Diatriba de aduentu s. Iacobi in Hispaniam. Illustriss. et excellentiss. principi Mario Chisio ... Authore P. Fr. Francisco a S. Augustino Macedo ..

발행: 1662년

분량: 292페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

S Iacob iis Hispaniam. γ

pania, moloni js. Venio ad exempla. Quan ta est in Hispania erga Superos pietas Quanta er

ga Pontifices obseruantia Quae diuinorum prae ceptorum custodia Θ quae Ecclesiasticorum obseruantia Qui sacrorum cultum quae in rem diui Studium renam propensio quae solemnitatum celebrita qVS hi templorum magnificentias qui ornatus altarium Hispanos. quae pompara quae supellex ut cum in sacram aquamlibet aedem intraueris,in Paradisum ingredite putes. Tanta odorum flagrantia , tanta luminum copia , tanta instrumentorum varieta S, tanta vocum harmonia, tantus sacrorum apparatu S, tantus ornatus splendorque Templorum)Quid quod in sacrosanetum Eucharista mysterium, Sanctisssimam Dei param Virginem tanto amore , ac pietate Hispani seruntur, ut inter caeteros Christianae Reipublica populos eminere videantur Ecquis vero in amplificanda, propaganda Fide studia possit oratione complecti Θ Necesse est totam Orbis uniuersitatem animo comprehendere, prop*ga

& nullum prorsus angulum praeterire, ac ea a sum tetratumgnitudine, propagatam ab Hispanis Pr: edicatori orbem Fidebus Fidem metiri qui exacte nocte illustriores sa '

cras expeditiones velit nam omnes infinitum es nim se recensere legat Boatum de signis Ecclesiae tomo I. lib. q. cap. a. 3. Primi Lusitani nostri incepei ut,&sub Ioane Rege Primo, in MaurusiaeAfiicae partem, expeditione contraSeptam precipuam in eaVrbem suscepta,cum armis Religionem intulerunt. Deinde Principe Henrico auspice, Ioannis filio Alsonis V. Ioanne II. Regibus totam Africam , quae ab Atlantico mari ad initia Indicitenditur, idest Congum, Benij num, Guineam , ar

72쪽

citeriores AEthiopia regiones Fides iis ducibus

Saeri usi peragrauit. Postea Rege Emanuel , Ioanne ophili bit III ad Indiam citra,vivltra Gangem, ad Auream ''' Chersonessum, Sama tram, uaprobanem,ad Molucas , usque, Lequios, tandem ad Sinas Iaponesque eorundem opera penetrauit Aperto deinde Nouo illo, quem appellant mundi,

America deleeta, in immensas illas regiones Hispani, Euangeli lucem intulerunt. Ea ingentes insulas Sancti Dominici, Sancti Francisci Cuba,

Sacra alior Iamaycam, Campe cham, Philippinas praeterea Hispanorum vastissimas iIlas Mexicanas, Cuzcanas, in Euita nas, Areguitanas, Paraguayanas , Tileanas, di caraguanas, quae in vastissimo et uano regno continentur, regiones illustrarunt. Rursum in eadem America per Brasilice in Mara gnonis ingentes Prouincia Lusitani Fidem catholicam longe lateque amplificarunt. Quo spiritu nisi Iacobato cuius sanguis effusus voce melius, quam Abelis clamant per ora praedicatorii molli vociferatus Euangelium praedicauit Anab alio , quam ab Apostolo instituti, tot viri Apostolici in vastis illis,

ac remotis regionibus doctrinam Fidei per tot insidias, per tot arma , per tot caedes tradere potuissentis A quo alio nisi ab Apostolo Ioannes Albu-

quercius Franciscanus, Alexius Menesius Augus- insignes tinianus Oenses Archiepiscopi Michael aet, Di lacus Borba Presbiter Turrianus, agus, Vitella in Iaponia,Sylveria in Mono mota pa, Ouie diis in Aethiopia, Hieronymus auerius in Mogoribus, Barreria in uinea , Anchieta in Brasilia Iesultae Θ Bucit Catalanus Benedictus in Insulis America a Columbo repertis 2 In exico Marti

73쪽

S. Iacoti in Hispaniam di

nus alantinus Franciscanus. In Curco Ioannes Solanus Dominicanus , in Philippinis Martinus Her rada Augustinianus. In Papoiano Ioannes a valle Presbiter, in Chiguana Prouincia Sebastianus Mercenarius Redemptor in instruisti incitati Euangelium disseminarunt Quanto fructu id paucis in a properante dici non potest . Vnum tamenin alterum argumentum eius affera. Quod attinet ad Indias Occidentales in uno exicano

Regno Caroli V. tempore baptizati suntquaxς dς cies centena hominum millia, quod e rςgjj lxδ' hi I , tibi

bula rijs constat ubi etiam scribitur ab uno acer collectoruuid Qte baptizato septies centena millia hominu uia ης inpia fuisse, quemadmodum commemorat Barbosa de ossicio,& potest Episcopi a. p. titulo 3.cap. a num. 62. Ad Orientem quae conuersio sui antiquior, .Lusitanorum propria, sub uno Rege Ioanne Tertio maior adhue fructuum vis collacta Nec opus est probare pluribus sacrorum illius temporis Heroum adductis exemplis. Vnus certe mihi satis est Apostolus ille Orientis a uerius , ingens virtutis, ac Religionis miraculum , qui vel auditus admirationem in animis hominum excitat, cum sensu pietatis coniunctam ad meam istana coniecturam firmandam . A quo enim Apostolicus illius in spiritus in doctrina nisi a tanti Apostoli exemplo, schola duci potuit aut cuius il Ie nisi Iacobi auspici js tot barbaras gentes ad Fidem Catholicam perduxit, quot non iam dico unus , sed

ne multi quidem Haeresiarchae auertor unx' ' Vi si ille a uuliebat nempe in venis illius virtus sanguini aquem auerit, olo

Iacobus Apostolus pro Christo primus effudit. De ti

74쪽

, Diali iba de Aduentu

Ecclesiae elogium Vniuersi, inquiit, Haeretici ab

E elesia Christiana constitutione per tot secula, per annos mille quingentos in amplius haud traduxere ad haereses suas tot gentes , aut idololatras , aut alioquina Christi cultu alienas, quot nus Xauerius ad Ctilatim Chri yi annis Undecim maretici peruenerunt Ner Christianos Algentes a Chrissi cultu alienas nunquam perduxere ad illum tuis itaque numeret,quot Hareticorum millia in repraestat nus Xatierius 8 Vnus Xauerius plures gentes bris a iunxit , quam innumera inimicorum millia ex omni gente . natione, e toto terrarum orbeperannos mille quingentos auerterunt. Quis hie non ob 'upescat Hunc δε alios Fidei magistros,in Praedicato- Non potuς res non debuit alius institutor, & doctor erudire 7 biti nisi Apostolus. Ea enim quae praeclara, maxima- nisi a ragi que in conuersione Gentrum haereticorumque Ah st. Itb cucrunt, non aliter gesserunt nisi quod ardorem, fieis et doctrinam ab illius fontibus hauserunt, qui primus cis praedicauit Euangelium,in suo sanguine confirmatum ad eos transmisit. Ita docuerunt alios , uti memores eius a quo didicerunt . Nempe a Protomartyre Apostolorum . Claudo. Non solo verbo, ac exemplo doctrinam Fidei tradiderunt, sed etiam sanguine confirmarunt. Nullius , absit inuidia verbo, nationis plures martyres reperies, Id ex Marty ouans Hispanicae, quod ei plures oriosa mortis

rum copia, in

constantia , occasiones contigerunt, nec opus est enumerare confirmatur cum varijs in monumentis scripti reperiantur . Id

tantum dico. Eorum sanguinis rivos ad illud Iacobari caput Asontem sanguinis reserendos.

75쪽

Nouum ex Actis Concili Rhemensis sub Leon IX. Anno M.XLIX celebrati pro D Jacob inm. spanias aduentiar

gumentum H CH me primum , quod sciam , reperistum, productum Debeant mihi Hispani hoc ex Rhemensi Concilio quis crederetZ ad faciendam sententia nostrae fidem illustre opinor,in solidum testimonium . Coegerat Leo IX. Anno M. XLIX. Sanctissimus antea Bruno, e Tu densi Episcopo Pontifex, frequens ex Concit. Rhec Vniuersa pene Gallia adiectis non paucis e Germa Σί si Acia. nia in Anglia in Italia Patribus Rhemensi i . Urbe Concilium . In quo de re Ecclesiastica , morum disciplina serio, ac seuere actum. Caput rerum fuit statuere,quῖ solus Romanus Pontifc Uni solii, Rhii uersalis Eccussa rimas esset, ct Apostolicus. Et nus Pontifex Anathema dictum , ei, qui alium quempiam, pr te Romanae Sedis Antinitem niuersalis Ecclesie Pri matem esse assereret. Postea variar Episcoporu causa agitatae,ac definitae sunt, nonnulli criminum, de quibus postulabantur,comperti iure dam. nati. Inter quos Eaecommunicatus eu Sancti a Archiepiseo cobi Archiepiscopus Galliciensis quia contra fas sibi pii Gallicien vendicaret culmen Apostolici nominis. Hic locus rem prorsus continet. Nam hic S.IacobiArchie lici Primatii.

76쪽

s, Diatriba de Aduentu

piscopus Galliciensis haud dubie Compostellanus

Excommuni , translata cum c o Iriensi sede ante annos et ob. erat,

ς- - ' qui eo nomine sibi arrogabat titulum in locum Apostolici, quod cum Apostoli , sedem obtineret, idest Iacobi, culmen Episcopatus sibi obuenireta

credebat. Quod certe non auderet, nisi certo sciret eam Ecclesiam a SanctoIacobo esse erectam, di fundatam . Non probo arrogantiam , nec X-cuso factum: sed cx eo deduco occasionem quae illi cos animos faciebat nec enim temere tantum praesumere ausus esset obtentu illius in Hispaniam per Galliciam Iacobi aduentus, in ea Prouincia primae, uti opinabatur, sedis constitutae, culmen illud, apicem dignitatis vendicabat. Hoc nobis in argumentum sussicit ad confirmandam eius aduentus traditionem . Hanc eo facto asscii mus, caetera condemnamus, nec enim admisso quod Iacobus in Galliciam venisset, circa si teVili suu ς suam Cathedram posuisset, quod extra contro-Cathe dia Querfiam putabat ille Archiepiscopus, sequebatur

' - supremo esse fastigio Apostolica dignitatis.

Cum ei tantum sedi conueniret , in qua Princeps Apollolorum Petrus sedisset cui id iure Divino congruebat,in cuius personam illa praerogatiua sequebatur Alioquin Episcopus Hierosolymitanus, quod S.Iacobo Apostolo Fratri Domini successisset, parem sibi nomen, docum arrogaret. Quare merito ille suae temeritatis Anathemate perisculsus poenas dedit nobis tamen illud sis inuolutum documentum reliquit Graditionis Wanti. quissimae, & testatissimae. Nempe S.Iacobum, in Hispaniam venisse di in Gallicia Ecclesiam crexisse, ac sedem Episcopalem collocasse. Huic

77쪽

SIaeoli in Hypaniam a

Huic argumento nouum robur additur illo Caroli Magni facto, quod refertur in libro Lupoldi Confirmat Beben bergij de veterum Principum Germanorum Ubi Zelo in Christianam religionem, Dei ministro, 3' ' 'qui habetur torno it Bibliothecae Patrum , ubi sic cap. II. Idem Carolus Magnus sub annum Do Ex edicto mini 79q. in Franckefur magnam Synodum DFo- δὲ 'iiporum Germanorum, Gallorum, Italorum cui etiam assuerunt legati sedis Apostolicao congregauit ibi inter alia haeres cui Tam Episcopi Felicis , qui Christum feetindum quod ea bomo, adoptinum Dei LupoldiisBii Fibu esse dicebat,tertio est condemnata, υ,inFranco benbelgius. rum historia, Chronico Eusebij plenius continetur. Idem etiam Carolus in Ciuitate Compostillanais v j i lituit Episcoporum Concilium , ubi amore B Iacobi nothae Pa. Aposoli in syituit ut omnes Reges , O Praesules,seu tum Principes Christiani Hupaniae , a Galliciae, piscopo Compo ieiunae Ecclesiae obedirent, , nusquisque possessor unius rimtis totiust fama, ct Galli i R I

eia quatuor numos annuatim ex debito Ecclesia Com stes omnibus

postellanas lueret, utque ab omni essent liberisrui Hispaniarum lite conuit ens Ut virgae Pa torales, Epis opisses, RP''J V Coronae Regales per manus Composiellani Discopi vectista eiu ad honorem Sancti Iacobi praebeantur . Prout bae in Ecclesiae a te- speculo hi tor. lib. a S. cap. II. latius continentur Cer te rem tantam non instituisset, nec decreuisset Carolus, nec ali paterentur, nisi ea illo iure,quod ex aduentu S. Iacobi Apostoli de sepulcro Compo- stellae locato,eo exuria urbe translata honoris prerogatiua extitit, niteretur. Hoc nomine praelatus

est uniuersae Hispania sacris profanisque tincipibus Antistes Corri postellanus, quem tanquam Iacobi Apostoli successorem suspiciebant. Neque cleuari

78쪽

ue Diatriba de Aduentu

Inde conte eleuari argumentis fides poterit occurrendo id ba .ha - datum esse Corporis sepulturae: nam ea causa le- aduentim S uior est, quam propondere obedientiar, ac serui- ιδ ob tutis, quae altiori ex principio ducebatur, nempet dignitatis ob doctrinam,& sede in ea Iacobi,cuius personam Praesul Compositellanus gerebat. Hinc illa postea Compositellani Episcopi ambitio, arro gandi sibi nomen, culmen Apostolici praesulii, quod solum erat Romani Pontificis,eoque iure summo spoliarus suit Compositellanus in si secus

saciendo pergeret, anathematigandus . Cur autem eo argumento non fuerit obstructum os isse, menio suo loco dicemus. Interim satis sit, eo utilum adstiuit ad persuadendum D. Iacobi in Hispaniam, quod nunc agimus, aduentum . At ut nequid omittamus quandoquidem author nos remisit ad speculum . Historiarum, in eo reperitur S. Iacobum in Hispaniam venisse, illicque praedicasse, discipulos habuisse, ut ubi unum narratum inuenimus, alterum etiam relatum inueniamus, , triusque ne xum Aduentus,& Dignitatis, in eodem speculo intueamur, di observemus Cm

79쪽

Argumenta proposita quae impugnabant Iacobi in Hispaniam a uen

tum muntur. S.I. Sathst Primo ex di altate bron ologia

desumpto.

DI LAE M in hoc erat Cornutuni , vel

inquit enit inmissaniam Iacobus ante diuisionem Prouinciarum . vel posse rneutrum esse posse monstrabat, ergo non venisse inferebat. Cui trifariam respondeo . Primo non constare, quo tempore huiusmodi diuisio facta fuerit. Vnde enim id assem itur non est in scripturis definitum tempus. Videmus paucos Apos De tempotetolos nominari in Actis post Pentecostem . moquatuor tantum mentionem fieri videmus Petri, hyproumeias Ioannis , utriusque Iacobi ; de alijs ne verbum sitas pro cto quidem Vbi erant Aut si erant Hierosolymis, inoi φηβὴς aut in Iudaea,curio uti priores nominantur si quis

Velit a firmare illos in suas iam Prouincias abijsse. Vnde quoso mendaci arguetur Nec enim si Hierosolymis essent imitti eorum nomina debebant quemadmodum ante omitti non solebant. Quod si verum est , quod Ximenius asseruit in Concilio x inhilla, Lateranensi, diuisae sunt Prouinciae ante illius mor quod eiulattem, quod Aduersari inficiantur, vincimus. Ait

quippe legisses datam etfuisse potectatempraedicandi in Hispania . Quae si data fuit, vivo non mortuo data suit. Igitur hoc, cui tantum tribuit Ba-

80쪽

Diatriba de Aduentu

ronius, author in dubium reuocare possumus quod ille statuit , non nisi post Iacobi Apostoli cae- De eo Cale dem, factam esse Prouinciarum diuisionem . EttRiλ Dη ς ιβ quidem grauem habemus authorem, qui dicat ς' neralem illam Apostolorum diuisionem in illo primo postquam conuersus est Paulus, id est multo

ante necem Iacobi, anno accidisse. Is est Caietanus, quem fidenter, vel Baronio oppponamus. Verum esto demus Baronio, quod vult, non-Baron tu, no nisi Iacobo interfecto diuisa fuisse Prouincias Annisi post nec ex co necesse est sequi, illum non potuisse anteacbhἡm p . in Hispaniam ventro. At non licet per sacran itineiarum fa Chronologiam . Licet idque demonstro , sitqueciam uix secundus diluendi argumenti modus . Potuit, vel statim post lapidatum Stephanum, occasione exorta subinde persecutionis, vel post eam sedatam multo ante mortem suam Hispaniam adire . Nam cum inter utramque Stephani, & Iacobi caedem nouem ad minus anni intercesserint, Stephanus quippe anno eodem, quo Christus est passus, id est 3 q. Iacobus vero Anno q4. mortem oppetij c, satis apparet superfluisse temporis, ut in Hispaniam venire potuerit.

At non potuit , aiunt, occasione illius persecutionis exire cum sacer Textus excipiat Apostolos, ait enim Praeter po Iolosio quid inde ξ superfluerunt odio integri anni, quo tempore fas fuit inuiolato textu exire . Iam ergo hic non obstat

aduentui . Potuit exire iam sedata persecutione .cum satis temporis ante mortem suam superesset:

sed nolo tam liberalis esse . Dico sine ulla textus iniuria posse affirmari Iacobo in illa persecutione iii Hispaniam secedere licuisse Patet; nam illa

SEARCH

MENU NAVIGATION