Reuerendissimorum et illustrissimorum S. Rom. Imperij Principum Apologiae pro D. N. Imp. Henrico 4. Franco, cesare Augusto ... Aduersus Gregorii 7. papae cognomento Hildebrandi, & aliorum Patriae hostium, impias ac malignas criminationes. Nunc recens

181쪽

A, tot Loo o I AE L r a. II ris Apostolicae: Gebellaritus Saltabur ensis Ecesesiae Archiepiscopus, .Hartu us Magadisurgesis Ecclesiet Arcniepiscopus, Adalbero V uirisburgensis Ecclesiae Episcopus, Altinan Pataviensis Ecclesiae Episcopus, Ad albertus Vortaracte. sis Vcclesiae Spiscopus Barcardus Halberstaten siis Ecclesiae Episcopii , erinheriis Llersiburgensis Ecclesae Episcopus, Guntlimis Citicensis Ecclesiae Episcopus, Benno M sinensis Esclesiael pili opus, Flatiningus udunei uis Ecclesiae Epis opus, Heriinanus etensis ecclesiae Episcopiis, Re nitardus alter Mindensis Ecelesiae Episcopiis, per studia partium cibintroductus: V uolt alter Augustae Eliseopns, per ibadia partium sibintroducitis: Gebebardus alter C - tantiensis Ecclesiae Episcopus, per studia partium subintroductus: He- richus alter Poderbrunnensis Episcopus,peritudia partium subintroda ne adlvic quidem initiatus.

TS ii Q. praeferentes nomen sacerdotii eantea admoniti, nune a a tem regulariter vocati, quia noluerunt ad pacem Christide Ecelesiae: reuerti, ex authoritate sedis Apostolicaesunt deiecti atq; damnati: quod

sicut scribit Gelasius Papa, no tu Praesuli Apostolico facere licet: sed

cuicunq; Pontifici licet, quelibet locu haereseos secundu regulam ante damnatae a catholi comunione discernere. Magna quidem haeresis est, Dei resistere ordinationi cuius solius est potest as dadi imperii: qui dat se-lacitate in regno coeloiu solis piis,regnum vero terrenum,& piis & impiis, licut ei placet,cui nihil iniuste placet. Qui enim inquit Augstinus re uu

ve patra Imperarorib-,7Ρ ta V omu raro crude simo : γ.1ispersi, Hos iste necessesis, criM mmo Chrastiano , i r Iuliano. Magna, inquam, haeresis est Dei ordinationi resistere: quod.constat si prascriptos xv. pseudoepisse os secisse, dum destruere nitebantur r quin Henrichi Regis a Deo sibi collatum ,resistendo ei atque repugnat do usque ad effusionem languinis multorum hominum. Ex hac cid liminia haeresi multae haereses de schismata einers uiri, ut nec diurnae nec humanae leges quicquam nunc valeant apud illos, vel cotura illos, qui inique agunt: ciuidum litis quam non enasse monstrantur, sacros licti

esse apud suos describuntur. apud quos nihil si iusti vel sacri inuiolatum

tenetur. Praevaluit etiam apud eos, qui eiusmodi sunt re uiuium atque

182쪽

debunt regnum Dei, ab Apo stolo comparantur: q*a scilicet sententiam 'nullus hinninuposIesoluere probatur. Ideo* maiori damnationis sen-wntia Episcopi inuoluuntiar, tua periuri esse aeciarentur,qui prςcipue exta an dato DOinini scr Luangcliuii mul&ex constituto Canonum iurare

prohibentur. iuraueiati quippe Henricho Regi omnes suprascripti Episicopi, absq; his,qui ex occasione belli Saxonici furtiue sunt introdula: quoru ros di ad haereses atq; schismata,liquis ditiseter attedit,&dii nitit per singula, perspiciet sane nunqua ab initio nascentis Ecclesiae totor tanta, sicut nunc sunt, fuisse scandalorum genera: quorum cum supra dixerimus aliqua, plura adhuc dicemus,quq per singulos illos pseudoepisscopos in Ecclesia sint gesta, cu ea, qu gesserint in Republica, sintomniabus manifesta. Sicut enim per unu scribente eorum omniu vulgata trans gressio est,qui in eandem Gismatis atq;perfidiae reciderant ataone, amplectendo ni gis atq; defendendo sui Gregotii partem, quam catholica: ncclesiae uniuersitatem: sic in uno eodemq; qui pro omnibus scripserati, vel scribendo omnium voluntates prodiderat, cuncta quae ad noticiami rerum satis abunde iudicamus sufficere, studemus fideliter exeone .

CAPITULUM XXII. PRimo quidem dicendum est, quod sine lachi is dici non oportet

quia maternosti a,sam hascilicet Romana Ecclesia,in tanta despecti nem apud aduers, partis Episcopos venit,ut sicut in Romana repub. noni potestRex aut Imperator elle, ni :i quem iidem ipsi velint, qui sicut Gelasius quoq; conqueritur edi Apostolicae potestate primatus sui co

nant eripere,&sibimet eam cJtra canones contendunt usurpare. Vim

de etiam quida infamis persenae, qui scribit se suos si partem sui regorii defendere,ptaesumit cotra sancta fanctorum loqui, de magnificari adue sum nomen catholicae Ecclesiae Dei. praedicans eam ei se in parte sit: Gregorii,apud sipradictos quoque pseudoepiscopos esse sancta sacerdotia Dei, ipsosq; esse spirituales, atq; in c estibus conuersari, & esse filios Dei: teros aute excomunicatos de haereticos& schisaiaticos esse, quicunq: subiecti sunt,uel tommunicant ei, qui non est in parte alicuius, sedi in toto,scilicet Imperatori Hericho, siue Wigberto, eidemq; Pontifici Romanb: apud eos denique nihil nisi ad condemnatione valere Christi iE Ecclesiae incramenta,qgae sunt baptismatis& christia, &corporis aα sanguinis Domini mysteria. Ergo quibus ex causis, & qua necessitam iubertus Papa sit electus,sepra ia diximus: qui certerer eius, quς vere

183쪽

que Romani patricii est ordinatus. Sed sylverius Papa sicut legitur infestis Pontificalibus Polim per vim leuatus,&vt sacerdotes ordinationi eius iuxta antiquit morem vel decierum subscriberent, compulit tyranus quida Theodorus. Quod cii obtinere non posset, licet causa hanc gladiis ageret Mamen post ordinatione ipsus Sylvetii subscripserui ei omnes cc - muni consensu,rroptaradunatione videlicet religionis & pacis, ne fortes itineret Ecclesia aliquod scandes Aschisi natis. Nunc autem Romana Ecclesia&Patricius Romanorum consenserunt in igberti elemonm&tamen nec post septimum annum, quo defunetiis est HildebrandPapa,licet Romanam Ecclesiam talem Pontificem habere, qualis catholicum corpus Ecclesiae non diuidit: sed integrare illud de unire intendit, cu in Chalcedonensi Concilio statutum sit,ut intra tres menses debeant Episcoporum ordinationes seri, nisi fortὰ necessitas excusabilis coegerit dilationis tempus protrahes Ecce ad quid perueni ateromnium E Eesianam,ut subiacere videaturiudicio peruerserit, quae ius habuisomni

octae iudicand nescuiquam derim Mer uia areisia io, ficut constitu decreta Canonum. Ecce Wigbert is,qvidi Clemens ripa cuius doctri- ' igberta 'κna certe est Apostolica,& cuius scripta vere sunt catholica,sicut didicim' clςmmis' exilla, quam tractare suscepimus Epistola, quae scriptortibus peruertere molitur liuerpretatione sellissim licui probabimus in sequenti libro :iluleanquam,Clemens Papa,inscribitur falsi, suratque haereticus, ab homia iis iniquo & dolosb.Veruntamen i radictiis Papa Sylverius iam beatis smus inutioitu factus,postquana reuocare noluit Antimum patria cham hominem haereticum,a beato Agapeto decessere seo depositsi pro nequitia illius propter ioc pervilionem Augustae est depositus: cui vigilius Archidiaconus eius successit, qui praecipue die positionis ipsius caesa. extitit: qui etiam eundem Papam suum deportab in exiliu secit, ubi eum e tribulationis, de aqua augustiae sicut legitnu usque ad mortem sustentauit. Haec quamvis Visit iis fecerit, nemo tamen in hanc iraesum-

tionis audaciam prorupit, ut ipseni Rona nae Ecclesiae Pontilicem vel aereticum vel iurem des c ipserit. De quo cis e vigilio postea perpessφ' multa pericula pro Ecclesia. quam ipse irragna regebat industria, de illin duam scribit Arator fi: bdiaconus,in opero suo, quod deactibiis Ap 'oruni composim heroico mctro: . t .

184쪽

GIT UR Clemem Papa cupiens gregem Domini,& oues Christi ex r

apina ac flauoratu ne bestiatam agri eripere, de quod perierat qua re R. quod i rmum, consi)ltilare, bc qito laCrotum erat, sanare: quod i actu.: . alligare dc qiu dabiectum erat,i educere: constituit Apostolica auiliori .etate supradictam Synodimi seriis regno Theutonico,apudmetropolimiesultatem Moguntiae, ut ageretur ibi de fide Catholica& pace Ecclesiain atque concoicia. Ideoque aderat ibi omnium consevitis Episcoporum de omni Catholica Ecclesia, in quor im alternis cordibus viruit spiritalis amor&stutiat viii eut vilitatem tenere firmiter, te vindicare Hebent, i maximo Episrupi qui in Ecclesia praesident,ita Episcopatum quoque num atque indiuid in probent. Aderat etiam imperator Henrichus, prPcipuὰ ait thor huius synodi: quia nihil tutum nequedi iam poterit es se in his, quae iiiii iusmodi, is defendat dc probet ea regalis author tu pro maiestate Impetii. Sed adueis e partis Epis opi cupientes hanc

indictamSynoduni praeoccupare,aut praevertere,conueneriit infra he s sinIuret. domadam Paschae in castello quocum Saxoniae Qvida lingebum nonu- De ubi locus est congregationis foeminarum Deo seruientium s caninnica institutione. Et ut conspir tio eorum plus valeteriec deciperet cinIumbae simplicitatem, quam ierirint astutia non temerasset adduxerant

quendam Hib specie legati sedis Apostolicae, qui dictus est Orto. Episse pus Ostiensis Ecclesiae, tuum iam Clemens Papa p ideret Ron E

clesiae. Intererat etiam huic conventui Rex Saxonum Heri mannus, cui

ne apud suos quidem tribuebatur honor regius, a quo tunc &illius Synodi ecepit tractatus. . memoratus Otto Episcopus, Hudiens Py. quit, uia Rex est icta ni m non haluat, mugium,sed ex conserarguim inesciatum, iuriorauereum tavorem ei erid vortia. m. Huius iudicii

mitentiam quum non approbassent assidentes Episcopi, dicentes agen- . dae huius rei tempus tunc non esse : secundo incidit,se iudicare bonum M. iustin esse,utres Ecclesiarum,quas Saxones atqueThuringi usurpassent. in proprios sus restituerentur,spoliatis Ecclesis atque Monasteriis,qui- hus fuissent oblatae, Deo copsecratae. Haec quoque sententia quum' non placuisset Episcopis,utpote timentibus offendere praesentiam noxiis Orum,qui pariter conuenerant ad roborandas partes coniurationis sitae: tunc rogabant ipsi,rogabant c alii Principes Saxoni othis atque huius modi omissis, consentiret cum eis ad ea, uae coepisse ni agere: se quidem conuenisse,ut tractarent, quomodo defendere possent partes ac studia si Gregorii Papae,euisque anathematii ea Regem Henrichum reno 3

populo indicare, quod excommii catus sit omnis, & inuus esse

185쪽

se Octo flexus euad voluntatem eorum, &consensit: quia vento agitata arundoextitit. Damnauerunt iteriim omnes, qui aderant,Episcopi Henrichum Regem,& rustificat: erui multis modis tui Gregorii parte ira, agen tes ipsiomnia concia regulas de instituta Ecclesiae , qui non conueni sient.

ad Synodum in loco celebri,in ciuitate scilicet Episcopali,qui coi uen' sent in festis diebus Paschae. in diebus scilicet gaudii Alaetitiae: ut in sc ι-as miserorutti augurent, ut seditionex ac praelia renouarent, ut etiatu fidem destiuerent. Vnde audiant ipsi iustificatores sui Gregorii, & d-mnatores Inaeeratoris Herari lii, quan ipsi magis sint damnati, Viporn

destructores fidei . audianr inquam de huius nodi sententiam sancti PapaeGelasii: ut ρ opterre ionis, inop it,car Dis sudem ob osit -

quis Biscet oci natis, si1psi Meemisceri,non Mes nobis quit putari a b ivetit impera maliMere anto magis a noluis non potest esse muής, fot -- ratuum cerae communioni in is . Et idem Gelasius,ostendens non licere cum perfid vete in s.ctis perfidonim habere conuen-ritin uxta quod dicituriri Pitamo: nsetis conciais manuati , cum in qua renti non introibo: re Ecclesiastici,irmi in moris es cmish s,qui poM ain habent communionem peramatami cumper dis,m 7 econcibum quo' niam πιτνωntar esinamur mar 'e do M, eram se At certe ob sepo-. soli sede: ideoque A ita cum ratibus, . putatis Avitam, es D netes vera rith. mpletem inprouenire. Ergo Pius atque Urbanus, Lucius etiani atque Syria inachus, e Gregorius, Romani Pontifices, constituerunt sub an thematis interpositione, vip aedia diuinis libus tradita, & coelestibus si cretis dicata, nemo praesi Nathia inanis usibus applicare quia siue alienatora ue vendi tot alicuius esiastici di imiagni vel exigui,cum a eipieme pariter iudicar Oircite tacii est. Et lutiniatini sint certe iuxta diuina: usen Daciam iniuriare uin ruternuin, qui cx piopriis facultatibus 'non subletiarit necessi resuauperuio: quid cligiuimael imari poterit tum dicio ac damnatione eorum, uidiri Mut aliena, ecipue autem 'liis ivnti IDei Ecclesiam tu 3 Ecce ut iupradicto conuentu aderant, qui ira ulta-xum Eccle irarum posse . nes de praedia inua: erant pariter, S pOT. de-r nt: de hoc ita fieri lacerdotes saxom. e i Onsenserant. .i enitat.'bis, quae sunt huiusmςdi, hon restitit, suggestione qua potui cori I ista quum ex authoritate diuina dicat Apostolus, 2 constam q- ε

186쪽

locum remittin illa malignantium Ecclesia sipradictus Otto Hostiensis Episcopus, qui nunc a Saxonibus eorumbe conssirtibus dicitiir Papa urbanus: super qualium certe ambitu & promotione supplicat imper itori Gelasius Papa, immo per Gelasium catholica Ecclesia: De ant,

quaese te, tempor tuu quid pero asionemperturbarums Ecclesias ea Praecipuanserat bis ' non sicent se tamis perunt, russita πυπ- prehemiam, modum in apud Ora ι-iues e non te reant. Atque iterum stipereiusmodi alloquens etiam Senatum Romanum: Ad Senatum, inquit,pertinas Roman wris, ut mini Udri, qua am Meti Vos psse se m immitonia gia visu commvmonis exter , ne a commvnove is loncae, Prodassu,reddarum extemin. Quum ei lim in ordinatione succeilbris sui Clementis dicat Petrita Apostolus: Iiacmeas uisationis ta doctrinae thedra eum qui cupit eam, --dacter FGu, non regioris: sed o Gum moriab,,2inversis eru ι . alle autem saepe dictiis Otto praecipitanter am-

bivit,& inuasit sedem Apostolicam,ysus manu & auxilio pellimorum,apud quos nec diginarum nec humanaiam valet aliquid constitutio legu. Symmachus Papa generalirraesidens Synodo dixit : Si quo Papas per im

orum esse ius potestatemque iudicandi non soliim de Uaquaque Ecesse s sed de ipsa quoque Romana Ecclesia. Ideoque sicut Leo Papa stabit,&catholi Eccli sta consentit priuileg --eruur omnino amittere, quis emissa sibi but tu potesare. Ecce enim idem Hildebrand Coloniens Ecclesiam suis quoq; priuilegiis*oliauit, qui Hartiligo Magadabur gensis Ecclesiae Episicopo noc concestit, & hoc iussit, ut terminos patrum transt diendo,inuaderet parochiam alterius Metropolitani Epucopi,& ordinaret Episcopum 'uendam Reginhardum in Mindensi Ecclesia, ad sontemtum & ad iniuriam Sigi Wini Coloniensis Archiepiscopi Ploe etia. emplo memoratus OttoEpiscopus Ostiadi, Moguntinam Ecclesiam suis quoq; priuilegiis spoliauit: atque ipse transgrediendo simul terminos p trum,parochiam Metropolitani Episcopi inuasit:& ad contemptum atque id iniuriam Iezelini Archi episcopi Gebellaiau quendam in Consentiensi Ecclesia Episcopum ordinauit, quum adbuc etiam vixisset O

s' Discopus ipsius Constigiuensis Eccleuae: sediampridem ab ea expuu

187쪽

sus est invitio, , quo noluit in pane Hildebrandi esse,&esse eom i

nis externae. Sic vero sanctoriam Canonum regulae custodiuntur,α o

sentari mandantur vel ab Hildebrando,vel ab Ottone : pro quibus Vos, qui habetis zelum amatum, occiditis &Zelatis, litiuatis & belligeratis,nest alius Pontifex sedis Apostolicae,nisi per quem disciplina Ecclesiae euertatur,& qui contra authoritatem Domini venire videatur, ut iam innanibus haereticis adituscianuaq; pandaturὶ Dicitur enim per beatum Iob, serentem scilicet typum vel Claristi,vel Ecclesiae: e Luterminos tranIM- . rum iripuerunti eges, ces pauerunt eos. Vnde sanctus pater Gregorius in x vi. Moralium : oras,incimimorum nomine nishaerericosisii grata, quia sincta E se aegramis extranei existunti δε enim terminostra set ia con-

ni friptum es. . et ni Pediaru terminos antiquos,quo Osiser ut patro tui. a. rem, inmare,diripiunt, cunt quia imp ritos crucis eruersis a persuasion me rarabunt,cst .doctrinupes eris ad interficiendum nutriunt. Atque idem Gregorius in epistola ad Eulogium Patriarcham Alexandrinum : em,inquit,honore ZIobdiu vigar natrum meorum: tunc ego honorarus sem,cum inguiuodvis Morci iliu non Myatur. Hinc etiam & Gelasius Papa: e risit hoc, incruit,ab se a deblio hocsibi velis quempiam arripere indemiaratur honoremfratru uorum imminuere ex quamulacunque I rete. Sed sicut supra dictum est,alii terminos transtuleriant,&ad contemptum at

.que ad iniuriam Metropolitanorum quoque Episcoporum in parochiis Moguntiae simul&Coloniae ordinationes sibi usurpaverunt. Vnde Calli- stus urbis Romae Episcopus uniuersisEpiscopis: Si quis Metropia tanus G cum ii quod a. sua solummoia pertino parochiam propriam, sine confisio

.cst voluntate omnia compronunciabum Eliseoporum extra H quid Gere te

rit ra μι riculosidiaciant: cs quodegeris, irritum habeatur, vocuum. Et iterum de eadem re Callistus: Nisus Frimas nunti Metropolis At Minis os relua eum Episcoporum adurima liat, ciuitarem, ut adpossessione accedat,quae ad eum nonpertimer,csaoerius Episcopi etia parochiasufferculis qua di 'osui in dis carus ab eo,cuius iuris esse H scitur, o quisita ibi Hs xat et ordinet aut iis cetobi gradui bonore potiri lueris su Murepraesum erit,d immisim .cs non cum illa edcreveranto, eii consentientes: quia sicut ordinatistaeius Uiudicaris, saliarum seruo disso itisprahibetur. Et ut Metropolitanis sua iura serueiatur,sic etiam Leo Papa inter caetera scribes t quit Secundum sanctorumparria canones spiritu leo condatos,s totissmuma, reuerentia consecraros, Metropia tanos inguiarum prouinciaria Episcopos ius adita Mant0-us di se iis temeratum Libereo cernimus, ira via regu laris notauris nusia ut nul gentia.tutpraesumptione ceduxi, Quae quia

siluin alii qui dicut lueretici, terminos transbiletitit, ecce apud ipses

188쪽

nostrum a cuisum vos acri astaruaccedere. Quod Dontra haec ere 6km Uriso,a-athema vobis se a Deo, re bear Petro Apo solorumprincipe, ut cotem- uione ιι solve cate quoque catholicis Ecclesiis visionis et obae praebeatur Exemplum. Haeccei te scribit pater noster Cregorius contra praeuaricatores E esiasticae disciplinae, qu defenser ille partitiin sui Gregorii in-tioducit ad de struendum sacerdotium uniuersalis Ecclesiς,quae communicat sedi Apostolicae. ideoque interpositis quibusdam scriptis, quibus conatur ostendere, nihil nisi ad condemnationem apud nos valere Christi & Ecclesiae sacramenta, quae sunt baptisma, chrisma, atque corporis sanguinis Domini mysteria. Post haec subiungit adhuc de ordinationet stimonium beati Augustini quae scilicet ordinatio silet permanus impositionem fieri: Corporata, in cuit acramenta, ae portant celebram et ni gregariab et taetre corporis ci sti, formam possunt exhibere pietaeis, virtus --pietatis Aut ita o spiritatuita in eis nonpotin esse: quemadmodum Ius no equitur hominis membrum, aias a matura corpore. Ergo quodiri nibus membris unius cortoris agit ima,hoc agit 'iritus seu lusin tota E

clesia. Vnum qu V e corpus, ta et usiritus, sicut d te postolus. Praeter hoc corpus pote i quidem aliqui habere: l et, vel bai senaris Ormam: sed nox habu vitam . nim giritu num et steteris, vir omis deformar Onariae

Si quod me mimum inhumano corpor praecia iurin quia proseum anima sequitur λ Sic homo Christianim et ivit in corpore Christi, quousque tho M e Irr a Mautem joctio actu, ei T. Sed ille aduersarius noster scribit nos praecises esse: se vero suosque participes per ans te in unitate viai uersalis Ecclesiae. Absit autem a nobis, ut nos exissemus ab ipsis: sed ipsi exie aiant a nobis. Sicut enim scribit sanctus pater Augustinus in libro de veraruligione: Posso schismaticos area Dondi rea que ad tempus Urionis mentia Latione velut paleatasu mere, msi ventosuperbiae, immolemtate cessi fient, res se a nobis et re parassent. Nam quod praecisi sint de unitate Ecclesiastici co Poris, test tur ipses qui in fine epiliolae sitae,ad quem cuncta, quae dicuntur,solent referri,proii eiur,se partem sui Gregorii des dere. Vnde ite tum Augustinus in lib. de vera religione: Sed quia ira quit in hac Dominica area pro voluntare quisq, vel palea vel mentum es, tam diu se in rur pecea

tum aut error cuiu liber, donec aut accuseror inueniat,a Frauam opinionem

pertinaci animositate de dat, . renendo lausera nobis,est, risiana rem v c ei u Ecclesiae communicauis, uaca obcas, ta catholua nominarur non serum afuis,verum cria ab omnis. dimisu, is inolint. Nam i quoi retici Usichismaturiumui, quando non cupuis, sedcu extraneu loquuntur,calba amni taliudquam cathosica ocant. on enim possunt intestigi. in boeea nomiηr

189쪽

veni re tu, qui Ch Mni, catholici, selorthodoxinomiminetur: id 3, Areir talis cubi do, Urectasectantes. Haec eni- Ecclesiaci, Mater Diuisorbe et a delateque iam avtuur adprosectos sol Omnibus orantibus, unctione X ratus sancti docente ae omnibus. 'Praeter hanc Ere,sia, quicuns ML Spiritum sancta utique non habet, ideos per prauam motu impositione damnaris ei retur, qui absque dono Spiritus Actior atur. QEod in supra memoratoru quoque Episcoporum, ut non dicam consecrationibus, sed execrationibus factuelle probatur, qui contra sacros canones spiritu Dei conditos, in alienis parochiis ordinationes celebrauerunt, qui etiam contra consensum simul, dc contra disciplinam catholicae Ecclesiae priuata sibi conventic laconstituerunt,qualium certe conuenticula siue ordinationes damn uit semper, atque damnabit omnis Ecclesia sane tum, ne praeualeat aduersus eam pars iniquorum. Vnde etiam Gel alius: Vu dincessabilis' inquit,repetendum es, imo, messe nugo amb Ut Chri sanus, omnes cons poces, Hiarares, communicatores damnataepe me rauitatu paris te re is iraco serierit tapoena 'iras iras communicauerit Micut Ecclesiasticarum regulara transgressori. Nullus enim Primas, nullas enim Metropolitanus,nullusque reliquorum Episcoporum, alterius Episcopi adeat parochia, ut ibi aisponat, vel ordinet aut iudicet quicquam: sin aliter praesumpserit,d mnabitur: sicut Callimis Papa scribit,di omnis Ecclesia sanctoru colentit.

Quod & faetiim est de Hartigo Magadaburgea Episcopo: quia Sigiuubnus Coloniensis Episcopus damnauit eum, consitiente in idipsumco- prouincialiu Episcoporum indicio postquam nullo modo potuit adduci. ut satisfacere vellet Ecclesiae pro iniusta ordinatione cuiusdam Regili hardi in episcopatu Mindens. Praetendebat autem ille Hartulgus potestatem sui Gregorii Papae, qua talem tibi posset concedere ordinationem iuxta authoritatem seclis Apostolicae: ideoq; sibi curae non esse super alia quoru vel vocatione, Vel damnatione. Ecce apponit peccatu saper pe catum, & iustae damnationi addit pariter ecclesiasticae vocationis & r gularis dis iplinae contemptu. Igitur praeter illam damnatione,damnatus est etiam idem Hanuigus cum caeteris suprascriptis Episcopis in Moguntiacensi Synodo, iubente id fieri Apostolica se , quum nollent reuerti ad pacem & concordiam catholicae Ecclesiae.

SE Oex his omnibus Episcopis, qui vel damnati suerant, vel depositi,

unus tantum, scilicet Benno Muinensis Episcopus, venit ad sedem

Apo stolicam, pro eriore suo petiti iriivveniam, quam dc promeruit ac

e ere uxta quod jam ero tu Ecclesia ι Romana Eccles a soleat

190쪽

se appellantibus, quicquid pietatis est, semper ,fferre: quia crum coase tuosacra persi e utiliocouuenu nos esse s eros ait lanctus Papa Gregorius)

Acuerum humi uiso p irentibus negare Aoum venia non aebemus. Ergo

Clemens Papa poenitentem benigne suscepit,& consessum pro errore suo honorifice tractauit,abeo e .nq; cu litteris Apostolicae sedis ad Henrichii Imperatorem misit, quem & ipse libenter accipiens correetiam dimisit libere abire in episcopatu situ. Sed illa satisfactio utina laetit pura, Vncera atq; catholica: quonia sicut scribit Leo Papa, saluberirimus, respo

G iasos erroni authom damno a se fateantur sine ambiguitate, ut nutam Eo a membrum peremptis sensibus praua istentionis possit violiri tabum secusare. Nam certum est, eundem Episcopum Bennone nihil deinceps viriliter egisse cum prouincialibus pseudoepiscopis, vel cum Principibus Saxoniis pro conuentione & midio pacis Ecclenasticae, quales dicuntura Domino per Esaiam Prophetat 'ecutio escaeci, canes muti, non valentes rare: quoniam sicut Gelasius Pana scribit: Fraeuaricatoribus uti rue sutis, quisquiis se ne, quapotest, non resistit: qui Missab errore non reuorare, seipsum, errare monstrat. Caeterum praeuaricatores Ecclesiasticae legis Fp scopi, qui in sipradicti Synodo sunt depositi, &omni Ecclesiastica dignitate priuati, sententiam depositionis tuae a sede Apostolica prolatam parvipendunt: & siperbiae spiritu inflati , non silum vetitum sibi ossicium ausi temerario usurpant, sed etiam secum dum Canones concessam sedi Apostolicae potestatem conantur eripere. de sibimet eam contra Canones contendunt usurpare: ideoque frequentibus conuenticulis pariter & striptis firmauerunt sibi hunc sermonem nequam, ut non possit Romana Ecclesia alium habere Papam, nisi sit ex parte sui Gregorii, qui velit resistere Henricho Regi, immo diuinae ordinationi,qui etiam velit sedem Apostolicam inuadere contraWigbercilia Pontificem ipsius Romanae Ecclesiae. Sed velint nolint partes aduersariorum, ecce sacri Canones constituerunt totius Ecclesae appellationes deseri ad examen sedis Apostselicae,ab ipsa vero nusquam prorsiis appetilari debere, finxerunt: ac per hoc illam de tota Ecclesia iudicare, ipsam vero ad n illius iudicium c meare, nec de eius iudicio iudicari praeceperunt: neque sententiam illius oportere dissolui constituerunt, cuius potius sequenda decreta mandarunt. Quod si ita est, immo quia ita est, debuerunt proculdubio aduersariaepinis iscopi aut Consentire cum sede Apostolica pro pace dc unitate Ecclesiae: aut metito condemnari, utpote traii restores iudicii sedis Apostolicae. In hoc enim utrique Consenserunt & .igbertus & Rex Henrichus,atq; totius Ecclesiae assensus,

ri quisqviam paci vel Eccles; vel Reipublicessit eis sicut ethnicus