장음표시 사용
361쪽
terat quidem domum nosse nosoconiij. Accedit his omnibus, quod nunquam recti buit supra dorsum usque ad mortem : sed interdiu quidem hortum operabatur: circi occasum autem Solis,cum cibum sumpsisset ingreAebatur in si iam cellam,& sellae in
soriis., - in medio cellae funes contexebat usque ad conuentum nocturnum: & se eon traui. tingebat ei somnum parumper videre propter naturalem neces litalcm corporis, denti&in manibus habenti iuncos, qui ab eo texebantur. Hoc vero iaciebat non ad lucernam,aut ad ignem aliquem, sed in obscuris sedens tenebris, & scripturas memo riter recitans. Alia quoque plurima laude digna iaciebat beatus senex Ionas, que scri bere non est pr sentis remporis: ne si in infinitam logitudinem produxeximus oratio nem, negligentioribus auditoribus taedium afferamus. Hunc nouo quodam modo se Μ' g inaestobdormijsse. Sellae enim suae insidens,& iuncos texens, Ut sotcbat,sic requieuit, et ipsis mortuo, inuenirentur iunci in eius manibus. Narrant autem fratres de eius sepul. Sepultura. tura rem ver. admirabilem,& dignam quae mandetur scriptis. Nam cum eius pedes non potuissent extendi propterea qubd instar ligni obduruissent in ea, in qua decesse rat,figura: nequc eius manus possent contrahi, aut appropinquare reliquo corpori neque rursus concederet, ut tunica cxueretur pellicea, cum inuoluentes pcrinde acti gnorum sarcinam, sic coacti sunt cum mandare sepultum. Sed reuertamur ad pro positum. p. c. Cum in hoc monasterio oratorium sanctus aedificasset Pachomius, porticusque &columnas numerose construxisset lapidibus, delectatus est opere, propterea quod id pulchre aedificasset. Cum autem apud se considerasset, non Oportere hominum opera admirari,& delectari specie pulcsrorum aedificiorum, recenti adhuc opere, acceptis funibus,&columnis alligatis, iussit fratribus, 't eas traherent totis viribus, donec incli
Cauenda nate, non merunt amplius decor . Dcinde Vero coepit dicere: Nec vos quoque,sratres, δn glψxN multum contendatis iactare&magni facere opus manuum vestrarum: sed orate po-
p. i. iritius ut gratia Christi & dono sancti spiritus integra maneat vestra opera, & ne mens lapsa propter laudem artis,fiat prςda diaboli: Sunt cnim multe citas insidiς. Ita in unum quodq; veniens monasterium,eis proderat:&sedens, eis sanctas exponebat scripturas:& hortabatur, primum quidem,ut nulli essent astines repraehensioni: scirent autem, &non ignorarent astutias inimicorsi: Ipsi vero in eos pugnarent virtute sancti Spiritus,&Pal. to . contineter diceret: In Deo faciemus rirtute, & ipse ad nihil hi rediget inimicos nostros. p. . . Eum Vero rogauit quidam ex se a tribus,cur,cum ante aduentum quidem molestiam exhibentis daemonis, saluum habentes sensum cogitationis, philosophemur de coni,nentia, humilitateque & alijs virtutibus: tempore autem postulante, ut ostendamus opera,de quibus philosophamur: Vt Verbi causa, in tempore irae, paticiariam:in tempore odii,iniuriae acceptς obliuionem:laude proposita, animum ab inani gloria alienum, cuia .icli, & alia multa eiusmodi, non possumust Cui sanctus sic respondit, dicens: oniam viri in pugnati, tutem perfecte non exercemus, propterea Omnem daemonum habitum & tortuososs,isi iii ' nescimus ad hoc,Vt nos possimus eius,qui nos vexat, aduentum acriore con inui. templantis animae facultate amouere,& talium cogitationum circunsistentem repellere confusionem. Qu'circa necesse est unoquoque die & hora, contemplanti animae Timor Dei. parti, tanquam oleum, infundere Dei nactum: qui cum sit agendi facultatis emciens,&lucerna ad contemplanda ea,quae subijciuntur, ciscit quidem, ut mens nostra Concuti& labefactari nequeat: ad iram autem, dc odium,& iniuriae acceptae recordationem, &aliquam aliam ex iis affectioniblis,que nos protrudunt ad vitium, nos non rapiat: contemplantemque& in stublime sic extollentem ad regionem incorporeorum ei, quem tales vexant daemones addit animum,& eum incitat,ut conlcmnat, efficitque, ut sicut RG φ- scriptum est ambulet super serpentes&scorpiones,&super omnem virtutem inimici. p. 43. Haec cum ipse solueret fratribus,& inimici bella aperte describerct, haeretici quib. mihi exercitatores,interna cilicio occultantes,Venerunt, & fratribus, qui erant in s hinei idolii. ribus,dixerunt,1 suo patre ad magnum illum milli: Ingredimini,& ei dicite: Es ne vore homo Dei.& credis te a Deo exaudirit Agedum communiter nostris pedibus fluuium hunc transmittamus,ut cognoscant omnes, quis ex nobis habeat maiorem apud Deum fidutiam: nos, an tu. Cum haec autem Pachomio fratres renunciassent, suo censens, dixit eis: An vos,inquit, omnino haec vestris auribus accepistis Nescitis huiusmodi quaestiones esse plane a Deo alienas, & quae non solum abhorrent, non dico a nostrae ritae instituto, sed etiam a mundanis, qui rectE sapiunt,&sunt vere Christiani Z F enim lex nobis permittit haec dicere, vel proponeret Q id est autem miseri-
362쪽
us haec ratione, ut omittens lugere mea peccata, & animo esse instar pueri, quo aeternum effugjam supplicium, talibus utar qua ilionibus Mi vero rursus dixerunt: An in isti sint haeretici & a Deo alieni, te ad hoc vocare ausi fiunt Is veri, respondens,dixit eis: Certe haec est quς stio licreticorum. Non legistis autem id, quod dicit Apostolus:
Secundum duritiam autem eorum,& cor impoenitens, tradidit eos Deus in reprobum sensui mulsint ipsi inexcusabiles Et nunc hi sorte Dei permisi one potuisse t fluuium uarjcere, tanquam per aridam, opem eis serente diabolo ad hoc, ut heresis huius impietas confirmetur ijs,qui ei innituntur :& hoc . aetii fidem faciat aliquibus ex ijs, qui iam flant ab eo decepti. Mihi vero non est nunc hoc neccssarium. Ite ergo, dc dicite ijs, qui hanc vobis vocem proponunt: Haec dicit homo Dei Pachom ius: Meum certamen Praeclarum totum meum studium est, non ut pedibus fluuium transmittani, aut seris imperem, quas ab initio Deus si ibiecit homini: sed ut Dei in me compraehendam iudicium, & a mini rictute diabolicas transiliam insidias: qui me ius lJt ambulare super serpentes Lue. io. Ericorpiones,& super omnem inimici potentiam. His enim mihi datis a Domino,reliqua quoque omnino consequentur. H. xc cum dixisset, rursus praecipit fratribus, de bonis suis operibus non sibi nimium placere, nec eo nomine praeclare de se sentire, neque Deum tentare per has petitiones. Inueniuntur enim multae machinae aduersiarij, suntque ea quae sunt huiusmodi,&superuacanea,&periculosa, cum inimico dixerit Vc
bum salutare: Non tentabis Dominum Deum tuum. Matth. . Post hos omnes sermones,orauit siurgens senex,& rogauit Dominum, ut eius verbi Cap. 9.semper meminisset ad salutem: & sic recellit unusquisque ex sta tribus ad opus sibi
conititutum, meditans diuinas scit pluras. Fieri cnim non poterat, ut ullus eorum aliquod verbum loqueretur Oci sum&mundanum: sed, prout scriptum est: Os meum meditabitur sapientiam,& meditatio cordis mei prudentiam. Unusquisque ergo con- s imisi, ii rrebat cum proximo,vel de solutioncscripturae, vel de patris bonis operibus Jc vitae monuehis sanctitate. Mundi aut cin vanitas adeo ab cis coctilcata suerat, ut quidam ex eis obdor- x mcius. mierint,irecargenti, nec auri omnino scientes lpeciem. Cum vero cum fratribus quibusdam nauigaret ad monasterium peruenire autem non potuisset, qu bd iam dies inclinaret ad vesperam, dixit eis: Vultis vigilemus hac nocte 3 lj vero dicunt ei: Vt tibi videtur, Pater. Arursus dicit eis: Didici duas formas orationis a cancto Patre nostro Palamone: Aut oremus usique ad mediam noctcm,& deinde quiescamus usi ille ad matutinum: aut dormiamus usque ad dimidiam noctem, dc sic orabimus usque ad matutinuam. Cum ij autem ultimum elegissent, mansit senex,horas sapienter coniectans s nini M orationis. Erat enim senex peritus vigiliarum, Sc promptus apud ictos. Ipsi vero clim ca in re longe ab co abessent, in conuentu osticio minime satisfecerunt. Nam unus quidem Omnino eum latuit. Erat enim defatigatus,& tota nocte dormiit. Alter autem citiose coniecisset in aedem, mansit diu, somno remedium ancrcias. Quem quibdem cum mane vocasset ad preces,secit ut secum staret. Ipse autem cum, ut consueue- Tota nocterat,tota noctu manus in formam crucis extendisset, mansit immotus, donec peregit orationem Cum vero rursus multa confecissent stadia, venerunt in monasterium. h Cornelius autem oeconomiis, cam audijsset magnum acceissse Pachomium, cap. ib.
rogauit unum ex ijs, qui cum eo erant ira tribus, dicens: Quid agit Pater noster, aut ubi versatus cst ijs diebus, qui intercesseret Dicit ei frater: Virum quidem nosti, di eius studium. Hac nocte autem catis nos crudi j t. Cum vero is narrasset omnia, dicit ei Cornelius: O imbecillitas: Et permisisti, ut te senex vinceret, qui es adolescensi Ipsis autem loquontibus,audiuit magnus Pachonitus sipiritu. Cum itaque sitisset vespera, dicit Cornelio: Quoniam me heri quaedam inuasit sbcordia,vis hodie impleamus debitum, stant ad orationcmi scriptum est enim: Vovete, ac reddite Domino Deo nostro. Sed vigila nobiscum. Cumis autem dixisset,Vt vis pater: statim in cella per ij quod desiderabat, diu quidem trahens preces: Cornelium autem ad ea,quae dicta sint satis crudiens, docensque coin miserari,& antiquum ducere meliorem. Postge Letale enim Datrum Osticium eius,qui simul iit, conuentus, cum is cessauisset a preci
he dixisset lucis frater: Quid secisti, Pater 'Ne aquam quidem gustaui, cum cibum impii ei vesperi: Et permitisti, o Corneli,ut senex imbecillus te vincat in oratione 37 Deciuo cognouisset sic non latuisse, scd magnum pactionatum eius verba attendisse, dii atri Aix crat: Peccavi inquit,ignosce mihi. Neque enim recte cogitaui, nec recte cis ira his oeultis. Est enim in te sanctus spiritus inhabitans,& Dei virtus est tecum. Cum edi lancti viii quo alac sic pulchre docuis let,dimisit. piudentia. . 1 Fratres
363쪽
Fratres autem rursas coepit hortati,ne attendant pulchritudinem & speciem huiu, secuti,non pulchrum cibum,aut indumentum. Eorum enim pulchritudinem ostendo. bat ede in mandatis Dei, conuenienter Psalmographo, qui dicit: Domine, in volunta te tua praebuisti pulchritudini meae virtutem. Sola ergo quaerenda virtutum pulchritu do, quod etiam est utile. Dicite enim mihi,inquit,Ioseph non erat adspectu valdE deco rus3 Verum no rex extitit ex ea, quae videbatur, pulchritudine: sed ex eo, qui in eo habi tabat splendore virtutum, euasitque ea, quae erant grauia dc aspera, turpe iue ac vitam dum vicit & fugit peccatum: cuius tenebras ac caliginem describere non est praesentis temporis. Sed non erant tales Amnon,aut Absalom, qui solius corporis considentes pulchritudini, se diuersis malis omnino transfixerunt,& non diuinam latuerunt iusti tiam. Verum nos nobis ipsis attendamus, o dilecti, ab omni cupiditate carnis nosipsos
remouento,ut sic aeternorum bonorum fiamus participes, rursus recipientes veram
pulchritudinem. Eo haec dicente,venit illuc Paphnutius, frater Theodori, qui ipse quo que petebat fieri Monachus. Cum eo aute nollet omnino uti ut fratre, veterem enim hominem nondum plene exuerat) magno afficiebatur dolore Paphnutius, &perpe tubflebat. Cum vero hoc magnus intellexisset Pachomius, dicit ei: Bonum est se de mittere, & accommodare ijs, qui sunt huiusmodi in principio, o frater. Quomodo
enim recenter plantatis arboribus conuenit magnum adhibere studium & sollicitudi nem,ita etiam ei, qui incipit se exercere, donec ipse Dei gratia actis radicibus fide iii erit confirmatus.Cum haec audiuisset Theodorus,ccssit Patri,ut ei fuerat constitutum, sta trem in omnibus confirmans. Intelligebat enim ca,quae dicebantur. Aegre ferente autem fratre aliquo, quod frequentius a Patre repraehenderetur, dum eum, quod bonum est, doceret,& paratus csset ad iugam, simulans Theodorus, dicit ei : Nosti stater, senis orationem esse supra modum asperam: Nescio, an hic possim amplius sustinere. Ille vero, veluti proprium onus deponens, & recte ad alium reri talis iis dicit: Et tu hoc paterist Dicit autem ei Thcodorus: Et valde quidem aegrEiiiiiiii est patior. Sed si velis, simus una ad nosipsbs consolandos, donec adhuc semel experia nat fratrem inur. Si in nos quidem euadat benignus,hic maneamus: sin minus, abeamus, dc simus ης seg ς' separati. Haec cum audijstet stater, fuit confirmatus ex imbecillitate suarum cogitati num. Theodorus autem veniens ad Pachomium, rem ei narrauit, ut potuit. Ille vero dixit ei: Recte fecisti, fili. Sed adduc eum tecum,& eius rursum consilium veltati repraehende.Quam dat ille admonitionem,plenilis accipit frater.Cumque ij simul venis lent,& Theodorus conuenienter doctrinae Patris eum repraehenderet, se inclinans Pater: Ignoscite mihi,inquit,fiatres. nam ego peccaui. Debetis ipsi quoque tanquam gem ni j fili ferre Patrem vestrum. Et sic callido inuento eis profuit.
Huius Theodori prudentiam cum vidisset Pachomius,& quod posset confirmare& corroborare imbecilliores, eo valdE laetabatur. Mos autem erat omnibus, ut singulis vesperis in unum monasterij locum conuenientes, audirent magni Pachoniij doctrinam. Simul vero congregatis omnibus, iubet Theodoro, qui crat viginti annos natus,loqui fiatribus verbum Dei. Is vero protinus citra ullam contradictionem aut inobedientiam os aperiens, locutus est cis multa, quae pertinebant ad eorum vim litatem. Nonnulli autem ex senibus antiquioribus, cum vidissent quod factum fuerat, Senu quo. noluerunt eum audire,dicentes inter se inuicem: Quoniam hic rudis & ignarus nos mia' docet, eum non audiemus. Et relicta congregatione, recesserunt Unusquisque in G, Iam suam. Cum docendo autem finem imposuisset,misit magnus Pachomius ad eos
accersendos. Cum ipsi autem ad eum venissent,eos interrogauit, dicens: inanam de causa relicta auditione recessistis in cellas vestras 3 Illi.vero dicunt: Tantillum puerum, senum & qui sunt in monasterio prouecti, doctorem constituistit Haec cum audijssecvalde ingemuit: tristitiaque affectus, dicit eis : Scitis, Vnde principium malorum in mundum introijt 3 Cum ij autem dixissent, Undet Respondens, dicit cis: Ex superbia, propter quam Lucifer quoque,qui mane oriebatur, cecidit e caelo, & filii contritus si per terram: propter quam cum seris quoquc habitauit Nabuchodonosor Rex Bab Ionis. An non audijstis id,quod scriptum est, Abominatio est Domino vir omnis alto Μ cordet & qubd omnis, qui seipsum exaltat humiliabitur 3 Qui autem seipsum humiliat; exaltabitur Vos ergo inscientes spoliauit diabolus, ut qui omnem vestram virtutem si is is perdideritis. Mater enim & principium Omnium malorum, est superbia. Non enim inicita. Theodoro relicto recessistis,sed clim verbum Dei effugeritis,separati estis a sancto Spiritu.Vere digni estis omni comiseratione. QEomodo non intellexistis fuisse satanam.
364쪽
qui vos imp tivi eb recederetis 3 innamum miraculum. Deus seipsium humiliavit, Phili= ,. iactiis obedici ropter noscique ad ad mortem:&nos, qui sumus secundaen nati De ui umitam hu Ies, est mur 3 Qui est natura excelsus, & omnem superat magnitudinem, mundum acquisiuit per humilitatem, cum posset vel sisto adspectu omnia comburere: a g. 'Nos aurem,qui sumus reuera terra & cinis,& si quid est his vilius, intumescimus,n sciento quod nos ex eo demittimus ad infimas tertix partes t Non vidistis me vel attent lime audientem 3 Dico autem vobis,me in eo audiendo magnam accepisse utilit tet Non enim, ut qui vos probarem, permisi ei loqui vobiscum, sed ut qui ipse quoque expectarem commodum. Qiranto ergo magis Oportuit vos eum cum magna audire humilitate3 VGE dico, qubd ego,qui sum vester Pater in Domino,ita audiui,ut qui stir clexteram, vel sinistram. Vobis ergo dico coram Deo, quod nisi pro hoc magnam ostenderitis poenitentiam,vi vobis condonetur delictum,id vobis asseret interitum : α cum hoc in vobis pellimum fuerit initium, non cessabitis, donec perueneritis ad illimam sententiam condemnationis. Cumque his verbis superbiae vulnus satis adstrinxisset,sedauit morbum, eos moderate corrigens. Erat enim & seuerus, quando oportebat: α rursus benignus,quando tempus postulabat. Repraehendebatque peccantes,ad id,quod bonum est, incitans. Fratrem certe quendam non recte ambulantem, sed propriam sequentem Volun- Cap. 1 tatem,cum seorsium accepisset,eum admonebat, dicens: Frater, Dominus dicit: De iobati. a. cano descendi,ut faciam voluntatem eius,qui me misit. Ipse quoque debes nos audire. S. Pacho. Video enim te esse inuisum inimico,eumque tuos labores pcrmulta populari. Ingredere ergo sequens regulam, quando te vocat ad cibum sumendum, ne permaneas ieiunus: sed conueniens cum fratribus, pane vescere modice,& sume obsonium, quod Lutatio
tibi apponitur. At neque valde satieris, ii sis admodum robustus corpore: Neque rur-i qum sus, si sis imbecillus corpus valdE consumas: sed te rege pro viribus corporis, donec viceris daemonem gloriationis. I, enim tibi valde imminet. Qui cum haec audijsset,in prς- sentia quidem paruit consilio,errorem autem rursus est secutus,dicens: Quid hoc3Ubi scriptum est: Noli ieiunare, nolite exercere Cum ergo sic sequeretur suam animi impulsionem, dominatum in eum obtinuit inimicus. Et cum Theodorum vocasset ille magnus, dicit ei: Scis hunc iratrem mihi magnam afferre molestiam Vade ergo, risita illum,α sicut scias, quid agat. Cum venisset autem, inuenit illum tanquam orantem, sed verba emittentem immutata, & quae nihil omnino significarent. Reversiis vero, imm licti inarrauit Cius nugas magno Pachomio. Considerans autem Theodorus diaboli ope-mo di rationem,citasque varium & multiplex in nos bellum, admiratus est & valde timuit, cogitans Cum quanta sobrietate oporteat Monachum decertare aduersos infestos impetus aduersarij.Cum autem venisset sanctus & pro eo secisset orationem,qui est omni parte misericors, Dominus noster Iesus Clu istus eum curatiit. Ipseque castigatus, deinceps se custodijt,ad ea,quae sunt antriste extendens. Dicebat verbijs, qui conuenerant,fratribus Pacho us: Magna vigilan tia &atten- Cap.,stione opiis est, o fratres, ad hoc ut salvisimus. Etenim saepe malos audio iactantes d. mones, quod decipiant eos, qui se exercent, & alioqui clulantes: Talis est ait iduus in
orationibus,& cum ardorem ferre non possemus,recessimus. Vos ergo semper cust dite, et munite nomine Christi.Vobis enim eius voluntatem sequentibus,aduersus vos imbecilli.
nihil poterant inimici. Sunt enim ciuis oc sumus. & non est in eis status . facie timentium Dominum. Haec cum dixisset, fuit veluti a Deo amatus stetitque satis magno tempore. Deinde vocat oeconomum monasterii,& dicit ei sensim: Vade in hanc cellam, cognosce, quisnam sit,qui illic suam negligit animam: & sis testis damni illius, ape tEsciens id, quod ex eo euenerit. 'Iste enim non accessi ad audiendum verbum Dei vivites sumeret aduersus eum, qui ipsumamigit,& trahit in mundum: cur non illic pre- φη citur, sed dormit Nescio, an is sit Monachus. Is autem paulo pbst separatus a fratribus, 'π'
reuersus est in mundum,ut qui non possct ferre leue iugum Domini. mundum.
Adij ciens quoque pater, hoc riusius dicit: Dicite mihi, fratres: si sit domus ha-Cap.16.
ns centum mansiones, pertinens ad patremfamilias, emat autem alius ab eo interiorem mansionem, nonne prohibetur 1 suo habitaculo 3 Ita etiam fidelis, si habe toenes fiuctus spiritus, sua autem negligentia & insidiis diaboli ab uno eorum aba-Ienetur, virtutet V dita per dolum, non erit imbecillus in ea parte, cui sua spontestis 3 Nisi enim surrexerit, vigilantemque & attentam habuerit animam, & se mu-
, ae diluco custodierit, per paruum illum inimici ingressum, perdit omnem Ee suam
365쪽
suam virtutem. Vt qui in bello stant in praesidio aduersus aduersarios, per minimam
partem,quam neglexint, saepe certum vulnus accipiunt,& in magnum vitae veniunt ps riculum. Oportet ergo unumquciaque nostriam se munire, dc omnibus ornare virtutibus.Non est cnim paruum damnum ci,qui paruam despexit virtutem.
ς'r' Ζ' Aliquando autem contigit,ut cum ipse ageret cum fratribus,stondes ficuum seca tibus,& ex eis iam semel, luantum portare possent, tulissent in nauigium, ille factiis ecξςst si M set repente in ecstasi & omnes videret suos stat res,aliquos quidem igne ardente Contis .sbes i '' neri,dc non posse effugere: alios autem stare nudis pedibus stupra spinas, α implicari palis, nec polle illinc omnino euadere: alios stare silpra partem altis limi praecipi iij, sub quo erat circi in circa flutitiis lati limus, rescrtus crocodilis : Vt nec possent recedere a praecipitio nec scipibs iacere in fluuitim propter belluarum multitudinem. Eo autem adhuc sic stante stat res,qiii onera depolii erant, ei assistebant in oratione. Cumque ipse . dixisset, Anacia, e via recellerunt. Cum crgo aduentasset ucspera,& ipse visionem narraret,ut poterat, omnes lachrymabantur. Rogatus autem a fratribus, quid cuct hoc, dbcit eis: Noui post meum decessum hoc futurum in sta tribus, adeo ut non possint inue. nire, qui eos confirmet dc corroboret, siciit eos oportet cons lari in multis affliction, bias & deducere ad id, quod est melius ex veris praeceptis. Tunc Theodorum, qui satis disii is: ' spiritus,& poterat multis prodeste, constituit oeconomum monasterii, quod
. eouomu est in Tabenisse. Ipse autem habitati it in alio monasterio, ubi erat etiam Oeconomia aliorum monasteriorum. Theodorus vero milia in re propriam sequebatur volunt tem,quandoquidem eum inflammaverat verbum Dei&confirmauerat, Vt ea, quae supra fiunt animo agitaret,& proficiens ista tribus proderat,vi solebat. c p. 1 Accidit autem quodam die post ossicium matutinum, ut descendens Pachomius vocaret stat rem qui erat in soribus.& ei diceret: Suntiae aliqui, qui velint mundor s luau hi- nu iaciat et Dicit ei: Sunt. Unus senex,& ex histrionibus alius, nomine Sylvanus. Dicit iii os mo- autenina agitus Pacho inius: Uoca eos huc. Introductus vero senex, procidit ad pedes μ' magna voce coiiselliis est, dicens: Rogo vos: Vespere clim unus cx sta tribus
descendisset in puteum videns valde si immiratus,&male de te cogitaui, dicens apud me: Hic homo est homicida, qui fratres inducit hac hora, ut descendant in puteum, Iullerat enim, ut se mundaret vespere, Vidi vero in somnis, me quidem in medio sex.rrum: virum autem quendam in voste splendida eis dicentem: Accipite vos spiritum obdientiae. Mihi autem dicit: Accipe spiritum incredulitatis. Rogo ergo vos, ut oretis pro me. Cum itaque oran et,& eum instituisset,ipsum quoque in conuentum spiritalem icooptauit. Et cum Sylvanum vocasset,dicit ei: Vide frater: Labor est,& opus est 1bbria S attenta anima,&modella cogitatione ad hoc, ut pollis post Dei gratiam ei, qui affli, 'git,relistere, maxime cum pristina consueti ido te vocet ad id. quod cit deterius. Cum- que is promisiliet se omnia facturum esse ex doctrina magni Pachomij, cum Pater assimisit. p Is cum longo tempore decertasset, suam coepit salutem negligere, dc trahi ad de- . . distri licias, , c scurrilibris facetiis delectari. Quinetiam inhonesta scenae verba secure inter
nachum dis fratrcs,tanquam tragoediam agcns, prosercbat. Eum cum vocasset sanctus pater, post i vi cellinum annum suae exercitationis iustit praesentibus fratribus veste exui monastica, dc acceptis vel libiis mundanis, expelli monasterio. Is autem procidens ad pedes sancti Isenis, eum rogabat, dicens: Hoc adhuc mihi condona pater: Credo in eum,qui imbe- cillos salvos facit, Dominum Cluilium,sore ut me habeas agentem poenitentiain, pr ' pterea quod vitam egerim in negligentia: adeo ut tu mea gaudens poenitentia, sis Deo acturiis gratias. Ei autem dicit magnus respondens Pachomius: Scis,quandiu te tui rim,adeo ut cepE mihi necesse fiterit te assicere verberibus, cum in nullum alium hoc tfecerim,& nec in aliquem manum extendere voluerim. Quod itaque in te silum c gerer hoc facere animo magis dolebam,quam tu,qui verberabaris,id dictante legemusericordiae . Nam propter nullam aliam carisam hoc videbar facere, nisi propter tuam salutem ut sic possem tira delicta corrigere.Si ergo tot acceptis admonitionibus, noli isti venire ad id. quod est melius, nequc plagis allectus eligere id, quod est utile: quem admodum possit in diutius pcrmittere, ut membrii in morbosum congregetur cum grege Christit Ne sorte unitis omni biis astricata scabies, non paruam eius partem ini, sciat dc perdat. Clim is sic resisteret, & ille magis rogare pergeret, & affirmaret fore, Vise deinceps corrigeret peiij tab eo Paclio miris fideiussorcs, qui spoderent fore, ut non amplius in eodem persisteret. Cum itaque Petroniuν, vir sanctus&admirandus,eum
366쪽
ea, quae spondebat, secturum esse recepisset, concessit ei beatus Pachomius: & facta
oratione, cum tradidit Petronio. Is autem hane veniam assecutus,ita seipsam deiecit,& tam humilem prebuit,Vt ipse Cap.-. multis iuerit exemplar in omni quidem virtute diuinae pietatis, praecipue autem in iis, Ilv n Ox ex Deo cinittuntur, lachrymis toti fraternitati: adeo ut vel eo comedente, saepe non posset reprimere impetum lachrymarum,quae fluebant instar fluvij, sed eas etiam eum Veii et commisceret alimento necessario,& impleretur in eo illud Dauidicum: Cinerem tan- Pachomi quam Pancro manducabam,& potum meum cum fletu miscebam. Cum autem ci di. cerent ira tres, ne praesentibus hospitibus,aut aliquibus aliis, hoc saceret, a stirmabat -pE se voluiste hac de causa continere,sed minime potuisse.Cum ij vero rursus dicerent, eum id poste per se facere in compunctione dc in oratione, in mensa autem, dum comedit, abstinere: Potest enim, aiebant, anima vel absque externis lachrymis semperes in compunctione, dc cogerent eum dicere,quanam de causa irrigaretur lachrymis, vel potius prohiberent: Dicebant enim se erubescere, quod multi ex nobis te adspicientes non comedant,dicit eis: Non vultis,o iratres, me flere, cum videam sanctos mihi ministrantes.quorum vel pedum puluis a me magni fit, nec ego dignus sim, qui cu in eis ullo modo conserar 3 Non debeo ergo dicite mihi in lugere, quod mihi scenico artifici tales viri ministrant Lugeo ergo, fratres, timens quotidi E, ne deuorer, quomodo
profani Dathan &Abiron, qui mala mente & non mundis manibus aggressi sunt san-5. uriacm iuisum igare,quod cum talem acceperim cognitionem, animae salutem negligam. Propterea eius me non pudet. Novi enim multa mea peccata. Quamobrem etiamsi ipsam traderem animam, nihil noui alienive facerem. Cum is diu ita decertaret rursus de eo testimonum sesebat magnus omnibus prae- Cap. 61. sentibus: Ecce iratres, testor coram Deo,quod ex quo factum est hoc coenobium, nul- . ilum ex omnibus iratribus qui mecum sunt versati,noui meam imitatum esse humilita- iEsti ..tem, nisi unum sinium. Cum haec autem audiissent fratres, alij qui scin existimabant mum. unum ex iis esse Theodorum, alij vero Petronium, alij autem Orsilium. Cum rogasset autem Theodorus de quonam diceret, nolebat magnus dicere Pachomius. Ipso vero rutilis urgente vehementius, & alijs magnis fratribus rogantibus, qui sitam esset, ro ndit magnus ille: Si scirem esse inanem concepturum gloriam eum,de quo sium diti rus, ipsam non commendassem. Sed quia scio Dei gratia eum, dum laudatur, cuadere humiliorem, propterea ut vos eius mores imitemini, secure vobis omnibus praemitibus illiam esse beatum pronunciabo. Nam tu quidem, o Theodore,& quicunque sicut tu .acccrtant in monasterio, vinctum diabolum tanquam passerem subiecistis vestris pedibus,"idie per Christi gratiam, tanquam aggerem conculcatis: Sed si
fueritis negligentes surgens, qui iacet sub vestris pedibus,diabolus sigi et,& acrius aduersus vos bellum geret. Iunior autem Sylvanus, qui non multo adhuc tempore erat monaiierio a nobis ei j ciendus propter negligentiam, nunc omnino superauit diab
Ium.& de medio ita sustulit, ut propter insignem sitam humilitatem non possit non ricteri cum Pcrfecte victile. Et vos quidem, ut qui habeatis opera iustitiae, confiditis iis, quae iam fecistis: Is autem quo magis decertat, eo magis omnibus te ostendit reprobum, toto suo animo dc cogitatione se retem esse reputans & inutilem. Propterea enim in promptu quoque habet lachrymas quoniam se vilipendit,& nihili facit qui quam ex iis, quae ab ipso recte fiunt. Nihil enim aequE cneruat diabolum, ut, quae cum Humilitia agendi virtu te est, ex toto animo humilitas. Sic ergo decertans Sylvanus,in alijs octo annis post viginti cursum pcregit: de cuius Cap.6a. quidem decessii Dei seruus tulit testimonium, quod cum multitudo Angelorum eius animam cum magno gaudio accepisset,ianquam hostiam electam eam Christo obtulerunt. Sed ciam hanc pulchram in Christo vivendi rationem intellexistet etiam . ciuiuinis episcopias nomine Panuarius in omnibus alioqui vir bonus,& rectae fidei amator inemens, milias literis,cum ad se accersijt, pluribus verbis rogans,&diuina adhortans mine vitiis persuasione,ut in illa ciuitate extrueret monasteria. Cum ipse ergo esset ab eo multisci causis perstratu ,&illuc esset venturus,aequum putauit primum visitare ea, quorum coeam steretiar, monasteria. Cum esset autem prope unum ex iis,occi irrit funeri cuius
cinis atris moritat, qui ei ferebatur, vixerat vero in octo dc lasciuiaὶ & fratribus illius nastui , aut imi M. prosequebantur cura multa & numerosa psalmodia. clim illic omnes,&amici defuncti. Qui cum vidissent sanctum, Iechiam, ut pro ipsis & statae mortuo faceret o tionem. Cum ergo obtu-
367쪽
Vi4ς se 'i lisset plus,quam togatus fuerat,eam, quae Deo debetur, supplicatione & adorationem, πὰἡ conuersus ad eos, iussit quidem eos cessare psallere. Chim autem iussisset afferri vesti-gligentem menta n Ortui, lullit ca comburi coram omnibus. Deinde sic rursus iussit tolli, & absq;m00- hum ea quae de more sit, psalmodia sepeliri reliquias. Fratribus aute &parentibus,dc Om nutabiti 'φ' bus cognatis cius qui decesserat, hoc nouo spectaculo obstupetactis, α rogantibus, ut ciconlueta fieret Psalmodia, ipse non sustinuit. Ipsis vero rursii si eiulantibus & di. centibus: Qu9dnam est hoc nouum spectaculum,o Pater Quis non iacentis mortui fuerit misertus, etsi sit inimicus, cum sussiciat calamitas ad hoc inducere vel cum, qui sit bestia Z Neque hoc tuam decet sanctitatem, & nobis hoc maximum affert dedccus,&multa alia. Et rursus: Vtinam non progenuissemus : Vtinam non factus esset hic monachus. Non enim nobis reliquisset aeternum hunc dolorem. Rogamus ergo, ut mortui sancto su neri reddatur Psalmodia.
Ille vero respondens, dixit eis: Re vera fratres,iacentis plus, quinat 'estri, misereor: quandoquidem vos quidem id curatis,quod videtur,tabernaculiani: a me autem ratio habetur animae, cuius causa ut Pater, hoc praecepi. Et vos quidem maiorem illi paratis dolorem pcr eum,qui existimatur,honore: ego autem ei singularem defensione 5c r Iaxationem comparo per ignominiam. cade causa non curam gero mortui Corporis, sed animae immortalis, iuς etiam id rursus recipiet incorruptum in resurreetione in cratremo die. Alioqui autem si hoc fieri permisero, iudicabor, tanquam qui studeam placere hominibus,& qui pro eo, qui fit ad tempus, apparatu, contempserim utilitatem animae quae est cxaminanda in iudicio. Deus cnim, qui est fons bonitatis, quaerit occasiones per quas posti testicere,ut abunde in nos suam derivet benignitatem, & remitatat peccata: ut non sbium in hoc seculo sed etiam in suturo veniam consequamur. Qui ctiam nobis dedit tacite cogitandum qubd si ulla deberet esse venia, post vitam pra
sentem eam daret. Si autem nos, qui digni sumus habiti diuinae eius medicς scientiae a
cipere experientiam, non unicuique id, quod conuenit, auxilium adhibeamus, merito tanquam contemptores audiemus id,quod scriptum est: Venite contemptorcs,& ad-- miremini admirabilia, & delebuntur. Propterea rogo vos, quo is, qui decesssit, libereiulatur. non tur a malis imminentibus, & requiem consequatur, cum sepelite sine psalmis. Potest quod ες te enim Deus. cum sit bonus dc mult. ae milericordiae,ctiam praeter nostram rogatione
cum,qui ad ipsit in rcceirit, suscipere. Cumque is haec dixisset,abductus est in montens
sicut iussit sanctus,& fuit sepultus
Cum autem illic moratus csset duos dies,& doceret unumquenque ex fratribus de ltimore Dei: dc quemadmodum oporteat decertare aduersiis diabolum, eiusque insta idias & dolos:& quemadmodum oporteat Christi virtute infirmare, quas in nos magno istudio parat, machinationes, fuit ei renunciatum, quod quidam frater in monasterio, quod vocatur Chenobosciorum,qui in morbum inciderat, dc eo tenebatur, desider, ibat frui ab eo data benedictione. Haeccium vir Dei audijsset, surgens est cos secutus. rCum autem abesset sanctus ad duo aut tria milliaria a loco ad quem tendcbat, audiuit sacram vocem in aere. Cumque fixis suspexisset oculis, vidit animam fratris, quae laeto rcursu a psallentibus Angelis deducebatur in beatam Dei vitam. Cium vero Dalrcs, qui cum sequebantur, nequc vocem sensissent, neque alium vidissent, ipse autem saepe fixis i adspiceret ad Orientem oculis, dicunt ei: Stas Patericurramus,ut compraehendamus. iIs autem dixisset eis: Illuc curramus .Eum enim ab eo tempore adspicio, qui abducitur rad vitam beatam. Cumque rogarent, ut diceret eis, quemadmodum viderat animam, icis omnia narrauit,ut potuit. Atque nonnulli quidem ex eis, qui ad ipsit in accesserant, profecti ad corii monasterium, cum diligenter quςsjssent horam n qua fiater dormim irat, cognouerunt este vera que a sancto cis dicta suerant. Ego autem haec narraui, duo tsimili volens ostendere, & quod erat vir vi perspiciendi praeditus: dc habebat donum i prophetis,& qu cunque procul fiebant, pre uidebat purissimo mentis oculo: dc quod ioportet nos semper imitari ea,quq sunt bona dc honesta, dc procul abesse a noxijs. Et illaec quidem hactenus. ἰMagnus autem ille cum viam consecisset, dc ad antedictum venisset Episcopum cum iijs,qui crant cu ipso stat ribiis iussit Episcopus diem festum agi propter aduetum ipsius, i Qui cum cum esset complexus,dd ei dedisset dexteram dedit ei locum ad aedificandum maxim E expetcndum monasterium quod volebat. Cum aut sanctus prompto dc alacri animo hoc excitaret,valloque δρ mila id tuto muniret extrinsecus, ne volentibus facit Eid videre liceret: quidam instinctu diabolico,cum noctu coactione ficta eb venissent.
368쪽
deiecerat aedificium. Sed non ita multo pbst audacis sui coepti dignas poenas dedersit. Nam cum ipse fratres quotidie hortatus esset ad patientiam,& quodam die illi aduenibentes, i celeri,ut solebant, instaret, statim adueniens Angelus Domini eos Omnes com- Puni intutbullit arcens eos de tero ab illo audaci facinore.Sicut enim cera a facie ignis sic sunt Gluti. Constituit ergo illic quoque vir sanctus viros pios,& valde admirabiles: luce co- εὰρ,-ram constituto quodam Samuele,Hilaro & quodam Encratc: quoniam monasterium aerat prope oppidum. Eo ergo apud illos tandiu manente, donec c6firmati essent gratia Domini,quidam Capis. Philoilaphus eius ciuitatis, cum de eis audijsset, accessit illuc eos tetans, quinam essent. Cumque unum ex fratribus conuenisset,dicit ei: Vocate mihi Patrem vestrii, de rcbusne Lariis mecum disputaturum. Cum autem intellexisset sanctus eum esse Philos, Duro, mittit ad ipsum Cornelium & Theodorum, promittens eos csse responsuros ad ea, quae ab ipso dicerentiar. Eis vero egressis, dicit Philosbphus: Magna fama est vos esse sapientes, quietemque do silentium agentes conuenienter vestrae relgioni: dc praeterea vos sapienter respondere iis,qui vobiscum congrediuntur.Vos ergo examinabo exhs,quas habetis, scripturis syllogismos faciens. Cui dicit Theodorus: Dic id quod ris licere. Respondit Philoibphus: Si es nobiscum verba facturus, s blue quod quaeritur. Dic, ait ei Theodorus. Philosophus vero dixit ei: Quis est, qui non natus, cst mortuus:
aut quis natus, non est mortuus t Quis autem mortuus, minime foetuit Dixit autem ei Ad Phil Theodorus: Non est magna tua interrogatio,6 sapiens: dica tam cia. Qui non luit quidem natus, sed est mortuus,ut dixisti,is est Ada. Qui autem natus est, & non mortuus,is odor, , sei. in och Qui verti mortuus est, dc non scotuit,est uxor Loti: quae quidem mutata fuit M te spodri.
in columnam salis,quae ad Ostendendii infidelibus stat usq; in hodiernum diem. Consu Io alit tibi, o Philosophe, ut relictis his propositionibus de importunis syllogismis,accedas ad Christu, cui seruinius, dc accipias peccatorii tuorum remissionem. Ad haec climinatus massisset Pitulosophus,recessit,admirans acuta eius responsione,& obstupescens. Cum autem multis pbst diebus reuersus esset Pater ex monasterio, quod aedificau - C, ρ..hrat,venisicique in unum ex suis,& sta tres ei procellissent obuiam,&cum salutassent: egressus puer cx codem grege,ccepit ad ipsum clamare: Revera, Pater,ex quo hinc a
1isti inque in hodiernum diem, neque olus, neque pultis nobis est cocta. Ad quod lepi-dE respondens,dicit sanctus : Ne egre seras, o fili: ego ei liciam, ut coquatur: & cum venisset in monasterium ingreditur etiam in culinam. Cumque inuenisset illic statrem, quem circi prς cerat, facientem stoream,dicit ei: Dic mihi, Dater: Quandiu ab itine tribus non coxisti olera 3 Is autem dixit: Sunt iam duo menses. Pater vero dixit ci: manam de causa contempsisti mandatum 3 Ille vero respondens, dixit ei: Volebam, Pater quotidie hoc facere: Cum autem scirem id, quod coquitur, non consumi, pr pter quod omnes sere fiatro abstineant, tali enim pueri comedunt ne sumptus,qui fiebat cum tanto labore,foras eij ceretur, cium nullus cstet eius particeps: arbitratus id esse ineptum & intempestiuiam, propterest non coxi: oc ne Ocij damneti facio stoream cum ista tribus, iciens unum ex iis,qui mecum sunt deputati, poste ad talem usum sustibcere M ad parandos paucos cibos, qui sunt oleae dc cominuta olera. Cum haec autem filicius audiisset,dicit ei: Et quot sitiat storeae, quas fecistis r Is vero dixit: Quingentae. Dicit vero ei canetiis: Afferte eas huc. Eis autem allatis, iussit ipsas stati in in ignem coniici, α dicit eis: Sicut vos vobis datam contempsistis regulam destatrum dispensatione, ita ego non peperci vestrum opus comburere: ut sciatis non esse honestum contemne- clure leges Patrum, datas ad calutem animarum. An nescitis,quod cuius res data est seuem potesttas. si ab ea abstinet quis,maiorem a Deo mercede percipit' od aute in suo non habet dominatu, coactus verbabeo abstinet propteret quod non habet,pro eo fiustra mercedem postulat.Quando enim a pluribus&diuersis ad vescendum apposi. iis ipsi propter Deum abstinent, tunc magnam habent mercedem. Cuius autem fimi Muptate nesciit quidem in potestate, quomodo censebitur est: eius abstinentiam hopter existi iam ergo olei siumptum abstulistis a fratribus tantam utilitatem t sim mec cis ferret,& ad eoru correctionem satis esset incitatus, qui foribus pra, cino, mi ter ingrcisus diuit ei: Maximi quida huc veneriit Anachorete, qu retes vos con- , ire is altricii litςo quampi in xiii ingredi: qui cuni ac cellissent, eos salutauit:&post Eo, cinia locns,deduxit ad cos omnes, qui illic erant, fratres,&postea ad loca nia retio scriptum erat monasterium. lj vero magnu rogarunt Pachomiti,ut seo
369쪽
sedit una cum eis. Clim ij autem coepissent verbum proferre propheticum,& habituiti exercitatum in scripturis, dubitabat apud se cogitans, undenam oriretur quida scutor intolerabilis. Postquam aute & ipsit cum sancto plurima,& sanctus ex sanctis scripturis cum eis disseruisset,& hora nona prςterijsset, ipsi quoq; si irrexerui, ut via suam inirent. Inuitati vero a magno Pachomio ad conuiuium, non assensi sunt, dicentes se festinare, ut ante solis occasum vcnirent in locum suum. Et cum valedixissent, ab eo recesserunt.b., ἡ Magnus aut e Pachom ius cum vellet scire causam tetri illius odoris, Deum rogauit: dcidis, rei tu statim cognouit,qubd erant dogmata impietatis, quae ex eorum anima emisia,tantam leniit odo afferebant molestiam:& non cuinatus, viros est persccutus. Quos cum esset assecimtus dixit eis: Volo unum verbii ex vobis sciscitari. Illi vero dixerunt: Dic. Origenis, qui dicitur,vos opera legitis3 lj vero,cum hoc audijssent, negarunt,dicentcs: Nequaquam. Eius de ori Sanctus aut dixit. Ecce testor vobis cora Deo,qubd omnis homo,qui legit Origene,&S 'ς μ' ἔ sit scipit eiuς dogmata, descendet in profundu inferoria:&cius h reditas erunt tenebre exteriores. Ego aut vobis sum protestatus id quod est a Domino mihi significatum.&sum de ea re innocens: Vos videbitis. Ecce audivistis veritatem. Si au te mihi credideribtis, volentes vero Deum vobis propiti tura ,accipite Oimnes libros Origenis,& proii cite in fluuium. Et ciuia hec dixisset, ipsos reliquit: & rςuersus in gymnasium veritatis, inuenit quide statres congregatos ad preces, & stans cum ipsis,impleuit hymnodiam. γ Q. Cum illi autem conuenissent ad comedendum, mansit ipse in quodam loco,in quo consueuerat offerre preces Domino:& cium clausisset ostium,recordans visionis, quae aliquando illi facta fuerat Deum rogauit, ut ei rursus significarctur de statu statrum, qui crat postea futurus :&quaenam cssent post eius decessiim euentura statribus, qui
crant postea suturi. Produxit autem preces ab hora nona,donec stater vocaturus fecit Visio eius fratres surgere ad hymnos nocturnos. Is vcro uchementer orans, repente circa nam Ldiam noctem videt visionem, quae ei significabat, iuxta eius petitionem, de statu si, 2 Ochoium..trum, qui crat postea saturus,& quod aliqui quidem ex ijs se pie & religiose exerce- 1bunt, maiusque & amplius euadet naonasterium: claudicabunt autem non pauci, dc tisuae salillis curam abij cient. Vidit vero tui ipse dicebat, multitudinem fratrum inval- ale profundillima & sicca: & multos quidem ex iis volentes ex ipsa asscendere, & non a posse, cum sibi inuicem aduersi occurrerent, neque profundiissimas tenebras euade- are: Alios autem lapsos prae imbecillitate, versari apud inferos: Alios clamantes voce emiserabili: Paucos vero ex ipsis vix cum magno labore potuisse ascendere : quibus apostquam asscendissent, lux occurrit. Cumque ad se redijsset, Domino egit gratias. zTunc cognouit beatus ca,quae v E crant euenturastatribus in ultimis diebus, ct quae et in ipsis futura erat, negligentiam& magnam corum caecitatem & errorem, & bon iis, .s; Ium desectum, dc quod Vincent, qui sunt negligentiores, propter inopiam eius, quae dis ii bd. illis minimE placeat, multitudinis: solusque crit locus in ijs postea: adeo ut improbirui boni , iura perent fratribus, & qui nesciunt cognitionem, in monasterijs dominatum obitu es 4 . . ' principatu decertent: & mali persequantur cos, qui sunt meliores, & bo- ξη ni non habeant dicendi libertatem: & ut diciturin diuina in humana conuertantur. hEt exclamans,dixit Domino cum fletu: Domine omnipotens, si ita futurum est, qua- . nam de causa permisisti, ut omnia fierent coenobia Z Si ij qui in posterum sunt praefutu- iri sta tribus erunt mali,qualesnam fimiri sunt,qui ab eis pascenturξNam si cecus cscunt inare, is. ducit, ambo in solicam cadent. I cmcre & frustra laboraui. Memeto,Domine, praecla- irorum,quos ipse peregisti laborum dc sertiorum tuorum,qui nunc toto animo vitae r icte agendae dant operam. Memento rcflamcnti, quod te tuis seruis scruaturum cs pol- ilicitus usque ad cons immationem. Tu scis, Domine, quemadmodum ex quo ego a .i cepi habitum monasticum, me coram te semper demiserim, humilemque reddi d. iN' ' ς' ritia &nec pane,aut aqua, aut ulla reterrestri fuerim cxatiatus.
Haec co dicente, vox ad eum facta est, licens : Noli gloriari o Pachomi, tam sisti mo,sed tibi pete veniam. Constant enim uniuersa mea misericordia. Ille vero se si tim humi deiecit,& misericordiam a Deo petiuit, dicens: Domine omnipotens demi
te in metuas miserationes,&nevnqu. ima metuam auferas misericordiam. Nam ego
quoque scio, o Domine, quod absque tua defensitone sint omnia claudicatura. Cum- 'que haec dixisset,ei lucidi adstiterunt Angeli,&in medio corum iuuenis, qui quae dici non potcst, resplendebat pulchritudine & instar solis fulgorem emittebat .Erat autem 'eius capiti imposita corona ex spinis .Quem cuui E terra fecissent surgere, dixersit: in niam pet ijsti, ut ad te a D9mino mitteretur miscricordia, ecςe ipse est misericordia, Deus
370쪽
' glori Iesus Christus unigenitus Patris, quem inisit in mundum, dc cruci
vos astixus, gestans coronam ex spinis in capite. Dixit autem Pachon ius Rin ni, eorona. intemerataria tuain naturam Domine: Non ego te cruci astixi. Ipse verb laeto vul-m ,e nil
la dixit: Scio, quod tu me non crucifixeris, sed patres vestri me crucifixerunt. Esto er- 'μ - ' bono animo, & confirmetis: Semen enim tuum non deficiet in sicculum,&conseruabiturusque ad consummationem seculi. netiam ipsi, qui post te salui sent ex pr indimima caligine, videbuntur eos stuperare, quorum imminum nunc cst vitae timiliti uri. Nam nunc quidem resplendentilluminati exemplo tuarum virtutii: qui au- t post te sunt futuri, in loco arido & inculto, in bona sentcntia dc voluntario vitae instituto, nullo eos deducente ex consanguineis, cx tenebris resilientes ad veritat cm, exercebunt ius litiam: amen dico tibi, inuenien tur cum ijs, qui nunc praeclare dc citra vllam repra hensionem vitam agunt, Sc eandem consequenti ir salutem. Haec cum di- ω, rursiis ancendit in caelum, aere ita illuminato, ut gloria illius lucis non possit vlli, Verbis humanis explicari. Cum Ca autem, quae visa suerant, magnus ille esset admiratus, vocat quidem fia-c p7x tres ad nocturnam congregationem is, cui id munus fuerat demandatu. Impleto auteni ossicio, constiterunt, ut solebant, discipuli ad audiendum sermonem. Is erbos aperiens,dixit cis: Fiiij, pro totis vestris viribus decertate pro ucstra salute. antequam tactidhoi xeniat tempus, in quo si tuerimus negligetues, suturum est ut nostram dcficamus mi- rario. striam. Virtutem prompto & alacri animo operemini. Dico cnim vobis, si videretis bona, quae sunt in caelis,&promitrionem, quae est sanctis reposita: & quemadmodum puniuntur, qui a Deo exciderunt: dc tormenta,quae sunt parata iis, qui negligunt, maxime iis, qui veritatem agnouerc, dc non, ut par crat, itam instituere, ut essent hae- silui: mi. redo, litae sanctis parata est, beatitudinis, sed ausi erunt: nullius alterius vos teneret desideriam, iam in sublime euectos, & de praeteritorum malorum ignoratione asti-due lugentes, donec Dei gratia obumbrans uminaquenque cum gratia ad sponsum deduximet iri aie decessus. quando hic manente puluere, anima id, quod est cognatu, conseruans, ad immortalem luminum recurrit spiritum. Cur inanem sectatur homo gloriam, clam sit puluist Quid autem superbit terra de cinis 3 Lugeamus nosipibS, dum retii. i..tempus hali Cmus, ne cum venerit nobis praefinitus terminus, inueniamur tunc a Domino percret tempus ad poenitentiam, cuius tempus aperte tras ierit. In inserno enim, inquit, iciis confitebitur tibi ξ A Davide didicimus. Vere misera est anima, dc digna omni commiseratione,quae mundi negauit seruitutem,& eidem misias quaerit linure. Ne coccclamus, o fiat res, huic seculo, quod est breuit limsi 5c vile, ut a nobis rapiat illa beatam M immortale vitam. Et timesco enim, dc horreo, ne sorte patres nostri seciundum carne . tui in hoc mundo versantur,dc in huius in udi negocijs implicatur, dc nos hinc existimant beata iam vita si iii, inueniantur nos condemnare: Quomodb, dicentes filixistis vos in vestris semitisξ Magna est vestra asdictio. Ignis acccsus est si aper vos. Inutiles faeti sint rami vestri Et rursiis ex Propheta: Propterea in praedam suistis dilecti, Ierem, .ut abominandi, dc corona capitis vestri a vobis ci blata. Ciuitates, quς estis ad Austria, qtiomodo fuistis coclusis Z No est, qui vos aperiat Tollatur enim, inquit,impius ne videat gloria Domini. Propterea ex toto animo decertemus an in a semper ante oculos haberites,&omni hora terribile supplicium visone appraehendentes: per quae mens deduci sui et adsensio: dc seri quide opem lactin mans anima prono corpori: id autem rursus caleficiis, cam reddit vi contemplandi praedita eam , in sublime extollens rebus terrenis, cit, ut Deu semper visione appraehedat. Et sic humilitas, de inanis gloriae vacuitas,dc ab omni prudentia humana alienatio, hinc erit ei infracta dc valida. Philoimplici ut ergo quotidie fratres, anima aduersus crassill mum corpus quouis c p studio oc admonitione: dcvesipere,cum ad dormiendum concesserimus, dicat quilibet unicuique membr0 corporis: QTandiu sum in medio vestrum, prompto dc alacri ani- in se debeat movenite ad Dominum vestrum, manibus quidem dicens: Erit tempus, quando ceLg' x ς siciunt vestrae exultationes: Non amplius pugni vobis ad iram deseruient, Non vos extendetis paratae ad rapinam. Pedibus autem: Erit tempus, quando non curretis ad ea, quae sunt iniusta. Cuncta quoque membra sua similiter alloquatur, dc dicat eis: priusquam nos mors occupet, dc disiiungat, quae ex peccato facta est, dissolutio, d certemus, sterialis streii ue,dc impigre Dominum adorernus, donec ipse rursus adueni. O, ct luscepto udore, qui Oritur ex labore, qui est ad tempus, transmittat ad vitam a uortalem. Tundite lachrymas oculi. Declara caro Domino tuam ingenuam ψ