Classicorum auctorum e vaticanis codicibus editorum tomus 1.10. ... curante Angelo Maio Vaticanae Bibliothecae Praefecto Tomus 4. 4

발행: 1831년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

m οπια- σωφρονος φ τω σοῦ ποσω lari δειου 1 ὶρ αποσα-εsse, δὲ παντας τους ἐπιφεαζειν μέλλοντας - et e mora - σει , ἀνεγκα μῆν τὰς παραλόγους υeρεις , ἐζάοταί δὲ τὰς Telinquere, et sine patrono modesto tuisque moribus aC- commodato, Quare reiectis omnibus qui sallaci amucio ne gotium sacessere studebant, toleravi absurdas contumelias,

i Divus Cyrillus alexandrinus contra Iulian. lib. VL ed. lips. I 6. T. II. p. 2m. se legisse hune loeum porphrriani operis ad Nareellam plane declarat his verbis: Πορφυριος unx Mαρκελλαν υπεραγασθαι μῖν τῆς φιλοσοφίας φησὶν, εἰσοικίσασθαι δἰ ἀφώνως, καἰ συριβιωτελειν ελέσθαι - ώκως 1 Por bestis Mareellae philosophandi

studium mirari vehementer se ait. eamque libenter domum duxisse . et eum ea veluti eum uxore eonsueoisse. sic autem CFrilli verha ipse interpretatus sum. quae in lipsiensi editione aliter eonvertuntur: Porphoerius Mareellam philosophiae studium supra mυdum admiratam ete. . qui sensus a Porphrrii, qui nune prodit. loeo improbari videtur. Iam ego philosophiam libenter intelligerem ebristianam religionem c ut saepe Graeei locuti sunt) eui Nareella luit addieta . nisi Augustitius mox a me recitandus, diceret Porphrrium potius eonatum esse ut Nareellam uxorem a Christo abdueeret. Quamquam reapse utrumque fieri potuit. nempe ut Porphreius christianis Mareellae virtutissitis illeet nam virtus impiis quoque admirationi esse solet) eam uxorem sibi adseiverit ἔdeinde vero stimulante notissimo Porphrrii adversus Christum odio. nisus sit eandem a saeris siristianis revoeare. En Augustini verba

., φιλοσοφίας appellat, in quibus exsequitur atque eonserihil rerumia ad philosophiam pertinentium velut divina responsa . ut ipsa ve ., ha eius. quemadmodum ex lingua graeca in latinam interpretatari sunt, ponam; interroganti. inquit, quem Deum placando re- ,. Mocare possit uxorem suam a christianismo. haec ait versibtiari Apollo. Deinde verba velut Apollinis ista sunt e forte magis po- ,, teria in aqua impressia litteris seruere . aut adinsana pennas

382쪽

AD MARCELLAM.

a)- ταυτίω ἔρμπιον ἡγηώμ ένη τὴν eri ἰκη ν 3 ,--α τοῦ εις αὐλω φ υ αυτους πραουέντα υπομιιώδη σκων. δ. Συγχωρουντων οἶν εω οναγμ-ων sermλέον αμόθι tuli aequo animo insidias : teque liberans, quantum in me fuit, a cuiusvis impotenti arbitrio, ad tuos ipsius mores revocavi , philosophiae praeceptis tibi impertitis , consen taneam nempe vitae doctrinam tradens. Quis autem te Iuculentior mihi testis erit Z quam ego quidem erub Scerem reiiciens, aut aliquid meorum celans, aut quo'niam tu veritatem in primis semper coluisti, et ea Prorter lucrum putasti matrimonium non omnia Verissime, quae ad veritatem ducunt, vel ipsius causa saeta

sunt, edocens.

. Igitur cum per negotia licebat diutius istic comm

., leMea per aera ut aMis Molare , quam miliatae reDoces impiae in ua oris sensum. Pergat quomodo Mult inanibus fallaciis perse- ,, Merans . et Iamentationibus fallacissimia mortuum Deiam cari - ,, tana , quem a iudicibus recta sentientibus perditum . pessimais in speeiosis ferro iuncta mors interfecit. δε

5 Nimirum Marcella philosophiae studiosa nupserat libenter philosopho Porphyrio. Diuiti Corale

383쪽

οριου η αδικιας ἔργον υπει-α' μζένειν δὲ -ωυΘοι ι Ε- rari , liberum tibi erat tamquam ex obviis sontibus potum

haurire abundantem et promptum neque contentae esse

quod ea res ad utilitatem aliquam duceret, verum etiam laetari licebat, atque tibimet interquiescenti exhibere sa-cillime pro iacultate praesente recreation Em. Nunc Vero urgentibus Graecorum negotiis, ipsisque una diis cogentibus , ut tu quidem Obsecundares , quam is paratissima, cum tanta siliarum sequela fieri non poterat. Sine te autem has proiicere ad improbos homines, stultum immo scele-

i) Multa Porphyrii itinera recensentur ab iis qui de hoc

summo philosopho aliquid seripserunt, nempe ah Εunapio aliisque Veteribus, et Holstento atque Bruchoro. Nimirum puer Alexandriam aliasque regiones invisit. Athenis etiam versatum eum constat. Annos natus XX. Romam venit; iterum trigesimo aetatis anno. Post quinquennium in Siciliam concessit. Quin et Carthagine aliquamdiu commoratus cst. Ex Sicilia tertio Ilomam venit, ibique diu docuit . vita inque snisse existimatur. Iam iter . de quo heie agitur , quonam vel quando susceptum suerit, ignoro. Marcellam cedite ductam uxorem a se in senium iam vergente . seripsit paulo ante Porphyrius eap. I. Heie autem decimo post nuptias mense ab ea se recessisse ait.

384쪽

AD MARCELLAM.

τερον δ' ειποιμ' αν F σαυτῆς 6 ω e υτη οἰκου κηδειος, -α παπτα φυλάσων si )'. καταλειπομενος χὶ ουδεν ἁπει- κοπως τ eo παγωδ ις ιλο κτητου κεῖ μομίζοντοe 3ὶ ' λην ora τοῦ μ το ελκος ωνα ολοοφρονος υδρου σοὶ δ' εινι- γνουρον το εἰς την γένεσιν πιωμα οσον η οῖον η a b δ -ψυχῆς περιεων' οὐ τ Θ εων κειας ὐπεριδοντων , ως μεῖνον οἱ stum arbitrabar. Nunc ego longinqua in terra manere coinactus, spem tamen te rursus videndi nutriciis, merito te hortor, ut conscrvato hono, quo seu ita es per eos decem menses quibus una versati sumus, ne, desiderio ac Cupiditate maioris emolumenti, etiam id quod habes amittas. Ego vero quam fieri pol si celerrime te ad me recipere

5. Age vero quum in peregrinationibus quid eventurum sit, lateat, necesse est ut sapientiam te conso- Iantem auscultos, Et quidem id dixerim gravius ossicium tuum, quam te tui tuaeque domitis curam gerere, et inc Iumia euncta servii re. Quippu a me derelicta es, promus ut ille apud tragicos laborans ulcere Philocteta r nisi quod si Odyss.. II. 227.

υὶ Ita eodex . nisi mavis seri here καταλεια με .

385쪽

βι ου' οσα,μο- et ' αλλων ἁ--λα - σης καρτερέας Hic το -ραπεψαι G βιασαι Πὶ δυνα ' τα ρῆν γαρ HI ille a pernicioso colubro ictus erat; tu autem doles , quod talis tantaque naturae eorporeae labes spiritum circumstet. Quamquam dii nos haud negligunt , ut Philoctetam Atridae, sed salutem adserunt, nedum Oblivioni tradunt. Te vero , quae multis cruciantibusque luctaminibus exercita es , uti nunc vehementius Philosophiae , quod unum est tutum refugium , adlia reas magnopere rogo neque te plus aequo anxietati propter nostram absentiam des neque Propter magisterii nostri desiderium, id quod iam didicisti abiicias; neque ob cumulum exterarum, quae instant, rerum des tiscens, victam te impetu fluentis agminis trahi sinas: sed consideres , veri boni acquisitionem hominibus otiosis non contingere, tuisque hisce casibus ad suturae vitae praeparationem utaris. Reapse hi tantum casus ita constantiae

386쪽

AD MARCELLAM.

πρωπον δ υς οὐκ ἔν αλλως, οπερ ἔφ. i), προς τ μελ- λάνων νο mas δη μμνη κει χὶ οι ὀοαυ θοῖ ξενης κατ- tuae adversantur, ut permovere et cogere queant. Nam quae mala per alienas insidias accidunt, iacile contem nuntur ab illis, qui ea solent despicere, quibus ipsi non dominantur: atque ita improbos potius improbitatem reeidere iudicant, quam illis ipsam nocere , quibus Vel summae iniuriae parum detrimetiti ac deminutionis ad-

ferve creduntur.

6. Hominis autem utilis animo tuo, et Patris et mariti et magistri atque cognatorum omnium, imulo et ipsius patriae benivolentiam in se uno complectentis , absentiam quae sine dubio est iusta causa molestiae satis lenies , si non animi dolorem , sed sapientcm sectaberis considerationem ς cuius haec prima admonitio erit, quod aliter nimirum haud liceret , ut dixi,

i in Capite superiore. 2 Nempe in caelum. cui rei contrarium est πτωμα εἰς ἐν γενaσιν. retro dictum.ὶ Nam caelo emisSas animas. corporibusque

387쪽

ύ κολον προς αναβα ν οἱκεῖον οτι η το i) ρεια ζωειν, eos qui reditum aliquando molituri sunt, reapse redire ex hoc peregrino diversorio, si esset veluti voluptarius lo-Cus campusque spatiosus et delicatus. Nibit enim adeo ob stat, ut voluptas et ignavia, quominus ad deos accedamus, Reapse ne montium quidem cacumina sine periculo et labore consceudere licet: neque item a recessibus corporis emergere per ea quae deorsum ad corpus serunt, per voluptatem videlicet et ignaviam. Via enim pex aerumnas Secta est perque reminiscentiam mortalitatis. Quod si intercedunt molestiae, dissicultas quidem maxime pr Pria est adscensionis: tratiquille siquidem vivere, deorum

ad tempus immixtas aiebant philosophi aliquot, atque illuc post fata ad Deum reverti . quos intor Porph3rius teste Augustino de eiv. D. X. 5o. Porph ritis purgatiam animiam ob hoc re, rei dixit ad patrem , ne aliqtiando iani maloriam polluta contagione tenetitur. I also igitur a qtiibusdam plaronicis est ereditus quasi necessarιua orsis ille , ab Oisdem tiberandi et viis eodem Noer esendi. Quin et libros Porph3rii de regressu ianimae diserte is morat idem Augustinus opere et libro ei tato cap. I9. Utitur autem hele Porpllyrius locutione homerica ilia d. X. 5os. 1 Codox videtur habere τα. Est autem locus apud Bomerum iliad. VI. i58. et od3ss. IV. 8 5. v. aua.. ' Di iti od by Cooste

388쪽

AD MARCELLAM.

κις σ-τελουσης ἡ αλυσεως sa) Οειν η εδο ε τοῖς σωφρο- est. In Iis autem qui ceciderunt in terram. tranquillitas inprimis contraria est erectioni, quoniam per res extraneas oblivionem caeli invehit, somnumque conciliat, ita ut dormiamus, ab illudentibus somniorum imaginibus oble tati. 7. Iam et Catenae, quae sunt ex auro gravissimo, tamen, propter Pulchritudinem, ut ornamento magis quam vinculo tribuantur, suadent mulieribus, quae stultitiae suae causa pondus non sentiunt. Contra ferreae catenae peccata in memoriam revocant, suaque molestia paenitentiam cheant, impelluntque ut quo Pacto liberemur a pondere, vestigemus. Ceterum aurea quoque vincula post oblectationem ad non mediocres dolores saepe transferunt. Quamobrem sapientibus videntur aerumnae magis quam vo-

si Reeole pag. 565. not. u. Animas delapsas in eorpora ait Porphyrius in sententia XXXII. u Cod. λωεως.

389쪽

Iuptates ad virtutem conferre : videtur item expedire ut vir mulierque potius laborent, quam animo turgeant aura voluptatis inflati. Certe euiusvis rei pulchrae labor dux esse debet; atque eum qui virtuti studet, laborare necesse est. Et quidem satis nosti, Herculem quoque et Dioscuros et Aesculapium aliosque deorum filios per labores atque patientiam viam ad caelestium beatitudinem adsectasse. Neque enim ab hominibus voluptariis ad Deum curritur, sed ab iis qui gravissimos casus sortiter tolerare didicerunt. 8. Graviorem porro praesente laborem plane mihi persuadeo , tibi haud posse Proponi , quae arbitraris in

390쪽

AD MARCELLAM.

missa insana doloris perturbatione, praeclaras opiniones in memoriam revocabis, quibus cum recta philosophiae institutione , divini formonis ope, initiata os r quasque u trum firmiter didicerimus, facta ipsa solent coarguere. Ete uim natura comparatum est, ut cuiusque Opera certae dog malum demonstrationes sint, atque oportet ita uuumquem que vivere ut credit, ut sit ipse apud audientes si delis eorum, quae dicit, iratis. Quaenam igitur didicimus ab iis qui certissime res humanas noveruntZ Scilicet me tibi non esse hunc palpabilem virum sensibusque subiectum, Sed

illud nescio quid potius quod a corpore plurimum disseri,

sine coIore, sine sigura, ct inanibus quidem non Contrectandum, mente vero tantummodo comprehendendum. Ne que porro ab externis sumimus quae in nobis ipsis insita sunt: verum, ut in choro, numerum tantum auscultamus, i Cod. amλεσθη ea Diqitigod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION