장음표시 사용
291쪽
μν π α τό γε μεταφοραί. Per consuetudinem quoque dictionis: ut illud κεκραμp. id est in se Σtum, quod ad uinum pertinere receptum est. de re illud. ea, quae fuerat stanno consecta recenti. 5e χαλκεας, quae uox alitaui fabros aerari os significans, pro serrariis sumitur. Iuxta quod etiam Ganymedes a ui/ no ministcr Iouis appellatur. cum iamcn D 3 ipsi uinum non bibanti id quod per translationem dicincutiquam potest.
Alium qu locum explicat: undes, luere, Tre Alm c ritionesm immolare Litor .siquisertim reprehensauerbum aliquod tanquam minus proprium, facile fuerit respondi re: ita usium obtinuissse, qui niaximus est loquendi magister, uti straturi aditAriistoteles in libro Hς ελε praecepta soluendi ciuitationem παρὰ λύε ,ουανοομn ταυτὸν ἄσαώτως ἐριμ ευκτα- quamuis enim diuersum est ab hoc non stamen prosus alienum: ratims norma videtur excogitatum
exemplum quod a retaristoteles hoc loco ei sumstuod κεκραμίη satis notin est nihil aliud signi
care, quam mistum: si quia κίασιρ umifebat apud veteres, de qua Arbenaeus libro primo mulis nar/raternos libro primo nostrarum Arnotationum copiosedeclarauini γ' obtinuituit Minu quod proatrio nomine uocatureiar, dicaturas oetu κεπαμ rep. qui plura cognoscere uolit legat Athenaeum lib. . Nec di mili ratione καorim ρον, quaeuox propriὶ eunti seni cu probem accipii .use Peparet apud Homerum libro XII. enim Iliados ait. δε δεκαδε κυσχ ο κ ει σι νοσσιτ ora Quamoboc loco ambiguum uideri frit. Idem igitur apertius ausib.NVUL illa s. ubi de Vaticano loquitur, qui arma Achaei fuerat fabricatus. τε ε .ge Oi κνηιάδας εο ου καμιτύοιο ς Eodem modoχαλκεαρ uidemus appellari etiam eos hos qui sinum cudunt cum tamen dictio abere deductu aerarios tantiu se si ores aeris significet. Latiiii quos ARGENTARI Os ab argento primum uocatos, eos omnes appellant, qui etiam aurea isemata, aerea permutant, tractant . eadem ratio est in hac dictione θυο γόμορ apud Graecos, quae G si desuritu r a quaereu, ad omnes tamen Idiludia caesores roretur. A R VN D O praetcrea a Latinis sagitta uocat qua nuis ex arundine non sit conficta, quia primum ex ea confici caepit. PALMA quos,et A D O RE A ex hoc genere uti alias multa,quae ego breuitatis e supraetermitto. Aliud exemplum disert Aristot. in coni tu, quod est hiausimodi οινοχοευωρ uerbum est Putipatet,deductum amo: ertamen uideas a portus Guna medem, qui Ioui fundit no
292쪽
rarit, mox pro exordiri, cror pereae omnia caepit restiri. Uus, AD OLrRE. quo ab adorti a mim, postea ad concremari rem ibi ris, ex xjcrum accomodatum. Iuc igiturbula modisiunt, in pabulliquis poetas reprehendere conetur,sati spam, qua rationes' remi. Adnotandaueria iis conte ιν tu ista uerba Gu a m Κῶ νγ. μετα ορον.baecauit Aristotelis, liquisfrici ercipiatur,tos iri omnia, quae exposuimus, dicta essὸ per metaphoram: iram aliud qui id rus metaphora, et distra ab hac consuetudine loquendialec ullus sitis doctus duat PALMAM pro uictoriareu lauro m. illa trans Isio est apud VergIib. . Aeneisum appalarida. Et frontem obscoenam rugu crat.
plura de haerediser se iussit apposuisse exempla ex pi situ coatiosaepotest, quo ita. ter illa diserimen L
' Quando autcm in nomine contrarietas inesse signiscationis uidetur. V considerandum sane, quotuplex est eius circa id de quo agitur, significa V tio: quemadmodumὶHuic spicula serrea cum prohibebat. Etenim eo in V loco in , quod alioqui inhqrcbat signisscat pro prohibebat accipitur. , , Quotuplex uero illud expenditur hoc serme pacto: maxime uero, siquis: contraria, e regione disposita suscipiat.
., πλίρ. Hane ομανυμiaeruolans Aristot declarare in hoc libro Poet. t. nomen uidet reliquid eo D trarium; pius circinam ομά-μα inprimis hanc remanantiam ista minorationem oportet intur
' plum, quod Hist Aristoteles ex uesu Homersumptum eginquo εχε resignificat PROHIBUIT,seu REIECIT, cenim declarat se τῶ κωλυ uieta' ' τάυτη. Idem ijstot in libro θανελέγχων, vvirixit HAGMmnaiae: ait non ris Milonessi '' paratim sumptas aliud significare illud uero positas in contextu oratiora: quod tamen facile roicitur
293쪽
iij interpres nos iter lapsis est in eloco declarisso propter ambiguitatem vocis ait enim Horatium loqui deside, seu caenacula umbroso epidis Chimim est. At debebas illam Lundo AbaeArillai latiora iras citi norat,vii in perpendenda dissione ambigua, nisi utpaulo post in coiij unti coiiunu deorurat Aricto sep consequentia uerba fossunt ambiguitat praecedentium.
ciati, tametsi corum opinioni contrarium insit, redarguunt, quo in genere
sunt illa, quae de Icario perhibentur. Siquidem Laconem hunc extitisse existimant: taco , sequi absurdum euntem quidem Lacedaemona Telomachum in cum minime incidisse: cum tame id fortasse se habeat,quem/admodum Cephalenses dicunt, qui cruidem duxisse apud se uxorem mlyssem dictitant: Icadium ij csse, non Icarium.
Aliam tradit Aristotelis praeception , π normam dijudicaridi eas uoces, quae ambiguae uidentura apud poetas, nam ijs sepe utuntur poetae non decipiendi causa sicuti sopbstae quod tradit Aristoteles turitu libro Qx , tum libro tertio Rhetorici ubi monet, oratoribus ambiguas uoces e se fugienda . Normam,quam explicat in praesentiastata Glaucone is,qui librude Histrionu orator upro nactatione, aegestu scripsit, quod bis uersis, declarat Aristoteles libro tertio Rhetoricorum Aio ἰονι n Ae πραγματευόεῖν 19 γλαυκων ὀ Hior. δακαῖ- Α τῆς Δ νη, πde αυτὴ dici ἔκας ι τάδερ. Is igitur monebat quos ta,ne temere Homerii aut alios poetis reprehederet sed nagula prius diligenterperpenderent turpe enim escrep tantia ibi, actarum certa laqu quod infirmanitunturfundamentus, quae facile euerti polyunt,ac tori: omnes enim qui sumunt paruit mantheipusiarum argumentationum, facile refelluntur ab aduersa's: nam hoc est, quod ait in contextu. ἁλο--ύπιλαμ οδμω. si igitur metreprehensioresfulsio ratiocinantur,nes prostrant uer de certa, pesque in labili quadam et luxa hominum opinione posita urit mr igitur mirum in ips)srursus retesii nitar ersem rationes omnes manu scripti libri habent καταψη)σαι Iυσι .sci coniecturae aliquando locus est, putarim esse legendum eri quadam mutatione acta, invisti cistaeι.misus ex meo H ι scripto emendanda ita dictio uia . nam legendum est κ snsensus enim eis obtrectatores bireprehendis ueteres poetas etiam in ips)rum opinione fuerit aliquid contrarium, ac repugnans. ειυ ιν appenuit opinionem purum firmam nullas ratione certa munitam, bui modi opinionum genere Democritus pbi Iosephus dicere solitus erat omnia esse perturbata Praeceptis igitur, sim norma cavillationes dijudicandi. quam elicit Arimi Aes,ex Glauconis fermone, essi ut perpendamus , Hyro ne nituntur fundamento illo arum ratiocinationes, an potius exfallis, atque iis, quae in opinione incerta positas sit, Oducantur: Ime
294쪽
victa Eoae Acme, cum haec ita se habeant, ast obivit reprciabores Homo Paruim Laudo: mu rides surdum ibi uideri quod Homeriu eunt securit irum Lacedaemona, nes hospitiitem apud Icarium matris suae patroni ut cum eo colloquciem, quae qui ac quam 'Mouinc manis treprehensio, alii cauillarios ratius satis omnes perspiciunt num quid vetat,quo minus uerumst a quod cephalani j uulgis praedicautii carum apud senatum aura suis cium onaxim Lux daemonium, at s Vlassem e . a insula uxor P clopen ab Icario patre traditam, abi cis libacam, Icadiumq; uocatum non Icarium ab Homero: sic igitur st iust amam, ais opinionem, quae ad huc istebat Homerus: nihilo icuti satis patet, e surdum fuerit in eius noratione.Haiustinodi cauillationes nullo satis firmo nituntur findamento: idni ollifacile possunt, dae refri quiasunt in inani tradam, σνma opinione diuersorum hominiim interst disestntientium posita. sicuti etiam de Homeri natalibus f ptem olim inter si ciuitates irim Ficium uendicare cupientes concertarunt, qu)i si quis aserat esse chirum: facile post remit ab altero, qui ascia esse Argivo.
Hoc ad superiora lycectat, num reprehenseres illos caum sos irridet Aristoteles ingenis admosum ait enim,Erratum, quod iri demonstrare conantur in Homeri uer bivi. non est quidem ex eo genere, ut erratum tuere appellandum, nam errati ea sunt, quae aut ueritati aut opinionisapientiam, π plurimorum hominum aduersantum Illud uero in quo lapsum Homerum aiunt cavillatores, est potius problema quoiadam uerisimile u probilire: nam ex aequo aut hoc, ut illae incertum est, rutramq pote stulteri. Prois bimat astu quaestiones,de rebus admodum certis, Crurru non proponuntur,quia dubitationem ea, quae Mera uir er certa,non recipiunt, rursus derabas UcNU Us,nullus cmbigit qui sinu i mente, probabi , Ita igitur tantum cadant in quaestionem.
Summatim colligit Aristoteles tres modos, quibus uti debemus in resistendis obtrectatorum cari iraistionibus.totidem enim etiam cauillationes in rebus ipfis, quae ad poeticenspectant, leuidentur ut prius diximus. Si quis igitur obiiciat aliquid tanquam impo ibile,id triplex,ut it omnino estnecesse Aut enim impostibile aliquid ψ quia praeter naturam fit. ut naues in Namphas uertia lieres in uiros bomines iuerbores: oclopes esse, Gigantes. Iimeram. ce crum.Aut quod Ura naturam, Crvires homiram, Cresiarum animantium. Vt Acbitas, ut carus, ut Nestor, at qac. Heroes, qui multo praestantiores est,isgunti: r a poetis, quam credibile fit suis: uti esse potuerint. Aut quod Di s multa narrantur, quar rorsus scri nequeunt. cum triplex hoc, fit genus imposibilium, quae poetis ob ci possunt a cais
ui datori bius. Triplex quoque modus restilenti demonstratur. Primus est περ πτιησιν.ut dicas,tan
P sis Fabulas ingeniose confictas receperit olim .phi olonis, qui ob ram ita philosophandi granus ρqui maluerunt, de quo superius locuti luimus ,eas Jefcmel receptas nequeposse iure reprehendLQuod quae praeter illa confingantur praetcrueri mile: idyrtasse licere poetis, quamuis de huc re quissentiendumsit, superius copisse exposuimus. Sacrastis r ueluti quaedam anchora hic clye debet, assuum con uai dum est, cum alio genere defici lana curemus. ecundus modus restilene est et ραο θάλ
295쪽
t a gοἱ .:u dicat, putas in exprinundis hominum moribus si perpraest illimum piosdam ex plar reis ocreaeel: quatre uerint, sed qualis esse debuerint, cor id are. Tertius modus est residendi urit sici ι
v mP. In porti inquit satius es eligere sequi credibile impos ibit quam no credibiles o ibile. credibile impo bile est Hector Achille adeo ortes uisse,no credibile postibile est, Daedala alatum fuisse
aut Pegaseum. Verum Uyis aperuis copio stlocuti fuimus: nonfunt igitur repetenda. In pingendo nam hoc a exemplum aristoteles Zeuxis eandem sequebatur ration pulchriora enim omnia exprime recoctatur semperi tendebat αλ ..quoistic seclarat etiam cicer u proremio trist fecundi de Inuentione, nec mirum uria toties ab Aristotele uini similitudinem a pie laribus, pictura sim depos,er poetis loquitar, magnam enim intersea linitatem habent Hinc Plutarchus descriptiones Homoricas ait eueluti quaedam exemplari apictori biu inde desumant ibi rationem rectepingendi .es δεκία cavsaeviore διλ Grupos νῖον Munt κα/ἁμα α ι,1 πιγορ ειπέταρψ Gψῶν, orni μή ποι κακα ζωγραῆχα λαλῶ P, αδ επιι ηL- σιο τῶ .Declarat autem Aristolis, qua ratione inpingendo liti discant pictores, cr poetae inscribendo, ait enim. γ, γρ Qάδειγμα δῶ hoc est, oportetexemplar, quod tibi imitandum propos ueris, longe excedere .puliariorem multo e criptioncm cu in pie raseu iupos effingere.
Et ad illa, quae proci rationem dicunt es e, sic respondendum, tum quod aliquando sine ratione non sunt. uerili mile enim fieri aliqua pr. . ter id, quod uerisimile est.
Nunc modum docet, quo res rere posmus os rectatores ob cientes Q, αλαγον. quis igitur dicit:
aliquid esse minus consti itaneum rationi duplici moso et iis reprehelisionem resutare poterimus, aut Aiaratione ut Etes,quam paulo ante exposivimus poesin silicet multa ei modi recipere, nec debere reprehendi, aut prorsus inficiantes iras,quod ipsi asserunt, spe absturdum,nes rationi consentaneum. credibile eis nim est aliquid etiam praeter uerisimile ieri aliquando,ut si nisi fas prius aratis exemplis. Homerus quatenus narrat Pbricibus in littus fuisse expositum dum alto Ibinno elici oppressus.ita defendi poteriti.ut diacas, ueri simile esse id tum contigistEV i, quod stia nunquam ante contigit ali sinet quat citus Sophocles ait Oedipodem ignoro caelem Laij a se patritam' ueri mile enim fuerit, id eis mel accidisse, quod ei Euix ulli acciderit unquam, aut accidere possit, ut ignoret rem a se factam.
λίγ ι- ο α- φρενιρι, νωρθυτρα CFcrum ita dicta contratia sic exploranda quemadmodum in sermo 'nibus cicnchi, si idem de ad idem dc eodcm modo: sicuti dicen tam ipsum: aut ad ea quae ipse dicit,aut quae prudens aliquis supponeret. μcontraria uero, ac repugnantia,quae superius dicta fuerunt tonsecus sunt in uersibus poetarum cois . sideranda, assolent in oratione ab oratoribus, i dialecticis: sicuti enim illi habent lacos, unde promunt refutationes contrariarum rationum: ita quos poetae ex quibus normam capiunt dijudicandi an aliqua interse discrepent,contrariaue sint. Sunt autem ere bi. AN IDEM, AN AD IDEM, ANE D E II MODO, dequibus qui uolet, plura leget apud litotelem libro Rhethoric. II. sub finem I, H ubi Tntbmematum locos Olutiones j demoth ut .et lib. .Topicorum, ubi τu οε iuropiose disperit, doctis, quomodo ut dijudieanda. Eodem igitur modo poeta considerare debet, a quo quiduis dicaturi. quid dicaturiquale sit, er utrum sententia, aut iudicio prudentis alicuius nitaturina icuti Aristoteles sero primo Topicorum . nonsemper dialecticus probalia equitur, quae in communibominum opinione posita sunt: sei etiam ea, quae apientum sententia comprobantur, aut plurimorum, ivit paucorum in .quamis hocpo benium raro: nam magis ad poetam, quam aut adorat m, ις Φ adda
296쪽
υ Recte enim id increpatur, quod siue rationis est expers, siue probitatis:
cum uideliret nulla necessitate cogente, praeter rationem aliquo quis ut
V tur: sicut Euripides Acgecii nequitia & in Oreste Menelai.
,, postqvbu Aristoteles omni agenera caussiationum singillatim explicauit, qui bis obtrectatores tantur in reprehendendispoctarumscriptis, quam . inanes fiunt ostendinat s docuit, qua ratione restili rosint declarat ipse quoagenus reprehc onis ninime te aio in seire tum c a. uo iure poetae reprehendi rebent ab omnibus Duplex te est recta, iusti i reprehensio. Altera quidem, quae ab is Ibvocati .r kMγία quotiescitiis poete narrantesqui quod canet ratione nes constentaneum dii uidetur: id enim niaximu est erratum ex quamuis paulo ante dicitam est, quo modo i tuerim laesiquis: magis tamen ingeniosi,quam uereplerans'.nes suile approbari possunt rationes alatae ad purgandum poetam in eo erratorumgenere .cavendia igitur etiam an etiam poetae, nequa inparte sui poematis peraspiciatur inesse αυγia haec de qua loquimur in praesenti Mersuperius mutu copiosis struvii fuimus. cum praesertim nulla necessitas cogato tiτω ὰλογω quasi innuat Aristoteles Homerum esse excusinium quis aliter deducere ad exitum apte non poterat uam narration .Altera aut reprehensio, quae iure', est quae ab Arist. caris με quiae,quoties iis poetam uiamus in suo poemate improbos alicuius expria mere mores, raesertis nussu urgente ne sistate. Viri ins errati disto plum, in quo iurere ebenis
di potest Euripides nam τῶ ὰλαγ sellis tragoedia quadam,in qua Aegeten loquet facit: Miatu. disj me tors: cr torquet adhuc locus hic, nam ctis corruptus legitur etiam in manuscriptae qui taber
cus est, probatior ex meliore libro prosetur rectio: putarim esse legetam. ἔταν μα ι Pγκωρ λωριινδυ, uo ρτω-αλ;γω.ωρατερ εὐροτου--τῶ Δγ τῆ πιναρία.zατερφναμ o. r. quae tamenino,nam aliter Moritur se distinguenda: quam in uulgatislibris distinguis turicanando hs Dyoim , era usui interit' potia us uerit, nulla urgente nec state.Absuria quidem narration seu ut ipse ait ει ὰλίγο . sicuti Euripitis in Argeo.Narrationeautem improbitare pro re te: ut in Orcite, Menelai personam cum imitatur. His ita interpunctis ulum quasi adductus coniectura puto legendum esse τῶ Δγω. ripitis in Mesca res tm ab Oracula facit Argeum, qui istarat percunctatum desobolestiorum propagari uinis occurrat nedecinerentiaciratae, qu)deijcereatur domos Iasone.Paulatim eo res deducitur mutua cilocutione: ut Aegeus stondeat Neti essim bo.
stitio accepturum spontἡadse uenissennam uocasse uideri nolebat ipse, ne ius hostili j uiolaret, quo Lbi intercedebat cum lasentirem cum iureiurando confirmans abit Aegeus. Nedea liberos perimit paulo post.iu bae igitur narratione consuerat Arist.m αυγορ:na absi dum est tam insperato aduentu Aegeum Medeae ocurrisse. oraculum tam temere exposui ac donumstopodissest eam hostilio excepturum. rursu magis absurdum hominem uoluisse excipere boθ itio eam,quaeliberos permisset.At nondum peremerat, dicat aliquisiecto,ut lubet .ut multo mi urdum Medeam, cum sciret Aegrum vellest excipere,ach opendis Io vi procreandae causuliberos permisse.quisenim exta immani mitere filios uel uno cireare aut quomodo incoliones res eras cum liberos iram trucidarefolitam'aLime ego ita interis pretatus sum, coniectura uti mihi uideor adductus satis firma, quanquam nihil magnopere . mo, cum careat nostra hec opinio manuscriptorum librorum duinoritate.
297쪽
dcut istia quae steri nequeunt, uel quae rationis expertia, uel qu laedentia, o uel quae contraria uel quae praeter artis rectam normam existunt, solutio
nes aut, ex dietis iam enumeratis c5siderandae sunt omnino duodecim. . .
Epilogus est uperioristotim qua repres en ones tam , t in infirmae, cauidatio . . ne quae runtii r contrapoitas cublutiones cauillationu expositae uerunt ab Aristot.Ac reprehen ο' nes quidem furit quilis; ex locis si ic solutiones uero ipsam habent locos, i lepromuntur duo cim. quos omnes halienus intillatim expositimim. notanda ida uerba,quae pro A. Aristoteles in enumerotione reprehensionum.utat βλαζεῖα. LHcntiauertit Paccius. Valla Permitos. Ego uero ea uoce puto
D Aristotele gnificari omnia errara, quae crin rebus,cris dictionibus sunt nam CDicis urit eaudaeabuta, quae rem minus exprimunt,vmninuunts uenustatem, ac dignitatem permoni ac deterior faciis vim imitationem aut quod peregrina, aut quod dure trans at aut quod ambigo undis eliqua satis patet perpernes eget mea interpretatione, quia satis superius declarata sunt. Averrori is sua Paraphra seponit genera erratorumcc est, qu)d qui qua miretur, O ijstoteles ponatis cotextu tantamoso quinsnam omnia illic confuse laguntur: uti paulo post ostendam, e .liam quanda diuistonem sequitur hoc loco Auerri alius igitur fuerit uerba ipsius apponere, tum quia mirifianomum Glisant Arijstoteles diactar tum quia nonnulla prostri, quae cum iis, quae ab Arijstotele prolata fuerunt conferri possunt est igitur: E R RORES, qui accidunim poetarumscriptis, propter quos uere reprehendendus estpoeta unifex. unus est: cum repraesi tutiost per aliquid, quod non 'po'bile: immo impossi c. oportet ergo, ut sat reptasentatio per rem quae existam rerum natura: aut porem quae ex illimetur cile, aut peralia qui ἡ, quod fieri potest, aliqua si ut 'saec Averroisuerba significant m Mai p ab Arisisti vocatum. Secundus ni cum potia distortum adducit, ac prauam repraesentationem seu imitationem, sicuti piactor, in imagine alli pingenda, in qua pingit membrum, quod non commiit ei: t non ponit in loco contenti atq; apto ut quis in uadrupedeponat pedes posterior ante, erprioresp.LHaesunt, quae ab Aristoteleuoc tur,1 τὰ τ - ό urrinae.Tertius error est cum per irrationabilia ac parum consent neu fit imitatio de narratio. Verit inans in hac perpli da est : mcdacium autem magnum.Vel cum ratio Glia per irrationalia explicantur. sed hoc tollerabile sit propter consuetudinem, ut consit erunt Araisses a laniure mulieres camp crudicis diluestribu .c pucras hinnulisceruorum e quibus, uia, deor mihi pe picere Averro , loqui de metaphora:ut non primatim persequatur, quinq; bos motis erratorum Poeticorum, de quibus Ari, toteles in contextu sed confise de omnibus loquata Quare facile adurer, ut credam Averrois P apbra' hoc loco scuti in alijs multis es mutilam,ac confusam, uelis secculpa uel interpretis vitio acciderit: Iob non est magnopere laborandum in constrens his, quae ab eo diacta sunt lagitatim cum ijs,quae ab Aristotcle explicantur. citabimus tamen etiam alia genera errat ora quae Averrore persequituri. nam docte de ijs videtur locutus, etiam' non sequatur exacte ordinem,quens constituit Aristoteles.Ait Otur. in error est .cum res ita repraesentatur, ut similis fit mirisui conistrarii, datis Det contrario.Videtur Anermes in his urebis,quoquomodo significasse τὰ νοtimae, quae
appellat Aristoteles. mintus error est cum adducuntur in medium duo nomina qualiter duas diuisa cres vilicantia. Ni fallor hinuit rores τὰ κατα -/ομο ιάμ. ex quo iam aperti fime cognoaei potest, quam haec ν Ueexplicenturneo. Sextumgenus quos erratorum apponit Auermes: sed deo obscure uerba eo loco. corrupte liguntur in translatione interpretri ut nullus posit satis certus elici sensus, ideo praetermit tabuit uero superiorvus ponere, quia non omnino inutile existimaui .siquod ab initio mihi proposui,excerperem ex eius Paraphrast, quae rite igi posse uidebantur. Sed, quod postea hoscribens enisadaerti, Averrois laservire cupiciis suis Arabibus potius, quam exacte Aristotelem laterpretari,omist e quae in illorum p maribus non reperiebantur. id quod ipse reait, in paraphra hSunt igitur, ut ad Ari laceia epilogum redeamus, in poeticae prehensionum modi seu loci sex. Solutiois tum autem duodecim cuti ii resim explicauimus ante. t
298쪽
Vtrum ucro inclior Empcdica imitatio sit, an Tragica , dubitare ali/quis potcrit. Eicnim si illa nasior quae minus inuidiosa, huiusmodi sane est, quae ad incliorcs si spc statores. Maniscinam quidem,quod illa quae cuncta imitari uult, magis inuidiosa est: ut quς parum sentientes,nisi multo motu moveantur,cxcitare debeat. Id quod inepti tibicincs cssicere soslcnt: qui cum discum imitari oporteat, seipsos in gyrum agunti Scyllam bdum modulantur,chori principem trahunt.
Posti; iam Aristoteles de reprehensionibus, ac aliter pestas excomaeri Uent. iocatiu cst crearam solutioni bin aggreditur iam disputationem, in pia disperstin utresis panem vilat A rationibus. UTRA POEsls praestratior sit trurica ne,an cpica: Cr haec laiidabiliorem imitationcm contineat ' illa.Videtur enim quaestio haec multum apud ueteres D la: tum quia ius quentius. xtras; erat poss tum quia Ptito: hanc,G illam in ubinde Legilia exagitanc quo instiles, ac petitatus rei ciuitis secus uero cum I iret Aristotcles,conatus est omnes Platoni , aliorum tollerereprehensiones,nam multas in primis a tulit Plato lib.fecundo,o tertio de Legibus ad quas restexisse uidetur is
potes .Qui sientiebant epicam imitation m,ac Un praestantiorem est huiusinos utebantur argummtatione: Ea posspraestantior est, quaepaucioribus eget aestimentis extrinsecus sumpticia imitationem suam Cr vim exprimendam Rursius ea, quae pauciora requirit audimcnta, accommodata est ad peritiores auditores: quae uero huissimos praestantior peritiores uoco auditores, qui etiam negestu histrionum, de voce, CT apparatu apte percipiunt imitationem poematismam uulgares, rudest homines non apte micilirunt,nisi omnia ponanturob oculos, quasit Adgantur ensu enim uiuunt instar brutorum, ac monentur. nes mentis acie, aut cogitatione possint uti, quam nunquam excoluerunt, signes igitur ictorum sensus ementes mutationesimici ab Hi Hetonibus, rem, de qua agitur, strentibus uoce,vultu, sa,habitu, toti us denis; corporis motione uni irritandae, ut sexcitandae,sed tali tantas rerum euidentis ereprosioris non egent docti homines, qui mediationi intusuri percipiunis etiam ea, quae longi me absunt acoris poris sensibus. Epoperia igitur,cum narratio sit ipso poetarumfla recitatione contenta 6t, aut etiam tacita utaq; Icctione unius. Segnius irritant animos demissa per aurem,
Quam quae Iunt oculis subitara delibus, Inquit Horatius in Epistola ad Pisones, non deperitis sequens virased de hominibus, qui rati, uit. ac prorsus inculii: Ex his facile paret Epomiam multo esse proantiorem tragoedia: quae dum et aamotiones corporis mi gna cum antation saepe ctiam distorta, ac parum uirili, qualis erat olim mimicarprorsus onerosa est,multisq; eget adiumentis,nec pom molestiae a creperitus, sapietibusq; uirisi qua missi fortas rudes ob et Res tota ut apertior si faciliusq; istelligatur ab omnibus, exemplum. fert ristoteles a Tibicinibus sumptum. Dictum uitab initio nostraram explicationum huius librL leticen eam est Gn, quae tibiis imitatur actiones, ex mores hominum, non est igiturnecesse, iderius imitatione plura dicamus hoc loco, aut quales ipsius essent cantilenae recenseamus. Imperiti igitur Tibicines, laticen poesin exercentes, cum sono tibiarum nonposint satis exprimere, Cr imitari actiones, motiones eorum,quos sibi proposiverint imit ados, adijcientes praeter gestum, agitationem totius corporis magno eum risu,taturi apte nudent: quando igitur di cum iaculantes homines, dentems distum,dum in aere circumagitur, imitari uolunt Tibi js: neque posintpropter imperitiam: mul Uurgentes De cisis magunt atra corporis motione circumactionem imitentur disti: Adnotandum autem se rigenter breloco, qualis olim fuerit disius.Homerus dedisco mentionem facit libro primo O γῆ. διοκοις me τόμυρι νία Allenaeus lib. .uertum hunc dularuns,considerat, quam utilis haec olim fuerit exercitatio corporis, his uerbis, 19'ἐπιθυμιαμ αβηραῖ ρ ei λ ηώρμων μελεο lias ἄθλη- ου,-σκοις το ν Mno et a Moc τα περ απρυnis ἐκμελε ταν'. r. rhilistrati in Heroicis. in Protesilao: de disio mentionem facit. Idem in Imacinthi imagine estia ρποσι δισκοα Paulops. ἀνιέ πο ζωγράς γQωπιτέλειαν αὶ ιι ρακis, δισκευο ' ἁ mvιανι πλώγιγὲ πειυσας εμ ιδελ ει υ υακMω π δίσκον. N. ci lib. de Orat. fecundo iaci in altum bolere disium significat his uerbis.Nam er seculis intiliis antegramnam is ruenta ab dus, quipe iuga mn si s exercejant.
sunt, quaan iubis philosophigamre caeperunt, σhoc ipso tempore omniarannalia philosophii
299쪽
nes ut, tamen eorum oditores discum audire, quam philosi phim malunt, qui mul ut increpust, lamea dia oratione, emaxirius rebus,Crnroi is inputant phisso optrum omnes talion scausa relinquzit, ita lavissemini desectationem gratii simae ut illi fuerunt utilitari eponum: Horatius quoque libro
Sipe disio Saepe iram finem iaculo nobilis expia .c iumerati retiam intre linexercitati nes discus in eo versu ab ingeniosio poti . c.
Di i iactum d clarat Iulius pollux his uerbis libro tertio Ob finem Ar 3 δίσκην α Drsu, in λαγε τεμφα, δεσκον κριμα sed erex Dioscoride licet cognoscere,quo loco agit de herba, quam uocantDitem. Etenim et AeMγου γ pur 'πόρυπόπλατυς θ ἄκρο, se 1 p. 1ον. ρε- ρ ρ κα ὶ ω Ζισκοω ξρ.eum ego sepe miliectauum qua filiculiqnidam,qui biis semina includuntur rotundi ramosi exigui admodum crebri ha praeseserunt forma. cr ideo Diosconides δισυ a re ait Homerus lib. s. obf. tibi disio cum Phaeacibus certunt facit VI pem ait .ve u bassemuti disio Alteram quos afert exempla Aristot .m contextu,quo explicat, imperitos tibicines motionem adderes, istos corporis, cum dis rent se sono tibiarum fures imitari rem posse Verba sunt haec. G ἔλυωρων κορυφῶρραν Ocυα - ωιλῶσι. cabatura ueteribus κορο Diae, quia Latinis praesulior, stupraeis centor, dux chori,cualtationis de qua dictione copiose in comm. Iuu Budaeus locutus est. σκυλλα quid
sit satis tumeam pulcherrimRuersibus cingit Verbi libro tertio tinctus. In Θmem uasto uidissub antro ti
ollam,σcaerulast canori resonantia a. o. Hanc igitur fγzaerassem, ac latratum imitari cupientes tibicines gestu ipso conabantur exprimeare,com sono tibianum satknon sent, nam trahebat ipse rubcum huc, cristuc, ut immitarentur fossaemotus,quos ita exprimit vergilius cum ait. Ora exertant , naues ius a trahentem. Crq sequuntur. cd Hoc illud est, igitur,quos inquit Arist. σωσκυααναυλῶσι sicuti Horatius Epistolassilib. r. rpiis ient Alpeciem dabit, extorquebitur, ut qui stola ultima. .. Nunc ut rumpi runc agrestem clopa mouetur. bessaltando imitatur.Ea enim sunt cantilenarum. Ille latice imitabatur,nomina. ia
Ilain Tragoedia talis est. unde priores illi iuniores se pro histrionibus V habebant. si quidem Myniscus uelut in eo nimium Callipidcm simiam appellabat. talis , propemodum de Pindaro opinio erat. Vt aut citi hi iaad illos se habcntuta quoin intcgra ars ad Epopoeiam.
Argumentationis igiturinorum, qui anteponebant tragoediae Epopalam,haec erat concisse: cu tragoedia inuit Rextrinsecus adiumentis egeret molistaq; est proptersccnicam imitationse ab hii trionibus f pe immoderata corporis motione expressi eum Epopoeiae postponendam: Emporiam autem sua narratione cim est contenti, neq; scenica quaereret adiumenta multo es praestantior tragoedia. His ita declais ratis, adhuc illorum exponit probationem, qui aiebant immoderatam , ac nimiam illam corpora motis in scenicam esse reprobendendam: ut ostenderent postea tragoediam esse damnandam: ducebatur autem .i lorum probatio ex hoc Ino,seu militudine. Sicuti iri et hillisiones interstulter alterum tanquam seritiar parum peritum reprehendit, atque illudit, uel ob boe ipsum tantummodo: quod nimium gra'sticulantur: sic quoque ea poemata, in quibus hi Dionumsi ita imitatio requiritur, deteriora punicens da ijs, quae t Pi motione corporiς mimica carere, pro suo iure post iit. Verba haec, quae sunti π evitextu, neque intellexit, neque apte uertit Paccius, ἄρ-οi πρὸ λον es s υςώρους αὐθωωονῖ υπικρι' e. nam csiunt uertenda.Quemadmodum etiam praestantiores hillisiones,qui principa tum obtinent,propter peritiam suae artis, instriores se ob idipsum alios putabant histriones, minus sprostanus Naniscus igitur lapide i cabat inium, quod nimia sit aura coliculat c motione toturi corporis
300쪽
, , sed non tantum peccabat nimiogestu Nun cus, Me mctima bi' is Pindaria cubatur, is vi a Dareum,uertiti a
Albuc refert Aristoteles illarum probationem, qui ostendere conabantur tragoediae anteponendum esse Epopoeiam.Sic accommodata est inquiunt uica imitatis ad ui res docto apientes, ideo praestanistior, quam tragoedia, quae vulgi auribus, dis oculis inseruit: patetenim Epopoeiam, cum iudicio pauco runt,uc sapientum probetur, minus multis egere adiumentis minus s molestam se, aut oneros audit,ribus propter exactam stam omnium rerum imitatione aepe usis ad fastidium,ac nausta pectantio factam us histrionibus eu mimst,qui etiam turpia si tu ipsost exprimant.
is Primum situr huiusmodi accusatio non poeticae, sed hist ionicaeo est. nam dc indiciorum opificio, tum qui hexametros recitat, quod So sistratus iaciebat, utitur: tum, qui hos concinit, quod Manasitheus V Opuntius.
Hactenus argumentationem illorum exposuit Aristoteles, quiputabant E priam cppraestanti rem tragoedia.Nunc uero,quid ipsesentiat, exponit ac ' rationibus ostendi crem aliterse taberi: existiniat enim Aristoteles longe praestantiorem esse tragoediam epopstia: ast igitur. materius illi tragoedia
criminantur,quod nimisgesticulosa tiboc non esse poetices uitium abistrionicae: poetica rei cribit. histrio