. 2Iq. anum. I 2. usque ad I 8.ubi allegat Concordantes, Ceuallos dicta quaest. 6ro. Mantic loco citato ii num. 66.vsque ad 69.
Is Q Ur pro nunc possent limitari, si essi mus in emphyleusi priuata, &essent clausulae, pro se ,sui ue M MUM, Osuccessserim quibus μὰ in perpetuum, nam tunc poterit legari, seli donari irrequim
An res Emphyleutica tam priuati , quam Ecclesiae possit permutari i requisito Domi uo. SUMMARIUM.1 Pro parte negativa vis a dicta ins2peri ri qua tione videtur facere rex: indicto cinulli de reb. EGLnon alim. a Permutatio proxima est emptioni, ut permulta Iura, Ergo en prohibita sine consensu et omini. 3 Tertio pro hac parte faciunt allegata per
Pro parte si mutua videtin, quod non requiratur eonsensem primus, adessectum praelationis ierasit necesserius secundus, υι in donatione, O legato. Vnde corruunt contraria, ct imprimis ompositio de dicto eapoiulli, nam licti permuratio M alienario, intelligitur quando en
prohibita ratione rei, O quando militas eadem ratio, quod non e II in casu non- 6 P eo ob latsecundo, nam litat permuratio Atemptis,tamen non est idem, nam diutinflo etiam ea series venditionis, ct alienationis , ct tamen potensiret irrequisio
7 Nec obfiat unium Argumentum Tald. O Angeli desumptam ex dicto S. aut
tus mutius, nam vora quod Balaeni μbi contrarius, Argumentum procederet, quando militas eadem ratio in vendisio ne , qua in permutatione, quod non en in casu niabo. 8 βιωGelusio declaratur,ut intelligatis inparis terminis permutationis. 9 Secundo ut non habeat locum quando res, qua permutatur, datur animata.
Io genia dicta Concluseo non habet locum , quando maudulenter,utputa e bruum inesse venditur, licu contrahenus wauIur nomine permutationis.
88쪽
Quaestior P-- LT R A satis abundanter
donat ione,& leg N io,videtur, quod res emphyleutica nullo modo' possit permutari inscio directo Domino,& primo, nam prohibita alienatione, videtur etiam, & prohiberi
permutatio tanulli de retatacl. non alie ibi, alienationis autem verbam continet conuiuionem, donationem.vendisionem, O permurationem, Caldas de extinctione
a Permutatio vicina, & proxima est e ptioni l. D. st quibus ex causin posis eatur ibi, is qui rem permutata accipit, emptori, uisen idem probatur in I. permutationem C.de retapermul. ibi, vicem emptio nis obtinere non en Iuris incogniti,ubi glo. in verbo obtinere, idem habetur in I. Aristo est Ede recipe ut ibi, Arino ait quoniam permutatis viriua HIemni mi, Imbest species venditionis Mantie. de tacit. α
cta res non potest vendi irrequisito Domino, Ergo nec permutari, ut dicit specul. dictos. nlinc aliqua nurn. I 7. in s. a. de studis num. q. Panorm. cons.7s lib. I. nu. 4. Iasin dicta I simnum. Io I. usq; ad Ioa.
ubi allegat textiin l. sciendum s. deinde T de edit .ed ibi,fed quis permutauerit,
dicendum en ureumque venditoris, O --ptoris Leo haberi.
3 Pro hac parte dicunt. Besae & Angel
in I. cum hi S. si cui Ede donat.num. 3. &2. per texti in I. statu liberi S. Quintus mutius K de statu liberi ibi, quoniam lex
duodecim tabularia emptionis vrebo omnε alienationem complexa videtur,ergo pro hibitus vedere est prohibitus permutare , quod confirmat Manti c.loco citato tir. q. num. i. Ad quod accedat simile dictumia per Dominos de Rota in recent. I. parte deci c7o.num. I. quod permutatio rei Ecclesis requirit beneplacitum Sedis Ap stolicae, quia est alienatio ut concludit
6 Pro parte contraria videtur, quod in
permutatione rei emphyleuticae tam priuati , quam Ecclesiae nullo modo requiri-ratur primus consenses Domini prout diximus in donatione, de legato, quia non habet locum lus praelationis, cum non interueniat praetium, licet requiratur secundus consensus quo ad approbationem emphyleutar, antequam capiat possessi nem, & ad hoc, ut Dominus directus habeat laudemium pro recognitione,militat enim eadem ratio in donatione,quae vigein permutatione, ideo idem ius,vulg.I.illud ffad leg. uil. cap.translato de con- sit. ibi, quod de uno dicituν, necesse en de altero infelligatur, de ibidem glost. in verb. quod de uno, nam serte permutat emphyleuta,propter affectionem,quam habet ad
rem, quam ex permutatione consequi intendit,ut puta proptEr vicinitatem, commoditatem,vel propter aliquod interesse affectionis, alias non contracturus, vel permutaturus, si non hosset rem illam aD sequi, etiamsi praetioliorem rem habere pota, las icta l. D. num. I oa .vers. Ergolmol .inhoe ea a num. 16. Hue ad II. Bero. a num96.vsquε ad 9 . gald. in dia
& in I.qui Romae s. duo fiatres Ede verta oblig.nu. 86. Abia in hoc cap.num. 9. ubi ait ubicunque prohibetur venditio facta commemoratione praet ij, non intelligit de alia specie alienationis,sed in hoc cap. indicta l.final. fit commemoratio praetid, ergo debet intelligi de venditione stricte sumpta, & istam esse communem opini
ratione, dummodo ante traditione rei admoneatur proprietarius, ut videat,si is in quem transfertur emphyleusis sit persona competens,&legitima ad hoc, ut mittatur in possesionem, & constituatur laudemium Rodoamin tit. de re, EccI. non alien.sub tit.de laudemiis, pro alienationibus , & inuestitutis seluendis quaeλελnum. 28. vers Sed contrarium Amodeus
a Ponte in tractae laudemius quaes et 8.via ponit
89쪽
ponit ampliationes , & limitationes Clata dicto g.emphyleusis quaec I7. ubi testatur de communi Cappell.Tholos decis 2 7.&ibidem Addetes Guidop.decis. 9 a. & ibidem Addentes, licet testetur de consuetudine in Delphinatu, quod ex permutatione debeatur medium laudemium, tamen cessante dicta consuetudine, debetur totum,& licet nullum praetium in permutatione interueniat, tamen aestimatio rei fiet quanti valet, ridicunt Addentes addictum Papa, qui testantur de communi,
Menoch. cons. 287. a num. 3 o. usque ad 2.lib. 3.& vltra alios Doct. allegat Dec. cons. I 6o.lib. I .a nu. I. usque ad 1. Gabr. cons. 8 q. lib. num. I. ubi dicit deberi laudemium sicut in donatione, cum pari pas
dicto cap.nulli, nam licet sit verum, quod appellatione alienationis. anprehendatur etiari permutatio Ilud procedit, qua-do alienatio est prohibita ratione ipsius rei, & quando militat eadem causa, dc ratio prohibitionis, ut puta in eo casu,quando testator prohibet ne bona alienentur extra familiam, quod facit testator ratione cippi conseruandi, veI alia causa, vel quando sumus in materia alienationis rei Ecclesiasticae, quae prohibitio est favore rei, & Ecclesiae, nimirum eo casu, prohibita alienatione, est prohibita etiam per mutatio, In quo casu loquuntur Domini de Rota dicta decis. o. quod sectis est in casu nostro in permutatione,cum ideo res
non possit alienari irrequisito Domino Hopter Ius praelationis, quod non potest
habere locum in permutatione, in qua Haetium non interuenit, unde cessante causa, cessat essectus cap. clim cessante de appelL Ita resoluit Iasiui. fin.nu. 6 I. versi
Ego respondeo; Vltra quod omnes leges
et Canonesiloquentes de alienatione rei
e byaeuucae, loquuntur de alienatione nummaria stricte sumpta ut dicit Abb. in
hoc cap num.9.veI possumus dicere,quod licet, Domino irrequisito, fiat permuta tio, intelligitur de primo consensu, tamξnrequiritur secundus, ut supra diximus. 6 Nec obstat secundum Argumentum de dictis Iuribus supra citatis una cum decisione DD.de Rota,nam etiam diuisio est species alienationis, ut dicit Bald.in l. r.
utriusquudicij nu. i.& tamen diuisio,quia in ea Dominus Ius praelationis non habet, potest fieri irrequisito Domino,etia si res
obueniet et,qui no erat ex Iure accrescedi vocatus, ut diximus sepra,vel Iicet permutatio obtineat vicem emptionis, ut dicit Rota loco supra citi tamen non sequitur, quod sit vere talis,cum tantum verba denotent quandam similitudine,cum re vera multae adsint disseretiae inter venditionem, & permutationem, ut dicit gloss. dicta l.pemnitationem in vem obtinere vers sed disserunt, & cumulat Mantica,
I. usq; ad fin. vltra quod omne simile non est idem, ut dieit CorbuI.loco c ita nu. . 7 Nec obstat, Argumentum Angel. &Bal. moti pertex.dicto g. Quintus mutius, nam illud intelligitur,quando militat eadem ratio in venditione quae viget in permutatione, unde nos sumus in diuersis terminis,cum simus in permutatione in qua non interuenit praetium,ultra quod parum est credendum Bald. in hoc casu, cum in
dicta l. si domus I. finali teneat oppositu, ut dicit in specie Iasin dicta I. finali num.
n q.in fi.vltra quod cotra Bal.& Angel. est communis opinio. . 8 'Quae quidem dicta inteIliguntur in v ris,& proprijs terminis permutationis, ut puta, quando species una traditur pro alia,ut aicunt Ciuilistae in dicta l. t .sse . Alciat in I a .issi cere.petiver. nam si aliud
genus a num. 2 3. Vsque ad as .Mantic. lib. 2 .lit. I.nu. 9. bibene declarat materia
verbi gratia, permutatur fundus cum alio fundo,uci domus cum alia domo, nimitatunc procedit permutatio absque primo
consensu Domini, sed si pecunia superaddita
90쪽
dira rei permutatae multum excedat,tunc erit contractus venditionis, & emptionis, etiam si actum sit inter partes,ut esset permutatio, ut in specie dicit Castr. dicta lege Aristo num. 6. & Alciat. dieta l. a. vercnam si aliud senus, Mantic.lib. 2a .lit. 2 8.
anum. 7 o. vlque ad 7 I. Si vero in modico excedat, pecunia cum re permutata tunc erit permutationis contractus,ut per Canonillas in cap. ad quaestiones de reta permut.Corbul.loco cit. a nu I. usque ad 6. Amodeus dicta quaest.28 .a num. 7. vs que ad ia. Molin. dim disputi q6 I. num.
a.& 3. ubi dicit, quod si fiet permutatio
rei emphyleuticae cum alia specie, quam aeque bene potest soluere directus Dominus , verbi gratia, cum tritico, oleo, vino, & arietibus ,& his similibus, teneri tunc emphyleutam, antequam pem tet, admonere Proprietarium de quantitate , quae sibi offertur in permutatione,&teneri obseruare omnia ea, quae seruanda sunt in venditione rei emphyleuticae, Bero in hoc cap.a nu. 96.vsque ad 97. Am deus dicta quaest. 28. a nu. I vsq ad I S. 9 Secundo declaratur, ut non habeant Iocum, quando res, quae permutatur,d tur aestimata, nam tunc, cum aestimatio sectat emptionem I. quoties C.de iure d tium cum simit.& in hoc casu res non potest permutari absque consensiti Domini, ut per Alex.cons 79 nu. 2. vol. .&Addentes ibidem Dec.cons Io 6.lib I. 'Corbul. loco cit. num.8. Amodeus dicta quaest. anum. I 2.vsque ad I .
Io Tertio, &vltimo declarantur predicta nisi permutatio fieret fraudulenter, verbi
gratia, emphyleuta rem vendere intemdebat , & usus. est verbo, permumisms, ut Dominum iure pmlationis priuaret,natunc stante dieia fiaude, Dominus debet praeserri, di si res emphyleutica uti pro pria , di altodiatis permutatur, in isto
casu incideret emphyleuta in commissum ut dicit Bat. dicta Mi domus S. I. qui commmuniter est receptus teste Rip. dicta l. r. n. 38 ff si cer pet.Clar. dicta quaest. 17.& ibidem Addentes, Molin.dicta disp. 6 I.n. I. Corbul.dicta limit a n. 9.vsque ad fi.Mantic. dicto tit. 2 8. a num. 72.vsque ad fin.
An res emphyleutica tam Ecclesiae, quam priuati polsit hypothecari, sed pignorari , vel super ea imponi se uitus, absque consensu Domi SUMMARI VI Videtur negative respondendum, O vltra dicta initimWiori quae Itone videtiar facere text. in extra g. Ambitiosa de reb. Eccles non ahen.
a Facit 4Argumetum defudo ad emphim in sudum inscio directo vomino , pignorari non poten, ergo. 3 Prohibita una re, censetis prohibitum omne illud, per quod deuenitur ad illud 'sed per pignus deuenitur ad venditionem
Pro a malitia faciant dictam gloss. in
Me cap. in verb-ks vendere, er per glos. dicta L . . eod. in veH. alys vendere. 3 Secundo , hane opinionem tenet Gabriel. in
6 Vnri cessant contraria,'primum op Atum, quia simus in diuersis terminis, nam per hgmtream, O pignus non dicitur propri8 rei alienatio. Nisobsar oppo tum destudo , nam non
semper valet dictiam Argumentum, maxime quado in unoderi re aliud Hi δε- termιnatum, quam in alio prout in ea nostro. 8 Nee Obsat ultimum Argumentum, nam ili Mocedit, quando illud immediate , necessariosequitur, quod ecus en in ea su notiro.
ieluenda sunt, ut non procedant,quando emputeusi uerit θppotecata pro tanta quantitate , vinon ιspes luitionis.