GeorgI HornI ... Ulyssea sive Studiosus peregrinans omnia lustrans littora

61쪽

η6 U L Y s s E S 'animum laedendi habeat, non constituunt crimen laesae Majestatis. Sicut Tacitus dicit sub Augusto factum. Facta p.ebantur , verba impune erant.

Atque huc pertinet illud exemplum Militis male per ebrietatem de Rege suo loquentis, quod cum rationem verborum suorum reddere juberetur. Imo vero inquit ὀ Rex etiam occidissemus te, nisinos lagena defecisset. Atque ita absolutus fuit. Seo minime omniuverba ioco prolata ad Majes alis crimen detorquenda sunt. Quod in Anglia sub Eduardo 1 v. factum. Ubi mercator quidam capitis damnatus, quod adplorantem filiolum dixisset : Si tacueris coronam Regis tisi imponam. Principi igitur aut supremo Magistratui

danda est opera, ut non tantum conservet sed & augeat suam majestatem, quod quidem praecipue per haec media fieri potest. I. Non laedere Maiestatem abdo m. Princeps igitur in alium sibi aequalem principem non debet Capitali suppilato animadvertere. Id quod praecipue exprobratum luit Carolo Andegaven si , Rcgi Siciliae MNeapolis, qui Conradim Eli se-thae Reginae Angliae quae Mariam Sco-

62쪽

torum Reginam capite plecti jusserunt. Nam nil vehementius destruit majestatem,quam si legibas paenalibus subjecta ostendatur. Unde hoc Politicis vocatur Tacitum Regni.lI. Non omittere caput rerum aut sedem Imperii transferre Regibus Galliae exitiosum est Lutetiam ; Angliae Londinum, Turcacum Constantinopolin deserere.Neque alia re Constantinus M. majestitem Imperii Roman. gravius laesiit', quam quoci sedem ex urbe Roma Constantinopolin transtulit. III. Omnia dirigere ad famam se gloriosa utilibus praeferre. Atque huc Pertinent illae contentiones Principum de praecedentia, pro qua etiam Legati armis inter se certant sicut nuper Londini inter Hispanum & Gallum contigit. I U. Incultu corporis , misisteris se auia magni um esse ac splendidum. Magnam Iacturam majestatis suae fecit Ludovicuae M. qui & in vestitu & in minisserio non tantu negligens sed &sordidus fuit, ac ad legationes adhibe-Dat tonsorem syum Olivarium.De quo

videatur passim Philippus Cominaeus.

63쪽

li ULYss EsV. Legibusse Fufectumfateri,quod magnam Justitiae opinionem Majestati conciliat. Sic Imperator Trajanus is T eodoricus Rex Gothorum legibus se subjectos profitebantur. Ac Regis Galliae nulla edicta pro ratis habentur, nisi authoritate Paria menti confirmata. Atque haec de majestate dixisse sufficiat.

DE LIBERTATE.

S. I. Sicut Magistratuum authoritas consistit in Majestate, ita libertas subditorum est: privilegium : libertas autem Politica proprie est libertas a coactione, qua populus cogi non vult ad actiones suae conscientiae, corporiac opibus contrarias. f. a. Cujus libertatis praecipua o jecta sunt tria. I. Religio. Σ. Uectigalia & Tributa. Nam cum Respublica est imperium in homines judicio Mvoluntate praeditos, Omnes populi generosiores ac cultiores ea conditione supremum imperium Magistratui concesserunt, ut sibi tamen haec tria reservarint. I. Libertatem animae seu Religionis, ne Principes conscientiis imperare dc ad hanc vel illam Religio

64쪽

PEREGRINANS. q. ynem cogere possit. Σ. Corporis ac vitae; ne Princeps jus vitae ac necis pro arbitrio haberet. 3. Bonorum , ne

Princeps tributa & vectigalia pro lubitu exigeret sed ut cuique proprietas suorum bonorum & libera possessio

relinqueretur.

f. 3. Cum igitur libertas Politica res tam praetiosas & quibus nihil homini carius esse potest, complectatur, hinc libertatis nomine nihil in vulgo gratiosius,eamque pertinacissime Contra infractores tueri solent, ac populus nunqua majore furore ad arma ruunt, quin quotiescunque de libertate sua agi putant. Hinc illae voces, vivere in libertate, vel ante servitutem mori.

S. 6. Fundamenta hujus libertatis Gnt duo. Unum generale omnibus , id est salus populi. Alterum speciale leges cujusque Reipublicae fundamentales , & comeactata inter Principem& populum. Sic in Germania fundamentum libertatis est Aurea BuJla, Transactio P Javiensis, & Pax Monasteriensis. In Brabantia hae leges v cantur laetus introitus in quasjurare novus Princeps tenetur. Vulgo & in

C genere

65쪽

ULYss Esgenere sunt Privilegia singulorum populorum & civitatum. f. . Sicuti autem Marestas Principu, ita & libertas populorum suam habet latitudinem ac gradus,nec apud omnes eadem 'reperitur. Quidam populi reservarunt sibi totam libertatem , &Magistratui nihil nissi nudum titulum reliquerunt, quales sunt Democratiae& Regna Poloniae & Daniae, ante ultimam hanc mutationem. Quaedam nec totam libertatem nec totam Servitutem amplexi sunt : quod imprimis Tacitus in antiquis Germanis observat, quorum Reges potius habuerunt authoritaxm suadendi, quam jubendi potestatem. Ita profitetur Ambiorix apud Caesarem lib. 3. de Beli. Gallicoqusmodi esse Principum per Galliam imperia : ut non minus in ipsosjuris multitudo, quam ipsi in multitudinem habeant. Quidam populi totam fere libertatem abdicarunt, ac Regum arbitrio se subjecerunt. Quales hodierni Galli, apud quos vix umbra vel vestigium libertatis superest. Unde Rex Galliae, Vocatur Rex Asinorum. S. 6. Quotiescunque Majestas Mli rias inter se discordant tum alia

66쪽

PEREGRINA N S. y Iemergunt nomina, nimirum Tyrannis & Rebellio. Supremus Magistratus illos, qui se ipsorum Majestati opponunt per vim, vocant Rebelles. Subditi contra suos Magistratus , in usta imperantes & libertatem ac privilegia infringentes, vocant Tyrannos igitur Paucis exponendum est, quid sit Tyrannis, & quid sit Rebellio.

DE TYRANNIDE.

I. Tyrannis in genere vocatur status Reipublicae violentus. Forma autem sive anima Tyrannidis in eo consistit , quando supremus Magistratus Omnia non ad Reipublicae, sed ad proprium commodum refert , adeoque Rempublicam propter se, non vero se propter Rempublicam esse putat. Distinguendum igitur est inter Tyrannum de Tyrannicum Magistratum, Potest quis esse Tyrannicus, id est flagitiosus Princeps, crudeIis varUS,scortator, exactor, Contemptor Dei,perjurus, injustus, quae quidem Omnia malum principem constituunt,sed tamen noncium absolvunt Tyrannum, quippe inter haec Omnia Vltia, quae potius

personalia sunt, quam publica nihilost C a Min

67쪽

yi U L T s s E sminus summam Reipublicae bene adis ministrare potest. Quapropter Aristoteles in Politicis recte docuit. Ad Tyrannidem aliud quid praeterea requiri, nimirum id quod diximus , quando Respublica in privatum commodum vertirur. L. Vulgaris distinctio est , Tyrant nos esse duplices, sine titulo & cum titulo. Tyranni sine titulo vocantur,qui Rempublicam n 'lo jure neque electionis neque successionis,sed per meram vim obtinent. Atque hi alias vocantur invasores vel usurpatores. Tyranni cum titulo appellantur,qui Rempublicam legitimo quidem jure possident, ac justum titulum habent , sed eam Tyrannice administrant. 3. Non est autem eadem ratio Tyrannidis apud omnes populos, sed qui apud hos est Tyrannus, is apud alios esset optimus princeps e. g. Muscovitae, Turcae, Persae & tota fere Asia tyrannice gubernatur , dc hoc tamen apud illos populos est justum & legitimum, quippe qui ignorant, quid ζt Iibertas, adeoque servituti ita sunt assueti, ut moderata imperia ferre non posisint. Ubi autem non est habitus, ibi

68쪽

PEREGRINANS. sqnon poteit esse privatio. Ubi non et libertas, ibi non potest esse Tyrannis. Dantur tamen ibi Tyranni sine titulo. φ. Tota autem doctrina de Tyrannide unica quaestione absolvitur, An& quatenus subditis liceat resistere . Tyrannoὸ Ad hanc quaestionem di Versimode respondetur , Politicis. Quidam absolute negant, ita quidem, ut nulli Tyranno resisti debere, multo minus Regno spoliari seu occidi , ne Caligulam aliquem aut Neronem a firmant. Quam sententiam nuper copiose propugnavit Claudius Sal malius in Defensione Regia. Alii absolute &universaliter affirmant licitum esse Tyrannos Regno & vita spoliare, idque a quovis privato bona conscientia neri posse. Quam sententiam in genere tenent Jesultae, Sc speciatim tuetur Johannes Mariana lib. I. de Regis institutione cap. 7 & 8. Inter haec duo extrema alii mediam sententiam sect/ntur, ac incertis calibus Tyrannis resisti posse eosque Regno exui. Sed an etiam accusari, condemnari capite ple Oti possint, id adhuc ambiguum relinquunt , ac plerique in negativam magis inclinant Sed

69쪽

ULYss Estaec quaestio plerumque non disputatur iure sed facto, non legibus sed armis ideoque non tam videndum est, quid intercum fiat, quam quid fieri de

beat.

Id in universum ratum esse debet, nulli privato concedi ullam potestatem in Tyrannum, adeoque doctrinam Jesultarum multis Principibus

exitiosam fuisse. - .

emadmodum Henricus III.&IUReges G alliae,ac Nilhelmus Princeps Ruriacus , sicariis privatis propterea suerunt obtruncati, quod a Iesu itis pro Tyrannis haberentur , ac desperatis quibusdam & melancholicis hominibus eos interficere licitum persuaderent. Quemadmodum si miles inlidiae saepius struetie fuerunt Elisabethaeoc Jacobo Regibus Angliae.

DE REBELLIONE.

. I. Quemadmodum vitium Mage- statis consistit in Tyrannide, ita libertaS corrupta degenerat in Rebellionem .Est autem Rebellio armata factio subditorum summo Magistratui violenter se opponentium, & ipsi leges 8c conditMnes prauicribentium : duo igitur

70쪽

PEREGRINANS. Nmr requiruntur ad naturam Rebellionis. Primum ut suscipiatur ab inferioribus contra superiores. Deinde ut armis ac violentia supremo Magistratui refragrentur. Plerunque autem tales rebelliones plura habent capita,quae in unum quali fasciculum conjurant, ac magno impetu sed no diu duraturo, res suas aggrediuntur. Sed ubi prim uaille furor praeteriit, moX languent, ac mutua diffidentia se invicem suspectant. Atque hoc fere in omnibus historiis Observatum; quidquid fortuna initio rebellibus blandiatur, nullo tamen eos nisi infelici successu frui. Rectissime comparantur celsissimis montibus , qui coelo minitari videntur sub- limi vertice , quos tamen fulmina Majestatis brevi opprimunt, ac con

fringunt.

a. Rebellio praecipue fundatur in speciosis praetextibus ac plerumque Religionem, ac libertatem populi pr

vexillo habui. Tum peccata aulicorum, ac qui praecipua apud i mperantes sunt authoritate, piosam suppeditant querulis materiam conquerenui de vi liis Reipublicae, atque ita populum adum a concisandi; Qu9semst commo-