Reuerendissimorum et illustrissimorum S. Rom. Imperij Principum Apologiae pro D. N. Imp. Henrico 4. Franco, cesare Augusto ... Aduersus Gregorii 7. papae cognomento Hildebrandi, & aliorum Patriae hostium, impias ac malignas criminationes. Nunc recens

발행: 1611년

분량: 322페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

la octo flexus est ad voluntatem eorum, & consensit: quia vento agitat arundoextitit. 'Damnauerunt iterum omnes,qui aderant,Episcopi Hen richum Regem,& lustrii irerut multis modis tui egorii partei D, agen tes ipsi omnia contia regulas &initituta Ecclesiae, qui non conuenident ad Synodium in loco celebri,in ciuitate scilicet Epascopali,qui coquen se sent in festis diebus Paschae in diebus scilicet gaudii&laetitiae: vi misci Has miserorii lii augurent, ut seditiones ac praelia renouarent, ut etiam fidem des ruerent. Vnde audiant ipsi tuli ilicatotes sui Gregorii, & d-- mnatores Iaaeeratoris Herutchi, quun ipsi magis sint damnati, Viporc

desti uctores fidei audianr ciliquam de huiusmodi sententiam saniri PapaeGelasii: Hot ρ opter eligionu, linquit, causam sudentia ositis

vi pubi uobum'; potius er occasionem regiae alligari u caesa licam se n-ει--r euertere, O icommerciosperataraestare: quum ego Visces 'meus rosesemimi Ein hac arreo nationis nomen Imperauras attige r mus,sed insuperpoΠquam adeptus erit regi praestatem, honorificu sum ι' rus ut recurauimin. S cerrima n,pot uaricatoribus communi spropria voce consis unici communione Apsiae ubmouerunt decessores metr p --miscet aerannatis sit Hace emissi,non soles nobis cliuat,i u MN a ymbin est imperaramavi te reo tomagu .mi s non pote lege damn--, sed oti Madgrauam ceraeeommunionisadmissio. Et idem Gelasilis,oliendens non licere cum perfidis, ve Iinim ciis perfidorum habere conuen' tum,iuxta quod dicitur iii Pialmo: γ, stim conesi ο vam tu, cum in agerenti non introibo: eo Ecclesiis o,iri quiit, orirest raraohis ,ru poliaram habent communionem permixta cumper u Aa fiet' concilium V o mam qui voluntarie sectantur contagia res O H, para sent certe ab sep . salica fide: ideoque,aici cum tacibus, v ta .raciam, essu Meesses Arposset Syno prouenire. Eigo Pius atque Vrbaariis, Lucius etiani .itque Symmachus,&Gregorius, .Romani Pontifices, conitituerunt subana- tbematis interpositione, vip aedia diuinis libus tradita, & coelestibus secretis dicata, nemo praest mathumanis usibus applicare : quia sive alienatorume venditor aliquius Ecclesiastici tu dii magni vel exigui, ina 'cipieme p/riter iudica Mirci Lictilegi. Et quunt nuta sint cene iuxta diurnam sciat itiam in fur u um aeternum, qui cx piopriis facultatibus 'non subletiant nece a russauperum: quid uipuimaestimari poterit ivdicio ac damnatione eorum, uidiripiui aliena, 'pue autem flus sandi Dei Ecclesxrum 3 Ecce tu iupradicto conuenia aderant, qui ta ulta tum Ecclesiarum possedi nes praedia inua elan pariter, Ap Ois de

zmi: & hoc ita fieri sacerdotes Saxoniae ςonsensetant. Q i eniti 'bis , quae sunt huiusmςdi, pon. resti: tit, suggestione qua potui con sita quum ex authoritate diuina dicat Apostolus, Iconstam q-

172쪽

o et ' NIKL L Aur NAvxi r c. faciuHρ- ,πυυμ, csquic statiunt umilis. Primum iocum tenuit in illa malignantium Ecclesia sipradictus Otto Hostiensis Episcopus , qui nunc a Saxonibus eortunoe conssirtibus dicitur Papa' urbanus: super qualium certe ambitu & promotione supplicat Imper itori Gelasius Papa , immo per Gelasium catholica Ecclesia: D ant, quaesis te, tem,ris turaquMLimperoeea Anemperturbationu Eccles j a

misit magia visu communionisexternae, ne a communiove is Hlotica,

.pradab ,re Mur extemiu. Quum ei im in ordinatione succeilbris sui Clementis dicat Petrua Apostolus: IIaec mea Irae canonis ta doctrinae thedra eum qui cupit eam, πιιδείως posit, non requirit: sed o tutis morseb:M,ta iuver erudinae . cile autem saepe dichias Otto praecipitanter am-

bivit,& inuasit sedem Apostolicam,ysiis manu & auxilio pe llimoriam,apud quos nec di pinarum nec humanaram valet aliquid constitutio legu. Symmachus Papa generalipraesidens Synodo dixit: Si quis vas per imie,&eo incon usto Musita nem pro G Dro Pontificauu commari , Mupro alio promattere inseca me rem praeber entauerat Du alquod V --gium p. uera,veldehac cause prauatucoueniacia Uinis Miderareri, id, aut decernerepraeser stris orisbagninue, vescommunioneprmetur. Ecce autem non apud eam,quae mater ei omnium Ecclesiarum,sed in parte si-orum esse tu potestatemque iudicandi non soliim de aquaque Eces si sed de ipis quoque Romana Ecclesia. Ideoque sicut Leo Papa scibbit,&catholicaEcclesia consentit) primis i--eratur omnimo amittere,

qui permissa sibi inutio potestate. Ecce enim idem Hildebrand Coloniens Ecclesiam suis quoq; priuilegiis*oliavit,qui Hartiligo Magadabu

gensis Ecclesiae Episcopo noc conceriit,&hoc iussit, ut terminos patrum trans ediendo,inuaderet parochiam alterius Metropolitani Episcopi,de ordinaret Episcopi . uendam Reginhardum in Mindens Ecclesia, ad Fontemtum&ad iniuriam Sigimini Coloniensis Archiepiscopi Hoc etia emplo memoratus Otto Episcopus Ostiae, Mnguntinam Ecclesiam suis quoq; priuilegiis spoliauit: atque ipse transgrediendo simul terminos p trum,parochiam Metropolitani Fpiscopi inuasit: & ad contemptum atque in iniuriam mezelini Archi episcopi,Ge harduquendam in Conit nitensi Ecclesia Episcopum ordinauit, quum adhuc etiam vixisset O

Epist pus ipsius Coin nitensis Eccleuae: sediampridem ab ea expulsus

173쪽

sus est ualuso,d quia noluit in pane Hildebrandi esse,&esse eommei

nis externae. Sic ver5 sanctoriim Canonum regulae custodiuntur,ec o

seritati mandantur vel ab Hildebrando,vel ab Ottone : pro quibus Vos, qui habetis zelum amatum , occiditis & Zelatis, litipatis de belligeratis, ne sit alius Pontifex sedis Apostolicae,nisi per quem disciplina Ecclesiae euertatur,& qui contra authoritatem Domini venire videatur, ut iam inmitibus haereticis adhusaanuaq; pandaturὶ Dicitur enim per beatum Iob, serentem scilicet typum vel Clarisii,vel Ecclesiae: e hi tremi nos trat Zu-

. rum is pinu untire u , DAreunt eos. Vnde sanctus pater Cregorius in x va. Moralium : ores,inquit ori nominensi haereucosisi ata, in asancta Ere aegramu extranei existant' hsenim terminos transekt,quia constitutiones' trumprae ancoraedo transcena mi. Tequibiu nimirum consituri ni scriptum es Aerma Pe raris terminos oti res,quo sue is patro tui. . rem in it,diripiunt,csep unt quia impcritos peruersis ad persuasioni me rariunt,cst .rie Trinope seris ad interficiendum nutriunt. Atque

idem Gregorius in epistola ad Eulogium. Patriarcham Alexandrinum : Meu ,inquit honores boli et Cars atrum meorum:=tunc ego honora hm M Tuta qui sil honor Mitin non negatur. Hinc etiam de Gelasius Tapa: sit ho inquit a fit a ta Ῥήνη bi et esse quempiam arripere,indemia cur honorem fratrum Dorum minuere ex quantu cunques rari sed sicut supra dictii est,alii terminos transtulerunt,& ad contemptum at

'ue ad iniuriam Metropolitanorum quoque Episcoporum in parochiis a guntiae simul& Coloniae ordinationes tibi usurpaverunt.Vnde Callisus urbis Romae Episcopus uniuersisIpiscopis: Si quo Metropolitan um cum visi quod suam Ammoia pertinor parochiam propriam, sine con Da voluntare omnium comprouinctus Eliseoporum extra asquia agere te

Musto,gra siti periculo subiacebit: ta quod egerit, irritum habeam invocuum. Et iterum de eadem te Callistus: NuEiu Trimas,nuem Metropolum. -'-, si re Γαρο-- Episcopo umasterim adeat, ciuisitem iuta oessione Modin, Mad eum n n pertino,&a derim Episcopi uia 'rochi Ter cuius ad 'ositisse,nsvocatim abeo,cuius iuris esse aenoscitur, ut quia ibi dis xat, Iord, et aut taricet, si ust Huborirepotiri lueris su Murprasum erat,damnabitur 'non iam illa, sedcooperanto, e consentientci: quia sicuror ratio et eius Uiuricaris,&abarum rerum dissositis prohibetur. Et ut Metropolitanis sua iura serueatur,sic etiam Leo Papa inter caetera scribes t rit triSecundumsanctorumpatru canone, spiritu lei conduos, totius musi reuerentia consecratos, Me ropum Ungularum ouinciaru D copolius radita tanti ut d istis intemeratum habere decernimus, ita via regu-- Linibus a Iturisnu aut ne gentia ip s. tione edicta. Quae Psi

, sint,&alii qui dicut haereti interminosti aestillatini, ecce apud ipses

174쪽

yy, LTRA I N A V M B V R c qui eiusmodi scribuntur esse sancta Dei sacerdotia, apud eosdemi solumniodorue celebrari Christi d Eccletiae lacramenta, ut ipsi in peri- Mosque, qui subnoimine gregum per beatum Iob designantur. perversis ad te persuasionibus trdant,&doctrinis peltiferis aci interitu nitia viant. Sed nisi Venoueris te,opu bra inter mus exredere, inquit Somiani , . λιξ o Z veni lagregum,id est,misi honorem tuum,quo ad similitudinem Dei es condita, bene vivendo cognoueris, acori spectu meae contemplationis egredere,& imperitorum vitam liniare populorum,&cultores peruerserum dogmatum, quasi haedos tuos pasce in tabernaculis pastorum: hoc est, in conuensi lis haereticorum. Ecce enim defens partium Hildebrandi scribit contra sedem Apostolicam simul,&contra uniueri lem Ecclesiam, dicens eam amisisse honorem sacerdotii, ut facilius posside citere eos,qui credunt illius peruersissimo errori: introducit testimonia sani torum patrum,innocentit,c celestini,Gregorii,Augustini. Innocentius Paria: heno em, incituit, ἀνυμ, norem dareno poses, nec MumasquMaleo accepisse,adquis tu: quia nihil in danteerat,quod αδεω as eo posis accipere. Et irrum est certe: quia quodnon habuis, darenon Potuit. Damnationem utique, quam ha is, per prauam manin impositionea d aer: ta re licvssa Edamnaui,pomodo debeati honorem accipere πι- uenire nonpossum. Haec certe scribit Innocentius Contra eos, qui sunt Oiusmodi,qualis est supra memoratus Otto, vel Harmigus, qui terminos antiquos transgressi sunt per usurpatae ordinationis excessus. De quibus ει Cillistus Papa scribit: ruis,etiam rasuro ob nin fore, MFquod ad sim ob mmodopertinet parochi proprM m, econsilio, volunt

sem ρemulo fibra cepit: e quodegerit, stritum habebitur, o vacuum: iux ta continuens etiam Coelestini Papae testimonium: Si quae fuct in t , in . quit riumuisnoi uuae ,remoueantur, quo impare nonpossint. E t quum, iuxta con nam sanctorum Patrum dii sinitionem dignus non sit vel Gcris altaribus administrare, vel co nunionem caper e, qui nescit sacris. Canonibus obedire.

CONsa QVE Nrs' etiam introducit propositae scriptor Epistolarcstra se suosq; , qui non sunt in communione uniterialis Ecclesiae, sed in parte sui Gregorii,illud nostri patri, Gregorii testimonium, quo scribit

175쪽

Uriris AEuathema et Musit a Deo, ta beats Petro Apostolorumprincipe ut cotem platione iudicistes, caeteris artioque catholicis E esta v nisve rae praebeatur Exemplum. Haec certe scribit pater noster Gregorius contra praeuaricatores Ecclesiasticae disciplinae, quς defensor ille partiti in siti Gregorii in-uoducit ad destruendum sacerdotium uniuersalis Ecclesiς,quae comm nicat sedi Apostolicae. Ideoque intei positis quibusdam scriptis, quibus conatur ostendere, nihil nisi ad condemnfitionem apud nos valere Christi: &Ecclesiae sacramenta, quae sunt baptisma, chrisma, atque corporis di sanguinis Domini mysteria. P sthaec subiungit adhuc de ordinatione stimonium beati Augustini cluae scilicet ordinatio silet per manus impositionem fieri: Corporata, tinquit, ramenta, eportant taceAbram e Di egregarias unitate corporis c i,formampus te derep etaris, vir in rapietatis raruis sita spiritalu ita in eis nonpotis esse: quemadmodi m su nonsequitur hominis membrum, Pando a matura corpore. Ergo quodin rnibus membris unius cor ris agit 'rima, hoc aris 'iritu ut Inon tota E . ia. Vnum ιν pecorpus, G: Asiritus, sicut dycire, postolus. Praeter hoc

eo impote i quidem riu ut halere: fidei, vel base natus --: sed non habet pitan . im I iritu intus et Cereris, stra isti defrm. gloriarm Si quod memb=rum in humano corpor/praecia iur, nunquid pracsum anima e quitur λ Sic homo Chri Baniti et ivit in corpore Christi, quon ecatholicus HZ: My autem haereticu actu, Z. Sed ille aduersarius noster scribit nos aecises esse: se vero suosque participes permansisse in unitate uniuersalis hcclesiae. Absit autem a nobis, ut nos exissemus ab ipsis: sed ipsi exue nant a nobis. Sicut enim scribit sanctus pater Augustinus in libro de veraroligione: Possessu naticosarea μώinica me ad tempus visionis venti latione velut paleas sustinere, nisi vent perbia, immoloim:e ce issent, i se a λολουτί' parassent. Nam quod praecisi sint de unitate Ecclesiastici co potis,test tur ipse, qui in fine epistolae suae, ad quena cuncta, quae dicuntur,solent reserit,profi etur,se pariem sui Gregorii de dere. Vnde iterum Augustinus in lib. de vera religione: Sed peia,inquit in hau Dominica Minea pro voluntate qui , vel pacta vis mentum es, tam diu se in tur pecea

tum aut error cuiuia er,donec aut accusetor inueniat, Frauam opinionem

pertinaci animositate de dat, . T endae Zau en no ,Et, Christiana rei sis, eius Ecclesiae communicatis,qua catholua est, ta carhosica nominatur non serum asilis,et iam etia ab omnib. mimicu, velint no t. m i quoi reetici Uscho tu alumni, quando non cupuis, cu extraneu loquuntur carbolicam ἡihilaliud quam catho a diacant. Hon enim possunt iure is si bocea nomiηr

176쪽

i r . A L T R A M r N A v M 'n v R e. omnibus,' non habeat Romana Ecclesia Clementem Papam, neq; Res publica catholicum imperatore,nili Heri manno Regi despectissimo suo cedat alius Rex despectio illo: κ nisi silccedat etiam catholico l/πς Cl menti aliquis haereticus , sicutiu:sse monil ratur ille Cassinensis Abbas Sergius, qui poli discellionem iniseratoris ex Italias ibintroductus est, dc per studia partium Hildebrandi ordinatus: cuius scilicet honoris rapi nam non diu impunitus tenuit,quoniam in ipsis ordinationis sitae ingres si dylenteriae morbo Iblutus deficere coepit , ac paulo post periculosa . morte interiit: ex quo scilicet diuino iudicio manifestum est, qualis etia se fuerit,qua adhuc proculdubio subintroductus est, ut incenata Hilde-brandi iam desunssi resuscitaret,& haereses atque schisinata illius ex tanti pontificatus authoritate confirmaret. Saepe quidem Satanas expeti uit Petrum,ut cribraret sicut triticum: sed Uo,dixit tesus,rvnupro te, vino desie ac re tua. Pine. Petrus qui e ministerio est Ecclesiae silper petri. qui Christus eii,fundatae: & idcirco portae inferi non praeualeo uni a suersias eam,quoniam ipse christus superiemetipsum aedificauit eam: atque ideo nemo potest aliud fundamentum ponere , praeterquam quod Iositum esse ilicit sapiens ille architectus Paulus Apostolus, qui est Chrius Iesus, in Ecclesia huius capitis iit corpηs: ex cuius unitatis secretarx quisquis discesserit,h inc alienum ,profanurn hostem esse, consbnas

iudicium sanctorum patrum dissinit. Ecce quidamEpiscopi secesserunt vi partem Hildebrandi ,habentes eam pluus precii quam uniuersitatem catholicae Ecclesiae Dei. Ex quo factum est seminante inimico homine inuro Dominico multorum scandalorum Zizania, ut in Episcopiis eorum Berent non iam baptisteria sed homicidia: non sacri chrismatis consecr 'tio,sed humani sanguinis etasio: non alia quilibet Christi: & Ecclesiet S 'cramenta quae selent fieri per Fpiscopos Dei,sed execramenta, quae solet . fieri perminificos Diaboli, qui sicut sanctus Cyprianus Episcopus scribit videns idola derelicta , & pec nimium credentium populum sedes suas ac templa deserta excogitauit novamfraudem, ut sub ipso Christiani nominis titulo fallat incautos : haeresesque inuenit,&schismata quishus subuerteret fidem corrumperet ver tatem,scinderet unitatem. Vnde& supradicti sacerdotes Hildebrandi stimantes suo more Ecclesiam Dei aut immiteinesse, ut non posse ea litae ligata sunt absoluere,discesserunt ab uniuersali Ecclesia, de reliquerunt proprias quoque Ecclesias absque pastorali cura. ne ex occasione suae in Ecclesia perseuerantiae contingeretae videre vel alloqui imperatorem Henrichum, quem iam audissent perpetuo a suo Papa Hildentando esse damnatum, quasi tam sacrosancti an hematis vincissum Ecclesia Dei deinceps non posset soluere,cum quia libet,etiam si ius: ὀ suerit damnatus,&tesipiscens postea. uexerit eu

177쪽

-A P o L o F S. LIR. II. N m suum,consequeliter possit absilui , talem a Deo acceptam potes patent Ecclesiali Lente. Est quidem peccatum ad moriena, non dico ut Oretur pro eo,ait Ioannes Apostolus: A cst peccatum non ad mortem, dico ut oretur pro eo: est peccatum ad mortem in eodem peccato manentibus: est peccatum non ad mortem ab eodem peccato recedentibus. Sed attestante Gelasio Papa nullum est peccatum , pro quo aut non oret E clesia,remittendum, aut quod data sibi diuitii rus pote state desistentibus ab eodem non possit absoluere, vel poenitentibus relaxare, cui dicitur, cunPedim ratus erremim, erunt in coetu : cs p cunque Iolueritissuper rerram. Muta erunt c=incia.. Igitur ad remittenda peccata accipit Ecclesia Spilitum sanctum,q io ipsa congregatur in unum: atqne

nueus caueatur:nec ister prodesse pannuentia credatur,nisivi teneatur EG a, rapeccatorum remisso datur, C cietas Spiritus in pacisvincuti custoditur.

Et supra ide Au stinus in sermone de Blasphemia Spiritus Meti: ci

quis igitur anquit,reis fuerit impaenitentia contra Spiritum, in quo unitas octas communionu congriatur Ecclesiae,nunquamissi remittetur , quia hocs ictius,ubiremistetur merito damnat tur cum Spiritu, pra in se ipso diu

es contra Spiritu inctum,qui in se se do si non

CAPITULUM XVI i L

HAc de causa&CIemens Papa, cui more Apostolico praeter illa quae

extrinsecus sunt Distantia, uotidiana est sollicitudo omnium Eccle-sarum , decreuit desertis Ecclesiis pastores constituere , si ipsi desertores Episcopi ves admoniti noIlent redire ad societatem vilitatis Ecclesiae, de seditiosorum q ioque Ep scoporum causa & damnatione priecepit Ge maniae Episcopis in generali Synodo agere qui proprio ut ait Apostolux iudicio condemnati ellent,utpote exercente, praelia 5 seditiones, & d minationem spernentes, maiestatem autem blas,hemantes, qui extulisi sentie super altitudinem regiae potestatis &testicissent Oidinationi diui- .nae dispositionis, transferentes regna,& negligentes sacerdotia: qui etiares limo suo exemplo, tuo essent petiuit, loculissent obed lantes sibi infimdeles esse, atq; fallaces: quietia, utpote transgressores diuinam humanorumq; leguanshmssent suos quoq; sectatores diuinis humanis i legibus esse inobedientes: quietia, utpote viostatores Ecclesiasticorsi priuilegi rum, permisissent fautores partium sitarum rapere & diripere bona de res ecclesiarum : ut eius inoes homines essent sibi promptiores ad omne nefas audendum , quibus ex consuetudine iam quasi in naturam

178쪽

rio WAL TRAMI NAVM Buris. versa est dulcedo coniurationum ,rapinarum atque homicidiorum: qu les scit. Episcopi n5 essent pastores Ecclesiariim,sed ductores bellorum: non custodes sominicarum ovium, sed ut graues lupi, persecutores earu, interfectores animarum pariter&corporum, cum ipsi ad tuendas partes suas diu multumque vittitissent manibus impiorum ad occisionem multorum hominum.

CAPITULUM XIX.

SEo cum tales certe fuerint Episcopi Saxoni ,& defenseres Hildebran di, sui talicet Papae: praesumebant tamen sequentibus conciliis se si osque sectatores iustificare:& Henrichum Reaem, quem ipsi potissimilde regno Saxoniae expulerant, damnare: eiusdemque damnationis no tam imponere Episcopis atque Principibus,&omnibus qui communicarent ei,& qui sit biecti essent ei. Ideoq; tandem aliquando constitutuest consentientibus utrinq; Epi scopis, v t causa longae concertationi ,quq μ non possit confici gladiis,terminatetur libris,l tantibus admodum laicis, quorum sanguis etrusus est tot piae liis, quod ad hoc perirentum sit, ut per ipsos authores belli contra Rege Henrichu decet ni debeat, quod ibi iustitia sit, unde victoria fuerit:cum tale iudiciu veritatis,quod facillime ex libris agnoscitur, non possit vel falli, vel fallere. Fit conuentus in loco C - - - λ qui dicitur Gerstungia n,x I i i. Calend. Februarii, Anno scilicet M ι x x x v. Grem m. A incarnatione Domini. Tum primo Chun radiis Traiectensis Ecclesiae Episcopus: Ecce,inqui ,--mus,mprobemus testimonissinctorum

πιππ,non damnatum esse, vel excommunicarum Regem nosmis Henrichum: cui, sinon poterunt prodesseapud vosea qua legitime ord nata sint a Deo circa honorem Regium Hrem hac concedite, ut eo ut riure, quo exregusis ειμμα cu concessum est mi velissima in Ecclesia perfna: Et dixit ad Woelianu Moguntinae Ecclesiae Episcopii, vi geret&legeret capitulu quos

antur,oe cum omnipriuiae ομα improprisi re etur, re ipse pacifice diu suo fruaturhonori sero iis sedi reguliri erre ut in. Quod & Nicaenu constituit Conciliu.ut nemo Pontificu praestimat aliquem sitis expoliatu rebus excommunicare aut iudicare : Ad haec, cum obmutuisset Gebel, dii Salinburgensis Eccletiae Archiepiscopus, qui causam aduersae partis era acturus, utpote apud suos maxime vesipse senectute sua,vel scientia scristuram, siue eloquentia reuerendus: tum quidem intulit 'merintherii

179쪽

brum: Ecce, inquis, ipsi ite consequenshuiusrei remmonium, qa modo huis quossexui oporteat tu eum raui miseri: ν modo ne mullar quidem debeae obieeta re redere,donec permutat orem familiarem Asere distilo ordinare. Tu omnes aduersae partis Episcomta sunt confus,& ita deuicti, ut non haberent quid ad haecrespondere possent, manente apud Ecclesiam Dei victoria: quonia obit uini incit Os loquentium iniqua. sed hinc reson bant laudes Deo illinc au te erat murmur multusin turba de sermone illo. Quidam enim dicebant, Quis boni essit: alii autem dicebant, Asn,sed si os tumba . Vnde facta dii lentione inter ipsbs etiam Principes adversae partis occisusest ibi Thiederichus Comes, habens in coniugio is, rore Egberthi archionis: luem cum alier Thi edericus, suus scilicet cognatus,corpiil t defendere,occisus est & ipse. Et certe nisi stiga eripuisset Milonem Hild mi heimensis Eccletiae Episcopum,&fratrem eius Chun-radu Comitem, ipsi pariter occubuissent per manus operantiu iniquit tem: qui ambo multa post haec passi sint aduersa per prouinciales patriae suae , scilicet Saxoniae, quia κoluerunt Teuerti ad partes factionis suae. Ad extremum verooccisus est uiuadus Comes in publico praelio. lumageretibi strenuissimi militis ossicium pro Imperatore Henricho. Aisti aer eius udo Episcopus captus, & vinculatus ab Egberto Marchione. sustinuit multos & aiuturnos cruciatus sub tyrannica illius crudelitate, donee promisiisset Hildinisheim ciuitatem Episcopatus sui, quam per Hi λώων. multos dies idem Marchio oppugnauerat, se traditurum esse: quod i men non fecit, licetille tyrannus uni de datis obsidibuscaput amputarip ceperit.

CAPITULUM XX.

Etebrato sicut di bimest conuentu Episcoporu at e Principum. citius abierunt catholici a concilio malignantia, ne forte inciderent in manus inimicorum suorum: quibusenim parcerent, qui de suorum

caede quidem sociorum sese non abstinuissentὶ sed hi sita gestis, deinde indicta est synodus apud Moguntia secunda hebdomada post Paschas

cundum constitutione sedis Apostolicae, ubi conuenerunt cum Imperatore legati ipsius sacrosanctς sedis Apostolicae, Petrus scilicet Episcopus Portuensis Ecclesiae,& duo Cardinales Romanae taesesiae. Aderat Gramon hi in Episcoporum consensus siue de Italia, siue de Gallia, in quorum alternis cordibus vivit spirualis amor&gratiae de qualibus scribis

sanctus Cyprianns Episcopus: Vnitatem, inquiens, tenere firmetur, vindica redebemus maximenos Disiopi, qui in E se prae ranm, ut Ep/

palum unu ars rius probe . Praesidebant quom huic Sybodo

180쪽

Morum .

uirensis Archiepiscopus atq; Sigeuinus Coloniensis Archiepissicopus.Lie-

marias aute Premensis Archiepiscopus, quiansi poterat adeste miserati se lite legatos suos sua vice, promittis, se η mnia consensuru quae pertineant ad fidem cat holica, au p. ce atq; viaitate Ecclesiae. Reli liii vero Epis copi qui, it c tu ti erit l,lii suiu,qui tu nominas ibscripta sitiat: Thi ede cichiis Viridui, nil Eceletiae Episcopus, Henrichus Episcopus Leodiae, Chii nodus Epitc xyti iam tentis Ecclesiae, Udalticus Einstatentis Ecclesiae Episcositis, legitiuum diis risi sentis Ecclesiae Episcopus , Otto Epilco Pityria is potiae, Ruobbertus Episcopus Babenburgensis Eccletiae, ratiocinanus spirensis ccleii et Episcopus Otto Constantiensis Ecclesiae

Episcopus. Burcardus Episcopus de Losanna, Sigescidus P piscopus ex Augusta G buhaidus Episcopus Pellem eii de Praga, V do Hildinis e niciis Ecclesis Episcopus, de richus Poderbrunneiis Episcopus Elli Episcopus M alterii Folcmar Minde iis Ecclesi Episcopus: Dibo Tullen- 'iis Eeclesiae Episcopus , lilia perleipsu adessensi potuit per legatos suos, qui vice maliueremiit huic Synodo, consetist,&subscripsit: Burcardus quoq; Baiit ensit, Ecclesiae Episcopus, & Otto Strataburgensis Ecclesim Episcopus, per legatos suos consenserui&subscripserui, qui propter hostes Ecclesiis suis cirudelite uinis imminetes domu dimisis sunt. Et mulis simul Presbyteri atq; Diacone, inter eterant huic Synodo, congregatae,

in ciuitate Moguntia: ubi&omni ut sicut die uineth, Episcoporu aderat

consensus,siuede Italia, siue Gallia inamo. omni catholicia Ecclesia,in litorii alternis cordibus vivit spiritalis amor &gratia: ut sicut unitatem

tenere firmiter & vindicare debent maxillae Episcopi qui io Fcclesia prς- fident,ita Episcopatum quom unus atque in diuisitio probent. Multς si ruide Eeclesia faciunt vitam catholica Eccletiam:&licet plures facti sint

cerdotes,unus tamen est Episcopatus propterunam eandemq; Ecclesi catholicam. Quam scilicet unitatem qui non tenet, alienus est, profanus est, hostis eli: sicut ex commili sancti rum patrum iudicio dissAitu inciti Sed aliqui Episci,porum exieruntini, illorum communione; quorum conuentusaest, siue consensus ibi era pro recuperanda pace vel E lesiae vel reipublicae, qui etiam ex multo tempore inoluerunt usque adhuc

communicare sedi Apostolicae: sine cuius authoritate nec ipsi quidem possunt alicuius Episcopalis ossicii ministerium habere ideoque i , --rum haereses& schismata ab omnibus catholicis reprobata sunt, atque damnata, cum ipsis aut horibus pati ter & constatibus externς communionis Atque perfidiae. Hi autem sunt, qui aut fugieri do Episco ratus suos dimiserunt, aut eos per bella maxima sibi vindicando viii Dumnt,nc commanicarent eis qui communicat catholico Imperatori vel sedi.

SEARCH

MENU NAVIGATION