장음표시 사용
351쪽
per in Ctu. eis formam extendit
autem actionum in me aliquid inuenerit inimicus ero ei si ibiectus: sicut scriptum cst :Si quis omnem legem impleucrit,in uno autem ceciderit, factus cst omniv rcus. Credo autem esse nullias tuas miserationes, Domine: fer mihi auxilium,& docebor ambulare viam sanctorum tuorum, ad anteriora me semper extendens, posteriorum V rb obliuiscens. Qui enim tui stitit sancti a seculo, a tua adiuti gratia, pudore affecerui vinimicum, valdeque clari & inlignes fuere. Ego autem quomodo docebo Dominet eos,quos per me pollicitus es vocare ad vitam monasticam, nisi prius vicero ali coic nes, quae per carnem cum mea luctantur anima, & ritam legem seruauero citra rCPr henssionem Sed credo,Domine, quod sit tuum mihi adsit auxilium, faciam, quae siunc grata tuis oculis,& condonabis mihi omnia mea peccata. Haec autem,& quae sunt huiusmodi cum fletu confitens, tota noctem usque adna nὰ transegit lachrymans:&prae multo sudore serat enim aestas,& locus calidissimias, sub plantis pedum cius effectum erat veluti lutum. Consueuerat enim stans in orati ne extendere manus suas,& nullo modo cas demittere: sed in earum, tanquam crucis extensione persistens,& sic corpus affligens, ad sobrietatem & attentionem animam deducere. Cuni itaque talis esset & tantus, in magna quiete & mansuetudine vitam
egit una cum fratre: qui haud ita multo post moritur. Cui cum, ut par erat, Pachom iis secisset exequias in psalmis & hymnis & canticis spiritalibus, & etiam vigilasset, eius quidem spiritum commendauit Domino in quo habebat fidutiam. Clim autem eius
corpus mandasset sepultura rursus persecutus cst laboriosam sblitariae vitae exercita tionem,contendens scipsum integrum conseruare in omnibus, & expellere omnela irruentem turpem cogitationem. Meditabatur itaque semper habere timorem Domini in seipso, habens in memoria aeternum supplicium, & tormenta aeterni ignis, α
In his aute se exercente Pachomio,& cum magna animi alacritate aedificante nimnasterium ad plurimam excipiendam fraternitatem, coeperunt daemones ei repugna re : dentibusque in eum stridens immanis diabolus, multas in eum mouit tetationes, conans eum laedere,qui munitus erat clypeo fidei. Sed ipse sortiter serens insultus aduersarii, prolata ex scripturis capita, memoriter perpetuo recitabat. Saepe certe eo rorante, & genua Deo inclinaturo, hoc agebant, ut ante eum apparentem cisternam, , eorum obiecta visione, appLehenderct. Se enim studebant conserre in tam vanas, dc iquae consistere non possunt,imagines,ut timore ac formidine retardatus, minime puras preces Deo perageret. Ipsic autem eorum, qui ipsum tentabant, artes Dei gratia i inlisi gens, cum fide genuflectebat, eos quide probro dc dedecore assiciens, Deo au- item benedicens. Cum vero rursus ibi cret ultra monasterium ire ad partes magis soli- itarias, dc sic rursius reuerti ad monasterium, redeunti saepe veluti impedimen tum ais irentes, peruersi isti praecedebant. scinuicem adhortantes, tanquam sub duce aliquo
& dicentes: Date locum homini Dei.Pachomius autem stetus fide & spe in Christum
Saluatorem,irridebat eos, tanquam canes ad latrandum inutiles, corum visiones e. .
istimans ludibria,& in Deum habens amorem perpetuum. Videntes autem eum esse sortis & cxcelsi animi, & qui non posset perterreri, ruo sus cum magno tumultu in cum congregatur. Cumque domu appraehendissent,sp cie praebuerunt, qudd eam concuterent, adeo ut existimaret sanctus moueri domum 'ex mdamentis. Ipse vero minime conturbatus, rursus chordam pulsauit spiritalem,& cum voce cecinit, dicens: Deus refugium nostrum & virtus, adiutor valde in assilia letionibus: propterea non timebimus,dum turbatur terra. Haec autem cum is diuisset, repente fuit quies maxima. Ipsi vero tanquam sumus defecerunt :& paulo pbst tan- quam canes, qui abiguntur, recedunt,& rursus impudenter accedunt. Sic etiam post preces beato illi ad opus sedenti, malignus, suscepta figura galli maximi, valed ante 'ipsi ina clamabat, continuas saevasque voces edens, & simul etiam in cum inuolans,&acerbe eum feriens unguibus. la autem cum rursus in eum sumas let, & signum Crucis in fronte fecisset effecit, ut is statim evanesceret. Intelligebat ergo in omnibus daem num insidias,& Dei timore erat confirmatus aduersus eorum Daudes. Sed ne sic qui- dem a sancto abstinebant. Et quoniam crat valens in certaminibus, alia ratione ru eum conabantur decipere.Videbantur enim uno consensu concutere multa solia ar- boris, allatisque aiebat funibus ca fortiter alligabant. Utrinque autem stantes, selim uicem hortabantur trahere solia. tanquam maximum aliquem lapidem. Hoc vero ia-
ciebant, sic existimantes cor sancti ad risum dissoluere, ut vel in hoc possent de eo glo-
352쪽
riari. ridens autem Pachomius eorum impudentiam, ingemuit in eos ad Dominum: statimque virtute Saluatoris nostri Iesu Christi euanuit ea phalanx. Eo autem saepE sedente ad comedendum, & Deo agente gratias, ad eum Veni p υ. bant in habitu mulierum insigni upulchritudine quae impudenter volebant una cum Daemones eo sedere, M ea attingere, quae erant apposita: & in eo molestia afficiebant egregium
athletam. Ipse vero extemos claudens oculos, mentis oculis convehiebat Christum irpiaeui. agonothetam : sicque essiciebat, ut immundi daemones evanescerent, nihil omnino aduersus eum proficientes. Benignus enim est dc clemens Dominus, qui dicit rectis omnibus: Nolite timere: sum enim vobiscum usque ad consummationem. Porro au- Mauruit. tem tam aliquando plurimum ab eis tentaretur,& corpus eius valde torqueretur,oc
dolore assiceretur 1 vespera usque ad man & nulla esset ei consolatio, nisi sola Dei recordatio, venit quidam monachus ad eum risitandum, nomine Hieracapollon. δ in cum esset complexus, & ea dixisset, quae pertinent ad salutem, dc quod essent multe diaboli insidiat, coepit ei quoque sua exponere dc narrare singulatim grauissima, quae tibi ab eo inflicta fuerant, verbera. Cui dixit monachus: Esto fortis dc strennus. f ni M Os enim diabolus, qubd si te propter negligentiam vicerit, fortasse nos quoque, qui tua certamina pro viribus imitamur, oc ex te maximam accipimus utilitatem, sibi habebit subditos,ea de causa te vehementer invadit. Qimcircii cum tibi Domini non desit auxilium : sustine, o pater, ne de nobis quoque des rationem: ut qui victus sueris a fiscordia, dc nobis exemplum dederis negligentiae. Cum haec autem audijsset P choarius, euasit valentior aduersus inimicum, dc Deum laudans de praesentia fratris, rogauit eum, ne ipsi unquam inter se inuicem separarentur. Allidue itaque ad eum
Aliquo autem pdst tempore, clim, ut solebat, ad ipsum accessisset Hieracapollon, Cip. i.. ac Paucos dies una cum eo transegisset, decedit congruenter precibus Pachomij in bona senectute, dc persecta exercitatione: sepeliturque a sanctis Patris manibus, psaImis α hymnis dc canticis spiritalibus unum Deum laudantis. Tanta autem crateius in Deum fidutia, dc tam magnus erat in fide,ut saepe ambularet super serpentes oc Fidulia elui scorpiones, Ec permaneret illaesius. Crocodilis quoque saepe utebatur ad fluuium tranς unia inmittendtam, qui transuehebant eum quamcelerrimE. Agens itaq; gratias,qubdipsum conseruasset Dominus 1 contrariis potestatibus, orabat, dicens: Benedictus es D mine, quoniam non despexisti humilitatem meam, neque permisisti, ut mea imbeciblitas deciperetur ab inimico, te submittens ad meam ignorationem, dc me tuam doceris volim talem. Nam ego quidem sum humilis dc insipiens: ipse autem me, Domine, prudentem fecisti ad tui timorem. Cum autem in se videret daemonum insultus perpetuos, ut generosus dc perfectus athleta veritatis, petiuit a Domino, ut somnus 1 se discederer, ad hoc, ut noctu diuque, quoad eius fieri posset, insbmnis fugaret adueriarios, conuenienter ei, quod scriptum est: Non auertar, donec deficiant: Oppri-Psua, mam ipsbs, dc non poterunt stare: cadent si ab pedes meos: Et, Accinxisti me virtute ad bellum. Concessa ergo it ei haec petitio. Sicque perseuerabat perpetvbvelm Prorἡ ins ti videre eum, qui non cadit sub adspectum: dc eius meditans eloquia absque inter--υ nussione, ad certamina quidem siem per surgebat sortis dc strenuus. Perpetuum autem erat ei votum, ut in ipso iteret Chiilli voluntas, dc nulla rerum humanarum eum subiret cogitatio. Post aliquantum autem temporis ei vigilanti δc eadem oranti, visus est angelus cap. i. i Domino missus, ei dicens : Pachonii. Ille vero dixit: Quid est, Domine mi 3 estia i voluntas, ut ipsi seruias, dc hominum genus Deo reconcilies. Cum autem hoc ter dixisset, ab eo recessit. Cum Deo ergo gratias egisset Pachomius, dc rursus faetiis eclet certior de ea, quae illi apparuerat, visione, coepit eos excipere, qui ex poenitentia Multi sib et ipsum ad Deum Veniebant, dc cum magna probatione eis dabat monachorum sivim tibi tum : eis quidem ea, quae sunt mundanae vitae, prohibens, singillatim autem pro- ael in exercitatione. Et primum quidem eis suadebat, ut toti mundo renunci, stat: deinde etiam proprijs: conuenienter autem Euangelio, etiam sibi jpsis, ut sic Luea r ogent stiam crucem portantes, salutem consequi. Ipsi autem ex eo discentes, quot ei Estue lucri ferQbant, conuenienter scripturis, dignae eorum vocationis, videntes
estii in iii aximo pxouecta senectute, non ibi hin seipsum affligere laboriosa exercita Ea per se cxiam studere omnem curam gerere monasteri j. Licebat enim vide- Mira eiis ii taetri eis, hora conueniebant, prompto dc alacri animo parantem mem hinnuitas.
353쪽
cam ad conuiuandum. Similiter autem in horto quoque seminantem olera, & ea per se rigantem, & pulsanti ostium prompte respondentem, S aegrotis noctu diu a, inser
utentem, eosque reficientem, dc in his omnibus cum pulcherrimum exemplum prae bentem discipulis. Nam cima hoc magnopere cuperet, Vt qui recenter Venerant ad ex ercitationem, & nondum haberent discernendi potestatu, possent honeste.&,ut Dei seruos conuenit, sibi seruire, eos primum remouens ab Omnium huiusmodi negoci orum solicitudine eis dicebat : In quo Vocati cili primum,fratres, decertate, psalmos meditantes: deinde doctrinam, quae ex alijs libris discitur, praecipue autem sanctum Euangelium. Sic enim Deo seruiens x vobis, congruenter diuino praecepto, & ego recreabor, & vos eritis persecti, diuina diiccntcs praecepta. Erant autem nomina eorum, qui primi ad eum accesserunt, Spsent haesies, & Su Opiis. Eis ergo assidue loquens verbum Dei multum eis eroderat, eos inducens piis Valdd ad bonorum operum aemulationem. Nam cum illi quoque ipsi viderent sancti silen Monisen an tium, quod erat virtutis actio & oratio, admirabantur, dicentes inter se inuicem: Er ramus nos, exiistimantes omnes sanctos immutabiles, & natos este sanctos, & non a Deo esse factos libera arbitrij potestate praeditos: & rursus non posse peccatores conauersbs vivere ex virtute: quoniam ij quoque sic sunt ab eo creati. Videmus autem Dei bonitatem nunc maxime in hoc sancto nostro patre, quod cum Ortus sit ex paretibus gentilibus ad tantam peruenerit pietatem & religionem, ut Omnia Dei praecepta pe agat. Qini inobrciri aperte ostensum est, quod & nos, S quicunq; volumus, eum sequi postlimus, sicut ipse quoque secutus est sanctos patres, qui eum praecesserunt. Hoc est Matth ii. enim, quod scriptum est: Veii ite ad me Omnes, qui laboratis dc onerati estis, dc ego re . --: qui libera vestri arbitrij potestate quae sunt mala reliquistis, ut ad bonita uia, I ii Girratis. Una ergo commoriamur, ut simul Vitiamus cum hoc homine: quoniam nos
stetis, quid recte ducit ad vitam. Accedentes autem ad Pachomi una, ei dicebant: Cur in operibus
p uit. monasterij sbius laboras, Patori Ille verb dicit eis: Quis iugum situ coniungit ad opus. . dc id protinus deponiti aut id laedit, ut cadat, cum id reddiderit imbecillum, dc non id prius portat 3 Deinde sic postquam id assuesccerit, eo utitur ad persecta opcrationem. Eodem modo nos quoque Christus iecit idoneos ad una decertandum vobiscum ad vestrant cofirmationem, o dilecti. Deus autem misericordiarii, qui semper respicit ad humilitatem meam, confirmabit corda vestra, dc in tolerantia vos bonum peragetes confiuminabit: adeo ut alij quoque Videntes vestrum vitae institutum, quod congru- enter Dei voluntati ex virtute agitur, sint congregandi, qui me poterunt adiuuare ἰκε uiem, monast ij. Describit itaque eis, tanquam regulas, quasdam formas&utiles 'naiti . animae traditioires, Vile indumentum, Victum moderatum, decoramque in somno 'quietem. l P Voluntate autem Dei, qui omnes vocat ad salutem, dc dat eis incrementum, alis iquoque ad ipsum conuenerunt,una volentes exerceri. Inter quos suit Pecustas,dc Co nelius.&Paulus, Jc Iohannes,dc. alij complures, qui canam scilicet dc rectam eius fidem dc doctrinam audiuerant. Eos itaque,qui poterant susti ister aperte praefecit curae mo- 'nasterij dc breui tempore usqueadeo creuit fratrum numerus, ut essent supra centum. Eucharistia Qua indo autem oportebat eos una cum ipso immortalia sumere sacramenta, accerse- rbat unum ex iis, qui in vicis erant propinquis, dc sic spiritalem diem festum peragebat. Neque enim inici eos sustinebat esse aliquom, qui ordinationem suisset consecutus. Dicebat autem esse admoduin bonum dc Valde utile Monachis, non quaerere honore, vel principatum, vel gloria,& maxime in coenobio, ne sorte propter hac occasionem , oriretur lites,aemulationes dc distensiones .Quomodo enim,inquit, mininia ignis scin- aream inciderit, nisi cito extinguatur, caepe perdidit fructus totius anni: ita etia tprincipatus, ambitionis aut cleri cogitatio, si inciderit in monachos, nec citb extin- rnacius. guatur,facile corrumpet uniuersum laborem eXercitationis. Oportet autem, inquit, et potius aequo animo eccles ijs Dei comunicare. Etenim hoc quoque conducit mona- chis .Qubdsi inuencrimus aliquem ex monachis, qui a sanctis Episcopis acceperitor- idinationem, oporici eum accipere ministrum sacri huius ministerii. Neque enim inveteri testamento erat populus uniuersus Levitae. Et alioqui eum,qui Qris costituitur, tvt hic sacrificet, non reij ciemus, tanquam ambitiosium, aut quivedicarit sibi sacerdo- itium. Quomodo enim, quem nos nostra sponte clegimus, aut etiam accersivimust i. Sed potius cum tanquam patrem reputabimus: Vt qui ctiam in eo merit obediens, s- dc imitator sanctorum: maxime si citra repraehensionem Deo sacrum peregerit mi, lnisterium. l
354쪽
nisterium. Oudd si alicuius etiam deli Mut homo, si ierit apud nos suspeetiis, non est
nostrum cum iudicare. Deus enim, cum sit iustus, eorum statuit iudices, imitatores sanctorum Apostolorum, qui possunt iusto iudicio discernere spiritalia. Vult autem Dominus noster, nos esse inter nos clementes dc misericordes, Deum semper Orates,&ab ipso petentes, ne incidamus in tetationem. Cum haec ab eo sic pulchre dicerentur, nerent, si quando contigisset aliquem clericum ad ipsum venire,qui cum eo esse volabat, propter dignitatem quidem ex regula ecclesiastica ei subiiciebatur Pacho-mius: Ille vero cum rii us ex regulis exercitationis fratru fuisset imitator, se sua sponte supra modum studebat demittere, humilemque reddere. Erat autem hic sanctus clemens dc misericors, dc amans fiatrum,ut siquis alius.Miserebatur enim admodum senum,& eorum, qui erant eorpore imbecillo. ijs Vcro,qui ituta tacadhuc teneram agebant aeratem,se accommodans, & se demittens, orum ducebatur misericordia, inter omnia maximam curam agens eorum animarum. Fide autem proficientibus, & in maximum numerum augescentibus fratribus, cxtitcrunt multi boni sectatores. Rursus ergo praefecit aliquos curae suscipiendarum animarum, quae congregabantur. Nam ciun multi, ut dictum est, ad ipsium conuenirent, & varie in spiri, talibus proficere contenderent, magna erat differentia eorum vitae & instituti. Porro autem ipse Pater, qui in omnibus duccbatur a gratia, dabat unicuique vitae instituro formas, mensiuras®ulas. Nam aliis quidem operatio manuum suppeditabat: Ialimentum. Alij vero mini rabant,dc inseruiebant comuni staternitati: Et unusquisq; .su, conuenienter regulae, quae sibi data lucrat. Non eadem autem hora cibum sumcbant, m&mode- sed unusquisque te exercebat congruenter opcri Jc abstinentiae. Atque praefecit quide oeconomum ijs,quae erat necessaria fratribus & hospitibus ad usum corporis: & constituit etiam alium, qui secundum ab eo locum obtineret. Hortabatur vero cos, ut cc serit prompti ad omnem obedientiam: iubebatque in nulla re habere propriam cordis voluntatem, ut sic potius Deo fructum ferrent, & non sibi jplis. Cum autem ess et occupatus, vel saepE absens, qui secundum ab eo locum obtinebat, absque ulla superbia dc arrogantia, ad ordinandum monasterium constituebat, dc faciebat omnia ad statim utilitatem dc aedificationem,donec rursus pater ad ipsbs accessisset. Sic autem curam goens staternitatis, valdε laetabatur de eorum profectu. Clim vero ei venisset in mentem pauperum, qui prope pascebant, dc cogitasset eos' s. priuari ει communione,&doctrina, quae dabatur sabbato dc Dominico,constituit exiententia Aprionis,Tentyrorum ecclesiae Episcopi, cis ecclesiam aedificare in ipsi paupere es deserto eorum pago, ut in eam conuentcntes,diuinam doctrinam acciperent. cum nondum autem effet, qui eos deberet congregare tempore synaxis, vadens ipse cum alijs fratribus, diuinas eis legebat scripturas, propterea quod nondum cssiet eis lector ordinatus. Porro autem ipse quoque dabat aduenientibus hospitibus,quae erat necessaria, donec constituit presbyterum in eadem ecclesia. In legendo verb tantam prae se ferebat pietatem dc reuerentiam, oculosque Sc cor habebat tam compossitum, ut mundarii, qui videbant, pii arent Dei Angelum, dc non hominem versari in medio eorum. Gocirca multis aderat promptus dc alacer animus, ut fierent Christiani Ec fideles. Tanto enim fiatrum tenebatur amore, dc adeo erat clemens Sc bcnignus, ut saepe respiceret homines, qui satanam sequebantur, dc cum nolebant, qui solus est verus Deus, ingemisceretque dc neret propter corum interitum, dc eorum desider rei sal citcm. Hoc autem tempore venit ad Alexandrinum Episcopatum sanctimimus Athana- αν.M. sus: qui cum magno studio cuperet superioris Thebaidis dc Syenes Dei ecclesias vi dere. α eas per spiritalem suam doctrina confirmare, praeternauigauit Tabenisc.Cum Ερiseopu, hoe autem cognouissiet Pacho inius, egressus est cum fiatribus in gaudio dc exultatio- inuisi mone inimi cum psalmis dc hymnis, ut si asciperet Pontificem. Erat autem circa eum mana turba fiatrum, Deum laudantium 'propter eius aduentum. Pachomius verb non
eriebat seipsum, sed se sit btrahebatdc occultabat in fratrum multitudine. Tent tonim enim ecclesiae Episcopus pro ipso rogabat sanctum Athanasium, dices: Habeo patrem monachorum in locis mihi subiectis, virum admirabilem dc magnum, dc vere ominent Lyci . Quamobrem rogo tuam sanctitate, ut cum constituas patrem omni-hainion acrioriam, cum susceperis munus Pontificatus. Et ideo se subtrahebat senex, elabat intcz fratres, donec venit Athanasiius. Audiens autem eius ex Deo zelum Vitarii, quam ργbat ea virtute, dc persecutiones, quas sustinuit pro Saluatore in
355쪽
fide consessionis, & eius quidem charitalcm in omnes, praecipuὶ autem in s atres,vabde gaudebat. Et eum quidem amplectebatur, Deum laudans. Origenem autem, ut blasphemum,& qui desecerat, valde odio habebat, & ab minabatur, ut Arrium, & Meletium, qui ab Heracla Alexandriae Archiepiscopo iii rat eiectus ex Ecclesia. Is enim, cum in si iis operibus ea, quae videbantur probabilia, rectis diuinae scripturae verbis coniunxisset, tanquam quaedam venena, ad interitum simpliciorum, multos libros congcstit. Et quomodo medici amari: sima medicamemta melle miscentes, ijs praebent, qui cibum non ita facile capiunt: codem modo ipse quoque suum errorem contegens, eum porrexit imbecillioribus. fratribus itaq; v Vix adi libri hementer praecepit, ut non solum non legerent nugas Origenis, sed neque legentes 'μ' alios auderent audire. Dicitur itaque aliquando eius librum inuenisse, & statim in aquam iniecisse, sic dicendo: Nisii scirem nomen Dei in eo scriptum, eius blasphembas & nugas combustistem. Sic erat bonorum quidem amator & laudatori: auersa tur autem inimicos veritatis. Fideque &prosectu orthodoxorum semper gaudebat& laetabatur. Etenim ipsum Saluatorem in throno Ecclesiae per ipsos videbatur vi
Si quando autem in aliquo sermone, aut negocio de eis aliquem audijsset male lo
quentem, non solum non patiebatur, sed etiam ab eis abalienabatur, tanquam a se pentibus, assidue eis cantans, quae dicuntur a Psalmographo,& dicens: Cum de pro ximo suo detrahentem, hunc persequcbar. Nullus enim, inquit,bonus proseri malum ex Ore suo, maxime aduersus patres sanctos: eis semper in memoriam reuocans e multis alijs scripturis, Dei propter hoc indignationem, maxime autem ex obtrect tione Mariae aduersus Moysen. Eratque rectus&utilis omnibus, qui eum conueni bant. Cum autem eius quoque soror secundum carnem audiuisset de eius vita, quarn, ...i . gerebat ex virtute, & desideraret Videre fratrem suum, venit in monasterium. CuniaEie Ibibit adesse cogia Ouisset, misit iratrem, cui ianuae monasterii cura erat credita, suim. Hei diceret: Ecce audivisti me vivere: Abi ergo, & ne tibi aegre sit, quod te non vibdeam. Quod si tu quoque velis hanc mea vitam imitari ad hoc, ut inueniamus a D mino milericordiam,cellam tibi dabunt fratres, ut per te possis agere quietem is siler tium. Fortasse autem alias quoque tecum vocabit Dominus: dc illae per te saluae fient. Nullam enim aliam recreationem habet homo in terra, nisi hoc, ut faciat bonum, de Deo placeat. Hoc cum responsium accepisset, fleuit: & compuncta, in cor suum im misit, ut salua fieret. Cium vero eius animi promptitudine didicisset Pachon ius, Deo laudato, praecepit fratribus, qui crant paulo religiosiores, ut aliquanto interuallores, ου b, a monasterio partium facerent Assecterion, id est, locum, in quo se exerceret.
ei omi, si Ea autem, Ut Deus pollulat, se exercente, alix quoque conuenerunt : Sc crescente ea moliacha. rum multituditae, fuit mater ipsarum,eas docens,& cis ostendens omnes vias ad sali
es autem quendam, Virum pium dc aetate valde prouectum, iustit eas visita
his, . 'U' Nam cum impatibilitate, erat cliam cius sermo sale conditus Erant aute cum antimo cius quoque venerandi oculi. Saepe itaque stans cum sororibus, sermocinabatur Regulamo de iis, quae pertinebant ad salutem ex diuinis scripturis. Porro autem regulam quoq; --h- um sci ip tarn ad eas misit Pachomius: ut ex ipsa instructie dc insormatae, institutum vitie cx Deo sequerentur.
Si quis vero ex fratribus habens in Asceterio aliquam, quae ad eum attinebat, ve nisset ad eam visitandam mittebat una cum eo quendam ex senibus & spiritalibus fra tribus: dc ita prius praesectam, deinde, ea praesente, dc ijs, quae erant pracipuae ex irate nitate, eam, quae sibi erat nota, conueniebat frater cum honestate magna oc reuereα-tia, neque ad eam aliquid afferens, neque ab ea aliquid accipiens. Neque enim habebant aliquid proprium : sed utrisque ita sufficiebat memoria dc spes bonorum futi rorum. bd si quando vel aedificandi, vel alicuius alterius gratia, Opiis haberent fratribus, scientem aliquem dc pium inter alios ad hoc mittebat similiter. Hora at tem comedendi rcuertebantur ad monasterium, illic neque cibum, neque potum Omnino sumentes. Quando autem consummatur sbror, usque ad hodiernum diem congregantur fratres in aliquo loco definito: dc ita ijs psallentibus, caeterae in alia parte, cum eam pulchrE ad sepeliendum composiverint, ponunt in medio. Deinde sic eam accipientes ira tres, cum graui dc venerada Psalmola in monte sepeliunt cum magna pietate ac Dei metu, ut decet seruos Christi. Cum haec vitae institutio in omnibus partibus sermone celebraretur,dc nomesar cha
356쪽
in Pachomii ad omnes perrueniret, inulti quidem laudabat nomen Christi: Non pauci autem ruisus res mundi contempserunt, & ad vitam accesserunt monasticam.Inter quos fuit etiam quidam Theodorus, quatuordecim annos natus, Christianis paren-Nindri itibus & valde illustribiis. Is enim, cum esset dies sinus undecimo mensis Tube, cotemplatus domum suam quae erat admirabilis & magna, & cuius in mundo res erant pro-i rici compunctus fuit corde diuina gratia,& dicit apud seipsum: Quid mihi prode-ueisio. ri aut quid miser lucrifaciam, si cum huius ritae momentaneis frui mihi licuerit voluptatibus, excidam ab aeternis 3 Nemo enim, qui eas fuerit consecutus, aeternae gloriae poterit esse particeps. Cumque propter haec ingemuisset, ingressus est in quandam occultam partem domus :& cum in faciem cecidisset, cum lachnmis dicebat: Domine, qui occulta cognoscis, scis me nihil eorum quae sunt in hoc mundo, tuo amo- .ri praenilisse. Quamobrem rogo te Domine, deduc me ad tuam voluntatem: & illumina meam animam, ut te perpetuo laudem S glorificem. Cum haec autem dixisset, aduenit mater eius, sitisque in eum defixis oculis, videt Cap.3t.
eius oculos Iachrymantes, dc dicit ei: Quid tibi fuit molestum, o sit 3 & cur suisti 1 nobis separatust Nos autem te tristes quaerebamus. Ille vero ei dixit: Abi mater,& comede : ego enim nolo nunc comedere. Neque eam sustinebat. Recedens autem, in hac mora ieiunabat que ad vesperam: Saepe vero duas quoque coniungens Vesperas. A simptuosis autem cibis duos annos sua sponte abstinuit, scipsium assuefaciens ad perfectam cxercitationem. Cum autem ei venisset in mentem, ut ingrederetur monasterium, recessit omnium propriorum oblitus. Cumque inuenisset fratres,quorum erat honesta vitae comteriatio, habitauit cum eis. Sedentibus autem monachis post preces vespertinas, d diuinas scripti iras apud se meditantibus, audii iit unum ex eis discreti tem de tabernaculo, quod erat in veteri testamento,dc de Sancto sanctorum, ἔ ' α inducentem ibi utionem in duobus popillis,& dicentem: Exterius quidem tabe in naculum, est primus populus Iudaeorum: Sancta autem Sanctorum, cst vocatio gen- re preta: io.
tium: quae habet magis mysticum, magis gloriosiam ingressum. Nam pro sacrificio animalium, oci huribulo, & mensa,&arca, quae habebat panes mannae,& libros legis, α quaecunque illic erant, & pro candelabro, & propitiatorio, risus est nobis Deus Verbum,qui in carne a se sit scepta nos illuminauit, tactiis lumen cognitionis, ocpropitiatio nostrorum peccatorum. Cum haec aut e lbluviet stater spatribus, qui cum ipsis sedebant, ipse ruri ius dixit: Hanc silutionem didici a sancto patre nostro Pach mio, qui congregauit in Tabenisestatres proficientes in Domino. Credo verb sore, ut nobis a Domino peccata condonentur, qvbd viri iusti hac hora memini. Cum haec autem audiuiiset Theodorus, corde tuit inflammatus, & dixit: Domine Deus, si est hic vir sanctus super terram, dignare mihi concedere, ut cum videam, & sequar in omni praecepto: ut ego saltius fiam, od dignus euadam bonis, quae promisisti ijs, te diligunt. Haec dicens, fundebat lachrymas, ut cui diuino amore vulnerata cc
Post aliquot autem dies venit ad ipis Pecusius quidam vir pius, de maxime Chri-Cap. 31. ilianus, senex admodum, ipsos villarus, & volens scire, quomodb agerent. Rogauit eum Theodorus, ut ipsum secum duceret. Is verb nihil cunctatus, ipsiim accepit dc duxit. i cum peruenisset ad locum, adorauit Dominium dicens: Benedictus es De- us, quoniam me peccatorem celeriter exaudi isti,dc impleuisti petitionem meam, quae te petii. Cum autem cum Pachomio congressi is esset Theodorus, coepit vehementer fiere in foribus, dc vultu irrigare lachrmiis. Cum verb Pater eum vidisset,dicit ei: Noli fiet illi. Nam ego quoque et ii sum peccator, suscepi opus Domini. Cumque haec dixit let, introduxit eum in monasterium. Cum Utem adspexisset fratres, fuit mente il- sit mohi. Iaminatias, Ze iamque pietatis accepit eius anima: procedensque abundabat ijs, quae sent ex Deo, virtutibus. Nam cum esset prudens Si intelligens, magnam & admira '' i in
bilem possidebat obedientiam : munificique Dei gratia in ieiunijs&rigilijs di perpetita oratione perseverans, non cessabat semper maiores desiderare gratias. Nam cum miti molestia afficerentur, filii consolator dc corrector eorum, qui quomodocunq; labebantur. Videns autem insignem eius exercitationem, eum vade amauit Pach inius, Sc eum in tuo corde posuit. Clim vero a udiis et eius mater eum illic agere, venit in monasterium asserensui, cap. n.
blas Episcoporum, quae iubebant ei reddi suum filium. Ea veris hospitio accepta in mulieruinas orio, quod est prope monasterium, misit epistolas ad Pacho um,r
357쪽
gans ut ei permitteret videre situm lilium. Tunc ipse, accersito Theodoro, dixit ei: odivimus, fili,matrem tuam huc venire, volentem te videre: & ecce ad nos attulit epi
stolas Episcoporum. Abi ergo, & imple eius desiderium, & maxime propter sanctos viros,qui ad nos scripserunt. Dixit ei Theodorus: Fidei ubeas mihi,o pater, quod si eam
videro post tantam cognitionem,non reddam rationem Domino in illo die,qubd ego Dees.s,. reliquerim eam me conuenire in fratrum ostensionem.Si enim ante gratiam fili j Leui suos parentes & statres ignorauerunt, ut seruarent Dei iustificationes: multo magis ego, qui sum tanta dignatus gratia, non .lcbeo praeserre gcnus & parentes Dei dilectu Ma::b io. Oni. Dicit enim Dominus: Qui diligit patrem sui ina aut matrem plusquam me, non est me dignus. Dixit ei Pachom ius: Si tibi videatur, o fili, id tibi non expcdire, ego non te cogo. Hoc autem est corum,qui persectE mundo renunciarunt,& scipsos omnino a negauerunt. Oportet cnim monachos, inutiles quidem fugere mundanas congressiones: eos aute,qui sunt membra Christi & credunt, omnes ex aequo diligere & admit. tere. Si quis autem, qui mundana tenetur affectione, dicit: Caro mea sunt, & ego a Per i. cos diligo: audiat scripturam, quae dicit: A quo quis est superatus, eius est etiam se ..... Cum ipse ergo noluisset videri ., matre, illa quoque constituit manere in ascet d' 'ε mi sorores, quae Christo seruabant virginitatem, apud sic cogitans: Omnino si suam. Deus voluerit, videbo ipsum cum sbroribus,& mcam animam propteripsum lucrifa- lciam. Sic id quod est ex Deo acerbum, si fiat ad Dei gloriam, potest conciliare utilitate iijs, qui in id incidunt, etiamsi aliquantisper molestum videatur. linio modo autem hunc virum bonum &industrium produximus in medium ad ' ieos incitandos, qlii volunt quae fiunt bona &honesta imitari: ita etiam par est mem. inisse prauorum &ignavortim: ut sint cauti, qiii audiunt. Quidam enim ex fratribus, iqui carnalem habcbant prii dentiam, de hominem vetcrem non exuerant,magnamin alestia sanctum asticiebant. saepeqitide corum animae utilem asterens admonitionem, inihil quidem proiiciebat. Animo autem anxius & valde tristis abiens, lacu pro cis ora- 1 Ma th i,. i at, dicens: Iactis,tu praecepisti nobis, ut proximos diligeremus ut nosipsos: QDniam xcrgo ii osti promptum meu animi studium S propositi ina, rogo te, ne despicias salute corum animarum, sed corum miscrearis, & des timorem tuum in corde corum,ut te icognoscant,& tibi serviant f veritate & vitae puritate ut ipsi quoq; in te habeant spem igermanam , synceram. Valde enim tristis est anima mea, Somnes mei sentias de ipsis idolent. H. cc cum dixisset, si itiit. Paucis autem pdst diebus,cum animaduertinet,qubd ne post preces quidem cita sistent meliores, ruritas stans orauit, S dedit cis quandam iregulam&orationis,&reliquae corum vitae institutionis: Vt saltem tanquam boni se ui praescriptum implentes, paulatim introducti, ea postea facerent libcre& confidei
ter. Illi vero rursiis cum vidissent eum non permittere, Ut suam sequerentur volunta- θ ire, ista. seducti sit critiata spiritu timiditatis, & retroces critiat, extrema & accurata vitae , exmonaste forma obsiti pefacti. Cum ij autem reccilissent, fuit duinceps grex purus magisque profecerunt in sua exercitatione: ut frumentum quod in agris pulchre germinat,radi - citus ciuulsis ZiZanijs. Haec autem retuli, volens por viri inque Ostendere, quod sicut
mundanos nihil laedit, si aduertant, aulleritas monachorum, scd potius cis prodest: ira monachos nihil iuuaint neque preces, neque demissio Patrum, si in ipsis sint igna
'31. Quidam quoque confesti, r, Dionysius nomine,Ceconomus ecclesiae Tcntyrorum, qui erat amicus Pachomij, cum audi jisct cx aliquibus, quod qui alijs monasterijs ad ipsi ina veniebant, non sinebat versari cum iis, qui cum ipsb crant fratribus, sed manere in alio loco insoribus monasterij: ad ipsum accessit, magna assectus molestia: & ripstim grauius increpando disserens,ddit: Non recte facis, o Abba, qui non eandem in omnes fratres habeas allectionem. Is autem cum magna patientia grauem ferens repraehensionem, ei resipondendo dixit: Nouit Deus meum propositum, scitque tua
paterna affectio, me nunquam tuam voluisse animam molestia assicere, aut neglige- re. Quomodo ergo nunc auderem hoc facere, dc Dominum meum aduersus me thsattb.is. ilitare, qui aperte clamat : Qu'dcunque feceritis uni horum fiatrum meorum mini-
morum, mihi fecistis 3 Excipe ergo, o Pater, me tibi satisfacientem. Non enim hoc seci, o Pater, quod nihili faciam eos, qui huc veniunt: sed quoniam coenobium habet multos, qui recenter aduenerunt: quorum sunt diuersi mores, & nondum sei unt nec ipsiam quidem monachi habitum: inter quos sunt etiam pueri adeo simpli- lminiae v. ces, ut ne suam quidem norint dextram aut sinistram, existimaui magis expedi
358쪽
re, status seorsum agerent, & similiter ut qui accedunt, sint separati, & per se dogant. Hoc autem existimo potius esse honori ijs, qui ad nos accedunt, patribus S ista- tribus,Vt hora quidem orationis nobiscum congrcgentur, postea autem unusquisque suturi adeat locum,& illic quietem agat dc silentium, me videlicet propter Deum eis si muris ante ea, quae sunt necessaria. Haec clim ex ipso audiisset presbyter Dionysius, ei magis concessit,sciens eum omnia ex Deo agere,& valde laetatus ea defensione, lubens rediit ad suos. Qii clam autem mulier ex ijs, qua illic vitam agebant, cum laboraret profluuio ci=., sanguinis, qui morbus eam longo tempore detinuerat: intellexisset autem de Pa- inomio,cum esse pium dc religiosium,& vitam degere admirabilem: eiusque syncerum ac Lermanum esse amicum Dionysium, eum rogauit,ut eius misereretur,& tanquam necessaria aliqua de causa, accerserct sanctum in ecclesiam. Ille vero adductus precibus mulicris, eum statim accersij t. Cum autem accessisset, dc post orationem amplexus esset Dionysium in ecclesia sedit cum ipsb. Pauca vero cum sancto Pacho-inio disserente Dionysio confirmata & roborata mulier animi promptitudine, & credens ei qui dixit: Confide filia sides tua te saluam fecit: cum sciatim ci a tergo appro- ut is pinquasset, Atetigi:let cucullam,quae erat in capite eius, fuit statim curata: & cadens Tactu O. in iaciem nexis genibus ipsum Deum laudabat propter beneficia,quae per cius seruos fiunt in eos, qui credunt in ipsum. Ipse autem intellecta arte Dionysi j, benedixit mulie- hii 'mo .ri, ει rursus dijt in situm monasterium. bida mulier Cum autem postularet usus,ut ageretur fossa pro tutela monasterii, ipse quoque la- ς p 'borantibus iratribus opem serebat lubent illime, α cum magna graitarum actione. Aliquot vero pbst diebus quidam exercitator, Pater inultorum fratriina,qui etiam solebat irequentius ad ipsium accedere,venit ad ipsum cum vno fratre, propterea quod talis exorta cinet controuersia in silio mon. asterio. Is frater, qui una cum eo aderat, Vrg bat molestiam afferebat eidem Praefecto mon alteri j ut assequeretur dignitatem clericatus. Praefectus autem cum videret cum esse indignum tali munere,varie disserebat. utri vero no posset amplius ferre fratris molestiam accedit ad sanctum Pccho inium, de ei narrat quemadmodum res se haberet, peritiatum habens, cum solum csse soluturum iratris contentionem. Ille autem postquam didicit causam,dicit presbytero: Non venim,ut a me exquireres Dei voluntatem 3 Audi ergo me,& concede ci ibam petitiO- prudentianem, ne desperet. Fortasse per id abstrahemus eius animam ab inimico. Contingit i ' sexu enim virum quoque malum, si beneficio asticiatur, venire ad senium boni. Meliorum enim rerum desiderium,solet animabus minime dii solutis&ignauis esse veluti certum pigrius, quod se gerent ex virtute. Nobis quoque, frater, oportet hoc facere. Quae est enim ex Deo dilectio, in eo consistit. quod alter alterius moueatur misericordia. Cuin hoc rei pons iam accepisset Praeseditis,fecit quod fuerat iussus.Frater aure id,quod petierat,assecutius rei tersus ad sanctu cum lachrymis & multa complictione, in faciemq; cadens, confessi is est, dicens: Homo Dei, valde filisti in altum sublatus a Domino, ut qui vincas iii bono malum. Si enim non fuisses in me leni animo, sed adii ersus me dixisses aliquid, reliquiissem habitum,& a Deo suissem alienatus. Nunc autem benedictus es tu Domino, quoniam perte salua est anima mea. Cum ille autem eum iussi set surgere, Echortatus csset ut ostenderet vitam dignam proscisione, ne deteriorcs poenas lueret in faturo, cum complexus dimisit, deducens usque ad ostium monasterii. Eo vero adhuc stante, ecce vir cursim procul aduenies, procidit ad cius pedes,rogas cap. 3λα obsecrans ut eius filia,quae vexabatur a daemone, curaretur, a Christo ci data gratia.
Te autem, eo relicto stante loris, ingrcssiis est monasteriit, misitque ad eum per ianit rem dicens: Non cst quidem mos nobis loqui cum mulieribus: sed mitte ad me unam ex vestibus tuae filiae :& cum in nomine Domini nostri Iesu Christi ei benedixerimus, eam ruri iis renaiticiniis: S spero quidem sore,ut salua sat puella. Allatam autem tuti eam torve initiens sanctus, dixit: Non est eius tunica. Assirmante aute eius patre, & dicente eatri cile cius,dixit ei: Eam quidem illius ego quoque cile scio: sed non conscr- uita ilio insuatia castitatem, cuna profiteatur se esse virginem. Et ideo cum eam adspexi,scnsii l. tu peccata. non eno castam: S propterca dixi eam non esse ipsius. Promittat ergo tibi mre,ndesticeps P Ur in conseruet coram Deo: eitisque misertus clemens & misericors potitius, eam ian bit Com autem cum ira& dolore pater interrogasset filiam, con- inlicita. cum iureiurando dixit, se noli amplius ea esse facturam. Deinde siccam misit oleum: quo quidem cum usa sitisset in fide, statim fuit dimouia a
359쪽
sanata,& Deum laudauit,qubd cum saeuo daemone Vita quoque commutata,magnam castitatis curam gesserit in posterum. αρ ιν. Cum haec fama in omnem partem pervasisset,alius rursus suu filium,qui immanem habebat daemonem, quotidiE lugens,cium cum non posset ad sanctum dcducere, venit ipse genuflectens dc rogans,ut pro eo orarct. Is vero cum esset precatus, & illi panem dedisset, praecepit,vi tempore vescendi eum comedendum praeberet laboranti. Et ita, que estirienti pater panem obtulit.Daemon autem id sentiens, non permisit ei, ut ipsum gustaret,nec ut tangeret: sed cum multa alia accepisset,expleuit appetitum. Rursiue go pater eius, cum hunc panem accepisset,& minutatim uegisset cum minutissimis partibus casei, iniecit fragmenta in medium dactylorum, eaque Gla ei apposuit: ut actum ignorans,acciperet benedictioncm .ipse aulcm rursus ea aperiens,& humi iecit fragmenta,& dactylos abhorrens reliquit,volens nihil omnino gustare. Ciun ergo pater eius eum multis diebus reliquisset ieiunum, nihil aliud praeter hunc panem reliquit Benedicto in eius potestate. Is vero fame oppressus,ex eo sumpsit: & cum primum fuisset resectus,p nepHi t dormiit, & recessit ab eo malus spiritus. Tunc pater accepto, qui curatus erat,illio, ibi, inita . ipso accessit Deum laudans,qui per suos sanctos facit magna mirabilia, glo riosaque & insignia, quorum non cst numerus. Cap. o. Porro autem cum plurimas quoque alias curationes per se fideret hic beatus fieri rirtute sancti spiritus, corde non efferebatur, Habebat enim hanc quoque gratiam a . Dominoὶ sed manebat semper idem, cogitabundus & seuerus. Si quando autem pre- catus, petitionem non fuerat consecutus, hoc ei non videbatur nouum & alienum: sed diuinam illam dc magnam quam didicerat, doctrinam habebat semper in ore: Fiat,di- cens, Pater, voluntas tua. Theodorus autem, de quo paulo ante dictum est,cum esset . iunior, confirmabatur spiriti in omnibus imitans patrem, qui ipsum deducebat: qui quidem nulli erat culpae astinis. aut repraeliciationi: & proficiebat virtutibus, magno illi viro se submittens & cedens in omnibus, propter Deum, tanquam ipsi Domino. niam vero solet riplurimum anima contrarijs cxerceri ad patientiam, sepenumero Theodotu eum probabat in ijs,quae ipse praecipiebat,iubens quidem ci aliqua facere opera: delim obedientis de rursus cum iubens desistere,& vituperans ca, quae ipse faciebat, cum magna alacri- . tate animi transferebat ad alium, dicens non recte prius ab eo tacta cile,&indicebat cogitationem vanae de se persuasionis,qua sibi nimium placebat, cum co bellum gere re. Ipse autem paternam increpationem prudentcraccipiens, manebat minime cola, turbatus, nihil audens omninb contradicere, aut se apud eum defendere. Alijs vero verbis sibi fatisfaciens, dicebat: Est optimus artifex &probus Christis eruus. Multa at tem,quae apud ina peritos seruntur aliter, accipiunt a scientibus aliam correctionem. . Ego itaque peccator meipsium debeo lugere, donec Dominus cor meum dirigat ad 'bonum,& euadam dignus sanctorum patrum obedientia. Nam absque Domini a b lio, opera hominis,& quae in se est maxime fidiatia,cst puluis& cinis. 'Cap. t. Cum autem fratres aliquado profecti suent in quandam insulam,nomine Thrcam, ad metendum,& eis Theodorus pararet quae comederent, quodam die vcnit Pater ex opere, crat enim cum cis & laborabat morbo corporis .Ei verb horreti inieci t Them ldorus stragii lana vestem ex pilis contextam, nempe cilicium. Ille autem id valdE aegrE serens: Tolle, inquit,hoc a me & stoream mihi ini j ce, sicut mos est fratribus. Eo autem 'facto, rursus veluti oblitus exactae illius dc accuratae vivendi sorinae fcnis,accepit pug - vide sinat luna dactylorum & dedit ei, hortatusque est, et eis vesceretur. Ille autem id videns, dixit ' O lachrymans: Itane igitur frater, quoniam in fratrum labores habemus potestatein,&ca dispensamus,quae sunt eis necessaria, proptero idcbemus nos absolute & temere hquibuslibet frui indiscriminatim: aut praeter id, quod Vsus postulat, aut praeter icin-pus,aut praeter morem aliquid facere Vbi est ergo timor Dei 3 Dic enim mihi fiater: χPeruasisti omnia tuguria,& tibi persuasisti, non ei se in eis aliquos aegrotos 3 Ne fallaris, χTheodore. Perinde enim est in rc parua, atque in magna, se inique gerere. Illis enim, i Deo opem serente, lubenter sustinentibus ait lictiones,quomodb nos non feremus t Ea autem,quae sibi data fuerat gratia morbos probabat,quinam cshnt. Aperte enim scie- bat, daemones quavis ratione conari impedire fideles. Eum certe aliquando inuasit vehementissima febris in monasterio fuitque ieiunus quinque dies. Cum autem intellexisset hanc esse artem maligni, qui semper vult fad- 'ctis a serre impedinaciatum, non intermisit surgere ad preces: sed Deo, quem desiit rabat, vehementer supplicauit: statimque morbo leuatus, in corum, qui seni erant, s atrum l
360쪽
fatrum mensa consedit, Deo agens gratias, qui ci concesserat, ut posset discernere, que sunt prestantiora.Cum verb talis esset, nullo modo curam negligebat qgrotorum: Ied erat bonus demitericors in fiat res,li ullus alius. Iam vero cum vidisset Dei prouidentia multiplicari fratres, & in archum cogi mo- Cap. i. sterium,traduxit ex ijs aliquos in vicum, qui dicitur Pibi: dc extructo illic monasterio, spraesecit oeconomum,ut dispensaret quae opus erant fratribus. Cum autem eis scripsisset regulas,& arrham dedisset orationem, & plurimas spiritales adhortati nes, eisque accurate praecepisset, ut nullus eorum vel verbo,vel salio 'omnino laederet prorirnum, sed sequeretur unusquisque praescriptum exercitationis, quoniam & apud Deum M apud homines ordo est in honore: curam gerebat senex visitans assidue, noctuque diuque, haec duo monasteria, uti seruus principis pastorum Christi Domini, de Seruatoris animarum nostrarum. Rursus autem multiplicatis in secundo monasterios tribus, post aliquod tempus ad eum venit senex aliquis, qui se maxime cxercebat, nomine Eponychus: Qui ipse quoque erat praesectus alterius monasterij antiqui ilii O- rponrohe, rum iratrum & periectorum. Is magnum rogabat Pachomium,ut ipsium assumeret,& Abb sibi coniungeret: & cius monasterium,quod dicebatur Chenoboscia, ipsius quoque atres acciperet,&suo coniungeret monasterio. Ille vero ei acquiescens, illuc quinque fratres adduxit ex proprio monasterio. Cumque Deum pro eis orasset,&praecepisset fratribus,qui prius illic erant, ut hi suas omnino regulas sequerentur: & cis quoque formas pro more praebuisset,& cis constituisset, ut viverent coniuenienter regulis primi monasterij ipse Domino agebat gratias propter salutena fratrum.Eodem modo rustis rogatus a fratribus. qui degebant in monaisterio Muchon se, ut corum curam post Deum susciperet, celist pater: δc cum eis quoque fecisset easdem constitutiones, α eos cooptasset inter proprios fratres, ipsos etiam commendauit Domino, qui facit mirabilia, dc eos qui volunt salvi fieri tradit & committit si iis sanctis. In hoc monasterio erat quidam antiquus & valde sanctus, diligens Dominum, no- cap. 4
mine Ionas, exercitator periectissimus,cuius etiam vivendi ratione ad multorum utili- Iorias, setatem, Deo adiuuante, narrabo. Nam cum magnus Paesiona ius studiose ac diligenter
in unoquoq; monasterio costituisset fratres potentes sipiritu ad reliquos gubernandos, molita .ipieque certis interiectis interuallis ' visiitaret monasteria dc illuc quoque venisset: dum ipse ingrederetur in monasterium,stabat ficus alta admoduni,in qua solebant quidani pueri clamasscendentes, ex ea sumere fructus Jc comedere. Cum hoc autem vidisset ille magnus, Sc ei appropinquasset, videt spiritum quendam immundum, qui sedebat seper ipsam. Cum vero cognouisset hunc esse daemonem gulae, dc exploratum habui L Daemon tu sit hunc este, qui maxime decipiebat iuuenes, vocat praedictum fratrem, qui erat ho tulanus monasterij dc dicit ei : Excinde starer hanc ficum. Est enim indecorum camsarein mcdio monasterii, propterea quod ea afferat offensionem ijs, qui cognitione nequaquam sunt stabiliti. Is autem cum hoc ali dijsset, magno dolore est affectus, dc di citilli magno: Nequaquam o pater: magnum cnim fiuctum sistemus ex ea percipere. Cum eum autem vidi isset allectum molestia, sciretque eius vitam admirabilem & utilem noluit quidem cum amplius cogere, ne alliceretur maiori tristitia. Sequenti vero his, sibi die vita est arbor adeo sicca,ut nec solium viride, neque Ductus in ea omnino inueni-to arescit. retur. Cum crgo vidisset beatus Ionas sita enim vocabatur senex; id, quod factum sumta maiorem accepit dolorem ex inobedientia, qubd, cam dixissiet sanctus, non eam statim omni studio Salacritate animi excidisset. Is cum octogintaqxi inqiae annos egisset in monasterio, dc vitam exercuisset admo- Car. 6. istri honestam & venerandam, lusque horti curam gereret, dc Dugiferas ipse plan--t et arbores, nullum unquam Omnino fructum giastauit usque ad mortem, omnibus x' fiatribus, hospitibus,dcijs,qtii circula circa incolebant, vescentibus fiuctibus usque adsitietatem. Indumentum a uicin cius erat hitiusmodi: Cum tres solas ouis pelles coniunxisset,ijs solis suit contentus ad omnem amictum corporis, nihil aliud indu- v a cera, nec hycnic, nec antate. Habebat vero unum lcbito nena, quo induebatur tem p redivinorum M intemeratorum sacramentorum corporis Domini nostri Iesu Chri-li 2 imprim vim communicassiet cum rursus exuebat oc reponebat, mundum se tum octogintaquinque annos. Quid sit autem corporis quies, nesciebat quidem, dioseliala Cotcr semper operabatur, dc cum magno studio dc animi alacritate. Sed se heom ali QMid unquam sumpsit: sed toto tempore vitae suae cruda olera com-. -- crebant autem quidam ex fratribus, quod nec pin