De iure emphyteutico repetitio ex cap. potuit emphyteuta de locat. et conduct. cum centum disceptationibus frequentissimis. ... Auctore r.d. Ouidio De Amicis a Pedemontio ... Indice quaestionum, rerum et verborum notabilium accedente

발행: 1622년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

Amicus de Iure Emphyleui.

N praesenti, ultra dicta supra de Iegato , donatione,& per mutatione,

videtur primo aspectu

negative respondendu, na prohibita alienatione alicuius rei, censetur prohibita hyp-potheca, seu pignus, ut in extrauag.Ambitiose, de reb. Eccl. non alien. ibi, concessionem , uppothecam, l. D. C de reb. alienis non alien. ibi, Ita etiam usuifructus dationem,uel hyppothecanet, vel pignoris nexum paenitus prohiberi.M quod accedat, nam prohibita venditione , ccsetur pro

hibita hyppotheca, siue pignus i. si usum

fructum S. in summa C. de Iibericausibi, Insumma sciendiam est,. de venditis

seruis,quibus denegatur ad libertatem pro clamatio, dictasunt tiam ad donatos, e in Asem datos referri posse, Item ad eos,

qui pignori se dari passisunt. Ergo. , Valet Argumentum de studo ad em-- phyleusina, ut supra diximus, sed seudumno potest pignorari absq; cosensit Domini

c. I. g.hac edictali de prolii .stud. alien. per Fcder. ibi,ut nulli liceatseudu in totu, vel

in partem aliquia vendere, vel pignorare,

Ergo idem in Emphyleus, ut ibidem dicit glos in verb.vel pignorare, & ibidem

3 C teris omissis,prohibita una re ani cedenti, censetur prohibitum omne illud, per quod deuenitur ad illud, Argumento eorum, quae habentur per Civilis as in l.

oratio, si .de s 3niat. glossin clem. prima de consang. & affinit. in vertacontrahere,

sed dicta res emphyleutica prohibetur alienari inscio directo Domino. Ergo cc-setur prohibitus omnis actus, per quem deuenitur ad dictam alienationem,sed videmus , quod mediante pignore ad venditionem , seu alienationem deueniri potes ut per Ciuilistas in I. si conueniat Ede pignoriact. cum similib.& faciunt notata per Gabr. in suis com. opin. de prae

4 Pro parte affirmativa facit glos in dicta l. fin. C. d. in verb. alijs vendere, Vers.

Item an pignorare, & glossin hoc cap. nostro, dicto ver, aliis vendre, in fine,quae glosis. allegant text.in I. lex vectigalis . de pignor. ibi. Postea itfundus ansessor pignori datus en, quaesitum est, An recte pignori datus esset. respondit, y pecunia intercessit, pignus esse , dc idem probatur in l. tutor s.fin.is de pignor. M. ibi, etiam

vectigale praedium pignori dari pote i ,sed supersciarium. In quibus Iuribus id clare probatur , ct id indistincte tenent Din ut testatur Bald. in dicta l.tutor S. fin.& in dicta l.lex vectigali, idem dicta l.

final C. de Iur.emphyt.num.7.Salic. ibidenum.6. Specul. in dicto S. nunc aliqua is anum. I 7. usque ad I 8. las dicta l. fin. a n um.7 8. usquc ad 8 3 .Imol. in hoc cap. anum. I s. usque ad I 6. Bero. ibidem anum. 9q.Vsque ad 96. Manti c.de tacit. &ambig. lib. 22. tit. 28. anum. I .vsque ad 3. ubi allegat decisRotae coramLancellino,Seraph.in et . parte decis I 3 6. n. I. 3 Hanc opinionem tenet Gabriel. in suis

18.ubi allegat Ciuilistas ita tenentes c5- muniter in dicta l. tutor s.finali GoZad. in

Ratio est, quia tam textus in dicta I. fina. quam textus noster, prohibent vendi ius emphyleuricium, & illud in alium tran- ferri, At per pignus,&hyppothecam, siue per seruitutem impositam, non fit illa translatio, cum ista obligatio nihil transferat, cum pignus in bonis obligantis r maneat l. pignus C.de pignoriati ibi, pignus in bonis debitoris premanere, ideoq;

siperire in Abitim non venit, ubi gloscin verb.In bonis,& pignus non mutat causam dominij I. sicut g. si debitor is quib. mod. pign. sed hypot. sol u. ibi, A debitor

vendiderit rem , nec tradiderit, An non repellatur Creditor , qtiasiadhtic res in bonis i ruebitoris, Rota in recent. in a.par.

decis.

92쪽

Quaestio XIV.

decis 672: num. q.&in I. par. decis 29 num 8.& 9. ubi habentur decisiones concordantes , tanto magis, quia bona cm-phneutica veniunt sub generali obligatione bonorum, ut dicunt Domini de Rota dicta decis 2 9 .nu. I. Mantica loco cit. num. S 3. Gratian. in I . tomo cap. q3. a nu. S. usque ad Io.Clarii est enim, quod emphyleuta pignorando, non transfert, nec alienat meliorationes, nec utile dominiuBero. in hoc cap. num. 9 . usque ad vers.

thecae,sed seruitutis tantum durabit quod usque durabit ius emphyte utar, resoluto enim Iure Datoris, resoluitur Ius Acceptoris, ideoque si emphyleuta pignorans cessando a solutione canonis, vel alio legitimo modo, caderet a iure suo, diceretur simul finitum ius pignoris ipsius Creditoris,dicta l. lex vectigali cum concord.& ibidem Bald.num. I. Bero. in hoc cap. nu 9 .vers. Et hoc ius pignoris,Surd. late decis 286. anum 9.vsque ad I r.quod sano modo est intelligendum, nam H res redit ad Dominum iure domini j, scilicet , quia res incidit in commissum, ob canonem non solutum, vel alio legitimo modo , tunc resoluto Iure Datoris , resoluitur ius Acceptoris , secus vero si alio modo res emphyleutica perueniret ad Dominum directum tanquam priuatum, Verbi gratia, quia emit eam ab emphyleuta, vel ex donatione, legato, ves simili titulo eam habuit, & non iure pr lationis, vel commissi, nam tunc remanet pignus,hyp- Potheca, vel seruitus, Surd. dicta decis

Iegat decisionem 373.Guidop.quod clare probatur in I. traditio S. I. s. de acquitarer.domin. ibi, siseruus fuit fundus cum seruitutibus transt,si liber, uti trie seruitute loquitur text. in l. 3. isde seruitutibus, ibi ,seruitutespraediorum, aliae in solo, aliae insuperficie cons Hunt, ubi glossin princ. Addentes ad dicta decis Guidop.& praecipue Ranchinus, Afflire decisio.

Dom.fict. limit. 29. qui loquitur in seruitute, Gratian. in Ipecie, qui loquitur de impositione seruitutis tam realis, quam persenalis I. tomo cap. ψ3. num. I. a. & 3.& Corbul. dicta limit. 33. nu. .dicit. quod in tantum est vera communis sententia,Vt procedat etiam si in investitura emphyleuta promisit rem emphyleuticam nota obligare, aut hyppothecare, sine con densu Domini, etiam clim iuramento, sub poena caducitatis, nam si postea contra- fecit, nec promissionem seruauit,non propterea cadit a iure suo, sed condemnatur tantum in id, quod interest, iuxta communem opinionem Doctorum in l. si quisita g. ea lege T de verb. oblig. licet hyp-potheca, seu seruitus imposita sit ipso iure nulla l. si creditor S. finali T de distrin. pignor ibi, quaeritur siparitum fli a creditore, ne liceat debitori, ηppothecam vendere , ves pignus, quid iuris st, ct an pactio nulla si talis , quasicontra iusposita,

ideo venire possit cer certum est nullam venditionem esse, vipactioni fietur , ubi Corbul. aIIegat Alciat.conssa S 8. num. 3.&num. Iq.&Negus in tract. de pignor.in

3. membro. a. par. n. 78.Vbi ampliat etiam,

ii emphyleuta sub poena priuationis promiserit emphyleusim, Domino irrequisito , non hyppothecare, nam per simplicem hyppothecam nudo verbo factam,no intelligitur venisse contra prohibitionem, nisi processerit ad traditione, ita Corbul. dicta simit. 33. a num. . usque ad 6. Rota

in recenti coram Ludovisio S. D. N. in a. par. decis 2 32.num. I. licet Mantica loco citato nu. I q. videatur tenere contrarium

ubi allegat decis Seraph.& num. .disit, quod si emphyleuta obligauit meliorameta illis, qui ei materiam aedificandi praestiterunt, vel operas praebuerunt, & ex pacto tenebatur costruere dictum aedificiu, non debet priuari emphyleusi, si aliter non poterat aedificare, quia non videtur fecisse contra pactum, licet promiserit in specie non hyppothecare melioramenta , quia hoc intelligitur, si ea obligaret exis:a causa,quam aedificadi,& rem empli' leuticam meliorandi, sicut ex pacto erat

93쪽

4 Amicus de Iure Emphyleui.

cisionem Rotae .

eta extrauag. Ambitiola,& de dicta l. fin ii, nam dico una cum Imola , & Beroo de alijs Canonistis in hoc cap.& cu Iac& Lesistis indicta l.fin,quod sumus in diuersisterminis,cum . n. Emphyleuta alienat, seu pignorat, vel seruitutem imponit, non alienat vere,neque vendit Ius suum, sed

illud Ius situ prophanum submittit pignori

vel hypothecae eo modo,quo potest,usque ad tempus,quo durat illud Ius, cum res luto Iure Emphyleutae resolliatur Ius pignoris, ut in dicta l. lex vestigali, cum Ille proprie, et stricte dicatur alienare, qui

utile dominium traffert,Rodoam in tracti de reb. Eccl. non alien. quaest. 8. nu. IO. ἐNec in pignore, vel hypotheca militat eadem ratio, quae militat in venditione, sed alienatione stricte,de proprie sumpta, ut dicunt Domini de Rota in recent. prima par.dicta decis 2 9 num. s. nam facta ignoratione, adhuc Dominus directius abet obligatum Emphyleutam ad canonem seluendum, cum durante pignore ipse teneatur , cum Ius petet pisindi stuctus ex re emphytriatica hypothecata, ad ipsum Emphytcutam pertineat, pignus enim remanet in bonis Emphileutae, neque per pignus Ius emphyleuticum in aliutransfertur, ut dicit Corbul. dicta limit. 3 3. a num. 2. Vsque ad 3. & Domini de Rota dicta decis. 2 9q. num. 3.ubi habentur decisiones concordantes, Ias . late indicta l. finali a nu. 78. ad 79. Bero. in hoc cap.num. 96 & 93 . ves posset responderi, quod prohibita alienatione , censetur prohibitum pignus, ct hypotheca, hoc intelligitur in illis, qui non sunt Domini rei prohibit , verbi gratia, in rebus Ecclesie, vel alijs, cum Administratores nullum Ius habeant alienadi bona Eccl. Auth.hoc Ius porreetiim, & in Aurii qui res huiusmodi C.de sacros Eccl. ibi, hoc Ius porrectumen ad omnem venerabilem locum, Omne

que collegium , quod actio pia connituit,

ut nec res eorum pignorentur , &.in

Auth. qui res ibi, creditor quoque reni-

tuta re ρgnreata crediti actionem contra

solum pignoris datorem habeat , Ita dicit

Salicidicta l. fin.Qeodem num. 6. & Ibude Ias n. 78. vers. Dicit tamen Salic., Vnde cum illi Administratores non sint Domini, ideo non possunt rem aliena pigno rare I.rem alienam is de pignor. aet. quod

secus est in emphyleuta, qui est Dominus utilis Iuris sui, Tusch. in 3. Tomo littera

batur clare in dicta l.lex vectigali ,&ini. grege pignori obligato S. primo ,&ss.&in superficiariss ff.de pignor. ibi, O m*

ten aduersus quemlibet possessum , si

tantum pactum conuentum de bπα heca interueneris, Fue etiam possessio tradita

fuerit, deindὸ amissa sit, Nec obstat Orpositio de dicta l. si usumstuctum s. finsin in eadem ratio, quae militat in alienatione , eadem militat in pignore, in datione in dotem, & sic ex identitate rationis idem Ius statuitur in illo casu particulari illius Iegis, ut ibidem dicunt Ciuili

sis,quod secus est in casu nostro,ubi lex in re Emphyleutica disponit contrarium, ut per multa Iura supra ostendimus.7 Nec obstat a. Aroumentum de studo ad Emphyleusim, nam statemietant in eo casu, quando aliquod specifice in Iure

non reperitur expressum in uno, quam in alio, quod secus est in casu nostro, nam instudo expresse reperitur decisu.n cotrarium, ut in dicto cap. I. de prohib. studialien . per Federic. per rationes ibidem adductas per studi stas, praecipue per Asniet. quod non est in Empnyteusi, quae potest pignorari inscio directo Domino, Bero.

in hoc c.anu. Ioo. ad Iol. v sq, ad Ias dicta l. final. num 78. Amodeus a Ponte diuecta quaest. 33num. 2.8 Nec obstat tertium, & vltimum Argumcntum, nam respondetur , quod illud procedit, quando immediate illud necessario sequitur, quod secus est in casu nostro,ctim per pignus immediate ex sui natura non deuenitur ad vendition. m, 1 ualienationem necessariam, sed accidenta liter, Ita Bero.in hoc cap. a num. 94. usq; ad 96.Gabriel.in suis commvn. opin de praesumpi conclus 7.nu. q. .& IO. nam

dicit illa regula no procedere in poenalita Quae Dies by Coc q

94쪽

Quaestio. XV

s: Quae quideis dicta de pignore.&hypo

theca sunt intelligenda,ut non procedat, quando emphyleusis fuit pro tanta quatitate hypothecata,pignorata, atque Ob Iigata , ut non sit spes luitionis; vel quan do finguntur contractus pignoratiiij sub diuersis falsis cautelis, & reuera sunt comtractus alienationis, nam tunc dicitur vere alienatio, Bart. in L sepellectili legata ff. de suppellectili legata num. I.& I. qui habebat is de leg. 3. & ibi

glos in verb. revicta, cum additionibus, Corbul. dicta limit. 33. a num. 6. Vsque adfin. Amodeus dicta quaest. 33. num. 3. ALflict.in cap. Imperialem de prohib. seudialtem per Federic.num. I 8.Rodoan. dicta quaest. a. cap.6. num. 3: dc 7 Surd. decis

An Emphytcuta possit rem emphyteinticam irrequisito Domiuo locar

ad longum tempus. . di i

I Pro parte sis maliua videntur farere diacta per Adnem in summa c. de Iure -- phrt. in princ.nam nullibi reperitur ca rum, quod ιalis poena commini habeat Deum in locatione ad longum tempus

Ergo o

, Secundo tenentes hane opinionem dicunt, qtiod inur locationem ad longum tempus, edi e Brausim, cum ad ni multa di rentia, Ergo cum non t in omnibus

exequati dicti contractus non debet esse

idem Ius. 3 Tertio tenentes hancpartem utuntur muti

tis Argumentis ab absurdo, de quibus per

4 βuarto pro hac pane adducitur text. in I. si tibi homo Jde legafir primo in fine. ' Pro parte contraria, vis a dicta in praefationibus n. a facit, iam per locationem

ad longum tempus, trans tur utile δε-

iminium' Ergo . .

7 contraria corruura, ct inflecte Argumen- tum Aetonis, iam eadem ratio. prohibis i tionis, qua militat in alienatione,eadem militat in locatione ad longum sempus,

Eeto idem Ius. 8 PVὸe obitat eundum Metunsentum,iam. Biat ad ni multa disserenita inter illas

contra Bu,tameA dato, quod per locaris-nem ad longum tempus transferatur uti- id dominium, tune militui eadem atio in vno,quam. in alio, ' Ergo os Nec tertio' .b Hanι Argumenta aE Hvre adducta pro cont=astia parte, n,- vgulis feriatim respondebimus.

- m. f.si deleg i ncim dictus textus d clamatur P unde, eum simias in diuessis, non fit bona illatio ad casum into Irum. I PGae quidem dicta de Acatione multiplicis, ter declarantur,inlimitantiar prout in- frius pre Dominos de Rota , O 'alios.

stio, nam Rota Roma na diuersimodis determinauit diuersis tem

poribus unde primo

aspectu videtur, quod emphyleuta possit locare ad longum te-pus, inscio directo Domino, ut dicit Ago in summa C.de iure emphy.in princ. quia nullibi reperirer cautum, quod poena commissi, seu priuationis habeat locum in locatione,ad Iongum tempus, quae cum sit poena priuationis, nunquam habet locum,nisi expresse caueatur in iure, cumst quid exorbitans, ut dicit Rota Romana coram Seraphino in I. parte detis 186num. .& 6.de tunc seccedit regula, quod quae sunt a iure communi exorbitantiata, nequaquam sent ad consequentiam trahenda,cap. quae a iure de rese iuri in o. &in specie hoc dicit glos magistra in l. G-dicillis g. instituto ff.de leg. 2.in verb. non

extitisse ubi dicit, quod si quis, est pro-G a tabitus

95쪽

ν6 Amicus de Iure Emphyleui.

hibitus alienare , & Iocet ad centum annos , non dicitur' alienare, nam text. in

diω l. fin.& noster prohibet alienationem quae fit certo praetio mediante , undet non prohibet locationem ad longum tempus; Ad quod faciunt notata per Crau. cons isto .num.33.Vbi quando sumus in poenalibus , dispositio loquens n casti vero non debet extendi ad alium, ut dicit glos. in

cap.fin.de iurepatr. in ver,ex vi, in fin.it1 tenent Addentes ad cons. I I9. Alex.lib. 3. iuvem. loeare, licet Alex.ibidem teneat contrarium alast.quaest.29.nu. 23. vers

cceterum

a Pro hac parte facit, nam poena priua tionis, de qua incap.nostro, &dielal fimis , fuit iure singulari introducta in contractis emphyleutico,cui filii data propria& particularis forma, distincta a contractu emptionis, & locationis a Constitutione LZenonis,& Iustiniani Ladeo inst. de locato ibi, Lex Zenomana rata eLI, qua em-pb e os conreactus propriam Iutuis naturam, neque ad locationem,nequὸ ad undis em inclinatem, sed suis hamonibus fulciendam, adeo quod non Alulum nomine , sed etiam re ipsia dicti contractus in multis differunt, prout nos late in praefa- , tionibus num. 2 3. diximus; Ex quibus,&similibus inserunt Din. quod in poena libus non debet fieri extensio de uno casu ad alium, ut dicunt Ciuilistae in L factum S. in poenalibus T de reg. tuta ut cumulat Seraph.dicta decisione a num. 7.vsque ad II.& licet ex indentitare rationis aliqua, do fiat extensio de uno casia ad alium, tamen hoc procedit, ubi per omnia est parratio, ut dicit Bald.in cap. .g. porro num . quae luit prima causa beneficij amittendi , & late cumulat Seraph. dicta decis anum. I Vsque ad I .quod non est in casu nostro, ubi multae adsunt differentiae,ut supra diximus in prςiationibus, quam opinionem sequii sunt Nouissimi de R ta in I. pata decis. I 39. per totam 3 Pro opinione AZonis facit, nam si Dominus directus esset requirendus in Iocatione ad longum tempus ad effectum,ut coeteris praeserretur, tequerentur multa

absurda.Primo quod in ipso Domino co-

curreret directum,&utile dominium,quae duo simul eodem tempore in eadcm persona videntur incompatibilia, ut dicunt Ciuilistae in l. 3. S ex corrario ff. de acquin possi& in I. I.ffeod. glosin l. si ut certo Lsi duobus, in verta Mmιnium. Κcommo dati. Secundo sequeret tir aliud absur dum,quod cum emphyleusis dicatur quaedam seruitus , hoc est quasi usu ructus, veluti dicitur de superficie, ut per Din. in L I. g. quia autem fi de superficieb. D minus diceretur habere seiuitutem in re sua, contra tex.ini. vii frui Esi ustisfiuct. Pet. ibi, ut rur, iussisi esse, solus potenintendere qui habet Uumfuyum, Domiantis autem fundi non potest, quia qui habes proprietatem mendi,fruendi, rus separatum non habet, nee enim tui ei fundus semire, gloss. ibidem in verbδεν ire, idem probatur in I. tria ff. de seruit. rust. praed, ibi, quia eum utraq; praedia eiusdem Domini facta essent, i a bi seruire non potuissent. Tertio emphyleuta locando ad Iongum tempus diceretur seruitutem l care , contra texi in l. Iocare Κ locat. ibi, loca e Meruitutem nemo posen. Quarto si Dominus directus esset praeferendus Ia tione praelationis in dicta Iocatione ad logum temeus, sequeretur, quod diceretur ipse rem suam conducere contra text.in I. neque pignus Κde reg. tuta ibi, neque locatio reis con HerepoteLI, idem habetur in I.qui rem propriam C. locati.His argumentis utitur Imol. pro hac parte in

6 Pro opinione Azonis adducitur text. in I.si tibi homo, in fine de legat I .ibi , -- ut legatum, uperficies legatis t ei, cuius insol tieris, licet is DominussuAtinam

consequetur, ut haeseruitute liberrati , O superficiem lucrifaciat. ex quo colligitur, quod superficiarius potest directo Domino legare seruitutem, absque requisitione Domini, cum legata non debeant dependere ab aliena voluntate, ita argumentatur Bero in hoc cap. anum. Io 3. usque adro8. Ergo si potest legare, potest etiam locare ad longum tempus absque colenia Domini,ita Tusch. in 3. tom. littera Rconecta O7. num. Io9. ubi allegat nota. Pro

96쪽

Quaestio X V.

Pro contraria parte vItra dicta in praelationibus nu. a dicit Molin. in a. trare de contra a.disput.- .num. 7.& 8. quod licet hi duo contractus sint diuersi non Q-lum nomine, effectu, & re, tamen eo ipso quod in iure locationi ad longum tempus concessum est, ut dominium utile, iusque in re transferat in conductorem , aequiparatam esse quo ad effectum, & quo ad c5- tractus naturam ipsi emphyleusi, illique proinde omnia competere, quae de iure ciuili,& canonico de emphyleusi Sancita sunt, ubi allegat fabrum, Aret. Ias Felin. di alios, quod confirmat Vallast. dicta

quaest.2 9'anum. 2 3.vsque ad a .vers. sed tamen ex cosuetudine, unde stante indentitate rationis, idem ius est statuendum, ut dicit Corbul. sub. tit. de caus priu. Ob

non BI. can.ampliat. 23. Idem confirmat. Iasdicta l. I.num. s. C.eodem ubi allegat Fulgosconsaqo.Tusch. dicta concl. 2o7. num. III. cum sua declaratione, Dec.indicta Auth.qui rem C.de sacros Eccles anum I. usque ad a. Molin. ibidem disput. 66 I. anum. 3. usque ad φ& testatur ita obseritari in praxi, ubi benE. 6 Secundo, haec opinio probatur in e trauag. Ambitios, de reb.Eccl.non alien.

ganti prohibetur omnis alienatio bonora Ecclesiasticorum, omneque pactum, per quod ipserum dominium transsenur, co- cessionem , hypothecam, locationem, &conductionem ultra triennium ; Ergo sequitur necessario, quod locatio ultra tri nium est prohibita, quia est alienatio, idem habetur in dicta clem. I. ibi, prohibemus adicto, nὰ quis Religiosus monas ris, Priorami, Ecelessa , seu a nim rioni missuis asidens iura,redditus,no uentus, aut possessiones eiusdem alimi ad

ritam ,seu ad aliud certum tempus, pecunia etiam inia recepta,quovis modo concedat, sequitur deinde text. verum praemissa ad Deationes, vii etiam reddituum, ιfuct m vendisiones ad tempus modisum fariendas declaramus vllaunus non e

tendi, ex quibus omnibus una cum glosi ibide in verb.locationes cocluditur,quod 7 locatio ad longum tempus est alienatio;

Ergo no potest fieri irrequisito Domino quod probatur in I. I.1sdesuperficie, ibi,

disia, caus cognita ei, qui ad non modicum tempus conducit superficiem n rem

actio eontis, de ibidε glosi Si ergo copeti dactio ergo habet dominiu utile,ut ibide cocludit Bartinu. s. nam si quis conduxit ad longum tempus, quod est decennium, ut ibidem testatur Bart.ex communi opinione Canonistarum,habet actionem in rem, idem probatur in l. 3. & l. I. iuncta glossa se si ager vectig. vel emphyt.pet. ibi, ta-mὸn placuit competere eis in rem actionem

aduersus quemuis possessoremsed er adue fus ipsos municipes , ubi gloss. Molin. lo-

stas i n dicta clem. r . Iasdicta l. fin. a num. II 2. usque ad II 3 .ubi allegat Specul.ita cum comuni tenente dicto g. nunc aliqua

II9.num.7.lib. 3 .ubi in specie idem Alex. cons. I o.lib. 3. ubi disputat, & testatur hanc este commune opinionem licEt Ad

Vnde non obstant c5traria,& praecipue primu oppositum Αzonin aliorum, nam

97쪽

lex finalis ,& textus noster volunt empyleutae minime licere,sine consensia Domini rem alijs vendere,vel ius emphyleuticula alium transferre, sub tana priuationis

xtilis domini j lludque lassim filii ea ratione, ut Dominus dire, tus habeat ius pretlationis,si eamdε rem velit pro eodem pritio, de ne Dominus directus cogatur printare dominium, si velit rem vendicare aduersus eum,in quem est facta alienatio, dc ut consequatur laudemium in reco nitionem, nimirum cum per locationem ad longum tempus emphyleuta transierat

utile dominium, de possessionem, licEt re uocabiliter, sequitur, quod cum militat eadem ratio in uno, quam in alio, quod emphyleuta hoc modo locasi incidat in poenam dictar Lfin. de ea nostri, ut dicit

Bero. in hoc cap. nostronum. I o6. dc cons12 3.num. . lib. I. dc licet verba legis non conueniant in toto, dummodo conueniat

effectus, etiam indirecte, idem erit,ut discit Cagnes inl.si quis maior C. de tram

Nec obstat oppositum de glos dicto Limstituto, nam glos loquitur ab ue fund meto, nam in illo textu est prohibita est

natio illarum domorum ratione filiorum, de haeredum: Vnde si fiat contra mentem testatoris, erit irritum, & inane quod fit.

Ergo sumus in diueris casu, ut dicut Aiadentes sid dictam flos Alex. in specie di

3 Nec obstat secundum Argumentuma quo utitur in specie Seraph. dicta decis

conceta quod per Iocationem ad longum

te us transseratur utile dominium, de possessio, licet reuocabiliter, sequitur necessario,quod sit alienatio etia Iarge sum .pta, Ergo habet locum poena dictae l.λ. de ea ni ri licet adsint aliquae dissere tiae inter. dictos contractus unde sequiatur, quod non est extensio de uno casu ad alium, sed proprius intellectus, ut dicit Vsala. dissi quaest.29.num. 23. vers Ubi enim eadem Hiratis, Baldan l. r. C. delasibus, ciun videantur, quod ad hunc essectum dicti contractus exequati; Ad quod facit similemiri licet inter seudum, di emphyleusim sint multe disserentiae,ia' men dis situm in uno habet locum in s .

alio, militante eadem ratione, ut diximus supra cum alijs, dc praecipue cum Ca . indicta l.si quis maior, Corbul. loco cit. Surd.decisa nu. I 6. Amod. dictaquetit. 3 a nu. I.usq; ad 6. Inter alios allegatmo.in c. i.de his qui stud.dan mis. nu. 13 ubi dicit,quod nec Vasallus, nec Emphyleuta potest locare ad longum tepus, abiq;cosensu Domini, Ita tenet Barthol.

Socciiticons I 67.lib. 2 .a num. I. us' ad 8. Nec obstant tertio Argumenta ab ab-sirdo adducta pro opinione Azonis, nam quo ad primu non est inconueniens,quod in Una,eademque re, eodem tempore dis uersae sint qualitates, ac diuersa Iura respectu diuelibrum eoncurrere possunt,ut

in cap. a collatione de appell. in 6 ibi, a collatione beneficν, quam communitis per Episopum, er capitulum,in turam praei disium factam esse proponis, non ad 'sum Episcopum, flin ea ut Praelatur inter l, sed ad Stiperiorem te oportuit appellare saliasin vi Canomem interisset, in eap iuini lieiiὸ appellare, ad eundem, In quo textu id clare probatur. Praeterea vid tur , quod penes eundem possit esse directum, S utile dominium, ex diuersis causis, ut probatur in l.si tibi Homo isde leg. r. vi ibidem declarat Alex. & idem probatur in I .si domus, s.fin. is de leg. I .Nec obstat secundum absurdum,quod quis no potest habere seruitutem in re sua, nam emphyleusis no dicitur esse seruitus, neq; realis, neque personalis, sed potius quaedam locatio, vel dicitur esse seruitus an mala,&imprima, ut dicitur de superficie,1 qua silaum ptum Argumetum, quae

dicitur quidam viusfiuctus, seu usus qui dam,ut dicitnr in dicta l. I. L eodem tui, O quasi umstuctum, fluc usum quemdam in esset, ves, licet res sua nemini possit seruire regulariter,illud procedit,qu do totaliter, de simpliciter res est sua pleno dominio, nee adest aliquod obstaculu, alioquin secus est, ut clare probatur in diacta l.tria praedia,ubi si tria praedia sunt contigua

98쪽

Quaestio XV.

tigua, & sit peritis praedium debeat ultimo

inseriori seruitutem, & aliquis suminum, ct imum fundum emerit, Vtrum dicaturdusta seruitus extinαὶ cum res sua nemini seruire possit, & tamen non dicitur seruitus extincta, propter obstaculum media medii in ideo seruitus illa non extinguetur, donec Dominus superioris, & infimi praedij efficiatur Dominus omnium dicto. rum trium praediorum, Unde in proposito possum habere emphyleusim in re mea, pro parte pensionis,s dicetur durare,donec in totum,fiat consolidatio, direm, ac utilis dominii, Ita Bero.in hoc cap.n. I O8. usque ad i a I. Et re vera in puncto Iuris benedictum Argumentum subsistit. Nec obstat tertium absurdum de dicta lineque pignus, de dicta Lqui rem,nam seruitus Iacari non potest, hoc procedit in seruitute propria reali, sed emphyleusis, ut supra diximus, est seruitus anomala, vel potest dici esse seruitutem personalem, ut probattextidicta l. prima S. quia is eod. sed clarum est quod habens seruitutem person Iem, hoc est, usumfructum,rtest illum Iocare, donec νsus6 uctus duret t. si quis domum S. hie subiungi potestas locati ibi, Hi ubisingi potest, quod Marcellurisbin. μιλιυffructuaris,s locaueris fundum in quinquennium ,indecesse in , barerim

ejus non reneri, visui praestet, non marigis quam insula extina ιeneretis Matre

conductori,ut bene declarat glo.in Institide usufiuct.in primin verb.est Ius;Nec obstant opposita de dicta l. neque pignus, alijs;nam ratione utilis domini j,quod habet Emphyleuta, potest Dominus diroctus rem conducere,ut notat Dec. & . . Mol. in dicta l.nequὰ pignus, Ber in hoc cap. num. II a Corbul. dicta amplatur 7. . Vers. Et redeundo ad terminos.

ro Neq :e obstat ultimum Argumentum de dicta l. si tibi homo, nam legatum V let , si superficies legata sit ei,cuius in se Io fiterit, & M si linaretur directo Domino, quia consequeretur Dominus, ut hac seruitute liberetur, & superficiem luerificiat, ut diiuit ibidem textinam legatum, eum non positi dependere ab aliena vinistate, valet absque conicitia Domini,cuin legato e sideretur assectus legantis,&

non interuenit praeis uin, ut in socatione

ad longum tempus,insic ex diuerso non fit bona illatio. δι Quae quidem dicta, licet in puncto Iuris subsistat realiter tamen non proces ut, quando in Inuestitura fuisset d ita licentia locandi ad longum tempus dictam emphyleusim, vel si vigeret consuetudo,&obseruantia celebrandi dictas locationes ad longum tempus,irrequi lito Domino,na tunc excusatur a caducitate Emphyleuta,ut dicit Boer.decisa 3 6: Amod.dictaquεst.3 . nu. 7. infin. dc Clar. dicta quaest. Is . vel si locatio ad longum tempus es

set facta cum illa clausula .saluo assensi Domini, nec alis', n e alio modo, ut dis ximus in prima quaestione, vEI si dicta locatio esset facta cum expressa reseruatione utilis dominii S possessionis,ut perDin. dicta l.si domus S fi.is de lega. I. Corbul. in dicta ampl. 3 s. per toti usquε ad fin. Vel ultimo, ut dicit Rota coram dicis Ser phino dicta decisa 86.& 288.&in recα

phyleuta sic alienans ad longum tempus, a p aena caducitatis, qua: imponitur in is dicta I.fina.& in hoc cap.nostro, ex benignitate, & maxima aequitate Rotae, licet alienatio sit nulla, & nullius roboras, de momenti,ut dicit ibidε Seraph.& Mantici

bene loco supra citato ita a .a num.

quE ad M. ubi ponit Argumenta, & re ij et obiectis.

An res emphyinita positi dari in do.

tem irrequisito Domino. sVM MARIUM.

99쪽

8 o Amicus de Iure Emphyleui.

do Memus. Ergo nee e breuia . Pro contraria partefacit,nam lex, loquens Matienatione, es intelligenda de volun taria, edi non necessaria. 6 Secundo quando res alienatur in eum, qui aen comprehensus in Inuinitura non re quiritur e sensus Domini, nec debetis laudemium.

Bro,nam ambo loquiintur in alienatione volunraria, in qua interuenit pratium ,

O non in necessaria νδυι in ea su non αε Nee parite obriat oppositum de furi ademνθ e im , nam Liante diva sitate

ration/s non procedit .

Rufa quidem sunt intelligenda eum sua

declaratione .

RIMO erit videndum. 3An Pater possit indistin dare ndum emphy

ue inaestimatum in dote filiae suae legitimae,& naturali. Prima faciae videtur dicendu,quod

I non,primo per rex.indicta l.finali C.eodesti , --d licere emphyreusa , ὰ eo sensu Domini meliorationes suas alys --ἀere, vel ius emp0-isim transferre ,& in hoc cap.ibi, meliorationes, O ius hi competens alys vendere, sed appellati ne alienationis venit omnis adius transsactivus dominij l. finali C.delando dotali', ibi , en autem alienario omnis actus ,per quem dominium traffertur , l. alienatu, Ede verb.S rer.signis , Diciturenim alie natum quasi alienum factum, Bald.concI ci8. num. I. lib. I .Rodom.de reb. Eccles. xhon allec quaest. I .cumsuis additionibus, sed ex causa dotis transfertur dominium

siue detur filis l. Pomponius Philadelphus f .familiae Ercisc.ibi, respiadis inliam ,

etenim, qua naturaliter agros tenuit Re

gis datis, cuius capax Diraefendi, i glos 3

in verba natu titis, siue detur maritose

doce Ancillam C. de rei vendice ibi , Anciliam de qua suppheos, do tem is

quiuise, ubi glosiain verta nequiuisse, i. quamuis isde iure dot.ibi, quamuis apud maritum domιnium sit, Gual.in suo specul.quaest. 3.num.3 & 3 3.ubi late,Ergo . - Feudum, & emphyleusis fraterniZant, ut diximus in praefationibus, ct bene ex plicat Valasch.quaeae 3 9.nu. ry. Sed Vase saltus nullo modo potest dare in dotem filiae suae laudum,sive aestimatum. siue inaestimatum sine consensu Domini cap. I.s. donare,qualiter olim studum poterat alienari ibi. Donare autem,aut iudicare pro anima. vel in dotem pressia sua dare nullius curia poterat consuetudine , ubi Assii t. num. .hoc in specie dicit', & Iserinum. Domini de Rota antiqui dec. I9O. Ad quod faciunt notata per Canonistas in cap.nupes de donat. inter vita & Oris

Ergb idem in emphyleusi .

Pro cotraria parte dico in utroque ca-

st,quod Pater potest inscio directo Domiano dare filiς suae in dotem rem emphyleu tica, siuε aestimatam ad effectum scilicet, ut cognoscatur interesse, An res ipsa deterior facta sit;siue in stimata,& hoc duplici fundamento, Primo. quia lex loques de prohibita alienatione, ut est textus in dicta lege finali, & in hoc cap.nostro, debent intelligi de alienatione volutaria, in qua interuenit praetium, & non ae necessaria , Caldas de extinesone lib. q.

cap.r6.num. 22., Argumento eorum quq

habentur per Ciuilistas in l. I.ff. de fundo dotali ibi, quda hae alienatis non e II voluntaMa, ut bene ibidem declarat gloss. in

m.voluntaria, Idem probatur in l. alienationes fefamis. Ercisc. ibi, aureationes enim pons Iuditium aeremum interdicta sunt voluntaria, non qua vetvmorem causim , ct originem Iuris habeni meessaria pHoc communiter dicunt Ciuiliis in I. Diuus Pius ff. de petit. haered. Ad quod aisciui notata per Surd.decica sq. n.6.ubi dicir, quod in prohibitione alienationis non includitur alienatio necessaria, dc Surd.decis86.num 8.dicit quod prohibitio alienandi fundum dotalem non includit alienationem necessariam, ideo pro hibitio tessatoris de non alienando non extenditur ad alienati em necessariam, vidi

100쪽

Quaestio

ut dicunt ciuilistae in leg. to S.pi uinis de Ieg. a. di in L filius semilias S. Diui Seuerus Ude leg. r. & ibidem per Bartho

s. Canonistae dicto cap. nuper, quod dicunt probari in Lemphyleusim in Aiath. de non alien. aut permuta reb. Eccles ibi, e fleusim autem suὸ in Sanctissima maiori Eusessa , ὸ tu omnibus reliquis adorandis domibus fieri imus, ct in armcipientis pervina, b in duobus eiusdem persona haeredibus, deinceps Mys tantum solis masculis, aist faminis , aut nepotibus utriusia naturae. Ita dicit, & tenet Spe

reddit ratione, quia fauore dotis possunt alienari etiam res,quae sui subie restitutioni, ut in Auth. res quae C.ωmunia delegatis, & ibidem per Ciuilistas, & qisia

in hoc easii Dominus directus non potest interpellari ad finem praelationis, ut in dicta I finali, nam praetium non intercesiit ,

Secundo, non debet solui laudemium, neque requiritur cosensus Domini,quando res alienatur in eum, qui est comprehensias in prima Inuestitura, ratio est, quia post mortem etiam ad eum res emphyleutica est peruentura, nec potest dici nouus phyleuta, tamquam in primo contractu comprehensus,Ripini. qui Romae, Lduo fiatres Ede verb. lig. nu. 87. Corbul. sub tit. de caus priu. ob alien. irreq.Dom. fact. limit. 6. ubi habentur Concor

de Perusio in I. In suis T de liber. & posthum. num. 2.Adducit simile de Patre donante filio, quia non debet solui gabella,chm no videatur de nouo in filium trans.

ferre dominium, sed dicitur quaedam con-

XVI. 81

tinuatio, unde pari modo, & sortius non debet selui laudemium de dote consignanta filiae, cum dos sit semper priuilegiata, praecipua, & excepta l. I .ff. soluto matrim. ibi, dotii eauo se e , ervbique praeciana ea, Rota in recent. a. par.decis III. num. 2. Ita late cumulat Crau cons et I s.

Hanc opinionem indistincte, si Pater dat filiae suae aliquid emphyleuticum in dote, siue aestimatum, siue inaestimatum, siue ipsemet filia dederit in dotem, sequitur Molina in a.trast de Contractibus disput.

46 I.num. 9. ubi allegat Ciuilistas ita tenentes, & Gamam decis. I 27. nu. 2. Idem tenet Siluest.in verb. dos, quaest. 8. Asdentes ad Clar. quaest. 23. in verb. laudemium,& Addentes ad decis q8. Guidop. licet aliqui teneant cotrarium, Inter quos est Salie.dicta l.fin.num. Io. quem sequi

& Rodoan.de reb EccI.no alim.sub tit.de lavd ijs pro alienationibus, & inuestituris soluendis quaest. 66. a nume. 38. usque ad o. licet Rodoam referat ibi . M a las tenentem indistinctε, ut supra, Amodeus quaest.29.1nu. r. usq; ad A. ubi allegat Addetes ad decisione a a 9.Capeli. Τholos. qui in fine in vers. verumtamen referunt opinionem Ias. qui indistincte tenet , quod non debeatur laudemium, unde clim eam opinionem reserant vltimo Ioco, videntur eam sequi, ut dicit Gual. in suo Specul. in praefatanum. 69. & 7o. &Iacin I pacta nouissima C.de pactis num3. Hanc opinione indistiniste tenet Corb.

cto conca I 1. Tusth. littera H in 3. tomo

cIarat, dummodo fiat sine praeiudicio dirurem Domini, & canonis praestandi per emphyleutas, ubi allegat Concordantes, chin dos sit proprium patrimonium Mu

maxime consonum statuto Vrbis Romae,ut ibidem dicit Gratian.quod permittit --

phyleusim dari in dotem filiae. s Vnde corruunt contraria, & in haecie de

SEARCH

MENU NAVIGATION