장음표시 사용
411쪽
κ, ἁκολασιαν -αΘαρτω , -λαμ rει δε ιυ απα-ς ηφρονητεως καὶ οὐτε ὐπερβηναι τουτον a) δυνατον οὐδὲν latem dum fidem statutorum eonservat. Divina denique lex sub ipsa mente salutis eausa rationalibus animis in Intelligentia defixa est r apparet autem eorum quae ab ipsis eum veritate fiunt certis indiciis. Violatur naturae lex, vanas ob opiniones ignorata, ab iis qui nimium corpori imdulgent voluptatis Causa. Proculcatur contemptim ab iis qui ultra corporis naturam, corporis tamen Causa, CCant. Civilis paret temporibus aliter alias temperata, propter violentiam eius qui potestatem exercet ς damnato Poenam statuit, neque secreta neque mentis propositum coarguere Potest. α6. Lex divina latet animam vesania incontinentiaque inquinatam, sulget autem inquiete animi atque prudem
412쪽
διδα αλος αυτος γινομενος ής σωτηρ ποφευς η φυλαξη ἀναγωγ oc , κὰ σιγῆς φ λγγόμενος την - λιαν sτον δὲ Θύον αυτης ἐξελ ων νόμον διδους δ . - εἰς αυτον tia. Neque licet nobis eam excederer nihil enim est in homine hac altius. Neque rursus contemni potest quippe ipsa numquam assulgebit ei a quo spernenda sit. Neque eadem temporum vicibus circumagitur: excedit enim se tunam, omnique vi versatili sortior est. Sola mens divinam legem dispicit investigatione diligenti utens, impressamque in se deprehendit, eamdemque inventam alimoniae loco suppeditat animae, quae menti vice corporis serme langitur. Etenim instar corporis existimanda est Tationalis anima , quam mens alit, dum illius ideas, divinae legis veritate ibidem impressas atque insculptas, lucis suae Ope ad clariorem notitiam educit. Est quippe mens magistra salutaris, nutrix, custos , dux, cum silentio qui dem loquens veritatem, sed tamen divinam legem evol-
413쪽
Vens, Videlicet ipsa cius contemplatione, Mens enim dum se ipsa considerat, legem divinam ab aeterno impressam in anima intelligit. 27. Consideranda tibi est igitur in primis naturalis lex: mox ad divinam conscendendum, ex qua naturalis ipsa manavit, IIarum inli aerens vestigiis scriptam nihil timebis. Civilis lex modeqtorum liominum in gratiam Statuta est; nimirum non ut ne laedant, sed ne laedantur. Natu Tales divitiae iueo meritoque philosophicae definiuntur, ultroque parabiles sunt: quae autem in vanis opinionibus nituntur, indesinitae sunt aegreque parabiles. Igitur ei qui non vanis opinionibus sed naturae obtemperat, quae Vis semper sufficiunt: nam cuicuimodi opes ad id, quod naturae satis est, lautae sunt; infinitas cupiditates ne ma-
i Videbatur supplendum πενιμ, quae vox re pondebat Superiori πλουτου.
414쪽
ximae quidem opes explent. Haud raro occurrunt homi nos ad desideria naturae dixitus, ad supervacaneas cupi ditates vacui. Nemo enim stultus iis quae habet contentus est; quin potius ob ea, qui has ocret, cruciatur. Itaque vinluti qui sebri sunt correpti, pravo morbi ingenio, Sem Per6itiunt, et adversissima quaeque ad potiant; ita et qui an1mn laborant, semper egent, atque in multiplices cupiditates gulae causa incidunt. 28. Quare et dii iusserunt , ut se homines expiarent ab stinentia cibi reique venereae: atque intra naturae , quam ipsi condiderunt, votum cohibent eos qui pietatem sectan tur: ita ut quicquid praeter naturae votum est, scelestum sit et exitiosum. Multi interim victus parsimoniam a Deo Praestitutam aspernantes, ad opera convertuntur quibus
415쪽
δε τη ψiny τυς τουτων αἰτιας μἁλλον ζ,rῶμεν, απορ- ρουξαντες παίν ματαιαν τ εφη χερων ορε ξπ η ἐλπι ρα, ολοι γ νωμ Θα εαυτὸν Η γαρ φοβον τις κακωδαιμιονει , . Praecipue parantur opes, Tum plures divitiis potiti haud medelam malorum invenerunt, sed ita peiora delapsi sunt. Idcirco aiunt philosophi nihil esse tam necessarium , quam probe cognoscere quid non sit necessarium; ditissimum omnium esse eum qui iis quae habet contentus est: et nullius egere, praeclarum, Ideo et considerandum monent, non ut quo pacto aliquid necessarium acquiramus, sed quo pacto Potius alacriter ea re carere Pos
uo. Neque carnem in usemus ceu malorum ingentium causam, neque in ipsa negotia impatientiae culpam coniiciamus: verum in anima potius horum causas quaeramus, abscissaque stulta omni quotidianarum voluptatum cupidine atque spe, absolutum nostri arbitrium obtineamus. Omnis enim infelicitas aut timore aliquo accidit, aut in
416쪽
καὶ ταυτα τὴν ψυχὴν χαλεπον μυ κωλυ ι' ιονισφαλες δὲ παρακουσαι, παραγγειλασης φυσεως αυτῶ , δια - αροιν- φυους ἀυτῶ αυταρκειας καΘημεραν a, τα περi ἡ ψυχους finita aliqua et vana cupiditate quae Si quis cohibeat, beatam sibi mentem comparare potest. Quamdiu autem fluo tuas, oblivione scilicet naturae suciuas, tibique ipsa innumeros timores et concupiscentias assundis. Melius autem tibi est sine curis esse in toro gramineo, quam aes tua re in aureo lecto, pretiosaeve mensae accumbere non Sine aerumnoso labore comparatae. Dum cumulus diviliarum aggeritur , vita in lix comparatur.3o. Alienum a natura ue reputes, Clamante came, clamare et animam. Carnis Vox, ne esuriat, ne sitiat, ne algeat. Atque haec cohiberi qui gem ab anima dissicile est rlaboriosum item imperanti naturae virtutem quotidianae temperantiae opponeret eamdemque naturam docere, ne vitam in maximis reponat: itemque ut, eum bene rem geremus , rem male gestam pati discamus: sin vero ressi Cod αὐτον. 2 Haec ipsa verba Epicuri sunt in eius reliquiis. Diuiliasu bν Corale
417쪽
non bene eveniat, ne plurimi iaciamus selicitatem eorum quibus prospere res successit e fausta fortunae dona sedato animo Qxcipiamus , rursusque adversum calamitates , quae ab ea immitti videntur, nosmet comparemus: at que breve reputemus id quod a plerisque bonum existimatur.3 I. Sapientia contra et peritia nihil habet eum fortuna communo. Neque his rebus caducis carere operosum est, sed tolerare potius sutilem vanae opinionis laborem. Amore quippe verae philosophiae omnis perturbata et Iaboriosa cupiditas solvitur. Vanus est ille sermo philosophi , quo nullus animi morbus curatuP. Sicuti enim nulla est medici une utilitas, nisi corporum tollat infirmitates , ita ne philosophiae quidem, nisi animi perturba'
i Ita eodex. sed videtur dicendum εἰ μ 4 etc. θεραπευ M.
418쪽
το-rω μέ πω τῶ θειω πέλαζει 23. Ο συνετος ἁνηρ θεο- tiones expellat. Haec igitur et alia huiusmodi a naturae lege praecipi uiatur. 32. Lex vero divina clamat in pura mentis parte, nisi corpus ita tibi connexum memineris, ut gravidarum foetibus membrana iuncta est, triticoque germinanti stipula, te ipsam nou nosces. Neque enim quisquam , uisi hac sit sententia, se ipsum novit. Sicuti igitur membrauae involucrum et triticea stipula, discissa abiiciuntur; ita copulatum animae corpus abiicietur. Non sunt secunditiae Pars corporis, sed conceptionum gratia cum utero connectuntur: ut autem tu terra versetur homo, corpori eOPu- Iatus est. Quo magis aliquis ad mortale devergit, eo v hementius mentem suam ineptam Eslieit ad incorruptionis dignitatem: et quantum a corporis adsectionibus semet
si) Coi serenda omnino Poeptirrii sententia XXXIV. u) necole superius sap. X. cum nolis.
419쪽
submovet, tantum ad Deu in accedit. Vir sapiens et Piusquam alii curam corpori impendunt, ipse in animi cultum insumit: neque est contentus meminisse quae audivit, verum ad implendum ossicium, prout audivit, sestinat. 33. Nudus in orbem missus, nudus mittentem in OCet Eum quippe tantummodo Deus audit, qui alienis non est gravatus , eique consulit qui corruptione purus est. Grande tibi puta esse adminiculum ad beatam vitam si in serva natura alligantem alligaveris. Alligati videlicet sumus naturae vinculis, ventre, iis quae sub ventre sunt, gula etiam, aliisque corporis membris, eorumque usibus et voluptatibus , et horum causa , quibusdam timoribus. Quod si horum praestigiis superiores stamus, insidiarumque laqueum vitemus, alligantem utique alligamus. Ne igi
i) De humanae naturae alligation thus loquuntur item Porpharii sententiae VII. et VIII.
420쪽
γε ἡ ψυχῆς παν το Θηλυνομενον, b c εἰ η αρ ρενος εῖχες τοσῶμα περικειμενω ἐκ παρΘDου γαρ -ψυχης ο κ i θ εου νουτικτόμενα , μακαριωτατα' ἰξ αδιαφθορων γαρ τα αφΘορα α δὲ τικνει το σοῦ ut, μιαρον πἄσι τοῖς θεοἰς ὀνομι Θη. λδ. Mεγάλη οἶν παιώεια ἴρχειν F σωματος πολλακις κωτουου τινα μέρη a ' ΕΗ σωτηριας ἡ ψιχης ετοιμος εσοτο ολον σωμα ὰποκοπροιν' ων γαρ ἔδεκα ζῆν ἐθεMti:, α ωο- tur magnopere cures masculum ne an semineum tibi compus sit , neque te mulierem existimes: quoniam ne ego quidem ad te ceu talem accessi. Fuge quicquid in anima se mineum sapit, non secus atque si masculum corpus tibi esset circumpositum. Quae enim generantur ex anima vir gine excelsaque mente , beatissima sunt. Quippe ex incorruptibilibus incorruptibilia nascuntur: quae autem e corpore gignuntur, omnibus diis immunda sunt. 34. Grandis sapientia est imperare corpori. Multi corporis membrum aliquod valetudinis studio abscinducit; tu vero propter animi salutem totum corpus a te abscindere parata esto. Cuius enim causa vivere vis, eiusdem
cr) Recole cap. I. Ait autem in vita Porphyrii Brucherus hist. philosopli. T. II. pari. I. p. 2 8-2 9. Coniugii Uias his
hominibus ob smoe in materiam corpusque odium , valde eratinoisiam . ut staρria de Plotino quoque obser Mimus , et Hura eius rei eme la adhuc in historia huius sectae celecticaeὶ oecurrent. Recte praeterea idem BrucLerias monet consereudum esse
Damaseium apud Photiuin eod. CCXLII. p. io58. a In margine scriptum videtur ἔνασα.