De probatis sanctorum historiis, partim ex tomis Aloysii Lipomani, ... partim etiam ex egregiis manuscriptis codicibus, quarum permultae antehàc nunquàm in lucem prodiêre, optima fide collectis, & nunc recèns recognitis, atque aliquot vitarum accessi

발행: 1579년

분량: 1028페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Pontifex, ex vultu animii eius cognouit, imoxque in eius ruens amplexus, osculatus est eum non sime lachrymis. Dethde oblata colloquedi opportunitate, Pontifex nomen & patriam animique propositum ex illo percontatus cst. Ille vero osor falsi, tenaxque veri,prinab exposuit causam aduentus sui,& cura suς regionis hominibus eo missus sit: deinde animi sui votu tantae sanctitatis Pontifici expromens, eius pedibus aduolutus, quanta potest instantia petit, risitium velit praebere astensum. At Ponti sex nihil motus cius precibus, populo Dei potius considere voluit & eius electioni si affragari. Inuitum x.m.i,oti igitur diuque reluctantem episcopum illum ordinat, eundem honorem etiam impe iis leo ii tiens Plechelmo sancti viri socio, ambosque complexus, multis auctos muneribus re misit in patriam, sua aut horitate praecipiens beato Uuironi, ne se ulli peregrinationiri ''v' donec esset reuersiis ad suos. Cuius praecepto vir sanctus obtemperans, reperit Alpium iuga,&traiecto demum mari, in patriam incolumis magna suorum gratulatione peruenit. Clarii itinde bonorum operum & optimae Guersationis egregiis c emplis, resipondebantque eius mores dc vita docti inae. Et quantiis non segniter vitae semina spargeret in populos,manebat tamen semper illi peregre proficiscedi desiderium, hominibus quidem occultum, sed notum Deo, qui etiam sita gratia illi praestisiuit, ut posset quandoque voto potiri suo. Nam oblata opportunitate, rursius assumes mariti εν; Plechelmum coepiscopum & Oigerum diaconum valde religiosum, posthabitis pascopatum a. rentum bladimentis, desicijs, opibus, neglecta populari gloria, iter ingressus est, quod ': diu animo erat meditatus, iam in opus collaturus. Peragratis autem vicinarum remonum finibus, ad mare Gallicum peruenit, ibique nauem offendens, prosi cro cursit sidcans maris iurentis undas, in oppositum euasit litus. In portum autem egredi ei cum reflexisset oculos ad pelagus, gratias egit Deo, quod tumentes illas procellas citra periculum penetrasset, fluctus illos marinos comparans animarum nausiagiis, ibi oris 1bliditatem quietis aeternae tranquilli immae firmitati. Porro ulterius proficiscens, ciuit incertus adhuc estici, qud potissimum se conser

ret, licet diuinum sibi nihil ambigeret adfuturum auxilium, certus non derelinquit Deo sperantes in illum: iam tamen apud se plane decreuerat non redire ad patriumsbium, sed libenter exilii quoscunque tolerare labores. Malebat enim inter alienos ocrateros pauper& rilis haberi, quam inter suos diues dc gloriosus. Venit interim in Francia, dc a Pipino duce Francorii, cum is didicisset Uuironem dc Plechelmu insignes viros in regno Fraciae peregrinari velle, illorumq; sanctitate tota patriam illustratans

Honolific4 celeriter accitus est, de una cum socijs honorifice susceptus. Cognita inde causa aduen accipituri ius eoru, B. uirone mox inter suos habere voluit, que omnes inprimis coleret ac re

uererentur: eiusque sanctitati uesiosq; comendans ii imma veneratione ut patronii illuprosecutus est Locii etiam a mundi strepitu de tui bis remotu illi attribuit, quo liberius cum sitis illic posset rerum caelestiu contemplationi vacare. Is locus vulgo Mons Petri dictiis est, in quo oratori si in honore beatissimae dc perpetuae virginis Mariae constitie adc consecratum est, itemq; S.Petri amonasteri u praeclaro opere,quod usque in praesens perdurat. In hunc ergo locum, qualem diu concupierat, vir canctus ingress us,ie sitos rim iit, inultis imitandos exhibuit. Non oculos voluptati, non aures ludibrijs, non animum stu, leuitati adhibuit: sed semper grauitate quadam dc morum honestate extitit vcnerab

lis. Christus illi in corde, Christus in ore: nec alium praeter Christum diligens quotidie in ara cordis iiii illi se mactabar, vigilijs, precibus, ieiunijs sese macerans: pauperii iiidem rebus, sed inerit orsi opibus locuples: sortis aduersum vitia dc peccata,ne illis sucocumberet: facilis aute ad venia,si qui in vitia lapsi essent: sibi parcus, alijs largus dc benignus, iniq; humilitatis occharitatis de se prabens exempla. Populo tum doctrina,

tum vita praeluxit. Et cum multis esset ornatus virtutibus, corpore quide dc bat in terris, sed animo totus versabatur in caelis. Deniq; sanctae crucis munitus clypeo, nihil λrmidabat rerum labentium varios castis: hostis antiqui nouerat machinamenta conterere, subditis& mcijs optima in se vivendi ea hibebat exempla, sauciis peccati morbis manum medicam adhibebat: damnis aliorum magis, quam sitis dolebat. Dux autem Pipinus tantae eum venerationi habuit, ut laquam praesuli animae sitae,

uiri 2 Histq; patrono, propter eximiam sanctitatem, sita illi peccata consteri s blitus sit nee

i ris, b i. crubuerit ad iaciendam conses Iioncm detractis calceis eum adire, eiusque oris impol que adco rio parere. Saepius etiam volebat eum intercisse communibus conlultationibus 1

Erat enim consilio maturus, nec futilis eloquio: non accipiebat persi,nam sed ιι eritatem palam enuciabat. Nunquam vitiis est prae indignatione aut liuore corruga se ibon-

182쪽

ti frontem: nec adulationi unqtam studuit, soli Deo pi cere desiderans. Hi, atq; aliuis virtutum ornamentis in dies auctus, ad multam peruenit aetatem: nec eum poenituit vltrbsuscepti exilii, ad veram illam patriam caelestis Hierusalem propedies, abi tutum, nec laboris exacti piguit quiete fruiturum sempiterna: Dangebatur senio, sed

animi virtute conualescebat.Aduentabat diu expectatus dies,laborum propinquabat terminus, gaudium instabat praemiorum. Tempus, inquam, miserendi aderat, quo Dominus militem emeritum praemijs assicere decreuerat, & ad se euocare in illud p latium felicitatis aeternae, non deinceps iam moriturum unquam, sed mutandum in melius: quia preciosa in conspectu Domini mors sanctorum eius. . Modica igitur fe- Pal. iis bre corripitur & carnis occubitu cum vitae sempiternae ortu commutans, felice Christo ddit spiritum, in sinum Abrahae angelicis manibus transferendum. Ad exequi-

autem beati viri non parua religiosorum hominum turba confluxit, dolentium tanto se patre destitutos. Sacrum vero corpus eius intra oratorium supradictum bea- 'tissimae matris Dei, a fidelibus cum hymnis &psalmodijs digne conditum est, odorci; mirae suauitatis, hominibus incompertns, qui tum ab adstantibus hauriebatur, d clarauit adesse eius sepulturae spiritus caelestes. Celebratur eius ilennitas octauo Idus Maii. Ad sepulcru' quoque eius plurima diuinitus conseruntur beneficia, nec absq; cons blatione hodieque recedit, quisquis digne eius poscens suffragia, venia suis peccatis, &gratiam a Deo implorat, praestante Domino nostro Iesu Christo, qui cumratre &spiritu caneto vivit®nat Deus per infinita secula, Amen.

VITA S. STANIS LAI EPISCOPI CRA COVI E

sis ET MARTYRIS, ANNO CHRISTI M. CCCC. LXV. CON- scripta ab Ioanne taurini Cauouico Cracoriensi: sita ob nimiam prolixitatem muta sere stilo redasti tu compendium per F. Laur. Surium: ita tamen N historiae ius turitati nihil detractumsit. p, Arum Autl oris Ptrunque satis An um omisimus,

' quibus suam ille conatur excusere imperitiani, tametsi non indoetan uisse opus ipsum declarat: quod ab illo quidem in tres, Pt ipse Pocat, Tractatus distributum est: uos γπὸ γ ιο libello

comprehendimus.

TANIS LAVS apud Polonos ortus est in Cramuleia1M isti

territorio pago Sciepanouio,quia Cracouia abest septem c p i: imilliarijs, ex se quidem obscurus, sed riri sancti ortu', stris & celebris. Parentes habuit genere nobiles, valdeq; itale'. ' praestantes & tali prole dignos. Pater Vitelissatis dictus esu: vir ex ordine militari & equestri, &inter suae familiae homi- nes facile primus ac praecipuus: inter alios quoque Poloniae

proceres irtute de rei militaris gloria eximius. Matri Bo- gnae nomen fuit, quam non solum generis splendor, sed etia rara pudicitia, insignis religio non mediocriter com-t mendaret. Vterque autem hospitalitati deditus erat, ocpauperum, pupillorum, peregrinorum, inopum propensis animis curam gerebat. Ambo ieiuni js, vigiliis, alijsq; edomandae carni accomodatis exerciti js nauabant op ram, dc verarum virtutum, quibus excolitur dc ornatur animus, stuaiosi erant. Ampium illis fuit p3trimonium, ferax census di plusquam mediocris substantia, generi dc conditioni respondens: sed alacri liberalitate in pauperes profundebatur. Rara per id tempus apud Polonos templa visebantiu . Itaq; Vitellissatis in ditione siua Sciepan utensi, hortante eum coiuge sua,sacram extruxit aedem,adhibitis illi prouetibus, qui bus eius ministri astatim sustentarenturi vestibus quoq; sacris dc vasis aureis atque a genteis, caeterisque, quibus res diuina expleri solet. Templum aute dicatum nait be tissimae Mariae Magdalenae,cui illi magna animi deuotione singulariter addicti erat. Ad singularis hanc aedein saepe illi diurnis atq; nocturnis horis veniebant,seruenterque in preces incumbebant, no eo duntaxat tempore, quo diuina illic peragebantur o*cia, sed alijs V ''etia horis, quas illi sibi praescripserant: certabantque inter se, et alter alterum anteue teret,oc precandi diuturnitate superaret. Denique in exequendis Christianae legis prς-ceptis Scinstitutis tales se praebebant, ut eorum vita alijs admirationi mret, quippe quae nolimultam a monastica discreparet.

183쪽

C p Sed citari multae eis dc opes & copiae suppeterent, uno sterilitatis incomodo eae o scurari videbantur, quod nullum earum post se haeredem relinquerent ex se procre tum . Nec tamen cacausa vel erga cultum Dei dc Sanctorum, 'clerga proxiniorusiil leuandam inopiam segniores fuere, summopere id expetentes, ut prole beati forent, quam diuinis manciparent ministerijs. Iam trigesimum inna: trimonio agebant annum,dc tum ipsi tum c teri desperabant posse ex cis nasci prolem,cum ecce sentit B gna conceptile sese, cernuntque omnes eius ventrem intumescere. Interim tamen ib la,vti ante consueuerat,respuebat vitae huius illecebras & voluptates,quibus iam olim nuncium remiserat, dc tam victu quam vestitu castigato ac simplici contenta erat. Cumque aliquando post lustratos meridie greges, domum ex propinquo nemore se Nascitui s. reciperet,apud puteum haud procul ab aedibus suis silium elegantissimum absque ulla. nisi x . obstetricis opera peperit septimo Calendas Augusti,totumque in fonte domum incinlumis asportauit, nihil neque doloris, neque debilitatis vel in partu, vel post partu perta. Inde baptizatus puer in aede S.Mariae Magdalenae, Stant naus vocatus est. Stu. pebant omnes e sterili & senescente Demina preteter omnium expectationem editum infantem, nec dubitabant illum in magnum quandoque virum euasurum,qui Polonis suis haud vulgati tum solatio, tum ornamento & utilitati foret. S bant enim ita natura comparatum,Vt quae egregia sunt, diuque duratura, ea tardius enascantur. Nati est autem Stanis laus regnante apud Polonos Miecis lao primo, anno regni eius tertio, porro a Christi ortu millesimo & tricesimo. Postquam autem parentes eius tali se filio auctos riderunt, pari consensiti perpesidii A., continentiam Vouerunt, atque religiose conservarunt. Obseruatu in , de est in puero teneriori infantia perfuncto,saepe illum molliori relicto strato,nuda hi mo, aut super paleas cubUE: utroque parente admirante pueri indolem, dc sine in has s ita nitorc conceptam religionem, ad quam recte conssirmandam omnes ipsorum curae ille . dc cogitationes conuersae essent. Vbi primum licuit per aetatem, literis dc disciplinis hei alibus discendis traditus est,ad quas discendas ingens ille deliderium ingeniti do te, tenacemque memoriam attulit. Mores ci erant verecundi, modesti dc ingenui, ab omni lasciuia ludisque, quibus pueri delectarisblent, abhorrentes. Tanta illi grauitas, cx-M modestia dc pudor in sermone,vultu dc actionibus inerat, tanta ad virtutem propcito, ' μ' ' iocari nec ridere effusius consipectus sit. Atque hinc fiebat, ut multi euana graues viri in eius amorem dc admirationem prouocarentur. Parco dc tenui sane cibo dcsbmno utebatur: reliquum tempus literis percipiendis impendebatur, dc si quid si Benis uias peresset, precibus dabatur. In ca puerili dc tenera aetate tam crat erga pauperes mis

is p ψῖς ς ricors & benignus, ut quicquid bona parentum venia adipisci posset, id illis clargir tur, facile daturus omnia, ni praeceptorum scueritate puta modestus dc pudibundus vetaretur. Vbi adolescentiae nactas attigit,uberioris doctrinae capessendae causa missus est Gnesnam,qua in urbe tum studia magis florere videbantur. In illo itinere ingressus balneas quas clam nobilium pagi cuiusdam, pessime ab illis mulctatus est, caesus ad mis. dum corpus sitatibus, dc cum ignominia inde eiectus,qubd dicerent suo iniussu balne D i ingressit in ipsos iniuria affecisse. Ea verbera optimus adolescens tulit patientissim ita ut in ricino agro defixis in saxo quodam, quod hodieq; illic ostenditur, genibus, ' niam 1 Dominis illis.1 quibus tam inhumaniter verberatus erat, precaretur. Sed Dei id inultum abire passus non est,cosque nobiles ac posteros corum graui in tibia vlc re punivit: agerque ille, in quo preces Stanis laus Deo obtulit multis seculis perpetuo iterilis perinansit, adeo ut inde Popona Gora, id est, mons sacerdotalis usque in praesens appelletur. Op .l Postquam vero etiam adolescentiam ea modestia dc morum sanctitate δ: grauit te, omniumque illecebrarum blandimentorumquς corporis contemptione exegit, ut in illa aetate iam senum obtineret authoritatem,in ipso iuuentutis store summo si

grans disicendi studio, in Gallias proficisci voluit, quod multorum sermone schola illic florentis limas didicisset Annuebant eius votis parentes dc propinqui, impensasque liberaliter conserebant. Venit igitur Lutetiam Parisiorum, atque illic in ius Pontificium perdiscendum incredibili sedulitate incubuit. Deinde ad Theologiae studia te

contulit. Mira crat in verbis eius suauitas, in factis comitate condita grauitas conspi-Cψ'in' ς ciebatur. Multi certe his animaduersis in dubitationem adducti sunt ex media ne P inis es' u lonia, an ex Gallijs ortus esset: adeo dc literis dc optimis moribus praeclare institutus do M. erat. Non minus enim vitae dc morum integritate, quam doctrina dc cruditione d Ieci

184쪽

DEi s. sTANIS LAO EPISCOPO ET MARTYRE. i s

iem batur: quae si in uno ahquo pariter coniunctis sint, non possunt non apud omnes eum facile celeberrimum cilicere. Procul ille a se abigebat carnis voluptates, animum habciis virgineum, serenum atque tranquillum. Sapientia illi inerat supra aetatis memsuram, cui adiunxerat virtutes alias, quas sibi cum primis familiares effecerat. Cont mnebat auaritiam, mundi vanitates, carnis oblectamenta, inanem dc filiace gloriam. Domabat corporis lasciuiam ieiuniorum frigore, & sceminarum vitabat contube nia, angelicam in carne consectans puritatem. Qitibus sane egregijs animi virtutibus id consecutus est, ut permultis bonis & doctis viris non mediocriter charus haberetur. Complures viri graues h schola Parisiensii hortabantur cum, ut vel Pontificij iuris, olivet sacrae Theologiae doctorem se creari pateretur: sed ille modestε recusabat. Cium est Et Parisjs, incessit eum cupido alicuius arctioris monasticae complectendae religi 'onis, contemnendorumque honorum & dignitatum, quas in patria sibi obuenturas non dubitabat, sed Dominus maioribus eum certaminibus reseruans, id non per-Hist. Septennio Lutetiae in studiis consiumpto, in Poloniam cum instructa bibliotheca tap., reuerius est,& utroque parente mortuo cum se locupletem cerneret adire haeredi tatem, omnes opes sitas in pauperes insigni liberalitate distribuit, ut illis abiectis sarci Omnia stanis, expedit iis Domino seruiret. necdum enim omnem monasticae sit scipiendae vitae cogitationem deposiverat: sed haerebat animo, quam vivendi rationem potissimum 'sest iretur, cum monastica quidem videretur tutior dc tranquillior, sed contra formi daret abscondere credita sibi 1 Domino talenta. Ea tempestate Ecclesiae Cracossiensi praeerat Lampertus Zula, qui Aaroni successierat, nolensque de more pallium a1re,ntifice maximo petere, id effecerat, Vt ea sedes deinceps non Archiepiscopos sed Episcopos haberet. Is ubi comperit Stanistaum fluctuare animo de vitae institutotiuscipiendo, ad se accito persuadet, Ut in Clerum se sinat cooptari, creatque eum C coiciensis ecclesiae Canonicum, ac deinde etiam author illi est, ut saceo Fit Cisonia dotio invitietur. Qigo in statu omnibus sui ordinis hominibus optimis exemplis prae co- luxit. Porrb etiam concionandi munus obiens, in dioecesi Cracouiensi plurimos mortalium in Dei amorem incendit, doctrinam suam vitae cinctitate & morum integritate mirifice ornans & confirmans. Nulla in eo arrogantia, nulla animi in dignantis commotio, nullae improbae cupiditates visebantur. Amigebat corpus mulata abstinentia, perpetuo in sacrorum lectione codicum Vercabatur, multus erat in

sancti, meditationibus. prolixis vigilijs, alijsque sano laboribus & exercitiis pietatis. Et cum esset tantus vir, semper tamen nesciri appςtebat magis, quam alijs innotescere. Volebat Lampertus Episcopus iam senio ςonsectius eum habere successio Recuset Epirem, sed nullo pacto id ei persuadere potuit. C piebat sanE eius vita & doctrina

maximam voluptatem, qubd videret suae electioni euentus respondere, nomenquestanistri ob virtutis & eruditionis praestantiam celebre fieri. Multi enim de tota polonia testi e Ciero, quam ex laicis ad eum aduentabant, in dubijs eum consi, lentes, & sitis conscientijs consulere cupientes. Quos ille comiter & benigne acceptos, institutione sua recreabat, idque eo facilius, quod cum prudentia a natura ipsi insita multam haberet eruditionem coniunctam, tum quoque animum fide exces- . si ita &bonae spei plenum, ingeniumque perhumanum, bonis operibus semper ad- dimini, o nuis simulationis & dimimulationis expers, simplex & apertum. Tandem gula Episcopus grandiori aeuo se sentiens praegrauatum, curam Omnem administrandae dioecesis in eum reiecit: in qua administratione sic ille versatus cst, ut omnibus admirationi esset, quod singulari dexteutate& prudentia per se quaevis negotia

discuteret.

Tandem autem Lamperto Zula ex rebus humanis discedente anno Christi mil. 'ε lesimo septuagesimoprimo, mensis Novembris die quinto & Vicesimo, omnium sithea . si rastis es substituendus eme visus est Stanislaus, tametsi ille prolixe rogaret omnes, ne se tanto honore indignum eligerent. Instabant cuncti, & omnium vota in illum tanquam dignissimum conserebantur: resistebat ille diebus non paucis, dicebat sitos humeros impares tanto oneri serendo: eligendum potius alium & animi & corporis dotibus instructiorem, cui magistratum tam sublimem,& tam dissicili tempore mandarent. Verum cum instarent & precibus & lachrymis viri ornatissimi & inii Conmilignes, tandem ille expugnatus cellit non absque metu & tremore, veritus ne diui mi resisteret voluntati, quae per tot ora & suffraja ipsi innotesceret. Confirmatus eii N am est

185쪽

cap. .

eius.

petente: eiusdemque Pontificis iussu episcopus coniecratus est. Factus autem Episcopus, non solum nihil de humilitate superiori remisit, sex xLiam omnesque actiones suas arctiori custodia dc castigatione, arctioribus quoque res is, , i continentiae Vinculis constrinxit. Sciebat enim iis, qui Episcopi sunctionem suscipe-vi. sum. rent, necessario id incumbere, ut Vitam vivant Apostolicam, & quae ipsorum quo que monachorum prosessionem superet: ridiculumque inamb & perniciosum exi stimabat eorum nolle imitari mores, quorum sis dignitate ornatus. Induit tunc cor pus suum cilicio, usurus eo isque ad mortem: ut carne amicta & macerata, spiritu fieret robustior, & grex ipsi commendatus plus instrueretur exemplis quam verbis.

Nihil sibi praeclarius & praestabilius ducebat, quam per omnem vitam in Saluat'. ris insistere vestigijs. Libenter iuuabat viros bonos consilio & auxilio, animum terrenis absti ac ni cupiditatibus, ad superna magno studio erigebat. Ad praestatim das eleemosynas tam erat promptus & profusus, ut aedes illius egenis &aegris plς na videretur. Denique sic se omnibus praeditum virtutibus exhibebat, ut omnium persectionem adeptus censeri posset. Parochias dioecesis suae non per alios. sed m' seipsum quotannis visiitabat, accurate in sacerdotum, ministrorum & plebis se inquirens, vitia dc deformatos mores sedule corrigens dc castigans, in eam cur iri vel maxime intentus, ne sacerdotio initiati scenaurarum contubernius foedarent sed vitam viverent puram & religiosam, quae aliis exemplo esset. Noverat cimo Deum facile conciliari posse peccanti populo, si pro peccatis eius sacri licia osse rentium grata illi esset vita . Vulgares & plebesos homines assiduis exhortari

bus bonisque exemplis ad fidem conseruandam, virtutesque &. bonos mores c Cautio in sectandos incitabat. Magnam suis sermonibus cautionem adhibebat, ut nihil in se futile, nihil non plenum vel non dignum summae honestatis Viro appareret. si bat prodeste quamplurimis, tam se benignum& humanum cro singulos exhibens Vt omnium communis parens videretur. Si quid otii superesset i publicis priua negotijs, id omne aut in precibus, aut in sacra lectione conterebatur. In om-sulendo, iudicando, decernendo animus illi ab omni ambitione, cupiditate. liuor vacuus dc liber erat. Familiaris inprimis oc praecipua ei cura inerat, opprestorum, infirmorum dc calamitosbrum causas tuendo suscipere. Vestes habebat simplic & neglectas, ab omni fallii dc nitore alienas, & quae apud rudes Jc ignaros tantuna modo contemptum excluderent. Porro ad beati Sylvestri Romani Pontificis minrem se accommodans, omnium viduarum suae dioecesis habebat conscriptamomi

na, ijsquedc alijs inopia pressis pro facultatum ratione liberaliter subumiebat: coii Miriisti statque illum saepe eis ad mensam sedentibus, exclusit famulorum opera , tuas m ipse in m nibus cibum & potum apposuisse, nouis vestibus texisse, panem ire is x ollas ocpocula abluisse, non raro lauisse pedes. Episcopatus sui prouentus in pauperum dc viduarum sistatia conserebat, simul etiam viduarum pudori consulens, quddici plerasq; inopia malle asiligi quani publice emendicando stipem pudefieri. Deniquq omnium sitae dioecesis hominum saluti studiose inuigilabar, seinper secuin coiiacmo rans, amplissimae dignitatis & longe lateque patentis dioecesis adminis ratae ratio nem exactissimam apud aequillimum iudicem se quandoque redditurit. Adebati

serebatur mentis contemplatione in Deum, ut curarum iecularium onere haud tu quam deprimeretur, a terrenorum omnium contagione liber. Fama virtutum dc iam

talis eius non sollini Polonia, sed etiam vicinas regiones gratissimo odore comple bat,tantusque ei & a proceribus & ple eis habebatur honor, quantus ante illii in vis vlli habitus est. Ad condonandas iniurias, itemque tolerandas prompti illinus crat Inuitatus aliquandosii ita quodam nobili, ut ecclesia in eius pago consecraret. Venit eo vir sanctus, sed ecce ab eodem viro, iiis hospitii violare non sormidante, per sun ri ;Eritis mam iniuria capcllitur, quida eius familiares crudeliter verberantur. At ille taliquam mei olerat nihil perpeisus mali, mira alacritate in Pustiniam vicum se recipit, atque illic prima sinum xin noctis teitcbias ita fame, alteras in precibus cum sacerdotibus de familiaribus litis in prato ricino exigit, talemque vice iniurijs illis reddit: Domine, inquit, quando non sinor loco ad quem euocatus eram, destinatam impartiri benedictionem, tu huic, in quo consisto, benedicas obsecro.Ab eo tempore usque in prςsens locus ille sancti prati nomen obtinet. Postridie autem venienti ad eum nobili illi,& culpam suam ex animo consuenti, libentissime ignouit, abijtque cum illo, d templum Sonsecrauit, bes

nescio

186쪽

'ε nescio maleficia compensans,sciens Episcopi stinctionem id reposcere, ut libes ignoscat. Locus verb ille, ad quem se recepit vir sanctus, ab hoc nobili reiectus, multis cla. ruit miraculis ad inuocationem nominis eius. Idem autem nostra aetate maiori vcn

tationestequentari coepit,postquam ibi conditum templum est,sbignei Cardinalis det Discopi Cra utensis permissu ad quod in utroque sincti viri festo plurima solet mul-

titudo confluere, varia martyris benescia experta. . Eum vero in modum, ut iam diximus, sese comparante Stanassa ,& tum doctrina, c,ra.

hun vitae sanctimonia omnibus pnelucente, veteribus quoque sim dis Ecclesi*suae no-' hos per coemptionem adiiciente, denique in summa tranquillitate munus tuum ia ' ercente, non tulit ille serpens d hostis antiquus pacem ecclesiasticam laetis crescere' siccemibus,&sancti Praesinis virtutes &studia absque liuore forcre. Dii; mpestate' apud Polonos ad regni gubernacula sedebat Boleuaus, eius nominis secundus, sedouartiis rex ab eo tempore, quo Othonis III. Imperatoris beneficio Polonia reges pbibisus accepit. Qui sanE inultis rebus praeclare gestis, militari quoque gloria insignis erat: remum ' i annonicos enim & Russos, vicinos populos aliquot praelijs fuderat. Pannonicos du- ces Gessam, Ladinaum & Lampertum propinquos suos in rcgnum reduxerat,& cum si mone rege in gratiam redegerat, monasterium ordinis S. Benedicti in Mogit no dioe sis Gnei hensissendauer l, egregiςque locupletarat: tantaque liberalitate prς- situs Erat, ut ea in parte nullus ei aut regum aut principum Poloniae comparari pos- nt. Erat corpore agili, vasto ingenio, laboris Vltra quam credi pollit patiens, cibo is potu moderatus, frigoris atque inediae tolerantissimus, crga calamitos bs 6c per os benignus & humanus, rara quadam grauitate & magnanimitate praeditus, comis & facilis erga eos, qui eum adire vellent. Sed haec illius bona praeter eo vitia obscurabat crudelitas & tyrannis, & in Venerem estrenata propen-ς iani sextum in Episcopatu agebat annum Stanissaus, & is, quem diximus, Bole. Odi ,.satis rex, successuum felicitate elatus, ad explendas thbidines suas mira intemperan tia praeceps ferebatur. Nam sua non contentus Ore, Virgines & matronas ingenuas in ενὰ alta . e stuprabat, primo quidem clam, qubd nondum plane perfricuissct irontem, sec&libido. postea malae consuettidinis pressi is mole, semper in deteriora prolabebatur. Osten- dit ea res procerum animos, nec tamen quisquam lacile ausus erat obiurgare regem, re ite aut sua amitterent, aut etiam cruciatibus subijcerentur. Solus Stanis laus nihil quicquam remrmidans, primum secretb adit regem, Omnibus exclusis arbitris pro- ditur a sta sinit ei, in quantam sit prolapsus turpitudinem, qui de illo passim iactentur sermo i. o. nes, quae illi dira omnes imprecentur: orat vi cstrenatam coψrceat libidinem, ut con-

tus coniuge,ab alijs abstineat: sinsecus agat,st Deum pariter & homines infensos a tabiturum, magnam& sibi & regno suo ignominiam allatur ,res prius bene gestasa dedecoratarum ait: ostendit etiam, quantam non animae tantum, sed etiam corpo-

a ri perniciem afferat vitium illud, cui adeo deditus sit, quantam malorum aliorum ca- . t in secum trahat, quam seuerE diuinitus puniatur: eaque exemplis a temporibus s I Q dc gratiae petitis confirmat. Rex etsi non mediocriter incandesceret, at tamen scia e St statim multarirtute illustrem, iustitiaeque praecipuum cultorem, nec ullisa cessurum minis vel terroribus, interim copressit si 'facinorique suo caluas quasdam cuiationes praetexens, placide Episcopo respondit, animi furorem diuina ulans. Ata infaustiis ea omnia, quibus ille purgare se voluit, Verborum lenitate confutauit, ut a s rex anim in vellet adhibere, salutem illi conciliare possient. Verum postquam ab eo Stani statis recellit, cito redibat ad ingenium & primos Cir i , . mores, iacileque voluptas excludebat, si quam ex eius verbis sensisset animi com- punctionem. Plerunque etiam stomachabuddus secum volutabat, quod unus, ni statis, caeteris intra silentium se tenentibus, ipsum obiurgare ausus esset, non habitai ulla maiestatis regiae ratione, cui putaret plus liquid licere quam caeteris. Atque hinc u etiam apud aulicos & ςorporis sui custod es conquerebatur, qui pestifera adulationei estis commotioni maiores adhibebant faces, quam lenire potita oportuit. Ita dc in, Moris laum crescebat animo conceptus furor,&in scedas libidines effrenatius proruebat posthabita salute oc existimatione tua. Erat tum Mecisses nobilis viri in Siradi., ensi regione uxor Christina, rara mrmae elegantia, blandis mori bys, suaui lacundia, quibus non pauci ad eius amorem incitabantur. Id ubi rex Bolestaus comperiti. maelio eam videndi desiderio instammatus est. Itaque contulit se ad eam, visaque V Na eius

187쪽

eius pulchritudine & astabilitate, captus & irretitus est. Utverb eius posssit op

re pudicitiam, primum amplissiniaci munera pollicetur, deinde etiam minas inteam rat, sed nihil tamen esticit, quandoquidem maritus eius non ignarus quid rex mollis tuti eius seruando pudori summam adhibebat curam & solicitudinem. Tandem x x non serens feruentis cupiditatis impetum, ad vim inserendam se comparat, missaquς κάν iribbi. militum manu, adduci sibi Vcl inuitam iubet, fiustia reclamante atque rei indigni lii kiri .xo. ratem queritante marito. Rapitur fremina nobilis, adducitur ad regem, fit eius con-remchristi cubina, atque etiam prolem ex ea sustollit. Sed non dormitat vitio caelestis: quicumque ex hoc adulterino concubitu nati sunt, quos rex agrorum & villarum possessio nibus ditare voluit, cum ad virilem peruenissent aetatem, primum membrorum trς more, & torti nasi deformitate, inde accedente senio, etiam amentia pleri sunt. Didem quoque passi stat quassi haereditaria quadam si iccessione, quotquot hanc ili pem aliqua ex parte attigissent, idque sane usque ad hanc nostram aetatem ita pc seuerat: ut merito extimescenda sit diuinae iustitiae animaduersio, quae non statum in posteros eius stirpis, sed etiam in secula sese extendit. Nec dici potest non punitum Bolestatum, quod non subita seueritate plexus est, quando dilatio ne supplicij aucta est eius iniquitas, quae cumulatiori postea vindicta percellere

b ossit autem etiam proceres omnes Poloniae facinus regis, quod nobilis viri coniuge tam impudenter ad suas libidines explendas abuteretur, sed eius prini metu tyrannidis, nec mussitare audebant, tametsi & isibi metuerent, ne quandoque similia in ipsorum coniuges rex attentaret. Archiepiscopum tum Gncsnensis eccie episcopus. siae agebat Petrus, qui Stephano suffectus fuerat, vir sacris eruditus literis,& vita a que conuersatione spectabilis, quique pacis tempore non inidoneus videretur bernator, sed ingruente tempestate parum animi habiturus. Monebant cum α proceres & pleriquce Clero, diuino permoti acto, ut pro suae sedis primaria mi thoritate primus quoque ipse regem reprehenderet, nec sineret alienos tor' terius libidine pollui: sed cunctatorem ille potius quam reprehensorem tantae ne suitiae se exhibuit. Praeerat vero etiam tunc Vuratissa uiciis; ecclesiae alter Petrus: cui familiarius adesse solebat Bolestatis, regebat Postianiensem Thomas, Vula dis utensem Hunoldus, Plocensem Lupus, Chelmensem Martinus, Lubunensem, i rentius, Caminensem Stephanus. Ij omnes licet rogati ut regem sui ossicii adm0n rent, non magis flacnuos quam Petrus metropolitanus se praebuerunt, suae pelli ob re gis saeuitiam metuentes. Ita solus Stanislaus idoneus maxime visus est, cui id nego i

Is itaque, cum prius multis precibus usus esset apud praepotentem Deum, denuo intrepidus adit regem, adiunctis iam sibi quibusdam utriusque ordinis viris, obiicit ei quod ad priores libidines etiam alienae uxoris raptum adiecerit, hortatur Vicamissi' Sinnitio. marito restituat, seseque deinceps corrigat: futurum alioqui, ut excommunicatio nis fulmine ab ipso percellatur. Tum vero rex, quanuis modeste esser admoniti ni

hil sedate aut modeste respondit, sed surenti persimilis, in virum Dei atrociter in sectius est, ait cum humili ortuiti genere, pontificis munere indignum, dignum veru, qui Oiusi iam temeritatem eo priuatus, porcis pascendis adhibeatur, donec disce tiquae reuerentia regi praestanda iit. Sed Stanis laus eiusmodi contumeliis nihil mot perstabat in admonendo rege: Scio, inquit inter alia, dignitatem regiam & subditis tuis & mihi quoque colendam, nec puto me quicquam hac in parte omisisse, quod Epistoridi esset ossicij mei: Verum & illud non ignoro dignitatem Apostolicam, qua ego pra 2 E. iiii ' potestate regia multis gradibus superiorem. Diuina id ordinatione cons libtutum est, ut reges & principes & quantuitlibet sublimes persisnae Episcoporum legibbus pareant, etiamsi illi humili loco orti sint. Tu quidem, si Deum metuis, si conditibonem regiam attendis, si homines vereris, si qua salutis tuae moueris cura, permia, tum te mihi debere lateberis,qubd ea dixerim tibi, quae & saluti oc honori tuo sint pla-nE conducibilia, quae si audire velis, diuturnius imperium, obsequentiores subdito placatiorem Deum, secundiores successiis, feliciorem a vita hac migrationem tibi se conciliatura sint. Etsi autem a caeteris Stanin a, oratio non sollim libentibus & gr

tutantibus animis, sed etiam iocis applausu excepta esset, eiusque prudentiam complurcS admirarentur, regis tamen animum libidine occupatum nihil moti

xunt: sed cum illius stacti viri tam sapienter eum incantantis voces amplius se e

188쪽

non posset, a thalamo, apud quem residebat, praecipiti actus odio &rancore exiliit, Rex indiu grauiter & immanuel se 1 Stani uao lactum vociferans, & cum iiii eiurando protestans semodis omnibus suas iniurias vindicaturit. Id quidam sancti antistitis aemuli animad- υ; .s

uertentes, suam in illum malevolentiam declarare c*perunt. . gationem.

π Cum enim rex communicato cum proceribus quibusdam & aulicis consilio, Vb αρ i, ciscendi modum inquireret, nec ulla via rationi & iustitiae consentanea appareret, ouod ea esset vitae dcanorum innocentia & integritate Stani laus, ut nullum ei crimen posset obiici: ad calumnias se conuertit. Emerat vir beatus pagum Petrauinum in ira Lublinensi a- Petro quodam multe unico cius pagi haercde, atque eum e Veliae Craco utenti adiunxerat, integre eius precio peribluto, & certis quoque tosti- ' Poticobus adhibitis, nequisivam inficiari posset: iamque in eius pagi posellionem a regem lsis iuerat, dctricimio prope absque cuiusquam infestatione illum possedisse coim stabat. sed cum post eam emptioncm non diu superuixisset Petrus ille. Episcopus tu,n sitis sibi cauerat actorum publicorum instrumentis. Id ubi comporit rex, nepotes Petri, Iacobum, Petrum dc Suli statim, ad quos ille pagus iure haereditario de 'l' iuolutus esset, ni illum Petrus vendidiiset, in sanctum virum immittit, si iam illis tu eum εὐopem pollicetur, si de interuersa haereditate sua illum apud te deserant & in ius vocent: tacite se ininis absterriturum dicit testes, quorimi fide maximἡ niteba tur stantilaus, ne ausint pro illo dicere testimonium. Hac illi spe animati, cic prae, 'L illota, negoclum facessunt viro Dei, eique apud regem litem intentant proriti iniustam. petebat tum iudici j generalis dies, quod Poloni colloquium Vocant, ad quem cis i.

diem iussus est adesse Stantilaus, di causam si iam aduersiis Petri nepotes tueri. Eiu colloqui j tanta Olim iuit authoritas, ut ab cius sententia, etiam iniusta, nulli prouocare liceret. Rebat autem in pratis atque si ib papilionibus, non intra Vrbcs: soliisque princeps ei praesidebat, solus litigantium decidebat caulas: qiii tamen mos postea abolitus est apud Polonos. Ad eiusmodi ergo colloquium citatus litanis laus Episcopus. inis doli expers. eb se contulit, quod locus non procul a pago Petrauino abesset Putabat se haud disticulter probaturum bona fide se soluisse prccium, quandoqi iidem testes promiserant se ei non delaturos. Iudicio rex ipse Bolcilaus praesidebar, ut thim erat more receptum. Primo autem loco calis a Stanillai ventilata est. Acciitant ad ueram, ivbd praeter ius iii eorum haereditatem inuaserit: Stanis laus relpondet, id optimo iure eam libi vendicare, pecunia numerata Petro illorum patruo. Negant id illi: Promittit vir Dei se testes producturum nec id recusatur, sed ecce cima cit ab il-n ta iis alis dicendum testimonium; praesormidine obmutescunt, canctuinque Virum, ne ma- testibus.

E a r e mulctentur, destituunt. Iam dies ad occasium vergebat, & Episcopi res iniericulo versabatur. Laetabatur rex, laetabantur adii ercari j, qui opimam praedam iam spe deuorauerant. Anxius interim vir Dei, tacitus Orabat Deum, multa fiducia illi in nitens. T dem eius instinctu animatus, coram rege S toto illo conuelitu promittit se post triduum testem veritatis producturum ipsum Petrum, licet iam triennio vita

Linc uni: ques res miraculi & stuporis plena, apud posteros ob credentium imbecilli latem plus admirationis fortasse, quam fidei habitura est. Iis vero auditis, primo qui, dein stupent omnes, sed postea rei, ut ipsit putabant,impossibilitate melitis pensata, inrisium vertuntur sibilis de finitis excipiunt virum Dei, tanqi iam paria mentis sitae com potem : quai Em non deerant homines cordati & religiosi, qui sentirent Stani. saum Epii copum, cuius tanta esset vitae grauitas, nec fallere, nec leuiter quicquantas' firmare consueui iste, nec tanta constantia rem incredibilem promistarunt suisse, nisi etiam praestare posset. Tandem a Bolestao rege, nihil minus quam Petri excitationem si spirante, triduanae ei induciae dantur,quas petierat. Itaque sanctus vir cum clericis & paucis laicis in Petrauinum pagum, qui ab eo ca=.ii. loco centum plus minus passibus aberat, discedit, triduanum omnibus sim indiciti iunium, veste cilicina se induit, coram altari se prosternens, cum muli laclusemis continenter Dei implorat opem. Vbi sponsionis illuxit dies, re diuina ex more peracta, accedit ad sepulcrum Petri, i quo pagum emerat, multis cum E Clero αrispisso, ita ut in processionibus sit, antecedentibus, pomiscali veste indutus. lim,

bet P sepulcro remoueri humum usque ad cadauer putreia tum, & sere iam in puluerem redactum : submittit se in genua. & cum fiducia ad Deum erecto anii , prolixi ilium cum lataninis deprccatur. Absoluta prece, contingit Petri c4- N,3 dauer,

189쪽

lusi i mi dauer, iubetque illum in nomine Patris &Eiiij & spiritus sancti surgere , morti

racillo exci & dicere testimonium veritati, a filiis hominum prostitutae dc desertae. Confestim imp rei liuiscit homo, & integro corpore prodit e monumento, tanquam a siuaui cxci- tatus so inno. Eius vero apprehensa manu, Omnibus rei novitate valde attonitis, Mingenti clamore diuinum miraculum collaudantibus, ad conuentum in regis p sentiam illum adducit, chlamyde circundatum. Non tamen credebat rex Petrum ibium esse rediuiuum, cum id illi equites,qui adfuerant eius excitationi, referrent, do . nec suis eum oculis conspiceret. Magnus ibi fiebat hominum concursus, Petrum certatim intueri cupientium. At sanctus Stantilaus stans coram rege, En, inqui Bolestae re , hunc ego testein adduco venditionis dc emptionis, peribi uti quoquc precii, quod ille pro pago suo cxegit. Tacebat aliquandius rex & .proceres eius, tam insigni miraculo adeo eos comprimente, Vt nemo ves: iure contra aud ret. Tum verb Petrus ille in vitam restitutus, sic compellauit regem: Ego ad pro Stanis lai iussus a Deo redire ad vos, ad tuum hic tribunal, rex, assist t readit ei te stis & cuictor, palamque confirmo me pagum Petrauinum vendidisse stanislao tumonium Episcopo & ecclesiae eius, accepisse ab illo argentum, de quo inter nos conuen

rat, porro nepotes istos meos nihil in eo iuris sibi posse vendicare, sed stantilao ab illis malo dolo calumniam adhiberi. Mox conuersius ad nepotes suos & tcst illos, qui Stanislao adesse noluerunt, Quas, inquit, vos huc iuror adegit, ut alii calumniando, alij veritatem celando tanto vos scelere obitringeretis 3 quod nisi dirugna poenitentia dilutum suerit, & in praesenti dc in futura vita Deus grauis me viuturus est. Obmuteicebant illi, & circunstantes mussitare coeperunt, indignes ei tes iniuriam sancto Episcopo irrogatam, illos vero dignos asserentes, qui cali inniae poenas darciat. Rex autem, quantiis. non absque multo animi felle dc ni ob πις pagum adiudicauit Stanissao, tam euidenti miraculo, dc ipsius rei certisti,ina, cuius ipse conicius erat, veritate compulsus. Cum verb multi ei olim magis immiliares multas Petro excitato proponerent de Variis rebus quaestiones, parco

stigato respondit sermone, nec nisi permissa beati Stanistat, cuius iniussu aiebat sibis

non esse quicquam reicrre.

c.=.is. His ita gestis, beatus Episcopus ad pagum Petrauinum abi jt cum Petro, penis omnibus eos sequentibus, qui in illo conuentu fuere. Vbi autem ad sepulcrum eius redi j t. sic ait ad Petrum: Vis ne Petre, ut gratitudinis ergo petam a Dominin ut liceat tibi nobiscium ad annos aliquot in terris commorari r Respondit Petrus: M'. pater sancte, nolim in hac permanere vita, quam ego rectius mortem appel-dami sentio : sed illam peto vere beatam, in qua videtur praesens Des vultus. Nan pessitoitu. tametsii iusto Dei iudicio hactentis Purgatorii poenas perpessus sum, at tamen sp ro me breui ad superos commigraturum. Tu, quaesis, mi pater, ora pro me. ut iacito fiat, aut si iustitia non permittit, aliquid de supplicii tempore diminuatuc Iteriimmo. Promisit Stanislaus se curaturum quod petebat, & ille rediens in sepulcrum, an ' : manarursiis expirauit, Stantilao cum Clero dc populo, ita ut Catholica habet ira ctum ieitia ditio, eum pialmis dc Orationibus Domino obnixe commendante, & sepulcrum hist Huius tam illustris & praeclari miraculi fama, non Plum apud Polonos, sed etiam in vicinis regionibus celeberrimum Stanistat nomen de existiniationem mi-rE auxit, ita ut plane Apostolici viri loco haberetur. Ipse etiam regis iitror nonni

hil con illieuit: sed cum postea seliciter aduersus Ruilbs bella gessisset,&apud Rucstae metropolim Rio uiam, omnium rerum copia amuentem cum exercitu linereti

in mediit imas cum suis militibus libidines prolapsus est. Cum cnim ab externis v carent praelijs, in voluptates dc vitia cisast, scortationibus, comessationiblis, vim guentis Sc balneis vacabant, Ritubrum, quos domuerant, sese flagit ijs contaminantes. Id li in Poloniam ad eorum coniuges, filias oc sorores allatum cst, dictumque Polonorum procercs & equites Rulliae foeminarum amoribus deditos, de implicatos, omni abiecto pudore, illae quoque alijs se prostituere non dubitarunt, α

tanquam coniuges redituri non citent, illis nubere ausae sint, atque in eos mari torum ornamenta dc opes transferre. Non latuit cares exercitum : petunt a rege copiam domum reuertendi, sed cum assentiri nollet, maxima pars deserto rege absces cina ilia. sit. Id vero indignit time serens Bolestatas, relicta Russia, ad sua redit, dc setieriter insolesui te, qui discellerant, animaduertit, singulari etiam crudelitate in corum conivgcineuiens

moarum. Ilio impiciate.

190쪽

DE s. sTANIs LAO EPISCOPO ET MARTYRE. vi

seruiens pro infantibus ex adulterio natis ad ubera earum admotis catellis. Denique in suos quam in hostes truculentiorem se praebuit. Accedebant multa alia Deda S ab ominanda tiirpissimarum libidinum exempla, quibus rex ille etiam alios ad conssimi, ria perpetranda incitabat. Sentiens ergo beatus Stanis laus, quando Archiepiscopus Gnesinensis dccaeteriaim Ct Favii tes ad ea regis flagitia castiganda accedere non auderent, sibi minime ea ferenda es coercetidamque petulantiam & crudelitatem regis, omnibus iam ordinibus timuit diuites opprimentis pauperes conculcantis,nobiles e suo gradu deij cientis, subditos non serendis exactionibus dc caedibus diuexantis, multaque alia plane tyranni. ca designantis. Haec enim ab illis, quos rex aifligebat, saepe ad illum perserebantur. Itaque ibius iterum se confert ad regem nemo enim se illi socium ad illum reprehen- Tmio ea dendum adiungere ausus erat in blandE primum eum admonet ossicii sui, inde modesta iobiurgatione nimiam eius peccandi licentiam castigat, sperans animum regium hac via melius posse canari. Primum rex purgare sese,&quaedam crudelitatis exempla tmeri coepit: sed stanislao eam excusationem non admittente, grauissime commotus, multam senetum virum maledicta&conuicia iactauit, nequiorem etiam se exhibiti His si non vir Dei incredibili lenitate dc pati cntia ea omnia cxcepisset, planeque retin. set, Eillius iurori &liuori cedens, ut sua humilitate &modestia regiae acerbitati a ius mederetur. At verb eb iam usque impietas, crudelitas & nefandarum libidiarum es enis turpitudo progressa erat,vt rex seipib semper deterior fieret, nec ullis vel precibus vel blandis adhortationibus,vel seueris & acribus increpationibus ad sanit, rem se reduci pateretur. Tum vero iustitiae gelo egregi E inflammatus Stant naus, omni formidine pror, cur i,. sis calcata, ad regem reuertitur, multa procerum Sc militum stipatum caterua, proli dia oratione eius animum nectere nititur ad resipiscentiam promittit Dei amplis lima, si se corriga beneficia: minatur & temporarias & aeternas poenas,si pergat esse peruicax & obstinatus. Sed laterem lauabat vir sanctissimus,cium & rex & quidam proceres et iis atque equites in deteriora propensi essent, in tuam & regni perniciona. Immo v rex optimi praesulis sanissima oratione etiam ciseratior etfectus, omnem animi me- dicinam, praua scelerum consueti id ine dementatus respuebat, & in ipsum medicum maiori ir impotentia excandescebat, ita ut etiam caedem es minarctur, ni deinceps. ab eiusmodi reprehensi one abstineret, multa interim contumeliose in cum dc petu, tureaedem lanter evomens. Sed Stant naus ijs contumelijs de maledictis etiam constantior red . debatur,acriusque insistens, hortabatur furibundum regem, ut posita animi seritate, ageret ob admit sancinora poenitentiam,&gehennae ultrices flammas lachrymis extingueret. Mirabantur interim illi, qui aderant, alacritatem &constantiam vultus ocsermonum in viro Dei: nec deerant, qui taciti gratularentur existere inter episcopos Poloniae Stantilaum, qui regi impio in seciem resistere non Vercretur, pugnaretque pro iustitia &republica,& omnibus praeter ius fasque afflictis se portum exltiberet. At leuaus rex sui manebat similis, omni saxo durior. Id vero plus satis expertus iam it sanctus,ait se deinceps non admonitionibus usurum apud illum, sed illimen ecclesiasticum in pertinacem vibraturum. Quod sane vi queadeb indigne tulit rex, ut cum fremitu quodam dc indignis verborum iniurijs repentinum ei interitum mi aiaretur, ni desisteret. . Sed ille vir Dei, qui iampridem magno flagraret obeundi Flagrat Vit. amartyrii desiderio, nillil penitus eius permotus minis, sed cas potius irridens, Vtinam, inquit, taui mihi merear propitium habere Deum, ut licet indignus ei corpus meum criticium os serre pollini. Etsi autem magna in eum cernebatur regis indignatio,non tamen ausus fuit quisquam ex satellitibus eius vel verbo uno illum ollandere: in liver non deerant ex proceribus dc consiliarijs nonnulli, qui recedente Stantilao, admonerent Ec obsecrarent regem, ut sancti viri reprehensionem haud siccus atque e cae. Ioirantiarissam in pectus animum lite demitteret prospiceretque & sibi & regno sito. plus autem apud regem valuerunt malignorum quorundam suggestiones, qui suribundum regem magis etiam in beatum antistitem incitabant. Deliberate post hcc beato Stanislao, quo ordine aduersus rege procederet,quidam Op., E Clero Cracoii iesi eu obsecrarusi et regis iurore dc tyrannide declinarer, remisia seueriori reprehensione,parceret sibi, populo suo ipsius nece misere orba lo costiteret re- sem leniendu potius e exacerbandum statueret. Sed his ille verbis, martyrij sitientis si mus, magis etiam accendebatur ad procuradam regis salute 5 Polonicae gentis liber.

SEARCH

MENU NAVIGATION