장음표시 사용
331쪽
que adhuc assequi potui,ut te ad deos cduerterem. Nunc igitur scito, hodierno diere. rum tuarum finem futurum. Idque ciun dixisset, ad cum locum properabat, in quo
Christi martyr certamen suunt consecturus crat. Celeriter igitur ad locum peruenit, qui Drizipera vocabatur. Sedit vero in si ablimi quodam loco ultra fluuium Erginam, ad orientem solem conuersus. Cumque Alexandrum accersivisset: En, inquit, finis tuus hodierno die praesto est. Iubeo corpus tuum in fluuium prothei, ut semilla, quasi δxi aquis carnes tuas consumant. Gratias,inquitNςaanderitibi agam, Tyranne, simo uia vere facies quod dixisti, Ut eripiat me Dominus de manibus tuis iniquis. His audici ratiam sententia aduersiis illum Tyberianus pronunciauit. Cumque quatuor militibus eiici securi seriendum tradidisset,illos dimisit & illinc abi j t. αν. i. Milit igitur illum appraehenderunt,&ad dexteram partem eius viae ad Borean vergente sustinabant,ut facerent quod ius It sucrant. Beatus vero Alexander cum huc atque illuc circunspexisset,& turbas,quae ad eius spectaculu conuenerant, vidisset, otiit a carnifice,ut Dei orandi facultatem ei praeberet: idque tam carnifex concessita, aquam petiit. Tunc unus cx ijs, qui ad spemculu Venerant, vase quodam aquam etauio Ergina celeriter ad beatum Alexandrum attulit. Ille verb manus & faciem lauti, Totum eor ac totum corpus Cruce ter signauit,& ad Orientem conuersus: Gloria, inquit tibis 'ra ' Deus patrum nostroru,Abraham,ILacdc Iacob, quem omnia contremiscunt&ado.
sarum rerum Deum corporeis oculis non spectabilem, incorruptum & inuiolaturaphini magno cum timore adorant, qui non audentes erectis oculis te intueri, obri mant: Sanlius,Sanctus, Sanctus: plena est omnis terra gloria tua. Sol ipse per aethes quadrigam sua ducens,tibi benedicit. Terra & homines,qui in terris stant, iumentast omnis spiritus tibi gloriam canunt, qui solus es in omnia secula Pater, Filius,&Spirita sanctus. Recordare, Domine,illorum,qui te metuentes,tibi grati sunt,& Lanctum n, men tuum decantant.Ne despicias me,Domine benignis limeseruum tuum peccato. rem & indignum. His dictis, se ad eam turbam, quae illuc venerat, conuertit ac disj: Admoneo vos fratres & patres, Deique mei nomine Vos hortor, ut labores meos te cordemini, quos pati non recusaui. neque enim piger fui pro nomine Domini strustri Iesu Christi, ut propitius stat peccatis meis, S genti nostrae, quoniam misericon est & clementit limus ipse Dominus Iesus Christus. Scitis enim, fratres, quantum iterfecerim cum impio & iniquo Tyberiano, qui per tota viam nunquam mihi parcita, multos cruciatus in me intulit.Sed haec omnias distinui propter nomen Domini nosti Iesu Christi,ut cursum meum perficerem,&Tyrannum contra me bellum gerente dc diabolum concertantem superarem: ipse enim filii adiutor Tyberiani. Cumque haec turbis dixisset, ad carnificem conuersus: Mane,inquit,state pari o iantari Deum orem: ac, ne is genibus,ita Dcu precatus est: Domine Iesu chi, iam iiisqu4 ste, exaudi seruuin tuum, qui nominis tui causa laborauit,& da gratiam corpori meo, gladio feti. H quo loco illud repositum fuerit, illic signa, prodigia & curationes ad tui nominis ςR gloriam edantur. Statim autem vox haec e caelis demissa est : Quscunque peiijsti, i Iectedc persecte martyr Alexander,omnia faciam, neque quicquam denegabo. lassi vero veni, & cum patribus tuis requiesce: paratum enim est tibi Regnum caelorum teque Michael Archangelus cxcipiet, coronam recepturum,quam concupiuisitati voce audita, beatus Martyr surrexit e terra, dc milites hortatus: Cito, inquit, iratro, facite quod iussi estis. Caelestinus autem quidam sic enim appellabatur unus ex th, qui
illic stabant, ei dixit: Ego sum, Martyr Christi, cui negocium hoc impositum est : ista
precare Deum pro me, ne mihi peccato ea res sit. Tunc beatus Alexander: Ag Ea quit, fili, fac quod iustiis es: peccatum enim non est lacere, quod iussus ita eris. Hoc cum ille dixisset,gladium eduxit Laelestinus, & linteo sumpto,oculos beati Alexandris 'se '' contexit. Clari vero illum percutere voluissset, Angelum assistentem vidi neque a Maese. plius ausus est manus in ipsum inferre. Tum beatus Alexander: Age, stater, ne quo iussiis cs. At carnifex: Timeo, inquit, serve Dei: Video enim viros quosdam terribilo circa te stantes. Tum beatus Alexander Deum ita precatus est: Domine Iesu Christe da, ut hac hora martyrium complere possim. His precibus ad Deum millis, Angeli phrumper ab ipsb recesserunt.Itaque carnifex Alexandri caput gladio abscidit: eius Moladio pedi beati viri animam Angeli ad caelum sustulerunt, Deum ipsi ina magna voce laudanto, turbis omnibus, quae illic erant, audientibus. Itaque beatus Alexander martyri
332쪽
Eius autem mater cum properans ad eum locum venisset,qui Zorolus dicebatur, Cur 'uaerens a militibus Tyberianis : Vbinam, inquit, cist filius meust Tum illi viatis e militibus respondit: Sententia hodie filio tuo decreta estin loco quodam, qui appellatur Dciai pera: distat aute hinc locus ille ut opinorὶ fere decem & octo milliaribus. Cum igitur mater rem ita se habere didicisset, publicam viam ingressa, venit in eum locum, qui Driespera nominabatur. Dum vero iter faceret ac lamentaretur, &, tanquam bos aliqua proprium vitulum quaerens, ingemisceret, occurrit millitibus. Illi enim cum sancti Martyris caput abscidissent, eius corpus in fluuium proiecerant. Diuina vero prouidentia factum est, ut quatuor canes in fluuium illum Venirent, & nlustre mi sancti Martyris corpus inuentum, e fluuio extraherent, sitisque linguis illud lamben- raculum. res, ac prope sedentes custodirent. Vt autem beati Alexandri mater duobus milli xibus prope locum illuni venisset, in quo Martyris corpus sit tum erat, duo illi canes accurrentes, ipsi obuiam Venerunt, & uterque, unus a dextera parte, alter asinistra, mulierem ipsam ad eius filium recta deduxerunt. Illa vero sancti Martyris corpus accepit,& unguentis multis ac preciosis linteis inuolutu, deposuit in monumento quodam insigni ultra fluuium Erginam, occidentem solem versus, quemadmodum Spiritui sancto visum fuit. Postea vero, quam Spiritum sanctum adiutorem habes, omnia,
quae cupiebat, expleuit, Domini nostri Iesu Cluisti praestante gratia, Angeli multi una
cum ea psalmos canebant. Magna vero quaedam miracula beatus martyr Alexander edens, adiuuat eos, qui Cap s.
Vexantur,& his,qui diuturnis morbis amiguntur, curationem affert, Christi Ope auxili- : ante, cuius ipse particeps factus est. Martyrium autem compleuit lanctus Alexander opemi, in xiij. die Mensis Maij sub Tyberiano illo homine valde impio, imperante Maximiano, la magna iniquo & impio tyranno, in nobis autem regnante Domino noltro Iesu Christo Saluatore: Cui gloria dc imperium in secula seculorum, Amen.
. Apparuit autem sanctus Alexander,completis rebus omnibus,matri suae, eique di- Cap. . acti: Bene, mater, laborasti, & per totam viam defatigata es, ut proprium filium sequereris. Det tibi Dominus meus Iesus Christus in Regno sito, ut mecum una mercedem habeas. Ne igitur moerore assiciaris: sed pueros tuos tecum habens, cum pace redeas in locum tuum: spero enim 1 Domino meo Iesu Christo me impetraturum este,ut cito te quoque assii malineum locu . in quo ego sitam. Haec cum beata illa Poemenia audiuisset, & Dei gloriam celebras ipsi gratias egisset,una cum pueris sitis laeta reuersa est, Persiasum illud habens, quod beatum Alexandrum Domino nostro Iesu Christo magnum donum obtulisset. Magna igitur gratia eo in loco inest, ubi repositae sunt sancti c. dc gloriosi Martyris preciosae reliquiae, in gloriam & laudem Christi Dei nostri: quoni---imiam ipsi gloria estin secula seculorum, Amen.
DE s. SERVATIO TUN GRORUM EPISCOPO,
EX GREGORII TVRONENSIs HISTORIA
Francorum : Lib. 2.cap. ΦF. I 6. . V L T AE haereses eo tempore Dei Ecclesias impugnabat,
de quibus plerianque vitio diuina data est. Nam&Atha . naricus Gotthorum rex magnam excitauit persecutio- Mia, ἡ nem: qui multos Christianorum diuersis poenis affectos, niuntur. gladio detruncabat. Vnde factum est, ut exigente iudiciori Dei, propter effusium iustorum sanguinem, regno depel- leretur, & esset exul a patria, qui Dei Ecclesias impugna-dbat. Sed ad saperiora redeamus. N Igitur rumor erat,Hunnos in Gallias Velle prorumpere. Cap s./Erat tunc temporis in Tungris oppido Seruatius, eximiae sanctitatis Episcopus, qui vigilijs ac ieiuni js vacans, crebro lachrymarum imbre perfusius, Dei misericordiam deprecabatur, ne unquam gentem hanc incredulam, seque semper indignam, in Gallias venire permitteret. Sed senti
ens per spiritum sanctum, pro delictis populi hoc sibi non fuisse concessum, consi lium habuit petendi ribem Romam, scilicet ut adiunctis sibi Apostolicae virtutis patrociniis, quae humiliter a Deo flagitabat, facilius obtinere mererctur. Accedens Fergo ad beati Petri Apostoli tumulum, deprecabatur auxilium bonitatis eius,in mul ',
333쪽
ta abstinentia, maxima inedia se consiumens, ita ut biduo triduoque sine ullo cibo &potu permaneret,nec esset interuallum aliquod,in quo ab oratione cest uet. Cumque ibidem permultorum dierum spatia in tali afflictione moraretur, seretur -Pςx ' ς beato Petro Apostolo accepisse responsum: Quid me vir sanctissime inquietas renim apud Domini deliberationem prorsus sancitum est Hunnos in Gallias asuenire, easquc maxima tempestate debere populari. Nunc igitur sume consilium memum,accelera velociter,ordina domum tuam, sepulturam compone,require linteami
na munda. Ecce enim migrabis a corpore, nec videbunt oculi tui mala, quae facturi sunt Hunni in Galliis,sicut locutus est Dominus Deus noster. Hoc a sancto Apostolo pontifex responsio suscepto, iter accelerat, Galliasque Ve lociter repetit: veniensque ad urbem Tungrorum, quae erant necessaria sepultura secum citius leuat: valeque dicens clericis ac reliquis ciuibus urbis, deninaciat cum fletu & lamcutatione, quia non visuri essent vitta faciem illius. At illi cum eiulatu magno & lachrymis prosequentes, supplicabant humili prece, dicentes: Ne derelinquas nos, pater sancte, ne obliviscaris nostri pastor bone. Sed cum eum fietibus reuocarea ita . possent,accepta benedictione cum osculis,redierunt. Hic verb ad Traiectensemri misi urbem accedens, modica pulsatus sebre, recessita corpore : ablutusque a fidelibus, lux, iuxta ipsum aggerem publicum est sepultus. Cuius beatum corpus qualiter post multorum temporum spatia sit transtatum, in libro miraculorum scripsimus. nempe de Conse rum gloria, cap. 2.)
P Igitur Hunni, a Pannonijs egressi, ut quidam serunt in ipsa sancti Paschae vigilia ad
Metensem urbem omnia depopulando perueniunt, tradentes urbem incendi O, popiminore gladii trucidantes, ipsosque facerdotes Domini ante sacrosancta altariani, &e. perimcntes.Nec mansit in ea locus inustus, praeter oratorium B.Stephani primi ina tyris ac Lcuitae. De quo oratorio quae a quibusdam audiui, narrare non dissero. Aiunt enim, quia priusqu1m hi hostes venirent, vidisse se virum fidelem in visit quasi con&rentem cum sanctis Apostolis Petro ac Paulo beatum Levitam Stephanum de hoc excidio,ac dicentem: Oro domini mei ut non permittatis obtentu vestro Metensem urbem ab inimicis exuri: quia locus est, in quo paruitatis meae pignora continentur: sed potius sentiant populi aliquid me poste cum Domino. Quod si tantum facinias populi si percreuit, ut aliud fieri non possit, nisi ciuitas tradatur incendio, saltem vel hoc oratorium non cremetur. Cui illi aiunt: Vade in pace, dilectissime frater: orat rium tantii in tuum carebit incendio: pro urbe vero non obtinebimus, quia Domini cae sanctionis sententia super eam iam procellit. Invaluit enim peccatum populi, dcclamor malitiae eorum asscendit coram Deo. Ideo ciuitas haec cremabitur incendio. S. tes m Vnde proculdubib creditur,quia horum obtentu,urbe vastata,oratorium perimanseri εἴ uis illaetaria. Hactentis ex Gregorio Turonensi: cuius quidem ea, quae de Metensi urbe h sim. bet, idcirco huc adscriptimus, quod pertineant ad eam reuelationem, quae Romae sa-
est beatissimo Seruatio de Galliarii excidio. Iam quaedam subiiciemus ex eiusdem Gregorij Turonensis libro,quem de Consessorum gloria scripsit,cuius caste 7a. haec
Seruatius vero Tungrensis Episcopus tempore Hunnorum, cum ad irrumpendas prorumperent Gallias,fiatile memoratur,qui & sepultus resertur iuxta ipsi ina pontem Videre ad aggeris publici: circa cuius sepulcrum quantiis nix defluxisset, nunquam tamen ina mi RG - mo quod superpositum erat humectabat: & cum loca illa ni ij fiigoris gelu ligem tur, & nix usque in trium & quatuor pedum crassitudinem terram operiat, tumulum ullatenus non attingit. Datur enim intelligi, veru Israelitam hunc esse. Nam illis inter Esed.i . muroS aquaria, aquae non erant perniciei, sed saluti ita dc circa iusti huius tumulum nix decidens,non humoris causa est, sed honoris. Videasque in circuitu montes niveos
eleuari, nec tamen attingere icrminu monumenti .Et non miramur, si terra operiatur
nive: sed admiramur, quod attingere ausa non est locu beati sepulcri. Plerunque etiadeuotio studiumque sideliti oratori u construebat de tabulis ligneis levigatisque, sed protinus aut rapicbantur a vento, aut sponte ruebant. Et credo idcirco ista secta est. donec venirct, qui digna aedificaret fabricam in honore antistitis gloriosi. Procedente Monniphus vero temporc adueniens in hanc Urbe Monulphus episcopus, templum magnum ineptiis PM cius honore construxit,composuit ornauitque, in quod multo studio & veneratione tranflatu corpus,magnis virtutibus pollet.Haec Gregorius Turonesis, antiquus & gr uis author.' clare aut Seruatij Tungroru episcopi meminit etiam Seuerus Sulpitius
334쪽
Historiae sacrae libro a. Seruationem eum vocans. Meminit etiam eius Athanasiis in Apologia ad Constantium: ad quae loca lectorem rcmittimus. Quae autem in Chronicis suis de eodem annotauit Sigebertus monachus,ea huc adscribemus. Seruatius decimus Tungrensis Episcopus,Domini nostri Iesu Christi consanguine- Ad annumus, non Qtum ex eo, quod voluntatem Dei patris iaciebat, sed etiam secundum ristia M. nem. Qis natus quidem in Persiide, filius fuit Eminita, cuius pater fuit Eliud frater Eliet belli,quae peperit Iohannem Baptistam. Mater vero Eliud & Elizabeth Esimeria,sororii aut Annae,quae genuit Mariam matrem Domini. Et rursus: Attila Hunnorum rex, Vualameris Ostrogoti horum regis & Ardarici Gepidarum Ad annum regis& multarum Aquilonarium gentium sibi subiectarum auxilio fultus, a Panno- 4n. iiij segressius, Occidentale imperium invadit cum quingentis millibus armatorum. Et primo per totas Gallias per eos tanta cfferbuit Dei indignatio, ut nullam omnino ciuitatem, castellum vel oppidum aliqua ii surore corum potuerit tutari munitio. Et Hunni k, post palica: Hoc excidium Gallijs impendere Seruatius Tungrensis longe ante in spi Gabricii praeuidcrat,& Romae a Petro Apostolo hoc iudicium Dei ineuitabile fore didice. rat. Ideoque relicta Tungrensi urbe, qi euertenda erat,ad Traiectum sedem Episco palam transposuit.
VITA SANCTI IOHANNIS EPISCOPI SILE
TIARII LAURAE ABBATIS SABAE, EX SIMEONE ME taphraste. Scripta est autem a Cyrillo monacho eius .equali, qui retiam Subae Abutis vitam consscripsis. Solum autemsertab is Meta
.RIMUM mihi propono dicendum de Iohanne Abbate u Maii.' Laurae, beati Sabae Silentiario, ut qui & tempore & vitae C-P splendore omnes alios antecedat. Hic ergo illuminatus pater noster Iohannes, ducit quidem Originem ex Nicol poli,quae est in Armenia, natus ex parentibus,qui nomina- bantur Encratius & Euphemia. Erant autem insignes opi- bus& claritate generis, multosque praeclare magistratus - gesserant,ducesque suerant exercitus, & populi rectores, in aula regia magnam habuerant potentiam. orum
res plurimas pulchre gestas Byzantini narrant & Armeni, - - a quas quidem lubens praeteribo, ne a prooemio afferam si fietatem : illa sola de eo narrans, quae sunt propemodum nota omnibus, qui illum
Natus est itaque,ut ipse mihi narrauit, octauo mensis Ianuarij, septima indictione, cirri quarto anno Imperij pij ac religiosi Martiani. Cumque essent Christiani, qui eum g
nuerant, fuit Christiane cum suis fratribus educatus. Cum autem praeterijsset aliquantum temporis,dc essent consummati in Christo eius paretes,& diuisae essent parentum sicultates, hic vir diuinus Deo seipsum consecrauit, dc aedificauit in ipsa Nicopoli ecclesiiam semper laudandae& semper 'virginis Mariae, & huius Vitae rebus renunciauit, Iit mori, octauodecimo anno suae aetatis. Assumptisque decem fratribus, qui volebant esse sal-ς uis, ut illic construxit coenobium. Toto autem teinpore siuae iuuentutis multum positit studii viventri imperaret,&superbia contemneret.Vt qui sciret quod ventris quidem satietas nesciat vigilare,neq; esse temperans,& quiete minim E patiatur superbia. Absque vigilijs autem, castitate dc humilitate nihil potest recte gerere exercitatio. Sic ipse quidem in iuuenili aetate contendebat, ut mente seruaret minimEsublimem,& serni nem nulli repraehensioni affine, ut qui diuino esset sale conditus. Eos aute,qui erant ei sibi ecti,verbo&opere componebat, ac formabat ad se recte gerendum in exercitatiuone: neque eos onerans iugo regulae, ut qui recenter .compacti fuerant: nec permittens ut manerent ociosi,& se nullo labore exercerent: sed eos paulatim ducens, dc di, uinis fluentas irrigans, effecit ut Ductus producerent pro dignitate suae vocationis.' Cum autem intrasset trigesimvsoctauus annus suae aetatis, quae in eo resplendebat, Sebastiae Metropolitanus a bona eius lania commotus, & a ciuitatis,quae dicitur Colonia, habitatoribus rogatus, cum eum tanquam ad rem aliam accersivisci, ut qui
335쪽
pum,dictae ciuitatis mortuo Episcopo. Cumque sic Pontificatum suscepisset inuitus, monasticae disciplinae non mutauit regulam,sed decertabat in F piscopatu, tanquam in
monasterio, ut qui maxime vitaret balnea, nec se unquam lauaret non solum cauens Pudicitia ne videretur ab alio, sed etiam ne seipsiam rideret nudum: in animo cogitans Adae nu- - ditatem,& quae scripta erant in illa parte: & existimabat tae unam ex maximis virtutibus,nunquam lauari: & ut semel dicam,omne studiu ponebat, ut Deo placeret in icii nijs,dc orationibus, & castitate corporis, S puritate cordis, cogitationes semper pii gans,& omnem,quae extollitur,altitudine aduersus Dei cognitione. Quin etiam frater P g'mi eius Pergamius, qui apud utrunq; Imperatore, nempe Zenone & Anastasii, in magna si mi istimatione,&plurimos gelist magistratus,ab eius virtute illustratus,omne adhibbebat studiu,ut Deo placeret. Itide & eius patruelis Theodorus scriba vel clariss mus. cum huius sui patrui,qui in virtutibus cissenuerat, fama audiret,& per auditione suam illuminaret animam,Deo valde placuit cu tota sita familia Qui quide Theodorus nite apud omnes, nempe Senatum, S inprimis pium nostrum Imperatorem Iustinianum, propter prudentiam & vitae honestatem, rectamque fidem & misericordiam, habetur in admiratione.Atq; liaec quide postea. Ego autem redeo ad temporis cosequentiam. p 3- Cum hic ergo diuinus Iohannes transegisset iam dcccm annos in Episcopatii, ac dit ut maritus 1broris eius,qui vocabatur Pasinicus,Armeniorum haberet administra. tionem: qui instinctu satanico incipit damno afficere dc conturbare eam, quae illi crodita fuerat,ecclesiam: Ijs quidem, qui eam administrabant,non permittens, ut ecclosiasticarum rerum curam gererent: Eos autem, qui intra eius fines confugiebant, vi avellens,&ius asyli soluens ac violans. Qui cum saepe rogaretur Dei seruo, cuadobat deterior, Maria cius sororciam mortua. Cum aute ex eo vir iustus ingrauita imam incidisset afflictionem,cogitur venire Constantinopolim. Cum vero illic fitisset,& quae erant eius ecelesiae utilia peregisset circa finem Imperij Zenoni Euphemio Archiepi scopo Constantinopolitano pro ipi b decertante, Deo gratum init consilium: ncmpe ut in sanctam secedat ciuitatem, &per se quiescat ab omnibus huius vitae iam e s.Cumque dimisisset eos qui cum ipso erant, presbyteros & clericos, ac diuinis iust sAbit virian peractis,& omitibus inscientibus, solus nauem siccndisset,venit Hierosolyma, M ira,' H ς φ primo sanctς ciuitatis gerocomio.In quo gerocomio est oratorium sancti Martyris Georgij. Cumque illic fuisset,& mundanam illic turbam adspexisset, magno an mi dolore est affectus, Deumque rogauit cum lachrymis,ut deduceretur in locum sibi gratum, & quietum, & aptum ad salutem consequendam. Postquam autem in dicto gero contio mansit venerandus pater noster Iohannes, in fundendis noctu ad Deum precibus versans longo tempore, cum Vna nocte ex omnibus solus gerocomij impii Visi*HM uium& cauuin suspexisset, adspicit repente stellam lucis, quae habebat figuram criaris,& ad ipsum veniebat: & audit vocem ex illa luce dicentem: Si vis esse saluus, sequere hanc lucem. Is autem cum credidisset,protinus est egressus,& illam lucem secutus, nil in maximam Lauram sancti patris nostri Sabae,cum eo tempore esset Hierosolymi, itanae ecciesiae Pontifex Salustius,quartadecima indictione,tricesimooctauo suae aetatis Ecclesiet d. arino.Quo quidem tempore a Deo constructae maximae I aurae ecclesiae celebrata simi Q encaenia seu dedicatio. Anastasius autem, mortuo Zenone, susceperat Imperium, eum audiui sua lingua narrantem. p.s. Cum venisset ergo ad maximam Lauram, inuenit beatu Sabam: qui habebat conuentum centum & quinquaginta Anachoretarum, qui degebant quidem in magna penuria eorum, quae ad corpus pertissent, erant vero diuites spiritalibus grati j s. Cum eum autem suscepisset beatus Sabas, tradit eum Laurae oeconomo,ut ei mandaretiit ministerium unius ex arcarijs,ignorans thesaurum, qui erat in eo reconditus. Ne mir tar autem quispiam venerabilem senem Sabam latuisse thesaurum bonorum factoruIohaonis: sed potius is reputet, quod quando vult Deus suis sanctis reuelare, ij sunt prophetς. ando vero noluerit reuelare, vident ad omnium similitudinem. Fertque .Reg. . orationi testimonium propheta Elissetis, dicens de Sunamitide: Tristis est anima eius, Degit in & Deus id me celauit. Diuinus autem Iohannes omnem implebat obedientiam, Oeconomo& reliquis patribus inseruiens cum omni humilitate, promptitudineque &alacritate animi, aquam ex torrcnte asserens, coquens iis qui aedificabant, eisque inibnistrans in lapidibiis & caeteris ministerijs aedificationis quando construebatur Laurae Xenodochium. Secundo autem anno eius in Lauram aduentus, purgato castello ab
habitatione d monum,ut iam a me dictum est in vita sancti Sabae, multum cum patre nostro
336쪽
DE s. IOHANNE EPISCOPO SILENTIARIO. avrnostin Saba hic laborauit clim quibusdam alijs, ut ipse mihi narrauit. Quo temporeian tias quoque Abbas Marcianus per diuinam reuelationem ad cos mi ut alimenta, cilirientes&nihil habentes, quod esset ad vitam necessarium. Cum vero tempus mu-i rationis ministeriorum venisset in prima indictione, qui creatus fuerat Oeconomus, i hoc magnum lumen praeficit excipiendis hospitibus & culinae. Quod ministeriu cum 'alacri & laeto animo suscepisset,omnium patrum curam gerebat, cum omni humilitate & mansuetudine unicuique ministrans & inseruiens.
Cumque is hoc obiret ministerium,accidit ut conderetur coenobium,quod Vergit Cap. ad septen trionem extra Lauram: ut qui vitae mundanae renunciabant, in eo prius mo-
nasticam accurate docerentur disciplinam: deinde sit cin Laura habitaret, cum ritam' coenobiacam perfecte didicissent, beato Saba aflirmante & dicente, quod sicut flos
fructum praecedit, ita vita coenobiam vitam anachoreticam. Cum hoc crgo coenobi- um construeretur, cogebatur hic vir iustus,qui hospitum excipiendorum curam germbat, pr er alia Xenodocliij ministeria, coquere artificibus,dc secu do ferre oncra,poritareque cibaria,&reliqua ad eos,qui laborabant, qui plusquam decem stadia aberant' a Xenodochio. Cum autem hoc anni esset impletum ministerium, omnibus patribus aedificatis ex eius moderatione, &honestate,&sipiritali prudentia, dat ei rater noster n. i ;ri
Sabas cellam ad silentium.Venerandus itaque Iohannes, accepta cella,cum iussus es- - o Gict ille mansit tres annos per quinque dies hebdomadae a nullo omnino hominei ς' ius neque aliquid sumens.Sabbato autem & Dominico ante omnes intrabat ecclesiam,& exibat omnium ultimus,stans cum grauitate,& timore, & omni pietate ac reuerentia, implensque psalmodiae regulam, prout dictum est in psalmis: Seruite Domi no in timore,& exultate ei cum tremoreaanta vero ei aderat compunctio, ut ipse vehenienter lachrymaretur in tempore incruenti sacrificii, & non post et sie continere: Iherufi uri adeo ut patres, qui videbant gratiam lachrymarum,obstupescerent, dc laudarent De Mii saerbum datorem bonorum. Impleto autem tempore triennij, praeficitur Laurix Oecono- mi eumque Deus adiuuat in omnibus: benedictaque fuit Laura : creuitque valde conuentus eius ministerio. Cum autem Quin implesset ministerium, voluit beatus Sabas eum ordinare,ut in c p. r. tute praeditum&persectum monachum. Cumque eum accepisset, & duxisset in sanctam ciuitatem,sexta indictione,adduxit ad beatum Eliam Archiepiscopum. Cumque narrasset eius virtutes, rogauit, ut ordinaretur presbyter. Et Archiepiscopus quidem, cum haec de eo audiuisset,procedit ad sanctum cranium,VOlens eum proprijs ordinare manibus. Cum vero hic magnus pater sic teneretur, Vt non posset effugere, cum ea,
quae sibi inerat, sapientia dixit Archiepiscopo: Venerande pater, quoniam me quaedam oportet dicere, rogo, ut tuae beatitudini ea seorsum exponam : dc si me dignum esse existimaueris,accipio ordinationem. Cum eum autem assumpsisset ad asscensum lancti Golgotha, dicit seorsum: Parce vitae meae, rogo tuam sanctitatem,& nemini an nuncies mysterium, ne ego ab hac recedam regione. Cum is autem pollicitus esset, di- elis Micio xit : Ego pater,sum unius ciuitatis ordinatus Episcopus, sed propterea quod multipli cata esset mea iniquitas,procul auiiij,& habitaui in iblitudine,expectans Dei visitati onem. Iustum autem esse putaui,dum sium adhuc robusto corpore, ministrare & serui xc patribus: ut quando ero imbecillus, minime condemner,si mihi ministrent alii.
u Cuinque haec audijsset Archiepiscopus,& esset admiratus, vocat beatum Sabam,& di s cit: Quaedam mihi secreta confidenter aperuit, di fieri non potes ut ipse ordinetur. , Sed ab sodierno die silebit, ei nemine molestiam exhibente. Et cum haec quidem so lum dixisset Archiepiscopus,eos dimisit. e Beatus vero Sabas magno animi dolore affectus, secessit circiter triginta stadia a Cira. 1 maxima sua Laura, ab Occidente Castelli in sipeluncam, ubi postea construxit coeno bium. Cumque se pronum in terram deiecisset coram Deo,dixit cum lachrymis: Cur Domine, me tantum despexisti ut ego deciperer, & putarem sacerdotio dignum esse. Iohannem 3 Et nunc Domine de eo quid sit, mihi aperi: tristis enim est anima mea
ique ad mortem; an vas, quod a me fuit existimatu sanctificatum, & utile,& divum,
. quod diuinum susciperet unguentu, sit inutile coram tua maiestate.In his & huiusmodi eum lachrymis sermonibus totam noctem traducente beato Abbate Saba, Angeli- bi giis hi ca quaedam apparet sorma,dicens: Non est inutile vas Iohannes,sed vas electionis.Epi- tusimiela
scopus autem iam ordinatus,non potest fieri presbyter. Et eousque quidem fuit visio. Pater veris noster Sabas, ut qui Dei apparitioni dc visioni Angelicae esset assilietus, sitia .
337쪽
non timuit,sed laetitia affectus,venit in cellam diuini Iohannis,& eum coplexus, dixit: O pater Iohannes,tu quidem Dei in te donum me celasti, Dominus autem mihi ape ruit.Et diuinus quidem dixit Iohannes: Tristitia assicior o pater: Neminem enim vinlebam hoc scire mysterium. Nunc autem non potero habitare in hac regione. Senex vero ei promisit pcr verbum Dei,se hoc nemini omnino enunciaturum. co autem tempore siluit in cella,neque procedens ad ecclesiam, neque ullum omnino conue niens,ipati quatuor annorum,eo excepto, qui ei ministrabat, ac nisi sbium die dedi
cationis, quae luit in Laura nona indictione venerabilis domus sanctissimae Dei parae &semper virginis Mariae Tunc enim sollim ad Archiepiscopum Eliam, qui accesserat ad dedicatione coactus cst exire,& eum salutare. Qui quidem Patriarcha cum cum conmuenisset,& spiritalis eius prudentiae,& suauis collocutionis amore esset captus, eum in honore habuit toto tempore sui Pontificatus Impleto vero tempore quadriennii,cum beatus Saba 1 Laura secessisset ad partes Scythopolis, propter in blentiam corum, qui nouam Lauram postea habitavcran D. in isti Iohannm iugiens concilium ins blentiae secessit indes emim
es Ru Rubae, Jtunquagesinio anno suae aetatis,undecima indietione.Siluit autem illic nouem 6.annos. annos, remotus ab omni humana consuetudine, cupiensque cum Deo quiete conuersari, & mentis contemplandi facultatem longa purgare philoIbphia, ad hoc ut re uelata facie Domini gloriam contempletur: omne etiam studium adhibens, ut a gloria in gloriam proficeret, desiderio eorum, quaestini praestantiora. Post duos autem aut tres dies,ue demittens ad naturalem una corporis, exibat E spelunca, & obibat s litudinem ad colligenda mel agria,quae sua sponte nascuntur, quibus aluntur Anach retae, qui sunt in solitudine. Quodam vero die cum illic versaretur in principio, ant quam esset eam expertus solitudinem, egressiis ad ea colligenda mel agria, aberransi cidit in invia quaedam praecipitia. Cumque non inuenisset viam, per quam rediret in speluncam,neque posset ingredi, cecidit propemodum exanimis. Ecce autem repem P ' diuinae virtutis visitationc in altum sublatus, non secus ac Propheta Abacuc, inuem tus est in sua spelunca. Procedente vero tempore, cum vastam illam expertiis cilci sinlitudinem,&locum didicisset, ex quo sublimis est cuectus,inuenit id esse spatium qui mquies mille passitum. C pa . Frater quidam,qui Venerat in Rubam, mansit apud eum paruo tempore, vita cum eo exerccns anachorcticam: Quem fiatrem cum cepisset satietas talis philosophiae, bcit seni: Paschali iam festo appropinquante,eamus ad Lauram, pater, & diem festum Paschae pera mus cum fratribus. Nam hic nihil habcinus,quod edamus, praeter haemel agria. Diuinus autem Iohannes nolebat illuc ire,cum non esset illic pater noster Saba,sed a Laura, ut dictum est, recessisset. Fratrem vero,qui ut eo iret,urgebat,adna nuti,dicens: Quiescamus, frater,&credamus,qubd quisexcenta hominu millia quadraginta annos aluit in iblitudine, ipse quoque nos non alet solum necessariis, sed ei ioci. am superfluis. Ipse enim sic dixit: Non te dimittam, non te derelinquam. Et dicit in Em Micth. s. angelio: Nolite solliciti ree,dicentcs: Quid comedemus, aut quid bibemus, aut quo induentur Z Nouit enim pater vester caelestis, quonam ex his omnibus optis habeatis. Sed quaerite regnum Dei primum, &iustitiam eius, & haec omnia adisicientur vobis. Sustine ergo,ofili, Sangusta viam p pone latae. Nam quae est hic relaxatio ac remisso, aeternum parit supplicium. Praescias autem inlicito praeparat bonorum percepti nem.His & huiusmodi verbis fiater minimEpersuasus, recessit dciniit riam,quae fert ad Lauram. Cum is vero reccisisset, venit homo quidam omnino ignotus ad senem, qui obseriis habebat asinum multis bonis onustum .Habebat autem eius sarcina panes mundos &aόά calidos vinum & Olcum,& rcccntes cascos,& oua,& Vrnam incitis. Cumque eum ex onerasset,recessit. Et venerandus quidem pater noster Iohannes cxultauit spiritu propter Dei risitationem. Frater autem qui recessera cum a via aberrasset, vald ue iractus fuisset dc amictus,tertio die redii i csiuriens dc resolutus, dc mictum capiens suae inobedientiae. Cumque tot bona inuenissaei in spelunca, &se damnasset incredulitatis αinobedientiae, pudore affectus, procidit ad pedes senis, petens veniam. Senex autem misertus humanae imbecillitatis,& fratris motus misericordia, eum erexit re adiri nuit, dicens : Plane scias Deum posse mensam parare in deserto. cim. Eodem vero tempore Alam undarus Si cices,qui accepit Regis authoritatem in Saracenos subi eos Persiis, inuasit Arabiam & Palaestinam cum magna ira in Romanos, omnia diripiens, & multa hominum millia abducens in seruitutem,& multa seciens nefaria,
338쪽
DE s. IOHANNE EPISCOPO sILENTIARIO. et o
x ectria, postqu1m capta fuerat Amine. Cunique multitudo Barbarorum dispersa esset Per hanc iblitudinem, ij que,quibus madata lucrat custodia solitudinis, deminciarent, i caueretur barbarorum irruptio in monasteria, maximae I aurae patres significarunt Vcnerando patri, ut desisteret quide in Ruba vitam degere,veniret autem ad Lauram,
quiesceret in sua cella. Et diuinus quide Iohannes, qui per quiete diuinam gustarat
sulco sine eam lubenter sequebatur,& non poterat in anti tu inducere, ut cain relinquerer, apud se haec reputans & dicens : Si Deus mei cura non gerit,quid vitio 3 Et sic missimu suum ponens refugita, mansit minime obstupefactus. Deus aute, qui semper ram gerit suoru iamuloria, Angelis quide suis madauit ut dicit scriptura ut sanctum patium conseruarent.Volens autem eum securu rcddere,ut qui paululuna esset territus,
misit sensile custodem, leone maximum dc terribilii limit, qui cum diu & noctu custo licet ab immania barbaroru insidijs. Atque prima quide nocte, cuna leone *ds cxisset zVas s.
I opedormiente parum extinauit, ut ipse mihi narrauit. Cum aut vidisset dixi no stuq; Qistodem. luentem leonem,& ab eo non auelli, dc propuliare barbaros, quibus agςret gratias Deo, emissit cantica,qui non dimittit virga peccatorum sit per socium iustor in .Atque beatus quide patet noster Saba cum venisset Nicopoli, dc noua Lama costitutilet, dc ver et in spelunca: aedificiu ,viam edictuni est in iecunda Oratione, ocium cnteni reuo
tali et ea, iliae in ipsbfuit aliquando,uisione de S.Iohanne, tuit ad cum in Rub dc dicit
Ecce Deus te seruauit ab incursione Barbaroru,teq; rcddidit securia, ad te misso sen- illi custode. Surge,&tu quoq; fac id, qtrodest humanu,&fuge, sicut patres. Multisque Reducitur aliis ad ea inius admonitionibus, deduxit eum ad maxima Lauram secunda indictione, inclusit eum in cella, cum ageret quinquagesinumsextum annum suae aetatis, nullo alio conuetu cognoscente,eum csse Episcopia. Cum autem plurimu temporis prς- teri set, prouiditDeus,ut aperiretur,qui Occultus erat,Iohannis ilicsauru , hoc modo: Vir quidam,qui erat profectus ex regione Asiae, vocabatur aute Atherius,& Archiucpiscopatus honore consecutus,ut cum gradum decebat, ritam agebat: c im i cnisset O Hierosolyma, dc loca veneranda cum vivisco ligno Crucis adorasset, dc inultas distribliuii et pecunias pauperibus dc monasteriis egressus este sancta ciuitate, properaiis r inre in patria.Qui cum nauem conscendis let,dc parum maris nauigasset, propterqueimaam ventum contrarium cum magno periculo reuersus est Ascalonem. Cumq; post
cluos dira vellet rursus nauigare, ci in somnis apparet Angelus Domini, dicens: Non libcet tibi nauigare nisi reuersiis in stacta ciuitate, iueris in Lauram Abbatis Sabae, dccon ueneris Abbatem Iohannem Silentiariia,virum iustum dc virtute praeditum, qui est Episcopus, dc habet vim magnam opum spiritualium, dc propter Dei metum dc desideri-
omnia quae sunt huius vitae, contempsit, dc voluntaria paupertate dc cxercitatione seipsum humiliavit. Tunc ergo clima sbmno surrexisset Atherius, dc esse visionein iudicasset, diligentissime inquirens, venit in Lauram Abbatis Sabα Cumque visionem renunciasset patribus, deductiis est ad Silentiarium. cm ciam fallitasset, de duos dbes apud cum mansisset, dc cum amplissime conuenisset, iureiurando adigit, ut sit cipia dc libere narret dc enunciet. Sicque compulsus, genus cnunclauit, dc patriam, dc sacerdotium. Q clari cognouisset Atherius, 5c supra modum esset admiratus, dixit: Vere nunc quoque sandi lapides in terra volvuntur..Cumque sic iii isto vale dixisset, ivit ad beatum Sabam, eique dc patribus expositit omnia de beato Iohanne: dc ab eo tempore cognitum fuit patribus Iohannis genus,&Episcopatus,teptilagesimo anno aratis sancti Iohannis, vicesimo autem quarto suae in cella incliti ionis. Sanctus vero pater noster Sabas codem anno in pace dormij t, die quinto mensis Decembris decimae indictionis.Tunc magnum animo accepit dolorem preciosissima haec margarita Iohannes, quod non esset egressius Ecella, dc admisset consummationi 'sancti Abbatis.Ei autem,cum esset adeo anxius animo,& se esse patre priuatum defleret ac lugeret,in si,mnis apparet pater noster Sabas,dicens: Ne siS de meo decessu tri- s subri a=.stis,o pater Iohannes am etsi sim a te carne separatus, sum tamen tecum spiritu. Eo paret S. I autem respondente: Roga Dominii, ut me quoque assumat, dicit beatus Sabas: Hoc nunc non potest fieri. Grauis enim tutatio est nati asura Laura. Deus autem vult te esse in carne ad eos conseiandos dc confirmandos qui se pro fide sortiter gerunt dc dece tant. Haec cum ridisset dc audiuisset diuinus Iohannes, euasit quidem laetus, ut qui de , Patre aegritudinem animi excussisset: sed solicitiis erat de tentatione, quae ei fuerat i- mitificata. Eum autem inuasit desiderium vidcndi, quemadmoduna anima separatur ii corpore. Dumque de care Deumrogaret, ni cme raptus fuit in sanctain Bethleem, π
339쪽
Cap. q. Vide mira senis p. is.
o S. Ιω & videt in imis ambonis subsellisis venerandae, quae illic est, ecclesae iacentem xiii nisanctum hospitem, qui consummabatur, & assumebatur eius anima ab Angelis, stcum diuina quadam hymnodia & suaveolentia serebatur in caelos:&peiij vii oculis rideret,an ita esset: Et surgens caipsa hora,iuit in sanctam Bethleena,& inueni quod eaipsa hora homo decesserat: & eius sanctas amplexus reliquias, cum in codici loco ei iusta secisset,in sanctis thecis ea deposuit: oc sic in suam cellam inreuersu Illuminati huius senis discipuli Theodorus dc Iohannes mihi nariarunt, dicentci: Postquam dormijsset sanctus Sabas,misit nos senex,ut pr essemus res possis in Libiae:
In ria autem, cum transijssemus Iordanem,occurrersit nobis quidam, dicentes: Vidue te, leo est ante vos. Nos vero cogitauimus posse Deumios per preces sancti Abbasi custodire. An non enim eius voluntate hoc mandatum exequimur Z Haec cogitant ambulauimus: & ecce venit nobis leo in occursum,ec valde timuimus, nec nobis sim
remanserunt: statimque adspicimus senem in medio nostri venientem, &iubenim nos esse bono aninio.Tunc Ico, tanquam qui esset actus flagello,recessit fugiens a ti, bis : nosque sime damno ambulantes,venimus ad senem,qui prior dixit nobis: Vitatis,quemadmodum inuentus sim vobiscum in necessitate 3 Sed hic quobue multis pro vobis Deum rogaui, & ecce fecit misericordiam. Hoc autem mihi quoque eiu bis titia. unus ex discipulis, eum multos annos Vixisse solo pane vescentem, & ei admiscuisse onerem thuribuli, & sic comedisse. Eum vero hoc facientem deprehendi hoc modo: Oblitus erat semel suam obserare senestiam. Cumque vellem ei dare ientaculum a tetiginem senestram, ea aperta est, dc inuenio cum exinanientem thuribulum incabeem.Cum is proptere1 magno esset dolore assectus, Volens ego eius reprimeremo,stiam, dixi: Non tu solus hoc facis, o pater, sed plurimi quoque huius Lautae, implea tes scripturam, quae dicit: Cinerem tanquam panem manducabam. dc vix ponula
Nonagesimo anno aetatis huius sancti senis, mense Nouembri sextae indictiora iegrediens ego e Metropoli Scythopolitanorum ut iam me quoque dictum cilia oratione de sancto Euthymi vi accepi mandata a mea matre Christi amante, ut pila facerem ex iis, quae ad meam pertinent animam, absq; sententia dc iussit diuini Iohonis,dicendo: Ne Qrte abductus ab errore Origenis harum,excidas ab initio a tua ea litate.Cum itaque venissem Hierosolyma, dc peregissem encaenia nouae ecclesiae omi thor hi- ex parte laudandae Dei parae dc semper virginis Mariae, veni in Lauram beati Saba a-ά άr,. conueni diuinum Iohannem, ei meipsum dedicans, & Deo gratum consilium voltu Iobannem. ab eo accipere. Cumque ab eo audijssem: Si vis esse saluus, magni Euthyniij habri monasterium: ego, utpote iuuenis&stultus, contempto eius mandato, desceri FauIordanem: volensque habitare unum ex ijs,quae illic sunt,monasteriis,non solum ut non habui prosperum,sed etiam magna laboravi Vtitudine in Laura arudineti. autem fuissem in magno moerore dc tristitia,tum quod essem externus, tu quod ni tus,&qubd conuentus iugum nondum subijssem, apparet mihi in somnis hicillum tus senex,dicens mihi: Quod meo mandato minime obedieris, fitasti satis castigatas: sed nunc surge, dc ingredere Hiericho,dc inuenies seniculum quendam Monachuma Xenodochio Abbatis Euthymij.Sequere eum in monasterium,dc eris saluusae sontabilis vim ver , excitatim,dc protinus confirmatus,cum fuissem intemeratorum particeps sacra mentorum, & cibum sumpsissem, tacendi pedibus in Hiericho, adeo ut mirarentur patres tantam mutationem. Cum: sic venissem in sincti Euthymij monasteriu mense Iulio sextae indictionis, ex eo tempore assiduE ad eum veniebam, omnia mea offeres Iamdili enim ex Scythopoli habebam notitiam cum eius discipulis, qui ad nostra aedes diuertebant, tanquam ad proprium Xenodochium, dc annuam quandam betae dictionem accipiebant a meis parentibus pro coenobio dc patribus Laurae, ex q praesentia sancti patris nostri Sabae dignata est nostra domus. Quocirca mihi recedent mater mea haec dedit mandata. inamobrem ego quoque ad eum vadens conlidest, iis,admonitione eius fruor dc precibus,maximE nunc ab eo iussus sinere nouae Iam habitationem dc habitare maximam Lauram,quod quidem Deo quoque feci volo; te. Et hoc quidem postea. Aliquo autem ante tempore conueni hunc sanctum senem, grauatus a cogitatio ne aliqua satanica. Quam cum ei exposuissem, dc preces ab eo accepissem sum statim V relaxationem ab ea consecutus. Me vero eius fenestrae assidente, dc diuina Lente do ruina, quidam Georgius adduxit filium suum, qui vexabatur 1 daemone. Quem cum
340쪽
DE S. IOHANNE EPISCOPO sILENTIARIO. 3oiante eius senestram proiecisset, recessi. Puero autem iacente& lachrymante, cum cognouisset senex eum habere immundum spiritum, motus est misiericordia fusisque oleum siti pro eo precibus cum eum unxisset oleo familii Imrae Crucis eum sanum reddidit.Nam cum malignus daemon istatim recessisset, mundatus est puer ab illa hora. i Abbas Eustathius qui paucis ante diebus successerat praefecturae speluncς huius be- Ci=.imi ait Sabae, mortuo Sergio, vir spiritu egregius, rectisque dogmatibus & vitae institutior ne, narrauit mihi, sic dicens: Me aliquando grati iter oppugnauit spiritus blasphemiae: a veniensque ad Abbatem Iohannem Silentiarium,exposui ci meas cogitationes, roga-1 uique,ut preces ab eo acciperem.Surgens autem senex, mihi secit orationem,& dixit: a Benedicitis Dominus, fili mi, quod tibi no appropinquabit amplius cogitatio blasphemiae. Atque ita factum est,ut senex dixerat: neq; ab illo tempore sensi amplius malam illam & blasphemam cogitationem. Mulier quaedam genere quidem Cappadocissa, Regina autem Vocatione, Diac Cipas. nissa vero magnae ecclesiae Constantinopolitanae, venit Hieros blyma, habens secum consbbrinum qui locum obtinebat praesecti: qui erat quidem alioqui vir pius, cath licae autem minime communicabat Ecclesiae ut qui Seueri a recta dii tersam sit scepisset. opinionem. Atque Diacon ista quidem multum ponebat ilia dij, ut mens illius mutare. tu &eum catholicae uniret Ecclesiae. Quamobrem Unumquenque virum iustum rogabat, ut pro co oraret. Quae quidem mulier, cum audijsset de gratia diuini Iohannis, desiderauit quidem cum adorarc.Cum autem didicisset non licere mulieri in Lauram
accedere, accersito Theodoro cius discipulo,rogauit, 't eum acciperet,& ad sanctum patet adi- senem deferret,credens fore,ut per cius orationem Deus coniteri cret eius cordis du- x Un LRu'
ritiem, & dignum redderct, ut communicaret Ecclesiae catholicae. Quem quide cum accepisset Theodorus discipulus, venit ad sene: & cum pro more pulsasset senestiam, essenex esset aperturus,iniecit uterque poenitentiam. Cuni juc dixisset discipulus, Benedic nos pater: senex aperiens, dicit discipulo: Tibi quide benedico, hic autem non est benedictus. Cum autem diceret discipulus, Non sic, o pater: Respondit senex, Rin Hire seutauera ei non benedicam,donec a mala schismaticorum sententia destiterit,&se Catho- conuertit. licae Ecclesiae consessiis fuerit comi micare. Hςccum ille audijsset, obstupuit senis pc spicacem gratiam,& miraculo nautatus,certo est pollicitus se communicaturum catholi Ecclesiae.Tunc senex, cum ei benedixisset&eum erexisset, primus ei intemerata imperti jt sacramenta,abstersa ex eius corde omni dubitatione.
Haec cum didicisset Regina, venit in maius desiderium senem videndi suis oculis, Cap.is. α in animo habuit se virili amictu induere, & ad cum venire in Lauram,suaque ei exponere. Hoc cum ei ab Angelica esset apertum visione, ei significat, dicens: Scias,qiubdit venias, suturii sit ut me non videas. Noli ergo vexari: sed potius mane, & ubicunque geris,apparebo tibi inibinnis, dctuari te audiam,&quae mihi Deus in mentem immiterit,ea tibi renunciabo. Illa cum audiustet,&aperte credidisset visionem ipse ei apparet in somnis, dicens: Ecce Deus me misit ad te: enuncia mihi, an velis aliquid .Ea vero cum dixisset quae ad se pertinebant, responsum accepit conueniens, dc si irrexit Deo agens gratias. Cumque senis venisset discipulus, tunc ei formam & figuram renunclauit. Ego, qui haec ab illa audiui Diaconissa Regina, ea mando literis. Locus autem, in quomit incliisus hic sanctus senex, habuit altissimum ab Occi-Cap. . dente praecipitium, quod instar muri erat, in quo fixum erat cellae tectum. Praecipiti j autem petra est adeo sicca dc succo vacua, ut nullo modo possit cellae ingenerare hiboliditatem. dam vero die, cum hic sanctus senex accepisset semen vitios caricae, discit suis discipulis Theodoro & Iohanni: Audite me: Si Dei elementia donauerit huic semini α huic petrae virtutem, ut fructum ferat, cognoscet tir, qudd mihi Deus dono largitur legnum caelorum. Cumque hoc dixisset,instactae illi petrae admouit caricam: Deus autem, qui Aaronis virgam, quae crat sicca, pullulare & germinare annuit, ipse Norio. quoque iussit hanc instactam & aridam retram germinare, ut ostenderet posteris, qualem cius semus gratiam sit assecutus. Cunaque si nex ridisset germen, gratias egit 'μp μή cum lachrymis. QDd quidem germen paulatim crescens in altum, peruenit usque ad tectum quod etiam operuit, & ut semel dicam post aliquod tempus ecce tres ficus produxit. Qu's cum accepisset hic senex,&cii in lachrymis cita t deosculatus, com est, Deo agens gratias, qui cum certiorem fecerat: cx eis quoque partim dans suis discipulis. Et ecce arbor clamat, testans virtutem senis .Ex quo autem comedit ficus hic diuinus sciae separabat ad exitum.